puszcza barlinecka plb080001

PUSZCZA BARLINECKA
PLB080001
Stare dęby w rezerwacie Dębina w Puszczy Barlineckiej
Fot. Grzegorz Rąkowski
Młody bielik Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy
Obszar obejmuje fragment rozległej sandrowej Równiny Gorzowskiej
oraz przyległe do niej od północnego zachodu pofałdowane obszary równin
i wzgórz morenowych. Równinę Gorzowską porastają lasy dawnej Puszczy
Gorzowskiej, której zachowana cześć nosi obecnie nazwę Puszczy Barlineckiej.
Opisywany teren ma silnie rozwiniętą sieć hydrograficzną: przecinają go
dopływy Noteci Polka i Santoczna oraz dopływ Warty Kłodawka. Na
omawianym terenie znajduje się kilkadziesiąt jezior różnych typów, z których
największe jest Jezioro Barlineckie (268 ha). Liczne są niewielkie oczka wodne,
a także położone w zagłębieniach terenu torfowiska. Lasy zajmują ponad 80%
powierzchni terenu. Dominują tu ubogie bory sosnowe, miejscami jednak
znaczne powierzchnie zajmują buczyny i dąbrowy. Najlepiej zachowany zwarty
kompleks lasów bukowych znajduje się na południe od Barlinka. Na
mniejszych powierzchniach, w zagłębieniach terenu, występują bory bagienne
i olsy, a w dolinach cieków i w okolicach źródlisk – łęgi.
Omawiany obszar niemal dokładnie pokrywa się z siedliskowym
obszarem Natura 2000 Ostoja Barlinecka PLH080071 (26 596,4 ha) oraz
z obszarem Barlinecko-Gorzowskiego Parku Krajobrazowego (23 982,91 ha).
W granicach obszaru znalazły się fragmenty obszarów chronionego krajobrazu
„Barlinek” i „Puszcza Barlinecka”, a także 5 rezerwatów przyrody: „Markowe
Błota” (193,40 ha), „Buki Zdroiskie” (75,57 ha), „Dębina” (12,18 ha), „Rzeka
Przyłężek” (35,08 ha) i „Wilanów” (67,16 ha).
Zachowaniu i utrzymaniu siedlisk cennych gatunków ptaków w Puszczy
Barlineckiej sprzyja niewielka gęstość zaludnienia, urozmaicony krajobraz
polodowcowy i wiążąca się z nim różnorodność siedlisk przyrodniczych,
obecność dużych kompleksów leśnych, jezior i mokradeł oraz ekstensywne
użytkowanie rolnicze terenów nieleśnych. Do najważniejszych zagrożeń dla
awifauny i jej siedlisk na omawianym obszarze należą: wyrąb starodrzewu
w lasach, zalesianie śródleśnych enklaw, melioracje oraz rozwój turystyki
i rekreacyjnej zabudowy brzegów jezior.
Puszcza Barlinecka jest ostoją lęgową ptaków leśnych i drapieżnych.
Gniazduje tu 5 rzadkich gatunków drapieżników umieszczonych w Czerwonej
Księdze, w tym skrajnie nieliczny w kraju rybołów Pandion haliaetus (co
najmniej 1 para lęgowa). Jest to także jedno z ważniejszych w zachodniej części
kraju miejsc gniazdowania gągoła Bucephala clangula (129-130 par, ok. 10%
populacji krajowej), bielika Haliaeetus albicilla (5–9 par lęgowych, blisko 1%
ogólnokrajowej populacji lęgowej) i puchacza Bubo bubo (1–4 par lęgowych,
blisko 2% ogólnokrajowej populacji lęgowej).
Powierzchnia: 26 505,63 ha
Rok zatwierdzenia: 2007
Region geograficzny: Pojezierze Południowopomorskie
Mezoregion: Równina Gorzowska
Położenie administracyjne: województwo zachodniopomorskie, powiaty
myśliborski i choszczeński; województwo lubuskie, powiaty gorzowski i
strzelecko-drezdenecki
Sprawujący nadzór nad obszarem:
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
w Gorzowie Wielkopolskim
ul. Jagiellończyka 8
66-400 Gorzów Wielkopolski
tel: 95 711 53 38, fax 95 711 55 24
e-mail: [email protected]
www.gorzow.rdos.gov.pl
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
w Szczecinie
ul. Jagiellońska 32
70-382 Szczecin
tel: 91 430 52 00, fax: 91 430 52 29
e-mail: [email protected]
www.szczecin.rdos.gov.pl
Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę
Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające z
tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny
sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach,
w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub
jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.