разбить радоновый

radonowyj
razbitń
660
radonowyj radonowy
Radoslawow [–wowa] Radosławow
radostnostń [–ti] radosność / radosny nastrój
radostnyj [–ten, –tna] dlą kogo, komu radosny dla kogo
radostń [–ti] 1. radość 2. (wneśnee proąwlenie radosti) wesołość bytń w radostń (komu) być miłym;
ne w radostń (komu: ne dostawląet radosti) nie
cieszy kogo
raduga [–gi] tęcza radugoj (kak raduga) jak tęcza
radużina [–ny] tęczówka
radużka [–żki; rod. mn. –żek] tęczówka
radużnyj [–żen, –żna] 1. tęczowy 2. (priątnyj,
radostnyj) różowy radużnaą oboloćka tęczówka
Radunica [–cy] Radunica (powielkanocne modlitwy nad
grobami)
raduśie [–śią] 1. (gostepriimstwo) gościnność 2. (serdećnoe otnośenie) serdeczność
raduśnyj [–śen, –śna] 1. (gostepriimnyj) gościnny
2. (serdećnyj: o wyrażenii lica, żestah) serdeczny
Radhakriśnan [–nana] Radhakrishnan
Radćenko neizm. Radczenko
Raew [–wa] Rajew
Raewskij Rajewski
raz sćótnoe wyrażenie [–za (–zu); razy, raz, razam]
raz (w liczeniu; przypadek, wypadek; chwila)
w ... raz
1. (pątń, śestń, semń i t. d. bolńśe, menńśe,
wozrasti w desątń raz
legće i t. p.) ... razy
wzrosnąć dziesięć razy 2. (wtoroj, tretij, ćetwórtyj
i t. d.: o tom, skolńko raz dejstwie powtorąlosń
ranńśe) ... raz / po raz ...
ą eó widela togda wo
wtoroj raz widziałam ją wtedy drugi raz / widziałam ją
wtedy po raz drugi 3. (wtoroj, tretij, ćetwórtyj
i t. d.: o tom, kogda pri powtorenii dejstwią
ćto-libo proishodit) za ... razem
w tretij raz
im ne powezlo za trzecim razem nie udało się im; w ...
raza (dwa, tri, ćetyre bolńśe, menńśe, legće i t.
wozrasti w tri raza wzrosnąć trzy razy;
p.) ... razy
kak raz 1. właśnie / akurat 2. (podhodit) w sam raz; kak
raz naoborot wprost przeciwnie; kak-to raz (odnażdy)
pewnego razu / raz; na ... raz (ętot, tot, sej, drugoj)
... razem; ni razu ani razu; raz-drugoj raz i drugi / raz czy
dwa; raz za razom raz po raz; razom 1. (odnowremenno)
naraz 2. (w odin prióm) za jednym razem 3. (srazu) od razu
raz esli; poskolńku skoro / jak
razagitirowatń [–ruv, –rueśń; –rowannyj, –wan,
–wana] razg. 1. zaagitować 2. (razubeditń) przekonać do
zmiany poglądu / przekonać do zmiany stanowiska
razbawitelń [–lą] rozcieńczalnik
razbawitń [–wlv, –wiśń; –wlennyj, –wlen, –wlena]
1. rozcieńczyć 2. (ćem: primeśatń ćego-libo, ne delaą
menee krepkim, bolee żidkim) zmieszać z czym
razbawlątń [–ląv, –ląeśń] 1. rozcieńczać 2. (ćem:
primeśiwatń ćego-libo, ne delaą menee krepkim,
bolee żidkim) mieszać z czym
razbazariwatń [–wav, –waeśń] razg. trwonić / marnować
razbazaritń [–rv, –riśń; –rennyj, –ren, –rena]
razg. roztrwonić / zmarnować
razbaltywatń [–wav, –waeśń] 1. (razmeśiwatń ) rozbełtywać 2. (rasśatywatń) obluzowywać 3. (razglaśatń) rozgadywać / rozpowiadać
razbaltywatńsą [–wavsń, –waeśńsą] 1. (razmeśiwatńsą) rozbełtywać się 2. (rasśatywatńsą) obluzowywać się
razbeg [–ga] rozpęd / rozbieg
razbegatńsą [–gavsń, –gaeśńsą] razg. rozbiegać się /
zacząć biegać (tam i z powrotem)
razbegatńsą [–gavsń, –gaeśńsą] 1. (w raznye storony: o licah, predmetah; o mysląh) rozchodzić się /
rozbiegać się 2. (beżatń ot ćego-libo) uciekać 3. (naćinatń dwigatńsą wsó bystree) rozpędzać się
razbeżatńsą [–begusń, –beżiśńsą; –begutsą] 1. (w
raznye storony: o licah, predmetah; o mysląh)
rozejść się / rozbiec się 2. (beżatń ot ćego-libo) uciec
3. (naćatń dwigatńsą wsó bystree) rozpędzić się
razbeżka [–ki] razg. rozbieg / rozpęd
razbereditń [–reżu, –rediśń; –reżónnyj, –reżón,
–reżena, –reżeno] rozjątrzyć
razbiwatń [–wav, –waeśń] 1. rozbijać 2. (wraga, soldat
i t. p.) bić 3. (steklo, posudu i t. p.; o silńnom
udare w ćastń tela, uśibe) tłuc 4. (dorogu) rozjeżdżać
5. (żiznń, serdce i t. p.) łamać 6. (napr. dowody)
zbijać 7. (napr. pole na ućastki, studentow na
gruppy) dzielić 8. (plany) krzyżować 9. (sad, winogradnik i t. p.) zakładać 10. (paralićom ) porażać
razbiwatńsą [–wavsń, –waeśńsą] 1. rozbijać się 2. (raskalywatńsą: o stekle, ćaśke i t. p.; uśibatńsą)
tłuc się 3. (razdelątńsą na gruppy, otrądy i t. p.)
dzielić się 4. (razruśatńsą: o żizni, normah i t. p.)
łamać się
razbiwka [–ki] 1. (napr. lńda, lagerą) rozbijanie / rozbicie
2. (napr. sada, parka) rozplanowanie / wytyczenie 3. (na
ućastki, na gruppy) dzielenie / podział
razbintowatń [–ntuv, –ntueśń; –ntowannyj, –wan,
–wana] 1. (kogo) zdjąć bandaż komu 2. (ćto) zdjąć bandaż
z czego
razbintowywatń [–wywav, –wywaeśń] 1. (kogo) zdejmować bandaż komu 2. (ćto) zdejmować bandaż z czego
razbiratelństwo [–wa] rozprawa (w sądzie)
razbiratń [–rav, –raeśń] 1. rozbierać (na części) 2. (rassmatriwatń) rozpatrywać 3. (raspoznawatń) rozpoznawać 4. (ponimatń) rozumieć 5. (dogadywatńsą, reśatń) orientować się 6. (ćitatń, ponimaą: o poćerke)
odczytywać 7. (analizirowatń) analizować 8. (raskupatń) rozkupywać 9. (rasputywatń) rozplątywać 10. (po
ćemu: raskladywatń, razmeźatń ) rozkładać na co
11. (sortirowatń) segregować 12. (ćemodan, weźi
i t. p.) rozpakowywać 13. (wybiratń) wybierać 14. (ohwatywatń: ob ohote, zabote, razdumńe, drożi i t.
p.) ogarniać 15. (priwoditń w wolnenie) przejmować
razbiratń sredstwa przebierać w środkach
razbiratńsą [–ravsń, –raeśńsą] 1. (uąsnątń sebe;
orientirowatńsą) orientować się 2. (w ćóm: znatń
kogo-libo, ćto-libo, obladatń poznaniąmi w kakoj-libo oblasti) znać się na czym 3. (w ćóm: rassmatriwatń, wzweśiwatń) rozważać co 4. (w ćóm:
perebiratń, oznakomlątńsą) przeglądać co 5. (raskladywatń swoi weźi) rozpakowywać się 6. (razg.:
rashoditńsą po swoim mestam, domam, żiliźam)
rozchodzić się
razbitnoj 1. (rastoropnyj) sprytny / obrotny 2. (żiwoj,
obźitelńnyj) żywy 3. (bojkij, smelyj w reći)
wygadany / rezolutny
razbitostń [–sti] osłabienie / brak sił
razbitń [–zobńv, –zobńóśń; razbej; razbityj] 1. rozbić 2. (wraga, soldat i t. p.) pobić 3. (steklo, posudu
i t. p.; o silńnom udare w ćastń tela, uśibe) stłuc
4. (dorogu) rozjeździć 5. (żiznń, serdce i t. p.) złamać
6. (dowody, dokazatelństwa i t. p.) zbić 7. (napr.