Do: TVN Edward Miszczak ul. Wiertnicza 166 02-952

Transkrypt

Do: TVN Edward Miszczak ul. Wiertnicza 166 02-952
Do:
TVN
Edward Miszczak
ul. Wiertnicza 166
02-952 Warszawa
[email protected]
My, niżej podpisani, chcemy wnieść swój jednoznaczny sprzeciw wobec emisji na
antenie TVN i platformie internetowej tvnplayer.pl programu „Surowi rodzice“, którego
treści są wysoce szkodliwe społecznie, gdyż uderzają w najwyższą wartość, którą zapewnia
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej – godność człowieka – i naruszają porządek społeczny.
Konstytucja RP głosi:
Art. 30
Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i
obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz
publicznych.
Art. 31 ust. 1
Wolność człowieka podlega ochronie prawnej.
Art. 32 ust. 1, 2
1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez
władze publiczne.
2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym
z jakiejkolwiek przyczyny.
Art. 40 ust. 1
Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu
traktowaniu i karaniu. Zakazuje się stosowania kar cielesnych.
Art. 41 ust. 1
Każdemu zapewnia się nietykalność osobistą i wolność osobistą. Pozbawienie lub
ograniczenie wolności może nastąpić tylko na zasadach i w trybie określonych w ustawie.
Art. 48 ust. 1
Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami.
Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego
sumienia i wyznania oraz jego przekonania.
Art. 53 ust. 6
Nikt nie może być zmuszany do uczestniczenia ani do nieuczestniczenia w praktykach
religijnych.
Art. 72 ust. 1
Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka. Każdy ma prawo żądać od organów
władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i
demoralizacją.
Tak więc godność człowieka:
– to prawo do posiadania własnych: wartości, opinii, przekonań, postawy i potrzeb.
– to prawo do pozytywnego nastawienia innych osób, czyli do zachowania własnej czci.
– nie podlega wartościowaniu takiemu jak: krytykowanie, obrażanie, orzekanie, chwalenie i
manipulowanie w celu osiągania własnych korzyści.
Emitowany w TVN program pt. „Surowni Rodzice“ w sposób haniebny narusza najwyższe
prawo gwarantowane przez Konstytucję RP do godności osobistej człowieka, uderza w
wolność jednostki, promuje język przemocy i zachowania agresywne, do których należy
przemoc psychiczna i fizyczna.
Zwracamy się z apelem o zdjęcie z anteny i platformy internetowej programu o wysokiej
szkodliwości społecznej w związku z przestawianiem treści stojących w sprzeczności do
dotychczasowych
konstytucyjnych.
osiągnięć
nauki
o
prawidłowym
rozwoju
człowieka
i
praw
Wybrane przykłady naruszania godności osobistej człowieka w programie „Surowi rodzice“:
1. Naruszenie prawa do posiadania własnych wartości, opinii, przekonań, postaw i potrzeb
„Nie wyjdziecie, dopóki nie skończycie. Skończycie pracę, będzie obiad“ – nieposzanowanie
podstawowych potrzeb, dawanie fikcyjnego wyboru pomiędzy wysiłkiem fizycznym ponad
miarę (kopanie rowu) a wysiłkiem emocjonalnym (wysłuchiwanie gróźb i straszenie)
2. Przymuszanie do uczestniczenia w praktykach religijnych przy użyciu presji i
indoktrynacji
„– <<Aniele Boży>>... Mówiłeś, że umiesz – Surowy Rodzic
– Ale nie chcę się modlić – Dawid, 17 lat
– Ale dlaczego? – Surowy Rodzic
– No bo nie czuję takiej potrzeby – Dawid, 17 lat
– Ale zobaczysz, jak Ci się zrobi dużo, dużo lżej – Surowy Rodzic
– Kiedyś się modliłem i nie zrobiło mi się lżej, zrobiło mi się gorzej. Nie, nie, nie chcę się
modlić. Nie czuję takiej potrzeby – Dawid, 17 lat
– Ale tutaj będziesz się modlił. Nie będziesz chciał sam, to będziemy robić to razem. (...)
Klękamy. (...) Klękamy na dwa kolanka – Surowy Rodzic“
Narrator: „Wobec oporu nastolatków Surowi Rodzice zrezygnowali z praktyk religijnych“ –
negatywne ocenianie braku potrzeby nastolatków do modlitwy; budowanie opinii publicznej;
nazwanie prawa „oporem“.
3. Przymuszanie do sprzątania, pracowania na rzecz innej osoby
4. Narzucanie zasad
Tworzenie zasad jest wynikiem wspólnej dyskusji, wymiany argumentacji, wypracowaniem
wspólnego stanowiska, a w programie tego brak. Nastolatki nie biorą udziału w procesie
tworzenia, dominuje fikcja wyboru, fikcja wolności osobistej,
• Dawanie niepełnoletnim osobom do podpisania dokumentu o treści:
„Ja (imię i nazwisko), niżej podpisany, zobowiązuję się do bezwzględnego przestrzegania
wyżej wymienionych zasad. Jednocześnie oświadczam, że w przypadku złamania
którejkolwiek z reguł mojego nowego domu dobrowolnie poddam się karze, którą wyznaczą
dla mnie Surowi Rodzice.“
• Po wygłoszeniu opinii „Surowej Mamy“, kiedy nastolatki chciały zabrać głos, usłyszały:
„Dyskusja się w tym momencie skończyła.“
5. Naruszenie prawa do zachowania własnej czci
• „Jesteś leniwy“ – ocenianie
• Do chłopca: „Pospiesz się dziewczynko, pospiesz!“ – obrażanie, wyśmiewanie, poniżanie
• „Zachowujesz się jak gówniarz“ – obrażanie
• „Jeśli jeszcze raz Cię złapię...” – grożenie
• „Bez szkoły tak skończysz... kopiąc rowy“ – straszenie
• „Jak chcesz, to umiesz” – manipulowanie
• „Przekazuję was w dobre ręce“ – przedmiotowe traktowanie
6. Naruszenie prawa poprzez wartościowanie: krytykowanie, obrażanie, orzekanie, chwalenie
i manipulowanie w celu osiągania własnych korzyści
• „Za gówniarzem nie będę się uganiał“ – obrażanie
• „Mam nadzieje, że umiecie czytać ze zrozumieniem“ – bierna agresja, obrażanie
• „Zachowujesz się jak niedojrzały, niezrównoważony młody człowiek“ – obrażanie i
ocenianie
• „Gówniarze!“ – obrażanie
• „Doprowadziłaś do tego, że teraz będę się bała tobie zaufać“ – szantaż emocjonalny,
delegacja odpowiedzialności za własne uczucia
Każde zachowanie osoby dorosłej, które jest nieadekwatne do wieku rozwojowego dziecka,
stanowi przekroczenie granic wobec dziecka i jest naruszeniem jego godności osobistej.
Zachowania takie prowadzą do obniżenia poczucia wartości dziecka, neurotycznych zaburzeń
osobowości i zachowania. Tak więc promowanie tego typu praktyk przez program „Surowi
Rodzice“ jest niepożądane społecznie.
Na uwagę zasługuje fakt, iż młodzież biorąca udział w programie (w odcinkach 1–9),
przejawiająca niechęć do wykonywania prac domowych, przedstawiana jest, jako tzw.
młodzież „trudna“. Możemy zgodzić się, że dla rodziców zachowanie takie stanowi swoistą
trudność na drodze wspierania rozwoju dziecka, jednak nie jest w żaden sposób naruszaniem
porządku społecznego ani granic drugiego człowieka. Pozostaje to w sferze trudności
osobistych
prezentowanej
młodzieży.
Natomiast
zmuszanie,
represjonowanie,
manipulowanie, pozostawianie fikcyjnego wyboru, będącego w rzeczywistości wywieraniem
presji, ocenianie, ośmieszanie stanowi naruszenie granic wolności osobistej drugiego
człowieka. W programie czynią to, wobec młodzieży, osoby dorosłe.
W rzeczy samej: zasady, normy, granice, struktura społeczna, struktura rodziny, stanowią
niezwykle ważne elementy w rozwoju młodego człowieka. Jednak warto pamiętać, że do
prawidłowego rozwoju dziecko potrzebuje adekwatnego nazywania rzeczywistości, bowiem
dzięki niemu uczy się ono bycia w świecie, pełnienia ról społecznych i komunikowania się z
drugim człowiekiem. W zdecydowanej większości przypadków komunikacja, jakiej młodzież
doświadcza w programie „Surowi Rodzice“, stanowi wręcz przykład, jak nie należy
rozmawiać z dziećmi i jakich interwencji nie stosować.
Granice ludzkiej wolności kończą się tam, gdzie zaczyna się przestrzeń drugiego człowieka.
Zasada ta obowiązuje zarówno dzieci, jak i osoby dorosłe.
Będziemy wdzięczni za pozytywne rozpatrzenie naszej petycji i zrezygnowanie z emisji
programu „Surowi rodzice“.
Z poważaniem,
Psycholodzy i psychoterapeuci Centrum „Po Zmianę“:
Monika Gendek
Katarzyna Mika
Barbara Ratajska
Monika Staruch
Helena Wolska