Czytanie św. Pawła. Kościół, lewica i postsekularyzm

Czytanie św. Pawła. Kościół, lewica i postsekularyzm
– panel dyskusyjny wokół ksiąŜki Alaina Badiou Święty Paweł. Ustanowienie
uniwersalizmu i myśli postsekularnej
Sebastian Duda („Newsweek”)
Sławomir Sierakowski („Krytyka Polityczna”)
Prof. Tomasz Szkudlarek (IP UG)
Dr Artur Szutta (IF,SiD UG)
Piątek, 04.04.2008, godz. 17:00
Gdańsk, kościół św. Jana (Gdańsk Główny, ul. Świętojańska 50)
Święty Paweł. Ustanowienie uniwersalizmu to ksiąŜka, w najlepszym wypadku,
kontrowersyjna. Jednak nie ze względu na postać autora – maoisty i ateisty – co jest
zgorszeniem dla kościoła – ani nawet ze względu na teologiczny język, jakim posługuje się
Badiou – co jest głupstwem dla lewicy. Głównym bohaterem ksiąŜki jest bowiem Prawda, co
jest obrazą nie tyle dla kościoła czy lewicy, co raczej szerzej – dla projektu
postmodernistycznego w ogóle. Co proponuje nam zatem Badiou, odczytując św. Pawła?
Dyskurs uniwersalny oparty na wierze i miłości, a jednocześnie dyskurs świecki i odwołujący
się do pewnego projektu politycznego. „Nie ma juŜ śyda ani poganina”, powie św. Paweł.
Otwarta zostaje tym samym przestrzeń, na której spotyka się święty z maoistą, dyskurs
chrześcijański i lewicowy. Badiou głosi zwrot ku erze postsekularnej, ku Prawdzie i
projektowi uniwersalistycznemu, co znajduje swój rzeczywisty wyraz w uścisku dłoni
pomiędzy papieŜem lewicy – Habermasem – i przyszłym papieŜem kościoła katolickiego –
Ratzingerem w roku 2004 w Monachium. Myśl postsekularna stawia nas tym samym na
powrót przed problematyką relacji pomiędzy dyskursem lewicowym i chrześcijańskim,
pomiędzy Lewicą a Kościołem w oderwaniu od ideologii wielkich narracji historycznych. Jest
próbą (od)tworzenia wspólnej płaszczyzny dyskursu. Pozostaje oczywiście otwartym pytanie,
na ile myśl postsekularna jest Ŝywotna na gruncie polskim, na ile postsekularyzm jest
moŜliwy bez sekularyzmu.
Alain Badiou (1937) – francuski filozof, pisarz i dramaturg. Autor takich dzieł jak L’être et
l’événement, L’ethique czy Logiques des mondes, jest obecnie jednym z najsłynniejszych i
najczęściej komentowanych filozofów francuskich, a jego ksiąŜka poświęcona świętemu
Pawłowi stanowi bodaj najlepsze wprowadzenie w obręb jego filozofii. Debiutował w roku
1964 powieścią Almagestes i mimo, Ŝe większość jego późniejszej twórczości wypełniają
dzieła filozoficzne, to pozostał czynnym prozaikiem i dramaturgiem, a nawet librecistą
operowym (L’Echarpe rouge, 1979). Jest teŜ aktywnym działaczem politycznym: protestował
przeciw wojnie w Algierii, w 1969 roku współtworzył maoistowską Groupe pour la Fondation
de l’Union des Communistes de France Marxistes Léninistes, a w roku 1985 L’Organisation
Politique, w której ramach działa do dziś. Wśród swoich najistotniejszych wpływów
teoretycznych wymienia Jeana-Paula Sartre’a, Louisa Althussera, Jacquesa Lacana oraz
matematyków, twórców teorii mnogości: Georga Cantora i Paula Cohena. Jego
najwaŜniejszym dziełem jest wydana w 1988 roku ksiąŜka L’être et l’evenement, w roku 2006
ukazała się jej druga część zatytułowana La logiques des mondes. Jest teŜ autorem takich prac
jak Théorie du sujet (1982), Peut-on penser la politique? (1985) L’Éthique (1993). Aktywnie
wypowiada się na bieŜące tematy społeczno-polityczne (Circonstances, t. 1-3, 2003-2005).
Źródło: www.krytykapolityczna.pl
Wstęp wolny!
Organizatorzy:
„Krytyka Polityczna”
Nadbałtyckie Centrum Kultury
Naukowe Kolo Filozoficzno-Artystyczne UG
Uniwersytet Gdański