D - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Częstochowie

- w brzmieniu po sprostowaniuSygn. akt VII Ko 68/16
POSTANOWIENIE
Dnia 11 sierpnia 2016 r.
Sąd Okręgowy w Częstochowie - VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: SSO Jerzy Pukas
Protokolant: st. sekr. Sądowy Romualda Jędrzejczyk
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Zbigniewa Wytrycha
po rozpoznaniu w sprawie przeciwko P. Ł. (1)
s. A. i B. zd. (...), urodz. (...) w K.
oskarżonemu o przestępstwo z art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. z 2012r., poz. 361 ze zm.)
w przedmiocie przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 36 k.p.k. a contrario
postanawia:
nie uwzględnić wniosku Sądu Rejonowego w Częstochowie o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 1 sierpnia 2016r., sygn.. akt IV K 465/16, Sąd Rejonowy
w Częstochowie na podstawie art. 36 k.p.k. zwrócił się do Sądu Okręgowego w Częstochowie z wnioskiem o przekazanie
sprawy oskarżonego P. Ł. (2) do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w K.
W uzasadnieniu wniosku Sąd Rejonowy wskazał, że jak wynika z aktu oskarżenia, P. Ł. (1) jest jedyną osobą,
którą należy wezwać na rozprawę. Mieszka on w K. i złożył wniosek o przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi
Rejonowemu w K.który Sąd Rejonowy w Częstochowie uznał ten wniosek za zasadny, bowiem żadna z osób
podlegających wezwaniu na rozprawę nie mieszka w okręgu Sądu Rejonowego w Częstochowie, a zwłaszcza „oskarżony
sam o to wnosi”.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Wniosek jest bezzasadny i jako taki uwzględniony być nie mógł.
Na wstępie podnieść należy, że przewidziana w art. 2 § 1 pkt 4 k.p.k. zasada rozpoznawania spraw w rozsądnym
terminie nie może doznawać uszczerbku poprzez nadużywanie instytucji przekazywania spraw innemu sądowi
równorzędnemu w oparciu o unormowanie zawarte art. 36 k.p.k.
Tymczasem - jak wynika z uzasadnienia wniosku o przekazanie sprawy – jedynym argumentem, który wniosek ten
uzasadnia jest fakt, że oskarżony zamieszkuje w K. i sam o to wystąpił, motywując swój wniosek koniecznością dojazdu
do C., a jest on jedyną osobą, którą należy wezwać na rozprawę.
Powyższe okoliczności w żaden sposób nie czynią zasadnym wniosku Sądu Rejonowego o przekazanie sprawy
do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w K., bowiem wprawdzie oskarżony w K. zamieszkuje, ale instytucja
przekazania sprawy innemu Sądowi równorzędnemu do rozpoznania nie ma na celu stworzenia
oskarżonemu komfortowych warunków do udziału w toczącym się z jego udziałem w charakterze
oskarżonego postępowaniu karnym, ale przepis ten może mieć zastosowanie jedynie w tych
szczególnych sytuacjach, gdy odstępstwo od rozpatrywania spraw przez sąd właściwy wedle
przepisów ogólnych w sposób oczywisty uzasadnione jest rzeczywistymi względami ekonomii
procesowej, a arytmetyczne różnice liczby osób podlegających wezwaniu na rozprawę główną, nie
są wystarczające do przełamywania zasady właściwości miejscowej, gdy nie przemawia za tym w
zasadniczy sposób celowość rozpoznania sprawy przez sąd inny niż właściwy według ustawy.
Przekazanie sprawy do rozpoznania sądowi innemu niż właściwy powinno nastąpić wyjątkowo, gdyż oznacza
odstępstwo od reguły mającej ważne znaczenie gwarancyjne – prawa do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia
sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd (por. m.in. post. SN z
8.03.2012 r., SNO 14/12, LEX nr 1228673).
Na marginesie tylko należy zauważyć, że wprawdzie oskarżony zamieszkuje w K., ale zarzucane mu przestępstwo
skarbowe z art. 77 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 i art. 9 § 3 k.k.s. (do którego zresztą się przyznał) popełnione zostało w
związku z funkcjonowaniem spółki (...) z/s w K., a z tej miejscowości – w której jak się wydaje oskarżony wykonuje
swoje zawodowe obowiązki - zarówno do K., jak i do C. są porównywalne odległości, możliwości dojazdu i jego czas.
W tej sytuacji zauważyć zatem należy, że uwzględnienie wniosku i przekazanie sprawy innemu sądowi spowodowałoby
nie usprawnienie, ale niczym nieusprawiedliwioną przewlekłość postępowania, naruszając wymóg rozstrzygnięcia
sprawy w rozsądnym terminie (art. 2 § 1 pkt 4 k.p.k.).
Podsumowując - nie tylko nie jest spełniona przesłanka większości osób zamieszkałych w pobliżu innego sądu,
a z dala od siedziby sądu właściwego (art.36 k.p.k.), ale przeciwko przekazaniu sprawy przemawiają również
względy celowości, gdyż przekazanie sprawy spowodowałoby upływ czasu bez podejmowanych w sprawie czynności,
naruszając wymóg rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie. Wobec tego uznać należało, że wbrew argumentom
wskazanym w postanowieniu z dnia 1 sierpnia 2016 r. względy ekonomiki procesowej nie wskazują, aby prowadzenie
postępowania przeciwko oskarżonemu przez Sąd Rejonowy w Częstochowie miałoby być niecelowe.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.