Wskazówki dla Autorów Śląskich Sprawozdań Archeologicznych
Transkrypt
										Wskazówki dla Autorów Śląskich Sprawozdań Archeologicznych
                                        
                                        
                                Wskazówki dla Autorów Śląskich Sprawozdań Archeologicznych W związku z licznymi pytaniami, Redakcja Śląskich Sprawozdań Archeologicznych prosi wszystkich autorów korzystających z łamów naszego rocznika, o przestrzeganie zasad w przygotowywaniu tekstów i materiałów ilustracyjnych. Stosowanie się do tych zasad pozwoli usprawnić redakcyjne czynności przy opracowywaniu poszczególnych tomów. Należą one do powszechnie obowiązujących, pewne wymogi dodatkowe wynikają zaś z przyjętej koncepcji edytorskiej redagowanego rocznika. Ich podstawowe założenia Redakcja pozwala sobie przypomnieć, jednocześnie wyrażając nadzieję, iż przyjęte one zostaną ze zrozumieniem i życzliwą aprobatą. RODZAJE ARTYKUŁÓW a) ROZPRAWY I MATERIAŁY – 10–20 stron tekstu omawiającego zagadnienia badawcze, różnorodne materiały archeologiczne oraz ich interpretację, dyskusje lub polemiki dotyczące archeologii i dziedzin pokrewnych; b) KOMUNIKATY – 3–7 stron tekstu przedstawiającego wyniki badań ratowniczych lub weryfikacyjnych i znaleziska pojedyncze; c) RECENZJE – krytyczne omówienia publikacji archeologicznych, i dziedzin pokrewnych. PRZYGOTOWANIE TEKSTÓW Tekst należy przygotować przy pomocy edytorów komputerowych. 1. Edytory: • edytory tekstu pracujące w środowisku Windows (MS Word). • edytory tekstu pracujące w środowisku LINUX (np. Open Office), ale pliki prosimy zapisywać w formacie MS Word. 2. Wymagania ogólne: • tytuły powinny być krótkie – w przypadku omawiania stanowisk archeologicznych prosimy umieścić aktualną nazwę miejscowości i powiat (nie gmina; do stanowisk skrót stan.); • tekst nie może być formatowany (należy pisać z wyrównaniem tylko do lewego marginesu); • każdy akapit (nie wiersz!) kończyć klawiszem Enter; • nie stosować żadnych wyróżnień (poza kursywą - italica), tj. nie wprowadzać pustych wierszy, różnych krojów czcionek, pisma pogrubionego. Na marginesach wydruku mogą być umieszczone sugestie dotyczące wyróżnień (italica, bold, WERSALIKI itp.); •przypisy (mogą zawierać tylko niezbędne informacje uzupełniające) nie generować, czyli pisać jak zwykły tekst i umieścić na końcu, a w tekście oznaczyć kolejnym numerem (z klawiatury, format indeks górny), co ułatwia import do programów DTP; •tabele i spis ich podpisów umieścić po tekście artykułu; •ponumerować strony wydruku (wstaw numery stron). 3. Wymagania szczegółowe: •format kolumny: A4-210×297 mm, lewy margines: 2,5 do 3,5 cm, •czcionka: Times New Roman lub Courier New, rozmiar liter: 11-12 pkt., odstęp między liniami: zadany 13 pkt., a w przypadku edytorów bez tej opcji - odstęp 1,5 wiersza. Tak zapisana strona A4 mieści około 4000 znaków i odpowiada w przybliżeniu 3 stronom znormalizowanego maszynopisu. Ogólnie rzecz biorąc, taka strona maszynopisu A4 zawiera przeciętnie 30 wierszy po 60 znaków w wierszu, czyli 1800 znaków (ze spacjami). LITERATURA Cytowana literatura, powinna być umieszczona na odrębnych stronach, na końcu artykułu (po przypisach) Bibliografię załącznikową, określaną zawsze jako literatura, prosimy przygotować zgodnie z PN-79/N-0122/07, co ilustrują podane przykłady (każdą pozycję rozpoczynać jednakowo, czyli nazwisko autora, skrót imienia, rok wydania): •artykuły w czasopismach Cremaschi M., Perreto C. 1988. Les sols d’habitat du site paleolithique d’Isernia La Pineta (Molise, Italie centrale), L’Anthropologie (Paris), 93 (4), s. 1017–1040 (czasopismo – pełny tytuł, tom – numeracja tylko liczbami arabskimi, strony od – do rozdzielone pauzą (–) bez spacji); •artykuły w publikacjach zbiorowych Chmielewski W. 1975. Paleolit środkowy i górny, (w:) W. Chmielewski, W. Hensel (red.), Prahistoria ziem polskich, t. I, Paleolit i mezolit, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s. 9– 158; •monografie Ginter B., Kozłowski J.K. 1975. Techniki obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu i mezolitu, Warszawa: PWN (koniecznie nazwa wydawnictwa i główna jego siedziba – dotyczy monografii, publikacji zbiorowych i czasopism w przypadku podobnych nazw, np. Antropologie (Paris), Antropologie (Brno). • maszynopisy Goslar T. 2005. Raport z wykonania datowań 14C w Poznańskim Laboratorium Radiowęglowym, Archiwum Instytut Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego (maszynopis). • strony internetowe Furholt M. 2003. Absolutchronologie und die Entstehung der Schnurkeramik, http://www.jungsteinsite.de. W tekście powołanie na literaturę należy umieścić według wzoru: (Chmielewski 1975, s. 12–14; kolejne pozycje oddzielać średnikami) lub M. Cremaschi, C. Perreto (1988, ryc. 1). Uzupełnieniem tekstu (z wyjątkiem RECENZJE) musi być napisane wyraźnie dla tłumacza streszczenie (nie więcej niż 1 lub 2 strony). Tłumaczenia ważniejszych terminów fachowych, preferowanych przez autora, napisać na odrębnej kartce (j. angielski). RYCINY 1. Należy przyjąć ogólną zasadę, że na jedną stronę tekstu może przypadać co najwyżej jedna rycina (rysunek, wykres lub fotografia). Wszystkie ryciny muszą być zaopatrzone w podpisy, które należy umieścić po spisie literatury jako spis rycin na kolejnych (ale osobnych) stronach tekstu artykułu. 2. Ryciny należy numerować tylko według kolejności pojawienia się odsyłaczy w tekście. Ryciny 2 (skrót w tekście: ryc.), należy wykreślić na białym papierze i zeskanować w rozdzielczości co najmniej 600 DPI (pikseli/cal) lub wykonać w komputerowym programie graficznym w formacie B5, czyli 12,5×18 cm (wówczas możliwa jest reprodukcja 1:1) lub jego wielokrotności, wymagające redukcji do tego formatu muszą mieć odpowiednią grubość kreski i proporcjonalnie większe liternictwo opisu. 3. Wszystkie ryciny będą drukowane w formacie B5 i dlatego należy je zaopatrzyć w czytelną i proporcjonalną skalę liniową (przyjąć linie do 3 cm, o stosownej grubości). 4. Na rycinach umieszczać tylko niezbędne napisy czcionką Arial, proporcjonalnej wielkości do formatu B5 po zmniejszeniu i numery arabskie kolejnych przedmiotów, szrafur, itp. 5. Objaśnienia do rycin (tzw. legenda) powinny być umieszczone w podpisach do rycin. W podpisie każdej ryciny należy umieścić nazwę i nr stanowiska, rodzaj obiektów i legendę oraz na końcu nazwisko autora. W tekście kolejne ryciny należy przytaczać następująco: ryc. 1: 1, 3 (różne obiekty) lub 1: 1–4 (kilka kolejnych obiektów). 6. Fotografie (określane jako ryc.) muszą być dostarczone w postaci cyfrowej jako czarno-białe (tryb skala szarości) w formacie TIF, o minimalnej rozdzielczości 600 DPI lub barwne (tryb CMYK) w formacie TIF lub JPG, o minimalnej rozdzielczości 300 DPI (pikseli/cal). PRZEKAZANIE DO DRUKU Do redakcji należy dostarczyć artykuł w postaci cyfrowej (CDROM z plikami tekstowymi w formacie jednego z wymienionych edytorów tekstu i plikami rycin) oraz 1 egz. tekstu artykułu, wydrukowanego czytelnie na drukarce wraz z kompletem podpisanych rycin i tabel oraz pełnym adresem autorów (wraz z adresem e-mail). Na wydrukach rycin należy napisać nazwisko autora oraz numer zgodny z podpisem do ryciny i odsyłaczami w tekście. Mając na uwadze potrzebę zachowania cykliczności edycji kolejnych tomów, Redakcja będzie przyjmowała materiały do druku wyłącznie do 15 marca każdego roku. Informujemy również, iż autorzy otrzymają bezpłatnie po jednym tomie Śląskich Sprawozdań Archeologicznych. Spis treści każdego tomu oraz streszczenia w j. polskim i angielskim będą umieszczone na stronie internetowej Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Redakcja 3