Programowanie i analiza danych w R 2010/2011 Instrukcja

Programowanie i analiza danych
w R 2010/2011
Sterowanie kodem w R
Jarosław Wierzbicki
𝑖𝑓𝑒𝑙𝑠𝑒(𝑥 >= 0, "𝑝𝑙𝑢𝑠", "𝑚𝑖𝑛𝑢𝑠")
Funkcja switch
Składnia:
𝑠𝑤𝑖𝑡𝑐𝑕(𝑘, 𝑤𝑎𝑟1 = 𝑖𝑛𝑠𝑡𝑟1, 𝑤𝑎𝑟2 = 𝑖𝑛𝑠𝑡𝑟2, … )
Instrukcja warunkowa if… else…
Składnia wygląda następująco:
𝑖𝑓 (𝑤𝑎𝑟_𝑙𝑜𝑔) 𝑖𝑛𝑠𝑡𝑟𝑢𝑘𝑐𝑗𝑎_𝑎 𝑒𝑙𝑠𝑒 𝑖𝑛𝑠𝑡𝑟𝑢𝑘𝑐𝑗𝑎_𝑏
Fragment kodu zaczynający się od else jest
opcjonalny. instrukcja_a jak i instrukcja_b mogą być
pojedynczymi instrukcjami jak i blokami instrukcji. Jeśli
warunek logiczny war_log jest prawdziwy to zostanie
wykonana instrukcja_a jeśli war_log jest fałszywy to
zostanie wykonana instrukcja_b.
Przykład:
𝑥 < −2
𝑖𝑓(𝑥 >= 0){
𝑦 = 𝑠𝑞𝑟𝑡(𝑥)
𝑐𝑎𝑡("𝑃𝑖𝑒𝑟𝑤𝑖𝑎𝑠𝑡𝑒𝑘 𝑘𝑤𝑎𝑑𝑟𝑎𝑡𝑜𝑤𝑦: ", 𝑦)
} 𝑒𝑙𝑠𝑒 {
𝑐𝑎𝑡("Blad! Liczba ujemna")
}
Funkcja ifelse
ifelse jest uogólnieniem wyżej wymienionej instrukcji
warunkowej. Składnia przedstawia się następująco:
𝑖𝑓𝑒𝑙𝑠𝑒(𝑤𝑎𝑟_𝑙𝑜𝑔, 𝑖𝑛𝑠𝑡𝑟𝑢𝑘𝑐𝑗𝑎_𝑎, 𝑖𝑛𝑠𝑡𝑟𝑢𝑘𝑐𝑗𝑎_𝑏)
gdzie war_log jest wektorem wartości logicznych.
Wynikiem tej funkcji jest wartość lub wektor, który na
odpowiednich współrzędnych przyjmuje wartości
opisane przez instrukcja_a (instrukcja_b)
gdy
odpowiedni war_log jest prawdziwy (fałszywy).
Przykład:
𝑥 < −𝑐(−5,3, −2,4)
𝑖𝑓𝑒𝑙𝑠𝑒(𝑥 >= 0, 𝑥^0.5, 𝑁𝑎𝑁)
Pierwszy argument funkcji switch jest typu
znakowego lub typu factor. W zależności od wartości k
zostanie wykonana odpowiednia instrukcja. Jeśli wartość
k nie odpowiada żadnej z wymienionych wartości to
zostanie wykonana nienazwana. Jeżeli odpowiednia
instrukcja jest „pusta” to zostanie wykonana instrukcja
dla kolejnej wartości.
Przykład:
𝑘 < −"1" # 𝑘 < −"2"
𝑠𝑤𝑖𝑡𝑐𝑕(𝑘, "1" = 𝑐𝑎𝑡("𝑗𝑒𝑑𝑒𝑛\𝑛"),
"2"=, "3"=cat(𝑑𝑤𝑎 𝑙𝑢𝑏 𝑡𝑟𝑧𝑦\𝑛"),
𝑐𝑎𝑡("? ? ?\𝑛"))
Pętla for
Składnia:
𝑓𝑜𝑟(𝑖 𝑖𝑛 𝑤𝑒𝑘𝑡) 𝑖𝑛𝑠𝑡𝑟𝑢𝑘𝑐𝑗𝑎
gdzie instrukcja może być pojedynczą instrukcją lub
blokiem instrukcji. Elementy wektora wekt mogą być
dowolnego typu . Pętla wykona się tyle razy ile jest
współrzędnych wektora wekt. Za każdym razem zmienna
i przyjmuje wartości kolejnych elementów wektora wekt.
Tradycyjnie są to następujące po sobie liczby naturalne
ale tak nie musi być.
Przykład:
𝑤 < −𝑐("𝑗𝑒𝑑𝑒𝑛", "𝑑𝑤𝑎", "𝑡𝑟𝑧𝑦")
𝑓𝑜𝑟(𝑖 𝑖𝑛 𝑤){
𝑐𝑎𝑡("𝑤𝑎𝑟𝑡𝑜𝑠𝑐 𝑧𝑚𝑖𝑒𝑛𝑛𝑒𝑗 𝑖: ", 𝑖, "\𝑛")}
Pętla while
Pętla while jest używana w przypadkach, w których
nie znamy ilości powtórzeń danej instrukcji. Składnia
wygląda następująco:
𝑤𝑕𝑖𝑙𝑒(𝑤𝑎𝑟_𝑙𝑜𝑔) 𝑖𝑛𝑠𝑡𝑟𝑢𝑘𝑐𝑗𝑎
Jeżeli mamy więcej czynności do wykonania to
zamiast jednej instrukcji wstawiamy blok instrukcji. Pętla
będzie się wykonywała dopóki warunek logiczny
war_log jest prawdziwy.
Pętla repeat
Składnia:
𝑟𝑒𝑝𝑒𝑎𝑡 𝑖𝑛𝑠𝑡𝑟𝑢𝑘𝑐𝑗𝑎
Pętla repeat będzie się wykonywać dopóki nie nastąpi
komenda
break,
która
powoduje
zatrzymanie
wykonywania pętli. Instrukcja ta działa również w
przypadku pętli for i while. Instrukcja next powoduje
zaniechanie wykonywanie danej iteracji.
Funkcje
Schemat deklaracji funkcji:
𝑓𝑢𝑛𝑐𝑡𝑖𝑜𝑛(𝑎𝑟𝑔) 𝑖𝑛𝑠𝑡𝑟𝑢𝑘𝑐𝑗𝑎
gdzie instrukcja to pojedyncza instrukcja lub ich blok.
Funkcje są traktowane jak obiekty więc możliwe jest ich
przypisanie do zmiennej. arg to są argumenty
(oddzielone przecinkami) przekazywane do funkcji (lista
argumentów może być pusta). Można również określić
domyślne wartości dla kolejnych argumentów wtedy
przy wywołaniu funkcji gdy dany argument nie jest
podany wykorzystana będzie jego domyślna wartość.
Wynik działania funkcji to wartość, która jest
wyznaczana w ostatniej linii ciała funkcji. Jeśli chcemy
mieć inną wartość wynikową używamy instrukcji
return(w). Powoduje ona przerwanie działania funkcji i
przekazanie jako wynik argument w.
Przykład:
𝑝𝑖𝑒𝑟𝑤𝑖𝑎𝑠𝑡𝑒𝑘 = 𝑓𝑢𝑛𝑐𝑡𝑖𝑜𝑛(𝑥, 𝑎 = 2){𝑝 < −𝑥^(1/𝑎)}
𝑝𝑟𝑖𝑛𝑡(𝑝𝑖𝑒𝑟𝑤𝑖𝑎𝑠𝑡𝑒𝑘 9 )