Kod przedmiotu………

IPBUD-I-3k7-2012BEKBIS
Kod przedmiotu:
C-7
Pozycja planu:
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Wytrzymałość materiałów I
Kierunek studiów
Budownictwo
Poziom studiów
I stopnia inżynierskie
Profil studiów
praktyczny
Forma studiów
stacjonarne
Budownictwo energooszczędne, Konstrukcje budowlane i
inżynierskie
Instytut Politechniczny, Zakład Budownictwa
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Prof. dr hab. inż. Andrzej Garstecki
Matematyka, Mechanika Teoretyczna, Fizyka
Wiedza:
Podstawowa wiedza z zakresu matematyki i mechaniki
teoretycznej. Znajomość trygonometrii. Zrozumienie pojęcia
pochodnej i całki, znajomość rachunku macierzowego,
znajomość dodawania i iloczynu skalarnego wektorów.
Znajomość równań równowagi i sił wewnętrznych w
elementach prętowych konstrukcji.
Umiejętności:
Umiejętność obliczania pochodnych i całek funkcji,
umiejętność posługiwania się rachunkiem macierzowym.
Umiejętność dodawania wektorów sił, obliczania momentu
siły, pracy siły. Umiejętność posługiwania się równaniami
równowagi w celu wyznaczenia reakcji więzów i sił
wewnętrznych
w
układach
prętowych
statycznie
wyznaczalnych.
Kompetencje społeczne:
Student szanuje własne i cudze mienie, w tym również mienie
uczelni.
Student postępuje zgodnie z zasadami etyki.
Wymagania wstępne
Zdobycie wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie
rozwiązywania problemów stanu naprężeń, odkształceń i
przemieszczeń w elementach prętowych konstrukcji w stanach
rozciągania i zginania.
Cele i założenia przedmiotu
B. Semestralny rozkład zajęć według planu studiów
Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe
Seminaria
Zajęcia
terenowe
(W)
(Ć)
(L)
(P)
(S)
(T)
30
15
15
15
Semestr
III
Liczba
punktów
ECTS
6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Opis efektów kształcenia
Lp.
W1
W2
U1
WIEDZA
Student zna podstawowe klasy oddziaływań na
konstrukcję i zna zasady wyznaczania obciążenia
działającego na element konstrukcyjny
Student zna podstawowe pojęcia wytrzymałości
materiałów: charakterystyki geometryczne przekroju
pręta, naprężenie, odkształcenie, przemieszczenie i zna
zasady ich obliczania dla rozciągania i zginania pręta
UMIEJĘTNOŚCI
Student potrafi dokonać zestawienia obciążeń stałych
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W06
T1P_W03
K_W04
K_W05
TIP_W02
TIP_W03
TIP_W06
K_U01
K_U03
K1
Student potrafi obliczyć naprężenia w punkcie przekroju
pręta dla podstawowych przypadków działania sił
wewnętrznych: siła normalna i poprzeczna, moment
zginający. Potrafi obliczyć naprężenia główne.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Student rozumie potrzebę systematycznej nauki
TIP_U14
TIP_U19
TIP_U07
K_K06
T1P_K01
K2
Student potrafi uczestniczyć w życiu społecznym uczelni
K_K01
T1P_K03
T1P_K04
U2
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład tradycyjny i multimedialny. Ćwiczenia audytoryjne metodą tradycyjną przy współudziale
studentów. Ćwiczenia projektowe wykonywane w domu, konsultacja na ćwiczeniach.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych na podstawie trzech kolokwiów. Zaliczenie ćwiczeń projektowych na
podstawie prawidłowo wykonanych trzech do czterech projektów. Egzamin pisemny obejmujący
rozwiązanie zadań i odpowiedzi na pytania z teorii.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wpisać treści osobno
dla każdej z form
zajęć wskazanych w
punkcie 1.B
Wykład:
Idealizacja modelu elementu lub konstrukcji: 1D (pręt, kratownica, belka, słup,
rama, łuk, ruszt), 2D (tarcza, płyta, powłoka), 3D (bryła). Zasady zestawiania
obciążeń. Charakterystyki geometryczne figur płaskich. Siły wewnętrzne w
układach prętowych. Klasyczne przypadki wytrzymałościowe: rozciąganie,
czyste zginanie, zginanie z udziałem sił poprzecznych, zginanie ukośne,
mimośrodowe rozciąganie.
Ćwiczenia audytoryjne:
Rozwiązywanie przykładów ilustrujących zagadnienia omówione na wykładzie.
Dyskusje ze Studentami.
Ćwiczenia Laboratoryjne:
Zasady prowadzenia eksperymentu i metody pomiarowe. Próba rozciągania stali,
próba ściskania betonu, próba twardości stali,
Ćwiczenia projektowe:
Nr 1. Wykresy sił normalnych, sił poprzecznych i momentów w ramie ze słupem
pochyłym
Nr 2. Charakterystyki geometryczne złożonego przekroju belki
Nr 3. Płaski stan naprężenia (belka z momentem zginającym i siłą poprzeczną):
naprężenia normalne i styczne oraz naprężenia główne.
Nr 4. Zginanie ukośne na przykładzie płatwi dachowej
Strona 2 z 4
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
W1, U1
W2, U2
K1
K2
Egzamin
pisemny
X
X
Kolokwium
X
X
X
Projekt
Sprawozdanie
X
X
X
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
1. Gawęcki A., 1998, Mechanika materiałów i konstrukcji prętowych, tomy 1 i 2, Wyd. Pol. Pozn.
2. Garstecki A., Dębiński M., 2010, Wytrzymałość materiałów, Podręcznik internetowy,
www.ikb.poznan.pl
3. Przewłocki J., Górski J., 2006, Podstawy Mechaniki budowli, Arkady
4. Jakubowicz A., Orłoś Z., 1999,1097, Wytrzymałość Materiałów, tomy 1 i 2, WNT,
Warszawa
5. Cywiński Z., 1999, Mechanika budowli w zadaniach. Układy statycznie wyznaczalne, PWN
Warszawa
Literatura
uzupełniająca
1. S. Timoshenko, Strength of Materials, Krieger Pub Co, 3rd edition, 1983.
Literatura obowiązkowa i uzupełniająca powinna umożliwiać zdobycie deklarowanych efektów kształcenia oraz
powinna być aktualna i dostępna na rynku wydawniczym.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych
75
Przygotowanie do zajęć
30
Studiowanie literatury
15
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
25
Łączny nakład pracy studenta
Liczba punktów ECTS proponowana przez nauczyciela
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa komisja ds. projektowania
145
6
6
programów kształcenia)
W tabeli podano przykładowe składowe nakładu pracy studenta. Każdy nauczyciel powinien określić nakład pracy
charakterystyczny dla własnego przedmiotu.
9. OCENA KOŃCOWA PRZEDMIOTU
Składowa oceny końcowej:
Ocena z ćwiczeń
Kolokwium zaliczeniowe z wykładu
Procentowy udział
składowej w ocenie
końcowej:
20 %
30 %
Ocena z laboratoriów
Ocena z egzaminu
50 %
RAZEM
100 %
W tabeli podano przykładowe składowe oceny końcowej przedmiotu. Każdy nauczyciel powinien określić składowe
oceny dla własnego przedmiotu, które mogą różnić się od powyższego przykładu. Składowymi ocen mogą być też np.
średnia oceń z kolokwiów zaliczanych na zajęciach kontaktowych, oceny za udział w dyskusji itd.
Strona 4 z 4