laboratorium 1.

LABORATORIUM 1.
Temat: SKŁAD PIERWIASTKOWY KOMÓRKI.
Zadanie 1. Oznaczanie suchej masy i zawartości wody w materiale biologicznym - pokaz
Materiały i odczynniki:
- glony lub drożdże piekarskie – 1,0 g
- parowniczka
- waga (z dokładnościa do 4 miejsca po przecinku – dziesiąta część miligrama)
- suszarka 105-110 0C
- eksykator
Zadanie 2. Oznaczanie masy popielnej - pokaz
Materiały i odczynniki:
- bakterie, różne gatunki roślin, glony (10,0 g)
- wyprażony tygielek kwarcowy
- waga (z dokładnością do 4 miejsca po przecinku – dziesiąta część miligrama)
- piec muflowy
- eksykator
Zadanie 3. Wykrywanie węgla i wodoru (w postaci produktów spalania i biomasy)
·
Materiały i odczynniki.
- sproszkowane suche drożdże piekarskie lub liście (1/3 objętości użytego
tlenku miedzi
- palnik gazowy
- sucha probówka zatkana gumowym korkiem z umieszczoną w nim wygiętą
rurką szklaną (plastikową rurką) – szczelny układ
- probówka bez korka
- sproszkowany tlenek miedzi (II) – CuO
- wodorotlenek wapnia – Ca(OH)2
·
Wykonanie
Wykonanie ćwiczenia znajduje się w skrypcie „Ćwiczenia laboratoryjne z biochemii”
– Joanna Karpińska-Smulikowska, Barbara Lejczak, Maria Pawlaczyk-Szpilowa – str.
10-12
1
Zadanie 4. Wykrywanie fosforu, siarki i żelaza
·
Materiały i odczynniki.
- masa popielna
- rozcieńczony kwas azotowy VI 0,1 N – HNO3
- rozcieńczony kwas solny 0,1 N
·
Wykonanie.
Po oziębieniu masy popielnej jedną część popiołu należy rozpuścić w
rozcieńczonym kwasie azotowym (0,1 N), a drugą w rozcieńczonym kwasie solnym
(0,1 N) i przesączyć przez sączek bibułowy
W przesączu z kwasem azotowym należy przeprowadzić próbę w celu
stwierdzenia:
q obecności fosforu w formie fosforanów
q siarki w postaci siarczanów.
W wyciągu z kwasu solnego należy wykonać próbę w celu stwierdzenia
obecności:
q żelaza.
ü Wykrywanie fosforu
·
Materiały i odczynniki.
- szkiełko zegarkowe
- palnik gazowy
- drewniane szczypce
- 1 % roztwór molibdenianu amonowego w kwasie azotowym
- 1 % (NH4)2MoO4 w HNO3 - TRUCIZNA
·
Wykonanie.
Do 2 kropli przesączu na szkiełku zegarkowym dodać 2 krople 1 % roztworu
molibdenianu amonowego w kwasie azotowym. Ostrożnie podgrzewać szkiełko do
temperatury wrzenia. Roztwór (NH4)2MoO4 w HNO3 wytrąca z roztworów fosforanów
żółty krystaliczny osad fosforomolibdenianu amonowego.
PO43- + 3 NH4+ + 12 MoO42- + 24 H+
(NH4)3H4[P(Mo2O7)6] + 10 H2O
2
ü Wykrywanie siarki
·
Materiały i odczynniki:
szkiełko podstawowe
roztwór chlorku baru 0,5 N – BaCl2 – TRUCIZNA.
·
Wykonanie.
Na szkiełko podstawowe nanieść 1 kroplę przesączu (im więcej przesączu tym
lepiej) i 1 kroplę roztworu chlorku baru 0,5 N. Na szkiełku pojawi się biały krystaliczny
osad siarczanu baru.
SO42- + BaCl2
BaSO4 + 2 Cl-
Od razu następuje zmętnienie (biały osad), kryształki pojawiają się po paru godzinach
(na drugi dzień).
ü Wykrywanie żelaza
·
Materiały i odczynniki:
- szkiełko zegarkowe lub skrawek bibuły
- 1 % K4[Fe(CN)6] – żelazicjanek potasu (cjanożelazin potasu) - TRUCIZNA
·
Wykonanie.
Na szkiełku zegarkowym zmieszać kroplę przesączu z HCl (im więcej przesączu
tym lepszy efekt) z kroplą 1 % K4[Fe(CN)6]. Jony cyjanożelazinu wytrącają z roztworów
zawierających jony Fe3+ w środowisku obojętnym lub słabokwaśnym ciemnoniebieski
osad cyjanożelazinu żelazowego, tzw. błękitu pruskiego Fe4[Fe(CN)6]3.
4 Fe3+ + 3 Fe(CN)64-
4 Fe4 + [Fe (CN)6]3
3