na podstawie B. Nadolna „O wychowaniu przedszkolaka – o radości”

RADOŚĆ
cnota na czerwiec 2014 r.
RADOŚĆ
to chrześcijańska cnota, polegająca na drobnym wysiłku, by opanować szorstkość w zachowaniu, by uniknąć niegrzecznego słowa,
aby się uśmiechać nawet wtedy, kiedy jesteśmy zmęczeni lub brak nam siły. Radość jest owocem miłości.
Radości nie należy bowiem mylić z przelotnym doznaniem zaspokojenia i przyjemności, które często upaja zmysły i uczucia, później jednak pozostawia w sercu
niedosyt, a czasem gorycz. Radość rozumiana po chrześcijańsku jest o wiele trwalsza i przynosi głębsze ukojenie: (...) w pewnym sensie jest «cnotą», którą
należy rozwijać. ( Św. Jan Paweł II List apostolski Dies Domini)
Prawdziwa cnota nie jest nigdy smutna i przykra, przeciwnie, jest uprzejmie radosna. (Św. Josemaria Droga, 657)
Jak uczyć dzieci radości?
 od pierwszych chwil życia uczmy dzieci pogody i uśmiechu, sami się uśmiechając i dbając o pozytywne nastawienie do świata,
 pozwólmy dziecku być pomocnym aby czerpało radość z pomagania innym,
 gdy przydarzy się dziecku zrobić coś złego, nie mówmy mu: „jesteś zły”. Zły jest czyn, a nie człowiek. Dbajmy o to, aby dziecko
miało pozytywny obraz własnej osoby,
 unikajmy częstego omawiania problemów i kłopotów przy dziecku, starajmy się ich nie wyolbrzymiać. Są sprawy, których małe
dziecko nie jest w stanie „unieść”, bo ich nie rozumie, dlatego warto, aby nie słyszało niektórych rozmów dorosłych,
 przy wspólnych posiłkach, przy wspólnym stole nie przypominajmy żalów i kłopotów,
 uczmy dzieci małych wyrzeczeń i pokazujmy radość z pokonywania swoich słabości,
 dodawajmy dziecku otuchy w różnych sytuacjach dnia codziennego aby wykształcić w nim optymizm i pozytywne nastawienie
do świata i ludzi,
 gdy dziecku coś się nie udaje, zachęcajmy je do podejmowania starań od nowa a gdy i te próby się nie udają, uczmy ofiarować Panu
Bogu nasze starania.
Na koniec pamiętajmy, że wychowanie to nie tylko dawanie dobrego przykładu, stawianie dziecku wymagań i nagradzanie za ich
spełnianie, nie tylko słowa miłości albo nagany, ale także beztroskie chwile spędzane razem. Takie chwile niosą radość i umacniają
rodzinę.
na podstawie B. Nadolna „O wychowaniu przedszkolaka – o radości”