Gazeta Ruchu Abstynenckiego

Gazeta
Ruchu
Abstynenckiego
NR 2 (52)
IV–maj
2012
ISSN 1734-5308
DziałalnoÊç twórcza rozwija inteligencj´,
usprawnia percepcj´, przyczynia si´ to
do zmiany niepo˝àdanych zachowaƒ,
prowadzi do wi´kszej otwartoÊci
i pogł´bienia zaufania wobec innych
ludzi, redukuje niskie poczucie własnej
wartoÊci. Pozwala na pozawerbalne
porozumiewanie si´, uzewn´trznienie
własnych prze˝yç i odczuç, zaspokajanie
podstawowych potrzeb i zrozumienie
ich, poznawanie innych, akceptacj´
siebie, relaks, przyjemnoÊç oraz
odpoczynek. Neutralizuje przeszkody
hamujàce wewn´trzny rozwój człowieka.
Tematy warszawskie
A może na ryby? Albo statkiem do Zegrza?
Bez Kanału Żerańskiego ani rusz!
K
ARTETERAPIA
A
rteterapia to rodzaj psychoterapii,
która wykorzystuje twórczość w zajęciach terapeutycznych. Mówiąc prościej, jest to leczenie sztuką. Po raz
pierwszy tego terminu użył pracujący
w Wielkiej Brytanii artysta – Adrian
Hill. Określenia „arteterapia” (ang. art
therapy) używała również pracująca
w USA psychoanalityczka Margaret
Naumburg.
W Polsce, wpływem sztuki na poprawę zdrowia naukowcy zaczęli się interesować w latach 30-tych XX wieku.
Inicjatorem arteterapii w naszym kraju
był prof. Stefan Szuman, wybitny pedagog i etyk. Kontynuatorem działań
profesora Szumana stał się onkolog
– prof. Julian Aleksandrowicz. W latach 60-tych i 70-siątych wprowadził on
w polskich szpitalach pionierskie metody wspomagające leczenie chorych,
bardzo bliskie tym, którymi posługuje
się współczesna arteterapia. Jednak
dopiero w latach 90-tych XX wieku
techniki arteterapii rozkwitły w Polsce
na dobre. Stało się tak za sprawą wymiany doświadczeń z terapeutami działającymi na Zachodzie, a także dzięki
coraz liczniejszym tłumaczeniom zachodnich opracowań na ten temat.
Brytyjskie Stowarzyszenie Arteterapeutów (The British Association of Art
Therapists) definiuje arteterapię jako
(dokończenie na str. 3)
to z nas, Warszawiaków wie, że od
prawego brzegu Wisły na Żeraniu
odchodzi kanał, w który małe jednostki wpływają przez jedyną tego rodzaju
śluzę w Polsce? Na pewno wiedzą dzisiaj o tym wodniacy i wędkarze. A więc
trochę historii tego miejsca.
W chwili swojego powstania zwany
był Kanałem Królewskim, jako że
i w czasach królewskich za panowania
króla Zygmunta III Wazy miał swoje
początki. Wtedy spełniał rolę rowu
melioracyjnego dla terenów myśliwskich w lasach nieporęckich. Rzeka
Długa płynąca od Kobiałki do Narwi
od czasu do czasu groziła powodziami
i podtopieniami dworu myśliwskiego
Wazów w Nieporęcie, dlatego kanał
wodny łączący Wisłę i Jezioro Zegrzyńskie skutecznie „ściągał wody” z Puszczy Słupeckiej.
Kanał Żerański jest także kontynuacją robót prowadzonych w okresie zaborów, w I poł. XIX w. kiedy to Księstwo Warszawskie, a potem Królestwo
Polskie było odcięte przez Prusy od
Bałtyku.
W 1910 r. pojawiła się kompleksowa koncepcja połączenia kanałem Wisły i Bugu w ramach budowy drogi
wodnej Wisła – Dniepr. Od 1996 r.
Pomysł z 1910 r. czekał na urzeczywistnienie przez wiele lat. W 1938 r.
zbudowano wąski kanał na Żeraniu
o długości ok. 2,5 km, który służył odprowadzaniu wody z Kanału Bródnowskiego, a dopiero w latach 1951-1963 r.
powstały na Żeraniu port i śluza.
Wielką ciekawostką techniczną
i obecnie turystyczną jest dwustronna
Widok Portu Żerańskiego, w głębi ul. Modlińska,
widoczne zamknięte wrota zasuwające basen.
Fot. Marek Borkowski, 10.06.2010 r.
śluza pomiędzy portem Żerańskim
a Wisłą imienia znakomitego polskiego hydrologa inż. Tadeusza Tillingera,
który w 1954 r za wybitne zasługi
w dziedzinie nauki został odznaczony
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Śluza ma komorę o wymiarach 85x12 m oraz długość 104 m
i do niedawna była drugą na świecie co
do wielkości i typu, po śluzie pod Asuanem na Nilu w Egipcie. Dla żeglugi
wejście do kanału od strony Wisły
przebiega przez śluzę, gdyż poziom
rzeki, chociaż się często waha, jest zawsze nawet do dwóch metrów poniżej
poziomu basenów i kanału. Śluza służy
wyrównywaniu poziomu wody, który
w porcie i w kanale odpowiada piętrzeniu wody w Zalewie Zegrzyńskim. Po
pokonaniu śluzy wpływa się do basenu
przy Elektrociepłowni Żerań, drugiej
co do wielkości po Siekierkach. Została oddana do użytku w 1954 roku
i działa przede wszystkim w oparciu
o węgiel kamienny używając najnowocześniejszych kotłów ekologicznych
w Europie. Uzyskiwana w niej energia
mogłaby ogrzać 40 % budynków w stolicy. A potem pokonuje się kolejne baseny przy ul. Modlińskiej i wpływa do
właściwego kanału. Zaczyna się piękny
rejs w kierunku Jeziora Zegrzyńskiego
i dalej na Mazury, a jak wesoło bywa
(dokończenie na str. 2)
Gazeta Ruchu Abstynenckiego
IV–maj 2012
2
IV–maj 2012
3
GRA
GRA
Tematy warszawskie
A może na ryby? Albo statkiem do Zegrza?
Bez Kanału Żerańskiego ani rusz!
(dokończenie ze str. 1)
od góry: Wschodnie wrota
w czasie zamykania basenu.
niżej: Budynek obsługi Śluzy.
Fot. Marek Borkowski, 10.06.2010 r.
na statku, widzieliśmy w kultowym filmie pt. „Rejs”.
Kanał Zerański jest częścią międzynarodowej sieci dróg wodnych
śródlądowych E40 i na odcinku polskim łączy Morze Bałtyckie z Morzem
Czarnym przebiegając od Gdańska
przez Warszawę do Narwi i Bugu aż
do Brześcia. Tam łączy się z drogą
wodną prowadzącą przez Polesie do
Dniepru.
Kanał ma głębokość do 2,5- 3 m,
szerokość 25-41,5 m i ł długość 17,6 km.
Prawie połowa długości znajduje się
w administracyjnych granicach Stolicy.
Nad kanałem przebiega 10 mostów
drogowych i 3 kolejowe.
Początkowo, zgodnie z założeniem, spełniał ważną rolę w transporcie towarów.
W czasie rządów Edwarda Gierka,
tą drogą transportowane było zboża
z Gdańska do elewatorów przy ul. Płochocińskiej, gdzie pobudowano młyny.
Regularnie pływały też pchacze barek,
które ze żwirowni w Gnojnie pod Pułtuskiem transportowały żwir do Fabryki Elementów Betoniarskich „Faelbet”
i portu na Żeraniu. W latach 80-tych
miał miejsce niechlubny epizod. Na
barki załadowano 80 samochodów
marki zastava 1100 P, które miały popłynąć z Fabryki Samochodów Osobowych na Żeraniu do Gdańska. Po drodze trafił się śródlądowy sztorm tak silny, że barki zalała woda i auta
zatonęły. Więcej już nie próbowano
„spławiać” samochodów drogą wodną.
Spławianie kojarzy mi się ze spławikiem, a ten na kanale występuje nader
często, gdyż tu warszawscy wędkarze
chętnie łowią ryby. Zapewne hołdują
popularnej piosence tandemu Wasowski/Przybora:
„Na ryby – w każdziuteńki wolny
dzień
Na ryby – nad leniwą rzeczkę w cień”
Popularność tego łowiska wynika
stąd, że występują w nim prawie
Poczucia winy
unikaj jak diabła!
W
ydawałoby się, że poczucie winy, chociaż nieprzyjemne, ma
jednak duży sens, że jest takim biciem na alarm, że coś jest
nie w porządku. Ten sens jest jednak pozorny. Prawda jest taka,
że poczucie winy jest niekonstruktywne. Przeżywając je, skupiamy
się na swoich nieprzyjemnych uczuciach, nasza energia jest zaangażowana w próbę poradzenia sobie z nimi najczęściej poprzez racjonalizowanie, usprawiedliwianie się, użalanie nad sobą, ocenianie i oskarżanie. I tak naprawdę nic z tego nie wynika, nie naprawiamy niczego, nie zmieniamy rzeczywistości i – jak nam się
wydaje szlachetnie – cierpimy! A skoro cierpimy, to znaczy, że jesteśmy lepsi od reszty świata.
A my cierpimy, bo nasz wewnętrzny krytyk wciąż czuwa, gnębi
nas ocenianiem, wzbudzaniem poczucia winy, wstydu, żalu, rozpaGazeta Ruchu Abstynenckiego
ARTETERAPIA
(dokończenie ze str. 1)
wszystkie gatunki ryb żyjących w Wiśle i wpływających do kanału z Jeziora Zegrzyńskiego. Nie brakuje też drapieżników takich jak: okonie, szczupaki i bolenie. Ponadto zarzuca się tu
wędkę m. in. na leszcze, płocie i karasie, klenie, sandacze, liny i ukleje. Jesienią kanałem migrują z Wisły do zalewu Zegrzyńskiego stada dużych okoni, a za nimi podążają drapieżniki,
zwłaszcza duże szczupaki. Jest to zapewne nie lada gratka dla wędkarzy.
Jako, że jest to bardzo znane i popularne miejsce wędkowania dla Warszawiaków, czasem trudno jest znaleźć
choćby skrawek brzegu do łowienia.
Woda w kanale prawie stoi, co sprzyja
połowom takimi metodami jak spławik,
czy lekki grunt. Tu na wysokości Kobiałki i młynów na Białołęce odbywają się
zawody wędkarskie. I każdy z zawodników znanym gestem opowiada, kiedy
i gdzie trafiła mu się taaaaka ryba. Nieraz trafi się i nieprzyjemna przygoda, jak
w dowcipie: „Ktoś pyta wędkarza: no
i co, biorą? Ten odpowiada: Biorą, biorą,
nawet plecak mi zabrali!.”
Ale mimo to, może jednak na ryby!?
A jak nie, to na statek, i nad Zegrze – sezon w pełni.
Danuta Borkowska
Przewodniczka po Warszawie
Bibliografia:
www.pl.wikipedia.org;
www.wedkuje.pl; www.dokument.rcl.gov.pl;
www.warszawa.rzgw.gov.pl
miętywaniem przeszłości i nie rozumiemy, że ten głos w nas chce nam
przekazać wiadomość – i to dobrą, bo prowadzącą do zmiany. Chce
nam powiedzieć, że naruszyliśmy jakieś osobiste normy, że za tymi
nieprzyjemnymi uczuciami kryją się także nasze prawdziwe potrzeby
i nasze obawy, że nie potrafimy ich zaspokoić.
Dla wielu ludzi rozpamiętywanie tego, że są czemuś winni, że są
gorsi, babranie się w przeszłości i własnej nieudaczności stanowi skuteczną ochronę przed koniecznością zmiany. Tak jest wygodniej, nie
trzeba nic robić, nie trzeba kontaktować się ze swoimi potrzebami.
Pogrążanie się w poczuciu winy jest bowiem związane ze strachem
przed spotkaniem się z rzeczywistością, z prawdą o sobie, z wzięciem
odpowiedzialności za siebie. Dlatego warto sobie odpowiedzieć uczciwie na pytania: „Do czego mi to służy? Po co mi jest potrzebne? Co
w ten sposób sobie załatwiam?”
Wiedząc, że to uczucie hamuje nasz rozwój, wywołuje niechęć do
nas samych i do innych, usprawiedliwia nasze nieumiejętności życiowe, Anthony de Mello powiedział: „Poczucie winy jest złym uczuciem. Trzeba go unikać jak samego diabła. Kiedy czujesz się winny,
to nienawidzisz nie swoje grzechy, lecz samego siebie”.
Hanna Gęściak-Wojciechowska
formę psychoterapii, która traktuje
media artystyczne jako podstawowy
sposób komunikacji. Terapia przez
sztukę polega na tym, że przy wsparciu
terapeuty uczestnik arteterapii tworzy
obiekty artystyczne, np. obrazy, rzeźby,
utwory literackie, a następnie dzieli się
z terapeutą zawartymi w nich znaczeniami. Wspólnie z terapeutą odkrywa
też zupełnie nowe znaczenia i tropy
w swojej twórczości, analizuje je i rozwija.
Od uczestnika arteterapii nie wymaga się specjalnych umiejętności czy
talentu artystycznego. Ważny jest sam
proces tworzenia, ekspresja emocji,
a także wspólne odczytywanie dzieła
przez tworzącego i terapeutę. Leczenie
sztuką wiąże się ze ściśle psychotera-
peutycznym kontekstem działań. To
odróżnia arteterapię od terapii zajęciowej czy zajęć plastycznych. W przypadku arteterapii psychoterapeuta nie jest
nauczycielem czy krytykiem, ale spełnia rolę przewodnika i towarzysza. Ma
zachęcać pacjenta do tworzenia nowych znaczeń i ich interpretacji. Pacjent zaś jest twórcą, który dzieli się
własnymi skojarzeniami, interpretacjami i odczuciami. Arteterapia daje chorym szansę lepszego zrozumienia siebie i poznania natury swoich problemów. Terapia przez sztukę prowadzi
do zmiany widzenia własnej osoby.
Może obejmować malarstwo, rzeźbiarstwo, fotografię, film itd. Psychoterapia słowem to m. in.: bajkoterapia, biblioterapia, terapia poprzez poezję
i mity.
W ramach arteterapii funkcjonuje
również terapia dźwiękiem: muzykoterapia, choreoterapia czy terapia wykorzystująca dźwięki natury. Arteterapia
dla dzieci szczególnie często odwołuje
się do muzyki. Technikami leczenia
sztuką są również psychodrama i pantomima.
Głównym celem arteterapii jest
umożliwienie pacjentowi dokonania
przemiany i rozwoju osobowości z pomocą działań artystycznych. Autoekspresja towarzysząca procesom
twórczym ma pomóc ludziom w roz-
FORMY TERAPII SZTUKĄ
TERAPIA ZA POMOCĄ SZTUK
PLASTYCZNYCH
Stosowane są różnorodne techniki
plastyczne: rysunek, malarstwo, rzeźba, grafika, collage, techniki łączone.
Wybór formy jest równie ważny, jak
i stworzone dzieło. Spontaniczne rysowanie pozwala nam na ekspresję naszych problemów, uczuć, lęków, pragnień – w bezpieczny sposób. Wyrażamy często rzeczy nieuświadomione
i wcześniej ukryte. Rysowanie, malowanie, rzeźbienie pomaga nam bardziej skoncentrować się na wewnętrznych przeżyciach. Techniki te dają
szansę na zmniejszenie napięcia i niepokoju, pomagają uczestnikom w szukaniu nowych metod radzenia sobie ze
zmartwieniem, lękiem czy depresją.
MUZYKOTERAPIA
Jest to forma terapii, wykorzystująca muzykę i jej elementy jako środki
ekspresji i komunikacji w procesie diagnozy, leczenia czy rozwoju osobowości człowieka.
CHOREOTERAPIA
To terapia poprzez taniec i ruch,
wykorzystująca ekspresję ruchową do
wspomagania emocjonalnej i fizycznej
integracji. Choreoterapię możemy podzielić na: taniec, ćwiczenia muzyczno-ruchowe i improwizacje ruchowe przy
muzyce. Głównym celem choreoterapii jest odczucie przez osobę uczestniczącą w zajęciach swojej cielesności
i rozwijanie samoświadomości.
DRAMATOTERAPIA
Wykorzystuje różne formy dramatu. Dzięki odgrywaniu ról osoby
uczestniczące w zajęciach zdobywają
samowiedzę, rozwijają wyobraźnię
i poczucie własnej woli; odgrywanie ról
pomaga im w uświadomieniu sobie
własnych przekonań i uczuć, jak i pozwala wypróbować nowe sposoby zachowania; dramatoterapia często posługuje się mitem lub metaforą – w ten
sposób możliwe jest uwolnienie się od
wspomnień i niepokojów oraz lepsze
zrozumienie siebie.
BIBLIOTERAPIA
Terapia wykorzystująca literaturę.
Tego rodzaju terapia pobudza wyobraźnię, można utożsamiać się z bohaterami literackimi i w ten sposób
przepracować własne problemy.
wiązaniu ich problemów natury psychologicznej, ma wpływać na ich zachowanie. Arteterapia pozwala na:
• redukowanie stresu,
• zmniejszenie poziomu napięcia
i uwolnienie negatywnych emocji,
• podnoszenie samoświadomości
i samooceny,
• rozwijanie umiejętności interpersonalnych,
• poznawanie motywów własnych
zachowań, introspekcja,
• rozwijanie spontaniczności i lepszej ekspresji samego siebie.
Arteterapię chętnie wykorzystuje
się w leczeniu m. in.: depresji, lęków,
uzależnień, zaburzeń osobowości i problemów w relacjach rodzinnych.
Na podstawie artykułu Kamili Korcz:
„Arteterapia”.
Źródło: portal.abczdrowie.pl
WARSZTATY Z ARTETERAPII
DLA OSÓB UZALEŻNIONYCH
OD ALKOHOLU
9 i 10 czerwca,
(dwa dni od 9.00 do 17.00),
temat: „Muzyka – to najlepszy lek”
16 i 17 czerwca
(dwa dni od 9.00 do 18.00),
temat: „Kreatywne ustalanie granic”
14 i 15 lipca
(dwa dni od 9.00 do 17.00),
temat: „Terapia teatrem. Zagraj
główną rolę w swoim życiu”.
Warunki wymagane:
– Okres abstynencji co
najmniej 6 miesięcy.
– Zamieszkanie na terenie Miasta
Warszawy lub praca na terenie
Warszawy.
– Zarejestrowanie w Poradni Terapii
Uzależnienia od Alkoholu
i Współuzależnienia, ul. Belgijska 4.
Przyjmujemy również osoby bez
meldunku. Warsztaty są bezpłatne,
realizowane przez mgr Łarisę
Długoszowską.
Zapisy pod numerem: (22) 845 46 49
Zajęcia w Poradni, ul. Belgijska 4
Gazeta Ruchu Abstynenckiego
IV–maj 2012
4
IV–maj 2012
5
GRA
GRA
XXI Ogólnopolski Wiosenny Zlot
Rodzin Abstynenckich – Tatry 2012
w Małem Cichem
D
ługi majowy weekend (od 29
kwietnia do 4 maja) Klub Rodzin
Abstynenckich Ostoja spędził w miejscowości Małe Ciche k. Zakopanego
na Ogólnopolskim Wiosennym Zlocie
Rodzin Abstynenckich – Tatry 2012.
Co roku jeździmy do Małego Cichego,
bo właśnie tu od 21 lat jest organizowany ten Zlot. W tej miejscowości Eugeniusz Poloczek rozpoczął i kontynuuje swoje dzieło.
To w Małem Cichem są wykłady,
nocne mitingi, spotkania refleksyjne,
rozmowy, dyskusje i występy z cyklu
„Co komu w duszy gra”. Tutaj jest
wspaniały bieg wszystkich uczestników
Zlotu, są zabawy i gry sportowe, wieczorne ogniska, warsztaty plastyczne
i psychologiczne oraz niezwykłe warsztaty filozoficzne z Józefem Brodą. Dyżurują psycholodzy i terapeuci. A najważniejsze, że tylko w Małem Cichem
można w pełni być uczestnikiem Zlotu, odczuć jego niepowtarzalną atmos-
RECENZJE
Błyskawiczne
wywieranie wpływu.
Jak zmotywować siebie
i innych do
natychmiastowego działania
Od dawna obiecujesz sobie, że rozpoczniesz dietę, rzucisz palenie, zaczniesz ćwiczyć,
ale nie wiesz, jak się zmobilizować i wreszcie
to zrobić?
Wyczerpały się Twoje pomysły, jak skłonić
bliską Ci osobę do zmiany nawyków i nastawienia do świata? Bezskutecznie próbujesz zmotyGazeta Ruchu Abstynenckiego
ferę i wchłonąć energię do umacniania
się w trzeźwieniu.
Bogaty program pozwala każdemu
wybrać to, co najbardziej mu odpowiada. W tym roku sporo było górskich
wędrówek. I choć zmęczenie dawało
o sobie znać, nasi klubowicze starali
się uczestniczyć w jak największej liczbie spotkań, wykładów, warsztatów
i koncertów.
Dowodem na to, jak bardzo taka
impreza jest potrzebna środowiskom
abstynenckim jest fakt, że od kilku lat,
do położonego niedaleko Murzasichla
na czas Zlotu przyjeżdża duża grupa
członków warszawskich klubów abstynenckich. Jestem pewna, że tam też było ciekawie i wesoło, że ci, którzy
w Murzasichlu spędzili weekend majowy, także odpoczęli i nabrali energii do
dalszego zdrowienia. Ale choć uczestniczyli w niektórych punktach programu
Zlotu, to myślę, że jednak byli na nieco
innej imprezie, nie na tej Gienia Poloczka, nie na tej z 21-letnią tradycją.
Bo Zlot w Małem Cichem to nie
tylko wspaniała przygoda i fantastyczne przeżycia wynikające z obcowania
z górami. To terapeutyczna magia
miejsca i tradycji, to ogólnopolska integracja rodzin.
Gieniowi Poloczkowi należą się
ogromne słowa uznania i podziękowanie za to, że stworzył ten Zlot i że od
tylu już lat go organizuje. (AM)
wować pracowników do większego zaangażowania w podejmowane działania i do większej
efektywności?
Właśnie znalazłeś sposób, aby odkryć w sobie i innych ogromne pokłady energii. Dzięki niemu będziesz mógł błyskawicznie wywierać
wpływ i mobilizować ludzi do realizowania planów, do których brakuje im motywacji. Sześć
kroków metody motywacji błyskawicznej pozwoli Ci przełamać niechęć do zmiany oraz zmotywować siebie i innych do podjęcia odkładanego wciąż na później działania. Z tej metody na
całym świecie korzystają lekarze, nauczyciele,
rodzice, handlowcy, menadżerowie, psychologowie i psychiatrzy, a jej skuteczność udowodniono w przeszło 100 badaniach naukowych.
„Błyskawiczne wywieranie wpływu. Jak
zmotywować siebie i innych do natychmiastowego działania” to książka, która dostarczy Ci
wiele prostych, ale potężnych technik przekonywania ludzi oraz nastawi bojowo do motywowania siebie i innych. W miarę stosowania
opisanych w niej metod zyskasz nowe spojrzenie na naturę ludzką.
Michael V. Pantalon, Wydawnictwo
GWP, Sopot 2011.
SKRA ,,Serce”
na Zlocie
w Murzasichlu
W
dniach 29.04 – 04.05.2012 r.
członkowie SKRA,, Serce” wraz
z rodzinami uczestniczyli w XXI Ogólnopolskim Wiosennym Zlocie Rodzin
Abstynenckich „Tatry 2012” w Murzasichlu k/Zakopanego.
Organizatorem Zlotu było Trzeźwościowe Stowarzyszenie Kulturalno-Turystyczne w Katowicach. Honorowy
patronat nad Zlotem objęli: Starosta
Tatrzański Andrzej Gąsienica-Makowski i Wójt Gminy Poronin Stanisław
Stoch. Dziękujemy organizatorom za
wspaniałą imprezę, jaką był tegoroczny
Zlot oraz gospodarzom „U Trebuni”
za gościnę, serdeczny uśmiech i pyszne
góralskie jedzenie.
Rekreacja i aktywny wypoczynek na
świeżym powietrzu, zawody sportowe,
wycieczki tatrzańskimi szlakami turystycznymi, tańce przy dobrej muzyce
i wiele innych atrakcji były okazją do
umacniania naderwanych przez alkohol więzi rodzinnych, ale też okazją do
poprawy rozumienia siebie.
Dużym przeżyciem duchowym była
wyprawa i spotkanie na Polanie Rusinowej połączone z mszą polową
z udziałem ks. Bronisława Gawrona.
Padał deszcz, a za chwilę pojawiło się
słońce, kiedy Józef Broda zagrał na
swojej trombicie.
Dzień Rekreacji i Sportu Rodzinnego wykorzystaliśmy, żeby się integrować i wspólnie zawalczyć o trzy złote
puchary. Było dużo śmiechu i zabawy.
W „Sercu” poczuliśmy ducha sportowej rywalizacji i radość bycia razem.
Był też czas na ognisko, wspólne śpiewy i zabawę.
Nasz wyjazd został dofinansowany
przez Urząd Dzielnicy WarszawaŚródmieście. Dzięki temu mogło pojechać 50 członków Klubu „Serce”.
Dziękujemy członkom Zarządu
Klubu, którzy podejmują wysiłek
i znajdują czas, aby zdobyć dofinansowanie i zajmują się organizacją takiego wyjazdu. Pojawia się wdzięczność,
że możemy korzystać z takich wspaniałych okazji do mądrego trzeźwienia.
I. Sz.
Jak skutecznie
pomagać innym
K
ażdy, kto korzystał z pomocy wie, że
jest to sytuacja dla wspomaganego
raczej nieprzyjemna i w związku z tym
chce się jej uniknąć. Dlaczego? Bo
wymaga od człowieka spotykania się
z własną bezradnością – słabością i potwierdzania jej w kontakcie z drugim
człowiekiem, bo wymaga obnażenia
– otwartości, co do osobistych, często intymnych informacji o sobie, bo wymaga
wysiłku: zmiany, nawiązania współpracy
w przyjmowaniu pomocy itp. Oferta pomocy zamiast wdzięczności i szeroko
rozpostartych ramion w geście otwarcia
rodzi opór, lęk, złość, czasem niechęć do
oferującego. Dzieje się tak również dlatego, że pozycje, jakie zajmują pomagający i wspomagany są bardzo nierówne
i potrzeba szczególnych powodów, by na
tę nierówność w relacji się godzić.
Od pomagacza oczekiwać należy zaakceptowania trudności i wymagań, na
jakie się wystawia. Jak widać, sytuacja ta
– przy jej czasami nieprzyjemnej stronie
– wymaga od pomagacza szczególnej postawy – pokory i taktu, oraz sporego wysiłku w dążeniu do skuteczności.– Pomoc
nie musi być przyjemna, celem pomocy
jest jej skuteczność, ważne by to, co się
podczas tej sytuacji dzieje, było przez
obydwie strony akceptowane i zmierzało
do osiągnięcia określonego rezultatu. I to
po nim poznaje się efektywną pomoc.
Niesłusznie czasem pomagacze próbują
mierzyć jej rezultaty właśnie zadowoleniem wspomaganego, jego komfortem,
wdzięcznością. Nic bardziej złudnego!
Pojęcie i etapy udzielania pomocy.
Niezłym sposobem rozumienia pojęcia
pomocy może być pewna gra słów pokazująca jej istotę i kierunek aktywności
ludzi podejmujących się pomagania.
Otóż – kiedy dobrze sobie z czymś radzimy, jesteśmy zdolni do osiągania celów, zaspokajania potrzeb, pokonywania
trudności – mamy w sobie MOC – zdolność i odpowiednie zasoby do tego
(chęć, odwagę, energię, kondycję, pomysły, wiedzę, umiejętności itp.). Ale
z jakichś powodów może nam tej mocy
nie starczać, a ścislej któregoś z wymienionych tu jej wymiarów np. chęci, siły
lub rozwiązań. Ogrania nas wtedy NIE-MOC – słabość, bezradność pokazująca niedostatek czegoś potrzebnego do
wyjścia ponownie „na prostą” – musimy
coś zrobić, aby ten deficyt uzupełnić
– pójść PO-MOC, po to, aby znowu zaczerpnąwszy tego czegoś potrzebnego,
napełnić się i odzyskać MOC. Może to
więc być SAMO-PO-MOC, kiedy zdobywamy konieczne nam zasoby własnymi siłami, a czasem sięgamy PO cudzą
MOC – u jakiegoś pomagacza.
Ta zabawa słowami pokazuje, że pomaganie w istocie polega na dostarczaniu drugiemu człowiekowi czegoś, czego mu aktualnie brakuje do satysfakcjonującego funkcjonowania (a czasem
– wręcz – do przeżycia). Może to być
właściwie wszystko – pomysł, informacja, skłonienie do refleksji, jakaś umiejętność, ale także konkretne wyręczenie
– jakaś forma opieki – zakupy czy ugotowanie obiadu lub dostarczenie niezbędnego materialnego dobra, ot, choćby pożyczenie pieniędzy.
Warto jednak zwrócić tu uwagę na
dwa aspekty pomagania widoczne w tej
grze słów: po pierwsze – po-moc może
zacząć się dopiero, gdy pojawi się rzeczywisty niedostatek mocy. Nie jest pomocą wyręczanie człowieka w czymś, co
mógłby i powinien sam zrobić, mimo iż
nawet często twierdzi, że jest inaczej.
A więc pomaganie wiąże się z pewną
formą obiektywizacji zaradności i zasobów – czy osoba, której mielibyśmy
w czymś pomóc naprawdę sama nie może tego zrobić. Jest to ważne, ponieważ
różnym ludzkim kłopotom – np. chorobie czy powiedzmy starości towarzyszą
pewne stereotypy, skłaniające nas do zakładania z góry, iż osoba która znajduje
się w takiej sytuacji jest niezdolna do
pełnej samodzielności w zakresie zaspokajania swoich potrzeb.
Jak pokazuje historia ludzkości – były osoby, które nie ugięły się w obliczu
najtrudniejszych przeciwności, znajdując
w sobie wystarczająco dużo siły i możliwości ich przezwyciężenia. Były też takie, które załamywały się pod ciężarem
pierwszego napotkanego kłopotu. Nie
jest więc łatwo stwierdzić kto ma wystarczająco, a kto za mało mocy w sobie. Mimo to nie możemy zwolnić się od próby
postawienia diagnozy jego mocy – przyjrzenia się jak ten człowiek radził sobie
w przeszłości, jak przeżył, czego już
spróbował i co tkwi w granicach przeciętnych ludzkich możliwości. Widać to
dobrze także w obszarze problemów alkoholowych – ile to razy przychodzi wątpliwość, czy alkoholik może przestać pić,
wytrwać w trzeźwości lub unieść straszne konsekwencje swojego postępowania.
Wtedy może być już tylko o krok do
prawdziwie współuzależnieniowego wyręczania go, tam gdzie jeszcze sporo jego własnej zdolności do wzięcia odpowiedzialności za to co robi. Podobnie
pełne współczucia i troski traktowanie
„biednych żon” alkoholików, które na
pewno nie są w stanie przeciwstawić się
niczemu, jakby nie widząc rzeszy tych,
którym się to udaje, które zyskują pewność siebie, siłę do obrony oraz satys-
fakcjonujące sposoby na zaspokajanie
swoich potrzeb mimo niekończącego się
picia małżonka. Człowiek naprawdę dużo może – warto wychodzić z tego założenia oferując pomoc.
Drugim aspektem, który należy
wziąć pod uwagę, to czas pomagania.
Można jasno powiedzieć, patrząc co
znaczy zestawienie dwóch członów: iść
PO – MOC, czyli – do napełnienia się
mocą, że pomaganie to coś ograniczonego w czasie – dotąd, aż ktoś będzie
mógł i potrafił sam. Nieustająca pomoc
może wynikać raczej z naszej potrzeby
poczucia się lepiej jako pomagający, niż
ze słabości i potrzeb wspomaganego.
Oczywiście bywa tak, że człowiek nigdy
nie uzyskuje całkowitej sprawności
– pełni mocy – pełni swoich możliwości
i w związku z tym zawsze już potrzebne
mu będzie czyjeś zasilanie.
Uzależnienie od alkoholu rodzi
mnóstwo takich dylematów dla osób pomagających. Z jednej strony konieczność „odpępniania” tam gdzie człowiek
może sam sobie poradzić (przerwać picie, ograniczyć je, podjąć leczenie), stosowanie „twardej miłości”, by klient poczuł ciężar odpowiedzialności i swoją
zdolność do jej udźwignięcia. Z drugiej
strony intensywne wspieranie i uczenie
zdrowiejących alkoholików stałego posiadania źródeł wsparcia wychodząc
z założenia, że choroba ta rzeczywiście
upośledza pewne zdolności człowieka
i bez pomocy nie da on sobie rady z wytrwaniem w abstynencji, trzeźwieniem
i dalszym zdrowieniem.
Pomoc psychologiczna może być
profesjonalna – przebiegająca według
bardzo ścisłych zasad – standardów naukowych wyznaczonych przez psychologię, uprawiana przez osoby wykształcone odpowiednio w tym kierunku, oraz
najczęściej świadczące pomoc zawodowo w ramach zatrudnienia. Samopomoc
– w odróżnieniu od tej pierwszej świadczona drugiemu człowiekowi najczęściej
przez osobę, która ma doświadczenie
w przezwyciężaniu określonego problemu. Wykształcenie tej osoby bierze się
więc przede wszystkim z jej życia i tego,
czego w nim doświadczyła, a formą pomagania jest osobista więź i bliskość
z tym, komu pomaga.
Leszek A. Kapler
Tekst jest fragmentem książki Leszka A. Kaplera „Poradnik lidera działań trzeźwościowych”, Wydawnictwo Edukacyjne parpamedia, Warszawa 2008
Gazeta Ruchu Abstynenckiego
IV–maj 2012
6
GRA
Pielgrzymka w intencji trzeźwości rodzin
S
erdecznie zapraszam na Ogólnopolską Pielgrzymkę na Jasną Górę w intencji trzeźwości
rodzin, która odbędzie się 16-17
czerwca 2012 r. To już 31-sza
pielgrzymka, podczas której modlimy się, wymieniamy doświadczenia, a także podejmujemy nowe inicjatywy w celu ochrony
trzeźwości w Polsce.
Bł. Jan Paweł II na Jasnej
Górze wypowiedział niezapomniane słowa: „Przyzwyczaili się
Polacy wszystkie, niezliczone sprawy swojego życia, różne jego momenty ważne, rozstrzygające, chwile odpowiedzialne, wiązać z tym
miejscem, z tym sanktuarium.
Przyzwyczaili się ze wszystkim
przychodzić na Jasną Górę, aby
mówić o wszystkim swojej Matce.”
Dziś z niepokojem obserwujemy, że coraz więcej Polaków
cierpi na różne uzależnienia. Już
ponad milion jest uzależnionych
od alkoholu. Według niektórych
szacunków w ostatnich 5 latach
w Polsce zaobserwowano pięciokrotny wzrost używania substancji psychoaktywnych. Wielu naszych rodaków uzależnia się od
hazardu, gier i portali internetowych, pornografii. Skala zjawiska
jest przerażająca.
Jednocześnie można dostrzec wzmożony wysiłek dużej liczby osób, różnych
organizacji, samorządów, podejmujących wysiłki w obronie godności człowieka i rodziny. Nie jesteśmy bezradni.
Wspólnoty lokalne mają wielkie możli-
„Nie wolno kusić! Nie wolno igrać
ze złem! Nie wolno „sprzedawać”
człowieka za zysk doraźny
i niegodziwy, zdobywany na ludzkich
słabościach i wadach! Nie wolno
wykorzystywać i pogłębiać ludzkiej
słabości! Nie wolno dopuszczać
do degradacji człowieka, rodziny,
społeczeństwa, gdy się za nie wzięło
odpowiedzialność wobec historii!”
Bł. Jan Paweł II
ZADANIE:
Prowadzenie działalności
z zakresu profilaktyki,
terapii i rehabilitacji
w specjalistycznych
czasopismach i innych mediach,
jest realizowane dzięki
dofinansowaniu ze środków m.st.
Warszawy.
Gazeta Ruchu Abstynenckiego
wości działania na rzecz wolności człowieka. Mogą przyczynić się do zmiany
złych obyczajów i wskazać właściwe
drogi rozwoju rodzin w lokalnym środowisku. Władze samorządowe, zatroskane o trzeźwość rodzin, potrafią skutecznie chronić dzieci i młodzież.
Kościół zawsze podejmował
i podejmuje działania, które służą dobru rodziny i ojczyzny.
W tym roku działalności Apostolstwa Trzeźwości przyświeca
hasło „Rodzina szkołą trzeźwości”. Hasło to uzupełniają słowa:
„Miłość jest trzeźwa”. Musi-my
zdać sobie sprawę, że same ludzkie środki nie wystarczą, aby
świat stał się lepszy, a ludzie zachowywali trzeźwość i cieszyli się
godnością dzieci Bożych. Alkoholicy podejmujący drogę ku
trzeźwości uświadamiają sobie,
że polegając jedynie na ludzkich
możliwościach, nie byliby w stanie ocalić swojego życia. Podobnie jest ze wszystkimi wysiłkami
zmierzającymi ku wyzwalaniu
człowieka od licznych zniewoleń.
Potrzebujemy łaski Miłosiernego Ojca, o którą będziemy się
modlić podczas najbliższej pielgrzymki.
Dlatego jeszcze raz najserdeczniej zapraszam wszystkich
ludzi dobrej woli, by włączyli się
w tę modlitwę, aby podczas tego
jasnogórskiego spotkania dzielili się swoimi doświadczeniami,
wiedzą i świadectwem. Tylko
zjednoczeni i ufni w Bożą miłość
możemy odmieniać nasz świat.
Oczekując na spotkanie, z serca błogosławię
Przewodniczący Zespołu Konferencji
Episkopatu Polski
ds. Apostolstwa Trzeźwości
Bp Tadeusz Bronakowski
Ogólnopolska Pielgrzymka na Jasną Górę w intencji trzeźwości
16–17 czerwca 2012 r.
SOBOTA, 16 czerwca
16.00 – Informacja Pielgrzymki, zapisywanie grup pielgrzymkowych i materiały w Kaplicy św. Józefa przy Halach Jasnogórskich.
17.00 – Rozpoczęcie Pielgrzymki – bp Tadeusz Bronakowski, Przewodniczący Zespołu KEP ds. Apostolstwa Trzeźwości (Kaplica św. Józefa przy Halach Jasnogórskich).
17.15 – Prezentacje grup i świadectwa, w tym osób pracujących w Samorządach.
18.15 – Wykład: Rodzina szkołą trzeźwości, dr hab. Maria Ryś, prof. UKSW
21.00 – Apel Jasnogórski – prowadzi bp Tadeusz Bronakowski
21.30 – Msza św. w Bazylice – przewodniczy bp Tadeusz Bronakowski. Po
Mszy św. Różaniec i czuwanie w intencji trzeźwości, z modlitwą o uzdrowienie rodzin z nałogów pijaństwa oraz innych uzależnień, a także jako wynagrodzenie za grzechy pijaństwa.
NIEDZIELA, 17 czerwca
7.30 – Droga Krzyżowa (Wały Jasnogórskie).
9.30 – Uroczysta Msza św. pielgrzymkowa w Kaplicy Cudownego Obrazu
– przewodniczy bp Tadeusz Bronakowski.
11. 00 – Spotkanie Diecezjalnych Duszpasterzy Trzeźwości i Zakonnych Referentów Trzeźwości z bp Tadeuszem Bronakowskim w Sali Różańcowej.
Bemowski Telefon dla Rodzin
z Problemem Alkoholowym
(pierwszy kontakt)
tel. 22 665 39 77
Przełam barierę wstydu
zadzwoń, uzyskasz pomoc.
Bemowski Klub Samopomocy,
ul. Konarskiego 83, Osiedle Przyjaźń,
poniedziałki i środy w godz. 10.00–13.00
Centrum Odwykowe SP ZOZ Przychodnia nr 3
„PETRA”
Warszawa, Al. Jerozolimskie 47 lok 3
tel. 22 629 25 85
Od poniedziałku do piątku 8.00–20.00
Oferujemy program dla osób uzależnionych
i współuzależnionych. W każdy wtorek
w godz. 11.00–13.00, 16.10–18.00, 18.10–20.00
– otwarte wykłady dotyczące problemów alkoholowych i zjawisk psychologicznych z nimi związanych.
Centrum Odwykowe Samodzielny Publiczny
Zakład Opieki Zdrowotnej z siedzibą
w Warszawie
– Poradnia odwykowa i Dzienny Oddział Odwykowy – dla osób uzależnionych od alkoholu, narkotyków, lekarstw, hazardu itp.
ul. Zgierska 18a, tel. 22 617 03 10
– Poradnia Rodzinna dla osób współuzależnionych, DDA, ofiar przemocy,
ul. Zakopiańska 33, tel. 22 617 03 10
Młodzieżowa Poradnia,, POZA ILUZJĄ”
Warszawa, ul. Dąbrowskiego 75 A
(stacja METRO RACŁAWICKA)
tel. 22 844 94 61
Oferta skierowana jest do młodych ludzi (14–20
lat) eksperymentujących z alkoholem, narkotykami, papierosami lub nadużywających tych środków oraz młodzieży z rodzin z problemem alkoholowym. Prowadzimy także grupy psychoedukacyjne dla rodziców, konsultacje rodzicielskie
i terapię rodzinną.
Oddział Dzienny
Terapii Uzależnienia od Alkoholu
Wojewódzki Szpital Bródnowski
Warszawa, ul. Kondratowicza 8
(budynek G, niski parter)
tel./fax 22 326 59 40
Terapię dla: osób uzależnionych od alkoholu,
osób z podwójną diagnozą.
Oddział Terapii Uzależnień
Warszawa, ul. Marywilska 44
tel. 22 814 57 32
Oddział Terapii Uzależnień funkcjonuje w strukturze Izby Chorych i Pogotowia „Monar”, stanowiąc odrębną jej część. Świadczy usługi terapeutyczne w warunkach stacjonarnych – osobom
uzależnionym od alkoholu, bezdomnym nieubezpieczonym, bez dokumentów – z całej Polski.
Ośrodek Terapii Uzależnienia od Alkoholu
SPZZLO Warszawa-Żoliborz
ul. Żeromskiego 13
tel/fax 22 663 54 39
Czynny od poniedziałku do piątku w godzinach
8.00–20.00
Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu
i Współuzależnienia
Terapia indywidualna i grupowa dla osób uzależnionych od alkoholu oraz terapia dla rodzin
Oddział Dzienny Terapii Uzależnienia od Alkoholu
Terapia dla osób uzależnionych od alkoholu. Program intensywny – 7 tygodni
Ośrodek Terapii Uzależnień
Warszawa, ul. Kolska 2/4,
tel. 22 838 91 36
W Ośrodku znajdują się: Oddział Detoksykacyjny (pobyt całodobowy)
10-dniowy pobyt (odtrucie oraz zajęcia edukacyjno-motywujące). Oddział Terapii Uzależnienia
od Alkoholu (pobyt całodobowy) – 56 dni. Poradnia Terapii Uzależnienia i Współuzależnienia
od Alkoholu czynna w godz. 8.00-20.00 – przeznaczone dla osób uzależnionych i ich rodzin.
Oferujemy: detoksykację (odtrucie), terapię odwykową, program pracy pogłębionej (after car):
grupa psychoterapeutyczna, warsztaty, obóz terapeutyczny w Strzyżenie, zjazdy absolwentów
– realizowany jest w systemie ambulatoryjnym
(praca indywidualna i grupowa).
Ośrodek Diagnostyczno-Motywacyjny
dla Młodzieży Uzależnionej
od Substancji Psychoaktywnych
(w wieku 14-19 lat)
(narkotyki, alkohol, substancje wziewne,
podwójna diagnoza)
Szpital w Garwolinie, oddz. III Podwójnych
Diagnoz
08-400 Garwolin AL. Legionów 11
tel. 25 682 22 51 w. 232,231 tel. kom. 503 327 909
W ośrodku odbywa się nauka.
Ośrodek Terapii Uzależnień Alkoholowych
SPZOZOTUA SPZOZ
– Poradnia:
ul. Jagiellońska 34 tel./fax. 22 619 60 65
– Oddział Dzienny Warszawa:
ul. Wł. Łokietka 11, tel./fax. 22 679 21 45.
Godziny otwarcia: 8.00–20.00
(od poniedziałku do piątku)
Oferta: Terapia dla osób uzależnionych od alkoholu, współuzależnionych, DDA, ofiar przemocy.
Oferta dodatkowa: Warsztaty 5-dniowe (bezpłatne): „Asertywność”, „Złość”, „Komunikacja”,
„Kobiecość”, „Duchowość”, inne.
Pododdział Leczenia Alkoholowych Zespołów
Abstynencyjnych – Detox
Szpital Praski p.w. Przemienienia Pańskiego
Warszawa, Al. Solidarności 67
tel. 22 619 19 79
Izba Przyjęć. Do przyjęcia jest wymagane skierowanie. Opieka nad pacjentem polega na zmniejszeniu,
a następnie zlikwidowaniu objawów abstynencyjnych. Realizowany jest też program motywacyjno-terapeutyczny dla osób uzależnionych od alkoholu.
W każdą środę o godz. 18.30 zamknięte mitingi
AA.. W każdy poniedziałek grupa informacyjno-edukacyjna dla rodzin pacjentów hospitalizowanych. Wstęp wolny. Początek zajęć: godz. 16.00.
Poradnia Leczenia Uzależnień
Szpitala Wolskiego
Warszawa, ul. Kasprzaka 17, paw. 6, I p.
tel.: 22 389 48 09
Czynna od poniedziałku do piątku od 9.00-20.00
Poradnia prowadzi terapię dla uzależnionych
od alkoholu i innych środków zmieniających świadomość, oraz terapię rodzin. Realizujemy program
na poziomie podstawowym i zaawansowanym, zarówno indywidualnie jak i grupowo. Oferta obejmuje konsultacje lekarzy wszystkich specjalności
na terenie szpitala, w tym lekarzy psychiatrów.
Poradnia Leczenia Uzależnień w SPL Vitamed
Warszawa, ul. Wileńska 18
tel. 22 473 79 07
(Wejście od Al. Solidarności, niedaleko przystanku
autobusowego Szwedzka.)
Poradnia jest czynna codziennie od 8.00-20.00
Oferujemy terapię grupową i indywidualną dla
osób uzależnionych, współuzależnionych i dorosłych dzieci alkoholików. Leczenie jest bezpłatne
i dostępne również dla pacjentów nie objętych
ubezpieczeniem.
Poradnia Psychoterapii Przeciwdziałania
Przemocy w Rodzinie
Warszawa, ul. Belgijska 4
tel. 22 845 12 12
Czynna od poniedziałku do piątku
w godz. 0d 9.00–20.00
e-mail: [email protected]
www.zozmokotow.pl/przemoc
Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu
i Współuzależnienia
Warszawa, ul. Belgijska 4
tel. 22 845 46 49
Czynna od poniedziałku do piątku
w godz. 9.00–20.00
Zapisy w godz. 9.00–16.30. Terapia w zakresie
podstawowym, zaawansowanym i dalszego zdrowienia.
Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu
i Współuzależnienia ,,ROTA”
Warszawa-Ursus
ul. Sosnkowskiego 18/III p. domofon/
tel. 22 35 32 416 lub 501 506 074
Czynna od poniedziałku do piątku
w godz. 9.00–20.00
Proponujemy terapię indywidualną i grupową dla
pacjentów na różnym etapie zdrowienia. Zapraszamy osoby dorosłe uzależnione od alkoholu
i hazardu, rodziny osób uzależnionych oraz Dorosłe Dzieci Alkoholików.
Poradnia Leczenia Uzależnień
Warszawa, ul. Bellotiego 1
tel. 22 838 86 30, 22 838 73 64
Czynna od poniedziałku do piątku
w godz. 8.00–20.00,
w soboty w godz. 9.00–14.00
Poradnia prowadzi terapię dla:
–osób uzależnionych od alkoholu i innych środków psychoaktywnych,
– osób współuzależnionych,
– DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików)
Poradnia Leczenia Uzależnień
i Współuzależnienia
Warszawa-Włochy, ul. Rejonowa 28/30
tel.: 22 863 91 90, e-mail: [email protected]
Czynna:
poniedziałek, wtorek, czwartek: 9.00–20.00,
środa: 10.00–20.00, piątek: 9.00–16.30.
Psychoterapia grupowa i indywidualna, konsultacje psychiatryczne dla:
ALKOHOLIKÓW I HAZARDZISTÓW, OSÓB
WSPOŁUZALEŻNIONYCH, DDA (bez ograni-
czeń wiekowych).
Przychodnia Uzależnienia i Współuzależnienia
od Alkoholu SZPZLO Warszawa-Wola
ul. Elektoralna 26
tel./fax: 22 620 35 24
Czynna: 8.00-20.00.
Zapraszamy na konsultacje, psychoterapie indywidualne, psychoterapie grupowe dla osób uzależnionych i ich bliskich.
SPZOZ „WOLA” (dawniej SOLEC)
Poradnia Terapii Uzależnienia
od Alkoholu i Współuzależnienia
Warszawa Wola–Śródmieście
ul. Mariańska 1,tel. 22 628 37 46
Czynna od poniedziałku do piątku
w godzinach 9.00-20.00
Oferujemy kompleksową terapię dla osób uzależnionych od alkoholu i ich rodzin.
Terapia w zakresie podstawowym, zaawansowanym i dalszego zdrowienia.
Zajęcia indywidualne, edukacyjne grupowe, wykłady, GOD, maratony, treningi, warsztaty.
Mokotowskie Stowarzyszenie
Rodzin Abstynenckich
AZYL
ul. Belgijska 4 III p, tel. 500 275 394
e-mail: [email protected]
www.klubazyl.p9.pl
poniedziałek–sobota 17.00–22.00
Jeśli alkohol jest dla Ciebie problemem
przyjdź lub zadzwoń. Oferujemy pomoc
doświadczonych terapeutów.
Kierownikiem klubu jest Barbara Zaręba.
MSZE TRZEŹWOŚCIOWE
na OCHOCIE
W KAŻDĄ TRZECIĄ NIEDZIELĘ MIESIĄCA
o godz.15.00.
w Kościele Opatrzności Bożej
przy ul. Dickensa 5
Bielańskie Stowarzyszenie
Rodzin Abstynenckich
STEFAN
Stowarzyszenie Integracji Społecznej
„Klub H2O”
ul. Poznańska 38 , tel: 508 124 735
email: [email protected]
www.poznanska38.pl
Zapraszamy codziennie w godz. 10.00–22.00
(w soboty, do „ostatniego gościa”).
Mityngi wspólnot 12-krokowych, grupy
wsparcia,rytmy życia, Tai Chi, karaoke,
DKF, wystawy, dyskoteki i koncerty.
Rodzinny Klub Abstynenta
RELAKS
02-954 Warszawa,
ul. Goplańska 44, tel. 22 842 26 35
Klub czynny w poniedziałki i czwartki
w godz. 18.00–21.00
w soboty i niedziele w godz. 10.00–20.00
www.relaks.org.pl
e-mail: [email protected]
Raszyńskie Stowarzyszenie Rodzin
Abstynenckich ARKA
tel. 22 720 12 55
poniedziałki, czwartki i piątki
w godz. 17.00–21.00
e-mail: [email protected]
Jaworowa, ul. Warszawska 95
05-090 RASZYN
Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich
Warszawa–Włochy
ŹRÓDŁO
ul. Robotnicza 15
od poniedziałku do piątku 16.00–21.00
w soboty 10.00–15.00
Telefon konfaktowy 607 454 448
e-mail: zrodł[email protected]
Prowadzone są dwie grupy wsparcia:
• dla osób uzależnionych
• dla osób współuzależnionych
ul. Żeromskiego 55/67,
tel./faks 22 639 81 92
e-mail: [email protected]
PRZYJDŹ DO NAS OTRZYMASZ POMOC
Punkt informacyjno-konsultacyjny
poniedziałek–piątek 13.00–21.00
sobota 16.00–21.00
STOWARZYSZENIE RODZIN
ABSTYNENCKICH Klub ZORZA
ul. Sosnkowskiego 16, tel. 22 662 22 06
czynny od poniedziałku do soboty
w godz. 15.30–21.00
[email protected]
W godzinach otwarcia klubu działa punkt interwencji kryzysowej.
W każdą czwartą sobotę miesiąca – dyskoteka.
Warsztaty aktywizacji zawodowej
i społecznej.
Prowadzi:
Adam Maziewski
każdy czwartek godz. 11.00
Centrum Społeczne „Lelechowska”
ul. Lelechowska 5, tel. 22 823 82 32
Zapisy pod numerem: 503 134 843
Bemowskie Stowarzyszenie Trzeźwości
REDUTA
zaprasza od poniedziałku do piątku
w godz. 18.00–22.00
ul. Synów Pułku 6, tel. 22 665 08 00
Stowarzyszenie Rozwoju Osobistego
REHAB
Klub Melanż
ul. Sienna 45 lok. 1
Telefon kontaktowy: 533-491-778
e-mail: [email protected]
www.rehab.org.pl
Klub Rodzin Abstynenckich
OSTOJA zaprasza
od poniedziałku do piątku
w godz. 16.00-21.00
w soboty od 17.00
ul. Lelechowska 5,
tel. 22 823 82 32
e-mail: [email protected]
Dowiedz się
czy pijesz w sposób szkodliwy
Przyjdź na spotkania
z Sebastianem Nowakowskim
każdy poniedziałek godz. 17.00
Centrum Społeczne „Lelechowska”
ul. Lelechowska 5, tel. 22 823 82 32
Informacje pod numerem 503 134 843
e-mail: [email protected]
Stowarzyszenie – Klub Rodzin
Abstynenckich SERCE
poniedziałek–sobota w godz. 13.00–21.00
w centrum Warszawy, ul. Nowogrodzka 6
Nasi terapeuci pomogą Tobie
i Twojej rodzinie żyć bez alkoholu
i przemocy.
Przyjdź lub zadzwoń tel. 22 628 74 37
[email protected]; www.serce.keep.pl
Zapraszamy na „Wtorki brydżowe”
Godziny spotkań do uzgodnienia.
Informacje telefoniczne 22 628 74 37
Warszawskie Stowarzyszenie Abstynenckie
KROKUS
ul. Grójecka 120 (pawilon w pasażu)
czynny w poniedziałki, wtorki i środy
w godz.17.00 – 20.00
tel. 22 659 74 45
kontakt całotygodniowy 503 05 03 72
e-mail: [email protected]
Błońskie Stowarzyszenie
Trzeźwościowe
Klub Wzajemnej Pomocy KRES
zaprasza
codziennie w godz. 17.00–20.30
ul. Piłsudskiego 2/4, 05-870 Błonie
Klub KAROL
przy OPS Dzielnicy Wola
ul. Karolkowa 58a, tel. 22 632 01 25
czynny w soboty od 10.00–15.00
wszyscy mile widziani
REDAKCJA: Gazeta Ruchu Abstynenckiego „GRA” ul. Lelechowska 5, 02-351 Warszawa, tel. 22 823 82 32, kom. 503 134 843
e-mail: [email protected]
REDAKTOR PROWADZĄCY: Hanna Gęściak-Wojciechowska; ZESPÓŁ REDAKCYJNY: Marek Bielski (kierowanie kolportażem),
Danuta Buśkiewicz, Sławomir Jechowski, Grzegorz Kowalski, Sylwester Matejak (obsługa fot.), Bożena Nowakowska, Renata Szczepaniak
(prowadząca sekretariat), Jerzy Wituski, Marzena Zagrajek, Zbigniew Zieliński; WSPÓŁPRACA: Leszek Kapler, Joanna Wawerska-Kus.
Redakcja zastrzega sobie prawo do redagowania i skracania tekstów.
WYDAWCA: Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw Społecznych i Ekonomicznych „WISE”, ul. Lelechowska 5, 02-351 Warszawa.
DRUK: DRONA Sp. z o.o., ul. Janiszowska 9, Warszawa.
Projekt współfinansuje
Pismo bezpłatne.
Nakład: 2000 egz.
ISSN 1734-5308