(11) II stopień NP. Teoria i praktyka ped. w XIX i I poł. XX w.
Transkrypt
(11) II stopień NP. Teoria i praktyka ped. w XIX i I poł. XX w.
OPIS PRZEDMIOTU / MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS) 1. Nazwa przedmiotu / modułu w języku polskim 2. Teoria i praktyka pedagogiczna w XIX i I połowie XX wieku Nazwa przedmiotu / modułu w języku angielskim 3. The education theory and practice since the nineteenth to the first half of the twentieth century Jednostka prowadząca przedmiot 4. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Pedagogiki, Zakład Historii Edukacji Kod przedmiotu / modułu 5. Rodzaj przedmiotu / modułu (obowiązkowy lub fakultatywny) 6. Obowiązkowy Kierunek studiów 7. Pedagogika Poziom studiów (I lub II stopień) 8. II stopień Rok studiów 9. I rok Semestr (zimowy lub letni) 10. semestr letni Forma zajęć i liczba godzin 11. 10 godzin wykładów, 20 godzin ćwiczeń Imię, nazwisko, tytuł / stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia 12. 13. 14. dr Anna Haratyk, dr Mirosław Piwowarczyk, dr Kamila Gandecka Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla przedmiotu / modułu oraz zrealizowanych przedmiotów Brak wymagań Cele przedmiotu: C1 - Wyposażenie w wiedzę z zakresu wybranych koncepcji teoretycznych i praktycznych rozwiązań edukacyjnych charakteryzujących tendencje pedagogiczne XIX i I poł. XX wieku. C2 - Rozwijanie umiejętności dostrzegania związku przyczynowo - skutkowego między zmianami społecznymi, politycznymi, ekonomicznymi a krystalizującym się systemem oświaty. C3 - Kształtowanie krytycznej postawy wobec źródeł informacji o faktach dotyczących teorii i praktyki pedagogicznej XIX i I połowy XX wieku. C4 - Kształtowanie postawy „otwartej” na innowacyjne rozwiązania oświatowe. Zakładane efekty kształcenia: Symbole kierunkowych efektów kształcenia: EK_01 Student potrafi opisać genezę formułowania się wybranych nurtów i systemów pedagogicznych dominujących w XIX i I poł. XX wieku K_W03 EK_02 Student potrafi dokonać historycznej interpretacji współczesnych procesów w teorii i praktyce pedagogicznej K_U01 EK_03 Student potrafi poddać krytyce analizowany materiał źródłowy K_U03 EK_04 Student rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego K_K01 15. 16. Treści programowe: I. Szkolnictwo europejskie na przełomie XVIII i XIX wieku. 1. Wpływ Rewolucji Francuskiej na powstanie liberalnego systemu szkolnego w XIX wieku, 2. Filantropizm, Neohumanizm, 3. Przedstawiciele europejskiej pedagogiki: J.H. Pestalozzi – działalność pedagogiczna, teoria nauczania początkowego. J.F. Herbart – pedagogika filozoficzna, szkoła tradycyjna. F. Frőebel – teoria wychowania przedszkolnego. A.W. Diesterweg – pedagogika społeczna i „nauczycielska”. II. Główne problemy szkolnictwa polskiego pod zaborami. 1. Zabór rosyjski: Szkolnictwo polskie w Księstwie Warszawskim i Królestwie Polskim. Reforma szkolna A. Wielopolskiego. Oświata i szkolnictwo po powstaniu styczniowym. Rewolucja 1905 i jej wpływ na powstanie polskiego szkolnictwa prywatnego. Myśl pedagogiczna J.W.Dawida. 2. Zabór pruski: Szkolnictwo i oświata w Wielkim Księstwie Poznańskim. Germanizacja szkolnictwa. Ideologia „Kulturkampfu” i jej skutki dla oświaty polskiej. Strajki szkolne. 3. Zabór austriacki: Germanizacja szkolnictwa. Szkolnictwo w Rzeczpospolitej Krakowskiej. Autonomia szkolna Galicji. Działalność Rady Szkolnej Krajowej. III. Szkolnictwo i oświata w DrugiejI Rzeczypospolitej 1. Kierunki polityki oświatowej MWRiOP – Program oświatowy K. Praussa. 2. Sejm Nauczycielski i jego rola w kształtowaniu oświaty. 3. Podstawowe akty prawne dotyczące oświaty. 4. Organizacja polskiego szkolnictwa w latach 1918-1932. Szkolnictwo mniejszości narodowych. 5. Reforma szkolna z 11 marca 1932 roku. 6. Szkolnictwo wyższe. 7. Rozwój pedagogiki opiekuńczej i specjalnej. 8. Polska myśl pedagogiczna okresu międzywojennego: Teoria wychowania narodowego (S. Prus-Szczepanowski, L. Zarzecki). Teoria wychowania państwowego (S. Czerwiński, K. Sośnicki). Pedagogika kultury – Z. Mysłakowski, S. Hessen. Pedagogika społeczna – H. Radlińska. Szkoła pracy H. Rowida. Poglądy pedagogiczne: M. Grzegorzewskiej, J. Korczaka. IV. Nowe kierunki w pedagogice początku XX wieku Poglądy pedagogiczne: E. Key, M. Monterssori, J. Deweya, C.Freineta, R.Steinera. V. Szkolnictwo i oświata w czasie II wojny światowej. 1. Oświata, szkolnictwo i tajne nauczanie na ziemiach II Rzeczypospolitej. 2. Polskie inicjatywy oświatowe na obczyźnie (Rumunia, ZSRR, Palestyna, Węgry, Szwajcaria, Wielka Brytania, Francja). Zalecana literatura (podręczniki) Literatura podstawowa L. Chmaj, Prądy i kierunki w pedagogice XX wieku, Warszawa 1963. J. Draus, R. Terlecki, Historia wychowania, t. II, Kraków 2005. S. Litak, Historia wychowania, t. I, Kraków 2005. S. Możdżeń, Historia wychowania 1795 - 1918, Sandomierz 2006. S. Możdżeń, Historia wychowania 1918-1945, Sandomierz 2006. K. Sośnicki, Rozwój pedagogiki zachodniej na przełomie XIX i XX wieku, Warszawa 1972. R. Wroczyński, Dzieje oświaty polskiej 1793-1945, t. II, Warszawa 1980. S. Wołoszyn, Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, Warszawa 1996. 17. Literatura uzupełniająca: A.F. Araszkiewicz, Ideały wychowawcze Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1978. A. Haratyk, Rozwój opieki nad dziećmi i młodzieżą w Galicji doby autonomicznej, Wrocław 2002. A. Haratyk, Udział społeczeństwa galicyjskiego w opiece nad dziećmi ubogimi i osieroconymi (18671914), Kraków 2007. B. Jędrychowska, Polscy zesłańcy na Syberii (1830-1883): działalność pedagogiczna, oświatowa i kulturalna, Wrocław 2000. S. Mauersberg, Szkolnictwo powszechne dla mniejszości narodowych w Polsce w latach 1918-1939, Wrocław -Warszawa 1968. S. Mauersberg, Dzieje szkolnictwa i pedagogiki specjalnej , Warszawa 1990,. J. Sobczak, „Nowe Wychowanie” w polskiej pedagogice okresu Drugiej Rzeczypospolitej (1918-1939), Bydgoszcz 1998. J. Miąso, Historia wychowania. Wiek XX, t. 1 i 2., Warszawa 1980. M. Piwowarczyk, Wielkie „małe ojczyzny”: aktywność społeczno-kulturalna gostynian w Drugiej Rzeczypospolitej, Kraków 2006. M. Piwowarczyk, Wielkie „małe ojczyzny”: aktywność społeczno-kulturalna polskiej społeczności lokalnej Kalisza w Drugiej Rzeczpospolitej, Kraków 2006. J. Szablicka-Żak, Szkolnictwo i oświata w pracach Sejmu Ustawodawczego II Rzeczypospolitej, Warszawa 1997. S. Walasek, Szkolnictwo powszechne na ziemiach północno-wschodnich II Rzeczypospolitej (19151939), Kraków 2006. S. Walasek, Szkolnictwo średnie ogólnokształcące na ziemiach polskich w latach 1914-1923, Wrocław 1996. Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu / modułu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia: wykład: egzamin − − − − ocena bardzo dobra: student ma ugruntowaną wiedzę z zakresu wybranych nurtów i systemów pedagogicznych dominujących w XIX i I poł. XX wieku, na podstawie której wnikliwie dokonuje historycznej interpretacji współczesnych procesów w teorii i praktyce pedagogicznej; ocena dobra: student ma wystarczającą wiedzę z zakresu wybranych nurtów i systemów pedagogicznych dominujących w XIX i I poł. XX wieku, która pozwala mu na dobrym poziomie dokonać historycznej interpretacji współczesnych procesów w teorii i praktyce pedagogicznej; ocena dostateczna: student opanował zdecydowanie podstawowy zakres wiedzy z wybranych nurtów i systemów pedagogicznych dominujących w XIX i I poł. XX wieku, który umożliwia mu poprawne dokonanie historycznej interpretacji współczesnych procesów w teorii i praktyce pedagogicznej; ocena niedostateczna: student legitymuje się brakiem wystarczającej wiedzy z zakresu wybranych nurtów i systemów pedagogicznych dominujących w XIX i I poł. XX wieku, by dokonać historycznej interpretacji współczesnych procesów w teorii i praktyce pedagogicznej. ćwiczenia: kolokwium zaliczeniowe na ocenę − − − ocena bardzo dobra: student ma ugruntowaną wiedzę z zakresu wybranych nurtów i systemów pedagogicznych dominujących w XIX i I poł. XX wieku; wnikliwie analizuje i krytycznie interpretuje materiał źródłowy; ocena dobra: student ma wystarczającą wiedzę z zakresu wybranych nurtów i systemów pedagogicznych dominujących w XIX i I poł. XX wieku, która pozwala mu na dobrym poziomie analizować i interpretować materiał źródłowy; ocena dostateczna: student opanował zdecydowanie podstawowy zakres wiedzy z wybranych nurtów i systemów pedagogicznych dominujących w XIX i I poł. XX wieku; poprawnie analizuje materiał źródłowy; 18. 19. ocena niedostateczna – student legitymuje się brakiem wystarczającej wiedzy z zakresu wybranych nurtów i systemów pedagogicznych dominujących w XIX i I poł. XX wieku, by poprawnie analizować interpretować materiał źródłowy. Język wykładowy Polski Obciążenie pracą studenta Forma aktywności studenta Godziny zajęć (według planu studiów) z nauczycielem: - wykład - ćwiczenia Praca własna studenta: - przygotowanie do zajęć - czytanie wskazanej literatury - przygotowanie do kolokwium semestralnego - przygotowanie do egzaminu Suma godzin Liczba punktów ECTS *objaśnienie symboli: K (przed podkreśleniem) - kierunkowe efekty kształcenia W - kategoria wiedzy U - kategoria umiejętności K (po podkreśleniu) - kategoria kompetencji społecznych 01, 02, 03 i kolejne - numer efektu kształcenia Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 30 10 20 15 10 10 25 90 3