FO W8 Pole magnetyczne_Prawo Faradaya

Transkrypt

FO W8 Pole magnetyczne_Prawo Faradaya
Fizyka Ogólna
Wyk»ad 8
1
Sta»e pole magnetyczne
Wokó» przewodników z prdem wyst“puje pole si» zwanych
si»ami magnetycznymi
Analiza wielu róónych doÑwiadcze½ prowadzi do wyraóenia na si»“ Lorentza
r
r
r r
F =q E+q( v x B )
Jest to zarazem definicja pola magnetycznego
Oznacza to, óe jednostk“ pola magnetycznego definiuje si“ poprzez si»“ oddzia»ywania »adunków w
ruchu tj. prdów elektrycznych.
r
Jednostk wektora indukcji magnetycznej B jest 1 T (tesla)
kg
1T =
A s2
Uwaga:
Pole elektryczne wprowadza si“ definiujc jego nat“óenie.
Pole magnetyczne wprowadza si“
definiujc indukcj“ pola magnetycznego.
Fizyka Ogólna
Wyk»ad 8
2
îród»ami pola magnetyczego s
• »adunki w ruchu
Pole magnetyczne jest t cz“Ñci pola elektrycznego »adunku poruszajcego si“, któr “widzimy”
dzi“ki transformacji Lorentza si»y Coulomba.
• kwantowomechaniczne spin oraz moment p“du
Fizyka Ogólna
3
Wyk»ad 8
Si»a dzia»ajca na przewodnik z prdem
Dla elementu
r
dl
konturu z prdem
r
r r
dF = dq ( v xB )
dq = I dt
r
r dl
v=
dt
r
r r
r
dl r
dF = I dt
x B = I ( dl x B )
dt
r r
r
F = I ∫ dl x B
Γ
Fizyka Ogólna
Wyk»ad 8
Przyk»ad:
dl = r dα
r r
dl ⊥ B
F = I 2π rB
Wniosek: Na przewodnik z prądem równoległy do pola magnetycznego siła nie działa
4
Fizyka Ogólna
5
Wyk»ad 8
Wybrane w»asnoÑci pola magnetycznego
kszta»t linii si» pola magnetycznego wokó» przewodnika z prdem
o indukcja pola magnetycznego jest prostopad»a do p»aszczyzny wyznaczonej przez przewodnik z
prdem i punkt, w którym pole mierzymy
o linie si» pola magnetycznego s okr“gami otaczajcymi przewodnik z prdem
r 1
| B | ∝ co wynika bezpoÑrednio z tego, óe
r
o nat“óenie pola elektrycznego charakteryzuje taka sama zaleónoу oraz
o z faktu relatywistycznego zwizku pola magnetycznego z polem elektrycznym
cyrkulacja indukcji magnetycznej – rys.a)r obok:
r
B
⋅
d
l
=0
∫
Γ
bo pole wzd»uó »uku AB jest r 2
r1
silniejsze nió na »uku CD, który jest r 2 d»uószy
r1
Podobnie:
dla konturu Γ o dowolnym kszta»cie
r rale nie obejmujcy
przewodnika z prdem elektrycznym ∫ B ⋅dl = 0
Γ
Fizyka Ogólna
6
Wyk»ad 8
Prawo Ampère’a
Cyrkulacja wektora indukcji pola magnetycznego por konturze Γ obejmujcym prd elektryczny:
r
∫ B ⋅ dl = µ 0 I
Γ
gdzie
I jest ca»kowitym nat“óenie prdu przep»ywajcym przez powierzchni“ rozpi“t na konturze
a µ0 jest przenikalnoÑci magnetyczn próóni
H
m kg
= 4π ⋅ 10-7 2 2
m
A s
Powyóej zapisano postaƒ ca»kow prawa Ampère’a.
µ 0 = 4π ⋅ 10-7
Przypomnienie:
r
Twierdzenie Stokesa mówi, óe dla dowolnego wektora C
r r
r r
C
⋅
d
l
=
rot
C
⋅ da
∫
∫∫
Γ
gdzie powierzchnia S jest rozpi“ta na konturze Γ.
S
Fizyka Ogólna
Wyk»ad 8
7
r r
r r
B
⋅
d
l
=
rot
B
⋅ da
∫
∫∫
Γ
S
r r
µ 0 I = ∫ ∫ µ 0 j ⋅ da
S
Std otrzymuje si“ róóniczkow postaƒ prawa Ampère’a
r
r
rot B = µ 0 j
r
gdzie j jest wektorem g“stoÑci prdu.
Problem:
Jest wiele pól wektorowych o tej samej rotacji.
Aby jednoznacznie wyznaczyƒ pole magnetyczne
potrzebne jest jeszcze jedno równanie
Otrzymuje si“ je badajc w»asnoÑci dywergencji pola magnetycznego
r
div B = 0
Pole magnetyczne jest wi“c bezïïród»»owe:
nie ma takiej obj“toÑci, z której strumie½
r rpola magnetycznego by wyp»ywa» lub do której by wnika»
∫∫S C ⋅ da
r
Przypomnienie:
div C = lim
gdzie S jest powierzchni zamkni“t
V →0
V
Fizyka Ogólna
Wyk»ad 8
8
Porównanie pola elektrostatycznego i sta»ego pola magnetycznego
r
r
div B = 0 
div D = ρ 
r
r
r

rot B = µ 0 j 
rot E = 0 
Nat“óenie pola magnetycznego
Pole magnetyczne jest bezïród»owe wi“c znana definicja nat“óenia jako stosunku si»y w danym polu do
»adunku nie moóe byƒ uóyta.
Czasami jednak wprowadza si“ nat“óenie pola magnetycznego poprzez zwizek
r
r
B= µ ( H )
r
gdzie H jest nat“óeniem pola magnetycznego
µ przenikalnoÑci magnetyczn oÑrodka.
Dla oÑrodków liniowych i izotropowych nat“óenie pola moóna wyraziƒ jako
r
r
B
H=
µ0 µ r
gdzie µr jest przenikalnoÑci magnetyczn wzgl“dn charakteryzujc oÑrodek.
Fizyka Ogólna
Wyk»ad 8
9
Prawo Ampère’a dla oÑrodków liniowych i izotropowych
r r moóna wyraziƒ jako
rot H = j
w postaci róóniczkowej
a w postaci ca»kowej
r r
∫ H ⋅ dl = I
Γ
Fizyka Ogólna
10
Wyk»ad 8
Prawo Ampère’a dla prdów zmiennych
Dany jest kondensator powietrzny. Zastanówmy si“ czy dotychczasowa postaƒ prawa Ampère’a jest
w»aÑciwa dla opisu zjawisk w tym uk»adzie.
r r
r r
∫ B ⋅ dl = ∫ ∫ rot B ds = µ I
C
A
Powierzchnie S i S’ s rozpi“te na tym samym konturze C
Jak widaƒ dotychczasowa postac prawa Ampère’a jest wi“c niepe»na:
w naszym przypadku
r r
rot
B
⋅ ds = µ I
∫∫
S
r r
∫ ∫ rot B ⋅ ds = ???
S′
Fizyka Ogólna
Wyk»ad 8
11
Za»óómy, óe prd p»yncy przez kondensator nie jest zbyt duóy - moóna wtedy pominƒ efekty zwizane z
promieniowaniem.
MoŜna pokazać, Ŝe spełnione jest równanie ciągłości:r
r ∂D
j+
=0
∂t
Szybkoу zmian wektora indukcji elektrycznej nazywa si“ prdem przesuni““cia
Widaƒ, óe g“stoу prdu elektrycznego w przewodach doprowadzajcych »adunek do kondensatora jest
równa prdowi przesuni“cia w przerwie pomi“dzy ok»adkami.
Pe»na postaƒ prawa Ampère’a ma postaƒ:
r
r
r
∂D
rot B = µ j + µ
∂t
r
r r
∂D r
B
⋅
d
l
=
µ
I
+
µ
∫Γ
∫S∫ ∂t ds
Taka postaƒ opisuje nasz przyk»adowy uk»ad w zupe»noÑci.
Fizyka Ogólna
12
Wyk»ad 8
Prawo Faradaya
r
W jednorodnym polu magnetycznym pod wp»ywem ruchu z pr“dkoÑci v
na elektrony w pr“cie dzia»a si»a Lorentza
r
r r
F = - e ( v xB )
gdzie e jest »adunkiem elementarnym.
Jest ona skierowana przeciwnie do osi Ox.
Na jony sieci si»a dzia»a w kierunku przeciwnym.
ºadunki przemieszczaj si“ ku ko½com
r r pr“ta tak d»ugo dopóki pole powsta»e pola elektrycznego nie
zrównowaóy si»y Lorentza tj. aó F + F pola elektrycznego = 0
r
r r
- e E - e ( v xB ) = 0
r
r r
=
e
(
v
xB )
F pola elektrycznego
r
r r
E = - ( v xB )
Fizyka Ogólna
Wyk»ad 8
13
Wed»ug konwencji pole elektryczne ma zwrot kierunku ruchu »adunku próbnego. Ładunek próbny jest
dodatni.
Widaƒ wi“c, óe si»a zwizana z polem elektrycznym i dzia»ajca na elektrony b“dzie skierowana przeciwnie
do si»y Lorentza.
r
W zamkniętej ramce z przewodu, pole elektryczne E wywoła przepływ prądu elektrycznego.
Regu»»a Lenza: W zamkniętym Prd p»ynie w takim kierunku aby przeciwdzia»aƒ zmianom strumienia pola
magnetycznego.
Definicja Si»»a elektromotoryczna jest to praca wykonana podczas ruchu jednostkowego »adunku
dodatniego wokó» obwodu zamkni“tego
r r
1 r r
ε = ∫ F ⋅ dl = ∫ E ⋅ dl
qΓ
Γ
Postaƒƒ ca»»kowa prawa Faradaya:
r r
r r
∂
∫ E ⋅ dl = - ∂t ∫ ∫ B ⋅ ds
Γ
S
Fizyka Ogólna
14
Wyk»ad 8
Komentarze:
o
jest to ogólne prawo indukcji elektromagnetycznej - nie zawiera ono informacji o przyczynie zmian
strumienia
o
Nigdzie nie jest powiedziane, óe Γ jest materialnym przewodem (“drutem”) !
o
Γ moóe byƒ po prostu abstrakcyjnym konturem w przestrzeni.
Uóyjemy twierdzenia Stokesa:
r r
r r
∫ E ⋅ dl = ∫ ∫ rot E ⋅ ds
Γ
S
r r
∂
rot
E
⋅
d
s
=
∫S∫
∂t
Postaƒƒ róóóniczkowa prawa Faradaya:
r r
B
∫ ∫ ⋅ ds
r
r
∂B
rot E = ∂t
S
Fizyka Ogólna
15
Wyk»ad 8
Konsekwencje prawa Faradaya
a) indukcyjnoу wzajemna
Jeóeli dwa obwody elektryczne oddzia»uj ze sob poprzez pole magnetyczne wytworzone przez jeden z
nich to si»a elektromotoryczna wytworzona w drugim obwodzie
d Φ 21
d I1
=
=
ε 21
M 21
dt
dt
gdzie M21 jest indukcyjnoÑci wzajemn.
Jednostk indukcyjnoу wzajemnej jest 1 H (czyt.: henr), który wyst“puje wtedy gdy zmiana prdu o 1 A/s
powoduje si»“ elektromotoryczn 1 V
b) indukcyjnoу w»asna
ε1= -
d Φ1
d
= - L I1
dt
dt
Jednostka jest ta sama
c) energia zmagazynowana w polu magnetycznym cewki
- moc prdu
dW
d
= ε1 I1= - L I1 I1
dt
dt
Fizyka Ogólna
16
Wyk»ad 8
- energia zmagazynowana we w»asnym polu magnetycznym wynosi
W =−
1
L I 12
2
Gdy obliczymy moc prdu wytworzonego w danej cewce przez inn cewk“
dI
dW 21 =
ε 21 I 2 = - M 21 I 2 1
dt
dt
W = − M 21 I 1 I 2
Ogólniej
energia zmagazynowa w polu magnetycznym
r r
1
W = ∫ ∫ ∫ B ⋅ H dv
2 V
a dla oÑrodków liniowych i izotropowych, dla których
r
r
B = µ0 µ r H
W = µ0
1
r2
dv
µ
r H
∫
∫
∫
2 V
Przypomina to wyraóenie na energi“ pola elektrycznego
r r
1
W = ∫ ∫ ∫ D ⋅ E dv
2 V
Fizyka Ogólna
17
Wyk»ad 8
Przyk»ad
Wyznaczyƒ pole elektryczne na ko»owym konturze Γ a nast“pnie wyznaczyƒ napi“cie pomi“dzy punktami
A i B, które s widoczne ze Ñrodka konturu pod ktem 120°.
Za»oóyƒ, óe pole magnetyczne o indukcji Br zamkni“te jest ca»kowicie w
pr“cie ferromagnetycznym o przenikalnoÑci µ
oraz powierzchni przekroju S = 1, który leóy wzd»uó osi konturu
przy czym
r
r
B =U t i z
Z prawa Faradaya
r r
∂
E
⋅
d
l
=
∫
∂t
Γ
r r
B
∫ ∫ ⋅ ds = - U
S
gdzie skorzystaliÑmy z za»oóenia, óe caly strumie½ zawarty jest wewntrz przekroju pr“ta.
Kszta»t konturu zapewnia nam stycznoу konturu do pola elektrycznego w kaódym punkcie konturu.
Symetria problemu jest odpowiednia do
r tego aby uóyƒ wspó»rz“dnych walcowych tzn.
E = ( Eα , E r , E z ) = ( Eα ,0,0 )
r
W tych wspó»rz“dnych | dl |= R dα
Fizyka Ogólna
18
Wyk»ad 8
2π
∫ Eα R dα = - U
0
Eα = -
U
2π R
r
r
U r
iα
E = Eα iα = 2π R
Pytanie:
Czy istnieje funkcja skalarna ϕ taka, óe nat“óenie pola elektrycznego w tym przyk»adzie da si“ wyraziƒ
jako
r
E = - grad ϕ
We wspó»rz“dnych walcowych gradient wyraóa si“ jako
∂ϕ r 1 ∂ϕ r
∂ϕ r
grad ϕ =
+
+
i
i
i
∂r r r ∂α α ∂z z
Skoro tylko Eα ≠ 0 to z trzech równa½ skalarny nie trywialne jest tylko jedno
1 dϕ r
U r
i
iα=R dα
2π R α
dϕ U
=
dα 2 π
Rozdzielamy zmienne
Fizyka Ogólna
19
Wyk»ad 8
dϕ =
U
dα
2π
i ca»kujc obie strony otrzymujemy
ϕ ( α )=
U
α +C
2π
Wnioski:
•
ϕ ( α ) jest wi“c rodzin krzywych ze wzgl“du na sta» C
Nie mamy przy tym óadnych przes»anek ile ta sta»a powinna si“ równaƒ
•
potencja» skalarny ϕ ( α ) okaza» si“ niejednoznaczny
ϕ ( α )≠ϕ ( α +2π )
Ujednoznacznienie ϕ ( α ) :
Niech α → α + 2 π - ε gdzie ε → 0
Wtedy na takim (niepe»nym) obrocie zyskujemy
∆ϕ ≅U
Podsumowanie przyk»adu:
pole elektryczne w tym przypadku jest niezachowawcze
r r
∫ E ⋅ dl = - U ≠ 0
Γ
napięcie elektryczne pomi“dzy punktami A i B zaleŜy wtedy od drogi po jakiej je wyznaczamy
Fizyka Ogólna
20
Wyk»ad 8
∫
U AB =
Γ2
U AB =
∫
Γ1
r r U
E ⋅ dl = 3
r r
U
E ⋅ dl = + 2
3
Potencja» wektorowy pola magnetycznego
Aby wyznaczyƒ nat“óenie pola elektrostatycznego wygodnie jest pos»uóyƒ si“ potencja»em skalarnym
ρ (x ′, y ′z ′) d ′v
ϕ (x, y, z) = ∫ ∫ ∫
r r
4 π ε 0 |r - r ′ |
V′
wtedy
r
E = - grad ϕ
Ale potencja»em skalarnym moóna pos»ugiwaƒ si“ bo
rot ( grad f(x, y, z) ) ≡ 0
dla dowolnej (g»adkiej) funkcji skalarnej f(x,y,z)
Tymczasem na ogó»
r
rot B ≠ 0
r
r
Wprowadza si“ wi“c potencja»» wektorowy B = rot A
Fizyka Ogólna
21
Wyk»ad 8
r
Jest to definicja potencja»u wektorowego A
Zapewnia ona, óe spe»nione jest
r
div
B
=0
r
bo spe»niona jest toósamoу div ( rot A ) ≡ 0
Dokonuje si“ wi“c takiego wyboru potencja»u wektorowego aby spoÑród wszystkich spe»niajcych
r r
rot A = B
r
spe»nione by»o jeszcze div A = 0
Wtedy równanie na potencja» wektory przyjmuje postaƒ
równania Poissona
r
r
2 A= - µ j
∇
Analogiczne równanie dla potencja»u skalarnego pola elektrostatycznego
∇
2ϕ = -
Ma ono rozwizanie ogólne w postaciϕ (x, y, z) = ∫ ∫ ∫
V′
ρ
ε
ρ (x ′, y ′z ′) d ′v
r r
4 π ε 0 |r - r ′ |
r
r
j (x ′, y ′z ′) d ′v
podobnie dla potencja»u wektorowego ogólne rozwizanie ma postaƒ: A(x, y, z) = µ 0 µ r ∫ ∫ ∫
r r
4 π |r - r ′ |
V′
Potencja» wektorowy jest wi“c równoleg»y do kierunku (wypadkowego) prdu elektrycznego, który go
wytwarza.
Fizyka Ogólna
Wyk»ad 8
22
Przyk»ad
Dany jest przewód o przekroju a i zadanym kszta»cie Γ jak na rysunku:
Wyznaczyƒ potencja» wektorowy i pole magnetyczne zwizane z przep»ywem
sta»ego prdu elektrycznego o nat“óeniu I przez ten przewód.
Element obj“toÑci dV = dx dy dz = a rdl
r
r
r
dl
std j dV = I dl oraz dA = µ I
r
r
r
dl
A= µ I ∫
Γ 4π r
r
r
a indukcja pola magnetycznego dB = rot ( d A )
r
r
r µI
dl
dl
µI
dB =
rot (
)=
∇×
4π
r
4π
r
r
µI r
1
dB = dl × ∇ ( )
4π
r
Prowadzi to do prawa Biot-Savarta:
r r
r
dl × r
dB = µ I
4 π r3