Semestr III - PB Wydział Elektryczny

Sylabus
Kod przedmiotu
ES1A300014
Nazwa przedmiotu
Elektronika 1
Kierunek studiów
Punkty ECTS
3
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
W: 30
3
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:obowiązkowy.
Wymagania wstępne: fizyka, matematyka, podstawy elektrotechniki.
Forma i warunki zaliczenia:Wykład: egzamin pisemny i ustny. Możliwość ustnej poprawy oceny.
Założenia i cele przedmiotu:studenci nabędą umiejętności doboru i stosowania w praktyce
podstawowych elementów elektronicznych oraz układów analogowych i cyfrowych.
Metody dydaktyczne: prezentacja PowerPoint.
Treści programowe: Historia elektroniki. Klasyfikacja sygnałów elektrycznych. Podsawowe prawa
teorii obwodów. Złącze p-n, diody półprzewodnikowe. Diody specjalne. Zastosowania diod.
Prostowniki. Elementy optoelektroniczne. Tranzystory bipolarne i unipolarne. Układy
mikroelektroniczne. Podstawowe parametry wzmacniaczy i układy pracy. Zwierciadło prądowe,
obciążenie aktywne. Wzmacniacze operacyjne, parametry, sprzężenie zwrotne i układy pracy.
Zastosowanie wzmacniaczy pomiarowych. Komparatory. Generatory. Filtry aktywne. Prostowniki.
Stabilizatory ciągłe i impulsowe. Zasilanie sieciowe i bateryjne. Zarys techniki cyfrowej.
Podstawowe rodzaje układów logicznych. Współpraca układów cyfrowych i analogowych.
Przetworniki A/C i C/A.Półprzewodnikowe przyrządy mocy. Przykłady zastosowań układów w
systemach elektronicznych. Wspomaganie komputerowe projektowania.
Efekty kształcenia: umiejętność analizy i projektowania podstawowych układów elektronicznych.
Literatura
a) podstawowa:
1.Filipkowski A.: Układy elektroniczne analogowe i cyfrowe. WNT, Warszawa, 2006.
1
2.Nosal Z., Baranowski J.: Układy elektroniczne, cz.I - Układy analogowe liniowe. WNT, Warszawa,
2003.
3.Baranowski J., Czajkowski G.: Układy elektroniczne, cz.II - Układy analogowe nieliniowe i
impulsowe. WNT, Warszawa, 2004.
4.Tietze U., Schenk Ch.: Układy półprzewodnikowe. WNT, Warszwa, 1997.
5.Horowitz P., Hill W.: Sztuka elektroniki. Cz. I i II. WKiŁ, Warszawa, 2006.
b) uzupełniająca:
1.Górecki P.: Wzmacniacze operacyjne. Wydawnictwo BTC, Warszawa, 2002.
2.Rusek M., Pasierbiński J.: Elementy i układy elektroniczne.WNT, Warszawa, 2006.
3.Jaeger R., Blalock T.: Microelectronic Circuit Design. Thrid Edition. Mc Graw Hill International
Edition, 2008.
4.Nowak M., Barlik R.: Poradnik inżyniera energoelektronika. WNT, Warszawa, 1998.
5.Watson J.: Elektronika. WKiŁ, Warszawa, 1999.
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Jakub Dawidziuk
Program opracował(a)
Jakub Dawidziuk
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
ES1A300015
Nazwa przedmiotu
Techniki symulacji i metody numeryczne
Kierunek studiów
Punkty ECTS
3
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
L: 30
3
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Wymagania wstępne: Matematyka 1-2, Teoria obwodów 1-2, Metrologia, Informatyka 1
Forma i warunki zaliczenia: ocena sprawozdań (50%), kartkówki w trakcie semestru (50%)
Założenia i cele przedmiotu: Zapoznanie studentów z wybranymi metodami numerycznymi
stosowanymi w zagadnieniach elektrotechniki. Przedstawienie metod tworzenia modeli
rzeczywistych układów elektrycznych oraz przeprowadzania ich komputerowej symulacji.
Metody dydaktyczne: ćwiczenia praktyczne, eksperymenty, praca w zespole
Treści programowe:
Oprogramowanie do obliczeń i symulacji inżynierskich. Ograniczenia i korzyści symulacji
numerycznej. Wprowadzenie do programu PSpice. Algorytmy obliczeniowe w analizie liniowych i
nieliniowych obwodów elektrycznych w stanie ustalonym i nieustalonym. Numeryczne metody
rozwiązywania liniowych i nieliniowych układów równań algebraicznych oraz zwyczajnych układów
równań różniczkowych. Analiza obwodów elektrycznych w dziedzinie częstotliwości. Komputerowe
systemy akwizycji i przetwarzania danych pomiarowych. Komputerowa analiza i opracowanie
wyników pomiarów. Numeryczne różniczkowanie i całkowanie. Aproksymacja i interpolacja.
Efekty kształcenia: Student potrafi stworzyć model rzeczywistego układu elektrycznego, wybrać
odpowiednią metodę numeryczną do jego analizy oraz krytycznie ocenić wyniki symulacji
komputerowej.
Literatura
a) podstawowa:
1. Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych. WNT, Warszawa, 2008.
1
2. Król A., Moczko J.: PSpice. Symulacja i optymalizacja układów elektronicznych. Wydawnictwo
NAKOM, Poznań, 2000.
3. Dobrowolski A.: Pod maską SPICE'a. Metody i algorytmy analizy układów elektronicznych.
Wydawnictwo BTC, Warszawa, 2004.
4. Kincaid D., Cheney W.: Analiza numeryczna. WNT, Warszawa, 2006.
5. Kącki E. i in.: Metody numeryczne dla inżynierów. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź,
2000.
b) uzupełniająca:
1. Fortuna Z., Macukow B., Wąsowski J.: Metody numeryczne. WNT, Warszawa, 2009.
2. Tadeusiewicz M., Hałgas S.: Komputerowe metody analizy układów analogowych: teoria i
zastosowania. WNT, Warszawa, 2008.
3. Lipiński W.: Obliczenia numeryczne w teorii sygnałów i obwodów elektrycznych. Wydawnictwo
ZAPOL, Szczecin, 2010.
4. Rosłoniec S.: Fundamental Numerical Methods for Electrical Engineering. Springer, Berlin, 2008.
Jednostka realizująca
Osoby prowadzące
Program opracował(a)
Wydział Elektryczny
Jerzy Gołębiowski, Jarosław Makal, Wiesław Peterson, Marek
Zaręba
Jarosław Forenc
Sławomir Kwiećkowski
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
ES1A300016
Nazwa przedmiotu
Informatyka 2
Kierunek studiów
Punkty ECTS
4
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
P: 30
W: 15
3
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Wymagania wstępne: Informatyka 1
Forma i warunki zaliczenia: wykład - pisemne zaliczenie końcowe; pracownia specjalistyczna kartkówki w trakcie semestru (60%), ocena napisanych programów komputerowych (40%)
Założenia i cele przedmiotu: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami
programowania obiektowego w języku C++ oraz z zastosowaniem wybranych technik
komputerowych w działalności inżynierskiej.
Metody dydaktyczne: wykład, prezentacja multimedialna, ćwiczenia praktyczne przy komputerach
Treści programowe:
Programowanie obiektowe w języku C++. Klasy, obiekty, konstruktory i destruktory, dziedziczenie,
przeładowanie operatorów, funkcje wirtualne. Programowanie w wybranym środowisku graficznym.
Wybrane algorytmy komputerowe: sortowanie, przeszukiwanie danych. Dynamiczne struktury
danych: stos, kolejka, lista, drzewo. Funkcje i zadania systemu operacyjnego. Struktura i
właściwości systemów Windows i Linux. Zarządzanie zadaniami, pamięcią i dyskami. Relacyjne
bazy danych - podstawowe pojęcia, organizacja i zasady wykorzystania. Sieci komputerowe podział sieci, topologie, model ISO/OSI. Zasada działania sieci Internet. Metody sztucznej
inteligencji. Systemy ekspertowe, sieci neuronowe, algorytmy genetyczne.
Efekty kształcenia:
Student posiada umiejętność programowania obiektowego w języku C++. Student potrafi
praktycznie wykorzystać techniki komputerowe w działalności inżynierskiej oraz krytycznie ocenić
ich przydatność.
Literatura
1
a) podstawowa:
1. Grębosz J.: Symfonia C++ standard. Tom 1 i 2. Wydawnictwo "Edition 2000", Kraków, 2006.
2. Eckel B.: Thinking in C++. Edycja polska. Helion, Gliwice, 2002
3. Cormen T.H. i in.: Wprowadzenie do algorytmów. WNT, Warszawa, 2007.
4. Wróblewski P.: Algorytmy, struktury danych i techniki programowania. Wydanie IV. Helion,
Gliwice, 2009.
5. Tanenbaum A.S. : Systemy operacyjne. Wydanie III. Helion, Gliwice, 2010.
b) uzupełniająca:
1. Malina W., Szwoch M.: Metodologia i techniki programowania. PWN, Warszawa, 2008.
2. Stroustrup B.: Język C++. WNT, Warszawa, 2004.
3. Silberschatz A. et al.: Operating system concepts. Wiley J., New York, 2005.
4. Garcia-Molina H. et al.: Database systems: the complete book. Prentice-Hall, 2002.
5. Krysiak K.: Sieci komputerowe. Kompendium. Wydanie II. Helion, Gliwice, 2005.
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Jarosław Forenc
Program opracował(a)
Jarosław Forenc
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
ES1A300017
Nazwa przedmiotu
Teoria obwodów 3
Kierunek studiów
Punkty ECTS
2
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
L: 30
3
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:Laboratorium
Wymagania wstępne:Student ma uporządkowaną, teoretyczną wiedzę w zakresie teorii obwodów
1oraz 2. Wiedza ta ma posłużyć do rozwiązywania zadań praktycznych związanych z
elektrotechniką.
Forma i warunki zaliczenia:Sprawdziany ustne lub pisemne oraz pisemne sprawozdania z każdego
ćwiczenia laboratoryjnego zaliczone na ocenę pozytywną.
Założenia i cele przedmiotu:Nauczenie studentów integrowania wiedzy teoretycznej z praktycznym
zastosowaniem praw i zależności dotyczących prądów, napięć i mocy w obwodach liniowych prądu
sinusoidalnego jedno- i trójfazowych oraz w obwodach nieliniowych prądu stałego, Wykształcenie
umiejętności dokonywania interpretacji wiedzy o obwodach elektrycznych, wyciągania wniosków
oraz pracy w grupie.
Metody dydaktyczne:Zajęcia interaktywne polegające na łączeniu układów pomiarowych
adekwatnych do treści ćwiczeń laboratoryjnych.
Treści programowe:Elementy aktywne i pasywne liniowe oraz nieliniowe. Obwody prądu i napięcia
stałego oraz przemiennego. Obwody trójfazowe. Moce. Zjawisko rezonansu. Czwórniki.
Efekty kształcenia:Student potrafi łączyć obwody elektryczne, przeprowadzać eksperymenty w
obwodach liniowych i nieliniowych prądu stałego i sinusoidalnego. Dokonuje analizy i oceny
sposobu pracy obwodów elektrycznych.
Literatura
a) podstawowa:
1. Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych,WNT,Warszawa 2008
1
2. Krakowski M.: Elektrotechnika Teoretyczna,PWN,Warszawa 1999
3. Osiowski J., Szabatin J.: Podstawy teorii obwodów,WNT,Warszawa 2003
b) uzupełniająca:
1. Nawrowski R., Frąckowiak J., Zielińska M.: Elektrotechnika
teoretyczna.Laboratorium,Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej,Poznań 2006
2. Bober J., Galiński B., Świdzińska B.: Teoria obwodów.Laboratorium,Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej,Warszawa 2005
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Anna Białostocka, Jerzy Gołębiowski, Jan Waśkiewicz
Program opracował(a)
Anna Białostocka
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
ES1A300018
Nazwa przedmiotu
Maszyny elektryczne 1
Kierunek studiów
Punkty ECTS
5
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
P: 30
W: 30
3
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:obowiązkowy
Wymagania wstępne:
Forma i warunki zaliczenia:
Egzamin ustny
Założenia i cele przedmiotu:
Osiągniecie umiejętności podstawowej analizy maszyn elektrycznych
Metody dydaktyczne:
wykład, prezentacja, symulacje,
Treści programowe:
Transformatory: budowa, zasada działania, modele matematyczne.Schematy zastępcze, praca w
stanach ustalonych. Grupy połączeń transformatorów trójfazowych. Praca transformatora w różnych
warunkach zasilania i obciążeń. Zwarcie i bieg jałowy.Maszyny asynchroniczne: budowa, zasada
działania, modele matematyczne. Stan ustalony symetryczny, zwarcie i bieg jałowy. Rozruch i
regulacja prędkości kątowej.Maszyny prądu stałego: budowa, zasada działania, podstawowe
charakterystyki. Maszyny synchroniczne: budowa, zasada działania, praca samotna i na sieć
sztywną
Efekty kształcenia:
Po zakończeniu procesu uczenia się student:
1-dokonuje analizy pracy maszyn elektrycznych na bazie uproszczonych modeli matematycznych
2-wykonuje połączenia maszyn do pracy
3-oblicza moment,prędkość obrotową silników elektrycznych
Literatura
a) podstawowa:
Matulewicz W. Maszyny elektryczne, podstawy, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2003
Hebenstreit J., Gientkowski Z, Maszyny elektryczne w zadaniach, Wyd. ART. Bydgoszcz 2003
1
b) uzupełniająca:
Tyś Krzysztof, Pomiary w maszynach elektrycznych, Wydawnictwo Politechniki Rzeszowskiej,
Rzeszów 2000
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Adam Sołbut, Wiesław Wiszniewski, Krzysztof Żukowski
Program opracował(a)
Adam Sołbut
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
ES1A300019
Nazwa przedmiotu
Inżynieria materiałowa
Kierunek studiów
Punkty ECTS
3
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
L: 15
W: 15
3
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:obowiązkowy
Wymagania wstępne:matematyka, fizyka, teoria obwodów
Forma i warunki zaliczenia:
wykład - kolokwium końcowe 100%
laboratorium - test wejściowy 50%, sprawozdanie 50%
Założenia i cele przedmiotu:
studenci poznają elementaną wiedzę w zakresie budowy materiałów, ich właściwości elektrycznych
oraz metod pomiaru
Metody dydaktyczne:
wykład: wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych
laboratorium: eksperyment z wykorzystaniem stanowisk pomiarowych.
Treści programowe:
Stany skupienia materii, atomowa struktura materiałów, przewodzenie prądu w materiałach,
przewodniki, półprzewodniki, izolatory, wytrzymałość elektryczna materiałów,Pomiary dielektrykówrezystancja, rezystywność, przenikalność elektryczna, odporność na łuk elektryczny, palność.
Rozponawanie tworzyw sztucznych, Pomiary materiałów magnetycznych miękkich,
Nowoczesne materiału-nano, meta materiały
Efekty kształcenia:
Poznanie podstawowych właściwości materiałów istotnych dla konstrukcji urządzeń elektrycznych i
1
elektronicznych. Umiejętnosc rozpoznawania wybranych materiałów. Poznanie podstawowych
1
metod pomiarowych do oceny materiałów i wyrobów elektrotechnicznych
Literatura
a) podstawowa:
1.Soiński M.: Materiały magnetyczne w technice. Wyd SEP W-wa 2001.
2.Celiński Z.: Materiałoznawstwo Elektrotechniczne, W.P.W Warszawa 2005
3. Kędzia J.: Laboratorium materiałoznawstwa elektrycznego. WPO Opole 2003.
4.Kostrubiec F.: Podstawy fizyczne materiałoznawstwa dla elektryków. WPŁ Łódź 1999.
5. Ozimina D.: Tworzywa sztuczne i materiały kompozytowe.WPŚ, Kielce 2010
b) uzupełniająca:
1. pr. zb.: Poradnik inżyniera elektryka WNT Warszawa 2009
2. JawitzM.: Printed circuit board materials handbook. McGraw-Hill 1997
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Piotr Barmuta
Program opracował(a)
Piotr Barmuta
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
ES1A300020
Nazwa przedmiotu
Technika mikroprocesorowa 1
Kierunek studiów
Punkty ECTS
2
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
W: 30
3
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:
obowiązkowy.
Wymagania wstępne:
Forma i warunki zaliczenia:
egzamin pisemny
Założenia i cele przedmiotu:
zapoznanie studentów z podstawami układów logicznych, techniką mikroprocesorową i jej
zastosowaniami.
Metody dydaktyczne:
wykład multimedialny.
Treści programowe:
Kody binarne. Podstawowe układy logiczne: bramki, przerzutniki, bloki funkcjonalne. Historia
mikroprocesorów. Podstawowe pojęcia: struktury wewnętrzne procesorów; procesory CISC, RISC i
DSP; mikroprocesory uniwersalne i mikrokomputery jednoukładowe (mikrokontrolery); cykl pracy
procesora; tryby adresowania. Dekodery adresowe, mapa pamięci. System mikroprocesorowy:
typowa trój-magistralowa struktura, podstawowe składniki. Mikrokomputery jednopłytkowe,
dedykowane i modułowe. Magistrale standardowe. Rodzaje pamięci w technice mikroprocesorowej.
Przerwania w systemie mikroprocesorowym: wielopoziomowość i priorytety, metody obsługi,
zastosowania. Urządzenia wejścia-wyjścia: rodzaje, sposoby adresowania i obsługi. Przykładowy
mikroprocesor: podstawowe składniki, architektura, cykle pracy, lista rozkazów. Binarne i analogowe
urządzenia we/wy. Techniki programowania w asemblerze.
Efekty kształcenia:
Znajomość podstawowych pojęć z zakresu techniki mikroprocesorowej.
Literatura
a) podstawowa:
1
1. L.Grodzki, W.Owieczko - Podstawy techniki cyfrowej. Wydawnictwo PB 2006.
2. A.Skorupski - Podstawy budowy i działania komputerów. WKiŁ, Warszawa 1996.
3. P.Hadam - Projektowanie systemów mikroprocesorowych. BTC, Warszawa 2004.
4. S.Ball - Embedded Microprocessor Systems, Elsevier Newnes, 2002.
5. W.Buchanan - Computer Busses, Elsevier Butterworth-Heinemann, 2000.
b) uzupełniająca:
1. L.Grodzki - materiały do wykładu. strony www KAiE WE PB
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Lech Grodzki
Program opracował(a)
Lech Grodzki
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
ES1A300021
Nazwa przedmiotu
Podstawy techniki świetlnej 1
Kierunek studiów
Punkty ECTS
2
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
L: 15
W: 15
3
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu: wykład; laboratorium
Wymagania wstępne: -
Forma i warunki zaliczenia: test zaliczeniowy; test wejściowy + sprawozdanie
Założenia i cele przedmiotu: praktyczne wprowadzenie do techniki świetlnej
Metody dydaktyczne: wykład multimedialny; ćwiczenia laboratoryjne
Treści programowe: wykład
Widzenie, światło, wielkości i jednostki świetlne. Elektryczne sposoby wytwarzania światła. Rodzaje
i parametry źródeł światła. Bryła fotometryczna światłości, natężenie oświetlenia. Metoda
strumieniowa i punktowa projektowania oświetlenia. Luminancja i olśnienie. Normatywne zasady
oświetlania miejsc pracy w pomieszczeniach.
Laboratorium
Zapoznanie z przepisami BHP i obsługą luksomierza
Pomiary wybranych parametrów świetlówek liniowych z magnetycznym układem zasilania
Pomiary wybranych parametrów wysokoprężnych lamp wyładowczych
Pomiary oświetlenia miejsca pracy we wnętrzu zgodnie z PN-EN 12464-1:2004
Pomiary wybranych parametrów żarówek reflektorowych
Pomiary charakterystyk diod LED o dużej mocy
Pomiary sprawności oświetlenia
Efekty kształcenia: Rozpoznawanie typów źródeł światła, ich obwodów zasilających i parametrów.
Umiejętność praktycznego posługiwania się danymi katalogowymi w celu realizacji podstawowych
systemów oświetleniowych.
1
Literatura
a) podstawowa:
1. Żagan W.: Podstawy techniki świetlnej, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005
2. Czyżewski D., Zalewski S.: Laboratorium fotometrii i kolorymetrii, Oficyna Wyd. Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2007
3. PN-EN 12464-1: Oświetlenie miejsc pracy. Część 1: Miejsca pracy we wnętrzach
4. Katalogi producentów źródeł światła i opraw oświetleniowych
5. Karen M, Benya J.R.: Lighting design basics, Hoboken John Wiley a. Sons, 2004
b) uzupełniająca:
1. Technika Świetlna ‘98 - Poradnik - Informator, Polski Komitet Oświetleniowy, Warszawa
1998
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Krzysztof Zaremba
Program opracował(a)
Krzysztof Zaremba
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
ES1A300023
Nazwa przedmiotu
Technika wysokich napięć 1
Kierunek studiów
Punkty ECTS
1
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
W: 15
3
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:Podstawowy
Wymagania wstępne: ------
Forma i warunki zaliczenia:Test końcowy
Założenia i cele przedmiotu: Przedstawić podstawowe zagadnienia dotyczące wysokonapięciowej
techniki probierczej, ochrony odgromowej i przepięciowe, wytrzymałości dielektryków.
Metody dydaktyczne: Wykład przy wykorzystaniu środków multimedialnych
Treści programowe:Wysokonapięciowa technika probiercza. Zasilacze napięć stałych. Generatory
udarów napięciowych i prądowych. Aparatura pomiarowa. Badania eksploatacyjne i laboratoryjne.
Bezpieczeństwo podczas badań wysoko-napięciowych Wytrzymałość materiałów i układów
izolacyjnych. Wyładowanie elektryczne i wytrzymałość dielektryków gazowych. Dielektryki ciekłe i
stałe.
Degradacja właściwości izolacji. Przepięcie. Charakterystyka przepięć. Zjawiska falowe w liniach
długich. Przepięcie atmosferyczne i wewnętrzne.
Zasady ochrony odgromowej. Ograniczniki przepięć. Ochrona linii i stacji. Eliminacja zakłóceń
elektromagnetycznych.
Efekty kształcenia:Studenci poznają podstawowe zagadnienia dotyczące wysokonapięciowej
techniki probierczej, wybranych działów wytrzymałości dielektryków gazowych, ciekłych i stałych,
ochrony odgromowej i przepięciowej.
Literatura
a) podstawowa:
1. Praca zbiorowa pod redakcją H. Mościckiej-Grzesiak: Inżynieria wysokich napięć w
1
elektroenergetyce. Tom 1 i 2, odpowiednio 1996, 1999.
2.Celiński Z.: Materiałoznawstwo elektrotechniczne. Politechnika Warszawska 2005.
3.Wodziński J.: Wysokonapięciowa technika prób i pomiarów. PWN Warszawa 1997.
4.Flisowski Zd.: Technika wysokich napięć. WNT, Warszawa 2009.
b) uzupełniająca:
1. Florkowska B.: Wytrzymałość elektryczna gazowych układów izolacyjnych wysokiego napięcia.
Uczelniane Wydawnictwo Naukowo-Dydaktyczne, Kraków 2003.
2. Florkowska B.: Diagnostyka wysokonapięciowych układów izolacyjnych urządzeń
elektroenergetycznych. Wydawnictwo AGH, Kraków 2009
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Andrzej Sowa
Program opracował(a)
Andrzej Sowa
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
ES1A300024
Nazwa przedmiotu
Teoria pola elektromagnetycznego
Kierunek studiów
Punkty ECTS
2
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
Ć: 15
W: 15
3
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:
obowiązkowy
Wymagania wstępne:
podstawy matematyki, fizyki, teorii obwodów
Forma i warunki zaliczenia:
testy z analizy i metod obliczeniowych teorii pola elektromagnetycznego.
Założenia i cele przedmiotu:
Prezentacja typowych metod analizy, dyskusja i rozwiązywanie wybranych problemów pola
elektromagnetycznego.
Metody dydaktyczne:
interaktywna prezentacja multimedialna, cwiczenia rachunkowe
Treści programowe:
Obwody magnetyczne. Linia długa. Równania Maxwella. Warunki brzegowe pola
elektromagnetycznego. Pole elektrostatyczne. Pole magnetostatyczne. Pole przepływowe.
Twierdzenie Poyntinga, fale elektromagnetyczne, zjawisko naskórkowości. Dokładne i przybliżone
metody analizy pola elektromagnetycznego.
Efekty kształcenia:
Znajomośc, rozumienie i umiejętnośc wyboru właściwych metod analizy i zasad działania urządzeń
technicznych opartych na wykorzystaniu pola elektromagnetycznego.
Literatura
a) podstawowa:
1. Piątek Z., Jabłoński P.: Podstawy teorii pola
elektromagnetycznego. WNT, Warszawa 20102.
2. Griffiths D.J.: Podstawy elektrodynamiki, PWN,
Warszawa 2005.
3.Peterson W.: Zbiór zadań z teorii pola
1
elektromagnetycznego. Oficyna Wydawnicza Politechniki
Białostockiej, Białystok 20009.
b) uzupełniająca:
1. Thide B., Electromagnetic field theory. Upsilon Books,
Uppsala 2008.
2. Baron B., Spałek D.: Wybrane problemy z teorii pola
elektromagnetycznego. Wydawnictwo Politechniki
Śląskiej, Gliwice 2006.
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Wiesław Peterson
Program opracował(a)
Wiesław Peterson
Data opracowania programu
2