PROJEKT BUDOWLANY_treść

ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA
Pozwolenie Nr 577/11 Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na prowadzenie
robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru………………………………………………………………….2A
Uprawnienia i wpisy do Izb Budowlanych Projektantów ......................................................................3
Projekt Zagospodarowania Terenu......................................................................................................4
I.
CZĘŚĆ OGÓLNA ...........................................................................................................................4
1.
Podstawa opracowania ...........................................................................................................4
2.
Przedmiot i cel opracowania....................................................................................................4
3.
Istniejący stan zagospodarowania działki .................................................................................5
4.
Projektowane zagospodarowanie terenu ................................................................................5
5.
Rejestr zabytków ....................................................................................................................5
6.
Eksploatacja górnicza ..............................................................................................................5
7.
Zagrożenie dla środowiska.......................................................................................................5
8.
Lokalizacja przedsięwzięcia w stosunku do obszarów NATURA 2000 ........................................6
Projekt Architektoniczno - Budowlany.................................................................................................9
I. OPIS BUDOWLANY REMONTU OBIEKTU KOŚCIOŁA ...........................................................................9
1.
Przedmiot inwestycji ...............................................................................................................9
2.
Opis stanu istniejącego ............................................................................................................9
3.
Rys historyczny obiektu ......................................................................................................... 10
4.
Opis prac projektowych ......................................................................................................... 11
5.
Opis stanu technicznego elewacji kościoła ............................................................................. 11
II.
Opis budowlany szczegółów remontu elewacji i pokrycia kościoła ............................................. 12
1.
Zalecenia ogólne ................................................................................................................... 12
2.
Program prac remontowych .................................................................................................. 12
III. ZESTAWIENIE PRZYKŁADOWYCH MATERIAŁÓW......................................................................... 17
IV. CZĘŚĆ RYSUNKOWA PROJEKTU.................................................................................................. 21
SPIS RYSUNKÓW PROJEKTOWYCH:
S1 – Plan sytuacyjny;
skala 1:500
E1 – Elewacja północno-zachodnia;
skala 1:100
E2 – Elewacja południowo-zachodnia;
skala 1:100
E3 – Elewacja południowo-wschodnia;
skala 1:100
E4 – Elewacja północno-wschodnia;
skala 1:100
2
Uprawnienia i wpisy do Izb Budowlanych Projektantów
3
Projekt Zagospodarowania Terenu
Opis techniczny
projektu remontu elewacji kościoła p.w. Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Przeciszowie na działce nr
ewidencyjny 2065/3.
I. CZĘŚĆ OGÓLNA
1. Podstawa opracowania
Projekt został opracowany na zlecenie parafii p.w. Narodzenia Św. Jana Chrzciciela.
Zleceniodawca – Proboszcz Parafii ks. kanonik Marek Spólnik. Podstawę prawną stanowi umowa z
dnia 13.10.2010 r.
• Program użytkowy uzgodniony z Inwestorem,
•
Wypis z „Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego w obrębie obszaru
Przeciszów,
•
Mapa sytuacyjno – wysokościowa w skali 1: 500 sporządzona przez Geodetę,
•
Uprawnionego mgr inż. Józefa Góreckiego i zaewidencjonowana w Starostwie Powiatowym w
Oświęcimiu,
•
Inwentaryzację Architektoniczno – Budowlaną kościoła p.w. Narodzenia św. Jana Chrzciciela
w Przeciszowie wykonaną przez autorów niniejszego projektu,
•
Ekspertyzę Konstrukcyjną wykonaną przez mgr inż. Marcina Saratę, uprawnionego
konstruktora nr ewid. 259/2000,
•
Program Konserwatorski elewacji kościoła parafialnego p.w. Narodzenia Św. Jana Chrzciciela
w Przeciszowie wykonany przez konserwatora mgr Sylwię Namyślak oraz uprawnionego
konserwatora sztuki Annę Ucieklak,
•
Wyniki pomiarów własnych, odcinkowych, przeprowadzonych podczas wizji lokalnych w
okresie wrzesień-listopad 2010,
•
Materiały archiwalne,
•
Obowiązujące normy i przepisy budowlane.
2. Przedmiot i cel opracowania
Opracowanie projektowe dotyczy remontu i konserwacji wszystkich elewacji kościoła p.w.
Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Przeciszowie, za wyjątkiem stolarki okiennej oraz drzwiowej.
Celem niniejszego opracowania jest przywrócenie elewacjom zabytkowego kościoła pierwotnego
wyglądu, które w chwili obecnej wykazują znaczny stopień zniszczenia – liczne ubytki tynków,
spękania, odspojenia oraz zawilgocenia.
4
3. Istniejący stan zagospodarowania działki
Obiekt położony jest we wschodniej części miejscowości Przeciszów, gmina Przeciszów, po
wschodniej stronie drogi wojewódzkiej nr 949 prowadzącej z Przeciszowa do Jawiszowic. Kościół
zlokalizowany jest na działce nr ewidencyjny 2065/3, o kształcie nieregularnym. Plac wokół kościoła
ogrodzony jest murem, za wyjątkiem części północo-zachodniej gdzie ogrodzenie stanowią przęsła
ażurowe ogrodzenia, w formie skratowania stalowego ozdobnego zamontowanego pomiędzy
słupami murowanymi. Obejście komunikacyjne dookoła kościoła w przestrzeni pomiędzy murem
ogrodzenia a bryłą obiektu wykonane jest z kostki brukowej betonowej. Wokół kościoła znajduje się
kilkanaście drzew i krzewów (drzewa głównie iglaste o młodych formach piennych i parę wieloletnich
lip).
Działka ma istniejący wjazd z drogi lokalnej. Na terenie działki jest istniejący budynek
użyteczności religijnej – kościół parafii rzymsko - katolickiej, w ogólnym stanie technicznym
dostatecznym, za wyjątkiem stanu technicznego tynków zewnętrznych, które są w złym stanie.
Niewielki spadek omawianego terenu jest w kierunku zachodnim. Działka zajmuje obszar w
zabudowie rozproszonej budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolnostojących, budynków
zabudowy zagrodowej i budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Na terenie działki są istniejące alejki
piesze otaczające kościół. Część działki przylegająca do istniejącego budynku użyteczności publicznej
jest o nachyleniu ok. 5%. Na terenie działki kubaturowej jest istniejące zadrzewienie i zakrzewienie.
Przez teren działki nie przebiegają linie napowietrzne. Przechodzą tylko sieci podziemne gazu i kable
nn. Na terenie działki jest istniejący parking o nawierzchni utwardzonej. Działka jest ogrodzona
ogrodzeniem stałym z muru z okładziną kamienną i odcinkami z ogrodzenia ażurowego z prętów
kowalnych na płatwiach stalowych , mocowanych w murze.
4. Projektowane zagospodarowanie terenu
Na działce nr 2065/3 w otoczeniu kościoła nie przewiduje się żadnych prac zmieniających
istniejące zagospodarowanie.
5. Rejestr zabytków
Działka nr 2065/3 jest wpisana do rejestru zabytków i podlega szczególnej ochronie.
6. Eksploatacja górnicza
Działka nr 2065/3 obręb m. Przeciszów nie znajduje się w granicach terenu górniczego, brak więc
wpływu eksploatacji górniczej na działkę czy też zamierzenie budowlane.
7. Zagrożenie dla środowiska
W świetle Rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 9 listopada 2010r w sprawie określenia
rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych
uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzania raportu o
oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. nr 257 poz. 2573 z późn. zm.) projektowany remont elewacji
obiektu kultu religijnego nie jest zaliczany do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i
zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska.
5
8. Lokalizacja przedsięwzięcia w stosunku do obszarów NATURA 2000
Inwestycja nie znajduje się w żadnej strefie związanej z obszarem Natura 2000. Najbliżej
zlokalizowane obszary to PLB 120005 – Dolina Dolnej Skawy – odległość ok. 900 m.
Przewidywane znaczące oddziaływanie bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane,
krótkoterminowe, średnioterminowe i długoterminowe, stałe i chwilowe oraz pozytywne i
negatywne, na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru, a także
środowiska, a w szczególności na:
−
różnorodność biologiczną – nie stwierdza się – brak,
−
ludzi – nie stwierdza się – brak,
−
rośliny – nie stwierdza się – brak,
−
wodę – nie stwierdza się – brak,
−
powietrze – nie stwierdza się – brak,
−
powierzchnię ziemi – nie stwierdza się – brak,
−
dostępność do złóż kopalin – nie stwierdza się – brak – brak konieczności nadzoru
archeologicznego,
−
wymagany zakres monitoringu – nie stwierdza się – brak,
−
krajobraz – nie stwierdza się – brak,
−
klimat – nie stwierdza się – brak,
−
zasoby naturalne – nie stwierdza się – brak,
−
zabytki – nie stwierdza się – brak,
−
dobra materialne – nie stwierdza się – brak naruszenia interesów osób trzecich.
Nie zachodzi również żadna zależność między tymi elementami środowiska i między
oddziaływaniami na te elementy w świetle projektowanej inwestycji.
1. Usytuowanie przedsięwzięcia, z uwzględnieniem możliwego zagrożenia dla środowiska, w
szczególności przy istniejącym użytkowaniu terenu, zdolności samooczyszczania się
środowiska i odnawiania się zasobów naturalnych, walorów przyrodniczych i krajobrazowych
oraz
uwarunkowań
miejscowych
planów
zagospodarowania
przestrzennego
–
uwzględniające:
−
obszary wodno – błotne oraz inne obszary o płytkim zaleganiu wód podziemnych,
−
obszary wybrzeży,
−
obszary górskie lub leśne,
6
−
obszary objęte ochroną, w tym strefy ochronne ujęć wód i obszary ochronne
zbiorników wód śródlądowych,
−
obszary, na których standardy jakości środowiska zostały przekroczone,
−
obszary o krajobrazie mającym znaczenie historyczne, kulturowe lub archeologiczne,
−
gęstość zaludnienia,
−
obszary przylegające do jezior,
−
uzdrowiska i obszary ochrony środowiska,
nie stwierdza się – brak,
2. Rodzaj i skala możliwego oddziaływania rozważanego w odniesieniu do warunków ww.:
−
zasięg oddziaływań – najbliższe sąsiedztwo - w promieniu 10 m,
−
trans granicznego charakteru oddziaływania przedsięwzięcia na poszczególne elementy
przyrodnicze – nie stwierdza się – brak,
−
wielkość
złożoności
oddziaływania,
z
uwzględnieniem
obciążenia
istniejącej
infrastruktury technicznej – znikome, brak szkodliwości (szczelne gromadzenie i wywózka
odpadów stałych i płynnych, pobór energii),
−
prawdopodobieństwo oddziaływania – brak,
−
czasu trwania, częstotliwości i odwracalności oddziaływania – znikome, brak szkodliwości
(zastosowane materiały i technologie budowlane, rozmiar i skala inwestycji – znikome brak zagrożenia dla obszaru Natura 2000),
−
hałasu – podczas użytkowania – brak, nie stwierdza się.
SPEŁNIONO PODSTAWOWE CZYNNIKI ZWIĄZANE Z OCHRONĄ PRZYRODY, KTÓRE POLEGAJĄ NA
ZACHOWANIU, ZROWNOWAŻONYM UŻYTKOWANIU ORAZ ODNAWIANIU ZASOBÓW, TWORÓW I
SKŁADNIKÓW PRZYRODY:
−
dziko występujących roślin, grzybów i zwierząt oraz ich migracji – brak utrudnień,
−
roślin, grzybów i zwierząt (z uwzględnieniem siedlisk nietoperzy) objętych ochroną
gatunkową – brak utrudnień,
−
zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia – brak utrudnień,
−
siedlisk przyrodniczych – brak utrudnień,
−
siedlisk zagrożonych wyginięciem, rzadkich i chronionych gatunków roślin, grzybów i
zwierząt – brak utrudnień,
−
tworów przyrody żywej i nieożywionej oraz kopalnych szczątków roślin i zwierząt –
brak utrudnień, nie jest wymagany nadzór archeologiczny,
7
−
krajobrazu – brak utrudnień,
−
zieleni w miastach i wsiach – brak utrudnień,
−
zadrzewień – brak utrudnień.
WNIOSKI:
PRZEDMIOTOWA INWESTYCJA NIE WPŁYWA NEGATYWNIE NA OBSZARY NATURA 2000, NIE
WYMAGA TAKŻE UZYSKANIA DECYZJI O UWARUNKOWANIACH ŚRODOWISKOWYCH.
Opracował
8
Projekt Architektoniczno - Budowlany
Opis techniczny
I. OPIS BUDOWLANY REMONTU OBIEKTU KOŚCIOŁA
1. Przedmiot inwestycji
Przedmiotem inwestycji jest remont elewacji zewnętrznych i malowanie dachu kościoła
parafialnego, obiektu wolnostojącego na działce nr 2065/3 w Przeciszowie gmina Przeciszów.
Przedmiotowa działka zabudowana obiektem kościoła jest zlokalizowana w zabudowie budynkami
mieszkalnymi jednorodzinnymi, wolnostojącymi i gospodarczymi wyznaczonymi układem własności
działek. Istniejący na przedmiotowej działce kościół jest w zadawalającym stanie technicznym, z
wyjątkiem tynków na elewacjach. Powinien zostać też przeprowadzony remont powłoki malarskiej na
dachu kościoła i na kopułach wieży dzwonnicy i sygnaturki. Obiekt nie jest podpiwniczony.
2. Opis stanu istniejącego
Konstrukcja:
Bryła obiektu zwarta, wnętrze jedno przestrzenne bez podpiwniczenia.
Mury fundamentowe z kamienia wapień przetykany piaskowcem bez zaprawy. Więźba dachowa
drewniana, połać dachowa pokryta blachą, sklepienia żaglowe (nieckowe), oparte na ścianach i
łukach sklepiennych, ściany zewnętrzne z pilastrami z cegły pełnej, otwory okienne i drzwiowe
przekryte nadprożami prostymi i łukowymi, fundamenty kamienne z wapienia. W ścianach
zewnętrznych kościoła nie zastosowano izolacji termicznych.
Kompozycja:
Kościół jednonawowy w stylu neobarokowym zbudowany na planie nieregularnego wieloboku.
Wieża, dzwonnica przewidziana na podłużnej osi kościoła w partii wejścia do nawy. Wieża góruje
nad kalenicą obiektu. Zwieńczenie wieży dzwonnicy hełmem cebulastym. Na kalenicy kościoły
wykonana wieżyczka sygnaturki. Kościół od strony przeciwnej do wieży zakończony zakrystią,
ukształtowaną na rzucie półkolistym w ciągu osi podłużnej.
Stolarka okienna i drzwiowa:
Otwory okienne zarówno na wieży jak i w ścianach kościoła prostokątne zwieńczone łukowo za
wyjątkiem okna w zakrystii oraz okna na klatce schodowej wieży – otwory prostokątne.
Okna indywidualne, podwójne, o podziałach gęstych kwadratowych, szklone na stałe.
Otwory drzwiowe w obiekcie kościoła znajdują się: w elewacji północno - zachodniej w wieży, w
elewacji południowo-zachodniej kościoła oraz w elewacji południowo-zachodniej zakrystii. Drzwi
w głównym wejściu do kościoła wykonane są z tworzywa sztucznego w okleinie drewnopodobnej,
dwuskrzydłowe, symetryczne. Drzwi w elewacji południowo-zachodniej kościoła – wykonane są z
tworzywa sztucznego w okleinie drewnopodobnej, dwuskrzydłowe, asymetryczne. Drzwi do
zakrystii są drewniane jednoskrzydłowe.
9
Elewacje:
Elewacja frontowa (północno-zachodnia) jest elewacją szczytową z wieżą czterokondygnacyjną.
W osi wieży umieszczone są 3 okna oraz główne drzwi wejściowe do kościoła. Między
kondygnacją drugą i trzecią poprowadzona jest linia gzymsów. Elewacje boczne (północnowschodnia oraz południowo-zachodnia) z pięcioma oknami o wykończeniu łukowym z
wyeksponowanym zwornikiem. Ściany elewacji podłużnych są zwieńczone gzymsem głównym
rozbudowanym na wsporniku ok. 80 cm. Oprócz drzwi głównego wejścia, w elewacji południowozachodniej usytuowane są drzwi boczne do kościoła oraz wejście do zakrystii.
Wszystkie elewacje są otynkowane zaprawą cementowo - wapienną oraz pomalowane farbą na
kolor biały za wyjątkiem cokołów malowanych w kolorze brązowym. Tynki zewnętrzne były
wykonane według informacji inwestora pod koniec roku 1990.
Wykończenie wewnętrzne:
Kościół jedno nawowy. We wnętrzach posadzki z płyt kamiennych polerowanych ułożonych w
mozaikę. Schody na wieżę oraz na chór spiralne drewniane. Balkon chóru kościoła od strony
przestrzeni nawy wsparty na dwóch słupach. Na płycie chóru została oparta konstrukcja organów
piszczałkowych.
Kościół oprócz ołtarza głównego o konstrukcji drewnianej posiada dwa ołtarze boczne również w
konstrukcji drewnianej: św. Rodziny i Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ołtarze są ozdobione
rzeźbami, figurkami i obrazami.
Konstrukcja dachu:
Konstrukcja dachu drewniana słupowo – płatwiowa. Powtarzalne więzary pełne o konstrukcji
drewnianej usytuowane są w partii dachu na skrajnych polach sklepień żaglowych w częściach
konstrukcyjnych łęgów sklepień. Konstrukcja więzarów oparta jest na tramach drewnianych i
przenoszona ich rozpiętością na ściany zewnętrzne. Statyka więzarów pełnych rozwiązana jest za
pomocą słupa środkowego, na który przekazywane są siły nacisku połaci dachu, przez płatwie za
pomocą belek skośnych (mieczy). Stężenie płaszczyzny pionowej wiązara jest wykonane przez
poziome belki stężające. Łączenia słupa z belkami są zastabilizowane kołkami drewnianymi
Przekrycie połaci dachu stanowi blacha stalowa układana na deskowaniu ażurowym opieranym
na krokwiach drewnianych. W przestrzenni poddasza nad sklepieniami nie zastosowano żadnych
materiałów ociepleniowych.
3. Rys historyczny obiektu
Historia parafii w Przeciszowie sięga początków XIV wieku. W latach 1388 – 1393 zbudowany
został pierwszy drewniany kościół – wówczas p.w. św. Urbana. W roku 1672 kościół ten został
całkowicie zniszczony na skutek wylania rzeki Bachórz. Trzy lata później wzniesiono nową świątynię –
tym razem murowaną, która przetrwała do roku 1821. W roku 1816 ze względu na pogarszający się
stan budynku podjęto się budowy kolejnego kościoła. Prace nad istniejącym do dnia dzisiejszego
kościołem (wg projektu Józefa Heintzego) parafii p.w. św. Jana Chrzciciela zakończone zostały w roku
1823. Budynek ten jest obiektem murowanym, jednonawowym, utrzymanym w stylu neobarokowym
z kwadratową wieżą od strony elewacji frontowej (północno-zachodniej). W 1971 roku kościół w
Przeciszowie został wpisany na listę zabytków podlegających ochronie konserwatorskiej
10
Województwa Krakowskiego (decyzja z dnia 29.03.1971 – nr A-256 (L.KL.IV-680/22/71), wydana
przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie). W 1978 r. dokonano „aktualizacji decyzji
WKZ w Krakowie z dn. 29.03.1971 r.” Decyzja ta podjęta została przez Wojewodę Bielskiego (nr A284/78 (L.dz.Kl.IV.5340/67/78)).
4. Opis prac projektowych
W ramach opracowania przewiduje się wykonanie nowych tynków zewnętrznych na elewacjach
kościoła. Powierzchnie tynków zewnętrznych zostaną przyjęte z dobraniem innych składników
tynków do wysokości 2,0 m nad poziom terenu i innego składu dla pozostałej części powierzchni
elewacji obiektu. Na powierzchnie dachu i kopuł kościoła przewidziano nałożenie warstwy powłoki
malarskiej na podłożu odtłuszczonym rozpuszczalnikami chemicznymi. Wyklucza się mechaniczny
sposób usuwania złuszczeń i patyny istniejącej powłoki.
5. Opis stanu technicznego elewacji kościoła
5.1.
Ocena ogólnego stanu elewacji
Ogólny stan techniczny tynków elewacji kościoła p.w. Narodzenia Św. Jana Chrzciciela w
Przeciszowie można określić jako niedostateczny. Są na elewacjach głównie zniszczenia wynikające z
działania czasu, warunków atmosferycznych oraz powstałe na skutek źle wykonanych wtórnych
tynków.
5.2.
Stan techniczny elewacji
Wszystkie elewacje kościoła pokryte są gęstą siecią spękań. W większości mają one charakter
powierzchniowy i nie są widoczne we wnętrzu budynku. Wyjątkiem są tu pojedyncze spękania na
elewacjach bocznych (szczególnie na elewacji północno-wschodniej) oraz na elewacji frontowej
(elewacja północno-zachodnia).
W wielu miejscach widoczne są odspojenia tynku powstałe na skutek działania warunków
atmosferycznych, w partii cokołowej występują także liczne uszkodzenia mechaniczne (szczególnie w
obrębie otworów drzwiowych na elewacji frontowej oraz bocznej) oraz uszkodzenia powstałe na
skutek ataku biologicznego (porosty, mchy).
Na elewacjach południowo-zachodniej oraz północno-zachodniej występują wtórne
uzupełnienia tynków zaprawą cementową.
Sporządzony w kwietniu 2011 roku Program Konserwatorski remontu elewacji kościoła
parafialnego p.w. Narodzenia Św. Jana Chrzciciela w Przeciszowie wskazuje na znaczącą degradację
tynków i wyklucza możliwość podjęcia jakichkolwiek prac konserwatorskich. Stąd też cała
powierzchnia ścian zewnętrznych przeznaczona jest do skucia, a następnie odtworzenia zgodnie z
historycznym stanem.
11
5.3.
Stan techniczny detali architektonicznych
Detale architektoniczne takie jak: gzymsy wieńczące, opaski okienne i drzwiowe, ozdobne
sterczyny w formie urn czy też oprawy portali wejściowych wykazują podobne zniszczenia jak w
przypadku całej elewacji tj. odspojenia, pęknięcia, osłabienia tynków.
Jednakże na podstawie wizji lokalnych jak i wspomnianego powyżej programu konserwatorskiego
stwierdzono, iż destrukcja wymienionych elementów jest na tyle mało zaawansowana, że pozwala na
podjęcie na nich prac konserwatorskich.
5.4.
Stan techniczny pokrycia dachowego
Ogólny stan pokrycia dachowego można ocenić jako dobry. Blacha pokrywająca powierzchnie
dachu nie wykazuje śladów uszkodzeń, brak jest szczelin pomiędzy poszczególnymi elementami
pokrycia. Na całości powierzchni dachu widoczne są naloty, zabrudzenia i przebarwienia,
fragmentarycznie występują drobne odspojenia i złuszczenia farby. W związku z powyższym
niezbędne jest oczyszczenie i ponowne pomalowanie powierzchni pokrycia dachowego.
II. Opis budowlany szczegółów remontu elewacji i pokrycia kościoła
1. Zalecenia ogólne
−
−
−
−
należy wykonać dokumentację fotograficzną każdego fragmentu ścian oraz detali
architektonicznych poddawanych remontowi oraz zabiegom konserwacyjnym przed
przystąpieniem do robót, w trakcie prac oraz po ukończeniu prac dla sporządzenia
sprawozdania z przeprowadzonej konserwacji,
wszelkie prace na poszczególnych etapach inwestycji winny być konsultowane z
wojewódzkim konserwatorem zabytków,
wszelkie prace remontowe i konserwatorskie wykonywać zgodnie z Programem
Konserwatorskim remontu elewacji kościoła parafialnego p.w. Narodzenia Św. Jana
Chrzciciela w Przeciszowie,
zgodnie z zaleceniami przedstawionymi w programie konserwatorskim należy usunąć z
elewacji kable, rury (w szczególności rurę gazową na elewacji północno-wschodniej),
niezbędne elementy instalacji poprowadzić w elewacji.
2. Program prac remontowych
Tynki ścian od wysokości 2,0 m ponad poziomem terenu
•
•
skuć 100 % powierzchni tynków, za wyjątkiem gzymsu koronującego,
odgrzybić miejsca po odkutych, zawilgoconych, tynkach poprzez natrysk mechaniczny lub
ręczne naniesienie pędzlem preparatu grzybobójczego; zabieg należy wykonać parokrotnie w
ciągu dnia, w miarę możliwości powierzchnię należy osłonić folią, aby opóźnić parowanie
preparatu;
12
•
•
•
•
•
−
−
−
•
•
oczyścić całą powierzchni odkrytej cegły, z zabrudzeń i resztek zaprawy przy zastosowaniu
metody strumieniowo-ściernej na sucho,
uzupełnić braki w wątku oraz w spoinach,
wypełnić pustki w murze zaprawą iniekcyjną do wypełniania rys i pustek,
zagruntować bruzdy,
wykonać tynki cementowo-wapienne kategorii III:
wykonać obrzutkę na całej powierzchni elewacji,
założyć warstwy tynku podkładowego,
wykonać warstwę wierzchnią z uwzględnieniem odtworzenia pionowych i poziomych
podziałów tworzących na elewacjach prostokątne płyciny,
przed malowaniem zagruntować powierzchnię,
zgodnie z programem konserwatorskim wykonać dwukrotne malowanie niskoalkaliczną,
polikrzemianową farbą elewacyjną NOVALIT F firmy Kabe (zaleca się zastosować po
zagruntowaniu jako pierwszą warstwę mineralną farbę podkładową, z mikrowłóknami –
NOVALIT PLAN),
Tynki ścian do wysokości 2,0 m ponad poziomem terenu
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
skuć stare tynki na wysokości do ok. 200 cm powyżej poziomu terenu,
odgrzybić miejsca po odkutych, zawilgoconych, tynkach poprzez natrysk mechaniczny lub
ręczne naniesienie pędzlem preparatu grzybobójczego; zabieg należy wykonać parokrotnie w
ciągu dnia, w miarę możliwości powierzchnię należy osłonić folią, aby opóźnić parowanie
preparatu;
oczyścić całą powierzchnię odkrytej cegły z zabrudzeń i resztek zaprawy przy zastosowaniu
metody strumieniowo-ściernej na sucho,
uzupełnić braki w wątku oraz w spoinach,
wypełnić pustki w murze zaprawą iniekcyjną do wypełniania rys,
zagruntować bruzdy,
wyrównać powierzchnię używając tynków wyrównawczych niskoalkalicznych,
narzucić obrzutkę cementową o wysokiej odporności na siarczany (obrzutka powinna pokryć
ok. 50% powierzchni),
najwcześniej po trzech dniach nanieść nowy tynk – min. 2 cm tynku renowacyjnego,
po wyschnięciu, tynk przetrzeć kratowym zdzierakiem i po trzech dniach nanieść warstwę
szpachlówki powierzchniowej,
po stwardnieniu i wyschnięciu tynku zagruntować powierzchnię,
zgodnie z programem prac konserwatorskich wykonać dwukrotne malowanie niskoalkaliczną,
polikrzemianową farbą elewacyjną NOVALIT F firmy Kabe (można zastosować po
zagruntowaniu jako pierwszą warstwę mineralną farbę podkładową, z mikrowłóknami –
NOVALIT PLAN).
Uwaga! Należy po odsłonięciu powierzchni ceglanej zespolić wszystkie pęknięcia ścian
elewacji.
•
•
•
mniejsze spękania skleić przy użyciu żywic epoksydowych,
głębsze pęknięcia konstrukcyjne - wykonać wzmocnienia murów metodą „zatapiania” w
szczelinach prętów nierdzewnych o przekroju 6 mm w zaprawie do klinkieru,
po wzmocnieniach wykonać spoinowanie szczelin.
13
Detal sztukatorski tj. gzymsy koronujące oraz oprawa portalu wejścia głównego do
kościoła zlokalizowanego w elewacji północno-zachodniej
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
oczyścić mechanicznie detale z zabrudzeń i niewłaściwych uzupełnień,
wykuć, a następnie usunąć wtórne, zacierki i wypełnienia wykonane z zaprawy cementowej,
podkleić wykazujące odspojenie od podłoża elementy sztukatorskie żywicą epoksydową,
rozebrać skorodowane w znacznym stopniu fragmenty dekoracji, nie nadające się do
przeprowadzenia prac konserwatorskich,
odgrzybić miejsca po odkutych, zawilgoconych, tynkach poprzez natrysk mechaniczny lub
ręczne naniesienie pędzlem preparatu grzybobójczego; zabieg należy wykonać parokrotnie w
ciągu dnia, w miarę możliwości powierzchnię należy osłonić folią, aby opóźnić parowanie
preparatu;
wykonać odlewy brakujących fragmentów zgodnie z formą oryginalną, zaprawą sztukatorską
do odlewów,
uzupełnić ubytki zaprawą sztukatorską uzupełniającą, przy głębszych ubytkach stosując
zaprawę sztukatorską gruboziarnistą,
wykonać cyzelowanie,
przed malowaniem zagruntować powierzchnię,
powierzchnię pomalować farbą wysokodyfuzyjną – Funcosil LA (zgodnie z programem prac
konserwatorskich),
Profile ciągnione – gzyms w partii cokołowej
•
•
•
•
gzyms odtworzyć według profilu ściągniętego z oryginalnego, przed skuciem;
wykonać profile ciągnione - elementy o grubości do 5 mm – zaprawa sztukatorska
uzupełniająca, elementy o większych przekrojach stosując wpierw (jako wypełnienie)
zaprawę sztukatorską gruboziarnistą;
przed malowaniem zagruntować powierzchnię ,
zgodnie z programem konserwatorskim wykonać dwukrotne malowanie niskoalkaliczną,
polikrzemianową farbą elewacyjną NOVALIT F firmy Kabe (można zastosować po
zagruntowaniu jako pierwszą warstwę mineralną farbę podkładową, z mikrowłóknami –
NOVALIT PLAN).
Detale rzeźbiarskie – sterczyny w formie urn
•
•
•
•
•
•
•
oczyścić mechanicznie detale z zabrudzeń i niewłaściwych uzupełnień,
podkleić wykazujące odspojenie od podłoża elementy sztukatorskie żywicą epoksydową,
rozebrać skorodowane w znacznym stopniu fragmenty dekoracji, nie nadające się do
przeprowadzenia prac konserwatorskich,
odgrzybić miejsca po odkutych, zawilgoconych, tynkach poprzez natrysk mechaniczny lub
ręczne naniesienie pędzlem preparatu grzybobójczego; zabieg należy wykonać parokrotnie w
ciągu dnia, w miarę możliwości powierzchnię należy osłonić folią, aby opóźnić parowanie
preparatu;
wykonać
uzupełnienia ubytków fragmentów zgodnie ze wskazaną w programie
konserwatorskim formą oryginalną, zaprawą sztukatorską uzupełniającą, przy głębszych
ubytkach – wykonać rdzeń z zaprawy sztukatorskiej gruboziarnistej,
wykonać cyzelowanie,
przed malowaniem zagruntować powierzchnię,
14
•
wykonać dwukrotne malowanie niskoalkaliczną, polikrzemianową farbą elewacyjną NOVALIT
F firmy Kabe (zgodnie z programem konserwatorskim)
Obróbki blacharskie (parapety, opracowanie ścianek przyporowych, flankujących boki
wieży, trójkątne zwieńczenia portali – główny oraz boczny, gzymsowanie u podstawy
wieży)
•
wykonać z blachy tytanowo-cynkowej z uwzględnieniem okapnika.
Metaloplastyka w tym krzyże wieńczące wieżę, sygnaturkę oraz kalenicą dachu oraz
kraty zabezpieczające w oknach.
•
•
•
•
oczyścić poszczególne elementy metaloplastyczne z zabrudzeń i produktów korozji,
wykonać odtłuszczenie powierzchni,
nanieść warstwę podkładu antykorozyjnego,
wykonać malowanie farbą antykorozyjną.
Uwaga! Elementy w formie kul stanowiące podstawę krzyży na wieży i na sygnaturce –
postępowanie zgodnie z załączonym programem konserwatorskim.
Pokrycie dachowe
•
•
•
oczyścić pokrycie z zabrudzeń i nalotów,
wykonać odtłuszczenie powierzchni,
wykonać malowanie farbą antykorozyjną.
Rury spustowe
•
wymienić istniejące rury spustowe plastikowe na rury spustowe wykonane z blachy
tytanowo-cynkowej
(pozostawić istniejące rynny tytanowo-cynkowe)
Stolarka okienna i drzwiowa – nie dotyczy opracowania
KOLORYSTYKA
Zgodnie z Programem Konserwatorskim remontu kościoła parafialnego p.w. Narodzenia Św.
Jana Chrzciciela w Przeciszowie i na podstawie uprzednio przeprowadzonych badań wybrano
farby odpowiednie do pierwotnej kolorystyki elewacji.
Zgodnie z wytycznymi konserwatora wskazuje się produkt firmy Kabe o nazwie NOVALIT F.
Należy zastosować po zagruntowaniu jako pierwszą warstwę mineralną farbę podkładową,
wyrównującą podłoże – NOVALIT PLAN, wyrównującą pęknięcia do 0,3 mm
15
Zgodnie z próbnikiem farb Kabe wskazuje się następujący dobór kolorów:
- na płaskich powierzchniach tynkowanych za wyjątkiem partii cokołowej – K11680,
- partia cokołowa – jw. z przyciemnieniem o 100%,
- detale – K11670.
Ponadto dla elementów metaloplastycznych(krzyże na wieży, sygnaturce i kalenicy dachu
oraz kraty zabezpieczające w oknach), zgodnie z Programem Konserwatorskim zastosować farby
w kolorze grafit młotkowy. Pokrycie dachowe pomalować farbą w kolorze RAL 7038.
Przed pomalowaniem elewacji należy wykonać próby kolorystyczne i uzgodnić ze służbami
konserwatorskimi.
Zalecenia wprowadzone w opisie technicznym projektu architektoniczno – budowlanego
konsultowano z autorem opracowania Programu konserwatorskiego panią mgr Sylwią Namyślak.
Opracował:
16
III. ZESTAWIENIE PRZYKŁADOWYCH MATERIAŁÓW
Zestawienie przygotowano w oparciu o materiały informacyjne znajdujące się na stronach
internetowych:
- www.remmers.pl
- www.farbykabe.pl
Imprägnierung BFA
Opis/Zastosowanie:
Preparat Remmers BFA przeznaczony jest do usuwania glonów, grzybów, porostów i mchów z
powierzchni, mineralnych materiałów budowlanych jak również do zabiegów profilaktycznych z
tworzeniem „zapasów substancji czynnej”.
Zużycie: Co najmniej 0,2 l/m2 zależnie od stopnia zanieczyszczenia.
Nr artykułu: N-28933.
Injektionsleim
Opis/Zastosowanie:
Preparat stosuje się w miejscach suchych, wilgotnych, mokrych, podwodnych i podziemnych:
- do wtłaczania w rysy i pustki w betonie, zaprawie, murze z cegły i kamienia naturalnego,
- do wzmacniania i naprawy gruntu budowlanego przy pogłębianiu fundamentów oraz do iniekcji w
skałach i betonie podczas renowacji zapór wodnych i napraw budowli,
- do wypełniania betonu z grysu ceglanego.
Zużycie: Ok. 1,8 kg/l wypełnianej przestrzeni.
Nr artykułu: Produkt dwuskładnikowy:
Składnik A: Płyn iniekcyjny - nr art. 0475,
Składnik B: Ultradrobnoziarniste, fabrycznie mieszane spoiwo hydrauliczne (proszek) o wysokiej
odporności na siarczany - nr art. 0476.
Hydro-tiefengrund
Opis/Zastosowanie:
Preparat Remmers Hydro-Tiefengrund służy do wzmacniającego i hydrofobizującego gruntowania
piaszczących podłoży mineralnych, jak tynki P II (cementowowapienne) i P III (cementowe) pod
powłoki Remmers Siliconharz Füllfarbe LA, Siliconharzfarbe LA, Betonacryl i inne kompozycje
powłokowe ze spoiwem opartym na tworzywach sztucznych. Poza tym nadaje się do gruntowania
tynków wewnętrznych, tynków gipsowych i płyt gipsowo-kartonowych pod powłoki Superdeck 2WS,
Innenmatt LF.
17
2
Zużycie: Gładkie, chłonące podłoża ok. 0,1 l/m , bardzo piaszczące lub porowate, szorstkie i/lub
2
chłonące podłoża ok. 0,2 l/m .
Nr artykułu: 0725
Epoxy BH 100
Opis/Zastosowanie:
Niepigmentowe spoiwo epoksydowe do stosowania jako impregnat, warstwa gruntująca, warstwa
sczepna, warstwa wyrównawcza oraz do sporządzania odpornych na naciski zapraw, powłok
rozlewnych oraz powłok zasypywanych.
Zużycie: W zależności od rodzaju zastosowania 0,2-0,85 kg/m2
Nr artykułu: 0905
Grundputz
Opis/Zastosowanie:
Tynk podkładowy i magazynujący sole stosowany podczas renowacji starych budynków murowanych,
zwłaszcza na podłożach obciążonych solami. Przeznaczony szczególnie do stosowania przed
nałożeniem warstwy tynku renowacyjnego Remmers Sanierputz. Do przygotowania podłoża pod tynk i
wyrównywania całej powierzchni jeżeli jest bardzo nierówna. Jako zaprawa wypełniająca i
wyrównująca do wypełniania i wyrównywania wyłomów w murze z kamienia łamanego. Może być
stosowany na wszystkich mineralnych, nadających się do tynkowania materiałach ściennych, jak np.
cegła murowa, także poryzowana, bloczki wapiennopiaskowe, beton wg DIN 1045, beton komórkowy,
mur z materiałów budowlanych z hydraulicznie wiążącym spoiwem wg DIN 1164, DIN 1060, DIN 4211.
Zużycie: Przy grubości 10 mm ok. 9,5 kg suchej zaprawy na m2
Nr artykułu: 0401 produktu
Vorspritzmortel
Opis/Zastosowanie:
Remmers Vorspritzmörtel jest elementem systemu uszczelniania Remmers Kiesol i/lub systemu
tynków renowacyjnych Remmers. Przeznaczony do przygotowania podłoża przed nałożeniem
mineralnych tynków (np. tynków renowacyjnych Remmers Sanierputz). Do wyrównania
nierównomiernej chłonności podłoża pod tynk, np. na porowatej cegle, kamieniu naturalnym lub
murze mieszanym. Jako warstwa sczepna na szczelnych względnie słabo chłonących podłożach, np. na
uszczelnieniach wewnętrznych, betonie, szczelnej i gładkiej cegle.
Zużycie: Ok. 1,6 kg/mm grubości warstwy/m², przy kryjącym nakładaniu 4-6 kg/m2
Nr artykułu: 0400
18
Sanierputz – stara biel – WTA
Opis/Zastosowanie:
Tynk renowacyjny Remmers Sanierputz stara biel jest przeznaczony do naprawy i renowacji wilgotnych
powierzchni ścian, także obciążonych solami:
- Ściany wewnętrzne w piwnicach i starych budynkach
- Elewacje, budynki historyczne i zabytkowe
- W przypadku wysokiego obciążenia solami stosowany z tynkiem podkładowym Remmers Grundputz
- Może być stosowany na wszystkich mineralnych, nadających się do tynkowania materiałach
ściennych, jak np. cegła murowa, także poryzowana, cegła wapiennopiaskowa, beton wg DIN 1045,
beton komórkowy, mur z materiałów budowlanych z powietrznie lub hydraulicznie wiążącym spoiwem
wg DIN 1164, DIN 1060
Zużycie: Ok. 8,5 kg/m² na każdy cm grubości, przy grubości tynku 20 mm ok. 17 kg suchej zaprawy/m²
Nr artykułu: 0402
Feinputz
Opis/Zastosowanie:
- Szpachlówka do wygładzania podłoży mineralnych oraz mineralnych tynków wewnątrz i na zewnątrz
(grupy zapraw tynkarskich P II – cementowo-wapienne i P III – cementowe).
- Do naprawy i renowacji powierzchni elewacji, cokołów i ścian wewnętrznych w starym i nowym
budownictwie.
- Drobnoziarnista zaprawa tynkarska dająca się filcować stosowana w celu uzyskania drobnoziarnistej
powierzchni nadającej się do malowania lub tapetowania.
- Do napraw rys z wtapianą wewnątrz wkładką zbrojącą i wykończeniem powierzchni powłoką tynku
drobnoziarnistego.
- Gładki tynk drobnoziarnisty na powierzchnie pokryte zaprawą Remmers Verbundmörtel podczas
napraw elewacji.
- Mineralny tynk filcowany i szpachlówka powierzchniowa wewnątrz i na zewnątrz budynków, także w
budowlach zabytkowych.
Zużycie: Przy grubości tynku 1 mm ok. 1,3 kg suchej zaprawy na m², średnio do 3,5 kg/m²
Nr artykułu: 0408
Stuckmörtel GF
Opis/Zastosowanie:
Stückmörtel GF RZ nadaje się do prefabrykacji profili, rdzeni sztukatorskich i gzymsów. Do naprawy
i renowacji elewacji/elewacyjnych elementów sztukatorskich, do dekoracyjnego wykończenia elewacji
i ścian wewnętrznych w starym budownictwie, budowlach historycznych i zabytkach, szczególnie
w miejscach, w których pierwotnie zastosowano cement romański.
19
Zużycie: Średnio około 1 kg suchej zaprawy na 1 l wypełnianej przestrzeni
Nr artykułu: 0569
Feinzugmörtel
Opis/Zastosowanie:
Do napraw i renowacji sztukaterii na elewacjach, jako zaprawa do ciągnienia gzymsów, lizen, profili, do
prac sztukatorskich na zewnątrz i w miejscach wilgotnych, także na ścianach wewnętrznych, w
budynkach starych, historycznych i zabytkowych. Zaprawa Remmers Feinzugmörtel może być
stosowana na wszystkich mineralnych, nadających się pod tynk materiałach ściennych i podłożach, do
opracowania względnie wykończenia rdzeni sztukaterii/ profili wykonanych z zaprawy Remmers
Grobzugmörtel.
Zużycie: Ok. 1,3 kg/m2/mm grubości warstwy
Nr artykułu: 0512
Grobzugmörtel
Opis/Zastosowanie:
Do napraw i renowacji sztukaterii na elewacjach, jako zaprawa ciągniona do wytwarzania
rdzeni, np. profili, gzymsów, lizen, do uzupełniania muru przy pracach sztukatorskich na
zewnątrz, wyokrąglania, także na ścianach wewnętrznych i w nowym budownictwie.
Zużycie: Ok. 1,1 kg/m2/mm grubości warstwy
Nr artykułu: 0511
Novalit F firmy Kabe
Mineralna farba nawierzchniowa na bazie specjalnie modyfikowanego potasowego szkła
wodnego, przeznaczona do wykonywania powłok malarskich na zewnątrz budynków.
Szczególnie polecana do pierwotnego i renowacyjnego malowania podłoży mineralnych (jak
np.: tradycyjne tynki wapienne, wapienno-cementowe i cementowe oraz cienkowarstwowe
tynki mineralne, krzemianowe/silikatowe, polikrzemianowe), oraz do renowacyjnego
malowania podłoży pokrytych powłokami, wyprawami na bazie tworzyw sztucznych, gdy
wymagana jest mineralna powłoka malarska. Farba polikrzemianowa posiada znacznie
obniżoną alkaliczność (na poziomie wyrobów akrylowych), dzięki czemu znacznie
zredukowano wpływ czynników atmosferycznych na jakość tworzonej powłoki malarskiej.
Zużycie: ok. 0,33 l/m2 (przy dwukrotnym malowaniu na gładkim podłożu)
20
IV. CZĘŚĆ RYSUNKOWA PROJEKTU
21