Formatka poznan
Transkrypt
Formatka poznan
Imię i Nazwisko Autora (wyśrodkowany u góry pierwszej strony, czcionka Times New Roman, rozmiar 12) TYTUŁ REFERATU (wyśrodkowany, pogrubiony, pisany drukowanymi literami, czcionka Times New Roman, rozmiar 14; przed i po tytule 2 puste wiersze – rozmiar 12, odstęp1,5 wiersza) Słowa kluczowe: ceny, płace. (czcionka Times New Roman, rozmiar 10, kursywa.) 1. WPROWADZENIE (numerowany cyframi arabskimi, wyśrodkowany, pogrubiony, pisany drukowanymi literami, czcionka Times New Roman, rozmiar 12) 2. TYTUŁ PARAGRAFU (numerowany cyframi arabskimi, wyśrodkowany, pogrubiony, pisany drukowanymi literami, czcionka Times New Roman, rozmiar 12) Wymogi edytorskie dla artykułów przeznaczonych do publikacji są następujące: a). objętość referatu - maksymalnie 10 stron (łącznie ze streszczeniem w języku angielskim oraz bibliografią); b). marginesy (wszystkie) – 2,5 cm; c). tekst główny – wyjustowany, czcionka Times New Roman, rozmiar 12, odstępy między wierszami - 1,5 wiersza; d). organizacja tekstu - podzielony na rozdziały (numerowane cyframi arabskimi) w taki sposób, aby nie występowały podrozdziały; przed i po tytułach rozdziałów - pusty wiersz; akapity należy tworzyć przy pomocy tabulacji, nie należy stosować nagłówków i stopek ani dzielić wyrazów; e). przypisy - u dołu strony, rozmiar 10, zgodnie z następującymi zasadami: Książki a) jednego autora: Pierwsza litera imienia i nazwisko autora, Tytuł książki (kursywą), Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona. Np.: A.C. Chiang, Podstawy ekonomii matematycznej, PWE, Warszawa 1994, s. 157. b) dwóch lub więcej autorów: Pierwsza litera imienia i nazwisko pierwszego autora, Pierwsza litera imienia i nazwisko drugiego autora, Tytuł książki (kursywą), Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona. Np.: G.U. Yule, M.G. Kendall, Wstęp do teorii statystyki, PWN, Warszawa 1966, s. 26. c) redagowana praca zbiorowa, której poszczególne części (rozdziały) mają wskazanych autorów: Pierwsza litera imienia i nazwisko autora rozdziału, Tytuł rozdziału (kursywą) [w:] Tytuł pracy zbiorowej (kursywą), pod red. (pierwsza litera imienia i nazwisko redaktora), Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona. Np.: A. Tomaszewicz, W. Welfe, Popyt konsumpcyjny jako funkcja dochodów osobistych gospodarstw domowych [w:] Modele konsumpcji, pod red. W. Welfe, PWE, Warszawa 1978, s. 12. d) praca wielu autorów, np. encyklopedia lub słownik: Tytuł książki (kursywą), Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona. Np.: Nowa encyklopedia powszechna PWN, tom 1, PWN, Warszawa 1995, s. 156. Artykuły Pierwsza litera imienia i nazwisko autora, Tytuł artykułu (kursywą), Tytuł czasopisma w cudzysłowie i rok wydania, numer wydania, strona. Np.: T. Żylicz, Można więcej stracić niż zyskać, „EkoFinanse” 2002, nr 7-8, s. 16-18. Materiały konferencyjne Pierwsza litera imienia i nazwisko autora referatu, Tytuł referatu (kursywą) [w:] Materiały konferencyjne (nazwa konferencji), ewentualnie tom i pod red. (pierwsza litera imienia i nazwisko redaktora), Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona. Np.: B. Siemieniecki, System kształcenia nauczycieli technologii informacyjnej i edukacji medialnej [w:] Materiały konferencyjne III Konferencji Media a Edukacja, eMPi2, Poznań 2000, s. 123-132. Źródła statystyczne Tytuł publikacji (kursywą), rok wydania, ewentualnie numer, strona, tabela, wykres, schemat. Np.: Rocznik Statystyczny, GUS, Warszawa 2001, s. 324, tab. 55. Akty normatywne Nazwa przepisu prawnego (ustawa rozporządzenie, zarządzenie) z dnia ... roku ... , Wydawnictwo (Dziennik Ustaw, Dziennik Urzędowy) i numer, pozycja. Np.: Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe, Dz. U. Nr 3, poz. 18. Źródła internetowe Pierwsza litera imienia i nazwisko autora, Tytuł artykułu (kursywą), // adres internetowy (data korzystania ze strony). Np.: J. Kotarbiński, Strategie marketingowe dla polskich banków, //www.micon.cnet.pl/art._strategie.html (23.04.2002). Nazwa instytucji powoływanej strony, // adres internetowy (data korzystania ze strony). Np.: Narodowy Bank Polski, // www.nbp.pl (17.05.2006). Powołując się po raz kolejny na źródło wymienione w przypisie poprzedzającym, stosujemy zapis skrócony z wykorzystaniem formy ibidem, np.: Ibidem, s. 16. Natomiast przywoływana po raz kolejny, ale nie w bezpośrednim sąsiedztwie praca powinna być odnotowana w przypisie za pomocą skrótu op.cit., np.: J. Rymarczyk, op. cit., s. 204. Jeśli ta sama osoba jest autorem kilku prac, konieczna staje się identyfikacja właściwego dzieła poprzez podanie pierwszych wyrazów jego tytułu, np.: M. Janion, Romantyzm ..., op. cit., s. 45. _ f). tabele i rysunki – czarno-białe, wyśrodkowane na stronie, nie mogą przekraczać marginesów, nad nimi wyrównane do lewej i pogrubione numer tabeli/ rysunku i tytuł (czcionka Times New Roman, rozmiar 11), pod nimi wyrównane do lewej źródło w pełnym opisie bibliograficznym (czcionka Times New Roman, rozmiar 11); wnętrze tabel – czcionka Times New Roman, rozmiar 11; g). na końcu tytułu rozdziału, tabeli i rysunku nie należy umieszczać kropki; Przykłady: Tabela 1. Struktura zatrudnienia Tekst tabeli: Times New Roman, rozmiar 11. Źródło: Rocznik Statystyczny, GUS, Warszawa 2001, s. 324, tab. 55. UWAGA - Rysunki powinny być wprowadzone do tekstu i dodatkowo umieszczone w oddzielnych plikach. Oddzielne pliki muszą być ponumerowane tak samo jak rysunki Rysunek 1. Struktura zatrudnienia Źródło: Rocznik Statystyczny, GUS, Warszawa 2001, s. 324, tab. 55. h). równania matematyczne – pisane w edytorze równań, wyśrodkowane, numerowane po prawej stronie; Objaśnienia do wzorów należy wpisać poniżej po słowie „gdzie:”. Numer wzoru: do prawego marginesu, np. (1) - wzór pierwszy w rozdziale drugim. S = a•b gdzie: S – pole powierzchni prostokąta, m2; a – szerokość prostokąta, m; b – długość prostokąta, m. (1) i). wyliczenia – można stosować różnego rodzaju punktory, z tym że powinny być one jednolite w całej pracy, a każdy element wyliczenia powinien być zakończony przecinkiem lub średnikiem; j). wykaz wykorzystanych źródeł literaturowych – uporządkowany alfabetycznie na końcu pracy. 3. WNIOSKI (numerowany cyframi arabskimi, wyśrodkowany, pogrubiony, pisany drukowanymi literami, czcionka Times New Roman, rozmiar 12) LITERATURA [1] Chiang A.C., Podstawy ekonomii matematycznej, PWE, Warszawa 1994. J., Strategie marketingowe dla polskich banków, [2] Kotarbiński //www.micon.cnet.pl/art._strategie.html (23.04.2002). [3] Narodowy Bank Polski, // www.nbp.pl (17.05.2006). [4] Nowa encyklopedia powszechna PWN, tom 1, PWN, Warszawa 1995. [5] Rocznik Statystyczny, GUS, Warszawa 2001. [6] Siemieniecki B., System kształcenia nauczycieli technologii informacyjnej i edukacji medialnej [w:] Materiały konferencyjne III Konferencji Media a Edukacja, eMPi2, Poznań 2000. [7] Tomaszewicz A., Welfe W., Popyt konsumpcyjny jako funkcja dochodów osobistych gospodarstw domowych [w:] Modele konsumpcji, pod red. W. Welfe, PWE, Warszawa 1978. [8] Yule G.U., Kendall M.G., Wstęp do teorii statystyki, PWN, Warszawa 1966. [9] Żylicz T., Można więcej stracić niż zyskać, „EkoFinanse” 2002, nr 7-8.