Formatka poznan

Transkrypt

Formatka poznan
Imię i Nazwisko Autora
(wyśrodkowany u góry pierwszej strony, czcionka Times New Roman, rozmiar 12)
TYTUŁ REFERATU
(wyśrodkowany, pogrubiony, pisany drukowanymi literami, czcionka Times New Roman,
rozmiar 14; przed i po tytule 2 puste wiersze – rozmiar 12, odstęp1,5 wiersza)
Słowa kluczowe: ceny, płace. (czcionka Times New Roman, rozmiar 10, kursywa.)
1. WPROWADZENIE
(numerowany cyframi arabskimi, wyśrodkowany, pogrubiony, pisany drukowanymi
literami, czcionka Times New Roman, rozmiar 12)
2. TYTUŁ PARAGRAFU
(numerowany cyframi arabskimi, wyśrodkowany, pogrubiony, pisany drukowanymi
literami, czcionka Times New Roman, rozmiar 12)
Wymogi edytorskie dla artykułów przeznaczonych do publikacji są następujące:
a). objętość referatu -
maksymalnie 10 stron (łącznie ze streszczeniem w języku
angielskim oraz bibliografią);
b). marginesy (wszystkie) – 2,5 cm;
c). tekst główny – wyjustowany, czcionka Times New Roman, rozmiar 12, odstępy
między wierszami - 1,5 wiersza;
d). organizacja tekstu - podzielony na rozdziały (numerowane cyframi arabskimi) w taki
sposób, aby nie występowały podrozdziały; przed i po tytułach rozdziałów - pusty
wiersz; akapity należy tworzyć przy pomocy tabulacji, nie należy stosować
nagłówków i stopek ani dzielić wyrazów;
e). przypisy - u dołu strony, rozmiar 10, zgodnie z następującymi zasadami:
Książki
a) jednego autora:
Pierwsza litera imienia i nazwisko autora, Tytuł książki (kursywą), Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania,
strona.
Np.: A.C. Chiang, Podstawy ekonomii matematycznej, PWE, Warszawa 1994, s. 157.
b) dwóch lub więcej autorów:
Pierwsza litera imienia i nazwisko pierwszego autora, Pierwsza litera imienia i nazwisko drugiego autora,
Tytuł książki (kursywą), Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona.
Np.: G.U. Yule, M.G. Kendall, Wstęp do teorii statystyki, PWN, Warszawa 1966, s. 26.
c) redagowana praca zbiorowa, której poszczególne części (rozdziały) mają wskazanych autorów:
Pierwsza litera imienia i nazwisko autora rozdziału, Tytuł rozdziału (kursywą) [w:] Tytuł pracy zbiorowej
(kursywą), pod red. (pierwsza litera imienia i nazwisko redaktora), Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania,
strona.
Np.: A. Tomaszewicz, W. Welfe, Popyt konsumpcyjny jako funkcja dochodów osobistych gospodarstw
domowych [w:] Modele konsumpcji, pod red. W. Welfe, PWE, Warszawa 1978, s. 12.
d) praca wielu autorów, np. encyklopedia lub słownik:
Tytuł książki (kursywą), Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona.
Np.: Nowa encyklopedia powszechna PWN, tom 1, PWN, Warszawa 1995, s. 156.
Artykuły
Pierwsza litera imienia i nazwisko autora, Tytuł artykułu (kursywą), Tytuł czasopisma w cudzysłowie i rok
wydania, numer wydania, strona.
Np.: T. Żylicz, Można więcej stracić niż zyskać, „EkoFinanse” 2002, nr 7-8, s. 16-18.
Materiały konferencyjne
Pierwsza litera imienia i nazwisko autora referatu, Tytuł referatu (kursywą) [w:] Materiały konferencyjne
(nazwa konferencji), ewentualnie tom i pod red. (pierwsza litera imienia i nazwisko redaktora),
Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona.
Np.: B. Siemieniecki, System kształcenia nauczycieli technologii informacyjnej i edukacji medialnej [w:]
Materiały konferencyjne III Konferencji Media a Edukacja, eMPi2, Poznań 2000, s. 123-132.
Źródła statystyczne
Tytuł publikacji (kursywą), rok wydania, ewentualnie numer, strona, tabela, wykres, schemat.
Np.: Rocznik Statystyczny, GUS, Warszawa 2001, s. 324, tab. 55.
Akty normatywne
Nazwa przepisu prawnego (ustawa rozporządzenie, zarządzenie) z dnia ... roku ... , Wydawnictwo (Dziennik
Ustaw, Dziennik Urzędowy) i numer, pozycja.
Np.: Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe, Dz. U. Nr 3, poz. 18.
Źródła internetowe
Pierwsza litera imienia i nazwisko autora, Tytuł artykułu (kursywą), // adres internetowy (data korzystania
ze strony).
Np.: J. Kotarbiński, Strategie marketingowe dla polskich banków, //www.micon.cnet.pl/art._strategie.html
(23.04.2002).
Nazwa instytucji powoływanej strony, // adres internetowy (data korzystania ze strony).
Np.: Narodowy Bank Polski, // www.nbp.pl (17.05.2006).
Powołując się po raz kolejny na źródło wymienione w przypisie poprzedzającym, stosujemy zapis skrócony
z wykorzystaniem formy ibidem, np.:
Ibidem, s. 16.
Natomiast przywoływana po raz kolejny, ale nie w bezpośrednim sąsiedztwie praca powinna być
odnotowana w przypisie za pomocą skrótu op.cit., np.:
J. Rymarczyk, op. cit., s. 204.
Jeśli ta sama osoba jest autorem kilku prac, konieczna staje się identyfikacja właściwego dzieła poprzez
podanie pierwszych wyrazów jego tytułu, np.:
M. Janion, Romantyzm ..., op. cit., s. 45.
_
f). tabele i rysunki – czarno-białe, wyśrodkowane na stronie, nie mogą przekraczać
marginesów, nad nimi wyrównane do lewej i pogrubione numer tabeli/ rysunku i tytuł
(czcionka Times New Roman, rozmiar 11), pod nimi wyrównane do lewej źródło w
pełnym opisie bibliograficznym (czcionka Times New Roman, rozmiar 11); wnętrze
tabel – czcionka Times New Roman, rozmiar 11;
g). na końcu tytułu rozdziału, tabeli i rysunku nie należy umieszczać kropki;
Przykłady:
Tabela 1. Struktura zatrudnienia
Tekst tabeli: Times New
Roman, rozmiar 11.
Źródło: Rocznik Statystyczny, GUS, Warszawa 2001, s. 324, tab. 55.
UWAGA - Rysunki powinny być wprowadzone do tekstu i dodatkowo umieszczone w
oddzielnych plikach. Oddzielne pliki muszą być ponumerowane tak samo jak rysunki
Rysunek 1. Struktura zatrudnienia
Źródło: Rocznik Statystyczny, GUS, Warszawa 2001, s. 324, tab. 55.
h). równania matematyczne – pisane w edytorze równań, wyśrodkowane, numerowane po
prawej stronie;
Objaśnienia do wzorów należy wpisać poniżej po słowie „gdzie:”.
Numer wzoru: do prawego marginesu, np. (1) - wzór pierwszy w rozdziale drugim.
S = a•b
gdzie:
S – pole powierzchni prostokąta, m2;
a – szerokość prostokąta, m;
b – długość prostokąta, m.
(1)
i). wyliczenia – można stosować różnego rodzaju punktory, z tym że powinny być one
jednolite w całej pracy, a każdy element wyliczenia powinien być zakończony
przecinkiem lub średnikiem;
j). wykaz wykorzystanych źródeł literaturowych – uporządkowany alfabetycznie na
końcu pracy.
3. WNIOSKI
(numerowany cyframi arabskimi, wyśrodkowany, pogrubiony, pisany drukowanymi
literami, czcionka Times New Roman, rozmiar 12)
LITERATURA
[1] Chiang A.C., Podstawy ekonomii matematycznej, PWE, Warszawa 1994.
J.,
Strategie
marketingowe
dla
polskich
banków,
[2] Kotarbiński
//www.micon.cnet.pl/art._strategie.html (23.04.2002).
[3] Narodowy Bank Polski, // www.nbp.pl (17.05.2006).
[4] Nowa encyklopedia powszechna PWN, tom 1, PWN, Warszawa 1995.
[5] Rocznik Statystyczny, GUS, Warszawa 2001.
[6] Siemieniecki B., System kształcenia nauczycieli technologii informacyjnej i edukacji
medialnej [w:] Materiały konferencyjne III Konferencji Media a Edukacja, eMPi2,
Poznań 2000.
[7] Tomaszewicz A., Welfe W., Popyt konsumpcyjny jako funkcja dochodów osobistych
gospodarstw domowych [w:] Modele konsumpcji, pod red. W. Welfe, PWE, Warszawa
1978.
[8] Yule G.U., Kendall M.G., Wstęp do teorii statystyki, PWN, Warszawa 1966.
[9] Żylicz T., Można więcej stracić niż zyskać, „EkoFinanse” 2002, nr 7-8.