15302/10 (consolidated vers

RADA
UNII EUROPEJSKIEJ
Bruksela, 21 października 2010 r. (25.10)
(OR. en)
15302/10 (consolidated version)
CO EUR-PREP 57
POLGEN 165
ECOFIN 649
NOTA
Od:
Do:
Dotyczy:
Grupa zadaniowa ustanowiona przez Radę Europejską obradującą w marcu 2010 roku
Rada Europejska
Sprawozdanie końcowe grupy zadaniowej
Delegacje otrzymują w załączeniu sprawozdanie końcowe, o które zwracała się Rada Europejska
obradująca w dniach 25–26 marca i 17 czerwca 2010 r..
________________________
Zał.:
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
1
PL
Sprawozdanie końcowe grupy zadaniowej dla Rady Europejskiej
CZĘŚĆ 1 : STRESZCZENIE
Kryzys finansowy i niedawne zamieszanie na rynkach długów państwowych wyraźnie ukazały
problemy zarządzania gospodarczego w Unii Europejskiej.
Aby rozwiązać te problemy, naleŜy w europejskim zarządzaniu gospodarczym dokonać
fundamentalnych zmian, które byłyby współmierne ze stopniem gospodarczej i finansowej
integracji osiągniętej juŜ dzięki unii walutowej i rynkowi wewnętrznemu. Zalecenia zawarte
w sprawozdaniu grupy zadaniowej uwzględniają wysoki stopień wzajemnych zaleŜności
gospodarczych, szczególnie w strefie euro, zachowując jednocześnie krajowe obowiązki w zakresie
polityki fiskalnej i gospodarczej. Zalecenia naleŜy wdroŜyć w pięciu głównych kierunkach:
1. Ku większej dyscyplinie fiskalnej
Obecnie obowiązujące ramy nadzoru budŜetowego, określone w pakcie stabilności i wzrostu,
pozostają w głównej mierze w mocy. NaleŜy je jednak lepiej i konsekwentniej stosować.
W szczególności naleŜy połoŜyć większy nacisk na zadłuŜenie i stabilność budŜetową, wzmocnić
zgodność z zasadami i dopilnować, by krajowe ramy fiskalne odzwierciedlały unijne zasady
fiskalne.
W mechanizmie nadzoru budŜetowego naleŜy lepiej odzwierciedlić kryterium długu publicznego
przez poświęcenie większej uwagi wzajemnym związkom między deficytem a długiem. Grupa
zadaniowa zaleca w związku z tym uruchomienie kryterium długu zawarte w Traktacie przez
zdefiniowanie odpowiedniego odniesienia ilościowego; zaleca teŜ jego skuteczne stosowanie – przy
naleŜytym uwzględnieniu wszystkich odpowiednich czynników – zwłaszcza jako elementu
inicjującego w procedurze nadmiernego deficytu.
Aby zwiększyć ich skuteczność w przyszłości, naleŜy stopniowo stosować szeroki zakres kar
i środków – zarówno o charakterze finansowym, jak i odnoszącym się do reputacji/polityki – tak
w części prewencyjnej, jak i korekcyjnej paktu stabilności i wzrostu, rozpoczynając na wczesnym
etapie w procesie nadzoru budŜetowego. NaleŜy zapewnić sprawiedliwe, proporcjonalne i równe
traktowanie państw członkowskich.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
2
LIMITE PL
Zalecane środki dotyczące reputacji i polityki obejmują zwiększone wymogi sprawozdawczości,
a takŜe składanie sprawozdań ad hoc Radzie Europejskiej, oraz wzmocniony nadzór; następnie
sporządzono by ostatecznie publiczne sprawozdanie.
Zalecane kary finansowe obejmują depozyty oprocentowane aŜ po grzywny. Najpierw będą one
stosowane wyłącznie w odniesieniu do państw członkowskich strefy euro. Jak najszybciej,
a najpóźniej w kontekście kolejnych wieloletnich ram finansowych, środki egzekwowania zostaną
rozszerzone na wszystkie państwa członkowskie1 przez uzaleŜnienie róŜnych wydatków unijnych
od zgodności z paktem stabilności i wzrostu.
Wprowadzony zostanie równieŜ skuteczniejszy system zgodności z zasadami polegający na
podejmowaniu decyzji w większym stopniu na podstawie ustalonych zasad. Dlatego w przypadku
przyjmowania środków egzekwowania proponuje się wprowadzenie zasady odwróconej
większości. W praktyce oznacza to, Ŝe zalecenia Komisji zostałyby przyjęte, chyba Ŝe
w określonym terminie kwalifikowana większość państw członkowskich w Radzie zagłosowałaby
przeciwko.
Przed końcem 2013 roku w odniesieniu do krajowych ram fiskalnych naleŜy spełnić szereg
uzgodnionych wymogów minimalnych obejmujących podstawowe obszary. Ponadto naleŜy
uzgodnić zestaw niewiąŜących standardów. Komisja i Rada będą oceniały krajowe ramy fiskalne.
Grupa zadaniowa zaleca równieŜ podjęcie róŜnych środków słuŜących dalszemu wzmocnieniu
Eurostatu i europejskiego systemu statystycznego.
2. Zwiększenie nadzoru ekonomicznego: nowy mechanizm nadzoru
Światowy kryzys pokazał, Ŝe zgodność z paktem stabilności i wzrostu nie wystarcza do tego, by
zapewnić zrównowaŜony wzrost w UE.
Grupa zadaniowa zaleca zatem wprowadzenie nowego mechanizmu nadzoru makroekonomicznego
opartego na nowych ramach prawnych oraz pakcie stabilności i wzrostu skoncentrowanym na
budŜecie.
1
Oprócz Zjednoczonego Królestwa w związku z protokołem nr 15 Traktatu.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
3
LIMITE PL
Przeprowadzana będzie roczna ocena ryzyka nierównowagi i słabości makroekonomicznych przy
uŜyciu mechanizmu ostrzegania opartego na ograniczonej liczbie wskaźników. W przypadku
rzeczywistych lub ewentualnej nadmiernej nierównowagi Komisja powinna przeprowadzić
dogłębną analizę. W szczególnie powaŜnych przypadkach Rada powinna wszcząć „procedurę
nadmiernego zaburzenia równowagi”, określając termin realizacji zestawu środków politycznych
słuŜących rozwiązaniu problemu. Państwom członkowskim strefy euro mogą ostatecznie grozić
kary w przypadku powtarzającej się niezgodności z zasadami.
3. Głębsza i szersza koordynacja: „europejski okres oceny”
Jedno z wcześniejszych zaleceń grupy zadaniowej słuŜące zwiększeniu koordynacji polityki, tzw.
„europejski okres oceny”, zostało juŜ przyjęte i będzie wdraŜane od 1 stycznia 2011 r. KaŜdej
wiosny pozwoli ono na jednoczesną ocenę zarówno środków budŜetowych, jak i reform
strukturalnych wspierających wzrost i zatrudnienie. Przyczyni się to do tego, by wymiar UE/strefy
euro był lepiej uwzględniany przez poszczególne kraje podczas przygotowywania budŜetów
i programów reform.
4. Solidne ramy zarządzania w sytuacjach kryzysowych
Od czasu ustanowienia grupy zadaniowej utworzono Europejski Instrument Stabilności Finansowej
dla strefy euro oraz europejski mechanizm stabilizacji finansowej; obecnie są one w pełni
operacyjne, zapewniając tym samym dobrą linię obrony na następne trzy lata.
Grupa zadaniowa uwaŜa, Ŝe w średnim terminie potrzebne są wiarygodne ramy rozwiązywania
kryzysów dla strefy euro pozwalające na zaradzenie trudnej sytuacji finansowej i uniknięcie jej
rozprzestrzenienia się. W ramach tych będzie trzeba w sposób zdecydowany uwzględnić kwestię
pokusy naduŜycia, która jest domyślnie związana z kaŜdym mechanizmem kryzysowym ex-ante.
Szczegółowe cechy i środki operacyjne takiego mechanizmu kryzysowego będą wymagały
dalszych prac.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
4
LIMITE PL
5. Silniejsze instytucje słuŜące skuteczniejszemu zarządzaniu gospodarczemu
Silniejsze instytucje na szczeblu zarówno krajowym, jak i unijnym przyczynią się do poprawy
zarządzania gospodarczego. Grupa zadaniowa zaleca, aby na szczeblu krajowym wykorzystywać
lub zakładać instytucje lub organy publiczne dostarczające niezaleŜnych analiz, ocen i prognoz
związanych z krajowymi sprawami polityki fiskalnej, co przyczyniłoby się do wzmocnienia
zarządzania fiskalnego i zapewnienia długoterminowej stabilności.
***
Zalecenia te są zgodne z mandatem udzielonym przez Radę Europejską obradującą w dniach 25–26
marca 2010 r. oraz ze wstępnym sprawozdaniem przedstawionym w czerwcu i wrześniu Radzie
Europejskiej przez przewodniczącego Rady Europejskiej. Realizacja zaleceń grupy zadaniowej
spowoduje znaczne wzmocnienie gospodarczego filara unii gospodarczej i walutowej. Zwiększy
zaufanie i przyczyni się do trwałego wzrostu gospodarczego.
Do realizacji wielu z tych zaleceń potrzebne będzie przyjęcie prawodawstwa wtórnego na
podstawie wniosków Komisji. Grupa zadaniowa wzywa wszystkie strony do przyspieszonego
działania, aby jak najszybciej zapewnić skuteczną realizację nowych ustaleń w zakresie nadzoru.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
5
LIMITE PL
CZĘŚĆ 2 : SPRAWOZDANIE
1.
WPROWADZENIE
1. Grupa zadaniowa została ustanowiona przez Radę Europejską obradującą w dniach 25–26
marca 2010 r.; jej zadaniem jest przedstawienie przed końcem bieŜącego roku – po
przeanalizowaniu wszystkich moŜliwości wzmocnienia ram prawnych – środków niezbędnych
do osiągnięcia celu polegającego na ulepszeniu ram rozwiązywania kryzysów i zwiększeniu
dyscypliny budŜetowej. Rada Europejska obradująca w dniu 17 czerwca 2010 r. zgodziła się
z pierwszymi wytycznymi grupy zadaniowej w oczekiwaniu na jej końcowe sprawozdanie
w październiku bieŜącego roku.
2. Niniejsze sprawozdanie przedstawia główne zalecenia polityczne i konkretne propozycje
uzgodnione przez grupę zadaniową; proponuje się w nim takŜe dalsze kroki ich realizacji. Ma
ono doprowadzić do bardzo znacznej poprawy skuteczności zarządzania gospodarczego w UE
i strefie euro, co ma nastąpić w pięciu głównych obszarach:
(i) dyscyplina fiskalna, zwłaszcza dzięki silniejszemu paktowi stabilności i wzrostu;
(ii) zwiększenie nadzoru ekonomicznego, aby uwzględnić przypadki nierównowagi
makroekonomicznej oraz konkurencyjność;
(iii) głębsza i szersza koordynacja;
(iv) solidne ramy zarządzania w sytuacjach kryzysowych;
(v) silniejsze instytucje i skuteczniejsze podejmowanie decyzji na podstawie ustalonych zasad.
3. Propozycje te mają odzwierciedlić szczególne cechy unijnej integracji gospodarczej
i walutowej. Głównym wyzwaniem jest uwzględnienie wyjątkowo wysokiego stopnia
wzajemnych zaleŜności – szczególnie w strefie euro, co wyraźnie uwidocznił ostatni kryzys –
a jednocześnie utrzymanie krajowych obowiązków w zakresie polityki fiskalnej.
4. W związku z tym, Ŝe naleŜy pilnie wzmocnić koordynację polityk gospodarczych w Unii
Europejskiej jako całości, oraz z myślą o szybkiej realizacji wszystkie zalecenia grupy
zadaniowej mają na celu maksymalne wykorzystanie wszystkich moŜliwości, jakie
w istniejących ramach prawnych Unii Europejskiej daje prawodawstwo wtórne UE. Zalecenia te
powinny być zrealizowane jak najszybciej.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
6
LIMITE PL
2.
ZALECENIA POLITYCZNE
2.1
Ku większej dyscyplinie fiskalnej
5. Ramy nadzoru budŜetowego są kluczem do zapewnienia dyscypliny fiskalnej i stabilności
finansów publicznych w średniej i długiej perspektywie. Grupa zadaniowa zaleca, aby
wzmocnić nadzór budŜetowy i zwiększyć zgodność z unijnymi zasadami budŜetowymi.
Wszystkie elementy przedstawione w niniejszej sekcji słuŜą lepszej i spójniejszej realizacji
paktu stabilności i wzrostu, aby stworzyć solidną podstawę do zapewnienia długoterminowej
stabilności fiskalnej w całej Unii Europejskiej.
2.1.1 Większy nacisk na stabilność budŜetową
6. Grupa zadaniowa zaleca, aby w mechanizmie nadzoru budŜetowego lepiej odzwierciedlić
kryterium długu publicznego.
7. Zalecenie to jest zgodne z logiką Traktatu oraz paktu stabilności i wzrostu. W praktyce jednak
realizacja paktu stabilności i wzrostu skupiała się dotychczas głównie na kryterium deficytu. Na
przyszłość grupa zadaniowa zaleca, aby w ramach nadzoru budŜetowego więcej uwagi
poświęcić długowi publicznemu i stabilności budŜetowej. Wysokie zadłuŜenie jest przeszkodą
dla średnio- i długoterminowych perspektyw wzrostu, zwiększa ryzyko niestabilności
finansowej i zmniejsza zdolność do prowadzenia antycyklicznych polityk fiskalnych, gdy
zajdzie taka potrzeba. Zmniejszenie poziomów zadłuŜenia jest równieŜ szczególnie waŜne
w związku ze starzeniem się społeczeństw i z wpływem niedawno wprowadzonych pakietów
ratunkowych dla banków.
8. Więcej uwagi naleŜy poświęcić wzajemnym zaleŜnościom między deficytem a długiem,
a kryterium długu zdefiniowane w pakcie stabilności i wzrostu powinno się stać operacyjne, aby
je skutecznie stosować.
9. JeŜeli chodzi o prewencyjną część paktu stabilności i wzrostu, w przypadku państw
członkowskich zmagających się z długiem na poziomie przewyŜszającym 60% PKB lub
z wyraźnym ryzykiem w zakresie ogólnej stabilności długu naleŜy stworzyć szybszą ścieŜkę
dostosowania w kierunku średniookresowych celów budŜetowych (MTO).
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
7
LIMITE PL
10. JeŜeli chodzi o korekcyjną część paktu stabilności i wzrostu, grupa zadaniowa zaleca ocenę
w ramach procedury nadmiernego deficytu, czy deficyt budŜetowy odpowiada stałemu,
znacznemu i trwałemu spadkowi wskaźnika zadłuŜenia. Dlatego zmniejszenie deficytu do
poziomu poniŜej 3% PKB nie powinno wystarczać do uchylenia procedury nadmiernego
deficytu, jeŜeli dług nie zaczął się odpowiednio zmniejszać. Podobnie państwa członkowskie,
których wskaźniki zadłuŜenia przekraczają 60% PKB, a deficyt wynosi poniŜej 3% PKB,
podlegałyby procedurze nadmiernego deficytu, chyba Ŝe uznano by, Ŝe spadek długu w danym
poprzedzającym okresie był satysfakcjonujący.
11. W prawodawstwie wtórnym lub kodeksie postępowania zostaną określone i zawarte precyzyjne
kryteria ilościowe, metody i warunki wprowadzania słuŜące ocenie tego, czy dług obniŜa się
w wystarczającym tempie. Biorąc pod uwagę, Ŝe dynamika długu publicznego zaleŜy nie tylko
od deficytu budŜetowego, przed rozpoczęciem procedury nadmiernego deficytu potrzebna
będzie ocena oparta na kryterium długu. Przy ocenie wystarczającego tempa zmniejszania długu
naleŜy, zgodnie z wnioskiem Komisji, wziąć pod uwagę wszystkie istotne czynniki.
12. Szczególną uwagę naleŜy zwrócić na wpływ, jaki na dług i deficyt mają w realizacji paktu
stabilności i wzrostu reformy emerytalne, jak np. stworzenie obowiązkowego drugiego filaru.
2.1.2 Wzmocnienie zgodności z zasadami
13. Ostatni kryzys gospodarczy pokazał, Ŝe trzeba poprawić wiarygodność i skuteczność unijnych
zasad fiskalnych przez ostrzejsze mechanizmy egzekwowania, tak aby zwiększyć zachęty do
stosowania unijnych zasad i zaleceń oraz zapobiegać niepoŜądanym zmianom sytuacji
budŜetowej w państwach członkowskich.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
8
LIMITE PL
14. Aby zwiększyć ich skuteczność w przyszłości, naleŜy stopniowo stosować szeroki zakres kar
i środków – zarówno o charakterze finansowym, jak i odnoszącym się do reputacji/polityki –
tak w części prewencyjnej, jak i korekcyjnej paktu stabilności i wzrostu, rozpoczynając na
wczesnym etapie w procesie nadzoru budŜetowego. NaleŜy zapewnić sprawiedliwe,
proporcjonalne i równe traktowanie państw członkowskich. Grupa zadaniowa uwaŜa jednak, Ŝe
zróŜnicowanie w terminach i stopniu egzekwowania paktu stabilności i wzrostu między
państwami członkowskimi naleŜącymi do strefy euro a państwami nienaleŜącymi do niej jest
uzasadnione wyŜszym poziomem integracji i wzajemnych powiązań w ramach strefy euro
w porównaniu z UE jako całością.
15. Grupa zadaniowa zaleca uzupełnienie obowiązujących kar w ramach paktu stabilności i wzrostu
za pomocą następujących środków:
a) Zwiększenie spektrum dostępnych środków w celu zapewnienia ściślejszej zgodności
z zasadami
16. Nowe środki dotyczące reputacji i polityki, które naleŜy stopniowo wprowadzać:
o W części prewencyjnej paktu stabilności i wzrostu wprowadzono by zalecenia i nowe
wymogi dotyczące sprawozdawczości, w przypadku gdy dostosowanie danego państwa
członkowskiego zostałoby uznane za niewystarczające.
o Gdy dane państwo członkowskie nie realizuje zalecenia Rady, Rada i eurogrupa
składałyby Radzie Europejskiej formalne sprawozdanie.
o Gdy dane państwo członkowskie podlega wzmocnionemu nadzorowi na mocy paktu
stabilności i wzrostu, moŜna by równieŜ przeprowadzić monitorowanie na miejscu za
pośrednictwem misji Komisji Europejskiej, we współpracy z EBC w przypadku państw
członkowskich strefy euro oraz członkami mechanizmu kursowego II (ERM II). Po
zakończeniu misji Komisja składałaby Radzie sprawozdanie, które mogłoby zostać
upublicznione.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
9
LIMITE PL
17. NaleŜy takŜe wprowadzić nowe finansowe środki egzekwowania w odniesieniu do paktu
stabilności i wzrostu.
18. Celem średniookresowym byłoby włączenie wszystkich państw członkowskich w mechanizm
egzekwowania z naleŜytym uwzględnieniem szczególnej sytuacji Zjednoczonego Królestwa
w związku z protokołem nr 15 Traktatów. Dwuetapowe podejście – poczynając od strefy euro
– jest jednak uznawane za pragmatyczną drogę działania w związku z koniecznością szybkiego
działania na rzecz wzmocnienia paktu stabilności i wzrostu w strefie euro, która jest
w większym stopniu zintegrowana.
(i) W pierwszym etapie zostaną wprowadzone – na podstawie art. 136 Traktatu
o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE ) tylko w odniesieniu do strefy euro – dodatkowe
środki egzekwowania, takie jak depozyty oprocentowane i depozyty nieoprocentowane oraz
grzywny.
(ii) W drugim etapie wzmocnione środki egzekwowania naleŜy jak najszybciej wprowadzić
w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich UE, oprócz Zjednoczonego Królestwa
w związku z protokołem nr 15 Traktatu; najpóźniej ma to nastąpić w kontekście kolejnych
wieloletnich ram finansowych. NaleŜy to uczynić przez wprowadzenie zasad warunkowości
w odniesieniu do zgodności odpowiednich regulacji dotyczących wydatków UE z wymogami
paktu stabilności i wzrostu. Ich zakres powinien być jak najszerszy, a przy ich ustalaniu naleŜy
zapewnić jednakowe warunki i równe traktowanie państw członkowskich (środki
egzekwowania naleŜy na przykład zdefiniować jako odsetek PKB). Środki egzekwowania
naleŜy w zasadzie wprowadzać przy zastosowaniu tych samych działań co w strefie euro.
b) Wprowadzenie kar dla państw członkowskich strefy euro na wczesnym etapie i w sposób
stopniowy
19. W niniejszej sekcji opisano, co naleŜy zrobić w pierwszym etapie w odniesieniu do środków
egzekwowania związanych ze strefą euro, na podstawie prawodawstwa wtórnego opartego na
art. 136. W tym pierwszym etapie nie wprowadzano by zmiany w procedurze w odniesieniu do
krajów nienaleŜących do strefy euro.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
10
LIMITE PL
20. Grupa zadaniowa zaleca wprowadzenie następujących środków w części prewencyjnej paktu
stabilności i wzrostu. Kary byłyby nakładane, gdyby dane państwo członkowskie, nawet mimo
deficytu wynoszącego poniŜej 3%, nie przestrzegałyby w znacznym stopniu wymogów ścieŜki
dostosowania przewidzianej w pakcie stabilności i wzrostu i nie korygowało swoich działań.
Ocena zgodności z częścią prewencyjną byłaby oparta na zmianie deficytu strukturalnego.
Będzie to obejmować ocenę zmian wydatków skorygowanych o dyskrecjonalne zmiany
podatków. Dokładne metody i parametry tej oceny określone zostałyby w prawodawstwie
wtórnym lub kodeksie postępowania.
21. Procedura realizacji tego środka przebiegałaby następująco:
-
W przypadku znacznego odstępstwa od ścieŜki dostosowania Komisja wydaje wczesne
ostrzeŜenie. Rada w ciągu jednego miesiąca przyjmie zalecenie dotyczące środków
politycznych, które będzie określało termin wyeliminowania odstępstwa, na podstawie
zalecenia Komisji w oparciu o art. 121 ust. 4 Traktatu.
-
JeŜeli dane państwo członkowskie nie podejmie odpowiednich działań w ciągu pięciu
miesięcy, Rada niezwłocznie przyjmie zalecenie, które stwierdzi ten fakt, na podstawie
zalecenia Komisji opartego na art. 121 ust. 4 Traktatu. Jednocześnie państwo członkowskie
strefy euro będzie musiało załoŜyć depozyt oprocentowany (według zasady większości
odwróconej).
-
Cały proces będzie trwał nie dłuŜej niŜ sześć miesięcy. Okres pięciu miesięcy zostanie
zredukowany do trzech, jeŜeli Komisja w swoim zaleceniu dla Rady uzna, Ŝe sytuacja jest
wyjątkowo powaŜna i uzasadnia pilne działanie.
22. Grupa zadaniowa zaleca wprowadzenie następujących środków w części korygującej paktu
stabilności i wzrostu:
-
W przypadku gdy dane państwo członkowskie, które juŜ w ramach części prewencyjnej
paktu stabilności i wzrostu musiało załoŜyć depozyt oprocentowany, depozyt ten zostałby
przekształcony w depozyt nieoprocentowany.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
11
LIMITE PL
-
Co do zasady, w przypadku gdy państwo członkowskie podlegające procedurze
nadmiernego deficytu nie musiało w ramach części prewencyjnej paktu stabilności i wzrostu
zakładać depozytu oprocentowanego, Rada przyjmie zalecenie określające termin podjęcia
skutecznego działania na podstawie zalecenia Komisji. W przypadku szczególnie
powaŜnych opóźnień w działaniach politycznych, Rada mogłaby niezwłocznie zastosować
kary na podstawie zalecenia Komisji.
-
JeŜeli Rada stwierdzi na podstawie art. 126 ust. 8 Traktatu, Ŝe państwo członkowskie nie
podjęło skutecznego działania, aby skorygować nadmierny deficyt w określonym terminie,
nałoŜona zostanie grzywna, w sprawie której decyzja zostanie podjęta zgodnie z zasadą
większości odwróconej.
-
JeŜeli Rada uzna, Ŝe dane państwo członkowskie nadal nie wciela w Ŝycie jej zaleceń (art.
126 ust. 9 Traktatu), grzywna zostanie zastosowana zgodnie z obowiązującymi
postanowieniami paktu stabilności i wzrostu, z uwzględnieniem zmiennego elementu
związanego z poziomem deficytu.
-
JeŜeli jest to uzasadnione daną sytuacją, kroki podjęte w ramach procedury nadmiernego
deficytu powinny zostać przyspieszone (np. termin skutecznego działania moŜna by
zredukować z sześciu do trzech miesięcy).
23. Tych nowych kar i środków zgodności z zasadami nie moŜna stosować z mocą wsteczną.
W odniesieniu do niektórych elementów tych propozycji wymagana będzie faza przejściowa.
c) Procedura podejmowania decyzji w sprawie tych nowych finansowych środków egzekwowania
powinna zapewnić wysoki stopień automatyzmu
24. W odniesieniu do nowych proponowanych środków egzekwowania (tzn. depozytu
oprocentowanego w części prewencyjnej paktu; depozytu nieoprocentowanego, gdy kraj
podlega procedurze nadmiernego deficytu; grzywny w przypadku braku zgodności)
w kontekście prawodawstwa wtórnego powinna zostać przyjęta większość odwrócona. Na
późniejszym etapie stosowania kary (tzn. zwiększonej grzywny w przypadku ciągłego braku
zgodności) obecnie przewidzianym w Traktacie nadal będzie mieć zastosowanie zasada zwykłej
większości w Radzie.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
12
LIMITE PL
25. Decyzje w sprawie nowych środków egzekwowania powinny być oparte na zaleceniach
Komisji. Zalecenia Komisji zostałyby przyjęte, chyba Ŝe w określonym terminie kwalifikowana
większość państw członkowskich w Radzie głosowałaby przeciwko. Praktyczne warunki
procesu decyzyjnego naleŜy precyzyjnie zdefiniować w procesie ustawodawczym.
26. Zwiększyłoby to automatyczność podejmowania decyzji w odniesieniu do dyscypliny
budŜetowej, znacznie wzmocniło rolę Komisji i przyczyniło się do wiarygodności systemu
opartego na ustalonych zasadach. Komisja będzie przyjmować wszelkie niezbędne środki do
zapewnienia pełnej niezaleŜności w wypełnianiu jej obowiązków oraz ścisłego stosowania
przewidzianej procedury.
2.1.3 Wzmocnienie krajowych zasad i ram fiskalnych
27. Grupa zadaniowa uznała potrzebę wzmocnienia odpowiedzialności państw członkowskich za
unijne zasady fiskalne. Wzmocnienie krajowych ram budŜetowych2 i zapewnienie zgodności
z unijnymi zasadami fiskalnymi jest kluczem do wzmocnienia dyscypliny budŜetowej
i zapewnienia zgodności z paktem stabilności i wzrostu. Jest to szczególnie waŜne, poniewaŜ
w ramach UGW decyzje dotyczące polityki fiskalnej pozostają zdecentralizowane.
28. Zaleca się podejście dwutorowe. NaleŜy spełnić szereg uzgodnionych minimalnych wymogów
dotyczących ram krajowych. Wszystkie krajowe ramy fiskalne powinny nie później niŜ do
końca 2013 roku spełnić wymogi w następujących obszarach: (i) publiczne systemy i statystyki
rachunkowości; (ii) zasady numeryczne; (iii) systemy prognozowania; (iv) skuteczne
średnioterminowe ramy budŜetowe; oraz (v) odpowiednie uwzględnienie finansów publicznych.
29. Oprócz tych minimalnych wymogów naleŜy uzgodnić zestaw niewiąŜących dodatkowych
standardów, obejmujących zwłaszcza stosowanie odgórnych procesów budŜetowych, zasady
fiskalne oraz rolę organów publicznych (np. rad fiskalnych) zajmujących się dostarczaniem
niezaleŜnych analiz, ocen i prognoz związanych z krajowymi sprawami polityki fiskalnej.
2
Krajowe ramy fiskalne są zestawem elementów będących podstawą krajowego zarządzania
polityką fiskalną, tzn. właściwymi dla danych krajów ramami instytucjonalnymi,
legislacyjnymi i regulacyjnymi, które kształtują strukturę i realizację polityki fiskalnej na
szczeblu krajowym.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
13
LIMITE PL
30. Aby zwiększyć wiarygodność i zapewnić spójność w państwach członkowskich, podczas oceny
programów stabilności i konwergencji Komisja Europejska i Rada oceniałyby skuteczność
krajowych ram fiskalnych, a w razie potrzeby wydawały zalecenia w celu ich wzmocnienia.
2.1.4 Lepsza jakość danych statystycznych
31. Wzmocnione mechanizmy nadzoru i egzekwowania muszą opierać się na przejrzystych,
wiarygodnych i terminowych statystykach. Rada uzgodniła niedawno rozporządzenie
wzmacniające uprawnienia Eurostatu w zakresie kontroli3. RozwaŜyć jednak naleŜy dalsze
kroki, w tym kroki słuŜące dalszemu wzmocnieniu profesjonalnej niezaleŜności europejskiego
systemu statystycznego, a takŜe uprawnień Eurostatu w zakresie kontroli. NaleŜy takŜe
rozwaŜyć kary za powtarzające się problemy ze statystyką; taką karą mógłby być brak walidacji
danych przez Eurostat. NaleŜy wzmocnić wiąŜący charakter „Europejskiego kodeksu praktyk
statystycznych”, a w akcie prawnym naleŜałoby takŜe zapisać niektóre minimalne standardy.
Trzeba przyspieszyć pełną realizację postanowień kodeksu, w szczególności wzmocnić mandaty
słuŜące gromadzeniu danych, oraz jeszcze bardziej poprawić jakość.
2.2
Zwiększenie nadzoru ekonomicznego i pogłębienie koordynacji
2.2.1 Nowy mechanizm nadzoru
32. Utrzymujące się i znaczne nierównowagi makroekonomiczne i rozbieŜności
w konkurencyjności, szczególnie wśród państw członkowskich strefy euro, zwiększają
wraŜliwość gospodarki UE i są zagroŜeniem dla sprawnego funkcjonowania unii walutowej.
Światowy kryzys pokazał, Ŝe sama zgodność z paktem stabilności i wzrostu nie wystarcza.
Zmiany wzorców konsumpcyjnych, bańki na rynku nieruchomości oraz nagromadzenie
zewnętrznego i wewnętrznego długu w niektórych państwach członkowskich pogłębiły skutki
kryzysu i ograniczyły moŜliwości reagowania. Z powodu wysokiego stopnia wzajemnych
zaleŜności gospodarczych i finansowych, szczególnie między państwami członkowskimi strefy
euro, takie przypadki nierównowagi mogą wywoływać powaŜne efekty domina, które zagraŜają
stabilności gospodarki UE jako całości.
3
Rozporządzenie Rady (UE) nr 679/2010 z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie jakości danych
statystycznych w kontekście procedury nadmiernego deficytu.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
14
LIMITE PL
33. JeŜeli chodzi o strefę euro, we wszystkich państwach członkowskich poŜądane są działania
słuŜące wyeliminowaniu nierównowag makroekonomicznych i rozbieŜności
w konkurencyjności, ale charakter, waga i pilność wyzwań politycznych róŜnią się znacznie
w poszczególnych państwach członkowskich. W związku ze słabościami i wielkością
wymaganego dostosowania szczególnie pilna jest potrzeba działań politycznych w państwach
członkowskich wykazujących trwale wysoki deficyt na rachunku obrotów bieŜących i duŜą
utratę konkurencyjności. W państwach członkowskich, które zgromadziły wysokie nadwyŜki na
rachunku obrotów bieŜących, polityki powinny takŜe słuŜyć określeniu i zrealizowaniu reform
strukturalnych, które pomogą zwiększyć ich popyt krajowy i potencjał wzrostu gospodarczego.
34. Grupa zadaniowa zaleca głębszy nadzór makroekonomiczny przy wprowadzaniu nowego
mechanizmu opartego na nowych ramach prawnych na podstawie art. 121 TFUE i stosowaniu
paktu stabilności i wzrostu do wszystkich państw członkowskich UE z uwzględnieniem
specyfiki strefy euro. Realizacja tego mechanizmu następowałaby w sposób zapewniający
spójność z nadzorem polityk fiskalnych, reformami strukturalnymi słuŜącymi wzmacnianiu
wzrostu i ze stabilnością makrofinansową oraz pozwalający uniknąć podwajania i nakładania
się działań.
35. Te nowe ramy nadzoru powinny opierać się na dwustopniowym podejściu:
(i) Najpierw roczna ocena zagroŜenia nierównowagą makroekonomiczną oraz słabych punktów
w kontekście ocen krajowych programów reform oraz programów stabilności i konwergencji
państw członkowskich, w tym mechanizm ostrzegania oparty na wykazie obejmującym
ograniczoną liczbę wskaźników oraz analizie ekonomicznej. Komisja powinna przeprowadzić
dogłębną analizę danego państwa członkowskiego, jeŜeli mechanizm ostrzegania wykaŜe
istniejące lub potencjalnie znaczne nierównowagi. Ta dogłębna analiza mogłaby objąć misje
nadzoru nad konkretnymi państwami prowadzone przez Komisję, we współpracy z EBC
w odniesieniu do państw członkowskich strefy euro i państw objętych ERM II.
(ii) Następnie, ramy egzekwowania obejmujące etap korygujący słuŜący wzmocnieniu realizacji
środków zaradczych w razie wystąpienia szkodliwej nierównowagi makroekonomicznej.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
15
LIMITE PL
2.2.1.1 Wskaźniki
36. Mechanizm nadzoru naleŜy oprzeć na praktycznych, prostych, mierzalnych i dostępnych
wskaźnikach. Zestaw wskaźników, a zwłaszcza progów alarmowych, naleŜy zróŜnicować
w odniesieniu do państw członkowskich naleŜących do strefy euro oraz nienaleŜących do tej
strefy, tak aby uwzględnić szczególne cechy unii walutowej i odzwierciedlić odpowiednie
warunki ekonomiczne. Komisja stworzy wykaz wskaźników, który Rada powinna zatwierdzić
i w stosownych przypadkach aktualizować.
2.2.1.2 Egzekwowanie
37. W przypadku gdy polityki gospodarcze danego państwa członkowskiego nie są spójne
z ogólnymi wytycznymi polityki gospodarczej lub zagraŜają właściwemu funkcjonowaniu unii
gospodarczej i walutowej, Komisja moŜe skierować wczesne ostrzeŜenie bezpośrednio do
danego państwa członkowskiego. W przypadku szczególnie powaŜnej nierównowagi Rada
powinna podjąć decyzję o objęciu tego państwa członkowskiego „procedurą nadmiernego
zaburzenia równowagi” na podstawie zalecenia Komisji. Zainicjowałoby to część korekcyjną
mechanizmu opartego na art. 121 ust. 4. Na podstawie zaleceń Komisji Rada powinna
skierować do danego państwa członkowskiego zestaw zaleceń politycznych słuŜących
wyeliminowaniu nierównowagi. O ile zalecenia Rady dotyczą polityki fiskalnej, muszą być one
spójne z zaleceniami wydawanymi na mocy paktu stabilności i wzrostu. Bez uszczerbku dla
ogólnej koordynującej roli Rady ECOFIN, Rada ds. Konkurencyjności i Rada EPSCO mogą
być z poŜytkiem zaangaŜowane, jeŜeli zakres zaleceń obejmuje kwestie naleŜące do ich
kompetencji.
38. Dane państwo członkowskie powinno być zobowiązane do regularnego składania sprawozdań
z postępów w realizacji. Ponadto Komisja powinna monitorować realizację zaleceń – w tym,
w stosownych przypadkach, za pomocą misji nadzoru – w kontekście procedury nadmiernego
zaburzenia równowagi, we współpracy z EBC w odniesieniu do państw członkowskich strefy
euro i państw objętych ERM II. JeŜeli zalecenia nie będą realizowane, wnioski wyciągnięte
z misji będą upubliczniane; następnie Radzie Europejskiej przedstawione zostanie
sprawozdanie.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
16
LIMITE PL
39. W odniesieniu do państw członkowskich strefy euro mechanizm egzekwowania powinien
ostatecznie prowadzić do nałoŜenia kar w przypadku powtarzającego się nieprzestrzegania
zaleceń Rady. PoniewaŜ w tym obszarze między przyjęciem działania korekcyjnego
a rzeczywistym wyeliminowaniem nierównowagi moŜe upłynąć duŜo czasu (nie muszą one teŜ
bezpośrednio z siebie wynikać), Rada w swojej ocenie powinna skupić się na skutecznej
realizacji zaleconych działań.
40. Decyzje Rady dotyczące kar na podstawie art. 136 Traktatu o funkcjonowaniu UE będą
podejmowane wyłącznie przez państwa członkowskie strefy euro. Głos członka Rady
reprezentującego państwo członkowskie, którego dotyczy dana decyzja, nie będzie się liczył.
41. Taki sam proces podejmowania decyzji zaproponowany powyŜej w odniesieniu do nowego
systemu kar na mocy paktu stabilności i wzrostu powinien mieć równieŜ zastosowanie do
wszystkich nowych środków egzekwowania w mechanizmie nadzoru makroekonomicznego.
2.2.2 Głębsza i szersza koordynacja – „europejski okres oceny”
42. Na podstawie poprzednich zaleceń grupy zadaniowej Rada Europejska zatwierdziła juŜ
wzmocniony cykl koordynacji polityki, tak zwany „europejski okres oceny”; Rada podjęła juŜ
teŜ decyzję w tej sprawie. Europejski okres oceny zostanie wdroŜony z dniem 1 stycznia 2011 r.
43. Ten cykl wzmocnionej koordynacji ex-ante obejmie wszystkie elementy nadzoru
ekonomicznego, w tym polityki słuŜące zapewnieniu dyscypliny fiskalnej, stabilności
makroekonomicznej oraz słuŜące wspieraniu wzrostu, zgodnie ze strategią „Europa 2020”.
Istniejące procesy – np. w ramach paktu stabilności i wzrostu oraz ogólnych wytycznych
polityki gospodarczej – zostaną dostosowane czasowo, ale pozostaną prawnie odrębne.
Programy stabilności i konwergencji oraz krajowe programy reform będą przekazywane przez
państwa członkowskie w tym samym czasie wiosną i będą oceniane jednocześnie przez Komisję
Europejską.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
17
LIMITE PL
44. Takie wcześniejsze dyskusje na szczeblu UE przyczynią się do dopilnowania, by wymiar
UE/strefy euro był lepiej uwzględniany przez poszczególne kraje podczas przygotowywania
budŜetów i programów reform; przyczyni się on tym samym do wyŜszego stopnia koordynacji
polityki między państwami członkowskimi. Aby kwestie dotyczące stabilności
makrofinansowej były równieŜ brane pod uwagę wraz z politykami makroekonomicznymi,
fiskalnymi i strukturalnymi, naleŜy uwzględniać odpowiednie komunikaty Europejskiej Rady
ds. Ryzyka Systemowego (takie jak ostrzeŜenia i zalecenia).
45. Aby dalej wzmacniać krajową odpowiedzialność za realizację zaleceń wydawanych w ramach
„europejskiego okresu oceny”, oczekuje się, Ŝe przy przekazywaniu projektu budŜetu do
parlamentu narodowego poszczególne rządy będą włączać zalecenia polityczne Rady lub
Komisji wraz z wyjaśnieniem, w jaki sposób zostały one uwzględnione.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
18
LIMITE PL
2.3
W kierunku solidnych ram zarządzania w sytuacjach kryzysowych
46. Kryzys w Grecji pokazał, Ŝe potrzebne są solidne ramy zarządzania w sytuacjach kryzysowych.
Rzeczywiście, niedawne wydarzenia unaoczniły, Ŝe trudna sytuacja finansowa w jednym
państwie członkowskim moŜe przez wiele kanałów rozprzestrzeniania się szybko zagrozić
makrofinansowej stabilności UE jako całości. Dotyczy to szczególnie strefy euro, w której
gospodarki, a sektory finansowe w szczególności, są ściśle powiązane i w której brakowało
narzędzi zarządzania w sytuacjach kryzysowych.
47. Od czasu ustanowienia grupy zadaniowej utworzono Europejski Instrument Stabilności
Finansowej dla państw członkowskich strefy euro oraz europejski mechanizm stabilizacji
finansowej; obecnie są one w pełni operacyjne, zapewniając tym samym dobrą linię obrony na
następne trzy lata. Uzupełniają one pomoc w zakresie bilansu płatniczego udzielaną państwom
członkowskim nienaleŜącym do strefy euro (na podstawie art. 143 Traktatu).
48. Grupa zadaniowa uwaŜa, Ŝe w średnim terminie potrzebne są wiarygodne ramy
rozwiązywania kryzysów dla strefy euro pozwalające na zaradzenie trudnej sytuacji finansowej
i uniknięcie jej rozprzestrzenienia się. W ramach tych będzie trzeba w sposób zdecydowany
uwzględnić kwestię pokusy naduŜycia, która jest domyślnie związana z kaŜdym mechanizmem
kryzysowym ex-ante. Ramy te powinny między innymi wzmocnić zachęty dla państw
członkowskich, aby realizowały zdrowe polityki fiskalne i ogólnie makroekonomiczne, i dla
uczestników rynku finansowego, by udzielali poŜyczek odpowiedzialnie, z poszanowaniem
prerogatyw i niezaleŜności Europejskiego Systemu Banków Centralnych.
49. Taki nowy mechanizm musi pomagać w zapobieganiu niestabilności finansowej w strefie euro,
jeŜeli nie ma realistycznej szansy na ciągły dostęp do finansowania rynku. Kwestie, którymi
naleŜy się zająć w odniesieniu do takiego nowego przyszłego stałego mechanizmu, mogą
obejmować rolę sektora prywatnego, rolę MFW oraz bardzo rygorystyczne warunki, zgodnie
z którymi takie programy powinny działać.
50. Szczegółowe cechy i środki operacyjne takiego mechanizmu kryzysowego będą wymagały
dalszych prac, w tym w sprawie odpowiednich ról i zadań UE, strefy euro i państw
członkowskich strefy euro. Grupa zadaniowa odnotowuje fakt, Ŝe Komisja zamierza, gdy tylko
to będzie moŜliwe, przedstawić ocenę funkcjonowania róŜnych działających mechanizmów.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
19
LIMITE PL
2.4
Silniejsze instytucje słuŜące skuteczniejszemu zarządzaniu gospodarczemu
51. Grupa zadaniowa określiła luki w obecnych ramach zarządzania gospodarczego i zajęła się
nimi. Z uwagi na silne wzajemne zaleŜności gospodarek Unii Europejskiej, a w szczególności
w strefie euro, naleŜy zatem usprawnić zarządzanie gospodarcze.
52. Wiele kwestii związanych ze skuteczniejszym zarządzaniem gospodarczym stanowi integralną
część innych obszarów omawianych w niniejszym sprawozdaniu – wzmocnienie paktu
stabilności i wzrostu, rozszerzenie nadzoru ekonomicznego, silniejsza koordynacja i krajowe
ramy fiskalne. Są jednak pewne szczególne kwestie, które wymagają specjalnej uwagi, tak by
wzmocnić zarówno centralne, jak i krajowe instytucje fiskalne, oraz aby stworzyć system
obejmujący zachęty do dyscypliny fiskalnej na wszystkich szczeblach.
53. Grupa zadaniowa zaleca, aby na szczeblu krajowym wykorzystywać lub zakładać instytucje lub
organy publiczne dostarczające niezaleŜnych analiz, ocen i prognoz związanych z krajowymi
sprawami polityki fiskalnej, co przyczyniłoby się do wzmocnienia zarządzania fiskalnego
i zapewnienia długoterminowej stabilności (zob. sekcja 2.1.3 powyŜej).
54. Wzmocnienie roli i niezaleŜności Komisji Europejskiej w kwestiach nadzoru fiskalnego
i makroekonomicznego jest podstawowym warunkiem wiarygodności nowych ram. Grupa
zadaniowa z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź Komisji dotyczącą wyraźnego rozróŜnienia
analizy i oceny przeprowadzanych pod kierunkiem komisarza do spraw gospodarczych
i walutowych od procesu podejmowania decyzji przez kolegium w sprawie propozycji
politycznych kierowanych do Rady. W realizacji nowych ram nadzoru i koordynacji polityki
w UE i strefie euro podstawową rolę do odegrania będzie miała, odpowiednio, Rada
i eurogrupa.
3.
WNIOSKI
55. Zatwierdzenie zaleceń zawartych w niniejszym sprawozdaniu przez Radę Europejską przyczyni
się do wzmocnienia zarządzania gospodarczego w UE i strefie euro; mogą być one realizowane
w ramach obowiązujących Traktatów. Ich realizacja nada niezbędnego tempa działaniom
w kierunku, odpowiednio, głębszej unii gospodarczej i walutowej.
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
20
LIMITE PL
56. Do realizacji wielu z tych zaleceń potrzebne będzie przyjęcie prawodawstwa wtórnego. Grupa
zadaniowa wzywa wszystkie strony do przyspieszonego działania, aby jak najszybciej zapewnić
skuteczną realizację nowych ustaleń w zakresie nadzoru.
57. Tworzenie ram rozwiązywania kryzysów wymaga dalszych prac. Jest to zadanie dla Rady
Europejskiej, poniewaŜ moŜe ono wymagać zmiany Traktatów w zaleŜności od szczególnych
cech tych ram. Rada Europejska moŜe ponadto przeanalizować inne otwarte kwestie, takie jak
zawieszenie praw do głosowania.
___________________
15302/10
pas/JP/lw
DGG1
21
LIMITE PL
ZAŁĄCZNIKI
Skład grupy zadaniowej
Daty posiedzeń
Uwagi Komisji Europejskiej, państw członkowskich i EBC
15302/10
ZAŁĄCZNIK
pas/JP/lw
DGG1
22
LIMITE PL
ZAŁĄCZNIK 1
SKŁAD GRUPY ZADANIOWEJ – lista członków
PRZEWODNICZĄCY GRUPY
Herman Van Rompuy
ZADANIOWEJ
KOMISJA EUROPEJSKA
Olli Rehn
EUROPEJSKI BANK CENTRALNY
Jean-Claude Trichet *
EUROGRUPA
Jean-Claude Juncker
AUSTRIA
Josef Pröll
BELGIA
Didier Reynders
BUŁGARIA
Symeon DŜankow
CYPR
Charilaos Stavrakis
REPUBLIKA CZESKA
Eduard Janota
Miroslav Kalousek
DANIA
Claus Hjort Frederiksen
IRLANDIA
Brian Leniham
ESTONIA
Aare Järvan
Jürgen Ligi
FINLANDIA
Jyrki Katainen
FRANCJA
Christine Lagarde
NIEMCY
Wolfgang Schäuble
GRECJA
Georgios Papaconstantinou
WĘGRY
Péter Oszkó
Gyorgy Matolcsy
15302/10
ZAŁĄCZNIK
pas/JP/lw
DG G 1
23
PL
WŁOCHY
Giulio Tremonti
ŁOTWA
Mârtiŋš Bičevskis
Einars Repše
LITWA
Ingrida Šimonyt÷
LUKSEMBURG
Luc Frieden
MALTA
Tonio Fenech
NIDERLANDY
Jan Kees de Jager
POLSKA
Jan Vincent-Rostowski
PORTUGALIA
Fernando Teixeira Dos Santos
RUMUNIA
Sebastian Vladescu
Gheorghe Ialomitianu
HISZPANIA
Elena Salgado
SŁOWACJA
Ján Počiatek
Ivan Mikloš
SŁOWENIA
Mitja Gaspari
Franc Križanič
SZWECJA
Anders Borg
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO
George Osborne
(*) Prezes EBC nie zgadza się ze wszystkimi elementami niniejszego sprawozdania.
15302/10
ZAŁĄCZNIK
pas/JP/lw
DG G 1
24
PL
ZAŁĄCZNIK 2
Daty posiedzeń grupy zadaniowej
GRUPA ZADANIOWA
21 maja 2010 r.
7 czerwca 2010 r.
12 lipca 2010 r.
6 września 2010 r.
27 września 2010 r.
18 października 2010 r.
KOMITET „SZERPÓW” GRUPY ZADANIOWEJ
1 czerwca 2010 r.
23 czerwca 2010 r.
5 lipca 2010 r.
30 sierpnia 2010 r.
21 września 2010 r.
5 października 2010 r.
12 października 2010 r.
15302/10
ZAŁĄCZNIK
pas/JP/lw
DG G 1
25
PL
ZAŁĄCZNIK 3
Uwagi państw członkowskich i instytucji
Państwa
członkowskie/Instytucje
Data złoŜenia:
AUSTRIA
BUŁGARIA
CYPR
DANIA
ESTONIA
FINLANDIA
FRANCJA
NIEMCY
31.05.2010
01.06.2010
11.10.2010
27.08.2010
05.07.2010
02.06.2010
22.07.2010
20.05.2010;
22.07.2010;
23.09.2010
WŁOCHY
LUKSEMBURG
NIDERLANDY
POLSKA
RUMUNIA
SŁOWACJA
SŁOWENIA
SZWECJA
ZJEDNOCZONE
KRÓLESTWO
05.07.2010
10.06.2010
29.05.2010
31.05.2010
01.06.2010
02.06.2010
02.06 i 07.07.2010
03.06.2010
09.07.2010
EBC
Komisja Europejska
10.06.2010
17-18-29-30.06.2010
_______________
15302/10
ZAŁĄCZNIK
pas/JP/lw
DG G 1
26
PL