Ustawa o statusie prawnym deputowanych do Zgromadzenia

USTAWA LV Z 1990 R. O STATUSIE PRAWNYM DEPUTOWANYCH DO ZGROMADZENIA KRAJOWEGO*
W wykonaniu § 20 ust. (5) i (6) konstytucji Zgromadzenie Krajowe
uchwala następującą ustawę:
Status prawny kandydatów na deputowanych w zakresie prawa pracy i
ubezpieczenia społecznego
§1
(1) Kandydatowi na deputowanego do Zgromadzenia Krajowego (w dalszym ciągu: deputowany) pracodawca obowiązany jest udzielić - na jego
wniosek - urlopu bezpłatnego na czas od chwili wpisania do rejestru kandydatów do zakończenia wyborów, a w przypadku gdy zostanie wybrany - do
chwili uwierzytelnienia mandatu.
(2) Okres urlopu bezpłatnego wlicza się do czasu pozostawania w stosunku pracy albo do czasu pełnienia służby uprawniającej do emerytury.
(3) W okresie, o którym mowa w ust. (1), pracodawca nie może rozwiązać stosunku pracy z kandydatem na deputowanego.
(4) Postanowienia ust. (1)-(3) należy stosować odpowiednio do kandydata
na deputowanego, który pozostaje w stosunku służby w siłach zbrojnych,
służbach bezpieczeństwa narodowego, policji i organach porządkowych (w
dalszym ciągu: stosunek służby), jak również do tego, który pozostaje w
stosunku członkostwa w spółdzielni, związanego z obowiązkiem wykonywania pracy.
PRAWO IMMUNITETU DEPUTOWANEGO
§2
Deputowanego ani byłego deputowanego nie można pociągnąć do odpowiedzialności przed sąd lub inną władzę z powodu sposobu głosowania albo
*
Magyar Kózlóny nr 72 2 dnia 27 lipca 1990 r. Niniejszą ustawę Zgromadzenie Krajowe przyjęło na posiedzeniu w dniu 23 lipca 1990 r.
67
z powodu ujawnionych lub wypowiedzianych podczas sprawowania mandatu
faktów lub opinii. Immunitet ten nie dotyczy odpowiedzialności deputowanego z powodu dopuszczenia się oszczerstwa lub obrazy czci, a także jego
odpowiedzialności cywilno-prawnej.
§3
(1) Deputowanego można aresztować jedynie w przypadku schwytania na
gorącym uczynku, wszcząć lub prowadzić przeciw niemu postępowanie
karne lub postępowanie wykroczeniowe, jak również stosować doń środki
przymusu przewidziane w postępowaniu karnym można wyłącznie po uzyskaniu uprzedniej zgody Zgromadzenia Krajowego.
(2) Wniosek o zawieszenie prawa immunitetu przedkłada Zgromadzeniu
Krajowemu - do chwili wniesienia aktu oskarżenia - prokurator generalny, po
wniesieniu aktu oskarżenia albo w sprawie z oskarżenia prywatnego - sąd. W
przypadku schwytania deputowanego na gorącym uczynku wniosek ten należy wnieść niezwłocznie.
(3) W sprawie o wykroczenie wniosek o zawieszenie prawa immunitetu
przedkłada Zgromadzeniu Krajowemu prokurator generalny na prośbę władzy do spraw wykroczeń.
(4) Wniosek o zawieszenie prawa immunitetu przewodniczący Zgromadzenia Krajowego niezwłocznie przekazuje do zbadania Komisji Zgromadzenia Krajowego ds. Immunitetu i Niedopuszczalności Połączenia Funkcji,
zawiadamiając o tym Zgromadzenie Krajowe w dniu najbliższego posiedzenia.
(5) Komisja ds. Immunitetu i Niedopuszczalności Połączenia Funkcji
przedkłada projekt uchwały Zgromadzeniu Krajowemu najpóźniej w ciągu
trzydziestu dni.
(6) Zgromadzenie Krajowe podejmuje uchwałę bez dyskusji, jednakże
zainteresowany deputowany ma prawo przedstawić swoje stanowisko. Do
podjęcia decyzji w przedmiocie zawieszenia prawa immunitetu wymagana
jest liczba dwóch trzecich głosów obecnych deputowanych.
(7) Decyzja podjęta w przedmiocie zawieszenia prawa immunitetu dotyczy tylko tej sprawy, która została wymieniona we wniosku.
§4
(1) Deputowany nie może zrzec się swego prawa immunitetu, z wyjątkiem postępowania wykroczeniowego. Poszanowanie tego prawa obowiązuje
wszystkich.
68
(2) Deputowany jest obowiązany niezwłocznie powiadomić przewodniczącego Zgromadzenia Krajowego o naruszeniu swego prawa immunitetu.
Przewodniczący Zgromadzenia Krajowego niezwłocznie podejmuje potrzebne kroki.
§5
(1) Prawo immunitetu przysługuje deputowanemu od dnia wyboru.
(2) Pod względem prawa immunitetu, o którym mowa w § 3, osobę zweryfikowaną w procedurze wyborczej jako kandydata na deputowanego należy
traktować tak, jakby była deputowanym, z tym, że o zawieszeniu prawa immunitetu decyduje nie Zgromadzenie Krajowe lub jego Komisja ds. Immunitetu, lecz Krajowa Komisja Wyborcza. Wniosek należy kierować do przewodniczącego Krajowej Komisji Wyborczej.
NIEDOPUSZCZALNOŚĆ POŁĄCZENIA STANOWISKA DEPUTOWANEGO
§6
Deputowany - poza przypadkami, o których mowa w § 20 ust. (5) konstytucji -- nie może być:
a) pracownikiem organizacji biurowych Zgromadzenia Krajowego, prezydenta Republiki, Trybunału Konstytucyjnego, Państwowej Izby Obrachunkowej, parlamentarnego rzecznika praw obywatelskich oraz parlamentarnego
rzecznika praw mniejszości narodowych i etnicznych;
b) prezesem, wiceprezesem lub dyrektorem Węgierskiego Banku Narodowego;
c) urzędującym dyrektorem i członkiem rady zarządzającej Państwowej
Agencji ds. Majątku.
§7
(1) Przewodniczący i wiceprzewodniczący Zgromadzenia Krajowego nie
może prowadzić innej działalności zarobkowej ani też nie może przyjmować
wynagrodzenia z tytułu innej działalności, z wyjątkiem działalności objętej
ochroną praw autorskich.
(2) Jeśli poseł jest premierem, ministrem lub politycznym sekretarzem
69
stanu, nie może być przewodniczącym, wiceprzewodniczącym ani sekretarzem Zgromadzenia Krajowego, ani też członkiem komisji Zgromadzenia
Krajowego.
§8
(1) Deputowany jest obowiązany do usunięcia przyczyn zachodzącego w
jego przypadku niedopuszczalnego połączenia funkcji w ciągu trzydziestu
dni od stwierdzenia ważności jego mandatu, a w przypadku wyboru na przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego Zgromadzenia Krajowego - od
dnia tego wyboru. Do czasu spełnienia tego wymogu deputowany nie może
sprawować zakresu praw wynikających z mandatu lub funkcji i nie jest
uprawniony do honorarium.
(2) Jeśli deputowany w przepisanym czasie nie uczyni zadość wymogowi,
o którym mowa w ust. (1), wówczas na wniosek któregokolwiek z deputowanych Zgromadzenie Krajowe, po zasięgnięciu opinii Komisji ds. Immunitetu
i Niedopuszczalności Połączenia Funkcji, podejmuje uchwałę w przedmiocie
orzeczenia niedopuszczalnego połączenia.
INNE PRZEPISY DOTYCZĄCE DEPUTOWANYCH
§9
(1) Organy państwowe są obowiązane pomagać deputowanym do Zgromadzenia Krajowego w sprawowaniu ich mandatu, a także udzielać im potrzebnych do pracy informacji.
(2) Legitymacja deputowanego upoważnia go do wstępu na teren wszelkich organów administracji państwowej, jak również instytucji i zakładów
publicznych. Deputowany - w sposób określony przez właściwego ministra uprawniony jest również do wstępu na teren pełnienia służby przez siły
zbrojne, służby bezpieczeństwa narodowego, policję i organy porządkowe.
§ 10
(1) Deputowany w okresie sprawowania mandatu może - z wyłączeniem
określonych w konstytucji i ustawach przypadków niedopuszczalnego połączenia - pozostawać w stosunku pracy lub innym stosunku prawnym związanym z wykonywaniem pracy, lub prowadzić zajęcie zarobkowe.
70
(2) Pracodawca jest obowiązany udzielić deputowanemu - stosownie do
jego wniosku - urlopu bezpłatnego na okres od uwierzytelnienia mandatu do
końca kadencji albo na część tego okresu.
(3) Postanowienia ust. (1)-(2) należy stosować odpowiednio do deputowanych pozostających w stosunku członkostwa spółdzielni, związanym z
obowiązkiem wykonywania pracy.
(4) Jeśli deputowany przed wyborem był sędzią, prokuratorem, pracownikiem organu administracji państwowej, zawodowym członkiem sił zbrojnych, policji lub organów porządkowych, albo też pracownikiem urzędu
wymienionego w § 6 pkt a) niniejszej ustawy, wówczas na jego wniosek
złożony w ciągu trzydziestu dni od ustania mandatu należy mu przywrócić
poprzedni zakres pracy lub stosunek służby.
§11
(1) Przepisy dotyczące osób pozostających w stosunku pracy mają zastosowanie do statusu prawnego deputowanego w zakresie ubezpieczenia społecznego, z tym, że dochodem stanowiącym podstawę składek ubezpieczeniowych jest honorarium deputowanego. Sposób płacenia składek oraz ich
obliczania, jak również ewidencjonowania i dostarczania danych należy
uregulować w drodze umowy zawartej między Biurem Zgromadzenia Krajowego a Naczelną Dyrekcją Ubezpieczeń Społecznych.
(2) Czas sprawowania mandatu deputowanego - wliczając w to również
okres sześciu miesięcy dalszego otrzymywania wypłat, określony w § 9
ustawy o honorariach, zwrocie wydatków i ulgach dla deputowanych - liczy
się do czasu pozostawania w stosunku pracy lub do czasu służby uprawniającej do emerytury.
§12
(1) Deputowany jest obowiązany złożyć przewodniczącemu Zgromadzenia Krajowego oświadczenie o stanie majątkowym w terminie trzydziestu dni
od stwierdzenia ważności mandatu, a następnie w ciągu trzydziestu dni od
ustania mandatu.
(2) Do czasu złożenia oświadczenia o stanie majątkowym deputowanym
nie przysługuje prawo do honorarium.
(3) Do treści oświadczenia o stanie majątkowym należy stosować postanowienia ustawy o podatku od dochodów osobistych.
71
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
§13
(1) W § 13 dekretu z mocą ustawy nr 3 z 1983 r. o działalności radców
prawnych dodaje się następujący ust. (4):
„(4) Członek zespołu pracy może zawiesić swój stosunek członkostwa na
czas sprawowania mandatu deputowanego do Zgromadzenia Krajowego."
(2) W § 5 dekretu z mocą ustawy nr 5 z 1983 r. o adwokaturze dodaje się
następujący ust. (4):
„(4) Adwokat może zawiesić swe członkostwo w izbie na czas sprawowania mandatu deputowanego do Zgromadzenia Krajowego."
§ 14
(1) Niniejsza ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
(2) Oświadczenie o stanie majątkowym, o którym mowa w § 12, deputowani do Zgromadzenia Krajowego obecnie sprawujący mandat obowiązani
są złożyć przewodniczącemu Zgromadzenia Krajowego w ciągu trzydziestu
dni od wejścia w życie niniejszej ustawy.
Dr Arpad Goncz m.p.
tymczasowy prezydent
Republiki
Gyórgy Szabad m.p.
upełnomocniony przewodniczący
Zgromadzenia Krajowego
Tłumaczenie: Halina Donath
72