Sorbus aucuparia `Fastigiata`

Transkrypt

Sorbus aucuparia `Fastigiata`
Praktyczne porady | 79
SADZENIE
RÓŻ
Jesień jest tra
dzenia róż. Wdycyjnym okresem sawtedy niedro sklepach pojawiają się
korzeniem. Rgie róże z tzw. gołym
piaszczysto-g óże sadzimy w żyznej,
przekopanej liniastej glebie, głęboko
dołka trzeba (na 40-50 cm). Na dnie
rozłożyć kor usypać kopczyk i na nim
z
wane w dół. enie tak, by były skieroPo posadzen
my krzaczki
iu obsypujek
o
p
c
z
y
k
ie
m ziemi o wy
sokości ok. 3
0
c
m
,
a
b
y
z
imą nie przemarzły. Pam
ię
lepsze są mie tajmy też, że dla róż najjsca słoneczn
e.
WAŻNE W PAŹDZIERNIKU
– Jesień to bardzo dobry termin na sadzenie drzew i krzewów ozdobnych. W glebie jest wtedy wiele wilgoci, co
sprzyja przyjmowaniu się roślin. Przed nadejściem tęgich
mrozów młode okazy zdążą się wystarczająco ukorzenić.
Przed przymrozkami, które w październiku nie są przecież
rzadkością, warto zabezpieczyć sadzonki solidnym kopczykiem ziemi (nawet do 30 cm wysokości). Młodych
drzewek po posadzeniu jesienią nie powinno się przycinać. Lepiej poczekać z tym do wiosny, gdy już miną mrozy. Jesienią można też sadzić drzewa i krzewy kupowane
z tzw. gołym korzeniem, czyli bez bryły ziemi.
– Ogrodnicy z zacięciem ekologicznym powinni pamiętać,
że warto teraz rozłożyć na rabatach i grządkach obornik.
Zabieg ten najlepiej stosować co 3-4 lata. Termin jesienny
jest najlepszy, dlatego że nawóz zdąży się rozłożyć do
wiosny, wzbogacając glebę w wiele składników pokarmowych, z których rośliny będą mogły skorzystać wraz z rozpoczęciem wegetacji. Po rozłożeniu obornika na powierzchni gleby trzeba go lekko przekopać.
– Owocobranie już ostatecznie zakończone. Warto
jednak dokładnie obejrzeć drzewka owocowe w ogrodzie
i zebrać z nich wszystkie zaschnięte lub zgniłe resztki
owoców (tzw. mumie), aby nie rozprzestrzeniały się
choroby grzybowe. Takie pozostałości po owocach
najlepiej spalić.
GRZEGORZ FALKOWSKI
EKSPERT ZWIĄZKU SZKÓŁKARZY POLSKICH
POLECA
SORBUS AUCUPARIA ‘FASTIGIATA’
Jarząb pospolity ‘Fastigiata’ to piękna i stara odmiana, znana w Europie już pod koniec XIX wieku.
Drzewo rośnie wolno, osiąga 5-7 m wysokości.
W pierwszych latach wzrostu charakteryzuje się
pokrojem kolumnowym. Korona starszych roślin
jest zwykle nieregularnie jajowata, o szerokości
2-3 m. Pędy są proste, sztywne, wzniesione,
a liście ciemnozielone, złożone z kilkunastu listków,
długo utrzymujące się jesienią.
W maju na wierzchołkach pędów pojawiają się
drobne białe kwiaty zebrane w płaskie kwiatostany.
Liczne kuliste owoce dojrzewają latem, z daleka
przyciągając uwagę intensywną, koralowoczerwoną
barwą. Zdobią one drzewa aż do wiosny. Po przemrożeniu owoce tracą goryczkę i mogą być wykorzystywane do wyrobu soków, owoców i dżemów.
Zimą chętnie zjadają je ptaki.
Odmiana ‘Fastigiata’ ma skromne wymagania, preferuje gleby wilgotne, stanowiska słoneczne. Jest odporna na mróz. Doskonale nadaje się do sadzenia
w małych ogrodach przydomowych.