CEDIA® Phenytoin II Assay - Thermo Fisher Scientific

CEDIA® Phenytoin II Assay
Do stosowania w diagnostyce in vitro
100002 (17 ml, zestaw 17 ml)
Przeznaczenie
CEDIA® Phenytoin II Assay jest urządzeniem medycznym stosowanym w diagnostyce in vitro, a przeznaczonym do
ilościowego oznaczania fenytoiny w ludzkiej surowicy lub osoczu krwi.
Podstawowe informacje i wyjaśnienie działania testu
Fenytoina (difenylhydantoina, Dilantin®) jest jednym z najczęściej przepisywanych leków przeciwdrgawkowych
zatwierdzonych do stosowania w leczeniu padaczki, a zwłaszcza epilepsji toniczno-klonicznych, korowych napadów
ogniskowych i epilepsji płatów skroniowych1.
Stężenia fenytoiny z zakresu od 10 do 20 µg/ml dla dorosłych2,3,4-7 i od 6 do 14 µg/ml dla dzieci2 w surowicy krwi
uważane są za mieszczące się w zakresie terapeutycznym odpowiednim do optymalnej kontroli napadów7,8.
Toksyczność fenytoiny zależy od dawki i dotyczy głównie ośrodkowego układu nerwowego. W trakcie terapii
niezbędne jest monitorowanie koncentracji fenytoiny w surowicy przez dostarczenie lekarzom indeksów
dostosowywania dawki w celu osiągnięcia optymalnego efektu terapeutycznego i uniknięcia zarówno zbyt niskich,
jak i zbyt wysokich poziomów substancji czynnej w organizmie1,7.
Test CEDIA Phenytoin II Assay wykorzystuje technikę rekombinacji DNA (patent USA nr 4708929) do utworzenia
unikatowego homogenicznego systemu enzymatycznych testów immunologicznych8.
Test oparty jest na bakteryjnym enzymie -galaktozydazie, który został genetycznie przetransformowany do postaci
dwóch nieaktywnych fragmentów. Fragmenty te spontanicznie reasocjują, tworząc w pełni aktywny enzym, który
podczas testu rozszczepia substrat, powodując zmiany koloru, które można mierzyć spektrofotometrycznie.
W teście tym analit w próbce konkuruje z analitem sprzężonym z jednym nieczynnym fragmentem -galaktozydazy
o miejsce wiązania przeciwciała. Jeśli analit jest obecny w próbce, to wiąże się on z przeciwciałem, a fragmenty
enzymu nieaktywnego pozostają wolne, gotowe do utworzenia enzymu aktywnego. Jeśli analit nie jest obecny
w próbce, przeciwciało wiąże się z analitem sprzężonym z fragmentem nieaktywnym, hamując ponowne łączenie
nieaktywnych fragmentów -galaktozydazy, w związku z czym aktywny enzym nie jest tworzony. Ilość utworzonego
aktywnego enzymu i wynikający stąd poziom absorpcji są wprost proporcjonalne do ilości leku obecnego w próbce.
Odczynniki
1 Bufor odtwarzania EA (akceptora enzymu): Zawiera kwas MOPS 3-(N-morfolino) propanosulfonowy,
roztwór 35 mg/l monoklonalnych przeciwciał anty-fenytoinowych, sole buforujące, stabilizator oraz
środek konserwujący.
1a Odczynnik EA (akceptora enzymu): Zawiera roztwór 0,171 g/l akceptora enzymu, środek uwalniający,
środek oczyszczający, sole buforowe oraz środek konserwujący.
2 Bufor odtwarzania ED (donora enzymu): Zawiera kwas MOPS 3-(N-morfolino) propanosulfonowy,
sole buforujące i środek konserwujący.
2a Odczynnik ED (donora enzymu): Zawiera roztwór 19 µg/l donora enzymu sprzężonego z fenytoiną, roztwór
1,64 g/l red- -D-galaktopiranozydu chlorofenolu, sole buforujące, stabilizator i środek konserwujący.
Dodatkowe materiały wymagane (sprzedawane oddzielnie):
100007
Opis zestawu
CEDIA Core TDM Multi-Cal
Materiały kontrolne
Ostrzeżenia i środki ostrożności
NIEBEZPIECZEŃSTWO: Odczynnik proszkowy zawiera albuminę surowicy bydlęcej (BSA) w stężeniu ≤56% w/w i azydek
sodu w stężeniu ≤2% w/w. Odczynnik płynny zawiera surowicę bydlęcą w stężeniu ≤1,0%, azydek sodu w stężeniu ≤0,3%
i przeciwciało swoiste dla leku (mysie) w stężeniu ≤0,1%.
H317 — Może powodować reakcję alergiczną skóry.
H334 — Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu w następstwie wdychania.
EUH032 — W kontakcie z kwasami uwalnia bardzo toksyczny gaz.
Unikać wdychania pyłu / mgły / par / rozpylonej cieczy. Zanieczyszczonej odzieży ochronnej nie wynosić poza miejsce pracy.
Stosować rękawice ochronne / odzież ochronną / ochronę oczu / ochronę twarzy. W przypadku niedostatecznej wentylacji
stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych. W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody
z mydłem. W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: W przypadku trudności z oddychaniem wyprowadzić
lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić warunki do odpoczynku w pozycji umożliwiającej swobodne
oddychanie. W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry lub wysypki: zasięgnąć porady / zgłosić się pod opiekę
lekarza. W przypadku wystąpienia objawów ze strony układu oddechowego: skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ lub
z lekarzem. Wyprać zanieczyszczoną odzież przed ponownym użyciem. Zawartość / pojemnik usuwać zgodnie z przepisami
lokalnymi / regionalnymi / krajowymi / międzynarodowymi.
UWAGA: Ten produkt zawiera substancje chemiczne uznane w stanie Kalifornia za powodujące raka i/lub wady
wrodzone lub inne schorzenia układu rozrodczego.
Przygotowywanie i przechowywanie odczynników
Zestaw należy wyjąć z lodówki bezpośrednio przed przygotowaniem roztworów.
W celu zminimalizowania ryzyka skażenia roztwory należy przygotować w następującej kolejności:
Roztwór R2 donora enzymu: Połącz butelkę 2a (odczynnik donora enzymu) z butelką 2 (buforem odtwarzania donora
enzymu) za pomocą jednego z załączonych adapterów. Zmieszaj poprzez delikatne obrócenie, upewniając się, że cała
zliofilizowana zawartość butelki 2a przedostała się do butelki 2. Uważaj, aby nie utworzyła się piana. Odłącz butelkę 2a
z adapterem od butelki 2 i wyrzuć. Zakręć butelkę 2 i odstaw na około 5 minut w temperaturze pokojowej (15-25°C).
Zmieszaj ponownie. Na etykiecie butelki zapisz datę odtworzenia. Umieść butelkę bezpośrednio w komorze reakcyjnej
analizatora lub w chłodnym miejscu (w temp. 2-8°C) i pozostaw ją tam na 24 godziny przed użyciem.
Roztwór R1 akceptora enzymu: Połącz butelkę 1a (odczynnik akceptora enzymu) z butelką 1 (buforem
odtwarzania akceptora enzymu) za pomocą jednego z załączonych adapterów. Zmieszaj poprzez delikatne
obrócenie, upewniając się, że cała zliofilizowana zawartość butelki 1a przedostała się do butelki 1. Zwróć uwagę,
aby nie utworzyła się piana. Odłącz butelkę 1a z adapterem od butelki 1 i wyrzuć. Zakręć butelkę 1 i odstaw na około
5 minut w temperaturze pokojowej (15-25°C). Zmieszaj ponownie. Na etykiecie butelki zapisz datę odtworzenia.
Umieść butelkę bezpośrednio w komorze reakcyjnej analizatora lub w chłodnym miejscu (w temp. 2-8°C) i pozostaw
ją tam na 24 godziny przed użyciem.
UWAGA 1: Elementy wchodzące w skład zestawu przeznaczone są do stosowania jako integralna całość. Nie
należy używać składników pochodzących z różnych partii.
UWAGA 2: Aby uniknąć zanieczyszczenia odczynników, butelki z odczynnikami należy zamykać za pomocą
odpowiednich nakrętek. Roztwór R2 donora enzymu powinien mieć kolor żółto-pomarańczowy. Kolor czerwony lub
fioletowo-czerwony oznacza, że odczynnik został zanieczyszczony i należy go wyrzucić/zutylizować.
UWAGA 3: Roztwory R1 i R2 muszą przed przeprowadzeniem testu mieć tę samą temperaturę, jaka panuje w schowku
na odczynniki analizatora. Informacje dodatkowe znajdują się w karcie zastosowań konkretnego analizatora.
UWAGA 4: Aby zapewnić stabilność odtworzonego odczynnika akceptora enzymu, chroń go przed długotrwałą
ekspozycją na jasne światło.
Przechowuj odczynniki w temperaturze 2-8°C. NIE DOPUŚĆ DO ZAMARZNIĘCIA. Zamknięte fabrycznie produkty
zachowują trwałość do daty ważności podanej na pudełku lub na etykiecie butelki.
Roztwór R1: 60 dni w chłodziarce analizatora lub w temp 2-8°C.
Roztwór R2: 60 dni w chłodziarce analizatora lub w temp 2-8°C.
Pobieranie próbek i postępowanie z nimi
Do testu nadają się próbki surowicy lub osocza (heparyna litowa lub sodowa; EDTA sodowe). W celu zachowania
integralności próbki od momentu pobrania do czasu oznaczenia, należy unikać jej spieniania oraz wielokrotnego
rozmrażania i ponownego zamrażania. Wirowanie próbek zawierających cząstki stałe. Próbkę przykryć pokrywką,
przechowywać w temperaturze 2-8°C i wykorzystać do testu w ciągu 1 tygodnia, a jeśli próbka ma zostać wysłana,
zamknąć ją pokrywką i przechowywać w stanie zamrożonym. Próbki należy przechowywać w temp -20°C i wykorzystać
do testów w ciągu 4 tygodni. Traktuj wszystkie próbki pacjentów tak, jakby były potencjalnie zakaźne.
Procedura wykonania testu
Do wykonania tego testu potrzebne są analizatory chemiczne pozwalające na utrzymanie stałej temperatury,
pipetowanie próbek, mieszanie odczynników, dokonywanie pomiarów reakcji enzymatycznych i dokładne
odmierzanie czasu reakcji. Karty zastosowań zawierające parametry dla konkretnego urządzenia dostępne są
w firmie Microgenics, będącej częścią firmy Thermo Fisher Scientific.
UWAGA: Jeśli analizator nie jest w stanie odczytać kodu kreskowego, należy ręcznie, za pomocą klawiatury,
wprowadzić ciąg liczbowy umieszczony na etykiecie obok kodu kreskowego.
Kontrola jakości i kalibracja9
Zaleca się przeprowadzenie rekalibracji 2-punktowej
• po zmianie butelki odczynnika
• po zmianie partii odczynników
• zgodnie z wymaganiami procedur kontroli jakości.
Weryfikacja kalibracji: nie jest konieczna.
Dobra praktyka laboratoryjna sugeruje, aby co najmniej dwa poziomy kontroli jakości (niskie i wysokie punkty decyzji
medycznych) były sprawdzane każdego dnia, podczas którego testowane są próbki pacjentów i po każdorazowym
przeprowadzeniu kalibracji. Monitorowanie wartości kontrolnych w celu wykrycia tendencji lub zmian. W razie
wykrycia jakichkolwiek tendencji lub zmian albo jeśli wartości kontrolne nie powrócą do ustalonego zakresu,
należy sprawdzić wszystkie parametry operacyjne. Aby uzyskać pomoc i wskazówki co do odpowiedniego materiału
kontrolnego, skontaktuj się z naszym działem wsparcia technicznego klienta. Wszystkie wymagania dotyczące
kontroli jakości należy realizować zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz z wymogami akredytacyjnymi.
Wyniki i wartości oczekiwane
Test CEDIA Phenytoin II Assay służy do ilościowego oznaczania próbek pacjentów w zakresie od 0,6 µg/ml do 40 µg/ml.
Próbki o stężeniu większym niż obsługiwane przez podstawowy kalibrator TDM Multi-Cal High Calibrator (40 µg/ml)
mogą być rejestrowane jako o wartości większej niż wartość podstawowa kalibratora TDM Multi-Cal High lub rozcieńczone
w stosunku jedna część próbki do jednej części podstawowego kalibratora TDM Multi-Cal Low i przetestowane ponownie.
Wartości uzyskane podczas ponownego testowania należy wyprowadzać w sposób następujący:
Wartość rzeczywista = (2 x wartość rozcieńczona) – stężenie kalibratora niskiego
Odzysk
Fenytoinę dodano do wolnej od analitu, normalnej próbki od pacjenta i rozcieńczono przy użyciu różnych ilości
wolnej od analitu próbki od pacjenta. Następnie określono procentową wartość odzysku przez podzielenie wartości
testowanej przez wartość oczekiwaną.
Wyniki próbek poniżej minimalnego stężenia wykrywalnego w teście powinny być oznaczane jako < 0,6 µg/ml.
Do konwersji µg/ml na µmol/l użyj następującego współczynnika konwersji:
µg/ml x 3,96 = µmol/l
Próbka wysoka (%)
µmol/l x 0,252 = µg/ml
Ograniczenia
1. Częstość wystąpień pacjentów z przeciwciałami -galaktozydazy E.coli jest ekstremalnie niska. Jednak
niektóre próbki zawierające takie przeciwciała mogą powodować sztucznie wysokie wyniki testów
fenytoinowych, które nie pasują do profilu klinicznego.
2. Podobnie jak w przypadku każdego testu opartego na przeciwciałach mysich istnieje możliwość interferencji
próbki z ludzkimi ciałami anty-mysimi (HAMA), co może być powodem fałszywie podwyższonych wyników.
Odzysk (%)
-
39,93
-
90,0
37,46
36,53
97,5
80,0
33,24
32,73
98,5
70,0
29,01
28,87
99,5
60,0
24,79
24,87
100,3
50,0
20,57
20,63
100,3
40,0
16,34
16,30
99,8
12,12
12,30
101,5
Zakres terapeutyczny (μg/ml)
Dorośli
Wartość testowana
(μg/ml)
100,0
Zakres wartości oczekiwanych
Badacz
Wartość oczekiwana
(μg/ml)
Dzieci
Buchthal i Lennox-Buchthal
15-25
30,0
Finn i Olanow2
10-20
20,0
7,90
7,90
100,0
Jusko
10-20
10,0
3,67
3,53
96,2
Buchthal i Svensmark4
10-20
0,0
-
-0,63
-
Sohn i Ferrendelli6
10-25
Penry i Newmark10
10-20
1
3
6-14
Swoistość
Następujące związki zostały przebadane pod względem reaktywności krzyżowej w teście CEDIA Phenytoin II Assay.
Stężenie
Poddane testom (μg/ml)
Reaktywność krzyżowa
(%)
Każde laboratorium powinno sprawdzić przystawalność wartości oczekiwanych do własnej populacji pacjentów oraz
w razie potrzeby określić swój własny zakres referencyjny.
Związek chemiczny
500
6,0
Szczegółowa charakterystyka działania
Amitryptylina
3 000
0,3
Amobarbital
1 000
0,1
500
0,2
10,11-epoksykarbamazepina
1 000
0,1
Klorazepan
2 000
0,9
Chlordiazepoksyd
2 000
0,1
Chloropromazyna
2 500
0,4
Diazepam
2 000
1,5
5-(p-metylofenylu)-5-fenylohydantoina
Poniżej przedstawiamy typowe wyniki uzyskane na analizatorze Hitachi 911.11 Wyniki uzyskane w Państwa
laboratorium mogą być nieco inne.
Karbamazepina
Dokładność
Dane do badań precyzyjności testu zostały wygenerowane przy użyciu fabrycznie zapakowanych odczynników,
ludzkiej surowicy pobranej z puli i surowic kontrolnych, a następnie przeanalizowane za pomocą analizatora
Hitachi 911 według zmodyfikowanych wytycznych eksperymentu replikacji NCCLS. Otrzymano następujące wyniki:
W ramach testu (n=20)
Test do testu (n=17)
Poziom 1
Poziom 2
Poziom 3
Poziom 1
Poziom 2
Poziom 3
n
x­¯ (μg/ml)
120
120
120
120
120
120
Etosuksymid
1 000
0,0
6,3
14,8
26,8
6,3
14,8
26,8
Etotoina
1 000
0,0
SD (μg/ml)
0,2
0,3
0,4
0,3
0,5
0,6
Glutetymid 500
4,7
CV%
3,2
2,0
1,3
5,1
3,1
2,3
HPPH
500
1,8
HPPH-Glukuronid
1 000
0,0
Hydantoina
2 000
0,0
Imipramina
4 000
0,4
Mefenytoina
3 000
0,7
Mefobarbital
1 000
1,1
Metosuksymid
5 000
0,3
Liczba zbadanych próbek: 114
Stężenia próbek wynosiły od 0,7 do 35,1 µg/ml.
Oksaprozyna
500
2,6
p-Hydroksyfenobarbital
1 000
0,2
Liniowość
Wysoką próbkę rozcieńczono przy użyciu niskiego kalibratora Core TDM Multi-Cal Low Calibrator. Następnie
procentowy odzysk wyliczono, dzieląc wartość testowaną przez wartość oczekiwaną.
PEMA
1 000
0,0
Pentobarbital
1 000
0,0
Fenobarbital
2 000
0,0
Fensuksymid
2 000
0,0
Prymidon
1 000
0,3
Porównanie metod
W wyniku porównania rezultatów uzyskanych przy użyciu testu CEDIA Phenytoin II Assay (y) z wynikami uzyskanymi
przy użyciu testu CEDIA Phenytoin II Assay (x) otrzymano następującą korelację (µg/ml):
Regresja Deminga
y = -0,19 + 1,00x
r = 0,998
Sy.x = 0,39
Próbka wysoka (%)
Regresja liniowa
y = -0,17 + 1,00x
r = 0,998
Sy.x = 0,56
Wartość oczekiwana
(μg/ml)
Wartość testowana
(μg/ml)
Odzysk (%)
100,0
-
39,57
-
90,0
36,58
35,87
98,1
Prometazyna
1 500
1,6
80,0
32,57
31,80
97,6
Sekobarbital
1 000
0,0
70,0
24,55
24,63
99,3
Sultiam
500
0,0
60,0
28,56
28,37
100,3
7 000
0,0
50,0
20,53
20,67
100,7
40,0
16,52
16,53
100,1
30,0
12,51
12,60
100,7
20,0
8,50
8,47
99,6
10,0
4,49
4,40
98,0
0,0
-
0,23
-
Kwas walproinowy
Nie stwierdzono żadnych interferencji w teście fenytoinowym CEDIA Phenytoin II Assay dla:
Substancja
Stężenie
Bilirubina
<
Hemoglobina
< 1 000 mg/dl
60 mg/dl
Trójglicerydy
< 2 000 mg/dl
Czułość
Minimalne wykrywalne stężenie w teście CEDIA Phenytoin II Assay wynosi 0,6 µg/ml (2,4 µmol/l).
2
Bibliografia
1. Buchthal, F., Lennox-Buchthal, M.A.: Diphenylhydantoin: Relation of Anticonvulsant
Effect to Concentration in Serum, in Woodbury, D.M., Penry, J.K., Schmidt, K.P. (eds):
Antiepileptic Drugs, New York:Raven Press, 1972;193-209.
2. Finn, A.L., Olanow, C.W.: Phenytoin: Therapeutic use and Serum Concentration
Monitoring, in Taylor, W.J., Fin, A.L. (eds): Individu­alizing Drug Therapy: Practical
Application of Drug Monitoring, Vol2, New York:Gross, Townsend, Frank, Inc., 1981;63-85
3. Jusko, W.J.: Bioavailability and Disposition Kinetics of Phenytoin in Man, in Kellaway,
P., Petersen, I. (eds): Quantitative Analytic Studies in Epilepsy, New York: Raven Press,
1976;115-136
4. Sohn, R.S., Ferrendelli, J.A.: Inhibition of Ca Transport into Rat Brain Synaptosomes by
Diphenylhydantoin (DPH), J. Pharmacol. Exp. Ther., 1973;185: 272-275
5. Kutt, H.: Diphenylhydantoin: Relation of Plasma Levels to Clinical Control, in Woodbury,
D.M., Pentry, J.K., Schmidt, K.P. (eds): Antiepileptic Drugs, New York:Raven Press,
1981;211-218
6. Buchthal, F., Svensmark, O.: Serum Concentrations of Diphenyl­hydantoin (Phenytoin)
and Phenobarbital and Their Relation to Therapeutic and Toxic Effects, Psychiat. Neurol.
Neurochir., 1971;74: 117-136
7. Penry, J.K., Newmark, M.E.: The Use of Anti-Epileptic Drugs, Ann. of Intern. Med.,
1979;90: 207-218
8. Henderson, D.R., Friedman, S.B., Harris, J.D., Manning, W.B., Zoccoli, M,A.: CEDIA,
A New Homogeneous Immunoassay System. Clin Chem, 1986;32(9):1637-1641
9. Data on traceability are on file at Microgenics Corporation, a part of Thermo
Fisher Scientific.
10.Kutt, H., Winters, W., Kokenge, R., McDowell, F.: Diphenyl­hydantoin, Metabolism, Blood
Levels and Toxicity, Arch. Neurol., 1964;11:642-648
11.Dane zgromadzone przez firmę Microgenics Corporation należącą do firmy Thermo Fisher Scientific.
Microgenics Corporation
46500 Kato Road
Fremont, CA 94538 USA
USA — wsparcie dla
klientów i pomoc techniczna:
1-800-232-3342
B·R·A·H·M·S GmbH
Neuendorfstrasse 25
16761 Hennigsdorf, Germany
Aktualną wersję ulotki można pobrać z witryny:
www.thermoscientific.com/diagnostics
Inne kraje:
Proszę skontaktować się z lokalnym przedstawicielem firmy Thermo Fisher Scientific.
Dilantin jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Parke-Davis.
CEDIA jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Roche Diagnostics.
Intralipid jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy KabiPharmacia, Inc.
10003763-6-PL
2016 02
3