Europejski Trybunał Sprawiedliwości

Transkrypt

Europejski Trybunał Sprawiedliwości
Europejski Trybunał
Sprawiedliwości
dr hab. Gertruda Uścińska
Uniwersytet Warszawski
• Ekspert krajowy w programie trESS (Training and reporting on
European Social Security) dotyczącym implementacji przepisów
wspólnotowych w zakresie koordynacji systemów zabezpieczenia
społecznego
• Ekspert, kierownik grupy prawnej odpowiedzialnej za przygotowanie
ustawodawstwa polskiego do stosowania prawa wspólnotowego
• Autor licznych publikacji i ekspertyz w kraju i za granicą z zakresu
koordynacji
1
I. Podstawy prawne
Europejski Trybunał Sprawiedliwości powstał na mocy
Traktatu o utworzeniu Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (TEWWiS)
z 1951 r., jako organ sądowy tej Wspólnoty. Z czasem stał się
organem orzekającym wszystkich Wspólnot Europejskich.
Obecnie podstawy prawne jego funkcjonowania to:
• Traktat o ustanowieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej
(TEWEA - Euroatom),
• Traktat o ustanowieniu Wspólnoty Europejskiej (TWE),
• Traktat o ustanowieniu Unii Europejskiej (TUE).
Zasady funkcjonowania określa statut ETS i regulamin
proceduralny.
2
Zadania i sposób funkcjonowania
Zgodnie z art. 220 TWE zadaniem Trybunału
jest zapewnienie poszanowania prawa
w wykładni i stosowaniu Traktatu.
Trybunał zapewnia jednolite stosowanie prawa
wspólnotowego w państwach członkowskich
oraz sprawuje kontrolę nad legalnością aktów
wtórnego prawa wspólnotowego.
Przyczynia się do rozwoju prawa
wspólnotowego.
3
Zadania i sposób funkcjonowania
Odgrywa istotną rolę w formułowaniu zasad
ogólnych, które nie zostały wprost wyrażone
w traktatach lub w prawie pochodnym,
ale znalazły wyraz w orzecznictwie.
ETS łączy funkcje m.in.
Sądu Konstytucyjnego, Najwyższego
i Międzynarodowego.
4
Sąd Konstytucyjny
Sąd Konstytucyjny orzeka o zgodności
z traktatami aktów prawnych Rady Unii
Europejskiej i Komisji Europejskiej, aktów
wydanych wspólnie przez Parlament
Europejski i Radę Unii Europejskiej, aktów
prawnych Parlamentu Europejskiego oraz
aktów Europejskiego Banku Centralnego,
które mają skutki prawne w stosunku
do osób trzecich.
5
Sąd Najwyższy
Sąd Najwyższy rozpatruje środki
odwoławcze od wyroków Sądu Pierwszej
Instancji (który został utworzony decyzją
Rady Unii Europejskiej z 24 października
1988 r.) na podstawie art. 225 TWE,
wprowadzonego przez
Jednolity Akt Europejski.
6
Sąd Najwyższy
Powodem jego utworzenia był zamiar odciążenia
ETS od spraw mniejszej wagi, głównie
pracowniczych dotyczących kwestii indywidualnych,
a nie mających znaczenia ogólnego.
Traktat Nicejski w znowelizowanym art. 220 TWE
przyznał SN status autonomicznej instytucji
wspólnotowej, Sąd Najwyższy posiada uprawnienia
odwoławcze w stosunku do pewnej kategorii decyzji
Komisji Europejskiej (np. decyzji w zakresie ochrony
konkurencji, nakładającej na przedsiębiorstwa
grzywny pieniężne).
7
Sąd Międzynarodowy
Sąd Międzynarodowy rozpatruje
spory między państwami
członkowskimi wynikające
ze stosowania prawa wspólnotowego,
a także spory wynikające
z realizacji traktatów.
8
Europejski Trybunał Sprawiedliwości
Trybunał jest organem niezależnym od państw
członkowskich oraz od pozostałych instytucji
i organów Wspólnot . Działa wyłącznie
w imieniu Wspólnot Europejskich
oraz w interesie poszanowania prawa
wspólnotowego.
ETS jest organem ponadnarodowym
(Sądem Wspólnoty), który nie jest
hierarchicznie powiązany z sądami
narodowymi (krajowymi).
9
Europejski Trybunał Sprawiedliwości
Trybunał jest organem kolegialnym, a w jego
skład wchodzą dwie kategorie członków:
 sędziowie (jeden sędzia z każdego państwa
członkowskiego),
 rzecznicy generalni, których na podstawie
art. 222 TWE jest ośmiu (ich liczba może być
zwiększona).
10
Europejski Trybunał Sprawiedliwości
Sędziowie orzekają w sprawach objętych
jurysdykcją Trybunału w sposób bezstronny
i sumienny, z zachowaniem tajemnicy obrad.
Do zadań rzeczników generalnych należy
przedstawienie, w sposób bezstronny i niezależny.
Uzasadnionych wniosków w sprawach
przedłożonych Trybunałowi. Ich funkcja polega
na analizie orzeczeń Trybunału wydanych
w sprawach zbliżonych do tej stanowiącej
przedmiot danego postępowania i opracowania
propozycji orzeczenia.
11
Europejski Trybunał Sprawiedliwości
Sędziowie i rzecznicy generalni wybierani są
za wspólnym porozumieniem rządów państw
członkowskich spośród osób spełniających
warunków do zajmowania najwyższych stanowisk
sądowych lub będących pracownikami
o powszechnie uznanej kompetencji.
Powoływani są na okres 6 lat, ale co 3 lata
następuje częściowe odnowienie składu
sędziowskiego i rzeczników generalnych,
na warunkach określonych w statucie Trybunału.
12
Europejski Trybunał Sprawiedliwości
Rodzaje rozpatrywanych spraw
ETS jest uprawniony do rozpatrywania ściśle
określonych rodzajów spraw (skarg) w ramach
jurysdykcji spornej oraz niespornej.
W ramach jurysdykcji spornej ETS orzeka
w sprawach:
 skarg przeciwko państwom członkowskim za
naruszenie prawa wspólnotowego poprzez
niewykonywanie zobowiązań wspólnotowych
(art. 226 i 227 TWE),
13
Rodzaje rozpatrywanych spraw
 skarg przeciwko instytucjom wspólnotowym
o stwierdzenie nieważności aktu prawa
wspólnotowego (art. 230 TWE – tzw. skarga
o uchylenie aktu prawnego wydanego przez
instytucję Wspólnot Europejskich),
 skarg przeciwko instytucjom wspólnotowym
na ich bezczynność (art. 232 TWE),
14
Rodzaje rozpatrywanych spraw
 skarg przeciwko instytucjom wspólnotowym
o odszkodowanie (art. 288 TWE – tzw. skarga
odszkodowawcza),
 sporów między funkcjonariuszami a Wspólnotą
Europejską (art. 236 TWE – tzw. spory
pracownicze).
15
Europejski Trybunał Sprawiedliwości
Rodzaje rozpatrywanych spraw
W ramach jurysdykcji niespornej ETS orzeka
w sprawach:
 zgodności umowy międzynarodowej, którą
zamierza zawrzeć Wspólnota Europejska
(art. 300 TWE),
 pytań prejudycjalnych kierowanych przez sądy
krajowe (art. 234 TWE).
16
Europejski Trybunał Sprawiedliwości
W związku ze stosowaniem wspólnotowych
przepisów dotyczących koordynacji
systemów zabezpieczenia społecznego
najistotniejsze znaczenie mają orzeczenia
w sprawach skarg przeciwko państwu
członkowskiemu za naruszenie prawa
wspólnotowego poprzez niewykonanie
zobowiązań wspólnotowych oraz
w sprawach pytań prejudycjalnych,
czyli tzw. orzeczeń wstępnych.
17
Naruszenie prawa przez niewykonywanie zobowiązań
Podstawą prawną skargi na naruszenie prawa wspólnotowego
poprzez niewykonywanie zobowiązań z niego wynikających
jest art. 226 i art. 227 TWE.
Art. 226 TWE upoważnia Komisję Europejską do wniesienia
skargi do Trybunału Sprawiedliwości w przypadku, gdy uzna,
że państwo członkowskie nie wykonuje zobowiązań
traktatowych.
Art. 227 TWE upoważnia każde państwo do wszczęcia
postępowania sądowego przeciwko innemu państwu
członkowskiemu, które jego zdaniem narusza przepisy
traktatowe. Dotyczy to naruszenia przepisów traktatowych
bezpośrednio, jak i pośrednio, czyli naruszenia prawa
wtórnego i umów międzynarodowych.
18
Orzeczenia wstępne i ich skutki
Państwo członkowskie jest zobowiązane zapewnić właściwe
stosowanie prawa wspólnotowego w danym kraju. W
szczególności obowiązek ten spoczywa na organach sądowych
tych państw. Ustalona w art. 234 TWE procedura wydawania
orzeczeń wstępnych ma na celu zapewnienie jednolitej
interpretacji prawa wspólnotowego w państwach
członkowskich.
ETS nie jest organem wyższej instancji wobec sądów
krajowych i nie sprawuje nad nimi nadzoru judykacyjnego.
Oznacza to, że procedura wydawania orzeczeń wstępnych jest
przejawem współpracy między sądami krajowymi a ETS.
Jest to forma zasięgania opinii Trybunału.
Orzeczenia wstępne stanowią ponad połowę wszystkich
orzeczeń wydanych przez ETS.
19
Pytania wstępne
Procedura zadawania pytań wstępnych nie jest procedurą
sądową sensu stricto. W postępowaniu tym nie ma pozwu ani
odpowiedzi na pozew. Gdyby w trakcie postępowania
sądowego przed sądem krajowym pojawi się wątpliwość co do
interpretacji (wykładni) prawa wspólnotowego lub jego
ważności, a rozstrzygnięcie tych kwestii jest niezbędne do
wydania orzeczenia przed sąd, może on, a niekiedy musi się
zwrócić do Trybunału z pytaniem wstępnym. Przerywa się
wtedy proces przed sądem krajowym i przedkłada się pytanie
przed ETS. Zapytanie jest wpisane do rejestru, przydziela się
mu numer procesowy, wyznacza izbę, sprawozdawcę
i rzecznika generalnego. Pytanie jest tłumaczone
na wszystkie języki państw członkowskich i opublikowane
w Dzienniku Urzędowym.
20
Pytania wstępne
Trybunał po przeprowadzeniu postępowania wydaje
w odpowiedzi na zadane pytanie, tzw. orzeczenie wstępne,
które wiąże sąd krajowy w danej sprawie. Z pytaniem
wstępnym występuje do Trybunału wyłącznie sąd krajowy.
Może to uczynić z własnej inicjatywy lub na wniosek strony.
Nie jest dopuszczalne, aby z pytaniem wstępnym wystąpiła
strona postępowania czy też organy niesądowe, np. organy
administracyjne lub prawodawca państwa członkowskiego.
Pytanie, aby było dopuszczone, musi być odpowiednio
sformułowane. Najczęściej mają one taką treść: czy dany
przepis prawa wspólnotowego… (wskazanie przepisu) zezwala
lub zakazuje (wskazanie co wynika z przepisu prawa
krajowego i mającego zastosowanie w danej sprawie).
Orzeczenia ETS, mimo że wiąże w danej sprawie,
w rzeczywistości wywierają daleko większe skutki.
21
Zarówno sam Trybunał często powoływuje się na swoje
wcześniejsze orzeczenia, sądy krajowe z kolei w swym
orzecznictwie uwzględniają linię określoną przez ETS.
W przypadku orzeczeń stwierdzających nieważność danego
aktu lub przepisu wspólnotowego prawa pochodnego są one
także wiążące w innych sprawach.
Każde państwo członkowskie ma prawo uczestniczyć
w postępowaniu przed ETS i przedstawić swoje stanowisko
w danej sprawie. Kraje członkowskie korzystają z tej
możliwości, bowiem często poruszane przed Trybunałem
sprawy mają szerszy kontekst.
22
Dziękuję za uwagę
23