lista_zad_10 IS 2014
Transkrypt
lista_zad_10 IS 2014
Lista nr 10 do kursu Fizyka; rok. ak. 2013/14 sem. letni W. Inż. Środ.; kierunek Inż. Środowiska Na stronach http://www.if.pwr.wroc.pl/~wsalejda/mat-wzory.pdf/; http://www.if.pwr.wroc.pl/~wsalejda/wzf1.pdf; http://www.if.pwr.wroc.pl/~wsalejda/wzf2.pdf dostępne są tabele wzorów matematycznych/fizycznych. Student jest zobowiązany do wydrukowania ww. tabel i przynoszenia na zajęcia. Lista nr 10 ma na celu zdobycie przez studentów wiedzy matematyczno-fizycznej oraz nabycie umiejętności rozwiązywania zadań dotyczących ruchu falowego z wykorzystaniem dotychczas zbytych kompetencji. Zadania nie rozwiązane na zajęciach lub krótko omówione mogą być treściami sprawdzianów. 187. Fala poprzeczna y ( x , t ) = A sin (ω ⋅ t − k ⋅ x ) o długości λ = 1,56 m, A = 2·10-5 m biegnie w naciągniętej strunie o liniowej gęstości masy ρl = 10-4 kg/m. Punkty struny przebywają dystans od położenia równowagi do maksymalnego wychylenia (odkształcenia) w czasie 0,5 ms. A) Oblicz: okres, częstotliwość, prędkość tej fali, siłę naciągu struny, maksymalną prędkość i maksymalne przyspieszenie ruchu drgającego dowolnego elementu struny. Napisz jawną postać matematyczną tej fali stosując jednostki SI. B) Średnia moc Pśr., czyli średnia szybkość, z jaką fala sinusoidalna w napiętej linie przenosi 2 energię, dana jest wzorem Psr = ρ l c (ω A )2 2 = ρ l c ( v pop. ) 2 , gdzie ρl – liniowa gęstość masy (masa struny/długość struny), czyli masa 1 metra struny, c – prędkośc fazowa fali, νpop. – prędkość poprzecznych drgań elementów struny. Oblicz Pśr. dla fali z zad. 187. 188. Wartość lim ∆x →0 y ( x + ∆x, t ) − y ( x , t ) ∂y ( x, t ) = ∆x ∂x x = − Ak cos (ω ⋅ t − k ⋅ x ) x policzona dla fali z zadania 187., jest miarą odkształcenia (bezwymiarowego) poprzecznego fragmentów struny o długości ∆x dużo, dużo mniejszej od długości fali λ położonych w bezpośredniej odległości punktu x struny, tj. jej fragmentów należących do odcinka (x,x+∆x) (x – jest odległością od źródła fali), natomiast wartość bezwględna odkształcenia odcinka struny ∆x o długości dużo, dużo mniejszej od λ, dana jest wzorem ∂y ( x, t ) x ⋅ ∆x = − Ak cos (ω ⋅ t − k ⋅ x ) x ⋅ ∆x . Jakie jest wychylenie z położenia równowagi, odkształcenie ∂x względne i bezwzględne elementów struny w chwili t = 25 s na odcinku (x,x+∆x), gdzie x = 68 m, a ∆x = 0,005 m? 189. (S) Równanie fali poprzecznej propagującej się wzdłuż naciągniętej długiej struny ma postać (w SI) y ( x , t ) = 0, 0006 ⋅ cos [0, 05π ⋅ x + 6π ⋅ t ] . Wyznacz/oblicz: amplitudę, długość, częstotliwość tej fali, prędkość fazową, kierunek rozchodzenia się fali, maksymalną prędkość elementów struny. Jakie jest wychylenie elementów struny o współrzędnej x = 0,038 m w chwili t = 0,37 s? 190. Po naciągniętej strunie ułożonej wzdłuż osi OX biegnie fala poprzeczna y ( x , t ) = 0, 024 ⋅ sin [3 ⋅ x + 40 ⋅ t ] . Liniowa gęstość masy tej struny wynosi 2.2·10 kg/m. Oblicz -4 prędkość fali i naprężenie struny. W jakim kierunku biegnie fala? 191. (S) Fala poprzeczna biegnąca w sznurze ma postać (w SI) y ( x, t ) = 0,35 ⋅ sin (10π t − 6π x + π / 4 ) . Ile wynosi prędkość c i jaki jest kierunek rozchodzenia się tej fali? Jakie jest wychylenie punktów ośrodka dla t = 0 i x = 0,1 m? Ile wynosi długość i częstotliwość tej fali? Ile wynosi maksymalna wartość prędkości poprzecznej? −6 ( 192. (S) Fala podłużna u ( x, t ) = 3 ⋅ 10 cos 4 ⋅ 10 3 π t − 0,8π x ) biegnie w stalowym pręcie o gęstości masy 7900 kg/m3 i polu przekroju porzecznego 4·10-4 m2. Ile wynosi: a) średnia energia wnoszona przez falę do fragmentu ośrodka o długości ∆x = 0,001 m? Ws-ka: Ws-ka: 〈∆W 〉 = ρ Sc(ω A)2 / 2; c) gęstość energii fali w pręcie? Ws-ka: ∆Emech. = ρ S ∆x (ω A) 2; b) średnia moc tej fali? 2 średnia intensywność tej fali? Ws-ka: 〈 ρ E 〉 = ρ ⋅ A 2ω 2 / 2. 1 〈 I 〉 = ρ c (ω A) 2 / 2; d) średnia 192. Chwilowa wartość gęstości energii fali elektromagnetycznej wynosi u(x.t) =ε0E2+B2/µ0. Korzystając ze związków E=Bc, c2ε0µ0=1, pokaż, że gęstość energii pola magnetycznego i elektrycznego fali elektromagnetycznej są sobie równe. 193. (S) Spolaryzowaną falę płaską rozchodzącą się w próżni w dodatnim kierunku osi OX opisują funkcje E = Emsin(ωt – kx)j (wektor pola elektrycznego drga w płaszczyźnie OXY) oraz B = Bmsin(ωt – kx)k (wektor pola magnetycznego drga w płaszczyźnie OXZ). Pokaż, że średnia wartość gęstości energii T 1 fali elektromagnetycznej u = ∫ ε 0 E 2 ( x, t )dt = ε 0 Em2 2 = Bm2 T 0 ( 2µ 0 ) . Ws-ka: Wprowadź nową zmienną całkowania z = ωt , dt= dz/ω=(T/2π)dz, zauważ, że wtedy całkowanie po nowej zmiennej z odbywa się po przedziale od 0 do 2π, następnie skorzystaj ze związku 1 − cos 2 (ωt − kx ) 1 − cos 2 ( z − kx ) i stąd ostatecznie pokaż, że sin 2 (ωt − kx ) = = sin 2 ( z − kx ) = 2 2 T 1 1 sin 2 (ωt − kx )dt = . ∫ T 0 2 194. Wektor Poyntinga S = E × H określa chwilową ilość energii przenoszonej przez falę w jednostce czasu przez jednostkę powierzchni ustawioną prostopadle do kierunku propagowania się fali (w zadaniu poprzednim prostopadle do osi OX). Pokaż, że dla fali z zadania poprzedniego chwilowa wartość wektora Poyntinga S ( t ) = E ( x , t ) × H ( x , t ) = cε 0 E 2 ( x , t ) . 195. Pokaż, że średnia wartość wektora Poyntinga, zwana intensywnością I fali z zadania 193. wyraża się wzorem T 1 cEm2 2 I = S = ∫ E ( x, t ) H ( x, t )dt = Em H m ( 2µ 0 ) = Em ( 2cµ 0 ) = 2 = T 0 2c µ 0 = cEm2 µ 0ε 0 ( 2µ 0 ) = cEm2 ε 0 2 = c⋅u . 196. Fala elektromagnetyczna o intensywności I padająca prostopadle na płaską powierzchnię wywiera ciśnienie p = I c . Intensywność światła słonecznego (tzw. stała słoneczna) I = 1,4 kW/m2. Wyznacz Em oraz Bm światła słonecznego. Potraktujmy Ziemię jako płaską tarcze o promieniu R = 6400 km. Ile wynosi średnia wartość siły, z jaką światło słoneczne oddziałuje na Ziemię. Porównaj tak wyznaczoną siłę z siłą oddziaływania grawitacyjnego Słońca i Ziemi. 197. (S) Laser wysyła impulsy o mocy szczytowej 1,5·103 MW, które są ogniskowane na powierzchni 1 mm2 całkowicie odbijającym impulsy. Jakie jest ciśnienie światła lasera w tych warunkach. 198. Związek między zmianą energii kinetycznej ∆Ek spowodowaną pochłonięciem światła niosącego pęd ∆p ma postać ∆Ek = c·∆p. Statek kosmiczny o masie 1,5·103kg dryfuje w przestrzeni kosmicznej (nie działają siły grawitacyjne). Astronauta włącza laser emitujący wiązkę światła o mocy 10 kW. Jaką prędkość osiągnie statek po jednej dobie działania lasera? 199. (S) W obszarze przestrzeni kosmicznej wolnej od grawitacji wiązka o stałej wartości natężenia 6 mW/m2 przyspiesza kulkę o promieniu 2 µm i gęstości 5·103 kg/m3, która całkowicie pochłania światło. Oszacuj wartość siły działającej na kulkę oraz jej przyspieszenie. 200. (S) Kosinusoidalna fala rozchodzi się w sprężynie leżącej wzdłuż osi OX. Amplituda fali A = 0,01m, długość λ = 0,4m, a częstotliwość f = 8 Hz. Poprzeczne wychylenie punktów sprężyny dla t = 0 i x = 0 wynosi 0,01m.Wyznaczyć wektor falowy k, okres T, częstość kołową ω, prędkość c, fazę początkową tej fali. Napisz równanie tej fali. 2 201. (S, trudne) Jednorodna struna o masie m i długości L zwisa pionowo w dół. Pokazać, że prędkość fali poprzecznej w tej strunie zależy od odległości y od dolnego końcu jak c(y) = (gy)1/2. Ile wynosi czas potrzebny fali poprzecznej na przebycie odległości od dolnego do górnego końca struny? Rozwiązanie: Na element struny o długości ∆y odległy od dolnego końca struny o y działa siła naciągu N(y) = ρ·y·g będąca ciężarem struny o długości y, gdzie ρ = m/L. Dla y = L wartość siły naciągu jest równa ciężarowi struny i wynosi N(y = L) = m·L·g/L = mg. Prędkość fali wyraża się wzorem c ( y ) = N ( y ) ρ , z którego po prostych podstawieniach i uproszczeniach otrzymujemy c(y) = (gy)1/2. Na przebycie drogi ∆y fala potrzebuje czasu ∆t = ∆y/c(y), tj. ∆y ∆y ∆y ∆t = = = ; całkowity czas przebiegu fali wzdłuż struny od jej jednego do drugiego końca c ( y) gy N ( y) ρ jest sumą czasów ∆t = ∆y , gdy wartość y zmienia się od zera do L a ∆y zmierza do zera, innymi słowy, należy gy y=L policzyć sumę T = ∑ ∆t = lim ∆y →0 ∑ y =0 T =∫ L 0 ∆y , co prowadzi do końcowego wyniku gy dy 1 = gy g ∫ L 0 dy 2 = y g y 0L = 2 g ( ) L− 0 =2 L . g 202. (S) Napisz równanie opisujące poprzeczną falę sinusoidalną biegnącą w sznurze w dodatnim kierunku osi OX, dla której k = 60 cm−1, T = 0,2 s, A = 3mm. Wyznacz maksymalną prędkość poprzeczną cząsteczek sznura. Jak wyznaczamy współrzędne punktów sznura, w których w danej chwili wychylenie jest maksymalne/zerowe? 203. Monochromatyczna fala akustyczna pada pod kątem α na powierzchnię wody. Dla jakich kątów padania fala ta nie wnika do wody? Prędkość dźwięku w wodzie c2 =1500 m/s, a w powietrzu c1 = 332 m/s; prawo załamania dla fal akustycznych c2 ⋅ sin α = c1 ⋅ sin β , gdzie β − kąt załamania. Komentarz: Zaskakujący na pozór wynik, bowiem powinno być tak, jak w optyce geometrycznej: Fala przechodząca z ośrodka rzadszego do gęstrzego nie powinna ulegać całkowitemu wewnętrznemu odbiciu! 204. (S) W skorupie ziemskiej fale podłużne mają prędkość c = 8 km/s i fale poprzeczne c⊥ = 4,5 km/s . Stacja sejsmograficzna zarejestrowała oba typy fal wywołane trzęsieniem ziemi, przy czym fale podłużne odebrała o 18 min wcześniej. Oszacuj w jakiej odległości od stacji znajdowało się epicentrum trzęsienia ziemi? 205. (S) Struna ma długość 1,5 m, masę 8,7 g, a jej naprężenie wynosi 120 N. Zamocowano jej końce i wzbudzono drgania. Obliczyć prędkość rozchodzenia się fal poprzecznych w tej strunie. 206. (S) Wyznaczyć prędkość poprzeczną vpop. = ∂y/∂t oraz przyspieszenie poprzeczne a = ∂2y/∂t2 fragmentów struny w chwili czasu t = 0,2 s w punkcie x = 1,6m struny, w której rozchodzi się fala y(x, t) = 0,12 sin[π(x/8 + 4t)]. Ile wynoszą wartości maksymalne wyznaczonych wielkości? Dla jakich chwil czasu wielkości v oraz a osiągają w tym punkcie wartości ekstremalne? Czy spełniona jest relacja a = −ω2y? Ile wynoszą: długość, okres i prędkość fazowa tej fali? 207. (S) Sprawdzić, że równanie fali kosinusoidalnej y(x, t) = Acos(ωt − kx), gdzie ω/c = k = 2π/λ jest rozwiązaniem jednowymiarowego równania falowego ∂2y/∂t2 = c2∂2y/∂x2. 208. (S) Stalowy pręt o dł. lFe = 12,4m jest połączony z prętem miedzianym o dł. lCu = 6,2m, tworząc jeden pręt o dł. l = lFe + lCu. Przekroje poprzeczne obu prętów są równe i wynoszą S = 25mm2. Pręt rozciąga siła F = 3,1·103 N. Jak długo biegnie podłużna (poprzeczna) fala sprężysta od jednego do drugiego końca pręta? Stałe materiałowe: EFe = 2・1011N/m2, GFe = 8,4・1010N/m2, ECu = 1,1・1011N/m2, GCu = 4,2・1010N/m2, ρFe = 7800 kg/m3, ρCu = 8900 kg/m3. 209. (S) Prędkość dźwięku w powietrzu c = 332 m/s. Źródłem dźwięku o częstotliwości 300 Hz jest syrena wozu policyjnego. (a) Wóz porusza się z prędkością 45 m/s. Obliczyć częstotliwość i długość fal przed i za wozem. (b) Za wozem jadą dwa samochody: jeden w tym samym kierunku z prędkością 30 m/s, a drugi w przeciwnym kierunku z prędkością 15m/s. Jakie częstości fal słyszą pasażerowie samochodów? (c) Wóz policyjny zbliża się z 3 prędkością 5m/s do pionowej ściany odbijającej dźwięk syreny. Jaką częstotliwość dudnień słyszy policjant? Ws-ka do zad. (c): Wyznacz najpierw częstotliwość dźwięku docierającego do ściany (i odbijającego się od niej) – ściana jest źródłem/nadajnikiem fali odbieranej przez policjantów, a następnie częstotliwość fali odbieranej przez policjantów. Należy pamiętać o tym, że częstotliwość odbieranej fali akustycznej zależy zarówno od prędkości detektora/odbiornika jak i od źródła/nadajnika względem powietrza i liczona jest ze wzoru. Jeśli skierujemy wektor Rdetektor→źródło o początku w miejscu położenia detektora i o zwrocie od detektora do źródła, to częstość odbieranej c ± vdetektora/odbiornika fali przez odbiorcę określa wzór f detektora/odbiornika = f źródla/nadajnika ; znaki plus wybieramy pod c ± vźródla/nadajnika warunkiem, że prędkości mają zwroty zgodne z dodatnim zwrotem wektora Rdetektor→źródło. 210. (S) Akustyczny alarm przeciwwłamaniowy samochodu emituje falę o częstości 10 kHz. Jaka jest częstość dudnień powstających po nałożeniu się fali alarmu i fali odbitej od intruza, tj. potencjalnego złodzieja, oddalającego się od źródła z prędkością 3m/s? Prędkość dźwięku 332 m/s. Ws-ka: Patrz zadania poprzednie i następne. 211. (S) Podwodne okręty Czerwony Październik (CP) i Blue Shark (BS) płyną naprzeciw siebie po tym samym kursie w nieruchomej wodzie oceanu. Ich prędkości wynoszą: vCP = 50 km/h, vBS = 70 km/h. CP wysyła sygnały BS sonaru o częstotliwości 1 kHz, których prędkość w wodzie wynosi 5470 m/s. Jaka jest częstotliwość f odb. sygnałów CP odbieranych przez BS? Jaka jest częstotliwość f odb. odbieranych na pokładzie CP fal odbitych od BS? Jak mierząc CP f odb. wyznaczamy (nie znając prędkości VBS) prędkość BS? Rozwiązanie. Równanie, które pozwala wyznaczyć nieznaną prędkość xBS = vBS ma postać CP CP f odb. = f nad CP CP c + xBS c + vCP c ⋅ ( c − vCP ) ⋅ f odb. − f nad ⋅ ( c + vCP ) ⋅ c ⋅ → xBS = . CP CP c − vCP c − xBS f nad ⋅ ( c + vCP ) + ( c − vCP ) f odb. Wniosek: Za pomocą sonaru CP może namierzać cudzy okręt podwodny i zmierzyć jego prędkość. Wyprowadzenie powyższego wzoru. BS odbiera sygnał (patrz zadanie 151.) o częstotliwości (uwaga, v [m/s] = v [km/h]/3,6) BS CP f odb. = f nad c + vBS ≃ 1,1048 kHz. Fale te odbijają się od BS, który staje się ruchomym źródłem fal sprężystych c − vCP CP BS = f odb. dla CP odbieranych z częstością f odb. c + vCP ≃ 1,2226 kHz. Traktując vBS jako niewiadomą, możemy c − vBS wyznaczyć ją w oparciu o dane będące w dyspozycji CP, ponieważ CP BS f odb. = f odb. CP CP f odb. = f nad c + vCP , c − v BS BS CP f odb. = f nad c + v BS c + vCP , ⋅ c − vCP c − v BS CP CP f odb. = f nad c + vBS , c − vCP c + x BS c + vCP , ⋅ c − vCP c − x BS CP CP = f nad ( c − vCP )( c − xBS ) f odb. ( c + xBS ) ⋅ ( c + vCP ) → CP CP CP CP − ( c − vCP ) ⋅ xBS ⋅ f odb. + c ⋅ ( c − vCP ) ⋅ f odb. = f nad ⋅ ( c + vCP ) ⋅ xBS + f nad ⋅ ( c + vCP ) ⋅ c → i kolejno otrzymujemy : CP CP CP CP c ⋅ ( c − vCP ) ⋅ f odb. − f nad ⋅ ( c + vCP ) ⋅ c = f nad ⋅ ( c + vCP ) ⋅ xBS + ( c − vCP ) ⋅ xBS ⋅ f odb. → xBS = vBS = CP CP − f nad ⋅ ( c + vCP ) ⋅ c c ⋅ ( c − vCP ) ⋅ f odb. → podstawiamy i liczymy CP CP f nad ⋅ ( c + vCP ) + ( c − vCP ) f odb. 4 vBS = ( 332m/s ) ⋅ 332m/s − 50 50 m/s ⋅ 1,2226 ⋅ 103Hz − 103Hz ⋅ ( 332m/s ) ⋅ 332m/s + m/s 3,6 3,6 → 50 50 103Hz ⋅ ( 332m/s ) + m/s + ( 332m/s ) − m/s ⋅ 1,2226 ⋅ 103Hz 3,6 3,6 129122,318 − 114835,111 xBS = vBS = ≃ 19,45m/ s = 70 km/ h. 345,8889 + 388,9226 Tak więc kapitan CP zna prędkość BS, którą wyznacza oprogramowanie sonaru na podstawie własnej prędkości oraz zmierzonych wartości częstotliwości wysyłanych i odbieranych przez sonar. 212. Podaj regułę wyznaczania odległości w kilometrach od miejsca błyskawicy metodą zliczania sekund upływających od zobaczenia błysku do usłyszenia grzmotu. Załóż, że dźwięk biegnie po linii prostej. 213. (S) Dwóch kibiców piłki nożnej obserwuje mecz i widzi kopnięcie przez piłkarza piłki. Dźwięk uderzonej piłki dociera do obu z opóźnieniem 0,25 s i 0,14 s. Linie proste poprowadzone od kibiców do piłkarza tworzą kąt prosty. W jakiej odległości od siebie znajdują się kibice? 214. (S) a) Kamień wrzucono do studni. Po 3 s usłyszano plusk. Jak głęboka jest studnia? Gęstość powietrza 1,2 kg/m3, a moduł ściśliwości 1,33 ·105 Pa. b) Studnia rezonuje przy najniższej częstości 7Hz. Jak głęboka jest ta studnia? 215. (S) Natężenie fali akustycznej w powietrzu wynosi I = (∆pmax)2/(2ρc), gdzie (∆pmax) ‒ amplituda zmian ciśnienia. Oszacować wartość (∆pmax) dla dźwięku o częstotliwości 4 kHz i intensywności I = 10−8 W/m2. Jakie ciśnienie wywiera ta fala padając prostopadle na powierzchnię, która: a) całkowicie pochłania, b) całkowicie odbija dźwięk? Wrocław, 18 maja 2014 W. Salejda 5