Prezydent Miasta Susz

Burmistrz Świebodzina
ul. Rynkowa 2
66-200 Świebodzin
Świebodzin 13.10.2014 r.
FIN.3120.7.15.2014. KS
Lubuskie Zakłady Drobiarskie
ELDROB S. A.
ul. Poznańska 56
66-200 Świebodzin
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Burmistrz Świebodzina, działając na podstawie przepisów art. 14j § 1 i § 3 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w zakresie nieruchomości, w której
wyodrębniono własność lokali (zdarzenie przyszłe)
postanawia
uznać za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy, że:
1. opodatkowaniu na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach
lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849) będzie podlegała nieruchomość w stosunku, do której
nie dokonano przeniesienia własności wyodrębnionego lokalu lub udziału w wyodrębnionym
lokalu na podmiot trzeci (Nabywcę);
uznać za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, że:
2. opodatkowaniu na podstawie art. 3 ust. 5 w/w ustawy o podatkach i opłatach lokalnych
(Dz. U. z 2014 r. poz. 849) będzie podlegała nieruchomość w stosunku, do której dokonano
przeniesienia własności wyodrębnionego lokalu lub udziału w wyodrębnionym lokalu
na podmiot trzeci (Nabywcę)
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 14 j w/w ustawy Ordynacja podatkowa - interpretacje indywidualne,
co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego stosownie do swojej właściwości wydaje
wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. Interpretacje są wydawane
w indywidualnych sprawach podatników, jeżeli elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie
interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego,
kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie
sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego
lub organu kontroli skarbowej.
Pełnomocnik Karina Pęcherz w imieniu Lubuskich Zakładów Drobiarskich ELDROB S. A. w dniu
21.07.2014 r. (data wpływu 23.07.2014 r.) wystąpił do tutejszego organu podatkowego z wnioskiem
o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zdarzenia przyszłego
opisanego następująco: Spółka jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej zabudowanej
położonej na obszarze tutejszej gminy. Przedmiotowa nieruchomość składa się z kilkunastu działek
ewidencyjnych ujętych w księdze wieczystej. Na nieruchomości posadowionej jest kilka budynków.
Spółka rozważa ustanowienie odrębnej własności dwóch (lub więcej) lokali w budynku
posadowionym na tej nieruchomości.
Spółka rozważa również przeniesienie ułamkowej części prawa własności jednego (lub więcej)
z tych lokali na rzecz podmiotu trzeciego (Nabywca).
W wyniku tych działań, Wnioskodawca oraz Nabywca stanie się z mocy prawa właścicielem
(współwłaścicielem) dwóch (lub więcej) odrębnych lokali i/lub jednocześnie współwłaścicielem
w odpowiednich częściach ułamkowych powierzchni wspólnych budynków znajdujących
się na tej nieruchomości oraz użytkownikiem wieczystym powierzchni gruntu.
W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zwraca
się z następującymi pytaniami:
1. czy w przypadku, gdy na nieruchomości posadowionych jest kilka budynków i w jednym
z tych budynków ustanowiona zostanie odrębna własność co najmniej dwóch lokali,
to podatek od nieruchomości od części budynków stanowiących współwłasność (części
wspólnych) oraz od gruntu powinien zostać ustalony według proporcji w jakiej
powierzchnia użytkowa lokali stanowiących odrębne nieruchomości (będące
własnością Wnioskodawcy) pozostawać będzie do całkowitej powierzchni użytkowej
budynków, a w konsekwencji – zgodnie z art. 3 ust 5 ustawy o podatkach i opłatach
lokalnych – podstawę opodatkowania w podatku od nieruchomości powinna stanowić
łączna powierzchnia użytkowa lokali wyodrębnionych będących własności
Wnioskodawcy oraz udział w częściach wspólnych budynku i w powierzchni gruntu
obliczonych przy zastosowaniu powyższej proporcji?
2. czy powyższe zasady ustalania podstawy opodatkowania w podatku od nieruchomości
znajdą również zastosowanie w przypadku, gdy własność jednego z odrębnych lokali
lub w jednym z lokali zostanie przeniesiony udział w nieruchomości na podmiot trzeci
(Nabywcę)
Analizując przedmiotowy wniosek i odnosząc się kolejno do postawionych pytań,
należało stwierdzić, co następuje.
Art. 3 ust. 5 w/w ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, który stwierdza, że jeżeli
wyodrębniono własność lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od gruntu
oraz części budynku stanowiących współwłasność ciąży na właścicielach lokali w zakresie
odpowiadającym częściom ułamkowym wynikającym ze stosunku powierzchni użytkowej lokalu
do powierzchni użytkowej całego budynku. W sytuacji gdy wyodrębniono własność lokali zastępuje
on art. 3 ust. 4 w/w ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, stwierdzający, że jeżeli nieruchomość
lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej
podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od nieruchomości
lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach,
z zastrzeżeniem ust. 5.
Art. 3 ust. 5 jednoznacznie wskazuje na sytuację gdy mamy do czynienia ze współwłasnością
do wyodrębnionych lokali.
W związku z brakiem definicji współwłasności w w/w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych i
w/w ustawie Ordynacja podatkowa należy siegnąc do definicji zawartej w ustawie z 23.04.1964 r.
Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.).
W art. 195 w/w ustawy Kodeks cywilny czytamy własność tej samej rzeczy może przysługiwać
niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Jak czytamy komentarzu do w/w artykułu: z definicji (…) wynika, że współwłasność
charakteryzuje się trzema podstawowymi cechami: jednością przedmiotu, wielością podmiotów oraz
niepodzielnością wspólnego prawa. Jedność przedmiotu oznacza, że w stosunku współwłasności
przedmiotem prawa własności przysługującego kilku osobom jest jedna rzecz ruchoma
lub nieruchomość. Jeśli rzecz wchodzi w skład zbioru rzeczy, stanowiącego pewną funkcjonalną całość,
to współwłasność dotyczy każdej pojedynczej rzeczy wchodzącej w skład takiego zbioru, nie zaś zbioru.
Istotną cechą charakteryzującą współwłasność jest wielość podmiotów prawa własności jednej rzeczy.
Chodzi tu o co najmniej dwie lub więcej osób (fizycznych i prawnych, jak też jednostek organizacyjnych,
o których mowa w art. 331 k.c.), które pomimo łączącego je stosunku współwłasności są nadal
odrębnymi podmiotami prawa (…) We współwłasności prawo własności przysługuje, jak wynika
z brzmienia komentowanego przepisu, niepodzielnie kilku osobom. Żaden ze współwłaścicieli nie ma
więc wyłącznego prawa do fizycznie wydzielonej części rzeczy, a każdemu z nich przysługuje
jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych
współwłaścicieli1.
Wnioskodawca w kwestii prawnej odwołuje się do art. 10 ustawy z dnia 24.06.1994 r.
o własności lokali (Dz. U. z 2000 r., Nr 80 poz. 903 z późn. zm.), który wskazuje, że właściciel
nieruchomości może ustanawiać odrębną własność lokali dla siebie, na mocy jednostronnej czynności
prawnej. W takim wypadku stosuje się odpowiednio przepisy o ustanowieniu odrębnej własności
w drodze umowy.
Art. 10 w/w ustawy o własności lokali ma zastosowanie do zdarzenia przyszłego nr 1 opisanego
przez Wnioskodawcę. Powołuje się on również na Komentarz do Ustawy o własności lokali, który
stwierdza, że „dotychczasowy właściciel gruntu i budynku jako jego części składowej staje
się właścicielem lokali znajdujących się w tym budynku, a przestaje być właścicielem gruntu, którego
jest od tego momentu współwłaścicielem, przy czym wszystkie udziały nalezą do niego, a pomimo,
to współwłasność nie ustaje, co wydaje się sytuacją raczej wyjątkową”.
W związku z tym w tej szczególnej formie współwłasności zawartej w art. 10 w/w ustawy
o własności lokali trudno jest mówić o współwłasności w świetle art. 195 w/w ustawy Kodeks cywilny
a tym samym zmiany podmiotu w podatku od nieruchomości z wymienionych w art. 3 ust. 1 na art. 3
ust. 5 w/w ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Analizując funkcjonowanie art. 3 ust. 5 w/w ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie sposób
odnieść się do miejsca w ustawie, w którym się ten przepis zalazł. Art. 3 reguluje kwestie dotyczące
zakresu podmiotowego podatku od nieruchomości. Przepis ten wskazuje przede wszystkim podmioty,
które są podatnikami w tym podatku (ust. 1 – 3), oraz charakter ciążącego na nich obowiązku
podatkowego (solidarny, wynikający z ust. 4, oraz ograniczony, ustalony na zasadach określonych
w ust. 5). Art. 3 nie określa żadnych elementów dotyczących zakresu przedmiotowego ustawy, tj. tego
co jest opodatkowane, co jest wyłączone lub zwolnione z opodatkowania w podatku od nieruchomości.
W tym miejscu zwrócić również należy uwagę, iż zakres przedmiotowy podatku od nieruchomości
uregulowany jest w art. 2 w/w ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Przepis ten określa kategorie
przedmiotów, które objęte są podatkiem od nieruchomości (ust. 1 – 2) oraz przedmioty, które
są wyłączone z opodatkowania (ust. 3). Art. 7 w/w ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wskazuje
sytuacje, w jakich określone przedmioty (ust. 1) lub podmioty (ust. 2) są zwolnione od podatku
od nieruchomości2.
Biorąc to pod uwagę, należy stwierdzić, iż w świetle przepisów określających zakres
przedmiotowy podatku od nieruchomości (art. 2 i 7 w/w ustawy o podatkach i opłatach lokalnych)
nie sposób uzasadnić, iż część budynku i gruntu, w związku z wyodrębnieniem własności lokali,
nie jest opodatkowana. Z przepisów tych bowiem nie sposób wywieść, że ustawodawca wyłączył
lub zwolnił z opodatkowania część budynku i gruntu, w przypadku gdy ustanowione są w tym obiekcie
odrębne własności lokali3.
Wyodrębnienie w budynku stanowiącym współwłasność odrębnych lokali może skutkować
powstaniem wątpliwości co do zasad opodatkowania istniejących nieruchomości wspólnych (części
budynku i gruntu). Związane są one z brzmieniem art. 3 ust. 5 w/w ustawy o podatkach i opłatach
lokalnych. Jego zastosowanie nie może jednak powodować, iż część nieruchomości wspólnych
nie będzie w ogóle opodatkowana. Przepis ten nie modyfikuje regulacji określających zakres
1
A. Kidyba (red.), K.A., Dadańska, T.A Filipiak Kodeks cywilny. Komentarz. Tom II. Własność i inne prawa rzeczowe,
Warszawa 2012, Wolters Kluwer
2 R. Dowgier, L. Etel, B. Pahl, M.Popławski Podatki i opłaty lokalne. 601 pytań i odpowiedzi, Warszawa 2012, Wolters Kluwer
3 tamże
przedmiotowy w podatku od nieruchomości, nie wprowadza też żadnej preferencji podatkowej
przysługującej właścicielom wyodrębnionych własności lokali4.
Należy stwierdzić, że samo wyodrębnienie lokali jako części budynku stanowiącej samodzielny
przedmiot własności (współwłasności), bez zmiany po stronie podmiotowej, nie wywołuje skutków
w podatku od nieruchomości. Dlatego też stanowisko nr 1 w zakresie zdarzenia przyszłego uznano
za nieprawidłowe, gdyż w świetle powyższych wyjaśnień powodowałoby to nieopodatkowanie całego
posiadanego przez podatnika majątku podlegającego opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Stanowisko nr 2 w zakresie zdarzenia przyszłego uznano za prawidłowe, gdyż przepis
szczególny zawarty w art. 3 ust. 5 w/w ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wskazuje na sposób
i zasady opodatkowania lokalu i części wspólnych według sposobu wskazanego we wniosku a także
w linii orzecznictwa w zakresie w/w artykułu.
POUCZENIE
Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem
organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego
interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku
nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.
Niniejsza interpretacja, po usunięciu danych identyfikujących wnioskodawcę oraz inne podmioty
wskazane w treści interpretacji, zostanie niezwłocznie zamieszczona w Biuletynie Informacji Publicznej.
Stronie przysługuje prawo wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa
podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. za pośrednictwem Burmistrza Świebodzina, po uprzednim
wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący
dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa.
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia
doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił
odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania.
Otrzymują:
1. Pełnomocnik:
Karina Pęcherz
SD&Partners sp. z o. o.
Plac Piłsudskiego 3
00-078 Warszawa
2. A/a
4 tamże