Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna”

Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
1
RYSUNEK IZOMETRYCZNY
Płaszczyzna izometryczna – przekształcona płaszczyzna prostokątna, oparta na dwóch osiach
układu współrzędnych. Obiekty rysowane z użyciem płaszczyzn izometrycznych sprawiają
wrażenie obiektów przestrzennych, wykonanych na trzech osiach układu.
Zmiana skoku w siatce z prostokątnego na izometryczny:
1. Wybrać w oknie dialogowym Ustawienia rysunkowe zakładkę Skok i siatka, a następnie
pozycję Skok izometryczny.
2. Wpisać w linii poleceń wyraz skok, a następnie:
Określ skok lub [Tak/Nie/Różne/Obrót/Styl/tyP] <aktualny>: s
Podaj styl siatki skoku [Standardowy/Izometryczny] <aktualny>: i
Określ skok pionowy <aktualny>: 10
Przykład 1.
Przełączyć Styl skoku z prostokątnego na izometryczny, zwrócić uwagę na zmiany w układzie
punktów siatki. Uaktywnić płaszczyznę prawą korzystajac z przełącznika (klawisz F5 lub
Ctrl-E).
Przełączyć nim tyle razy, aż w linii poleceń ukaże się zgłoszenie:
<izopłaszczyzna prawa>.
Zwróć uwagę na zmiany położenia ramion kursora podczas wybierania odpowiedniej
płaszczyzny. Uaktywnić narzędzie Linia i włączyć tryb Orto oraz Skok, następnie:
Przesunąć kursor w prawo, aż do uzyskania linii długości 100.
Przesuń kursor w górę aż do uzyskania linii długości 30 .
Przesuń kursor w lewo do uzyskania linii o długości 100.
Zamknij wielobok (z).
Włącz izopłaszczyznę lewą, uaktywnij narzędzie Linia,
Izopłaszczyzna górna
następnie narysuj lewą ściankę podobnie jak prawą.
Izopłaszczyzna prawa Włącz izopłaszczyznę górną, uaktywnij narzędzie Linia i
dorysuj dwie krawędzie tak, aby łącznie z górnymi
krawędziami równoległoboków powstał romb.
Izopłaszczyzna lewa
Każda izopłaszczyzna posiada własne osie odpowiednio
30°
90°
przesunięte o 30°, 90° i 150° w stosunku do osi rysunku.
W efekcie uzyskujemy izometryczny rysunek
150°
poglądowy.
Przykład 2.
Na poprzednim rysunku uaktywnić narzędzie Elipsa:
Określ początek osi elipsy lub [łUk/śrOdek/Izo]: i
Wybierz izopłaszczyznę górną.
Określ środek okręgu izo - kliknij w miejscu
przecięcia przekątnych rombu (narysuj linie
pomocnicze lub skorzystaj z siatki).
Określ promień okręgu izo tak, aby okrąg izo był
wpisany w romb.
Ponownie wybierz narzędzie Elipsa – izo. Wybierz
płaszczyznę izometryczną prawą.
Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
2
Określ środek okręgu izo – w punkcie równooddalonym od trzech jego krawędzi (użyj linii
pomocniczych).
Określ promień okręgu izo – tak, aby okrąg
izometryczny był wpisany w romb.
Przykład 3.
Włacz
izopłaszczyznę
górną,
następnie
narysuj
okrąg
izometryczny o środku w punkcie
0,100 i promieniu 30.
Wykorzystując narzędzie Kopiuj
powiel pięciokrotnie utworzony
okrąg, aż do otrzymania rys. 1.
Na co drugim okregu, liczac od góry,
utwórz
narzędziem
Linia
z
włączonym trybem Orto romb o
przekątnych przecinających się w
środku okręgu i boku równym 10.
Połącz
odpowiednie
krawędzie
wszystkich rombów, jak na rys. 2.
1.
2.
3. Korzystając z narzędzi Utnij i
Wymaż usuń zbędne elementy tak, by otrzymać rys. 3.
Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
3
Rozmieszczenie wydruku
Przestrzeń modelu – 3-wymiarowa przestrzeń w której tworzymy i modyfikujemy rysunek
2- lub 3-wymiarowy.
Przestrzeń wydruku (papieru) – symuluje kartki papieru. Rysowanie w przestrzeni papieru to
rysowanie bezpośrednio na powierzchni kartki rozmieszczenia wydruku.
Zakładki na dole obszaru rysunku: Model, Arkusz1, Arkusz2.
UKŁADY WSPÓŁRZĘDNYCH
Globalny układ współrzędnych GUW
Lokalny układ współrzędnych LUW (układ współrzędnych użytkownika)
i
i
i
LUW
Obrót
kół
LUW
Obrót
kół
LUW
Obrót
kół
LUW
Wektor osi
Z
LUW 3
punkty
LUW
Początek
LUW
Widok
LUW
Obiekt
Globalny
UW
Poprzedni
LUW
Standardo
wy LUW
Nazwany
LUW
LUW
Płaszczyzna konstrukcyjna – płaszczyzna, na której są rysowane obiekty płaskie.
Zmiana położenia i orientacji układu współrzędnych powoduje zmianę płaszczyzny
konstrukcyjnej. Układ współrzędnych użytkownika można dowolnie ustawić w przestrzeni
i dzięki temu rysowac obiekty na dowolnej płaszczyźnie. Każda rzutnia ma domyślnie swój
własny układ współrzędnych, a więc i własną płaszczyznę konstrukcyjną.
Sterowanie układami współrzędnych
Narzędzia -> Nowy LUW -> opcja
Poprzedni – przywołuje poprzedni układ współrzędnych
Globalny – włącza globalny układ współrzędnych GUW
Obiekt – układ współrzędnych przyczepiony do wskazanego obiektu, którego orientacja
i położenie wyznacza orientację układu współrzędnych. Należy wskazać obiekt, do którego ma zostać
przyczepiony układ współrzędnych.
Powierzchnia – układ współrzędnych przyczepiony do ścianki bryły. Należy wskazać ściankę bryły.
Po wskazaniu można wybrać kolejną ściankę albo obrócić układ o 180°.
Widok – układ współrzędnych, którego płaszczyzna XY jest równoległa do płaszczyzny ekranu.
Położenie początku układu nie ulega zmianie.
Początek – układ współrzędnych umieszczony w nowym położeniu (przesunięcie początku LUW).
Należy wskazać nowe położenie układu współrzędnych. Orientacja osi pozostaje bez zmian.
Wektor osi Z – układ współrzędnych określony poprzez wektor osi Z. Należy wskazać nowe
położenie początku układu oraz punkt leżący na dodatniej stronie osi Z.
3 punkty - układ współrzędnych określony na podstawie trzech wskazanych punktów. Pierwszy punkt
określa początek układu, pozostałe dwa określają kierunki osi X i osi Y.
Obrót wokół osi X – obraca układ współrzędnych względem osi X. Należy podać kąt obrotu LUW.
Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
4
Obrót wokół osi Y – obraca układ współrzędnych względem osi Y.
Obrót wokół osi Z – obraca układ współrzędnych względem osi Z.
Zastosuj – ustawia bieżący (aktualny) LUW we wskazanej rzutni. Należy wskazać kursorem rzutnię,
w której ma zostać ustawiony bieżący LUW i nacisnąć ENTER.
Okno dialogowe LUW:
LUW – uaktywnia polecenie LUW sterowane z linii poleceń. Zmiany będą dotyczyły bieżącego układu
współrzędnych.
Nowy – tworzy nowy układ współrzędnych.
PrzEsuń – przesuwa początek układu współrzędnych.
ProstoKątny – umożliwia wybór jednego z predefiniowanych układów ortograficznych: góra, dół, przód, tył,
lewa, prawa.
Poprzedni – uaktywnia poprzedni układ współrzędnych.
Wywołaj – wywołuje układ współrzędnych, który został wcześniej zapisany opcją zApisz.
ZApisz – zapisuje aktualny układ współrzędnych pod określoną nazwą.
Usuń – usuwa układ współrzędnych o podanej nazwie.
ZaStosuj – ustawia LUW z bieżącej rzutni we wskazanej rzutni.
? – wyświetla listę zapisanych układów współrzędnych.
Globalny – uaktywnia globalny układ współrzędnych.
Oglądanie rysunku 3D
Ustawienie punktu położenia obserwatora (kamery) w przestrzeni oraz kierunku w którym on
patrzy (celu). Interaktywne wodzenie kamery umożliwia łatwe dopasowanie widoku w
przestrzeni. Obiekty trójwymiarowe mogą się nawzajem zasłaniać. AutoCAD standardowo
wyświetla na ekranie wszystkie linie obiektów – widoczne i zasłonięte. Użytkownik może
nakazać w wybranych rzutniach chowanie linii zasłoniętych oraz cieniowanie. Tryb
cieniowania określany jest indywidualnie dla każdej rzutni.
Biegun północny
Równik Punkt obserwacji
Biegun południowy
Widok
izometry
czny
NW
Widok
izometry
czny NE
Widok
izometry
czny SE
Widok
izometry
czny SW
Widok
z tyłu
Widok
z przodu
Widok
z prawej
Widok
z lewej
Widok z
dołu
Widok z
góry
Nazwan
e widoki
Narzędzie Kompas
(Trójnóg) – wybranie punktu widzenia na
powierzchni umownej sfery otaczającej
oglądane obiekty. Punkt na który nakierowana jest kamera znajduje się w
środku sfery. Ustawienie markera + powoduje wybór punktu widzenia.
Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
5
MODELOWANIE W PRZESTRZENI 3-WYMIAROWEJ
a) Modele szkieletowe (krawędziowe) – składają się z linii modelujących szkielet obiektu
(domek budowany z zapałek).
Narzędzia: LINIA, PLINIA, 3WPLINIA.
b) Modele ściankowe – składaja się z nieprzezroczystych ścianek odwzorowujących
powierzchnię brzegową modelu (domek budowany z kart).
Narzędzia: 3WPOW (ścianki), powierzchnie powstałe na bazie ścianki: 3WSIATKA,
POWPROST, POWWALC, POWOBROT, POWKRAW, polipowierzchnie PPOW,
pogrubione obiekty płaskie oraz powierzchnie predefiniowane: prostopadłościan,
ostrosłup, klin, półkula, kula, stożek, torus i płat.
c) Modele bryłowe – odwzorowują wnętrze obiektu, mogace uwzględniać np. ciężar,
rozszerzalnośc cieplną (domek budowany z klocków).
Modelowanie bryłowe jest najwierniejsze, daje największe możliwości i jest najłatwiejsze.
Realizowane za pomoca modułu ACIS. Narzędzia do tworzenia brył elementarnych:
prostopadłościan, ostrosłup, stożek, walec i torus.
Narzędzia do pogrubiania obiektów płaskich oraz wykonywania operacji logicznych na
bryłach: dodawanie, odejmowanie, częśc wspólna i modyfikacj brył złożonych.
Każdy rodzaj modelowania ma swoją specyfikę, narzędzia edycyjne i tworzy obiekty
innego typu. Nie zaleca się więc mieszania obiektów róznego rodzaju na jednym rysunku.
Współrzędne i filtry
Filtry przepuszczają tylko niektóre współrzędne wskazanych na ekranie punktów, natomiast
brakujące współrzedne wpisuje się z klawiatury.
.X – przepuszcza tylko wartość współrz. X wskazanego punktu, wsp. Y i Z wpisujemy z klawiatury.
.Y – przepuszcza tylko wart. wsp. Y wskazanego punktu, wsp. X i Z wpisujemy z klawiatury.
.Z – przepuszcza tylko wart. wsp. Z wskazanego punktu, wsp. X i Y wpisujemy z klawiatury.
.XY – przepuszcza tylko wart. wsp. X i Y wskazanego punktu, wsp. Z wpisujemy z klawiatury.
.XY – przepuszcza tylko wart. wsp. X i Y wskazanego punktu, wsp. Z wpisujemy z klawiatury.
.XZ – przepuszcza tylko wart. wsp. X i Z wskazanego punktu, wsp. Y wpisujemy z klawiatury.
.YZ – przepuszcza tylko wart. wsp. Y i Z wskazanego punktu,
współrzędną X wpisujemy z klawiatury.
Przykład
Narysować odcinek od początku układu współrzędnych do punktu
położonego o 100 jednostek powyżej środka okręgu.
Narzędzie LINIA, pierwszy punkt: 0,0
następny punkt: .xy
z cen
z wskaż okrąg
z (potrzeba Z): 100, Określ następny punkt lub [Cofaj]: ENTER
Elementy płaskie w przestrzeni 3-wymiarowej
Obiekty płaskie leżą na płaszczyźnie lub równolegle do niej na
wysokości określonej przez poziom. Każdy z obiektów może
leżeć na innej płaszczyźnie w przestrzeni 3D. Domyślny poziom Z = 0 (płaszczyzna XY)
lokalnego układu współrzędnych LUW. Położenie i orientację LUW w przestrzeni można
zmieniać i w ten sposób rysować obiekty płaskie w różnym położeniu. Polecenia modyfikacji
rysunku działają zwykle na płaszczyxnie XY lub w płaszczyźnie do niej równoległej.
Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
Poziom i wysokość pogrubienia
Poziom (Elevation) – określa odległość
płaszczyzny rysunkowej od płaszczyzny
XY bieżącego układu współrzędnych
LUW w kierunku osi Z. Rysowany
obiekt będzie wisiał nad lub pod
płaszczyzną XY na określonym
poziomie.
Polecenie: POZIOM
Określ nowy poziom
standardowy <0.0>:
Określ nową grubość
standardową <0.0>:
Menu Format – Grubość
Bieżący poziom i grubość
(wysokość) obiektu ustala się
przed narysowaniem obiektu.
Można je później
modyfikować: Zmiana - Cechy.
Bieżący poziom nie ulega zmianie po zmianie LUW.
Grubość obiektw można zmienić za pomocą menedżera właściwości, a poziom obiektów – za
pomocą polecenia PRZESUŃ.
Cały obiekt ma tylko jedną wysokość. Nie można nadać różnym punktom jednego obiektu
różnej wysokości.
Bieżąca wysokość jest ignorowana przy rysowaniu prostokątów. Ich wysokość ustawiamy
poleceniem PROSTOK.
Wysokość to tylko wydłużenie obiektu w kierunku osi Z i dlatego obiekt taki jest otwarty
z góry i z dołu. Wyjątek: okrąg – walec powstały na skutek wydłużenia okręgu jest zamknięty
z góry i z dołu.
Wysokości nie można nadać multilinii, splajnowi, elipsie, prostej półprostej, ściance, polilinii
3D, siatkom i wymiarom.
6
Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
Przykład 1.
Za pomocą pogrubionego prostokąta oraz
pogrubionych okręgów narysować obiekt jak
na rys., stosując obracanie układu
współrzędnych.
Rysuj – Prostokąt
Opcja Grubość: 2.0
Wskaż pierwszy narożnik
Drugi narożnik: @6.5,4.0
Zmień widok:
Widok – Widoki 3D – Izometryczny SW
Ustaw bieżący poziom = 2.0
i bieżącą grubość (wysokość) = 0.4
Narysuj lewy okrąg.
Ustaw bieżącą grubość = 1.0.
Narysuj prawy okrąg.
Włączyć lokalizację końca odcinka.
Zmienić położenie i orientację lokalnego
układu współrzędnych LUW tak, aby
nowa płaszczyzna XY pokrywała się z
pionową ścianką prostopadłościanu.
Polecenie: LUW – opcja 3 punkty
Wskaż kolejno punkty: P1, P2 i P3.
Ustaw bieżący poziom = 0 i bieżącą
grubość = 2.
Narysuj okrąg na pionowej ściance.
Przykład 2.
Za pomocą pogrubionego okręgu i
obszaru narysuj poziomy stolik na
nóżce.
Wysokość nóżki – 5, grubość
P2
P3
P1
blatu = 1.
Poziom: 0, Grubość: 5
Narysować okrąg o promieniu 1.
Poziom: 5, Grubość: 1. Narysować Linie tworzące blat stolika. Zmienić punkt widzenia:
Widok – Standardowe punkty obserwacji 3D – Izometryczny SW.
7
Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
8
Powierzchnie 3-wymiarowe
Ścianka 3WPOW (Powierzchnia 3D)
Umożliwia rysowanie nieprzezroczystych ścianek 3-wymiarowych.
Ścianki mają 3 lub 4 krawędzie, które mogą być widoczne lub niewidoczne.
Rysuj – Powierzchnie –Powierzchnia 3D
Należy wskazać punkty, które definiują obszar (ściankę):
Określ pierwszy punkt lub [Niewidoczny], drugi, trzeci, czwarty <utwórz powierzchnię
trzystronną.
Krawędź ścianki może być niewidoczna – można wybrać tę opcję przed wybraniem pierwszego
punktu tej krawędzi.
W praktyce łatwiej rysować wszystkie krawędzie jako widoczne i zmieniać je na niewidoczne
za pomocą polecenia KRAW. Widoczność krawędzi jest właściwością ścianki, dlatego w celu
jej zmiany można posłużyć się menedżerem właściwości CECHY.
Ściance nie można nadać wysokości pogrubienia.
Wierzchołki ścianki można modyfikowac za pomocą uchwytów.
Przykład
P5
P6
Narysować namiot za
pomocą dwóch ścianek
P3
P4
Polecenie 3WPOW
Wskazać punkty P1 i P2,
Trzeci punkt: wpisać .xy
Wskazać P3, wpisać
P1
P2
współrzędną Z = 100.
Czwarty punkt P4 –
podobnie jak trzeci.
Wskazać P5 i P6.
Zmienić punkt widzenia: Widok Izometryczny SE.
Widoczność krawędzi ścianki - KRAW
- steruje widocznością krawędzi ścianek 3WPOW.
Po wprowadzeniu polecenia wybierz opcję PokażWszystkie lub Pokaż-wyBierz. Niewidoczne krawędzie
ścianek zostaną podświetlone. Następnie wybrać te
krawędzie niewidoczne, które mają być widoczne oraz te
widoczne, które mają stać się niewiodczne.
Powierzchnia brzegowa (krawędziowa)
POWKRAW
Tworzy powierzchnię, której brzegi są określone
przez 4 krzywe brzegowe (odcinki, łuki, splajny i
polilinie 2D i 3D). Krzywe brzegowe muszą łączyć
się punktami końcowymi. Umowny kierunek M.
wyznacza pierwsza wskazana krzywa.
Liczbę podziałów powierzchni (gęstość) steruje się za pomoca zmiennych Surftab1 (kierunek
M.) oraz Surftab2 (kierunek N).
Menu Narzędzia: Zapytania Ustaw zmienną systemową
lub Linia poleceń: zmsys
Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
9
Powierzchnia prostoliniowa (prostokreślna)- POWPROST
wyznaczona przez dwie krzywe tworzące
(odcinki, łuki, okręgi, polilini 2D i 3D) lub jedną
krzywą tworzącą i punkt.
Należy wskazać pierwszą krzywą tworzącą
a następnie drugą.
Liczbę podziałów krzywych tworzących (gęstość
powierzchni) można zmienić modyfikując
zmienną Surftab1.
Surftab1 = 6
Surftab1 = 20.
Istotne są punkty wyboru krzywych, gdyż tworzenie powierzchni rozpoczyna się od tego końca
krzywej tworzącej, który bliższy jest punktowi wyboru.
Jeśli jedna z krzywych tworzących jest zamknięta, to i druga musi być zamknięta.
Powierzchnię można rozbić na elementy składowe 3WPOW za pomocą polecenia ROZBIJ.
Powierzchnia równoległa - POWWALC
Polecenie POWWALC
tworzy powierzchnię
wyznaczoną przez krzywą
tworzącą (odcinek, łuk, okrąg,
elipsa, splajn, polilinia 2D lub
3D) oraz wektor kierunkowy.
Powierzchnia powstaje w
wyniku przesunięcia tworzącej
wzdłuż wektora kierunkowego (odcinek lub polilinia).
Przedtem należy ustawić zmienną Surftab1.
Powierzchnia obrotowa - POWOBROT
Tworzy powierzchnię przez obrót krzywej
tworzącej (odcinek, łuk, okrąg, elipsa, polilinia
2D i 3D, splajn) wokół osi obrotu. Zmieniając
kształt krzywej tworzącej można uzyskać
interesujące konstrukcje przestrzenne.
Liczba podziałów powierzchni: zmienne Surftab1
i Surftab2.
Predefiniowane obiekty siatkowe
Prostopadłościan - 3D KOSTKA
Określ narożnik kostki, długośc kostki, szerokość podstawy lub
[Sześcian], wysokość kostki, kąt obrotu wokół osi Z.
Klin
Określ wierzchołek podstawy klina, długość
podstawy, szerokość podstawy, wysokość klina
oraz kąt obrotu wokół osi Z.
Ostrosłup
Klasyczny (z wierzchołkiem
punktowym), ścięty płaszczyzną,
kończący się krawędzią. Podstawa
może być prostokątna lub trójkątna.
Stożek (lub stożek ścięty)
Wskaż środek podstawy, średnicę lub
promień podstawy, średnicę lub promień górnej podstawy,
wysokość stożka i liczbę segmentów.
Sfera
Wskaż środek sfery, średnicę lub promień sfery, południkową
liczbę segmentów oraz równoleżnikową liczbę segmentów.
Kopuła
Określ środek kopuły, średnicę lub promień kopuły,
południkową
i równoleżnikową liczbę segmentów.
Miska
Torus
10
Powierzchni
a obrotowa
Powierzchni
a walcowa
Powierzchni
a
Powierzchni
a
Siatka 3D
Krawędź
Torus
Misa
Kopuła
Sfera
Stożek
Ostrosłup
Klin
Powierzchni
a 3D
Kostka
Obszar
Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
Modyfikacja obiektów 3D
Tablica 3D
`
Lustro 3D
Obroty 3D
Rozbij
11
Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
Zmiana położenia obiektów w przestrzeni
Dopasowanie
Obrót
Odbicie lustrzane
Modyfikacja polilinii i powierzchni 3D
Rozbijanie obiektów 3D
Modelowanie bryłowe ACIS
Bryły proste
Prostopadłościan
Kula
Klin
Stożek
Walec
Torus
Bryły złożone
Suma brył
Różnica brył
Część wspólna brył
Część wspólna brył
Pogrubianie
Pogrubianie wzdłuż kierownicy
Obracanie
Przyczepianie układu współrzędnych do ścianki bryły
Wyświetlanie brył
Gęstość linii
Gęstość siatki
Wyświetlanie konturów
Siatkowa reprezentacja walców i stożków
Parametry fizyczne brył
Przekształcanie brył AME
Eksport i import w formacie ACIS
Wczytywanie brył w formacie ACIS
Zapis brył w formacie ACIS
Rzuty i przekroje brył
Tworzenie rzutni
Rysowanie rzutów i przekrojów
Rysowanie zarysów
Modyfikacja brył
Ścinanie krawędzi
Zaokrąglanie krawędzi
Przekrój
Przecięcie
Modyfikacja brył
Modyfikacja brył
Modyfikacja ścianek
Modyfikacja krawędzi
12
Studia podyplomowe „Informatyka Techniczna” 2006/07 Grafika Inżynierska – AutoCAD -Modelowanie trójwymiarowe
Inne operacje edycyjne
Rzutnie w przestrzeni modelu
Konfiguracja rzutni
Tworzenie konfiguracji rzutni
Wybór zapisanej konfiguracji rzutni
Układ współrzędnych w rzutni
Ortogonalny LUW (UCS) w tworzonych rzutniach 3D
13