Organizacje producentów warzyw i owoców w UE - Copa

Organizacje producentów warzyw i owoców w
UE : sytuacja i perspektywy
Organizacje producentów warzyw i
owoców w UE :
sytuacja i perspektywy
Sektor warzyw i owoców ma strategiczne
znaczenie dla rolnictwa i dla 500 milionów
europejskich konsumentów. Stanowi on niemal
17% wartości końcowej produkcji rolnej UE i
dotyczy około 1 miliona wyspecjalizowanych
gospodarstw ogrodniczych, owocowych i
warzywnych. Przyczynia się on do ochrony
środowiska, wzrostu gospodarczego i tworzy
wiele bezpośrednich i pośrednich miejsc pracy w
wielu regionach Unii Europejskiej (UE).
W kwestii bezpieczeństwa żywności, unijni
rolnicy i spółdzielnie oferuję warzywa i owoce
zdrowe, pewne i dobrej jakości. Konsumpcja
warzyw i owoców uznawana jest przez ekspertów
ds. żywienia za środek do poprawy zdrowia
publicznego. Na poziomie światowym wzrost
konsumpcji warzyw i owoców jest priorytetem
Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw
Wyżywienia i Rolnictwa (FAO).
Mimo że UE jest na drugim miejscu na świecie
pod względem produkcji warzyw i owoców, to
ma duży deficyt i jest także drugim importerem.
Deficyt handlowy dla większości świeżych
produktów wzrósł z 7,4 milionów ton (6,1
miliardów euro) w 2002 roku do 9,8 milionów
ton (8 miliardów euro) w 2007 roku1. Eksport z
UE rośnie wolniej niż import. Jednym z powodów
jest prawie całkowite uwolnienie importu warzyw
i owoców do UE w ramach dwustronnych umów
handlowych i o wolnej wymianie pomiędzy UE i
eksporterami warzyw i owoców.
Unia Europejska poświęca część Wspólnej
Polityki Rolnej (WPR) sektorowi warzyw i
owoców. Wspiera producentów i spółdzielnie
w tym sektorze poprzez wiele środków pomocy:
1 Freshfel Monitor 2008
systemu płatności bezpośrednich, organizacji
producenckich, płatności przejściowych dla
owoców czerwonych, promocji produktów
rolnych, systemu rozdawania owoców w
szkołach, pomocy na rozwój obszarów wiejskich.
W okresie 2007-2013 wspólnotowe wydatki na
rolnictwo przyznane temu sektorowi stanowiły
3,5% wydatków z Europejskiego Funduszu
Gwarancji Rolnej (FEAGA).
W roku 2010, Komisja Europejska rozpocznie
konsultację na temat perspektywy finansowej
2013-2020 i WPR po 2013 roku. System pomocy
dla organizacji producenckich, opierający się na
wsparciu programu operacyjnego OPWO jest juz
zgodny z zasadami Światowej Organizacji Handlu
(WTO). Po 2013 roku producenci i spółdzielcy
z sektora warzyw i owoców reprezentowani
przez Komitety Copa i Cogeca chcieliby, aby
źródła budżetowe przyznane temu sektorowi
były optymalnie wykorzystane w celu wsparcia
działalności na terenach wiejskich, organizacji
producentów warzyw i owoców (OPWO) w
łańcuchu żywnościowym, zagwarantowania
zaopatrzenia w dobrej jakości zdrowe warzywa
i owoce oraz zredukowania deficytu handlowego
UE.
Forum
1. Dlaczego należy wspomagać koncentrację
podaży poprzez OPWO?
2. Jakie są różne typy organizacji producentów
warzyw i owoców w Europie?
3. Czy stopień zorganizowania producentów jest
wystarczający?
4. Jaka jest waga budżetowa pomocy
wspólnotowej dla funduszy operacyjnych
OPWO?
5. Jaka jest wartość dodana wsparcia
wspólnotowego przyznawanego OPWO dla
konsumentów?
6. Jaka jest wartość dodana wsparcia
wspólnotowego przyznawanego OPWO dla
producentów i spółdzielni?
7. Jakie powinny być cele systemu pomocy dla
warzyw i owoców w WPR po 2013 roku?
8. Dlaczego wspólnotowa pomoc finansowa dla
OPWO powinna zostać utrzymana?
9. Jak system pomocy dla OPWO powinien zostać
ulepszony w WPR po 2013 roku?
10.Czy system pomocy dla OPWO jest
instrumentem wystarczająco wspierającym
rozwój europejskiego sektora warzyw i
owoców po 2013 roku?
1. Dlaczego należy wspomagać koncentrację podaży poprzez OPWO?
W krajach północnych dystrybucja na dużą skalę
stanowi już 70 do 90 % sprzedaży produktów
żywnościowych. Koncentracja sprzedaży żywności
przez dużych dystrybutorów rozciąga się również
na pozostałych obszarach UE i będzie nadal bardzo
odczuwalna w UE i w krajach trzecich po 2013 roku.
Koncentracja ta jest jedną z przyczyn zachwiania
równowagi stosunków w łańcuchu żywnościowym i
powodem niedawnego kryzysu w sektorze. Wielokrotne
kryzysy powodują problemy z opłacalnością i
kontynuacją działalności przez producentów. Wartość
produkcji spadła średnio dla UE 27 odpowiednio
o 10,8% dla produktów warzywnych i o 13,6% dla
owoców w okresie 2003-2009 w stosunku do 20032.
Aby wyrównać siły rynkowe, podaż musi się
skoncentrować. Producenci i spółdzielnie będą nadal
musiały czynić wysiłki w celu skoncentrowania podaży
wobec coraz lepiej zorganizowanego popytu, ale
instytucje europejskie muszą je wspierać i zachęcać do
przywrócenia równowagi siły negocjacji producentów
w łańcuchu rolno-spożywczym, do korzyści skali i
uzyskania wartości dodanej przez producenta.
2. Jakie są różne typy organizacji producentów warzyw i owoców w Europie?
Rozróżniamy grupy producentów, organizacje
producentów i stowarzyszenia organizacji
producentów3.
2 ECON(10)1945
3 Analiza historyczna rozwoju organizacji producentów w sektorze
warzyw i owoców w Europie, morgan SERFIOTIS, ICHEC, 2008-2009
W roku 2000 w UE było 446 organizacji producentów
warzyw i owoców (OPWO), w roku2006 - 1502.
Rozwój organizacji producentów nastąpił w sposób
nierówny między różnymi państwami. Możemy
rozróżnić dwa typy rozwoju w UE15:
yyRozwój w krajach północnych (Holandia, Niemcy,
Belgia, Szwecja Wielka Brytania) charakteryzujący
się ograniczoną liczbą organizacji producentów, ale
dużą wartością ekonomiczną;
yyrozwój krajów południowych, który charakteryzuje
się dużą liczbą organizacji o małej wartości
ekonomicznej.
Całkowita wartość produkcji sprzedawanej przez
organizacje producentów wzrosła z 4 miliardów euro
do 13,7 miliardów euro w latach 2000 - 2006, a ogólna
wartość wyniosła niemal 48 miliardów euro w 2006
roku.
Liczba organizacji producentów, które przystąpiły
do stowarzyszenia organizacji producentów
(SOP) podwoiła się między rokiem 2000 i 2006.
Największe stowarzyszenia organizacji producentów
znajdują się w Belgii i we Włoszech.
Grupy producentów (GP) rozwijane sa w
nowych państwach członkowskich i w krajach
śródziemnomorskich ’UE 15 (Grecji, Hiszpanii,
Francji, Włoszech, Portugalii), gdzie stanowiły one
odpowiednio 58 % i 40 % w roku 2006. Ta forma
organizacji stosowana jest w okresie przejściowym w
celu umożliwienia GP spełnienia wymagań do uznania
przez OPWO.
Jedynie cztery państwa członkowskie nie mają żadnej
formy organizacji producentów warzyw i owoców:
Estonia, Luksemburg, Łotwa i Litwa.
3. Czy stopień zorganizowania producentów jest wystarczający?
Nie. Nawet jeśli średni wskaźnik zorganizowania4
producentów wynosi około 35% dla UE 25, jest
on wyższy w niektórych sektorach lub niektórych
regionach. Działania OPWO, zarówno w dziedzinie
gospodarczej, jak i środowiska są korzystne dla
wszystkich producentów warzyw i owoców w UE.
Jednak UE rozszerzyła się z 15 do 27 państw, musi
więc powrócić do ustalonego celu i ustalić cel możliwy
do realizacji. Jako że jednym z głównych powodów
utworzenia OPWO jest otrzymywanie pomocy
wspólnotowej, można by się spodziewać, że wszystkie
OPWO mają program operacyjny. Jednak tak się
nie dzieje. utworzenie OPWO przez producentów nie
zawsze jest konieczne, aby korzystać z pomocy, ale
jest dużym obciążeniem administracyjnym, które
zniechęca do podejmowania takiej inicjatywy, po
ustanowieniu systemu śledzenia i kontroli wydatków
funduszy operacyjnych OPWO w 2008 roku.
Stopień zorganizowania producentów jest większy w
regionach najbardziej konkurencyjnych i dla takich
produktów, zorientowanych na jednolity rynek UE 27 i
eksport, co pokazuje, ze OPWO są składnikiem sukcesu
handlowego.
Działania OPWO na rynku nie przynoszą korzyści
jedynie stowarzyszonym producentom, ale również
całemu sektorowi. Na przykład, kiedy OPWO wdrażają
środki zarządzania kryzysowego, rynek wewnętrzny
zostaje uzdrowiony z korzyścią dla nie tylko dla
stowarzyszonych producentów, ale dla wszystkich
pozostałych. Eksport prowadzony przez OPWO ma
takie same skutki.
4 Wskaźnik zorganizowana równa się wartości produkcji handlowej
OPWO, SOP i GP i odniesionej do wartości całkowitej produkcji warzyw
i owoców
4. Jaka jest waga budżetowa pomocy wspólnotowej dla funduszy operacyjnych OPWO?
Pomoc wspólnotowa przyznawania OPWO jako
fundusze operacyjne podwoiła się: z 283 milionów
euro w roku 2000 do 544 milionów euro w roku 2006.
Do roku 2013 planowany budżet wynosi około 1043
miliony euro, czyli około 2% budżetu FEAGA. Z kolei
sektor warzyw i owoców ma 17-procentowy udział w
końcowej wartości produkcji rolnej.
Pomoc wspólnotowa ogranicza się do 4,6% wartości
produkcji przeznaczonej na handel (VPC) przez
OPWO. Aby otrzymać pomoc wspólnotową,
OPWO musi uzyskać od swoich członków kwotę
odpowiadającą tej pomocy. Fundusz operacyjny
jest więc finansowany w 50% przez producentów członków OPWO i przez fundusze wspólnotowe, służy
on finansowaniu programu operacyjnego OPWO.
Trzeba podkreślić, że nie tylko fundusze wspólnotowe,
ale również składki członków OPWO, podlegają
określonym i restrykcyjnym zasadom i celom, które są
skrupulatnie sprawdzane przez odpowiednie władze
państw członkowskich i WE.
Liczba organizacji producentów wdrążających program
operacyjny wyraźnie rosła, zarówno w starych, jak i w
nowych państwach członkowskich. Średni wskaźnik
wdrożenia wzrósł odpowiednio z 74 % do 86 % w UE
15 i z 32 % do 61 % w UE 10 w latach 2000 - 2006.
5. Jaka jest wartość dodana wsparcia wspólnotowego przyznawanego OPWO dla konsumentów?
OPWO mają strategiczną pozycję sektorze warzyw
i owoców w oferowaniu produktów o dużej wartości
dodanej i różnych usług dla konsumentów i
podatników.
Dzięki programowi operacyjnemu OPWO jakość
warzyw i owoców oraz bezpieczeństwo dostaw zostały
poprawione.
yyPoczyniono duże inwestycje w celu udoskonalenia
łańcucha chłodniczego od producenta do
konsumenta. Ulepszono też narzędzia
transformacji OPWO pozwalające na włączenie
wartości dodanej produktów podstawowych.
yyWiększość producentów zrzeszonych w organizacji
uczestniczy w systemach kontroli jakości, takich
jak normy handlowe, GLOBALGAP, QS, TüV etc.
Centrale handlowe OPWO spełniają normy jakości,
takie jak HACCP, BRC, ISF, ISO , NENe etc.
yyWiele organizacji producentów organizuje kontrole
pozostałości pestycydów w warzywach i owocach
przed oficjalnymi kontrolami odpowiednich władz
krajowych.
yyLPWO zwiększyły swoje ukierunkowanie na
rynek i lepiej dostosowały podaż do popytu dzięki
badaniom i rozwojowi: tworzenie nowych odmian,
nowy wygląd produktów, nowe produkty, podaż
przez cały rok, promocja marek OPWO etc.
yyDzięki istnieniu norm handlowych, OPWO
dostarczają produktów dobrej jakości zgodnych z
jednolitymi i obiektywnymi normami. Ten system
zapewnia konsumentom informacje, przejrzystość
i bezpieczeństwo oraz gwarantuje uczciwość
transakcji handlowych.
Dzięki programowi operacyjnemu OPWO poziom
spełniania norm środowiskowych i bezpieczeństwa
żywności wykracza poza wymogi prawne.
yy OPWO mają najwyższy poziom techniki w
racjonalnej produkcji, zintegrowanej ochrony,
ochrony gleby, śledzenia oraz pewnego i
rozsądnego stosowania środków ochrony roślin.
Te metody produkcji rozwinęły się w ramach
programu operacyjnego OPWO, który od reformy
z 2007 roku musi obowiązkowo poświęcać część
budżetu z funduszu operacyjnego na wdrażanie
narzędzi środowiskowych wykraczających poza
wymogi prawne.
OPWO, z których większość to spółdzielnie,
dostarczają usług społecznych i terytorialnych.
yyPoza ekonomiczną wagą OPWO należy podkreślić
szczególne cechy spółdzielni: niepodważalne,
bezwarunkowe i stałe przywiązanie do środowiska
wiejskiego, demokratyczny i solidarny udział
rolników, strategiczna pozycja w łańcuchu
rolno-żywnościowym. Cechy te są podstawą
zrównoważonego rozwoju terenów wiejskich w
europejskich regionach, ponieważ pozwalają one
na zatrzymanie ludności, stworzenie miejsc pracy
i usług, ochronę środowiska i zachowanie tradycji
wiejskich.
6. Jaka jest wartość dodana wsparcia wspólnotowego przyznawanego OPWO dla producentów i spółdzielni?
Dzięki programowi operacyjnemu OPWO
gospodarstwa owocowe i warzywne oraz centrale
handlowe zostały zmodernizowane i poprawiły się
warunki pracy.
yyProducenci i OPWO zainwestowali w lepsze
materiały do sortowania, kalibrowania, pakowania.
Zautomatyzowano paletowanie kartonów/worków.
yyW gospodarstwach rolnicy zainwestowali w
odnowę odmian, zintegrowaną ochronę, systemy
recyklingu wody i opakowań, nawadnianie,
modernizację metod produkcji, co pozwoliło
zmniejszyć koszty produkcji.
yyProducenci mieli dostęp do pomocy merytorycznej
i do środków technicznych dla zarządzania sadami,
jakością i dla planowania produkcji. Komunikacja
między producentami i ich organizacjami została
unowocześniona dzięki inwestycjom w technologie
komunikacji (internet).
yyOrganizacja producentów pozwoliła rozpocząć
takie projekty jak ekologiczne zwalczanie
szkodników, co obniża podatki środowiskowe.
yyOPWO polepszyły swoją komunikację z
konsumentami dzięki poprawieniu postrzegania
warzyw i owoców, co dokonało się poprzez
kampanie promocyjne.
yyPowiększenie i modernizacja central handlowych
pozwoliły zwiększyć rotację produktów i polepszyć
logistykę. Wszystkie te inwestycje przyczyniły
się do polepszenia wydajności i dostosowania do
rynku.
yyProfesjonalizacja wszystkich typów działalności
poprzez zaangażowanie ekspertów.
yyOPWO rozpoczęły projekty eksportu do krajów
trzecich, takich jak Rosja, Chiny i Japonia bez
przyznawania przez UE refundacji eksportowych.
yyWysiłki są coraz bardziej wyraźne w dziedzinie
badań i innowacji.
7. Jakie powinny być cele systemu pomocy dla warzyw i owoców w WPR po 2013 roku?
W kontekście WPR po 2013 roku organizacja
producentów była wielokrotnie wymieniana5
jako skuteczny środek mający na celu zwiększenie
konkurencyjności produkcji rolnej, organizację podaży
i przywrócenie równowagi w relacjach pomiędzy
dostawcami i klientami w łańcuchu rolno-spożywczym.
W związku z powyższym cele systemu wsparcia dla
sektora warzyw i owoców pozostaną w mocy w WPR
po 2013 roku. Powinny to być:
yykoncentracja podaży w celu umocnienia pozycji
producentów warzyw i owoców w łańcuchu rolnożywnościowym ;
yyplanowanie produkcji, dostosowanie podaży do
popytu, zarówno z punktu widzenia jakości, jak i
ilości, zapobieganie kryzysom i zarządzanie nimi;
yypolepszenie konkurencyjności produkcji i handlu
na rynku wewnętrznym i zewnętrznym, zarówno
poprzez ograniczanie kosztów produkcji, jak i
orientację na rynek;
yyzwiększenie wartości podstawowych produktów
poprzez przetwórstwo i handel;
5 Komunikat Komisji «Polepszyć działanie łańcucha żywnościowego w
Europie» (COM(2009)591 wersja końcowa)
Raport PE « Ceny produktów spożywczych w Europie » (P6_(2009)0191).
yyzwiększenie obecności warzyw i owoców w diecie;
yyzachęcanie do metod produkcji respektujących
środowisko i krajobrazy.
Wszystko to ma na celu zapewnienie godnego poziomu
życia producentom warzyw i owoców w UE, zwłaszcza
poprzez podniesienie indywidualnych dochodów
rolników, aby zagwarantować trwałość ich produkcji,
co wpłynie też na :
yyzachowanie i ochronę środowiska i krajobrazów ;
yystabilność, jakość i bezpieczeństwo zaopatrzenia w
żywność po rozsądnych cenach dla 500 milionów
europejskich konsumentów.
8. Dlaczego wspólnotowa pomoc finansowa dla OPWO powinna zostać utrzymana?
Wspólnotowa pomoc finansowa dla OPWO powinna
być utrzymana, ponieważ związki pomiędzy
wydatkami publicznymi i korzyściami sa optymalne z
następujących powodów:
yywspółfinansowanie przez członków OPWO,
yyprzeznaczenie pomocy dla producentów
zrzeszonych w OPWO i AOP,
yyz pomocy opierającej się na wartości sprzedaży
produkcji, najbardziej skuteczny sposób wzięcia
pod uwagę koncentracji podaży wobec koncentracji
popytu.
Zdaniem Komitetów Copa-Cogeca, WPR po
2013 roku musi utrzymać system pomocy dla
OPWO w ramach Wspólnej Organizacji Rynków
(rozporządzenie « jednolita WOR ») pierwszego filara
WPR i nieograniczonej linii budżetowej. Ten model
pomocy jest uzasadniony koniecznością polepszenia
wydajności łańcucha rolno-spożywczego, istnieniem
działalności gospodarczej i wysiłku w celu postępu
producentów OPWO.
Komitety Copa-Cogeca obawiają się propozycji
Komisji Europejskiej, w której budżet przyznawany
OPWO byłby przeniesiony do drugiego filara WPR.
W takim wypadku OPWO mogłyby korzystać jedynie
ze środków rozwoju obszarów wiejskich w państwach
członkowskich, gdzie są one dostępne. Finansowanie
tych środków byłoby mniejsze od kwoty aktualnej
pomocy dla OPWO. Zaniechanie pomocy dla
programu operacyjnego OPWO miałoby negatywny
wpływ na podaż i pozbawiłoby OPWO wsparcia
ekonomicznego. Dlatego Komitety Copa-Cogeca
sprzeciwiają się takiej propozycji.
9. Jak system pomocy dla OPWO powinien zostać ulepszony w WPR po 2013 roku?
W celu zrównoważenia układu sił w łańcuchu
żywnościowym:
yyTrzeba znieść minimalne kryteria uznania OPWO
na poziomie krajowym, tam gdzie to konieczne;
yyPomoc wspólnotowa dla funduszy operacyjnych
OPWO średnio jest nieco mniejsza niż limit 4,6%.
Dlatego też OPWO zrzeszone w danej AOP, jeśli
tego chcą, powinny mieć możliwość przekroczenia
pułapu 4,6% w ramach jednej AOP.
yyTrzeba ułatwiać łączenie się OPWO, AOP,
działania pomiędzy OPWO w jednym kraju
i działania ponadnarodowe w programach
operacyjnych poprzez zwiększenie poziomu
pomocy wspólnotowej;
yyTrzeba również wspierać OPWO, które w
największym stopniu waloryzują swoje produkty
uczestnicząc bezpośrednio w ich przetwórstwie;
yyNależy unikać sytuacji, w której eksternalizacja
niektórych działań sprzyja oportunizmowi;
Kontynuacja wysiłków w dziedzinie jakości i
usług dla konsumentów
yyTrzeba zwiększyć bezpieczeństwo prawne OPWO,
AOP i stowarzyszeń międzybranżowych z punktu
widzenia prawa o konkurencji;
yyNależy utrzymać europejski system norm
handlowych i przywrócić 26 usuniętych norm
handlowych;
yyTrzeba zwiększyć bezpieczeństwo prawne do
wyliczania wartości produkcji przeznaczonej na
handel produktów wstępnie przetworzonych;
yyTrzeba pracować nad oznakowaniem pochodzenia
z UE w oznakowaniu produktów ze świeżych i
przetworzonych warzyw i owoców; obowiązkowe
podanie państwa członkowskiego i dobrowolne UE;
yyTrzeba uprościć system śledzenia i kontroli
wydatków programów operacyjnych;
yyNależy zagwarantować uzupełnianie się systemu
wsparcia dla OPWO w ramach jednolitej WOR i
innych narzędzi WPR (rozwój obszarów wiejskich,
promocja itp.) oraz zapobiegać kryzysom
rynkowym i walczyć z nimi.
Aby zmniejszyć wahania dochodów
producentów:
yytrzeba ulepszyć prewencję i zarządzanie kryzysowe
związane z ryzykiem klimatycznym i rynkowym w
programach operacyjnych OPWO;
yyNależy rozszerzyć koncept ubezpieczeń zbiorów.
Zastosowanie powinno być szerokie, czyli od
strat spowodowanych zjawiskami pogodowymi
i chorobami po straty wynikające z innych
przyczyn. Oprócz ubezpieczenia zbiorów należy
włączyć do systemu inne typy ubezpieczeń jako
środki zapobiegania kryzysom i zarządzania nimi.
W szczególności „ubezpieczenia od skażenia i
powtórki” oraz „ubezpieczenia kredytów”;
yyNależy zrewidować system wycofania z rynku w
celu zwiększenia wspólnotowych odszkodować
za wycofanie, ograniczeń ilościowych, ryczałtów
transportowych i w kwestii opakowań;
yyNależy uprościć stosowanie, kontrolę i
uzasadnienie instrumentu niezbierania ;
yyTrzeba kontynuować wysiłki związane z promocją
podkreślając wyróżniającą się jakość produktów
europejskich, w dziedzinie śledzenia, kontroli,
bezpieczeństwa żywności, sezonowości, bliskości,
jakości, etc. ;
yyTrzeba ustanowić racjonalna europejską normę
produkcji;
yyTrzeba ustanowić program wyrywania/lub
zaniechania dla niektórych sadów.
10. Czy system pomocy dla OPWO jest instrumentem wystarczająco wspierającym rozwój europejskiego sektora warzyw i owoców po 2013 roku?
Nie. Wspólnotowy system wsparcia dla OPWO jest
narzędziem podstawowym, ale inne instrumenty,
również poza WPR powinny zostać wdrożone lub
ulepszone.
W celu zrównoważenia układu sił w łańcuchu
rolno-żywnościowym:
Jako że warzywa i owoce są produktami łatwo
psującymi się, a ich uprawa i konsumpcja zależą silnie
od warunków klimatycznych, producenci i ich OPWO
są bezbronni wobec wymogów dużych dystrybutorów
przy ustalaniu cen i warunków sprzedaży. Nie
można ich pozostawiać swojemu losowi wobec praw
rynku. W celu zrównoważenia układu sił w łańcuchy
rolno-spożywczym Komisja Europejska i władze
krajowe powinny czuwać, aby pozycja niektórych
przedsiębiorstw w łańcuchu rolno-spożywczym nie
pozwalała na nielegalne lub nieuczciwe praktyki, na
przykład:
yynormy i kontrole dla terminów płatności, rabatów,
przeniesień, sprzedaży ze stratą, zwrotów etc.
yykontrole wymogu „prywatnej dokumentacji
jakości” stosowanej subiektywnie oraz unijnych
norm handlowych w punktach sprzedaży.
Środki zarządzania i zapobiegania kryzysom
stosowane przez OPWO są bardzo ograniczone.
Biorąc pod uwagę zwiększone ryzyko wahań cen i
zmian klimatu, należy ustanowić w WPR po 2013
roku dodatkowy instrument zarządzania poważnymi
kryzysami poza programem operacyjnym OPWO, w
celu zagwarantowania bezpieczeństwa dla wszystkich
producentów.
Wspieranie koncentracji podaży:
Prawodawstwo wspólnotowe uprzywilejowuje MŚP
w dostępie do funduszy w ramach rozwoju obszarów
wiejskich lub pomocy państwa w taki sposób, że
spółdzielnie przekraczające pułapy6 są praktycznie
wykluczone z tego typu pomocy, w więc ukarane.
Należy przewidzieć wyjątek dla spółdzielni rolnych z
punktu widzenia limitów ustalonych we wspólnotowej
definicji MŚP7. Trzeba podkreślić, że spółdzielnie
rolne, poprzez swoją naturę i strukturę, są sumą
gospodarstw ich członków, którzy w większości są
mikroprzedsiębiorcami.
Przywrócenie równowagi handlowej UE:
W kwestii importu:
yyNależy unikać nowych ustępstw w sektorze warzyw
i owoców w ramach dwustronnych umów o
wolnym handlu pomiędzy UE i krajami trzecimi.
yyNależy zagwarantować respektowanie istniejących
umów o wolnym handlu.
yyTrzeba bardziej ujednolicić kontrolę importu
w państwach członkowskich i inspekcje na
granicach, zwłaszcza respektowania poziomu
pozostałości pestycydów i tolerancji na organizmy
szkodliwe. Należy przywrócić zasadę preferencji
wspólnotowej, zwłaszcza system licencji na import
i wspólnotowe zarządzanie importem w razie
konieczności.
yyNależy umocnić wielostronne instrumenty
obrony handlowej (środki antydumpingowe i
klauzula ochronna) i wymagać od krajów trzecich
respektowania ekwiwalentnych wymogów
dotyczących bezpieczeństwa żywności (pozostałości
pestycydów, zakażenia itp.), środowiska i
społecznych.
yyTrzeba utrzymać system cen wejściowych dla
świeżych warzyw i owoców, wielostronnie i
dwustronnie.
6 Artykuł 28.3 rozporządzenia 1698/2005
7 rekomendacje Komisji 2003/61/WE DzU L 124/36 z 20.05.2003
W kwestii eksportu:
yyKomisja Europejska musi odgrywać bardziej
aktywna rolę w ułatwianiu dostępu do rynku
państw trzecich dla unijnych warzyw i owoców.
Musi wziąć pod uwagę nie tylko opłaty importowe
w państwach trzecich, ale również bariery SPS i
TBT w umowach dwustronnych.
yyMusi ona promować wspólną strategię, tak jak w
przypadku protokołu fitosanitarnego z Rosją.
yyUE powinna współpracować z państwami
członkowskimi w celu ustanowienia systemu
ubezpieczeń kredytów eksportowych.
Unijny pakiet « pestycydy » coraz bardziej ogranicza
możliwości stosowania środków ochrony roślin, co
stwarza trudności przy kontrolach zdrowia roślin,
a powodem jest brak odpowiednich środków.
Należy utworzyć europejski fundusz dla upraw
małoobszarowych, aby dostępne były środki walki z
chorobami wystarczające do zapewnienia produkcji w
UE.
EKOMITETY COPA I COGECA :
GŁOS EUROPEJSKICH ROLNIKÓW I ICH SPÓLDZIELNI
Komitety Copa-Cogeca są zjednoczonym głosem rolników i ich spółdzielni w
Unii Europejskiej. Wspólnie, organizacje te pracują na rzecz zrównoważonego,
innowacyjnego i konkurencyjnego europejskiego rolnictwa, które może gwarantować
bezpieczeństwo zaopatrzenia w żywność dla 500 milionów europejskich obywateli.
Komitet Copa reprezentuje ponad 13 milionów rolników i ich rodzin, a Komitet
Cogeca reprezentuje interesy 38 000 spółdzielni rolnych. Liczą one 77 organizacji
członkowskich z różnych państw członkowskich UE.
Copa-Cogeca
European Farmers and Agri-Cooperatives
61, Rue de Trèves
B - 1040 Bruxelles
Tel. 00 32 (0) 2 287 27 11
Fax 00 32 (0) 2 287 27 00
www.copa-cogeca.eu
FL(09)7493