Materiały opatrunkowe - Politechnika Gdańska

Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Przedmiot:
BIOMATERIAŁY
3. Materiały opatrunkowe
Przedmiot:
Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Przedmiot:
BANDAŻE
Bandażowanie, jako sposób podtrzymania opatrunku na
ranie, znane było już w starożytności. Natomiast rodzaje
bandaży i sposoby ich nakładania w zależności od
przeznaczenia i okolic ciała wyodrębniły się stosunkowo
późno, bo na przełomie VII wieku. Szybki rozwój
techniki i przemysłu włókienniczego sprawił, że na
przełomie wieków stosowano już około 15 typów
elastycznych bandaży różnej szerokości i długości. Na
początku XX wieku zaś pojawiły się elastyczne bandaże
samoprzylepne.
Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Przedmiot:
PODZIAŁ BANDAŻY
•bandaże nieelastyczne, polecane do trwałego
mocowania opatrunków;
•bandaże elastyczne, przeznaczone do mocowania
opatrunków, terapii urazów układu ruchowego oraz
schorzeń układu żylnego i limfatycznego
Przedmiot:
Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Bandaż elastyczny z
klejem, samoprzylepny
Bandaż chłodzący na kontuzje
Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Przedmiot:
KINESIO TAPY
Specjalne taśmy elastyczne o grubości
podobnej do skóry ludzkiej. Osiągają po
rozciągnięciu 130-145 % swej pierwotnej
długości. Odpowiednie zastosowanie Kinesio
Tapów powoduje zmniejszenie dolegliwości
bólowych, odciążenie mięśni oraz stawów.
Zastosowanie:
zespoły bólowe kręgosłupa;
- korekcja postawy (wady postawy,
skoliozy);
- stany pourazowe mięśni i stawów;
- zwichnięcia, skręcenia;
Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Przedmiot:
GAZA
Gaza opatrunkowa wykonana jest w 100% z
bawełny hydrofilowej, bielonej nadtlenkowo bez
użycia chloru. Specjalny proces technologiczny
zabezpiecza przed występowaniem luźnych
włókien na powierzchni gazy, podwyższając
bezpieczeństwo w pojęciu medycznym.
Ze względu na sterylność wyróżniamy gazę:
wyjałowioną (sterylną) - stosowana do
bezpośrednich opatrunków w ambulatoriach i na
blokach operacyjnych, pakowana w papier
powlekany polietylenem ;
niewyjałowioną (niesterylną) - do zastosowania
jako tampon i okład, przeznaczoną do
sterylizacji;
Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Przedmiot:
KOMPRES
Kompresy są podstawową grupą wyrobów
medycznych służącą do opatrywania wszelkiego
rodzaju ran, skaleczeń i otarć. Wytwarzane są z
gazy, która po procesie bezchlorowego bielenia,
staje się materiałem gwarantującym bezpieczeństwo
zastosowania. Proces składania kompresów
przebiega w taki sposób, aby poprzez złożenie do
środka zabezpieczyć wszystkie brzegi kompresu i
tym samym wyeliminować ryzyko wysnucia się
luźnych nitek. Monitorowanie procesu
produkcyjnego na każdym etapie zapewnia jego
powtarzalność, a tym samym uzyskiwanie wysokich
wyników czystości chemicznej.
Przedmiot:
Szczególnym rodzajem kompresów
są kompresy tracheotomijne.
Wykonane z włókniny kompresowej
z wycięciami w kształcie "O" lub
"Y".
Służą do zabezpieczania rurek
tracheotomijnych, cewników oraz
innych rodzajów wkłuć.
Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Przedmiot:
Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
WATA CELULOZOWA
•Jest to cienka pilśń włóknista wydzielona z zawiesiny
wodnej i wysuszona.
•Produkt wykonany jest z celuloz siarczanowych
liściastych krótkowłóknistych i siarczynowych iglastych
długowłóknistych.
•Wykorzystywana w procesie produkcyjnym woda
pochodzi z górskich źródeł, dzięki czemu wata
celulozowa jest produktem ekologicznym.
Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Przedmiot:
PLASTRY I PRZYLEPCE
Zarówno plastry, jak i przylepce są opatrunkami charakteryzującymi się tym,
że na nośnik nałożona jest warstwa klejąca utrzymująca wyrób na skórze.
Różnica między plastrem a przylepcem polega na umieszczeniu na podłożu
plastra – nośniku, wkładu mającego bezpośredni kontakt z raną. Plastry są
wyrobami posiadającymi opatrunek, dzięki czemu mogą być wykorzystywane
do zabezpieczania ran, otarć i skaleczeń. Przylepce natomiast nie posiadają
wkładu, przez co polecane są do przyklejania, mocowania bądź
podtrzymywania niewielkiego, ale niezależnego opatrunku na ranie.
W zależności od tzw. nośnika, czyli materiału stanowiącego przylepiec lub
podstawę plastra, wyroby charakteryzują się bardzo różnymi właściwościami,
począwszy od bardzo delikatnych przeznaczonych dla skóry wrażliwej, po
asortyment mocny, wytrzymały, polecany do stabilizacji lub opatrywania
dużych powierzchni.
Przedmiot:
Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Plaster dopasowujący się do trudno dostępnych części ciała pacjenta
i nie ograniczający jego ruchów