miesięczny alert podatkowy – luty 2014 r.

1
MIESIĘCZNY ALERT PODATKOWY – LUTY 2014 R.
PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
1
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia
28 stycznia 2014 r. zmieniające
rozporządzenie w sprawie wykazów
towarów do celów poboru podatku od
towarów i usług w imporcie
Dz.U.2014.163
Z chwilą ogłoszenia z
mocą od dnia 1 stycznia
2014 r.
Zmiany dotyczą przede wszystkim treści Załącznika 1 – poz. 306-312.
2
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7
lutego 2014 r. zmieniające rozporządzenie
w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od
towarów i usług dotyczących transakcji
wewnątrzwspólnotowych w zakresie nowych
środków transportu
Dz.U.2014.209
18 lutego 2014 r.
Zmiana wzoru deklaracji VAT-11.
3
Wyrok NSA
5 lutego 2014 r.
I FSK 1747/12
Audyt – Podatki – Outsourcing – Doradztwo
Member of Grant Thornton International Ltd
Grant Thornton Frąckowiak spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. Podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych nr 3654.
Komplementariusz: Grant Thornton Frąckowiak sp. z o.o. Zarząd komplementariusza: Cecylia Pol – Prezes Zarządu, Tomasz Wróblewski – Wiceprezes Zarządu.
Adres siedziby: 61-131 Poznań, ul. Abpa Antoniego Baraniaka 88 E. NIP: 778-14-76-013, REGON: 301591100. Rachunek bankowy: 18 1750 1019 0000 0000 0098 2229.
Sąd Rejonowy Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu, VIII Wydział Gospodarczy, nr KRS 0000369868.
OMÓWIENIE ZMIAN
Przedsiębiorca, który rezygnuje z zakupu towaru bezpośrednio od sprzedawcy, aby kupić ten sam
produkt od kogoś innego po znacznie zawyżonej cenie, ryzykuje, że służby podatkowe uznają taką
transakcję za nadużycie podatkowe. Wczoraj Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że w takiej
sytuacji urząd skarbowy może odmówić zwrotu podatku naliczonego od tego typu czynności.
Sprawa dotyczyła wielkopolskiej spółki zajmującej się produkcją i sprzedażą mebli. Firma kupiła
maszyny stolarskie za niemal 2 mln zł i wystąpiła o zwrot podatku naliczonego od tego zakupu.
Naczelnik US zdecydował się przeprowadzić kontrolę w firmie. Wątpliwości urzędników wzbudził
sposób zakupu maszyn. Ze zgromadzonych przez nich dowodów wynikało, że maszyny, zanim
trafiły do spółki, były kilka razy odkupowane przez inne firmy w odstępie kilku dni. Ich wartość
dynamicznie rosła. Kupujący i sprzedający rozliczali się między sobą w ramach kompensat
wzajemnych. W ocenie organu zastanawiające było, dlaczego spółka nie kupiła maszyn wcześniej
za niższą cenę (miała taką możliwość).
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że firma świadomie nie kupiła maszyn bezpośrednio
od właściciela, a jej sposób zawierania transakcji i rozliczania należności wskazuje na celowe
działania zmierzające do uzyskania korzyści podatkowych. Po przeprowadzonym postępowaniu
spółka otrzymała decyzję nakazującą zwrot części podatku naliczonego.
Sprawa trafiła do WSA, który nie podzielił racji podatnika – nie przekonały go argumenty o dobrej
wierze podatnika ani o sugerowanej przez pełnomocników spółki modernizacji sprzętu.
2
PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
Również NSA nie dopatrzył się naruszenia prawa. Jego wątpliwości wzbudził szybki wzrost
wartości maszyn i fakt znajdowania się cały czas w jednym miejscu. Spółce nie udało się także
udowodnić pierwotnej wartości maszyn.
4
Wyrok NSA
7 lutego 2014 r.
I FSK 1664/12
Jeśli czynność wynikająca z kontraktu jest opodatkowana VAT-em, to rekompensata pieniężna za
wcześniejsze rozwiązanie umowy również podlega daninie.
Towarzystwo ubezpieczeniowe wynajmuje lokale w celu świadczenia usług na rzecz swoich
klientów, jednak często zdarza się, że oddział przestaje być opłacalny, w związku z czym
przedterminowo rezygnuje z dalszej realizacji umowy. Spółka zapytała czy wypłacane w związku z
tym odszkodowanie powinno być obciążone VAT-em. Wg niej nie, ponieważ nie stanowi
wynagrodzenia za pracę.
Fiskus nie zgodził się z takim stanowiskiem, gdyż w jego opinii każde świadczenie – działanie lub
zaniechanie – które przynosi korzyść, powinno być opodatkowane. WSA uchylił tę interpretację,
ale NSA uwzględnił skargę kasacyjną Izby Skarbowej. Sąd powołał się na wyrok TSUE w
podobnej sprawie, w której zasądzono konieczność opodatkowania takiego świadczenia.
5
Wyrok NSA
11 lutego 2014 r.
I FSK 310/13
Podatnik nie jest zobligowany do wystawiania faktur korygujących po każdym udzieleniu rabatu.
Spółka zajmująca się chemią budowlaną przyznaje swoim kontrahentom premie pieniężne pod
warunkiem wykonania wyznaczonego planu pod względem kwotowym lub ilościowym. Dzieje się
to co kwartał, a dostawca dokumentuje bonusy przy pomocy not księgowych. Uważała, że ich
metoda jest prawidłowa, ponieważ zdarzenie jest neutralne podatkowo.
Fiskus się z nimi nie zgodził, twierdząc, iż należy w tej sytuacji każdorazowo wystawić fakturę
korygującą. Sądy administracyjne stanęły jednak w obronie podatnika, wskazując jednocześnie, iż
Izba Skarbowa w swojej interpretacji powołała się na nieadekwatną uchwałę NSA.
6
Wyrok NSA
11 lutego 2014 r.
I FSK 67/13
Podatnik, który zostanie wezwany na przesłuchanie w charakterze podejrzanego o popełnienie
przestępstwa skarbowego, musi wiedzieć, że z tego powodu termin przedawnienia jego
zobowiązania podatkowego będzie zawieszony.
Urząd kontroli skarbowej, kontrolując przedsiębiorstwo handlujące telefonami komórkowymi,
zakwestionował jego rozliczenia VAT z 2005 r. W jego ocenie nabywcy towarów nie istnieli, zatem
bezpodstawnie zastosowano stawkę 0 proc. VAT dla eksportu.
Po bezskutecznym odwołaniu, wniesiono skargę do WSA. Ten jednak zgodził się z organem
zaznaczając, że stawkę 0 proc. można zastosować pod warunkiem możliwości zidentyfikowania
odbiorców towarów spoza Polski.
W toku postępowania przed NSA organowi zarzucono naruszenie proceduralnych przepisów
Ordynacji podatkowej o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
NSA jednak nie dopatrzył się naruszenia prawa – stwierdził, że z racji iż podatnik otrzymał
wezwanie o przesłuchaniu go w charakterze podejrzanego, zawiadomienie zostało dokonane
prawidłowo.
Member of Grant Thornton International Ltd
3
PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
7
Wyrok NSA
12 lutego 2014 r.
I FSK 285/13
Nie można pozbawiać oddziału zagranicznego przedsiębiorstwa prawa do odliczenia VAT, nawet
gdy świadczy on usługi na rzecz swojej centrali.
Sprawa dotyczy oddziału brytyjskiej spółki, zajmującej się w Polsce analizą próbek chemicznych.
Wyniki badań przesyłane są do centrali i sprzedawane klientom spółki.
We wniosku o interpretację zapytano o możliwość odliczenia VAT od zakupów związanych z
prowadzonymi badaniami. Zdaniem podatnika spełnione są warunki z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o
VAT (nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza
Polską, odliczenie byłoby również możliwe, gdyby czynności te były wykonywane w Polsce a
podatnik ma dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami).
Zarówno Izba Skarbowa, jak i rozpatrujący skargę na interpretację WSA nie przychylili się do
argumentów wnioskodawcy.
Dopiero NSA przyznał rację podatnikowi nie stwierdzając istnienia przeszkód do odliczania VAT.
8
Wyrok NSA
7 lutego 2014 r.
I FSK 474/13
Agencja reklamowa zamierzała świadczyć na rzecz swoich klientów kompleksową usługę obsługi
akcji marketingowych. Jednym z jej elementów miało być przekazywanie nagród uczestnikom
akcji. Spytała więc Izbę Skarbową w Poznaniu, czy od przekazania nagród powinna naliczyć VAT.
Była przekonana, że skoro nagrody będą wydawane w ramach świadczenia przez nią
kompleksowej usługi, to samo ich przekazanie nie będzie opodatkowane.
Izba skarbowa nie zgodziła się jednak z takim stanowiskiem. Wyjaśniła, że płatność, którą agencja
otrzyma od klienta, należy rozdzielić na dwie części: zapłatę za wydanie nagród i wynagrodzenie
za wyświadczone usługi. Skoro agencja dostanie od klienta zapłatę za przekazanie nagród, to ich
wydanie należy opodatkować odrębnie jako odpłatną dostawę towarów.
Agencja zaskarżyła interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, a ten
przyznał jej rację i uchylił interpretację. Uznał, że w tym wypadku mamy do czynienia ze
świadczeniem złożonym. Sąd stwierdził, że wydanie nagród jest nierozerwalnie związane z usługą
świadczoną przez agencję. Przypomniał, że nie można sztucznie rozdzielać poszczególnych
czynności, skoro wchodzą one w skład jednej kompleksowej usługi. Z ekonomicznego punktu
widzenia dla klienta agencji czynności te łączą się w jedną całość i tylko podjęte razem mają dla
niego sens.
9
Wyrok NSA
25 lutego 2014 r.
I FSK 575/13
Szkolenia dotyczące kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, które w co
najmniej 70 proc. są dofinansowane ze środków publicznych są zwolnione z podatku.
Spółka organizuje kursy dofinansowywane z dotacji pochodzących z unijnych programów
operacyjnych. Uczestnicy ponoszą dzięki temu zaledwie 30% całkowitych kosztów. Jest to co
prawda obrót firmy, ale była ona przekonana, że nie trzeba będzie opodatkować go VAT-em.
Fiskus uznał przeciwnie - zwolnienie nie będzie miało zastosowania w tym przypadku, pomimo
dofinansowania w co najmniej 70%.
Według izby, skoro dotacja publiczna nie jest w ogóle dla spółki obrotem, to nie można uznać, że
szkolenia są finansowane w co najmniej 70 proc. ze środków publicznych. Interpretację uchylił
jednak WSA, uznając za bezzasadne twierdzenie, że na cenę szkolenia składa się tylko wkład
własny jego uczestników i, że w związku z tym nie może być on zwolniony z VAT. Tego samego
Member of Grant Thornton International Ltd
4
PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
zdania był NSA.
10
Podatnik musi podać na fakturze korygującej numer faktury pierwotnej. To najmniej uciążliwy
sposób na zidentyfikowanie dokumentów – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Wyrok dotyczył spółki, która chciała wprowadzić elektroniczny system wystawiania i przesyłania
faktur VAT. Nie było w nim jednak możliwości zamieszczania informacji o numerze faktury
pierwotnej. Spółka była przekonana, że nie będzie to przeszkodą do rozliczeń, ponieważ
elektroniczne faktury korygujące będą zawierać numer zamówienia – taki sam jak na fakturze
pierwotnej, a poza tym będą spełniać wymogi wynikające z ówczesnego rozporządzenia Ministra
Finansów z 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej.
Zdaniem Izby Skarbowej jednak faktura korygująca musi zawierać numer faktury pierwotnej.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu pełnomocnicy spółki twierdzili,
że taki wymóg narusza przepisy unijnej dyrektywy 112.
Poznański WSA przyznał rację Izbie Skarbowej. Wyjaśnił, że przepisy krajowe są zgodne z unijną
dyrektywą 2006/112/WE, bo choć wprost nie wynika z niej, by faktura korygująca musiała zawierać
numer faktury pierwotnej, to pozwala ona państwom członkowskim wprowadzić wymogi, które
uznają za konieczne.
Tego samego zdania był Naczelny Sąd Administracyjny, do którego spółka złożyła skargę
kasacyjną. Uzasadniając wyrok, sędzia Grażyna Jarmasz wyjaśniła, że polskie przepisy w żadnym
stopniu nie wykraczają poza obowiązki przewidziane w unijnej dyrektywie.
Wyrok NSA
27 lutego 2014 r.
I FSK 392/13
PODATKI DOCHODOWE
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
11
Wyrok NSA
6 lutego 2014 r.
II FSK 1385/12
Member of Grant Thornton International Ltd
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
Wspólnicy nie odliczą podatku od czynności cywilnoprawnych, który uiściła spółka osobowa. Jednak
nie dlatego, że to nie oni go zapłacili, tylko dlatego, że został pobrany od czynności, która nie przynosi
przychodu. Tak więc, mimo że Naczelny Sąd Administracyjny co do istoty zgodził się z Ministrem
Finansów, to nakazał mu wydać nową interpretację z właściwym uzasadnieniem.
Występujący o wykładnię wspólnik uważał, że zapłacony podatek może zaliczyć do kosztów. Powołał
się na art. 8 ust. 2 ustawy o PIT – twierdził, że podatek PCC jako koszt pośredni można odnieść do
wszystkich wspólników, zgodnie z zasadą proporcjonalnego rozdziału kosztów.
Minister Finansów się z tym nie zgodził. Stwierdził, że jeśli to nie wspólnik zapłacił podatek, to nie
5
PODATKI DOCHODOWE
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
może go ująć w kosztach. Sprawa trafiła do sądu. Podatnik zarzucił Ministrowi, że jego stanowisko
prowadzi do tego, iż koszt PCC nigdy nie zostanie rozliczony – ani przez wspólnika, ani przez spółkę.
Warszawski WSA uznał racje strony skarżącej.
NSA uchylił jednak ten wyrok. Sędzia Jan Grzęda wyjaśnił, że w tej sprawie nie można mówić w ogóle
o koszcie podatkowym, ponieważ czynność, w związku z którą został uiszczony PCC, nie generuje
przychodu.
– W związku z tym nie powstaje koszt – stwierdził. Oznacza to, że Minister Finansów będzie musiał
ponownie wydać interpretację, uwzględniając wytyczne NSA.
12
Wyrok NSA
10 lutego 2014 r.
II FSK 210/12
Member of Grant Thornton International Ltd
Spółka może odliczyć od przychodu kwoty przez nią uiszczone i mające związek z procesem
połączenia, jeżeli konsolidacji podmiotów nie towarzyszy podwyższenie kapitału zakładowego.
Spółka prowadząca działalność w zakresie wytwarzania energii podjęła decyzję o konsolidacji. Proces
przejęcia będzie się wiązał z wieloma wydatkami, które musi ponieść spółka (opłaty publicznoprawne,
wydatki na doradztwo). Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem, czy wszystkie związane z fuzją wydatki
można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Jej zdaniem tak, ponieważ ustawodawca nie
wymienia ich w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT określającym negatywny katalog kosztów. Co istotne, w
ocenie spółki, art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT nie ma w tej sprawie zastosowania, ponieważ
koncentracja kapitału była jedynie skutkiem ubocznym, a nie celem fuzji.
Organ podatkowy uznał jednak, że skoro w wyniku konsolidacji cały majątek spółki przejmowanej
zostanie przeniesiony na spółkę przejmującą, to dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego.
Wydatki poniesione na ten cel nie będą mogły być uznane za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art.
12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT. Na tę interpretację spółka wniosła skargę, w wyniku której WSA w wyroku
z 12 października 2011 roku (I Sa/Łd 1097/11) uchylił interpretację organu, zgadzając się z jego
stanowiskiem jedynie częściowo: wydatki bezpośrednio powiązane i warunkujące podwyższenie
kapitału, np. opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, nie mogą być uznane
za koszt podatkowy. Z kolei inne wydatki – na doradztwo i pomoc prawną – można uznać za koszty
pośrednie. Zarówno spółka, jak i organ wniosły skargę kasacyjną.
NSA oddalił obie skargi, zgadzając się ze stanowiskiem WSA. Stwierdził, że jedynie takie wydatki,
które mogą być zakwalifikowane wyłącznie, lub także, jako wydatki na zachowanie lub zabezpieczenie
źródła przychodu, są kosztami pośrednimi.
6
PODATKI DOCHODOWE
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
13
Wyrok NSA
13 lutego 2014 r.
II FSK 204/12
Płatnik może zastosować stawkę podatku wynikającą z właściwej umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania, jeżeli ma certyfikat rezydencji podatnika. Zgodnie z przepisami ustawy o CIT,
warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki wynikającej międzynarodowych umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania przy wypłacie należności (art. 21 ustawy o CIT) jest posiadanie certyfikatu
rezydencji. We wniosku o interpretację spółka stwierdziła, że warunek ten jest spełniony gdy poza datą
wydania certyfikatu nie ma na nim żadnej wzmianki o okresie, jakiego ten certyfikat dotyczy. Organ nie
zgodził się z takim tokiem rozumowania. W jego ocenie konieczne jest także uzyskanie dodatkowego
certyfikatu dotyczącego okresu, w którym dokonano wypłaty należności. Zarówno WSA, jak i NSA
przyznały rację spółce. Z brzmienia przepisów ustawy nie wynika bowiem wymóg aktualności
certyfikatu.
14
Wyrok NSA
12 lutego 2014 r.
II FSK 607/12
Objęcie udziałów w zamian za wniesienie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jest
zwolnione z podatku. Wspólnik nie straci ulgi nawet wtedy, gdy po wniesieniu aportu przekazał spółce
dodatkowe składniki swojej dotychczasowej firmy. Wspólnicy podjęli uchwałę o podniesieniu kapitału
zakładowego. Udziały miały być objęte przez nowego wspólnika i pokryte przez niego wkładem
niepieniężnym, wycenionym przez biegłego, który pomylił się w wycenie, w wyniku czego wspólnik
wniósł do spółki dodatkowe składniki pieniężne, aby jego wkład odpowiadał wartości nominalnej
udziałów (po wyjściu na jaw błędu wspólnik otrzymał od spółki dodatkową gotówkę). Urząd kontroli
skarbowej stwierdził, że w zaistniałej sytuacji przedmiotem aportu nie było przedsiębiorstwo ani jego
zorganizowana część – wydał zatem decyzję określają kwotę podatku do zapłaty. Argumenty
podatnika o tym, że intencją wspólników było wniesienie całego przedsiębiorstwa nie przekonały ani
organu odwoławczego, ani WSA. NSA jednak przyznał rację podatnikowi. Jak stwierdził, w tej sprawie
kluczowy był zamiar wspólników.
15
Uchwała NSA
17 lutego 2014 r.
II FPS 8/13
Odpłatne zbycie nieruchomości wykorzystywanej na potrzeby firmy, ale niewprowadzonej do ewidencji
nie generuje przychodu z działalności. Sąd kasacyjny zajął się sprawą na wniosek rzecznika praw
obywatelskich. Poprosił on o rozstrzygnięcie wątpliwości, czy kwoty uzyskane z odpłatnego zbycia
nieruchomości lub ich części (udziału), wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością
gospodarczą, stanowią przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a
ustawy o PIT. Przy czym chodzi o nieruchomości, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz nie stanowią składników majątku wskazanych w art. 14
ust. 2c tej ustawy o PIT. Problem ten wywoływał wątpliwości interpretacyjne w orzecznictwie sądów
administracyjnych. Zdaniem RPO odpłatne zbycie nieruchomości nie skutkuje powstaniem przychodu
z działalności gospodarczej. Poszerzony skład NSA potwierdził to stanowisko. Podstawowe znaczenie
dla odkodowania tej normy ma wykładnia językowa – podkreślił sędzia NSA Sławomir Presnarowicz.
Member of Grant Thornton International Ltd
7
PODATKI DOCHODOWE
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
16
Wyrok NSA
14 lutego 2014 r.
II FSK 536/12
Jeśli spółka przejmowana mogła korzystać z ulgi podatkowej dotyczącej otrzymanej dywidendy, to
uprawnienie to przechodzi na jej następcę. Przedsiębiorstwo, będące podatnikiem CIT, postanowiło
przejąć spółkę holenderską. Ta z kolei od ponad dwóch lat ma 100 proc. udziałów w innej polskiej
spółce (spółka córka), co uprawnia ją do zwolnienia podatkowego od uzyskiwanej dywidendy. Spór
toczył się o to, czy przedsiębiorstwo po przejęciu zagranicznej spółki przejmie prawo do tego
zwolnienia. Warszawska izba skarbowa była innego zdania. Uznała, że art. 93 Ordynacji podatkowej
odnoszący się do sukcesji podatkowej dotyczy tylko tych praw lub obowiązków, które istniały w
momencie przejęcia. Tymczasem w tej sprawie – podkreślił dyrektor izby – spółka holenderska nie
dysponowała jeszcze prawem do zwolnienia z opodatkowania dywidendy wypłacanej przez polską
spółkę córkę. Powodem miało być to, że firma holenderska nie otrzymała jeszcze dywidendy, a jedynie
posiada udziały uprawniające ją do tego. Czym innym jest posiadanie udziałów, a czym innym
otrzymanie dywidendy – wskazał organ. Rozpatrujący skargę WSA przyznał rację pełnomocnikom
spółki. Rozstrzygnięcie to utrzymał w mocy NSA.
17
Wyrok NSA
19 lutego 2014 r.
II FSK 650/12
NSA wydał kolejny wyrok, z którego wynika, że bonus w postaci opcji na akcje nie jest przychodem ze
stosunku pracy, tylko przychodem z kapitałów pieniężnych. Oznacza to, że od takiego przychodu
menedżer zapłaci 19 proc. podatku zamiast 32 proc.
Wyrok dotyczył podatniczki, która uczestniczyła w programie nabycia akcji prowadzonym przez jej
pracodawcę, spółkę akcyjną. W jego ramach dostała od spółki opcje na akcje. Przez trzy lata od ich
uzyskania nie mogła nimi rozporządzać, po upływie tego czasu mogła kupić akcje spółki po
preferencyjnej cenie, a następnie sprzedać je już po cenie rynkowej.
Podatniczka była przekonana, że będzie musiała zapłacić podatek od nabytych w ten sposób akcji
spółki dopiero w momencie ich zbycia, bo jak wyjaśniła, zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych jest to przychód z kapitałów pieniężnych.
Warszawska izba skarbowa była innego zdania. Uznała, że podatniczka uzyska przychód z tych akcji
już w momencie realizacji opcji i będzie on równy „różnicy pomiędzy wartością rynkową nabywanych
akcji a ceną zakupu (realizacji prawa) przemnożoną przez liczbę akcji”. Zdaniem izby skarbowej, jeżeli
nabycie akcji zostanie sfinansowane przez pracodawcę, to podatniczka uzyska w ten sposób przychód
ze stosunku pracy uregulowany w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
WSA, do którego wniesiono skargę, orzekł na korzyść podatniczki. Podobnie NSA na skutek skargi
kasacyjnej wniesionej przez organ stwierdził, że opcje na akcje stanowią przychód z kapitałów
pieniężnych.
18
Wyroki NSA
21 lutego 2014 r.
II FSK 430/12 i II FSK 431/12
Wykorzystanie w nowej linii produkcyjnej elementów, które były już używane, nie ma wpływu na
wielkość zwolnienia podatkowego przysługującego w specjalnej strefie ekonomicznej – orzekł
Naczelny Sąd Administracyjny w dwóch wyrokach.
Spółka działająca w specjalnej strefie ekonomicznej rozbudowywała swój zakład, zlecając innej firmie
montaż nowej linii produkcyjnej.
Zleceniobiorca wykorzystał przy niej częściowo także maszyny i urządzenia, które były już wcześniej
używane. Nie stanowiły one jednak więcej niż 4 proc. całkowitej wartości linii produkcyjnej.
Spór z fiskusem toczył się o to, czy spółka będzie mogła uznać w całości, czy tylko w części koszt
Member of Grant Thornton International Ltd
8
PODATKI DOCHODOWE
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
wytworzenia linii produkcyjnej za wydatki kwalifikujące ją do objęcia pomocą publiczną, o których
mowa w par. 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. Od tych wydatków
zależy wielkość zwolnienia z podatku dochodowego przysługującego firmom działającym w
specjalnych strefach ekonomicznych, czyli wielkość udzielanej im pomocy publicznej.
Pełnomocnicy spółki argumentowali, że nowo wytworzony powinien być jedynie środek trwały, a
rozporządzenie nie stawia takiego wymogu jego częściom.
Fiskus uznał jednak, że należy kierować się znaczeniem potocznym. Jeśli więc do wytworzenia linii
produkcyjnej zostały użyte elementy poprzednio używane przez spółkę, która tę linię montowała, to nie
można uznać, że wytworzona linia produkcyjna jest nowa i że wydatki na nią zostaną w całości objęte
zwolnieniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu orzekł, że wykorzystanie elementów używanych nie
ma wpływu na nowość linii produkcyjnej. Rozstrzygnięcie to utrzymał w mocy NSA.
19
Wyrok NSA
25 lutego 2014 r.
II FSK 211/12
Podatnik, który przed upływem pięciu lat od nabycia mieszkania lub domu, przekazuje je innej osobie
w zamian za prawo dożywotniego mieszkania w nim, nie musi płacić podatku. Nie można wyliczyć, jak
wysoki przychód otrzyma z tego tytułu.
Sprawa dotyczyła podatniczki, która kupiła mieszkanie i przed upływem pięciu lat przekazała je córce i
zięciowi na podstawie umowy o dożywocie. Urząd skarbowy wezwał ją do złożenia deklaracji PIT-23 i
poinformowania w niej o wysokości przychodu ze zbycia nieruchomości. Urzędnicy stwierdzili, że jeśli
od zakupu mieszkania nie minęło pięć lat, to podatniczka musi zapłacić podatek.
Kobieta nie zgodziła się z urzędem i wystąpiła o interpretację podatkową. Była przekonana, że nie
będzie musiała płacić daniny, skoro nie przekazała mieszkania odpłatnie.
Interpretację izby uchylił WSA w Olsztynie. Przypomniał, że z art. 217 Konstytucji wynika, że
wszelkiego rodzaju obowiązki podatkowe muszą wynikać z ustawy. W tym wypadku tak nie jest,
ponieważ w ustawie o PIT nie ustalono, w jaki sposób dożywotnik ma ustalić wartość otrzymanych
świadczeń – zauważył sąd. Skoro więc nie może określić, jak wysoki uzyska przychód, to nie powinien
płacić od niego podatku – podsumował WSA.
NSA zgodził się z rozumowaniem WSA.
20
Wyrok NSA
25 lutego 2014 r.
II FSK 94/12
Podatnik, który nie chce odprowadzać PIT przy sprzedaży mieszkania, musi przeznaczyć środki na
lokal, co do którego posiada prawo własności. Umowa przedwstępna i protokół zdawczo-odbiorczy nie
wystarczą.
Podatniczka sprzedała mieszkanie nabyte 4 lata wcześniej, a środki przeznaczyła na modernizację
nowej nieruchomości w stanie deweloperskim. Miała już podpisaną umowę przedwstępną, ale nie była
jeszcze właścicielką. Zapytała więc, czy przysługuje jej ulga mieszkaniowa, zwalniająca ją z obowiązku
odprowadzenia PIT od sprzedanego lokalu.
Fiskus nie przyzwolił na to, tłumacząc, iż z ulgi korzystają tylko ci, którzy przeznaczą pieniądze na
remont własnego domu. WSA uchylił jednak interpretację, argumentując, że istotne jest to, że w ciągu
2 lat od sprzedaży wnioskodawczyni stała się właścicielką obiektu, który modernizowała. NSA z kolei
stanął po stronie fiskusa, przyznając mu rację.
Member of Grant Thornton International Ltd
9
PODATKI DOCHODOWE
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
21
Wyrok NSA
25 lutego 2014 r.
II FSK 57/12
Wspólnicy spółki jawnej chcieli zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki na spłatę kredytu
partnera, który odchodził z firmy. Tłumaczyli, że bez takiej możliwości nie będą mogli spłacić długu, a
w konsekwencji narażą się na poważne kłopoty finansowe, które być może doprowadzą nawet do
upadku przedsiębiorstwa.
Izba Skarbowa wydała negatywną interpretację, uznając, że wzajemne rozliczenia między wspólnikami
nie wpływają ani na przychody spółki, ani na zabezpieczenie bądź zachowanie ich źródła. Potwierdził
to WSA oraz sąd kasacyjny – spłata partnera nie ma związku z przychodami.
22
Wyrok NSA
28 lutego 2014 r.
II FSK 3399/13
Firma musi pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od polisy OC przypadającej na menedżera, nawet
gdy w umowie tej, zawartej przez spółkę, kadra zarządzająca nie jest wymieniona z imienia i nazwiska.
Wyrok dotyczy spółki, która zawarła umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej na rzecz
byłych i obecnych członków swojego zarządu. Umowa nie wymieniała ich z imienia i nazwiska,
natomiast chroniła prezesów i wiceprezesów od niepożądanych skutków zarządzania firmą.
Spór z fiskusem toczył się o to, czy spółka, jako płatnik, musi pobierać od byłych i obecnych
menedżerów zaliczki na podatek dochodowy z tytułu objęcia ich umową ubezpieczeniową.
Pełnomocnicy spółki zgadzali się, że objęcie umową ubezpieczeniową jest nieodpłatnym
świadczeniem, ale – jak argumentowali – trudno jednoznacznie przypisać przychód konkretnym
osobom, bo przewidziany w umowie krąg ubezpieczonych jest otwarty i może się zmieniać.
Izba Skarbowa w Bydgoszczy stanęła jednak na stanowisku, że spółka powinna pobrać zaliczkę na
podatek dochodowy od składki przypadającej na konkretnego menedżera objętego ochroną.
Interpretację tę potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku. Zdaniem WSA wykupienie
przez spółkę na rzecz członków zarządu ubezpieczenia OC jest dla menedżerów przychodem z
nieodpłatnych świadczeń. Korzyść finansowa polega bowiem na tym, że menedżerowie nie musieli
sami płacić składki ubezpieczeniowej – pokryła ją spółka.
Rozpatrujący skargę kasacyjną NSA uznał, że menedżerowie, którzy zostali objęci ochroną
ubezpieczeniową, uzyskują z tego tytułu nieodpłatne świadczenie. W związku z tym spółka ma
obowiązek pobrać od nich zaliczki na podatek dochodowy. Zdaniem NSA nie ma znaczenia, że osoby
ubezpieczone nie są wymienione z imienia i nazwiska, bo krąg osób objętych ubezpieczeniem na
dzień zapłaty składki ubezpieczeniowej jest spółce znany.
Member of Grant Thornton International Ltd
10
INNE PRZEPISY
23
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
Wyrok TK
11 lutego 2014 r.
P 24/12
Dz.U.2014.235
Member of Grant Thornton International Ltd
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
Ustawa przewidująca wysoką stawkę akcyzy dla sprzedawcy oleju opałowego, który nie wywiązał się
z obowiązku terminowego sporządzenia i przekazania organom podatkowym miesięcznego
zestawienia oświadczeń nabywców takiego oleju jest zgodna z konstytucją.
11 lutego 2014 r. o godz. 13.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego we Wrocławiu dotyczące zastosowania sankcyjnej stawki podatku
akcyzowego w przypadku niezłożenia w terminie do urzędu celnego miesięcznego zestawienia
oświadczeń nabywców oleju opałowego o jego wykorzystaniu do celów grzewczych.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 89 ust. 16 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku
akcyzowym w zakresie, w jakim nakazuje stosować stawkę akcyzy określoną w art. 89 ust. 4 pkt 1
tej ustawy w przypadku niespełnienia przez sprzedawcę oleju opałowego obowiązku, wyrażonego w
art. 89 ust. 14 tej ustawy, sporządzenia i przekazania do właściwego naczelnika urzędu celnego, w
terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży,
miesięcznego zestawienia oświadczeń nabywców tego wyrobu akcyzowego o jego przeznaczeniu do
celów opałowych, jest zgodny z wywodzonym z art. 2 konstytucji zakazem nadmiernej ingerencji
ustawodawcy.
W pozostałym zakresie umorzył postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.
Zdanie odrębne zgłosiła sędzia TK Teresa Liszcz.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że miesięczne zestawienie oświadczeń nabywców o
wykorzystaniu oleju wyłącznie do celów opałowych jest niezbędnym i skutecznym elementem całego
mechanizmu kontroli obrotu olejem opałowym – informującym organy podatkowe o dokonaniu
sprzedaży oraz nabywcy takiego oleju, a także miejscu i sposobie jego planowanego użycia.
Elementem, którego usunięcie osłabiłoby cały mechanizm kontroli w stopniu trudnym do
oszacowania.
Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, nie ulega też wątpliwości, że obowiązek dostarczania organom
miesięcznych zestawień oświadczeń, chociaż żmudny, nie stanowi sam w sobie nadmiernej
dolegliwości dla sprzedawcy oleju opałowego.
Trybunał Konstytucyjny uznał, że skoro sąd pytający nie wykazał nieefektywności oraz zbędności
tego obowiązku, to nie sposób ocenić, czy konsekwencje jego niedochowania przez sprzedawcę są
niewspółmiernie dolegliwe w stopniu rażącym lub zbytecznym.
Wysoka stawka akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, jest
logicznie powiązana z celem, któremu służy regulacja bezpieczeństwa i rzetelności obrotu olejem
opałowym. Taki rygoryzm warunków stosowania ulgowych stawek akcyzy do sprzedaży oleju
opałowego ma na celu skuteczną kontrolę obrotu tym paliwem, ograniczenie procederu
wykorzystywania oleju opałowego niezgodnie z jego przeznaczeniem, a przede wszystkim
ograniczenie zjawiska oszustw podatkowych związanych ze sprzedażą tego oleju. Służy zatem
ograniczeniu nadużyć podatkowych uszczuplających w stopniu znaczącym dochody budżetu
państwa.
W przypadku oceny użyteczności regulacji, jej pragmatycznej sprawności w zakresie realizacji
założonego przez ustawodawcę celu, ciężar dowodu obciąża inicjatora postępowania przed TK.
Biorąc powyższe pod uwagę Trybunał Konstytucyjny uznał, że sąd pytający nie wykazał zbędności
11
INNE PRZEPISY
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
oraz braku skuteczności nałożonego na sprzedawcę oleju opałowego obowiązku terminowego
przekazywania organom podatkowym miesięcznego zestawiania stosownych oświadczeń nabywców
takiego oleju, a także co za tym idzie zbytniego rygoryzmu i to w stopniu rażącym i zbędnym
konsekwencji związanych niedochowaniem powyższego obowiązku. Sąd pytający nie obalił zatem
domniemania konstytucyjności art. 89 ust. 16 ustawy o podatku akcyzowym w zakwestionowanym
zakresie.
Rozprawie przewodniczył wiceprezes TK Stanisław Biernat, sprawozdawcą był sędzia TK Andrzej
Wróbel.
24
Wyrok NSA
5 lutego 2014 r.
I FSK 418/13
Nie trzeba opodatkowywać strat paliw lub olejów, które powstają w trakcie przemieszczania ich od
dostawcy do odbiorcy, a wynikają z właściwości fizykochemicznych tych substancji. Tak stwierdził
Naczelny Sąd Administracyjny.
Spór dotyczył interpretacji podatkowej, o którą wystąpiło przedsiębiorstwo zajmujące się sprzedażą
paliw silnikowych. Firma korzystała ze zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie wyrobów,
np. do celów opałowych, do żeglugi lub jako paliwo lotnicze. W praktyce jednak w trakcie
przemieszczania tych substancji do odbiorców powstawały straty, które wykazywano w dokumentach
dostawy. Różnice między ilością wysłaną a odebraną najczęściej były spowodowane przez naturalne
ubytki wyrobów (np. odparowanie) lub mieszczące się w granicach tolerancji błędy pomiarowe.
Minister Finansów w interpretacji nakazał spółce od tak powstałych niedoborów płacić akcyzę.
Interpretację uchylił wojewódzki sąd administracyjny, a NSA oddalił kasację Ministra. Sędzia
Dagmara Dominik-Ogińska wyjaśniła, że opodatkowanie akcyzą danych czynności musi wynikać z
prawidłowej implementacji dyrektywy energetycznej do przepisów krajowych. Ustawa akcyzowa
określa, że podatkowi podlega użycie, czyli aktywne działanie podatnika. Ubytki, które wynikają z
cech fizykochemicznych danych substancji, takim działaniem nie są. Nie można więc ich
opodatkować.
25
Wyrok NSA
6 lutego 2014 r.
I FSK 460/13
Dom maklerski, który na rachunek klienta kupuje i sprzedaje na giełdzie towarowej energię
elektryczną, nie jest podatnikiem akcyzy, nawet gdy zawiera z nim umowę komisu. Występuje
bowiem jako pośrednik, a podatnikiem jest zawsze końcowy nabywca energii. Tak orzekł NSA.
Spółka spierała się z Ministrem Finansów, ponieważ ten nakazał jej płacić akcyzę, jeśli zawiera z
klientami umowy komisu. Tymczasem taka właśnie jest praktyka domów maklerskich. Zgodnie z art.
38b ustawy o giełdach towarowych w umowie o świadczenie usług brokerskich towarowy dom
maklerski zobowiązuje się do zawierania umów nabycia lub zbycia towarów giełdowych w imieniu
własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie. Ustawa ta odsyła przy tym do przepisów kodeksu
cywilnego.
Minister Finansów stwierdził, że wprawdzie przez zawarcie umowy komisu komitent (klient) nie traci
własności rzeczy, a komisant (dom maklerski) nie staje się jej właścicielem ani nawet posiadaczem,
to jednak aby wywiązać się z zadania, broker musi zawrzeć umowę sprzedaży energii elektrycznej.
To zaś oznacza, że spełniona jest przesłanka do opodatkowania akcyzą, bo dochodzi do sprzedaży
nabywcy końcowemu.
Dom maklerski zaskarżył interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Sąd
Member of Grant Thornton International Ltd
12
INNE PRZEPISY
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
uznał jednak, że interpretacja jest zgodna z prawem. Rację brokerom przyznał dopiero NSA.
Stwierdzono, że działalność domu maklerskiego ma charakter pośrednictwa i w związku z tym nie są
spełnione przesłanki do opodatkowania akcyzą.
26
Uchwała NSA
3 lutego 2014 r.
II FPS 11/13
Każdy tymczasowy obiekt budowlany, który jest budowlą i spełnia określone kryteria, może być
objęty podatkiem od nieruchomości. Tak wynika z uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Uchwała NSA ma na celu zlikwidowanie niejednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych w
tym zakresie.
W ocenie NSA dla opodatkowania tymczasowych obiektów ważne jest, aby spełniały definicję
budowli w rozumieniu ustawy – Prawo budowlane. Tymi zaś są wszystkie obiekty budowlane
niebędące budynkiem lub obiektem małej architektury. Dodatkowo podkreślono, iż dla celów
podatkowych istotne jest to, czy w odniesieniu do konkretnego tymczasowego obiektu powstanie
obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 6 ust. 2 i art. 6 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach
lokalnych.
27
Postanowienie NSA
3 lutego 2014 r.
II FPS 10/13
Zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się z tej daniny
nabycie rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, dzieci, wnuków, rodziców, dziadków,
pasierbów, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli w terminie 6 miesięcy zgłoszą ten fakt
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Należy to zrobić na formularzu SD-Z2. Obowiązek
ten nie dotyczy sytuacji, gdy umowa została zawarta w formie aktu notarialnego.
Niektóre urzędy skarbowe twierdzą jednak, że osoba, na rzecz której w akcie notarialnym
ustanowiono prawo do bezpłatnego korzystania z lokalu, a która nie była obecna przy sporządzaniu
tego dokumentu, musi złożyć deklarację SD-Z2. Jeśli tego nie zrobi, ma zapłacić podatek.
NSA stwierdził jednak, że orzecznictwo w tej kwestii nie jest aż tak rozbieżne, by konieczna była
uchwała. NSA przytoczył tutaj inne orzeczenia korzystne dla podatnika: z 11 września 2013 r. (sygn.
akt II FSK 2665/11) i z 9 lipca 2013 r. (sygn. akt II FSK 2316/11).
28
Wyrok NSA
4 lutego 2014 r.
II FSK 2863/11
Przedsiębiorca, który po przerwie będzie mógł kontynuować działalność w spółce, nie ma szans na
umorzenie zaległości podatkowych, nawet jeśli obecnie jest w trudnej sytuacji finansowej – wynika z
orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego
Sprawa dotyczyła wspólnika spółki jawnej, który wystąpił o umorzenie zaległości w PIT. W związku z
jej problemami finansowymi część majątku została sprzedana przez komornika. Mężczyzna zwrócił
się do naczelnika urzędu skarbowego z prośbą o umorzenie długu.
Izba skarbowa utrzymała w mocy decyzję. Podatnikowi nie pomogły też skargi do sądu. Wojewódzki
Sąd Administracyjny w Łodzi, analizując sprawozdanie finansowe spółki, wskazał, że ma ona
jeszcze środki obrotowe, których wartość przekracza wysokość zaległości podatkowej. Oznacza to,
że trudności w ich spłacie nie mają cech trwałości.
NSA nie zmienił tego rozstrzygnięcia i nie dopatrzył się naruszenia prawa ani przez sąd I instancji,
ani przez organy podatkowe.
Member of Grant Thornton International Ltd
13
INNE PRZEPISY
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
29
Wyrok NSA
11 lutego 2014 r.
I FSK 336/13
Prezesa stowarzyszenia nie można pociągnąć do odpowiedzialności za zdarzenia dotyczące okresu,
w którym nie pełnił on swojej funkcji.
Organizacja ma zaległości w VAT sięgające 150 tys. zł. Urząd skarbowy stwierdził, że ponieważ
prezes nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości w odpowiednim terminie (14 dni od dnia, w którym
wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości), to nie uniknie odpowiedzialności za zobowiązania.
Mężczyzna odwołał się od tej decyzji, tłumacząc, iż nie był w danym okresie uprawniony do
reprezentowania organizacji.
Zarówno WSA, jak i NSA potwierdziły stanowisko skarżącego. Wg nich, zastosowanie będzie miało
w tym przypadku Prawo o stowarzyszeniach. Jeśli prezes nie miał formalnie prawa do ogłoszenia
upadłości, to faktycznie nie można przypisać mu winy.
30
Wyrok NSA
11 lutego 2014 r.
I FSK 67/13
Podatnik, który zostanie wezwany na przesłuchanie w charakterze podejrzanego o popełnienie
przestępstwa skarbowego, musi wiedzieć, że z tego powodu termin przedawnienia jego
zobowiązania podatkowego będzie zawieszony.
Urząd kontroli skarbowej, kontrolując przedsiębiorstwo handlujące telefonami komórkowymi,
zakwestionował jego rozliczenia VAT z 2005 r. W jego ocenie nabywcy towarów nie istnieli, zatem
bezpodstawnie zastosowano stawkę 0 proc. VAT dla eksportu.
Po bezskutecznym odwołaniu, wniesiono skargę do WSA. Ten jednak zgodził się z organem
zaznaczając, że stawkę 0 proc. można zastosować pod warunkiem możliwości zidentyfikowania
odbiorców towarów spoza Polski.
W toku postępowania przed NSA organowi zarzucono naruszenie proceduralnych przepisów
Ordynacji podatkowej o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. NSA
jednak nie dopatrzył się naruszenia prawa – stwierdził, że z racji iż podatnik otrzymał wezwanie o
przesłuchaniu go w charakterze podejrzanego, zawiadomienie zostało dokonane prawidłowo.
31
Wyrok NSA
11 lutego 2014 r.
I FSK 320/13
Jeśli w czasie powstawania zaległości podatkowych członek zarządu organizacji formalnie do niego
nie należał, to nie może odpowiadać za długi podatkowe wtedy powstałe.
Oddział PTTK miał problemy z odprowadzaniem podatku, w związku z czym nagromadziły mu się
długi. Jeden z mężczyzn będących członkiem zarządu bronił się przed odpowiedzialnością,
tłumacząc, iż utracił członkostwo, podczas gdy powstawały zaległości. Wynikało to z tego, iż nie
uiszczał składki członkowskiej od ponad 12 miesięcy, w związku z czym, zgodnie ze statutem PTTK,
automatycznie ustała jego przynależność do organizacji. Ponadto, podatnik nie pobierał
wynagrodzenia i nie uczestniczył w posiedzeniach.
Ten argument dla fiskusa nie miał żadnego znaczenia, co zostało zaskarżone. Sądy zgodnie orzekły
przeciwnie. NSA dodał, iż Izba Skarbowa w ogóle się nie odniosła do reguł wynikających ze statutu
PTTK, co było wbrew prawu.
Member of Grant Thornton International Ltd
14
INNE PRZEPISY
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
32
Wyrok NSA
18 lutego 2014 r.
II FSK 448/12
Samo oznaczenie samochodu symbolem L nie oznacza, że jest to pojazd specjalny zwolniony z
podatku od środków transportowych. Przesądza o tym treść dowodu rejestracyjnego, świadectwo
homologacji lub opinia biegłych.
Wyrok dotyczy przedsiębiorcy prowadzącego kursy nauki jazdy. Urząd skarbowy nakazał mu
zapłacić 5650 zł daniny od dwóch ciężarówek, autobusu i przyczepy na podstawie art. 9 ust. 1
ustawy o podatku od środków transportowych.
Podatnik odwołał się od tej decyzji. Uważał, że na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy może
skorzystać ze zwolnienia dla pojazdów specjalnych w rozumieniu art. 2 pkt 36 i 37 prawa o ruchu
drogowym, zgodnie z którym pojazdy specjalne służą do wykonywania nietypowej funkcji, która
powoduje konieczność odpowiedniego dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego
wyposażenia.
Z racji, iż podatnik nie przedstawił żadnych dokumentów potwierdzających dokonane modyfikacje,
samorządowe kolegium odwoławcze, a następnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie
Wlkp. podtrzymały decyzję pierwszej instancji. Wyjaśniły, że o tym, czy pojazd jest zwolniony z
daniny, decyduje wpis w dowodzie rejestracyjnym.
Sprawa trafiła ostatecznie do NSA, który również oddalił skargę mężczyzny. Uzasadniając
orzeczenie stwierdzono, że warunkiem zwolnienia jest przedstawienie określonych dokumentów.
Sędzia podkreślił, że wbrew twierdzeniom SKO oraz sądu pierwszej instancji nie musi to być tylko
dowód rejestracyjny. Może to być także świadectwo homologacji lub np. opinia biegłych.
33
Wyrok NSA
19 lutego 2014 r.
II FSK 500/12
Jeżeli w umowie sprzedaży przedsiębiorstwa zostanie podana jedynie łączna kwota transakcji, to
cała jego wartość podlega opodatkowaniu według najwyższej stawki podatku od czynności
cywilnoprawnych. Potwierdził to Naczelny Sąd Administracyjny.
Ustawa o PCC nie określa stawki podatku od sprzedaży przedsiębiorstwa. Zasadą jest, że należy ją
ustalić, biorąc pod uwagę wartość rynkową poszczególnych składników przedsiębiorstwa (rzeczy i
praw majątkowych) i przyjmując właściwe dla nich stawki podatkowe. Jednak, nie zawsze tak się
dzieje.
Sprawa rozpatrywana przez NSA dotyczyła podatnika, który kupił przedsiębiorstwo i zapłacił PCC
obliczony od ceny nabycia tego przedsiębiorstwa według stawki w wysokości 2 proc. W umowie nie
wymieniono poszczególnych składników i praw majątkowych.
Po pewnym czasie podatnik wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w PCC. Uznał bowiem, że
niektóre składniki przedsiębiorstwa powinny podlegać opodatkowaniu według niższej stawki, tj. 1
proc. Nie zgodziły się z nim ani organy podatkowe, ani sądy administracyjne.
NSA stwierdził, że jeżeli w umowie sprzedaży przedsiębiorstwa zostaną wyszczególnione
poszczególne składniki przedsiębiorstwa i podana zostanie ich wartość, to PCC należy ustalić,
biorąc pod uwagę wartość rynkową rzeczy i praw majątkowych, przyjmując właściwe dla tych
składników majątkowych stawki podatkowe. W przeciwnym razie podatek jest pobierany według
najwyższej stawki właściwej dla rynkowej wartości całego przedsiębiorstwa.
Member of Grant Thornton International Ltd
15
INNE PRZEPISY
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
34
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21
stycznia 2014 r. zmieniające
rozporządzenie w sprawie tarnobrzeskiej
specjalnej strefy ekonomicznej
Dz.U.2014.199
28 lutego 2014 r.
Zmiana obszaru strefy.
35
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia
13 lutego 2014 r. w sprawie zaniechania
poboru opłaty skarbowej
Dz.U.2014.224
23 lutego 2014 r.
Zaniechaniu poboru opłaty skarbowej od decyzji w sprawie przyznania dodatku energetycznego,
wydawanej odbiorcy wrażliwemu energii elektrycznej.
Niniejsze zestawienie nie stanowi porady prawno-podatkowej.
Treść poniższych aktów prawnych, które uległy zmianie, jest zamieszczona w formacie pdf na stronie www.GrantThornton.pl. Ich numeracja odpowiada
numeracji w tabeli.
Podatek od towarów i usług
1 Dz.U.2014.163
2 Dz.U.2014.209
3 I FSK 1747/12
4 I FSK 1664/12
5 I FSK 310/13
6 I FSK 67/13
7 I FSK 285/13
8 I FSK 474/13
9 I FSK 575/13
10 I FSK 392/13
Podatki dochodowe
11 II FSK 1385/12
12 II FSK 210/12
13 II FSK 204/12
14 II FSK 607/12
Member of Grant Thornton International Ltd
16
15
16
17
18
19
20
21
22
II FPS 8/13
II FSK 536/12
II FSK 650/12
II FSK 430/12 i II FSK 431/12
II FSK 211/12
II FSK 94/12
II FSK 57/12
II FSK 3399/12
Inne przepisy
23 P 24/12
24 I FSK 418/13
25 I FSK 460/13
26 II FPS 11/13
27 II FPS 10/13
28 II FSK 2863/11
29 I FSK 336/13
30 I FSK 67/13
31 I FSK 320/13
32 II FSK 448/12
33 II FSK 500/12
34 Dz.U.2014.199
35 Dz.U.2014.224
Member of Grant Thornton International Ltd