Podgląd

WYPŁYŃ
NA GŁĘBIĘ
Gazetka parafialna
ul. Fr. Ryxa 35, 05-505 Prażmów, tel 227270595; parafia.prazmow.pl
Nr konta 87 800 2000 400 371 953 202 600 01
4 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
30 marca
137’14
LITURGIA SŁOWA
Czytanie I: Sm 16,1b.6-7.10-13a * Ps 23 * Czytanie II: Ef 5,8-14
Ewangelia: J 9,1-41
przechodząc obok ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od
urodzenia. Splunął na ziemię, uczynił błoto ze śliny
i nałożył je na oczy niewidomego, i rzekł do niego: Idź,
obmyj się w sadzawce Siloe - co się tłumaczy: Posłany.
On więc odszedł, obmył się i wrócił widząc. A sąsiedzi
i ci, którzy przedtem widywali go jako żebraka, mówili:
Czyż to nie jest ten, który siedzi i żebrze? Jedni twierdzili:
Tak, to jest ten, a inni przeczyli: Nie, jest tylko do tamtego
podobny. On zaś mówił: To ja jestem. Zaprowadzili więc
tego człowieka, niedawno jeszcze niewidomego, do faryzeuszów. A tego
dnia, w którym Jezus uczynił błoto i otworzył mu oczy, był szabat. I znów
faryzeusze pytali go o to, w jaki sposób przejrzał. Powiedział do nich: Położył
mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę. Niektórzy więc spośród faryzeuszów
rzekli: Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu. Inni
powiedzieli: Ale w jaki sposób człowiek grzeszny może czynić takie znaki?
I powstało wśród nich rozdwojenie. Ponownie więc zwrócili się do
niewidomego: A ty, co o Nim myślisz w związku z tym, że ci otworzył oczy?
Odpowiedział: To prorok. Na to dali mu taką odpowiedź: Cały urodziłeś się
w grzechach, a śmiesz nas pouczać? I precz go wyrzucili. Jezus usłyszał, że
wyrzucili go precz, i spotkawszy go rzekł do niego: Czy ty wierzysz w Syna
Człowieczego? On odpowiedział: A któż to jest, Panie, abym w Niego
uwierzył? Rzekł do niego Jezus: Jest Nim Ten, którego widzisz i który mówi
do ciebie. On zaś odpowiedział: Wierzę, Panie! i oddał Mu pokłon.
Oto słowo Pańskie.
Jezus
JESTEŚCIE ŚWIATŁOŚCIĄ W PANU
Już za dwa tygodnie Niedziela Palmowa. Wchodzimy w ostatni etap naszej
wielkopostnej wędrówki do źródeł zbawienia. Święty Paweł mówił do nas przed
chwilą: „Badajcie, co jest miłe Panu”. Życie duchowe to nie tylko wysiłek
przezwyciężania pokus i odrzucenia zła ale żywa i aktywna miłość do Tego,
który pierwszy nas umiłował. Byłoby czymś dziwnym, gdyby kochający mąż
skupiał się przez całe życie tylko na tym, aby nie zdradzić żony. Miłość to nie
tylko brak zdrady ale życie dla oblubienicy i myślenie każdego dnia, jak tę
miłość pogłębiać i umacniać. Często w rachunku sumienia badamy, co nie jest
Panu miłe, co Go obraża i rani. I słusznie. Ale to tylko pierwsza część pracy nad
sobą. Druga równie ważna a może nawet ważniejsza streszcza się w tych
prostych słowach listu do Efezjan: „Badajcie, co jest miłe Panu”. Dlatego tu
jesteśmy: na Eucharystii czwartej niedzieli Wielkiego Postu. Nie tylko po to, by
nie złamać przykazania i popaść w konflikt sumienia. Jesteśmy tutaj, by wyznać
i umocnić naszą wiarę. Jesteśmy tutaj, by otworzyć się na światło Bożej łaski
i w tym lepiej widzieć, co jest miłe Panu.
Ktoś powiedział, że w sensie duchowym człowiek przypomina szczeniaki,
które przychodzą na ten świat ślepe. My również rodzimy się w ciemności
grzechu pierworodnego i potrzebujemy obmycia w źródle wody żywej w sakramencie Chrztu, aby żyć w świetle Bożej łaski. „Niegdyś byliście
ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie, jak dzieci
światłości” (Ef 5,8). Uzdrowienie ślepca z dzisiejszej Ewangelii przypomina
trochę stworzenie człowieka. Bóg ulepił Adama z prochu ziemi i tchnął w niego
tchnienie życia. Jezus używa podobnej materii, by obdarzyć ślepca światłem
Ducha Świętego. Jezus każe człowiekowi obmyć się w wodzie sadzawki Siloe.
O ile więc w przypadku stworzenia człowieka nie miał on udziału w cudzie,
którego dokonał Stwórca, powołując wszystko do istnienia, o tyle w dziele
zbawienia Bóg oczekuje od nas współpracy. Adam Mickiewicz wyraził tę prawdę
w prostej poetyckiej formie:
Bóg sam może świat zniszczyć i drugi wystawić,
A bez naszej pomocy nie może nas zbawić.
Wielki Post to szczególny czas, w którym jesteśmy zaproszeni do
współpracy z łaską, która jest nam dana i zadana. Wielkopostna antyfona
brewiarzowa tak wyraża tę prawdę: „Umocnieni łaską Bożą pracujmy nad sobą
w wielkiej cierpliwości”. To prawda, że: „łaska Boża jest do zbawienia
koniecznie potrzebna”. Ale również potrzebne jest nasze zaangażowanie, akt
woli i cierpliwa praca nad sobą. Bardzo dobrze widać tę zależność łaski i pracy
nad sobą w rekolekcjach, które w tym okresie przeżywane są we wszystkich
wspólnotach parafialnych. Dlatego spróbujmy spojrzeć na uzdrowienie ślepca
przypominając sobie trzy zasady dobrego przeżycia rekolekcji, które podał św.
Ignacy: Wejdź cały, zatrzymaj się, wyjdź inny.
2
1. Wejdź cały. Człowiek niewidomy rozumie, że jego kalectwo to nie
jest jakiś marginalny problem jego życia. Wie, że jeśli doświadczy cudu
uzdrowienia zmieni się wszystko radykalnie – zacznie nowe życie w świecie
widzących. Dlatego całkowicie i bez reszty powierza się Jezusowi. Tylko
wtedy Bóg może działać cuda w naszym życiu, gdy otwieramy Mu na oścież
drzwi naszych serc. Pierwsze i najważniejsze przykazanie mówi: „Będziesz
miłował Pana Boga całym sercem, całym umysłem, ze wszystkich sił”.
Widzimy więc wyraźnie, że jesteśmy wezwani do zaangażowania woli, umysłu
serca, by łaska przeniknęła całe nasze życie.
2. Zatrzymaj się. Żyjemy w świecie nieustannego pośpiechu. Tysiące
spraw utrudniają nam zatrzymanie się i skupienie na tym, co najważniejsze.
Wciąż brakuje czasu dla Tego, który dał nam czas życia i obiecuje wieczność
całą. Ślepiec zatrzymał się, bo Jezus był jego jedyną szansą. W naszym życiu
religijnym również możemy być zaganiani, rozkojarzeni, aktywni na zewnątrz.
Czasem cierpienie, choroba, śmierć kogoś bliskiego jest okazją, by się
zatrzymać, by skupić się na tym, co najważniejsze. Jan Paweł II, mówiąc
o swoim życiu a szczególnie o doświadczeniach bolesnych i trudnych (śmierć
matki, brata, ojca) powiedział: „miłość mi wszystko wyjaśniła”. Chcemy
znaleźć czas dla Tego, który jest Miłością i nadaje sens naszemu życiu.
3. Wyjdź inny. Niewątpliwie uzdrowiony ślepiec wyszedł inny ze
spotkania z Jezusem. Tylko Jezus mógł obdarzyć go światłem i dać mu nowe
życie. Nie chodzi tu tylko o cud fizyczny. Równie ważne a może ważniejsze jest
drugie spotkanie uzdrowionego z Jezusem. Usłyszał wówczas pytanie: „Czy ty
wierzysz w Syna Człowieczego? On odpowiedział: A któż to jest, Panie, abym
w Niego uwierzył? Rzekł do niego Jezus: Jest Nim Ten, którego widzisz i który
mówi do ciebie. On zaś odpowiedział: Wierzę, Panie! i oddał Mu pokłon”. Ta
rozmowa przypomina trochę dialog przy chrzcie dorosłego, gdy kandydat
wyznaje wiarę i przyjmuje sakrament chrztu.
Przez wielkopostną pracę nad sobą chcemy przygotować się na Święta
Zmartwychwstania i święto Miłosierdzia – dzień kanonizacji Jana Pawła II.
Jeszcze raz wróćmy do słów świętego Pawła: „Niegdyś bowiem byliście
ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci
światłości! Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość,
i prawda. Badajcie, co jest miłe Panu”. (Ef 5, 8-10). Pragniemy w świetle
nauczania i świadectwa życia błogosławionego Jana Pawła II wejść całym
sercem w łaskę tych ostatnich dni Wielkiego Postu, by zatrzymać się i spojrzeć
na Jezusa, Kościół, drugiego człowieka i zbawczy Krzyż. Każdy jest
zaproszony, bez wyjątku. Niech Dobry Bóg umacnia nas swoją łaską, abyśmy
pracując nad sobą w wielkiej cierpliwości doszli do pełni zbawienia
w Królestwie Światła.
ks. Proboszcz
3
Z OGŁOSZEŃ
 Dzisiaj Gorzkie Żale z nauką pasyjną o godz. 1715.
 We wtorek o godz. 1630 – Różaniec Wypominkowy. O 1700 – Msza za
zmarłych.
 W środę 9 rocznica śmierci bł. Jana Pawła II.
 W pierwszy piątek przed południem x. proboszcz będzie nawiedzał
chorych. O godz. 1500 – Koronka i Msza św. Droga Krzyżowa godz. 1600
i o godz. 1730.
 W sobotę po Mszy wieczornej Różaniec wynagradzający.
 Dziękuję mieszkańcom
RACIBORÓW za posprzątanie kościoła
i złożoną ofiarę. Proszę mieszkańców Zawodnego o przygotowanie
kościoła na przyszłą niedzielę.
 Jak co roku pragniemy przygotowywać świąteczne paczki żywnościowe
dla najbardziej potrzebujących mieszkańców naszej parafii. Prosimy
osoby mogące wesprzeć to dzieło o przynoszenie produktów w przyszłą
niedzielę.
 W przyszłą niedzielę rozpoczniemy rekolekcje parafialne na każdej Mszy
św. W poniedziałek (7.04), wtorek (8.04) i środę (9.04) nauki
rekolekcyjne przed południem będą głoszone na Mszy o godz. 11 00. Na
prośbę dyrekcji Szkoła Podstawowa będzie miała rekolekcje o godz. 9 30.
Intencje mszalne zamówione na godz. 930 będą odprawione na Mszy
rekolekcyjnej dla parafii o godz. 1100.
 Dzieci komunijne otrzymają za tydzień na rozpoczęcie rekolekcji
książeczki do modlitwy na Mszy o godz. 930.
PLAN REKOLEKCJI
„ W i e r z ę
w
S y n a
B o ż e g o ”
Niedziela (6.04) – na każdej Mszy
Poniedziałek (7.04)
1100, 1700, 1900 (młodzież i ci, którzy wcześniej nie mogą)
Wtorek (8.04)
1100, 1700, 1900
Środa (9.04)
1100, 1700, 1900
Spowiedź – wtorek - od godz. 1030 i od godz. 1630
Rekolekcje głosi: Ojciec Andrzej, Pallotyn
4