Zrób miejsce na rzekę - projektowanie

StudentBuduje.pl - Portal Studentów Budownictwa
Zrób miejsce na rzekę - projektowanie przestrzeni miast z uwzględnieniem
gospodarki wodą
Autor: Administrator
08.07.2010.
Czy można uwzględnić zmiany klimatyczne w projektowaniu miast i terenów publicznych?
Jak projektować, by zminimalizować skutki fali powodziowej? Czy pogodzenie inżynierów i ekologów jest
możliwe? Architekt krajobrazu Mirosław Sztuka, Senior Associate i Dyrektor do
Spraw Projektowych na Chiny, AECOM PDD (Planowanie, Projektowanie i Rozwój) Fot.:
Barbara Kawecka Zygadło Zrenatulizowany teren
zalewowy, malowniczy ciąg wzdłuż kanału i zwiększona retencja wody, siedziba główna Royal Bank of
Scotland, Szkocja, projekt AECOM PDD O tych problemach dyskutowano w w dniach 16 i 17 czerwca 2010 r. w Warszawie. Konferencję
poświęconą usuwaniu skutków powodzi w Polsce oraz zapobieganiu występowaniu zjawiska powodzi,
zorganizowało na terenie praskiego "Konesera" stowarzyszenie PROREGIONA. Wśród wystąpień uwagę
zwrócił zwłaszcza wykład "Gospodarka wodą w architekturze krajobrazu" Mirosława Sztuki - architekta
krajobrazu o dużym doświadczeniu międzynarodowym.
Podstawowe problemy związane z gospodarką wodną w dzisiejszym świecie to:
- konserwacja zasobów wody pitnej,
- recykling wody w różnej skali,
- wykorzystanie wody deszczowej,
- kontrola zanieczyszczenia zasobów wodnych,
- ryzyko powodziowe.
Na przykładzie bardzo interesujących realizacji oraz projektów z różnych stron świata omówione zostały
metody powrotu do równowagi wodnej, która dziś na terenach zurbanizowanych została wyraźnie
zachwiana. Za dużo jest wody opadowej i zbyt gwałtownie odpływa ona po źle zagospodarowanych i
nieprzepuszczalnych powierzchniach. Na wstępie wykładu architekt zdefiniowł dwa podstawowe
problemy. Problem I
Zachwiany bilans wodny na terenach zurbanizowanych. Zmiana równowagi pomiędzy opadami
atmosferycznymi i retencją wody na terenach miejskich powoduje zwiększenie ilości wody odprowadzanej
do systemów ściekowych. Sytuację na terenach o zmniejszonej retencji oraz na terenach
zurbanizowanych można poprawić poprzez właściwe projektowanie obszarów zieleni - właściwe, czyli z
uwzględnieniem naturalnych procesów umożliwiających wchłanianie wody i okresową kumulację jej
nadmiaru. Problem II
Nieuwzględnianie naturalnych procesów oraz zmian klimatycznych w długofalowych strategiach obrony
przeciwpowodziowej. Zmiany klimatyczne zmniejszyły przewidywalność występowania i częstotliwości
nietypowych zjawisk pogodowych. Tradycyjne metody obrony przeciwpowodziowej są niewystarczające i
wymagają zmian. Jest za mało miejsca na wodę. Tanner Spring Park, Portland, Oregon, USA, projekt Atelier Dreiseitl Miejski Park Bagienny, nowa dzielnica Binhai w mieście Tiancin, Chiny, projekt koncepcyjny
AECOM PDD W Polsce dodatkowym problemem jest nagminne stosowanie w okresie zimowym soli do posypywania
dróg i chodników na terenach miejskich, co limituje sposoby zwiększania retencji wody. Nie stosuje się
tego sposobu w innych krajach. Powszechnie używanym preparatem jest tam Glikol, który rozkłada się
biologicznie, nie czyniąc szkód, ani w infrastrukturze, ani w środowisku naturalnym. Co można zrobić?
Jak zapobiegać niekorzystnym zjawiskom?
Podstawą do zmiany podejścia w gospodarce wodnej powinna być zmiana sposobu myślenia, prowadząca
do zrewidowania metod i sposobów w jaki jest ona prowadzona w naszym kraju. Woda powinna być
traktowana jako ważny, podstawowy i deficytowy surowiec naturalny. Niezbędne jest dzisiaj planowanie
zintegrowane, w tym holistyczne podejście do gospodarki wodnej, a zwłaszcza: konserwacja zasobów
wodnych, poprawa jakości wody, uwzględnienie zasad ekologii w polityce planistycznej i planowaniu
http://studentbuduje.pl
Kreator PDF
Utworzono 7 March, 2017, 08:14
StudentBuduje.pl - Portal Studentów Budownictwa
strategii przeciwpowodziowych.
W dzisiejszych czasach w procesie planowania i projektowania systemów wodnych i założeń
hydrologicznych niezbędne staje się:
- uwzględnianie dostępności naturalnych zasobów wodnych,
- zwrócenie uwagi na topografię terenu i konieczność uwzględniania jej w projektowaniu,
- tworzenie wielofunkcyjnych, publicznych terenów zieleni,
- oraz włączenie ich w miejski system gospodarki wodnej.
Niezbędne jest przy tym każdorazowe bilansowanie zasobów wody, nie tylko poprzez oszczędzeanie i
wykorzystywanie wody deszczowej oraz tzw. wody szarej - po wstępnym jej oczyszczeniu, ale i przez
gromadzenie nadmiaru wody opadowej w specjalnie zaprojektowanych strefach i zbiornikach. "Woda
szara", czyli odprowadzana z budynku woda użytkowa z kranów, pryszniców, wanien czy pralek może
służyć do nawadniania terenów zieleni. Natomiast baseny retencyjne, ogrody deszczowe ("rain gardens"),
rabaty obsadzane specjalnie wyselekcjonowaną roślinością pochłaniającą wodę, śródmiejskie stawy i
zbiorniki, w końcu zielone dachy oraz obsadzane pnączami fasady budynków to najprostsze z
proponowanych rozwiązań.
Inne, wymagające większych nakładów inwestycje to: trzcinowe oczyszczelnie ścieków, farmy miejskie
("urban farm") oraz postulowana renaturalizacja terenów zalewowych. Niestety w Polsce mamy do
czynienia z odwrotnym procesem – tereny zalewowe są nagminnie przeznaczane pod zabudowę.
Błędy w polityce przestrzennej powodują coraz większe zagrożenie i straty materialne. Tymczasem na
świecie ponad 30% terenów przy rzekach stanowią obszary zalewowe. Podczas powodzi pełnią one
funkcję polderów, czyli terenów odbierających okresowo nadmiar wody. W czasie, gdy poziom wody jest
niski, poldery pełnią funkcje parkowe i rekreacyjne. Wzdłuż cieków i kanałów wodnych lokowane są także
tereny z roślinnością bagienną o funkcjach edukacyjnych i ekologicznych!.
Miasto musi bowiem działać jak żywy organizm - wchłaniać nadmiar wody i następnie oddawać ją powoli
do otoczenia. Nie będzie to możliwe, jeśli większość terenów będzie pokryta nawierzchniami
utwardzonymi. Osłabianie niekorzystnych zjawisk przy projektowaniu nawierzchni utwardzonych
Nawierzchnie utwardzone na terenach zurbanizowanych są konieczne, ale można w istotny sposób
ograniczyć ich niekorzystne oddziaływanie na środowisko. Powszechnie stosowane rozwiązania to:
- wykorzystanie nawierzchni utwardzonych do „zbierania” wody deszczowej,
- umieszczanie instalacji do „obróbki” wody deszczowej blisko jej źródeł,
- projektowanie cieków wodnych z uwzględnieniem naturalnych procesów i zbiorowisk roślinnych,
- tworzenie terenów umożliwiajacych biologiczną filtrację i oczyszczanie spływajacej z utwardzonych
nawierzchni wody, zanieczyszczonej, np.olejami czy smarami. Sposoby ukształtowania terenów nadrzecznych - powiększanie pojemności w międzywalu,
program europejski "Zrób miejsce na rzekę" Fot.: Design + Planning
AECOM Schemat systemu gospodarowania wodą deszczową, nowa dzielnica Binhai w Tiancinie,
Chiny, projekt koncepcyjny AECOM PDD Fot.: Design + Planning
AECOM Strategia
zagospodarowania brzegów rzeki Hai na terenie nowej dzielnicy Binhai w Tiancinie, Chiny, projekt
koncepcyjny AECOM PDD Fot.: Design + Planning AECOM Projekt Farmy Miejskiej,
nowa dzielnica Binhai w Tiancinie, Chiny, projekt koncepcyjny AECOM PDD Fot.: Design + Planning AECOM Plan zagospodarowania Farmy Miejskiej, nowa dzielnica Binhai w
Tiancinie, Chiny, projekt koncepcyjny AECOM PDD Fot.: Design +
Planning AECOM http://studentbuduje.pl
Kreator PDF
Utworzono 7 March, 2017, 08:14