IM-Seminarium Kraków - Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Komu (i po co) potrzebna jest
certyfikacja / akredytacja?
Przykłady z krajów europejskich
Izabela Mironowicz
Seminarium: Gospodarka Przestrzenna - potrzeby praktyki i nowatorskie formy kształcenia
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, 11 marca 2016
Po co w ogóle zajmować się porównaniem
procedur akredytacji / certyfikacji dla
uczelni zajmujących się GP?
•
kwestia jakości staje się coraz bardziej istotną sprawą, zwłaszcza
jakości z szeroko pojętą sferą kształcenia i uczelni;
•
rankingi jakości są ważne dla uczelni konkurujących o studentów i
fundusze;
•
proces boloński promuje międzynarodową współpracę, także w
kwestii oceny jakości kształcenia;
•
interpretacja czym jest jakość jest bardzo zróżnicowana;
•
istniejące badania dotyczą zwykle skali makro;
•
coraz bardziej pożądana jest akredytacja / certyfikacja
międzynarodowa;
Powstaje jednak pytanie:
jak oceniać jakość kształcenia w
gospodarce przestrzennej
i
kto powinien to robić?
Czy istnieją jakieś (dobre lub złe) praktyki, którym
moglibyśmy się przyjrzeć?
Terminologia
•
OCENA JAKOŚCI (QUALITY ASSURANCE)
•
SPOSOBY ROZUMIENIA JAKOŚCI:
•
•
wysoka jakość akademicka (academic excellence)
•
doskonałość i spójność programu (excellence and consistency)
•
przystawalność do celów (fitness for purpose)
•
„opłacalność” (value for money)
•
przystosowywalność do zmieniających się warunków
AKREDYTACJA / CERTYFIKACJA
•
uprawnienie programu do uruchomienia i/lub finansowania
•
poparcie organizacji profesjonalnej
Ramy analizy
•
•
UCZESTNICY PROCESU
•
kto ustala kryteria i zasady?
•
kto przeprowadza ewaluację?
•
jak często ewaluacja jest prowadzona?
•
reperkusje (w razie nie spełniania kryteriów)
JAKA INTERPRETACJA JAKOŚCI MA
ZASTOSOWANIE?
Źródło: Frank A., Kurth D., Mironowicz I., (2012) Accreditation and Quality Assurance for Professional Degree Programmes: Comparing Approaches in Three
European Countries. Quality of Higher Education, Vol 18, No 1: 75-95 [DOI:10.1080/13538322.2012.669910].
Źródło: Frank A., Kurth D., Mironowicz I., (2012) Accreditation and Quality Assurance for Professional Degree Programmes: Comparing Approaches in Three
European Countries. Quality of Higher Education, Vol 18, No 1: 75-95 [DOI:10.1080/13538322.2012.669910].
Źródło: Frank A., Kurth D., Mironowicz I., (2012) Accreditation and Quality Assurance for Professional Degree Programmes: Comparing Approaches in Three
European Countries. Quality of Higher Education, Vol 18, No 1: 75-95 [DOI:10.1080/13538322.2012.669910].
CZYNNIK
POLSKA
UK
NIEMCY
POCZĄTKOWA
AKCEPTACJA
PROGRAMU
państwo
uczelnia
niezależna agencja
INSTYTUCJA
AKREDYTUJĄCA
zewnętrzna (wewnętrzna opcjonalna)
NEGATYWNA
AKREDYTACJA
KOSZTY
CZĘSTOTLIWOŚĆ
STANDARDY DLA
PROGRAMÓW
JAKOŚĆ JAKO:
Konieczna wewnętrzna walidacja.
Zewnętrzna (wybór własny) przez
Zewnętrzna (RTPI) opcjonalna
niezależne agencje (ASIIN, etc)
jednak bardzo pożądana
zamknięcie
programu
Wewnętrzna: rezygnacja z
programu.
Zewnętrzna: zmniejszenie
atrakcyjności studiów.
zamknięcie
programu
brak
subskrybcja QAA
koszty rady
programowej
koszty wizyty
1-6 lat
ca 5 lat dla oceny
instytucjonalnej 1 rok dla oceny prefesjonalnej
5-7 lat
standardy / aprobata
ministerstwa / uczelnia
RTPI / „Benchmark statement”
opracowane razem przez uczelnie i
instytucję profesjonalną, lecz raczej
nie używane
sugerowane przez
ASAP (organizacja
profesjonalna)
„zatrudnialność”, standardy
kształcenia (ilość studentów/
nauczycieli, bilbliteki, etc)
spełnainie kryteriów
profesjonalnych
„zatrudnialność”, standardy
kształcenia (ilość studentów/
nauczycieli, bilbliteki, etc)
spełnainie kryteriów
profesjonalnych
doskonałość
akademicka
Źródło: Frank A., Kurth D., Mironowicz I., (2012) Accreditation and Quality Assurance for Professional Degree Programmes: Comparing Approaches in Three
European Countries. Quality of Higher Education, Vol 18, No 1: 75-95 [DOI:10.1080/13538322.2012.669910].
3 różne systemy
•
oparty na rynku i praktyce profesjonalnej (RTPI),
podejście bardzo elastyczne (UK)
•
oparty na niezależnych agencjach, umiarkowany
system mieszany (Niemcy)
•
zdeterminowany przez państwo, sformalizowane
podejście akademickie (Polska)
Do dalszej dyskusji…
•
Czy potrzebna nam akredytacja / certyfikacja ze strony organizacji
profesjonalnych (np. TUP)?
•
Co miałaby ona akredytować / certyfikować? Innymi słowy jaką interpretację
doskonałości miałaby przyjąć?
•
W jaki sposób miałaby przebiegać akredytacja? Innymi słowy na jakie
elementy procesu kształcenia organizacja profesjonalna chciałaby mieć
wpływ?
•
Czy w istniejącym modelu potrzebna nam akredytacja / certyfikacja opierająca
się na tych samych kryteriach akademickich, co PAKA (np. dokonywana przez
KPZK)?
•
Po co nam wewnątrzorganizacyjna akredytacja / certyfikacja? Na jakiej
interpretacji doskonałości miałaby się opierać? Czy skierowana byłaby na
zewnątrz czy także (a może wyłącznie?) do członków Unii Szkół Planowania?
Dla zainteresowanych:
•
Frank A., Kurth D., Mironowicz I., (2012) Accreditation
and Quality Assurance for Professional Degree
Programmes: Comparing Approaches in Three
European Countries. Quality of Higher Education, Vol
18, No 1: 75-95 [DOI:10.1080/13538322.2012.669910].
•
Frank, A., Mironowicz, I., (2014) Educating Planners
in Europe: A Review of 21st Century Study
Programmes. Progress in Planning, No 91, pp. 30-94,
Elsevier. [DOI:10.1016/j.progress.2013.05.001]