Wytyczanie kierunków polityki młodzieżowej
Transkrypt
Wytyczanie kierunków polityki młodzieżowej
SPIS TREŚCI SZKOŁA COACHÓW – INNOWACJA NA WARMII I MAZURACH W PRACY Z ORGANIZACJAMI ... 3 CO TO JEST COACHING? ..................................................................................................................... 3 EFEKTY SZKOŁY COACHÓW ............................................................................................................... 4 MODEL GROW ....................................................................................................................................... 5 PYTANIA O CUD I SKALA ..................................................................................................................... 5 PRACA NA SKALI................................................................................................................................................... 5 PYTANIA O CUD .................................................................................................................................................... 6 OKIEM EKSPERTA ................................................................................................................................. 7 Strona 2 OKIEM ORGANIZATORA ..................................................................................................................... 10 Szkoła Coachów – innowacja na Warmii i Mazurach w pracy z organizacjami Co to jest coaching? Coaching to metoda rozwoju jednostki lub grupy, w której narzędziem są trafnie postawione pytania. To grupa lub jednostka jest ekspertem najlepiej znającym się na swoim obszarze. Prowadzący (coach), poprzez zadawanie odpowiednich pytań, pomaga znaleźć odpowiedzi grupie lub jednostce. „To nowa metodą pracy, która wcześniej nie była stosowana przez instytucje wsparcia w województwie Warmińsko Mazurskim” opowiada Maciek Bielawski, przewodniczący Sieci Herold. Szkoła Coachów Sieci ATOMY była pierwszym tego rodzaju cyklem w województwie. „Jeśli jedynym wszystko Masłowa narzędziem, wygląda jak uczestnicy szkoły Coaching uwalnia ludzki potencjał maksymalizowania własnej efektywności. narzędzia i nowe podejście do jakiego używasz jest młotek, to gwoździe”. Z tą przestrogą coachów poznawali nowe pracy z młodzieżą oparte na wykorzystaniu potencjału oraz odkrywaniu i wykorzystywaniu zasobów. Początkowo wyzwaniem dla uczestników było przyjęcie nowego punktu widzenia. Wyzbycie się problemowego spojrzenia na młodzież rodziło nawet opory: „Przecież ważne jest by dogłębnie poznać problematykę, z jaką zmierza się młodzież by dobrze odpowiedzieć na ich potrzeby!” wtórowali za sobą niemalże wszyscy uczestnicy pierwszego zjazdu Szkoły Coachów. Oswojenie się z nowym patrzeniem na te same sprawy przyprawiło uczestników o pierwszy efekt WOW! Takie spojrzenie rozszerzyło horyzonty, uwolniło myśli i zrodziło nowe rozwiązania! „Uczestnictwo w szkole coachów mogę nazwać podróżą w głąb siebie. W co ja wierzę, jak ja podchodzę do spraw w codziennym życiu, a tym samym w pracy z młodzieżą” – podsumowuje Ada, potwierdza Arek i zaraz po nich inni uczestnicy. „To rzeczywiście głęboka praca na swoich postawach, proces, który trwał przez całą szkołę” – tłumaczy Kamila – „Wierzę, że na stałe odbił piętno na sposobie podejścia do wyzwań” – dodaje. Umiejętności coachingowe stwarzają pracownikom młodzieżowym nowe możliwości. „Wielu z uczestników [Szkoły Coachów] w swojej pracy występowała w roli doradców lub animatorów” – mówi Kamila Kulpa, liderka procesu edukacji. „Gdy Musimy postrzegać ludzi w kontekście ich przyszłego potencjału, a nie minionych osiągnięć. Strona 3 rozpoczynali pracę z nową organizacją występowali jako eksperci, dzielili się swoją wiedzą, instruowali grupy jak mają postępować. Teraz mogą wybrać rolę w zależności od tego na jakim poziomie jest grupa, czego oczekuje i jaką ma motywacje” - kontynuuje. Wymaga to jednak wysokiej świadomości ze strony uczestników. Jednym z elementów procesu było rozróżnienie ról, w jakich się występuje i umiejętne przechodzenie z jednej w drugą. Umiejętność ta była ćwiczona na wszystkich zjazdach. Do końca szkoły wiele osób nie było wciąż przekonanych czy w przyszłości będą występować w roli coacha. „W chwilach zwątpienia pomagał powrót do słów trenerów z pierwszego zjazdu, że decyzje o tym, w jaki sposób i czy w ogóle będziemy używać narzędzi coachingowych podejmiemy sami i najlepiej zrobić to na zakończenie szkoły, gdy będziemy mieć już pełny obraz roli coacha. To trudna sztuka, którą trzeba długo ćwiczyć” – mówi Ania, uczestniczka procesu. Najlepszą metodą zrozumienia nowego podejścia było postawienie się samemu w roli coachowanego. Uczestnicy szkoły mieli okazję nie tylko przetrenować nowe umiejętności na sobie nawzajem, ale także skorzystać z usług doświadczonego coacha w indywidualnej pracy nad własnym rozwojem. Efekty Szkoły Coachów Jakie efekty przyniosła szkoła? Ada podejście coachingowe wprowadziła do programu szkoleń z motywowania dla animatorów młodzieżowych. „Metody coachingowe dały niesamowite efekty podczas szkolenia. Większe niż metody, których używałam do tej pory” – mówi Ada. Paweł – animator Sieci w Elblągu – używa coachingu we wsparciu grup młodzieżowych, w tworzeniu projektów przy poszukiwaniu odpowiednich działań prowadzących do osiągnięcia założonego celu. Natomiast Arek, nauczyciel z Pisza, dzięki podejściu coachingowemu odkrył drzemiący w uczniach potencjał: „Ja zacząłem wprowadzać wiedzę ze szkoły już po pierwszym zjeździe. Oddałem uczniom decyzje o tym czy chcą robić coś ciekawego czy nie. I powoli były pierwsze głosy, że warto coś zorganizować, robić coś po lekcjach… Więc co chcecie robić? Od czego zaczniecie? Co do tego potrzebujecie? Moi uczniowie z zawodówki mają ogromny potencjał! Kiedyś myślałem, że nic im się nie chce, a teraz ledwo nadążamy w stowarzyszeniu z organizacją imprez i akcji animacyjnych!”. Są też tacy, którzy poszli o krok dalej: „Ja prowadzę autocoaching. Sama umiem przeanalizować sytuację i podjąć decyzję w sprawach, które kiedyś mnie stopowały, nie znajdowałam z nich wyjścia” – twierdzi Ania. Coaching to nie tylko metoda pracy z młodzieżą. Są szkoły, które postulują by traktować coaching jako filozofię życia wyrażającą się we wszystkich jego płaszczyznach: prywatnej i zawodowej. W największym skrócie Strona 4 coaching sprowadza się do pracy na potencjale. Uczestnicy Szkoły Coachów wyznaczyli także kierunki innych działań w Sieci. Między innymi prace nad kierunkami polityki młodzieżowej odbywały się pod hasłem: „Młodzież jako potencjał”. Model GROW Model GROW to zaproponowana przez Johna Whitmora kolejność pytań coachingowych: Główny cel – wyznaczenie celów sesji Rzeczywistość – sprawdzanie rzeczywistości w celu zbadania aktualnej sytuacji Opcje – możliwość wyboru oraz alternatywne strategie Wola – co ma zostać zrobione, kiedy, przez kogo. Źródło: J. Whitmore, Coaching efektywności, Warszawa 2011, s 69. Pytania o cud i skala Istnieje wiele narzędzi coachingowych. W pełni można je poznać i przetrenować wyłącznie pod okiem eksperta. Poniżej znajduje się opis narzędzi, które w pracy z podopiecznymi wykorzystała Ada: pracę na skali i pytania o cud. Praca na skali Narzędzie służy do skalowania opinii. W ten sposób ułatwiamy klientowi ocenę konkretnej sytuacji. Skala może Centymetru Termometru Punktów Strona 5 mieć różną postać: Klient ocenia swoje zasoby, umiejętności, przygotowanie do danej sytuacji nadając wartość określonemu stwierdzeniu. Narzędzie to może być wykorzystywane także do oceny postępów pracy klienta (poprzez porównanie ocen klienta nadawanych na kolejnych sesjach). Pytania o cud Pytanie o cud, to jeden z elementów, który stosuje się w terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach (TSR). „Proszę sobie wyobrazić, że dzisiejszy dzień minie jak zwykle i wieczorem pójdzie pani/pan spać. W czasie jak będzie pani/pan spać, wydarzy się cud, który spowoduje, że wszystkie pani/pana problem, które panią/pana tu sprowadziły znikną. Oczywiście pani/pan nie będzie tego wiedzieć, bo będzie pani/pan spała. Co będzie innego w pani/pana życiu od momentu przebudzenia, po czym pani/pan pozna, że zdarzył się ten cud? TSR zakłada, że to klient jest „ekspertem od swojego życia”. Posiada zasoby niezbędne do znalezienia i wdrożenia rozwiązania konkretnej sytuacji. W TSR mówi się, że: małe zmiany wywołują wielkie zmiany ludzie są pełni zasobów potrzebnych do znalezienia rozwiązania klienci zawsze współpracują. Jeżeli poznam sposób myślenia klienta, będę na to uważna/y. Współpraca jest nieunikniona 6 klient jest ekspertem od swojego życia i jak każdy potrzebuje czasami wsparcia. Strona Okiem eksperta Kamila Kulpa, liderka procesu edukacji Szkoły Coachów Myślę że to jedna z najbardziej oczekiwanych i trafiająca idealnie w potrzeby inicjatywa edukacyjna, jaką udało się zrealizować na Warmii i Mazurach w ostatnim czasie. Bardzo się cieszę ze jako lider procesu edukacji mogłam zając się jej organizacją i przygotowaniem. Jako pracownicy młodzieżowi opiekujemy się różnymi grupami młodzieży, pracujemy z wolontariuszami, harcerzami, grupami nieformalnymi, młodzieżą z MKIS, uczestnikami projektów, lokalnymi społecznościami. Każda z tych grup jaki każdy młody człowiek potrzebuje indywidualnego podejścia i przemyślanych metod pracy. Coaching od kilku lat mocno się rozwija w naszym kraju i stał się popularną formą wsparcia w rozwoju. Wraz z zespołem trenerskim, który zaprosiłam do współpracy, zdecydowaliśmy się na przygotowanie programu Szkoły Coachów Młodzieżowych w oparciu o Terapię Skoncentrowaną na Rozwiązaniach. Podejście to w coachingu pozwala skoncentrować się nie na problemie, ale na szukaniu rozwiązań przybliżając nas tym samym do celu który chcemy osiągnąć. Coach nie pomaga a wspiera, nie doradza a uważnie słucha i umiejętnie zadaje pytania, które pozwalają klientowi zrozumieć i zaplanować kroki i działania prowadzące go do zamierzonego stanu. Podczas pięciu sesji weekendowych uczestnicy szkoły poznawali i ćwiczyli narzędzia coachingowe. Była to intensywna i procesowa szkoła, która zmieniła bardzo dużo w postawach i podejściu uczestników do pracy z młodymi ludźmi. Wierząc, że to klient jest ekspertem od swojego życia i że coaching zaczyna się gdy pojawia się pytanie, a opór jest rozwojowy - grupa uczyła się jak skalować, pytać o cud, zachęcać do spojrzenia z różnych perspektyw, komplementować i wielu innych praktycznych narzędzi coachingowych. Przy okazji niesamowicie się zżyła i dzieliła doświadczeniami. Dla mnie była to niezwykła podróż i wielka przyjemność towarzyszyć uczestnikom i obserwować cały ich proces uczenia Strona 7 się. Maciej Bielawski, przewodniczący Sieci HEROLD Uważam, że Szkoła Coachów Inicjatyw Młodzieżowych jest bardzo ciekawą inicjatywą, biorąc pod uwagę potrzeby organizacji pozarządowych w naszym województwie. Wcześniej były w naszym województwie organizowane inne szkoły - animatorów, trenerów, menedżerów. Jednak Szkoły Coachów jeszcze nie było. Poza tym wiele osób nie wiedziało, czym różni się coach od doradcy. No i ta szkoła znakomicie ukazała, jakie są różnice w pracy jednej i drugiej osoby. Z tego punktu widzenia szkoła spełniła swoją funkcję bardzo dobrze. Drugi ważny element tej szkoły to rola lidera procesu edukacji. Potwierdziło się, że taka osoba - poza trenerami - jest w zespole potrzebna. Bardzo wiele rzeczy porządkuje, dba o dobre relacje w grupie, o kontakt z uczestnikami, czy o dobór treści podczas szkoleń z trenerami. Zatem potwierdziło się, że rola lidera procesu edukacji jest ważna i warto o tym pamiętać w przyszłości. Kamila Kulpa, która była liderką w tej szkole, potraktowała ją jako swoje osobiste wyzwanie - przygotowała ją ciekawie, włożyła dużo serca w realizację. Warto zwrócić uwagę, że funkcja lidera procesu edukacji nie zawsze się pojawia. To jest element, który staramy się umieszczać w podobnych szkołach od dwóch lat. Dostrzegamy jakościową różnicę pomiędzy szkołą bez lidera a szkołą, w której lider procesu edukacji istnieje. W szkole z liderem uczestnicy szkoleń zgłaszają na bieżąco uwagi, spostrzeżenia, pomysły - można je uwzględnić w kolejnych ćwiczeniach, czyli nie pozostaje to bez echa. Istotne jest również, aby po zakończeniu jednego szkolenia, na następnym, które odbywa się np. za trzy tygodnie, trenerzy dostali informację, co wydarzyło się na poprzednich zajęciach - jak zachowywała się grupa, co mówiła, czego oczekuje. Dzięki temu trenerzy mogą lepiej się przygotować. Kolejnym istotnym elementem jest całkowicie nowa grupa trenerów w naszym regionie. Do tej pory korzystaliśmy z usług różnych trenerów - regionalnych i ogólnopolskich. Wszyscy oni byli jednak zakorzenieni w organizacjach trenerskich jak np. Stowarzyszenie Trenerów Organizacji Pozarządowych STOP, czy sieć SPLOT. Natomiast do tej szkoły zostali zaproszeni trenerzy Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji, która zajmuje się m.in. programem Młodzież w działaniu. Oni wcześniej robili już podobne szkoły ogólnopolskie. Ważne było, że mają do tego tematu nowe podejście, własne przemyślenia - to Strona 8 jest nowa jakość w doborze trenerów, jak i w sposobie prowadzenia zajęć. No i te osoby, które uczestniczyły, nawet jeśli brały już udział w innych szkoleniach, zostały na nowo zainspirowane, jeśli chodzi o prowadzenie zajęć. Mogli obserwować trenerów i od nich czegoś nowego się nauczyć. Filozofia tej szkoły opierała się na autorefleksji - wiele przestrzeni daje się uczestnikom na przemyślenia. Po szkoleniu nie byli badani poprzez testy czy egzaminy, ale sami musieli sobie odpowiedzieć na pytanie, czy ta szkoła sprawiła, że są coachami, czy w ogóle zmierzają w tym kierunku, by być coachami. Różne ćwiczenia, sesje coachingowe, które mieli okazje odbyć z trenerami, spowodowały, że bardzo refleksyjnie musieli podejść do tego, co szkoła im dała, jakie zdobyli umiejętności, ale też co ewentualnie musieliby poprawić. Szkoła kojarzy się z testami, egzaminami, zadaniami, które należy wykonać. Tutaj uczestnicy mogli w ciekawy sposób odpowiedzieć na pytanie, czy nabyli już wystarczających umiejętności, czy już są coachami. Robiąc z nimi wywiady, zauważyłem, że w tym przypadku wszystko zadziałało. Oni bardzo świadomie wypowiadali się o tym, jakie zmiany u siebie dostrzegli - to był dla mnie dowód, że odpowiednio podeszli do wiedzy, którą zdobyli na zajęciach. Są również świadomi, czego jeszcze powinni się nauczyć. I to była dla mnie informacja zwrotna, że oni tę wiedzę nabyli i faktycznie nie trzeba tego weryfikować. Zdobyta podczas zajęć w szkole wiedza wzbogaci ich różne narzędzia pracy. Do tej pory, gdy spotykali się z nową grupą lub organizacją, która przychodziła z problemem, zdecydowana większość z nich albo zamieniała się w doradcę, czyli mówiła "organizacjo, powinnaś tak i tak, tu popełniasz błąd, powinnaś zrobić to w taki i taki sposób", albo wchodziła w rolę animatora. Czyli starali się tę grupę jakoś inspirować, mobilizować do działania. Czyli była to taka rola wspierająca. Natomiast tutaj wchodzą w rolę coacha, której do tej pory nie znali, nie stosowali. W wielu przypadkach ta rola jest bardzo ciekawa, ponieważ ich zadaniem będzie teraz stworzenie pewnej przestrzeni, aby osoba lub grupa, która przychodzi do nich po pomoc, sama poszukała rozwiązania. Zadaniem coachów jest stworzenie przestrzeni poprzez zadawanie pytań, tworzenie odpowiednich warunków. Nie jesteśmy prorokami, nie zawsze wiemy, jak im pomóc. Czasami lepiej po prostu z tymi ludźmi porozmawiać, aby mieli okazję sami zrobić sobie taką analizę, przy naszej pomocy, i sami poszukać rozwiązania. Trzeba im pomóc do tego dotrzeć. Oni samo mają wiedzieć, co jest problemem i co chcą naprawić. Bazujemy na ich wiedzy Strona 9 i mądrości, stwarzamy im tylko przestrzeń, aby mogli udzielić sobie odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Okiem organizatora Zespół ATOMów zdecydował, że obie szkoły organizowane były w formie cykli. Dzięki temu uczestnicy mieli możliwość nawiązania głębszych relacji. Wieczorami mieli czas poznać się lepiej, wymienić się doświadczeniami i planować wspólne działania. To właśnie te więzi sprawiają, że sieciowanie przyjmuje praktyczną formę współpracy. Jest to podstawa trwalszych, skuteczniejszych i bardziej pożądanych partnerstw. Organizacja szkół daje kompleksową wiedzę z zakresu podejmowanej tematyki. Poprzez stosowane formy daje możliwość poznania teorii, przećwiczenia nowo poznanej wiedzy i poznania jej zastosowań w praktyce. Taki sposób edukacji daje większe rezultaty niż tradycyjne wykładanie teorii. Szkolenia były prowadzone na trzech płaszczyznach: zwiększania wiedzy, umiejętności i kształtowania postaw. To Strona 10 ostatnie mogło mieć miejsce jedynie w cyklu.