Miód w profilaktyce grypy

„MIÓD
– profilaktyka grypy”
Miód - słodki produkt spożywczy, wytwarzany przez pszczoły i inne
owady, poprzez przetwarzanie nektaru kwiatowego lub innych słodkich soków
roślinnych. Pszczoły gromadzą go w plastrze, gdzie ulega dojrzewaniu. W
zależności od surowca, z jakiego powstał miód, wyróżniamy miody:
- nektarowe (kwiatowe);
- spadziowe;
- mieszane (nektarowo-spadziowe lub spadziowo-nektarowe).
Miód może mieć konsystencję gęstego płynu lub stałą, a barwę od białej, poprzez
jasnożółtą aż do brunatnobrązowej. W postaci płynnej nosi nazwę patoka, w
postaci zestalonej (skrystalizowanej) krupiec.
Miód jest produktem bardzo wartościowym, powinien być spożywany codziennie,
profilaktycznie, a nie dopiero wtedy, gdy choroba nas do tego zmusi. Miód można
spożywać w każdy sposób, pamiętając, że nie powinno się go dodawać do
gorących napojów i gorących potraw. Poszczególne miody odmianowe mają
odmienne właściwości, toteż ich przydatność w zwalczaniu różnorodnych
dolegliwości będzie różna. Miód ma właściwości lecznicze działa antybakteryjnie,
regenerująco oraz wzmaga odporność. Jest stosowany z powodzeniem w leczeniu
wielu schorzeń.
Miód wielokwiatowy – najbardziej popularny miód o barwie jasnożółtej po
ciemnoherbacianą, zbierany z różnych ziół i roślin uprawnych, o zapachu zależnym
od zebranego nektaru. Lekkostrawny, wzmacnia organizm i odporność, dodaje
energii i witalności. Jego łagodny smak zależy od składu nektaru, z jakiego
powstał. Stosowany przy przeziębieniach, alergiach, katarze siennym, chorobach
serca.
Miód lipowy – barwa od bardzo jasnej do złotożółtej (może również być z
odcieniem zielonkawym, zależy od składu spadzi, która bardzo często towarzyszy
tej odmianie miodu). Zapach jest bardzo intensywny. Stosowany przy bezsenności,
kaszlu, objawach grypy, przewlekłych przeziębieniach. Działa uspokajająco,
wykrztuśnie i lekko nasennie.
Miód gryczany – koloru bursztynowego lub brązowego, o silnym zapachu
kwiatów gryki i ostrym, lekko piekącym smaku, pochodzi przeważnie z rejonu
Lubelszczyzny. Stosowany przy zapaleniu nerek, nadciśnieniu, posiada
właściwości antybiotyczne, uzupełnia niedobory żelaza w organizmie.
Miód spadziowy:
Miód ze spadzi drzew iglastych – jest szarozielony, o zapachu korzennym, smaku
delikatnym, aczkolwiek mało słodki. Działa przeciwzapalnie, wykrztuśnie i
antyseptycznie. Stosowany przy obniżonej odporności organizmu, schorzeniach
płuc, stawów i układu nerwowego. Przeciwdziała promieniowaniu jonizującemu.
Miód ze spadzi drzew liściastych – głównie lipy, klonu, jaworu, o barwie
zielonkawozłocistej i szarozielonej. Posiada słaby zapach korzenny, a smak raczej
cierpki. Ma właściwości moczopędne, żółciopędne oraz przeciwzapalne i
dezynfekujące.
Miód mieszany spadziowo-nektarowy – koloru brunatnozielonego, o różnym
zapachu, mało słodki. Ma dużą aktywność antybiotyczną.
Miód akacjowy – z akacji białej ma barwę jasną o żółtawym zabarwieniu,
delikatnym smaku (ale mdłym) i zapachu kwiatu akacji. Miód ten ulega
krystalizacji najwolniej ze wszystkich polskich miodów. Zalecany jest diabetykom
i polecany przy schorzeniach układu pokarmowego. Niezastąpiony przy
nadkwaśności.
Miód wrzosowy – barwa brunatnoczerwona o galaretowatej konsystencji, zapachu
kwiatu wrzosu, ale niezbyt silnym stopniowo zanikającym. Smak lekko gorzkawy,
ale bardzo przyjemny. Dość szybko się krystalizuje. Stosowany przy schorzeniach
dróg moczowych, oraz w leczeniu zapalenia gardła.
Miód faceliowy – jasnożółty, bardzo przyjemny w Samku, delikatny i
aromatyczny, stanowi dużą rzadkość, bowiem ta cenna roślina, jaką jest facelia,
zajmuje marginalne miejsce w strukturze zasiewów. Po skrystalizowaniu miód
uzyskuje jasnokremowy lub nawet biały odcień. Stosowany przy przeziębieniach i
nieżycie żołądka.
Miód rzepakowy – o bardzo jasnej barwie. Konsystencja smalcowata, szybko się
krystalizuje. Najbogatszy w aminokwasy. Stosowany przy chorobach dróg
żółciowych, miażdżycy, wzmacnia mięsień sercowy, leczy niewydolność krążenia.
Ciekawostki na temat miodu:
- Pszczoły odwiedzają 4 miliony kwiatów, żebyśmy mogli cieszyć się jednym
kilogramem miodu.
- Miód jest jedynym produktem, którym się nie psuje. Znajdowano miód w
grobowcach faraonów, który nadal nadawał się do spożycia.
- W miodzie, który jest długo przechowywany glukoza przemienia się we fruktozę,
która zbiera się na jego wierzchniej warstwie. Proces ten często mylony jest
z psuciem się miodu.
- Zawartość wody w miodzie można sprawdzić domowymi sposobami. Gdy miód
spływając powoli z łyżki tworzy stożek oznacza to, że jest w nim poniżej 20%
wody.