Informacja techniczna Przyrząd do badania karbonizacji

Informacja techniczna
19.3.01 | 09.1992 | Druk opakowań | Serwis | Usługi
Przyrząd do badania karbonizacji
Produkty drukowe muszą spełniać cały szereg wymagań, aby osiągnąć jakość zadowalającą klienta. Istnieje
wiele czynników, które mają wpływ na jakość produktu. Cechy, na które może wpływać drukarz podczas
drukowania to nadawanie farby, kontrast druku, pasowanie, schnięcie i zgodność z oryginałem (drukiem
próbnym, proofami).
Oprócz tego istnieje wiele czynników, którymi podczas druku nie można sterować, kontrolować ani też na nie
wpływać.
Do takich zjawisk należy ścieranie i karbonizacja.
Oba zjawiska są przyczyną wielu problemów. Może okazać się, że prawidłowo wykonany druk, nie spełnia
wymagań jakościowych lub nie nadaje się do dalszej obróbki ze względu na ścieranie albo karbonizację.
Takim krytycznym momentem procesu produkcyjnego jest falcowanie, wykładanie, transport i zbieranie
druków.
W celu zminimalizowania lub zapobiegania takim problemom, drukarz powinien przeanalizować zlecenie już
przy jego przyjmowaniu pod kątem wymagań klienta i ustalić czy produkt można wykonać bez żadnych
problemów, czy też podjąć wcześniej odpowiednie środki zaradcze zapobiegające ścieraniu lub karbonizacji.
Ścieranie czy karbonizacja?
Ścieranie i karbonizacja różnią się między sobą sposobem powstawania i wyglądem zewnętrznym. Dlatego
też powinny być rozpatrywane oddzielnie. Druk o wysokiej odporności na ścieranie może wykazywać
skłonność do karbonizacji i odwrotnie – druk o niskiej odporności na ścieranie może nie wykazywać
skłonności do karbonizacji.
19.3.01
Definicja ścierania
Pod pojęciem ścierania rozumie się ścieranie warstewki farby w kontakcie z niezadrukowanym lub
zadrukowanym papierem przy względnie niskim nacisku. Ścieranie występuje głównie przy transporcie
zadrukowanych arkuszy i wyciąganiu arkuszy ze stosu w maszynie do zbierania.
Definicja karbonizacji
Karbonizacja jest mikrościeraniem farby w kontakcie z białym papierem pod wpływem wysokiej siły nacisku i
minimalnym przesuwie, które to występują np. podczas krojenia na trójnożu. Karbonizacja występuje bardzo
często przy krojeniu ilustracji drukowanych „na spad”, jeśli stykają się w stosie z białym papierem.
Niniejsza Informacja Techniczna omawia zagadnienie karbonizacji i przyrządu do jej testowania.
Testowanie karbonizacji
Skłonność do karbonizacji próbki druku lub gotowych druków można było dotychczas sprawdzać jedynie
subiektywnie. Badany druk kładło się na pasek niezadrukowanego papieru i wypisanym długopisem
zakreślało pole 10 x 10 cm, symulując mikrościeranie. Farbę, która przeniosła się na czysty papier oceniało
się wizualnie.
Metoda ta, ze względu na brak zdefiniowanej siły nacisku, charakteryzowała się dużymi indywidualnymi
odchyłkami, a wyniki nie były powtarzalne i obiektywne, ze względu na stosowanie przez osoby testujące
różnej siły nacisku.
Taka niezadowalająca metoda badania karbonizacji stanowiła wyzwanie dla laboratorium fizycznego, aby
opracować miarodajną metodę badania.
Gerolf Niessner i Josef Sutter z hubergroup opracowali urządzenie, które daje możliwość symulowania
mikrościerania – karbonizacji w ściśle określonych warunkach.
Przyrząd do badania karbonizacji
Przyrząd do badania karbonizacji firmy Michael Huber Monachium umożliwia łatwe, szybkie i powtarzalne
testowanie skłonności do karbonizacji.
Badana próbka druku kontrowana jest niezadrukowanym papierem i poddawana w urządzeniu wysokiemu,
liniowemu naciskowi.
Test na karbonizację wykonywany jest wg następującego schematu.
Zadrukowana próbka kontrowana jest z niezadrukowanym papierem i wkładany pomiędzy dużą rolkę (4) i
małą rolkę (4). Podczas testowania oba paski papieru ściskane są ze sobą przy użyciu zdefiniowanej siły,
ustawionej na ramieniu dźwigni przestawnym ciężarkiem.
Urządzenie do badania karbonizacji firmy Michael Huber Monachium
1 - ciężar
2 - ramię dźwigni
3 - dźwignia w pozycji roboczej
4 - rolka pokryta tworzywem sztucznym
5 - stalowa rolka
6 - rolka dociskowa
7 - niezadrukowany papier
8 - próbka
Poprzez specjalną, elastyczną warstwę tworzywa sztucznego na rolce (4) i małą rolkę stalową (5) dochodzi
pod wpływem nacisku do tarcia (frykcji). Jest to równoznaczne z mikrościeraniem i karbonizacją obu pasków
testowych (7 i 8).
Zazwyczaj stosuje się taki sam gatunek papieru dla obu pasków. Po opuszczeniu ramienia dźwigni w
położenie robocze wyciąga się badaną próbkę (zadrukowany i nie zadrukowany papier) równomiernie z
urządzenia. Po wyciągnięciu ocenia się powstałe na białym papierze odbicie wizualnie, densytometrycznie
lub kolorymetrycznie.
Ze względu na ściśle określone warunki, w jakich przeprowadza się badanie, może one być w każdej chwili
powtórzone.
Poza badaniem karbonizacji, urządzenie może służyć do oceny zdolności odbijania papierów
samokopiujących i kalki.
Dotychczasowe wyniki i doświadczenia
Na podstawie naszych doświadczeń okazuje się, że skłonność do karbonizacji zależna jest w wysokim
stopniu od rodzaju podłoża drukowego. Na przykład podłoża powlekane półmatowo, niezależnie od rodzaju
zastosowanej do druku farby wykazują bardzo różną skłonność do karbonizacji. Widoczne jest to na
wydrukach 1 i 2. Nawet farby utrwalane UV, pomimo, że odróżniają się zasadniczo swoim mechanizmem
schnięcia od farb konwencjonalnych, wykazują w zależności od zastosowanego podłoża różny stopień
karbonizacji.
Karbonizacja nasila się, jeśli druki wykonane w offsecie arkuszowym lub rolowym, nie są dostatecznie
wyschnięte.
podłoże 1 – papier powlekany półmatowo
Zadrukowany papier
próbka
Papier nie zadrukowany
podłoże kontrujące
Wydruk 1 – druk z mocną skłonnością do karbonizacji
podłoże 2 – papier powlekany półmatowo
Zadrukowany papier
próbka
Papier nie zadrukowany
podłoże kontrujące
Wydruk 2 – druk z niską skłonnością do karbonizacji
Środki zaradcze
Zasadniczo nie da się wyeliminować powstawania zjawiska karbonizacji przez modyfikowanie receptur farb
drukowych.
Z tego powodu, najlepszym znanym środkiem zaradczym jest częściowe lub całościowe lakierowanie
druków lakierem dyspersyjnym lub olejowym.
Za pomocą testu na karbonizację można odpowiednio wcześnie ustalić, czy lakierowanie druków będzie
niezbędne (wydruk 3).
Papier powlekany półmatowo lakierowanyF
Zadrukowany papier
próbka
papier nie zadrukowany
Wydruk 3 – efekt karbonizacji nie występuje
Przed podjęciem właściwej decyzji, należy zawsze uwzględnić specyfikę drukowanego motywu. Efekt
karbonizacji nasila się przy ilustracjach drukowanych „na spad”, szczególnie w ciemnych barwach, takich jak
czarny lub niebieski.
Informacje
Wszelkich informacji dotyczących zjawiska karbonizacji i przeprowadzania testów udzielą Państwu nasi
pracownicy laboratorium i technicy.
Urządzenie do badania można zamawiać we wszystkich oddziałach firmy Michael Huber Polska.
Dalsze informacje i porady można uzyskać pod internetowym adresem: www.mhp.com.pl
Niniejsza informacja techniczna odpowiada aktualnemu stanowi naszej wiedzy w tym temacie i spełnia tylko funkcję informacyjną i
doradczą. Z tego względu nie może być podstawą do roszczeń prawnych. Zastrzeżone są zmiany wynikające z postępu technicznego.