emisja miedzi i ołowiu - Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony
Transkrypt
emisja miedzi i ołowiu - Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony
Archives of Waste Management Archiwum Gospodarki Odpadami and Environmental Protection http://ago.helion.pl ISSN 1733-4381, Vol. 7 (2008), p-43-50 Termiczna destrukcja odpadów niebezpiecznych - emisja miedzi i ołowiu Król D. Katedra Technologii i Urządzeń Zagospodarowania Odpadów, Politechnika Śląska, ul.Konarskiego 18 tel. (+48 32 237 11 34), fax (+48 32) 237 12 13, e-mail [email protected] Streszczenie Przeprowadzono badania emisyjności miedzi i ołowiu podczas rozkładu termicznego odpadów farmaceutycznych i trocin w procesie ich spalania. Zastosowano tlenek magnezu jako dodatek wsadu do pieca , którego zadaniem miała być redukcja metali w gazach odlotowych. Wyniki wskazujące na zmniejszenie tej emisji od kilku do kilkudziesięciu procent pokazują, że procesy termicznej destrukcji odpadów nie muszą być związane z niebezpieczeństwem zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego metalami ciężkimi. Abstract We have conducted a number of research on the emission of cupric and lead during thermal dissolution of sawdust and pharmaceutical waste in the combustion process. Magnesium oxide was used as an addition to the cremator batch to reduce the metals in combustion gases. The results, showing reduction of the emission from several to several dozens per cent, reveal that waste thermal destruction processes don’t have to be linked to the jeopardy of polluting atmospheric air with heavy metals. 1. Wstęp Procesy termiczne unieszkodliwiania odpadów są najbardziej radykalne, a stałe produkty reakcji są pewne pod względem sanitarnym i można je wykorzystać gospodarczo lub bezpiecznie składować. Należy je realizować w instalacjach specjalnie do tego celu projektowanych, by nie powodować emisji do atmosfery substancji szkodliwych, z których największy niepokój budzą pyły, lotne popioły, kwaśne gazy, aerozole metali uciążliwych nazywanych ciężkimi i duża liczba związków organicznych. Tendencje doskonalenia procesów spalania idą w kierunku zmniejszania emisji gazowej poprzez odpowiedni dobór parametrów pracy instalacji, jak również zastosowanie właściwej technologii oczyszczania gazów spalinowych. Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, vol. 7(2008) 44 2. Metale ciężkie - źródła emisji, środowisko, toksyczność Głównym źródłem zanieczyszczenia środowiska metalami jest przemysł, w największym stopniu hutnictwo metali nieżelaznych, energetyka (procesy spalania węgla lub generalnie paliw kopalnianych), motoryzacja. Nie do pominięcia jest również działalność agrotechniczna (środki ochrony roślin), nasilony ruch samochodowy (gazy spalinowe z silników, pył ze ścierających się opon), czy nieumiejętne postępowanie z odpadami . Wymusza to konieczność stałej kontroli emisji metali wprowadzanych do środowiska, budowanie instalacji gwarantujących prowadzanie procesów spalania z minimalną emisją substancji toksycznych. Metale ciężkie w różnych postaciach są rozproszone w sposób naturalny w środowisku, a ich koncentracja stanowi tło realizowanych procesów. Naturalny obieg pierwiastków metalicznych w przyrodzie zachowuje stan równowagi pomiędzy ich ilością uruchamianą i wprowadzaną do środowiska biologicznego, a wiązaną i odkładaną w utworach geologicznych. Różnorodna działalność człowieka powoduje zaburzenia w naturalnym obiegu geochemicznym, co może być powodem trudności w utrzymaniu ich stężeń na dopuszczalnym poziomie w poszczególnych elementach środowiska. Stężenia toksyczne są przyczyną zaburzeń metabolicznych, powodują zatrucia. Metale akumulowane przez rośliny trafiają w łańcuchu troficznym do innych organizmów żywych – zwierzęcych i ludzkich. Pierwiastki metaliczne nie ulegają biodegradacji i raz wchłonięte mają skłonność do bioakumulacji aż do wydalenia. Człowiek wchłania najwięcej metali drogą aspiracyjną, w procesie oddychania (zanieczyszczone powietrze) i drogą pokarmową, poprzez spożywanie żywności. Zmiany procesów metabolicznych w organizmie pod wpływem metali ciężkich ujawniają się w postaci skutków biochemicznych lub klinicznych. Są to zmiany w syntezie białka, uszkodzenia błon komórkowych, układu oddechowego, pokarmowego, nerwowego, krwiotwórczego i nerek. 3. Termiczna destrukcja odpadów – krótka analiza literaturowa Doniesienia o wciąż rosnącym istnieniu wielu substancji toksycznych (w tym metali ciężkich) w atmosferze, szczególnie nad dużymi aglomeracjami miejskimi powodują, że identyfikuje się główne ich źródła, kontroluje ich stężenia i opracowuje strategie ograniczające emisje. Badacze wskazują na różnorodne źródła tych emisji, w tym również procesy spalania odpadów. Prowadzą badania emisji, gdy odpady spalane są w kotłach instalacji miejskich. Z badań tych wynika, że spalanie odpadów ma kilkuprocentowy udział w zanieczyszczeniu atmosfery, ale cząsteczki zawieszone są bardzo bogate w pierwiastki śladowe, a emisje z pieców są głównymi źródłami kadmu, cynku, cyny, srebra, indu, antymonu, ołowiu, a często i rtęci. Aby ograniczyć emisję metali w strumieniu gazów spalinowych z procesów spalania paliw wielu badaczy próbowało stosować różne sorbenty [1÷2], których zadaniem była Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, vol. 7(2008) 45 immobilizacja metali w żużlu poprzez obniżenie procesu parowania metali, tworzenie związków chemicznych o wysokiej trwałości termicznej czy sorpcję na powierzchni. Próby tego typu prowadzono stosując boksyty, kaolinit, sole sodowe, wapienie. Sorbenty wprowadzano do komory spalania w postaci stałej lub ciekłej [3÷6]. Patent japoński Shinmeiwa Ind. KK [7] zakłada prowadzenie procesu rozkładu połączeń chloroorganicznych na złożu tlenków glinu, wapnia, magnezu, żelaza, tytanu lub ditlenku krzemu . Proces prowadzi się w temperaturze 1400 – 1600oC, a zestalone szkliwa metali są wolne od zanieczyszczeń i mogą być bezpiecznie składowane. Reinert R. i Klensch S. [8] prowadzili badania nad zachowaniem się metali ciężkich podczas spalania trocin. Badali wpływ temperatury reaktora (1050 – 1300oC), temperatury pyłu oczyszczonego (350 – 850oC) oraz warunków utleniania i redukcji na emisję metali. Pb, Zn, Cd i Cu adsorbowały się na powierzchni cząstek pyłu lotnego. Jeżeli temperatura pyłu oczyszczonego była wyższa od 800oC, to wielkość emisji nie przekraczała wartości granicznych. Badania zachowania się metali ciężkich podczas spalania pyłu węglowego z osadem ściekowym przeprowadzili Cenni i Roberta [9]. Rezultatem przeprowadzonych badań był wniosek, że spalanie pyłu węglowego z osadem ściekowym prowadzi do wyższej emisji rtęci, a oczyszczone cząstki pyłu są wzbogacone w cynk. 4. Badania emisji miedzi i ołowiu podczas spalania odpadów farmaceutycznych i trocin nasączonych substancjami niebezpiecznymi Badaniom poddano odpadowe farmaceutyki oraz trociny z produkcji stolarki okiennej, drzwiowej, mebli i płyt. Odpady farmaceutyczne jak i zanieczyszczone trociny mogą zawierać w swoim składzie metale ciężkie, co wynika z ich budowy chemicznej, bądź założeń kompozytowych preparatów. Poza tym, opakowania również zawierają pewne ilości metali ciężkich. Odpady farmaceutyczne to przeterminowane farmaceutyki wraz z opakowaniami, będące wynikiem niewłaściwej gospodarki środkami leczniczymi. Odpady te zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 w sprawie katalogu odpadów, poz.1206 Dz. U. 112 należą do grupy 07.05 (odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania farmaceutyków), podgrupy 13 (odpady stałe zawierające substancje niebezpieczne). Badane trociny nie stanowią surowego materiału drzewnego, lecz zawierają również środki do konserwacji i impregnacji drewna i ten fakt kwalifikuje je jako odpad niebezpieczny. Trociny takie umieszczone są na liście odpadów niebezpiecznych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska (j.w.). Należą do grupy 03.01 (odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcji płyt i mebli, masy celulozowej, papieru i tektury) podgrupy 04 (trociny, wióry, ścinki, drewno, płyta wiórowa i fornir zawierające substancje niebezpieczne).Są to trociny powstałe przy produkcji stolarki okiennej, drzwiowej, mebli i płyt. Wśród środków wykorzystywanych podczas obróbki drewna są nie tylko lakiery, farby, rozpuszczalniki, ale także kleje, kity oraz różnego rodzaju barwniki (np. bejca).Powyższe materiały obok substancji podstawowej zawierają dodatki w postaci związków metali. 46 Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, vol. 7(2008) Jedną z metod unieszkodliwiania tego typu odpadów jest ich termiczna destrukcja w procesie spalania. Z uwagi na fakt emisji miedzi i ołowiu w strumieniu gazów odlotowych, konieczne jest jej ograniczanie. Tak więc zatrzymanie metali w pozostałości rusztowej daje gwarancję, że do atmosfery nie przedostaną się ich aerozole, bądź submikronowe cząstki pyłów, niosące ładunek metali ciężkich. Opis eksperymentu Badano możliwość wzrostu immobilizacji miedzi (Cu) i ołowiu (Pb) w żużlach, podczas spalania przeterminowanych farmaceutyków i odpadów trocinowych, poprzez dodatek do wsadu tlenku magnezu [10]. W tym celu w piecu muflowym spalano same odpady oraz z dodatkiem tlenku magnezu (MgO) w ilościach 1, 2 i 5%, w stosunku do masy wsadu. Proces prowadzono w temperaturach 1273 i 1373 K. Czas przebywania prób w strefie wysokotemperaturowej określono jako graniczny mierzalnych, minimalnych ubytków masy. W badanych próbkach oznaczono zawartość metali ciężkich: miedzi i ołowiu metodą spektrometrii absorpcji atomowej (spektrometr AAS - 3 firmy Carl Zeiss Jena), po uprzedniej mokrej mineralizacji prób w mineralizatorze mikrofalowym (Mars 5 firmy CEM), według aplikacyjnych procedur. 4.1.Wyniki badań Wyniki zawartości miedzi i ołowiu w odpadach użytych do eksperymentu przedstawia tabela 4.1.1. Tabela 4.1.1. Zawartość miedzi (Cu) i ołowiu (Pb) w badanych odpadach . Rodzaj odpadu Odpadowe trociny Odpadowe farmaceutyki Metal [ppm] Cu Metal [ppm] Pb 10,0 163,3 3,6 12,2 Aby określić wielkość emisji badanych metali, oznaczono ich zawartość w stałej pozostałości rusztowej. Jako metodę analityczną zastosowano metodę absorpcyjnej spektrometrii atomowej (ASA), postępując analogicznie jak w przypadku odpadów. Wyniki badań przedstawiono w tabelach ( 4.1.2. ÷ 4.1.5. ) i na wykresach ( 4.1.1. ÷ 4.1.4. ). Tabela 4.1.2. Emisja miedzi (Cu) podczas spalania odpadów trocinowych [%]. Temperatura [K] bez MgO 1% MgO 2% MgO 5% MgO 1273 86 46 66 82 1373 58 54 92 92 Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, vol. 7(2008) 100 wielkość emisji [%] 90 80 70 bez MgO 60 50 1% MgO 2% MgO 40 5% MgO 30 20 10 0 1273 1373 temperatura [K] Rys.4.1.1. Emisja miedzi podczas spalania odpadów trocinowych Tabela 4.1.3. Emisja miedzi (Cu) podczas spalania odpadów farmaceutycznych [%]. Temperatura [K] bez MgO 1% MgO 2% MgO 5% MgO 1273 43 35 32 9 1373 51 36 32 24 wielkość emisji [%] 60 50 40 bez MgO 1% MgO 30 2% MgO 5% MgO 20 10 0 1273 1373 temperatura [K] Rys.4.1.2. Emisja miedzi podczas spalania odpadowych farmaceutyków. 47 48 Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, vol. 7(2008) Tabela 4.1.4. Emisja ołowiu (Pb) podczas spalania odpadów trocinowych [%]. Temperatura [K] bez MgO 1% MgO 2% MgO 5% MgO 1273 85 80 59 40 1373 59 8 46 48 90 wielkość emisji [%] 80 70 60 bez MgO 50 1% MgO 40 2% MgO 30 5% MgO 20 10 0 1273 1373 temperatura [K] Rys.4.1.3. Emisja ołowiu podczas spalania odpadów trocinowych Tabela 4.1.5. Emisja ołowiu (Pb) podczas spalania odpadów farmaceutycznych [%]. Temperatura [K] bez MgO 1% MgO 2% MgO 5% MgO 1273 37 86 80 61 1373 77 66 68 78 49 Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, vol. 7(2008) 100 wielkość emisji [%] 90 80 70 bez MgO 60 50 1% MgO 2% MgO 40 5% MgO 30 20 10 0 1273 1373 temperatura [K] Rys.4.1.4. Emisja ołowiu podczas spalania odpadowych farmaceutyków. 5. Posumowanie W odpadach poddanych badaniom stwierdzono obecność miedzi i ołowiu na poziomach: 163,3ppmm Cu, 12 ppmm Pb w farmaceutykach oraz 10 ppmm Cu i 3,6 ppmm Pb w trocinach. Spalanie odpadów wiązało się z emisją tych metali w strumieniu gazów odlotowych. I tak podczas termicznej destrukcji w 1273K z gazami spalinowymi wynoszone były metale: miedź w 86%, ołów 85% (odpady trocinowe) i odpowiednio dla odpadów farmaceutycznych – w 43% i 37%. Spalanie w temperaturze 1373K powodowało większą emisję obydwu metali o kilka do kilkudziesięciu procent w przypadku odpadowych farmaceutyków, natomiast mniejszą o dwadzieścia kilka procent podczas termicznego rozkładu odpadów trocinowych. Dodanie do wsadu tlenku magnezu skutkowało wpływem na ilość zatrzymanych metali w żużlu. Ilość dodatku zdecydowanie wpływała na wielkość emisji metali. W temperaturze 1273K emisja miedzi (46%) ze spalania odpadowych trocin była najmniejsza gdy zastosowano jednoprocentowy dodatek MgO, z odpadów farmaceutycznych (9%) przy dodatku 5% MgO. Immobilizujące działanie MgO w stosunku do miedzi, podczas spalania odpadów w 1373K stwierdzono tylko dla farmaceutyków - spadek emisji o 27% (przy dodatku 5% MgO). Jednoprocentowy dodatek MgO do trocin praktycznie nie wpływał na mobilność miedzi, większe jego ilości wręcz zwiększały jej emisję w tej temperaturze. Dodanie 5% tlenku magnezu do spalanych w temperaturze 1273K trocin, spowodowało wzrost zatrzymania ołowiu w żużlu z 15 do 60%, a dodatek 1% i spalanie w temperaturze 1373K - z 41 do 92%. Ołów obecny w odpadach farmaceutycznych, w czasie ich spalania nie poddawał się działaniu immmobilizującemu tlenku magnezu. W temperaturze 1273K Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, vol. 7(2008) 50 nawet zwiększała się jego emisja, a w temperaturze 1373K 1% i 2% dodatek powodował zatrzymanie ołowiu tylko o około 10% więcej. Otrzymane wyniki okazały się zadowalające, gdyż wskazują na możliwość znacznego obniżenia emisji do powietrza groźnych metali ciężkich, jakimi są miedź i ołów. Dodawany sorbent, w trakcie trwania procesu spalania odpadów farmaceutycznych czy zanieczyszczonych trocin, może immobilizować w żużlu tak miedź jak i ołów , jednakże organizacja spalania w zakresie stosowanych temperatur musi być odpowiednia dla danego rodzaju unieszkodliwianego odpadu. 6. Literatura [1] Uberoi M. and Shadman F. - Sorbents for the removal of lead compounds from hot flue gases , AIChE J. 36(2), 307-309 ,1990 [2] Uberoi M. - High Temperature removal of metal vapors by solid sorbents, Ph. D. Dissertation, University of Arizona, Tucson, AZ, 1990 [3] Uberoi M. and Shadman F. - High-temperature removal of cadmium compounds using sorbents. Environ. Sci. Technol. 25 (7), 1285 - 1289 ,1991 [4] Chen J.C., Wey M.Y., Lin Y.C. – The adsorption of heavy metals by different sorbents under various incineration conditions. Chemosphere 37(13)/1998 [5] Wend J.O.L. – Optimization of In-Situ Capture by Sorbents of Toxic Metals in Combustion Processes. University of Arizona, 1997 [6] Wey M.Y., Yan M.H., Chen J.C. – Treatment of hazardous sorbents generated from the adsorption of heavy metals during incineration. Journal of Hazardous Materials 73(1)/2000 [7] Patent japoński J 78009-573/78 [8] Reimert R., Klensch S.-Behavior of heavy metals in thermal conversion of sawdust in flow paths. (Universitat Karlsruhe, Engler – Bunte – Institut, Bereich Gas, Erdol und Kohle, Karlsruhe, Germany) DGMK Tagunsber. 2000, 2000-1 [9] Cenni, Roberta -Heavy metal behavior in co – combustion of coal and sewage sludge (Birkerod, Germany). Fortschritt – Berichte VDI, Reihe 6: Energietechnik 2001, VDI Verlag GmbH [10] Kalka K. – Praca magisterska “Termiczne procesy przekształcania wybranych odpadów (grupy 03.01.04, 07.05.13, 07.04.13) w kontekście ograniczenia emisji metali”, pod kierunkiem dr inż. Król D., Gliwice 2003.