Pastyrske słowo wosadam w Drježdźansko

Pastyrske słowo wosadam w Drježdźansko

 Pastyrske słowo wosadam w Drježdźansko‐Mišnjanskim biskopstwje składnostnje zapokazanja noweho biskopa Lube sotry a lubi bratřa w Drježdźansko‐Mišnjanskim biskopstwje! I. Dźensa dopołdnja buch na swjatočnej Božej mši w Drježdźanskej katedrali Najswjećišeje Trojicy jako Waš nowy biskop zapokazany. Wutrobnje strowju Was z postrowom zrowastanjeneho Knjeza: Pokoj budź z Wami! Prěnje zetkanja z wěriwymi diecezy wudachu so na zjězdźe katolikow w Lipsku. Wšelacy su mje často narěčeli ze słowami: „Njejsće Wy naš nowy biskop?“ ‐ „Haj, to sym!“ Zwjetša smy sej najprjedy někotre słowa prajili, a potom jara husto słyšach: „Wjeselimy so na Was!“ – a zdobom druhdy z dodawkom: „Bóh dał, zo wostanjeće trochu dlěje!“ Wotmołwich: „Z toho wuchadźam.“ 1 Lube sotry a lubi bratřa! Wot něšto tydźenjow steji na mojim personalnym wupokazu adresa Hrodowa 24, 01067 Drježdźany. Chcu tule w biskopstwje nowe korjenje ćěrić dać a pola Was swoje doma namakać. Mi napřećo zwuraznjenemu „wjeselimy so na Was“ chcu dźensa z cyłeje wutroby wotmołwić: „Wjeselu so tež na Was!“ II. Zawěsće mnozy z Was katedralu, Drježdźansku Dwórsku cyrkej, znaja a su ju hižo raz wopytali. Štóž do njeje zastupi, je hnydom wot wulkeho wołtarneho wobraza zajaty, kotryž je Raphael Mengs wokoło 1752 za tutu cyrkej stworił. Chrystus, skřižowany a zrowastanjeny, spěje do njebjes. To je wobraz donjebjesspěća. Na swjedźenju Božeho spěća słyšimy w čitanju wujimk z Lista japoštoła Pawoła Kolosanam: „Jelizo sće z Chrystusom stanyli, pytajće, štož je horjeka, hdźež sedźi Chrystus při Božej prawicy. Štož je horjeka, mějće na mysli, nic to, štož je na zemi.“ Je kaž dobre wjedźenje, zo sym k swojej biskopskej swjećiznje před 15 lětami z tutych bibliskich hronow swoje biskopske hesło wupytał. Wołtarny wobraz Dwórskeje cyrkwje je nam pokazuje. „Pytajće, hdźe je Chrystus!“ „Štož je horjeka, mějće na mysli, nic to, štož je na zemi.“ To njebjeske je Chrystus. Jězus Chrystus, Boži Syn, za nas sčłowječeny, skřižowany, wumrěł a pohrjebany, potom z mortwych stanył, wón wróći so domoj k Wótcej. Přez Ducha, kotrehož je nade wšěm 2 swětom wulinył a njepřestajnje wuliwa, je wón mjez nami. Wo tutoho Jězu Chrysta dźe, wo njeho dźe nam křesćanam, wón je srjedźišćo našeje wěry a našeho žiwjenja. Tež tole zda so mi kaž wulkotne wjedźenje: Biskop Joachim wuzwoli sej za swoje biskopske hesło „Jězus w srjedźišću“; arcybiskop Heiner pak „Wjeselće so wšón čas, Knjez je blisko!“ A ja mam hesło „Pytajće, hdźe je Chrystus!“ Wo njeho dźe. III. Snadź so něchtó praša: „Čehodla měł Chrystusa pytać, što da z toho mam?“ Što z toho mam, je hižo z prěnim hronom čitanja prajene: „Z Chrystusom sće stanyli.“ Štóž je přez křćeńcu z Chrystusom zwjazany, je z nim nowe žiwjenja započał, žiwjenje, kotrež w smjerći njezańdźe. Hišće wjace: Křćeny ma žiwjenje we sebi, kotrež nam dźensa, nětkole, móc a zmužitosć spožča, so wužadanjam žiwjenja stajić. Štóž Jězusa pyta, nańdźe orientaciju za swoje žiwjenje. Štóž Jězusa pyta, nańdźe jasnosć mjez mnohimi poskitkami tutoho swěta za zmysłapołnym žiwjenjom. Štóž Jězusa pyta, nańdźe w nim móc lubosće, kotraž pomha, wšě pačenja přewinyć. Štóž Jězusa pyta, nańdźe w nim tajki pokoj, kotryž swět dać a žadyn čłowjek činić njemóže. Z bamžom Benediktom prajene, „Štóž so na Jězusa nastaji, ničo njezhubi, ale dobudźe.“ – tón dobudźe žiwjensku 3 kwalitu. Kelko křesćankow a křesćanow w našim biskopstwje móže wobswědčić: „To so wudani, Jězusa pytać a so na njeho spušćeć.“ IV. Hdźe tohole Jězusa Chrystusa nańdźemy? Wobraz Božeho spěća w Dwórskej cyrkwi podawa prěnju wotmołwu. Cyrkej je městno Zrowastanjeneho, a to tale naša cyrkej – dźensa –, kotraž dyrbi so stajnje přez ewangelij wobnowić a wožiwić. Tale cyrkej, kotraž wot reformacije dla pačenja ćerpi, tale cyrkej, kotraž móhła druhdy wěryhódnišo lubosć a smilnosć wobswědčeć, tale cyrkej je městno zrowastanjeneho Knjeza. A w tutej cyrkwi je Knjez prezentny w swojim słowje, kotrež so wozjewja a po kotrymž su ludźo žiwi; wón je prezentny w znamjenjomaj chlěba a wina; wón je prezentny w słužbnych zastojnstwach našeje cyrkwje. Wón je přitomny, hdyž so w jeho mjenje zhromadźimy. Wy, lube sotry a lubi bratřa, sće so w zašłych lětach z dopóznawanskim procesom na puć nastajili. Dźe wo to, za pućemi pytać, zo bychu po móžnosći mnozy ludźo w Sakskej a wuchodnej Durinskej Chrystusa zeznali a jeho zetkali. Z tutym dopóznawanskim procesom budu so nětko tež ja bliže zaběrać a chcu – tak spěšnje kaž móžno – zwjazki zhromadneje zamołwitosće wopytać a zeznać. Póńdu ze zakładnym přeswědčenjom do dopóznawanskeho procesa, zo je cyrkej městno Zrowastanjeneho, fara je 4 městno Zrowastanjeneho, wosada, kotraž so zhromadźuje, je městno Zrowastanjeneho. A potom, lube sotry a lubi bratřa, stanu so tež w tutym dopóznawanskim procesu załožene zwjazki zhromadneje zamołwitosće městna Zrowastanjeneho. Při wšěch prašenjach a při wšěm pytanju, z rozestajenjemi, wujasnjenjemi a rozsudami, kotrež su za nowu strukturu w dušepastyrstwje trěbne, a prócujo so wo to, być žiwa a přeprošowaca cyrkej, mamy předewšěm wzajomnje zamołwitosć za to, zo dóstanje Zrowastanjeny mjez nami městno. Kak móžeš to nazhonić? Wot abta we wulkej rjadniskej kongregaciji sym zhonił, zo je so na wizitacijach we wšelakich klóštrach komunity rady za dwěmaj naležnosćomaj prašał a přez to do rozmołwy přišoł. Prěnje prašenje: „Sće wy w pokoju Zrowastanjeneho?“ Druhe prašenje: „Maće duchowne powołanja?“ Lube sotry a lubi bratřa, přeprošuju Was, zo so tutymaj prašenjomaj wěnujemy: „Sće wy w pokoju Zrowastanjeneho a maće duchowne powołanja?“ Pytajo za tym, kak měło z našimi wosadami dale hić, póńdźe wo to, zo Zrowastanjenemu městno damy. Štóž so jemu myslo, prašejo, pytajo, rěčo a skutkujo bliži, tón jeho pokoj nazhoni. Druhe prašenje, „Maće duchowne powołanja?“, je nutřkownje z prěnim zwjazane. Zrowastanjeny powołuje čłowjekow k měšnistwu, k rjadnistwu. Cyrkej trjeba tute powołanja! Zrowastanjeny woła křćenych a firmowanych, zo bychu ze swojimi darami a kmanosćemi 5 k natwarej cyrkwje přinošowali. W pokoju Zrowastanjeneho móžemy zhromadnje cyrkej być a do swěta skutkować. K tomu Was wutrobnje přeprošuju. V. Cyrkej njeeksistuje sama za sebje. Smy do swěta pósłani, smy w nim žiwi a swědčimy ze swojim žiwjenjom wo dobrym poselstwje. „Pytajće, hdźe je Chrystus!“ Chrystus sam pokazuje nam hišće wjetši horicont, hdźe móhli jeho pytać a namakać. Sćenik Matej zawostaji nam wulku Jězusowu narěč wo sudnym dnju. Jězus praji nam, za čim budźe so potom prašeć. Tute prašenja sčinja naše žiwjenje dźensa jara konkretne. Jězus praji něšto njepředstajomne. Wón identifikuje so z nuzu ćerpjacymi na swěće. Štóž jeho pyta, nańdźe jeho we hłódnych, lačnych, bjezdomnych, nahich, chorych a jatych. Wón wotewza ćerpjacych z anonymnosće, wón spožči jim mjezwočo, swoje mjezwočo! A tuž móže rjec: „Štožkuli će sčinili jednomu z najmjeńšich tychle mojich bratrow a sotrow, to sće mi sčinili.“ Chrystus rozšěrja naš horicont. Křesćan być njezwoprawdźa so z tym, zo sutamy k njebju, křesćenjo njezwostanu w cyrkwinskich rumach, byrnjež tute hišće tak rjane byli. Křesćan njespokoja so z tym, zo so w sakristijach a na farach wokoło sebje wjerći. Pytajo Chrystusa přińdźemy k tym, kotřiž 6 – čehoždla tež přeco – nuzu ćerpja. Tu smy my wšitcy žadani a wołani! Cyrkej njewuńdźe bjez karity. Lube sotry a lubi bratřa, přeprošuju Was wšitkich, so ze mnu na puć podać. Pytajmy, hdźe je Chrystus! K tomu požohnuj Was wšitkich lubowacy, miłosćiwy Bóh, Wótc a Sy a Duch Swjaty! Amen. W Drježdźanach 27. awgusta 2016 Waš Drježdźansko‐Mišnjanski biskop Teksty ze Swjateho pisma: Kol 3,1‐4 | Mt 25,31‐40 7