wspieranie inwestycji

Warszawa, dnia 2009-06-04
PIIT/565/09
Pani Minister
Magdalena GAJ
Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Infrastruktury
Pani Agnieszka ZABOROWSKA
Dyrektor Departamentu Telekomunikacji
w Ministerstwie Infrastruktury
Szanowni Państwo,
Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji [PIIT] w załączeniu przekazuje Opinię PIIT
oraz Analizę prawną z dnia 21 kwietnia 2009 roku, przekazane do Ministerstwa
Infrastruktury w dniu 23 kwietnia 2009 roku, w ramach konsultacji projektu ustawy o
wspieraniu rozwoju usług i sieci szerokopasmowych w telekomunikacji w wersji
przygotowanej przez UKE w marcu br.
Poddany konsultacjom społecznym przez Ministerstwo Infrastruktury projekt ustawy
o wspieraniu rozwoju usług i sieci szerokopasmowych w telekomunikacji, a następnie
omawiany podczas konferencji uzgodnieniowej w dniu 27 maja 2009 roku, stanowi
kontynuację projektu przygotowanego w marcu br. przez UKE. Opinia PIIT i Analiza z
dnia 21.04.2009 r. pozostają zatem nadal wiążące i PIIT jednoznacznie podtrzymuje
uwagi i postulaty zawarte w naszej opinii, z prośbą o ich uwzględnienie w pracach
ministerstwa.
Jednocześnie w nawiązaniu do konferencji uzgodnieniowej, która miała miejsce w
dniu 27 maja 2009 r. dotyczącej projektu z dnia 5 maja 2009 r. ustawy o wspieraniu
rozwoju usług i sieci szerokopasmowych w telekomunikacji, PIIT przedstawia
dodatkowe uwagi oraz propozycje zapisów, zaprezentowane przez przedstawicieli
Izby w trakcie konferencji, z uprzejmą prośbą o ich analizę oraz uwzględnienie.
W przypadku dodatkowych pytań lub wątpliwości, eksperci PIIT są gotowi do
bieżącej współpracy oraz przedstawienia dodatkowych wyjaśnień.
Z poważaniem
Dr hab. Maciej Rogalski
Aleksander Frydrych
Wiceprezes PIIT
Wiceprezes PIIT
Dodatkowe uwagi Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji (PIIT) do
projektu z dnia 5 maja 2009 r. ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci
szerokopasmowych w telekomunikacji
§
art. 53 pkt 1) – zmieniający art. 1a ust.1 pkt 1 w ustawie z dnia 12
stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych.
Proponujemy następujące brzmienie art. 53 pkt 1 ustawy (pkt 2 pozostaje bez
zmian):
Art. 53. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych
(Dz. U. z 2006r. Nr 121, poz. 844, z późn. zm.) wprowadza się następujące
zmiany:
1) art. 1a ust. 1 pkt 1-2 otrzymują brzmienie:
„1) budynek – obiekt posadowiony na gruncie, który posiada fundament
oraz dach, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych;
2) budowla – obiekt trwale związany z gruntem, sklasyfikowany
w grupie 2 (Obiekty Inżynierii lądowej i wodnej) Klasyfikacji Rodzajowej
Środków Trwałych (KŚT), inny niż budynek wymieniony w pkt 1;
Uzasadnienie
W art. 53 pkt 1 ustawy przewidziana jest zmiana ustawy o podatkach
i opłatach lokalnych.
Zgodnie z Uzasadnieniem do Projektu ustawy intencją ustawodawcy jest
wprowadzenie zmian w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, mających
na celu wspieranie nowych inwestycji w telekomunikacji, poprzez
zmniejszenie istotnych obciążeń z tytułu tego podatku. Projektodawca
w Uzasadnieniu do Projektu ustawy zawarł twierdzenie, iż „w pkt 1
jednoznacznie przesadzono, że urządzenia i instalacje realizowane na
istniejących budynkach z punktu widzenia tej ustawy nie są odrębnie
opodatkowane podatkiem od budowli, co wzbudzało w praktyce wątpliwości”.
Sama idea wprowadzenia zmian w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych,
która ma na celu rozwianie wątpliwości interpretacyjnych, zasługuje na
poparcie.
Pragniemy jednak zwrócić uwagę, iż zaproponowany przepis nie spełnia tego
postulatu. Spełnienie deklarowanego celu można uzyskać tylko poprzez dalej
idącą zmianę definicji budynku wraz z jednoczesną zmianą definicji budowli,
która to definicja jest powszechnie krytykowana i stanowi źródło niezliczonych
sporów i kontrowersji.
Ad pkt 1- definicja budynku
Proponowane brzmienie upraszcza nadmiernie rozbudowaną i wadliwie
skonstruowaną definicję – odwołująca się do przepisów prawa budowlanego
i jednocześnie powielająca część definicji budynku zawartej w tej ustawie.
2009-06-04
2/13
Ad pkt 2 – definicja budowli
Obecne trudności przedsiębiorców w prawidłowym ustaleniu przedmiotu
i podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości budowli związanych
z prowadzeniem działalności gospodarczej wynikają z nieprawidłowej,
wadliwie skonstruowanej definicji budowli oraz odwołaniem się do dwu
różnych klasyfikacji w celu określenia przedmiotu opodatkowania oraz
podstawy opodatkowania.
Istniejący stan prawny jest szeroko krytykowany i prowadzi do powstawania
licznych sporów miedzy podatnikami i organami podatkowymi, które
przenoszone są na grunt postępowań sądowych, jednakże mimo licznych
rozstrzygnięć sądowych do dziś nie pozwoliły wykształcić spójnej linii
orzeczniczej zawierającej interpretację pojęcia budowli i kryteriów
pozwalających na rozstrzygnięcie poszczególnych stanów faktycznych.
W efekcie, mimo wielu lat obowiązywania obecnych przepisów, podatnicy, ale
również organy podatkowe, nie mogą stwierdzić z całą pewnością, jakie
składniki majątkowe podlegają opodatkowaniu. Stan taki nie odpowiada
konstytucyjnemu standardowi pewności prawa oraz ustawowego określania
w sposób jednoznaczny m.in. przedmiotu opodatkowania.
W związku z faktem, iż opodatkowaniu podlegają budowle związane
z prowadzeniem działalności gospodarczej, i już w przeszłości ustawodawca
uznał za słuszne odniesienie do wartości tych składników majątkowych
przyjętych dla potrzeb podatków dochodowych, stanowiących podstawę
obliczania amortyzacji, zasadnym wydaje się przyjęcie, iż definicja budowli
w ustawie PLOK powinna opierać się na Klasyfikacji Środków Trwałych.
Skoro bowiem podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest
wartość przyjęta dla amortyzacji, to przedmiot opodatkowania powinien być
bezpośrednio związany z tą klasyfikacją. W przypadku budowli nie istnieje,
bowiem żaden inny niż wartość budowli sposób na zdefiniowanie przedmiotu
opodatkowania. W przeciwieństwie do budynków i gruntów podstawy
opodatkowania nie można uzależnić od powierzchni. Ustawodawca,
decydując się na przyjęcie wartości budowli słusznie, a prawdopodobnie też z
konieczności, z racji braku innego miarodajnego źródła danych, uznał, iż
najlepszym miernikiem wartości będzie wartość będąca podstawą amortyzacji
przyjętą dla potrzeb podatków dochodowych. Przyjęcie takiego rozwiązania
wymaga jednak, by przedmiot opodatkowania wynikał z tej samej ewidencji,
czyli klasyfikacji rodzajowej środków trwałych, a nie zupełnie innej
nomenklatury.
§
art. 26 ust. 1 projektu
PIIT proponuje następujące brzmienie art. 26:
„Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zwany dalej „planem
miejscowym”, nie może zakazywać, ani uniemożliwiać świadczenia publicznie
dostępnych usług telekomunikacyjnych, w szczególności poprzez zakazy lub
ograniczenia w lokalizowaniu infrastruktury telekomunikacyjnej”
2009-06-04
3/13
Uzasadnienie
Propozycja zmian w zakresie wprowadzenia przepisu wyraźnie
wskazującego, iż niedopuszczalne jest wprowadzanie zakazów lub
ograniczeń w lokalizowaniu infrastruktury telekomunikacyjnej zasługuje na
pełne poparcie ze strony środowiska telekomunikacyjnego. Jest to bardzo
istotna propozycja. Jednakże w naszej ocenie, – aby osiągnąć zamierzony
skutek – przepis musi być jednoznaczny. Wpisywanie różnego rodzaju
możliwości odstępstw od tej reguły, np. o ile nie jest to konieczne dla „ochrony
środowiska” lub ze względu na „inny ważny interes publiczny” może być
wykorzystywane przez niektóre samorządy jako „furtka” do wprowadzania
właśnie takich zakazów bez merytorycznego uzasadnienia, tak jak ma to
miejsce dotychczas, gdy wiele samorządów w oparciu jedynie o emocjonalne
odczucia bądź przekonania pewnej grupy osób, wpisują całkowite zakazy
lokalizacji stacji bazowych telefonii komórkowej.
Rozdział 5 ustawy – Krajowy Fundusz Cyfrowy
§
Wstęp
PIIT na wstępie chciałby zaznaczyć, iż popiera wszelkie działania mające na
celu rozwój rynku telekomunikacyjnego oraz rozwój społeczeństwa
informacyjnego.
W opinii PIIT wszelkie działania Państwa mające na celu wspieranie ww.
celów, powinny być oparte na działaniach wspierających rozwój wolnego
rynku oraz skutecznej konkurencji, co w praktyce przekłada się na możliwości
inwestycyjne przedsiębiorców oraz wolę inwestowania. Wszelkie działania
interwencyjne Państwa powinny wynikać ze szczególnych potrzeb oraz
szczególnej sytuacji rynku, którego działania te mają dotyczyć.
Analiza uzasadnienia projektu ustawy nie zawiera żadnego rynkowego
uzasadnienia. Uzasadnienie nie zawiera żadnych danych wskazujących na
potrzebę stworzenia funduszu celowego, którego cel został określony w
uzasadnieniu w następujący sposób:
„Art. 43 – wskazuje zadania związane z rozwojem rynku
telekomunikacyjnego w Polsce, w tym także realizacja zadań
związanych z procesem przechodzenia z nadawania analogowego
na cyfrowe na realizacje, których przeznacza się środki Funduszu.”
W uzasadnieniu nie wskazano nawet przykładowych zadań związanych z
rozwojem rynku telekomunikacyjnego w Polsce, które mogą być finansowane
ze środków Funduszu.
Jednocześnie ww. przepis zawiera szczegółowe odesłanie do zadań
związanych z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na
cyfrowe. Z ogólnych informacji dotyczących procesu przechodzenia z
nadawania analogowego na cyfrowe wynika, iż w miejsce dotychczasowych 4
ogólnopolskich kanałów (TVP1, TVP2, POLSAT i TVP3) oraz 3 dostępnych
2009-06-04
4/13
na części terytorium kraju może pojawić się dostępnych bezpłatnie aż 14
programów. I to bez konieczności podłączania się do sieci kablowej czy
montowania anteny satelitarnej. Na obszarze działania telewizji cyfrowej
powinniśmy móc od razu obejrzeć, co najmniej trzy programy TVP (TVP1,
TVP2, TVP Info), oraz cztery programy komercyjne TVN, POLSAT, PULS,
TV4. Szczegółowy plan przejścia na nadawanie cyfrowe będzie przedmiotem
osobnej regulacji prawnej w formie ustawy, która ma zawierać kompleksowo
wszelkie niezbędne zmiany prawa umożliwiające dokonanie tej przełomowej
zmiany technologicznej. Nie jest znany obecnie termin procesowania tej
ustawy oraz jej termin. Zatem Projektodawca przeznacza środki na cos,
czego nie ma i w stosunku do czego nie zostały, na gruncie ustawowym
ustalone żadne zasady działania.
Z informacji publikowanych przez UKE wynika, iż korzystanie z naziemnej
telewizji cyfrowej będzie równie proste jak z obecnej telewizji naziemnej
analogowej. Do posiadanego telewizora i anteny będzie, bowiem wystarczyło
dołączenie tzw. dekodera, zwanego także set – top boxem. Czyli swobodnie
tłumacząc
z angielskiego urządzenie stawiane pod, nad lub obok telewizora, w którym
sygnał cyfrowy zostanie odkodowany i zamieniony na sygnał, który będzie
mógł zostać odtworzony w ‘zwykłym’ telewizorze. Dekoder taki zna każdy z
nas, kto zetknął się kiedykolwiek z telewizja kablową czy satelitarną.
Osoby, które przymierzają się do wymiany starego telewizora będą mogły
nawet zapomnieć o wspomnianym wyżej urządzeniu. Najnowsze telewizory
będą miały zamontowane stosowne dekodery (w standardzie MPEG-4) w
swojej obudowie. Wówczas odbiór naziemnej telewizji cyfrowej będzie tak
prosty, jak odbiór przechodzącej powoli na zasłużoną emeryturę telewizji
analogowej.
Z uwagi na fakt, że wszystkie kwestie dotyczące cyfryzacji telewizji mają być
zawarte w odrębnej ustawie, której projekt nie jest jeszcze znany (być może
nie powstał) trudno doszukać się uzasadnienia dla faktu tworzenia Krajowego
Funduszu Cyfrowego w ramach ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci
szerokopasmowych w telekomunikacji. Pierwszym i głównym celem
Funduszu ma być, bowiem finansowanie set – top boxów lub telewizorów i
wspieranie cyfryzacji telewizji a nie rozwoju sieci szerokopasmowych, co
stanowi inną, w zasadzie odrębną sprawę. Ponadto nie wydaje się celowe
tworzenie funduszu na cyfryzację telewizji zanim jeszcze dokonana zostanie
ocena jak konkretnie będzie przebiegać cyfryzacja oraz czy i jakie środki będą
potrzebne na jej ewentualne dofinansowanie.
Dodatkowo warto zauważyć, że z biznesowego punktu widzenia
beneficjentami finansowania będą podmioty, które będą udostępniały swoje
Usługi przy wykorzystaniu set-top boxów lub telewizorów czyli – Telewizja
Publiczna, TVN, POLSAT, PULS, TV4.
Analiza powyższego oznacza, iż komercyjnie działające podmioty mające na
dzień dzisiejszy w swojej ofercie terminale abonenckie (terminale) będą mogły
wyeliminować ze swoich kosztów, koszt urządzeń abonenckich. Uzasadnienie
2009-06-04
5/13
nie zawiera argumentów uzasadniających pomoc dla ww. przedsiębiorców,
którzy przecież jako dostawcy usług udostępnianych przy wykorzystaniu
telewizorów oraz dekoderów czerpią z tego tytułu określone zyski. Ponadto
należy zauważyć, że pomoc ta będzie przeznaczona z opłat wnoszonych
przez operatorów - dostawców sieci szerokopasmowych, a zatem ustawa o
wspieraniu usług i sieci szerokopasmowych wprowadzi rozwiązanie
przeznaczające środki publiczne, które mogłyby być przeznaczone na sieci
szerokopasmowe na cele subsydiowania działalności dostawców usług
telewizyjnych. To powoduje zasadniczą sprzeczność z celem powstania tej
ustawy.
PIIT pragnie zatem podkreślić, iż nie istnieje uzasadnienie do utworzenia
Krajowego Funduszu Cyfrowego. Postulujemy, zatem wykreślenie
przedmiotowej propozycji.
Jednocześnie PIIT przedstawia poniżej uwagi oraz alternatywne
propozycje do zaproponowanych w projekcie propozycji, zastrzeżeniem,
iż główną propozycją PIIT jest wykreślenie przedmiotowej regulacji, co
pozwoli na działanie mechanizmów rynkowych.
PIIT pragnie przedstawić również swoje uwagi dotyczące propozycji
przedstawionej w projekcie tj. utworzenia tzw. Krajowego Funduszu
Cyfrowego, zwanego dalej „Funduszem”.
§
Uwagi ogólne – art. 43 ust. 1 i 2
Na wstępie chcemy się odnieść do konstrukcji Funduszu oraz zadań, które
mają być finansowane ze środków zgromadzonych w Funduszu.
Konstrukcja Funduszu została określona w Rozdziale 5 ustawy w przepisach
art. 40 – 50.
Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 projektu Fundusz gromadzi środki
pieniężne na finansowanie zadań związanych z rozwojem rynku
telekomunikacyjnego w Polsce w tym także realizuje zadania związane z
procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe.
Z przepisu wynika, iż głównymi zadaniami finansowanymi ze środków
Funduszu są zadania związane z rozwojem rynku telekomunikacyjnego.
Jednocześnie przepis w szczególności wskazuje na zadania związane z
procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe.
W dalszej części art. 43 w ust. 2 zostały określone w postaci katalogu
otwartego inne zadania, na które będą przeznaczane środki zgromadzone w
Funduszu.
2009-06-04
6/13
Zadania te to:
1. zapewnienie wsparcia dla społeczeństwa przy zakupie urządzeń
konsumenckich służących do odbioru cyfrowych transmisji
radiofonicznych
i telewizyjnych;
2. współfinansowanie kampanii informacyjnej dotyczącej przechodzenia
z nadawania analogowego na cyfrowe;
3. rozwój społeczeństwa informacyjnego;
4. finansowanie innych zadań wynikających z realizacji polityki
telekomunikacyjnej państwa.
Biorąc pod uwagę treść przepisu art. 43 należy stwierdzić, iż:
§ środki zgromadzone w Funduszu mogą być przeznaczane na
wszelkie
zadania
związane
z
rozwojem
rynku
telekomunikacyjnego. Tak szeroki i otwarty katalog oznacza,
iż minister właściwy do spraw łączności w porozumieniu z
Prezesem UKE w sposób uznaniowy będą mogli kreować
zakres zadań finansowanych ze środków Funduszu;
§ jednocześnie w sposób szczególny zostały wyodrębnione
zadania związane z procesem przechodzenia z nadawania
analogowego na cyfrowe.
§ zarówno sama nazwa jak i szczególne traktowanie zadań
związanych
z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na
cyfrowe wskazuje na to, iż głównym celem ustawodawcy jest
sfinansowanie tego procesu, który w naszym odczuciu nie
będzie miał charakteru długoterminowego (przechodzenie
będzie miało charakter projektu, który po kilku latach zostanie
zamknięty. Zgodnie z przyjętym w 2009 kalendarzem,
wyłączenie nadawania analogowego planowane jest na lipiec
2013r).
§ Przepis nie precyzuje innych zadań poprzez ich konkretne
wskazanie – w szczególności przepis nie wskazuje na
żadne zadanie związane z przedmiotem projektu ustawy
określonym w art. 1 ust. 1 oraz z celami projektu ustawy
określonymi w art. 1 ust. 2.
W związku z powyższym PIIT postuluje, aby zadania finansowane
ze środków Funduszu, były związane z przedmiotem oraz celami
projektu ustawy, czyli zasadniczo z rozwojem dostępu
szerokopasmowego
oraz
wspieraniem
przedsiębiorców,
samorządów oraz użytkowników w zakresie realizacji inwestycji w
dostęp szerokopasmowy, jak i wspieraniem użytkowników w
zakresie uzyskania dostępu do usług szerokopasmowych.
2009-06-04
7/13
Jednocześnie PIIT nie neguje ewentualnej potrzeby dodatkowego
finansowania zadań związanych z procesem przechodzenia z nadawania
analogowego na cyfrowe, ale zdaniem PIIT koszt związany z
dofinansowaniem set-top boxów powinien być ponoszony w głównej mierze
przez nadawców, którzy zostaną beneficjentami procesu cyfryzacji telewizji
naziemnej.
Nadawcy ponoszą, bowiem opłaty z tytułu rozpowszechniana programów
radiowych i telewizyjnych zgodnie ze ustawą o radiofonii i telewizji oraz
stosownymi rozporządzeniami KRRiT.
Jeżeli uznane zostanie, że proces przejścia z nadawania analogowego na
cyfrowe jest procesem, który może pozytywnie wpłynąć na rozwój usług i sieci
szerokopasmowych, należy również uznać, że może się tak stać jedynie
w przypadku w którym uwolnione zasoby częstotliwościowe przeznaczone
zostaną na świadczenie usług i sieci szerokopasmowych. W takim przypadku
projektowana ustawa powinna przewidywać jednocześnie realizację zadań
związanych z procesem zagospodarowania dywidendy cyfrowej i
przeznaczenia ½ zasobów pasma 470-862 MHz na potrzeby
telekomunikacyjnych szerokopasmowych systemów ruchomych. Jedynie
wtedy będzie można uznać, że proces przejścia cyfrowego („Digital
Switchover”) będzie w jakimkolwiek stopniu zbieżny z celami ustawy.
Dodatkowo pragniemy wskazać, iż nadawcy nie byli obecni na konferencji
uzgodnieniowej oraz nie przedstawili żadnych uwag oraz uzasadnienia
finansowania przez Państwo ich działalności telekomunikacyjnej. Co istotne
również projektodawca nie przedstawił żadnych argumentów wskazujących
ich finansowanie przez Państwo działalności podstawowej (najbardziej
przyszłościowej) nadawców jest konieczne np. jest uzasadnione ich sytuacją
finansową etc. Wskazać należy również na fakt, iż regulacja proponowana
przez projektodawcę będzie w istocie kreowaniem popytu tworzeniem rynku
dla nadawców.
§
Uwagi szczegółowe
W celu realizacji powyższych postulatów PIIT proponuje następujące zmiany
w przepisach art. 40-50 projektu ustawy.
Art. 40
PIIT proponuje następujące brzmienie przepisu:
„Art. 40. Tworzy się Fundusz Społeczeństwa Informacyjnego.”
Uzasadnienie – PIIT wskazał, powyżej, iż tworzony w ramach projektu ustawy
fundusz celowy powinien być związany z przedmiotem projektu. Tymczasem
Fundusz nie odnosi się do przedmiotu projektu ustawy jak i do jej celów.
Jednocześnie uważamy, iż nowa nazwa Funduszu w sposób bardziej
precyzyjny będzie odzwierciedlała jego cele oraz przeznaczenie środków w
2009-06-04
8/13
nim zgromadzonych nie odnosząc się wprost do procesu cyfryzacji a do
szeroko pojętego rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
PIIT przedstawi również poniżej propozycje zmiany przepisów zawartych w
projekcie, które w Naszym odczuciu uzasadnią zmiany w Rozdziale 5.
PIIT pragnie również wskazać, iż projekt nie reguluje:
§ czasu, na który powoływany jest Fundusz – z projektu wynika, iż
Fundusz jest powołany na czas nieokreślony, co oznacza, iż w bliżej
nieokreślonym czasie będą przykładowo finansowane kampanie
promujące usługi nadawców telewizji cyfrowej oraz finansowane
terminale abonenckie przeznaczone do odbioru telewizji cyfrowej;
§ delegacja do wydania rozporządzenia przewiduje całkowitą dowolność
w ustalaniu zasad wypłat z Funduszu. Dowolność ta zostaje
pozostawiona Ministrowi właściwemu do spraw łączności oraz
prezesowi UKE – w opinii PIIT rozdysponowanie około jednego
miliarda złotych powinno odbywać się na zasadzie przejrzystości oraz
przy użyciu profesjonalnie określonych kryteriów;
§ zasad kontroli oraz audytu Funduszu;
§ projekt nie wskazuje na obowiązywanie zasady neutralności
technologicznej
w zakresie zadań finansowanych ze środków Funduszu.
Art. 43 ust. 1
PIIT proponuje następujące brzmienie przepisu:
„Art. 43. 1.Fundusz gromadzi środki pieniężne na finansowanie zadań
związanych z rozwojem rynku telekomunikacyjnego w Polsce, w tym realizuje
zadania związane z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na
cyfrowe, zadania związane z procesem zagospodarowania dywidendy
cyfrowej i przeznaczenia ½ zasobów pasma 470-862 MHz na potrzeby
telekomunikacyjnych szerokopasmowych systemów ruchomych, zadania
związane z inwestowaniem w sieci szerokopasmowe oraz zadania związane
z wspieraniem społeczeństwa w dostępie do urządzeń końcowych.”
Uzasadnienie – w celu dywersyfikacji zadań finansowanych ze środków
zgromadzonych w Funduszu propozycja zawiera również inne ściśle
określone zadania, które w Naszym odczuciu są nie mniej ważne jak zadania
związane z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe.
Art. 43 ust. 2
PIIT proponuje następujące brzmienie przepisu:
„2. Środki Funduszu przeznacza się na realizacje zadań, o których mowa w
ust. 1 polegających na:
1) zapewnieniu wsparcia dla społeczeństwa przy zakupie urządzeń
konsumenckich służących do odbioru cyfrowych transmisji
radiofonicznych i telewizyjnych;
2009-06-04
9/13
2) finansowaniu prac nad przeznaczeniem dywidendy cyfrowej dla
telekomunikacyjnych szerokopasmowych systemów ruchomych,
w wysokości ½ pasma częstotliwości z zakresu 470-862 MHz.
3) zapewnieniu wsparcia dla społeczeństwa przy zakupie urządzeń
końcowych służących do korzystania z dostępu do sieci Internet;
4) zapewnieniu wsparcia dla przedsiębiorców telekomunikacyjnych
przy budowie infrastruktury telekomunikacyjnej służącej do
korzystania
z dostępu do sieci Internet
5) współfinansowaniu
kampanii
informacyjnej
dotyczącej
przechodzenia
z nadawania analogowego na cyfrowe;
6) współfinansowaniu
kampanii
informacyjnej
dotyczącej
możliwości korzystania z dostępu do sieci Internet;
7) dofinansowaniu usług dostępu do Internetu dla osób
zagrożonych wykluczeniem cyfrowym".
Uzasadnienie – rozszerzenie zadań wynika z propozycji PIIT przedstawionej
do przepisu art. 43 ust. 1.
PIIT pragnie również zaznaczyć, iż istniejące fundusze celowe posługują się
raczej katalogami zamkniętymi zadań finansowanych ze środków Funduszu.
W związku z tym PIIT proponuje katalog zamknięty tych zadań.
Art. 46
PIIT proponuje następujące brzmienie przepisu:
„Art. 46. Zasady i warunki finansowania ze środków Funduszu, określa w
drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw łączności po uzyskaniu
opinii Prezesa UKE. Określając zasady oraz warunki finansowania ze
środków Funduszu minister właściwy do spraw łączności kieruje się stopniem
penetracji usług szerokopasmowych, potrzebami użytkowników oraz celami
polityki telekomunikacyjnej Państwa.”
Uzasadnienie – obecne brzmienie przepisu nie zawiera żadnych przesłanek
oraz wytycznych do wydania rozporządzenia pozostawiając je do całkowitego
uznania Prezesa UKE oraz ministra właściwego do spraw łączności.
PIIT pragnie również alternatywnie zaproponować rozważenie skorzystania
przez projektodawcę z innych już funkcjonujących modeli funduszy celowych,
a w szczególności z rozwiązań w zakresie przygotowywania programów
realizacji zadań, które są finansowane ze środków pochodzących z funduszu
celowego (Fundusz Kolejowy; Krajowy Fundusz Drogowy).
2009-06-04
10/13
§
Uwagi szczegółowe – art. 44 projektu ustawy
PIIT proponuje następujące brzmienie przepisu:
Art. 44. Środki Funduszu pochodzą z:
1) wpływów z opłat, o których mowa w art. 183-185 ustawy z dnia
16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne;
2) wpływów z opłat koncesyjnych za UMTS;
3) odsetek z tytułu oprocentowania środków Funduszu oraz
odsetek od lokat okresowo wolnych środków Funduszu w
bankach
4) Śródków z kredytów lub pożyczek zaciągniętych na rzecz
Funduszu przez Bank Gospodarstwa Krajowego;
5) wpływów z obligacji emitowanych na rzecz Funduszu przez
Bank Gospodarstwa Krajowego;
6) inwestycji środków Funduszu w jednostki uczestnictwa funduszy
rynku pieniężnego, o których mowa w art. 178 ustawy z dnia 27
maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz.
1546, z pózn. zm.);
7) darowizn i zapisów;
8) wpływów z innych środków publicznych.
PIIT przedstawi poniżej analizę dotyczącą pkt. 1 oraz pkt. 2 przepisu art. 44
tj.:
1) wpływów z opłat, o których mowa w art. 183-185 ustawy z dnia
16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne;
2) wpływów z opłat koncesyjnych za UMTS;
Zgodnie ze Sprawozdaniem z działalności Prezesa UKE za 2008 r.
Dochody budżetowe na rok 2008 dla części 76 – Urząd Komunikacji
Elektronicznej zaplanowane zostały w kwocie 491 383 tys. zł, a wstępne
wykonanie wynosi 905 142 tys. zł. Główne pozycje w wykonanych dochodach
stanowią:
§ wpłaty jednorazowych opłat za dokonanie rezerwacji częstotliwości,
jeżeli wybór podmiotu
§ nastąpił w drodze przetargu – 441 031 tys. zł,
§ opłaty za prawo do dysponowania częstotliwościami - 228 824 tys. zł,
§ wpływy z tytułu opłat koncesyjnych – 153 973 tys. zł,
§ opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji - 66 878 tys.
zł,
§ opłata telekomunikacyjna - 12 893 tys. zł.
Z powyższego zestawienia wynika, iż potencjalne środki Funduszu można
szacować na kilkaset milionów złotych.
2009-06-04
11/13
Projekt ustawy nie zawiera żadnej analizy potrzeb związanych z procesem
przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe oraz z
zapewnieniem wsparcia dla społeczeństwa przy zakupie urządzeń
konsumenckich
służących
do
odbioru
cyfrowych
transmisji
radiofonicznych i telewizyjnych;
W opinii PIIT środki z opłat, o których mowa w przepisach art. 183-185 ustawy
– Prawo telekomunikacyjne znacząco przekraczają potrzeby związane z
głównymi zadaniami wskazanymi w projekcie ustawy.
Zdaniem PIIT o wsparciu dla społeczeństwa przy zakupie set-top boxów
można mówić jedynie w przypadku grupy odbiorców, którzy używają
naziemnej telewizji analogowej, jako podstawowego medium przekazu
telewizyjnego, a nie w przypadku gospodarstw domowych posiadających
dostęp kablowy czy satelitarny, – bowiem należy założyć, że ta grupa
odbiorców posiada wystarczające środki na sfinansowanie dekoderów we
własnym zakresie, bez pomocy państwa.
Należy również zaznaczyć, że grupa odbiorców używających wyłącznie
naziemnej telewizji analogowej, jako podstawowego medium przekazu
telewizyjnego z roku na rok systematycznie maleje (m.in. poprzez dynamiczny
wzrost abonentów platform satelitarnych), co pozwala na przypuszczenie, że
dostępne na rynku prognozy dotyczące kosztu sfinansowania set-top boxów
do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej są przeszacowane.
Nie jest, zatem jasne w jaki sposób będą byłyby rozdysponowane pozostałe
środki.
Jednocześnie należy stwierdzić, iż projekt nie zawiera żadnych analiz ani
szacunków dotyczących kosztu procesu cyfryzacji oraz nie zawiera
wskazania innych projektów, które mogłyby być finansowane ze środków
zasilających Fundusz tj. projektodawca wskazując, iż z Funduszu mogą być
finansowane inne zadania dotyczące strategii telekomunikacyjnej Państwa
dopuszcza możliwość dowolnego wskazywania działań finansowanych ze
środków Funduszu. Przykładowo środki mogą być przeznaczane na
finansowanie działalności określonej grupy przedsiębiorców na określonych
obszarach, finansowane mogą być określone technologie etc. W związku z
tym w opinii PIIT zadania finansowane z Funduszu powinny być
przeznaczone na ściśle określone i wskazane zadania, które nie powinny
pozostawiać pola do dowolności.
Dodatkowo PIIT skupiający przedsiębiorców telekomunikacyjnych, którzy
w większości są płatnikami wszystkich rodzajów opłat, o których mowa w
przepisach art. 183-185 ustawy – Prawo telekomunikacyjne.
Natomiast główne zadania finansowane z opłat uiszczanych stricte przez
przedsiębiorców telekomunikacyjnych będą przeznaczane na działania
związane z działalnością biznesową nadawców telewizyjnych działających w
oparciu o z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U.04.253.2531 z
późn. zm.).
2009-06-04
12/13
W związku z powyższym projektodawca powinien rozważyć uzupełnienie
przepisu art. 44 o:
1) opłaty, o których mowa w art. 40 ustawy o radiofonii i telewizji;
2) opłaty, o których mowa w art. 42 ustawy o radiofonii i telewizji;
3) % wpływów z reklam nadawanych przez nadawców
telewizyjnych1;
W opinii PIIT konieczne jest również wskazanie, iż przedsiębiorcy tacy jak
Telekomunikacja Polska, PTK Centertel, Polska Telefonia Cyfrowa,
POLKOMTEL, P4 wpłacają w ramach opłat, o których mowa w przepisach art.
183-185 ustawy – Prawo telekomunikacyjne ponad 80% wpływów z tych
opłat. PIIT nie posiada danych dotyczących udziału w tych opłatach
nadawców, których co należy podkreślić nie było ani na konferencji
uzgodnieniowej oraz którzy wedle wiedzy PIIT nie przedstawili swojego
stanowiska w sprawie.
Ponieważ jednym z celów Funduszu ma być współfinansowanie procesu
informowania społeczeństwa o potrzebach i możliwościach związanych z
przejściem na nadawanie cyfrowe oraz tych dotyczących korzystania z usług i
sieci szerokopasmowych, jednym ze sposobów usunięcia powyżej
wskazanego braku równowagi nakładów, mogłoby być zobowiązanie
nadawców do udostępnienia czasu antenowego na potrzeby kampanii
informacyjnych
dotyczących
przejścia
cyfrowego
oraz
dostępu
szerokopasmowego, włączając w to możliwość przedstawiania ofert przez
operatorów świadczących te usługi. Wydaje się, że spowoduje to
przywrócenie ekwiwalentności wkładu i korzyści, zapewniając jednocześnie
realizację celów prospołecznych.
PIIT pragnie w tym miejscu podkreślić, iż nie kwestionuje samej idei
powstania Funduszu oraz określonych w projekcie zadań finansowanych z
Funduszu. PIIT wnosi o analizę listy zadań oraz uwzględnienie powyżej
zaproponowanych zadań w powiązaniu z przedmiotem oraz celami projektu
ustawy określonymi w art. 1 projektu ustawy.
1
Projektodawca powinien określić kwotę po przeprowadzeniu analizy wpływów z reklam. W
opinii PIIT powinien być to prób około 5% wpływów.
Załącznik: Opinia PIIT i Analiza prawna z dnia 21 kwietnia 2009 roku
2009-06-04
13/13