Stan na dzień 01.11.2014 r. REGULAMIN PRACY POWIATOWEGO

Stan na dzień 01.11.2014 r.
REGULAMIN PRACY
POWIATOWEGO URZĘDU PRACY W STALOWEJ WOLI
Rozdział I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
§1
Niniejszy Regulamin pracy oparto na przepisach:
1) art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (tekst
jednolity – Dz. U. z 2014 r. poz. 1202),
2) art. 104-1043 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity –
Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.),
3) aktów wykonawczych do w/w ustaw i innych przepisów prawa pracy.
§2
Użyte w Regulaminie pracy określenia oznaczają:
4) pracodawca – Dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy w Stalowej Woli, zwany dalej
Dyrektorem Urzędu,
5) pracownik – osoba zatrudniona w Powiatowym Urzędzie Pracy w Stalowej Woli
w ramach stosunku pracy,
6) Urząd – Powiatowy Urząd Pracy w Stalowej Woli,
7) Regulamin – Regulamin pracy Powiatowego Urzędu Pracy w Stalowej Woli,
8) przepisy prawa pracy – przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów
wykonawczych określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także
regulaminów wewnętrznych określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.
§3
1. Regulamin określa organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa
i obowiązki pracodawcy i pracowników.
2. Stosunek pracy pracownika samorządowego normują przepisy ustawy z dnia
21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych.
§4
1. Postanowienia Regulaminu obowiązują wszystkich pracowników Urzędu bez względu na
rodzaj wykonywanej pracy, wymiar czasu pracy oraz zajmowane stanowisko.
2. Postanowienia Regulaminu obowiązują także stażystów odbywających staż w Urzędzie.
3. Każdego pracownika przed rozpoczęciem przez niego pracy w Urzędzie oraz każdego
stażystę przed rozpoczęciem stażu w Urzędzie, pracownik ds. kadr zapoznaje z treścią
Regulaminu, a fakt zapoznania się z Regulaminem pracownik lub stażysta potwierdza
własnoręcznym podpisem w oświadczeniu (Załącznik Nr 1 do Regulaminu), które jest
włączane do jego akt osobowych lub akt stażysty.
4. Wprowadzane zmiany w Regulaminie, pracownik ds. kadr przekazuje kierownikom
komórek organizacyjnych, którzy są zobowiązani do zapoznania podległych pracowników
oraz stażystów odbywających aktualnie staż w Urzędzie z tymi zmianami, a pracownicy
i stażyści potwierdzają fakt zapoznania się ze zmianami w oświadczeniu (Załącznik Nr 1
do Regulaminu). Oświadczenia są włączane do akt osobowych pracownika lub do akt
stażysty.
§5
W indywidualnych sprawach związanych ze stosunkiem pracy, nieuregulowanych
szczegółowo w niniejszym Regulaminie, zastosowanie mają przepisy ustawy o pracownikach
samorządowych, przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych
z zakresu prawa pracy.
Rozdział II
PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACODAWCY
§6
1. Pracodawca jest obowiązany w szczególności:
1) zaznajomić pracowników podejmujących pracę w Urzędzie z zakresem ich
obowiązków poprzez określenie indywidualnego zakresu czynności na zajmowanym
stanowisku pracy, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz
ich podstawowymi uprawnieniami,
2) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak
również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień
i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy,
3) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne
szkolenia i instruktaże pracowników dotyczące zasad bezpieczeństwa i higieny pracy
i przepisów przeciwpożarowych, a także zapoznać pracowników z ryzykiem
zawodowym związanym z wykonywaną pracą (Załącznik Nr 2 do Regulaminu – Karta
ryzyka zawodowego),
4) w trakcie okresowych ocen pracowników oraz kwartalnych ocen pracowników
kluczowych, stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz
wyników ich pracy,
5) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie,
6) przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względu na płeć,
wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne,
przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną,
a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym
lub niepełnym wymiarze czasu pracy,
7) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
8) stwarzać pracownikom podejmującym zatrudnienie po raz pierwszy w ogóle i po raz
pierwszy w Urzędzie warunki sprzyjające przystosowaniu się do należytego
wykonywania pracy,
9) zaspokajać, w miarę posiadanych środków, potrzeby socjalne pracowników,
10) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy, akta osobowe
pracowników oraz ewidencję czasu pracy pracowników Urzędu,
11) przechowywać dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta
osobowe pracowników w warunkach niegrożących uszkodzeniem lub zniszczeniem,
12) wpływać na kształtowanie w Urzędzie prawidłowych zasad współżycia społecznego,
13) niezwłocznie po rozwiązaniu lub wygaśnięciu stosunku pracy wydać pracownikowi
świadectwo pracy, nie uzależniając tego od wcześniejszego rozliczenia się pracownika
z Urzędem,
2
14) równo traktować pracowników w zatrudnieniu – stosownie do przepisów dotyczących
równego traktowania w zatrudnieniu zawartych w przepisach Kodeksu pracy,
15) przeciwdziałać mobbingowi, tj. działaniom lub zachowaniom dotyczącym pracownika
lub skierowanym przeciwko pracownikowi, polegających na uporczywym
i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujących u niego zaniżoną
ocenę przydatności zawodowej, powodujących lub mających na celu poniżenie lub
ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu
współpracowników.
2. Kierownicy komórek organizacyjnych Urzędu obowiązani są w szczególności do:
1) zapoznania podległego pracownika ze stanowiskiem pracy, przeprowadzenia
instruktażu stanowiskowego dotyczącego stosowania przepisów bezpieczeństwa
i higieny pracy i przepisów przeciwpożarowych na stanowisku pracy oraz
niezwłocznego przygotowania zakresu zadań i czynności oraz odpowiedzialności na
stanowisku pracy, do zatwierdzenia przez Dyrektora Urzędu,
2) zaznajomienia pracownika z przepisami prawa oraz regulaminami i instrukcjami
obowiązującymi w Urzędzie, szczególnie z tymi, które dotyczą zajmowanego
stanowiska pracy i wykonywanych obowiązków na tym stanowisku,
3) sprawowania nadzoru nad wykonywaną przez pracownika pracą i nad przestrzeganiem
przez niego obowiązujących przepisów prawa i uregulowań wewnętrznych,
4) sprawowania kontroli nad przestrzeganiem przez pracownika porządku i dyscypliny
pracy,
5) dbania o podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników,
6) dokonywania ocen pracowników zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Rozdział III
OBOWIĄZKI PRACOWNIKA
§7
Podstawowym obowiązkiem pracownika jest w szczególności:
1) wykonywanie pracy sumiennie i starannie oraz stosowanie się do poleceń przełożonych,
które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa pracy lub umową
o pracę,
2) przestrzeganie unormowań zawartych w Kodeksie Etyki pracowników Urzędu,
3) przestrzeganie niniejszego Regulaminu i ustalonego w Urzędzie porządku i dyscypliny
pracy,
4) przestrzeganie czasu pracy ustalonego w Urzędzie (w tym przestrzeganie zakazu
oddalania się z miejsca pracy bez zezwolenia przełożonego, samowolnego zastępowania
innego pracownika w pracy),
5) przestrzeganie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów
przeciwpożarowych,
6) przestrzeganie zasad określonych w obowiązujących w Urzędzie wewnętrznych
regulaminach i instrukcjach,
7) nie wnoszenie i nie spożywanie w siedzibie Urzędu i miejscu świadczenia pracy napojów
alkoholowych i innych środków odurzających, nie przystępowanie do pracy po ich
spożyciu i nie przebywanie w miejscu pracy po ich spożyciu,
8) niepalenie tytoniu w czasie i miejscu pracy,
9) niezwłoczne informowanie przełożonego o zauważonych zagrożeniach życia lub
zdrowia ludzkiego i zaistniałych wypadkach przy pracy,
10) dbanie o dobro zakładu pracy, chronienie jego mienia oraz zachowanie w tajemnicy
informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,
3
11) przestrzeganie tajemnicy określonej w odrębnych przepisach, szczególnie związanych
z ochroną danych osobowych pracowników i klientów Urzędu oraz informacji
niejawnych, zabezpieczenie na stanowisku pracy przed dostępem osób nieuprawnionych
do danych klientów Urzędu, zapobieganie ich uszkodzeniu lub zniszczeniu,
udostępnianie danych osobowych tylko na zasadach zawartych w odpowiednich
przepisach,
12) przestrzeganie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego,
13) stałe podnoszenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych,
14) używanie sprzętu komputerowego, nośników informacji i innych urządzeń wyłącznie do
wykonywania zadań wynikających ze stosunku pracy,
15) należyte zabezpieczanie dokumentacji na stanowisku pracy, urządzeń technicznych
i pomieszczenia po zakończeniu pracy, nie dokonywanie samowolnego demontażu
urządzeń oraz ich naprawy,
16) nie wynoszenie z siedziby Urzędu jakichkolwiek przedmiotów stanowiących własność
Urzędu, bez zgody przełożonego lub Dyrektora Urzędu,
17) niezwłoczne zawiadamianie pracownika ds. kadr o zmianach swoich danych osobowych
oraz informacji zawartych w kwestionariuszu osobowym, a w szczególności o zmianach
dotyczących nazwiska, miejsca zamieszkania, stanu cywilnego, stanu rodzinnego
warunkującego nabycie lub utratę świadczeń, posiadanego wykształcenia, stosunku do
powszechnego obowiązku obrony.
§8
Odpowiedzialność materialną, tj. odpowiedzialność pracownika za szkodę wyrządzoną
Urzędowi oraz za mienie powierzone, regulują przepisy Kodeksu pracy oraz Regulaminy
wewnętrzne.
Rozdział IV
PRAWA PRACOWNIKA
§9
1. Pracownikowi, stosownie do zajmowanego stanowiska, przysługuje prawo do
wynagrodzenia ustalanego tak by odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej
pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniającego ilość
i jakość świadczonej pracy
2. Pracownik Urzędu ma prawo do:
1) kontroli przetwarzania danych osobowych jego dotyczących, zawartych w zbiorach
danych Urzędu, na podstawie przepisów zawartych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r.
o ochronie danych osobowych (tekst jednolity – Dz. U. z 2014 r. poz. 1182),
w szczególności do skorzystania z praw określonych w art. 32 tej ustawy,
2) odmowy wykonania poleceń niezgodnych z obowiązującymi przepisami prawa na
zasadach określonych w art.25 ust. 2 i 3 ustawy o pracownikach samorządowych,
3) dochodzenia swoich praw w przypadku nierównego traktowania w zatrudnieniu lub
stosowania mobbingu, zgodnie z przepisami prawa pracy.
Rozdział V
CZAS PRACY
4
§ 10
1. Czasem pracy pracowników Urzędu jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji
pracodawcy w Urzędzie lub innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy
i powinien być on w pełni wykorzystany przez każdego pracownika na wykonywanie
obowiązków służbowych.
2. Czas pracy pracowników Urzędu wynosi 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin
w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy oraz w przyjętym 2-miesięcznym okresie
rozliczeniowym.
3. Czas pracy pracowników z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności lub
kobiet karmiących regulują odrębne przepisy.
4. Czas pracy pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy ustalają
indywidualne umowy o pracę.
5. Tydzień roboczy obejmuje dni od poniedziałku do piątku od godz. 7.30 do 15.30.
6. W uzasadnionych przypadkach, na pisemny wniosek pracownika, Dyrektor Urzędu może
ustalić indywidualny rozkład jego czasu pracy w ramach systemu czasu pracy, którym
pracownik jest objęty.
7. Jeżeli wymagają tego potrzeby pracodawcy, pracownik na polecenie lub za zgodą
Dyrektora Urzędu, może wykonywać pracę, poza ustalonym czasem pracy,
a w wyjątkowych sytuacjach również w dni wolne od pracy (Załącznik Nr 3 do
Regulaminu)
8. Za czas przepracowany, w sytuacji określonej w pkt 7, pracownikowi przysługuje czas
wolny od pracy w takim samym wymiarze i w wybranym przez niego terminie, najpóźniej
do końca okresu rozliczeniowego, w którym to nastąpiło (Załącznik Nr 4 do Regulaminu).
§ 11
1. Pracownik obowiązany jest potwierdzać swoje przybycie do pracy przez złożenie
własnoręcznego podpisu na liście obecności przed rozpoczęciem pracy w danym dniu.
O miejscu wyłożenia listy obecności pracownik powinien być poinformowany przez
przełożonego przed rozpoczęciem pracy.
2. Opuszczenie w sprawach służbowych i powrót do pracy w trakcie obowiązującego czasu
pracy wymagają, po uzgodnieniu wyjścia z bezpośrednim przełożonym, odnotowania tego
faktu w rejestrze wyjść służbowych w Sekretariacie Urzędu.
3. Pracodawca może zwolnić pracownika od wykonywania pracy na czas niezbędny do
załatwienia ważnych spraw osobistych lub rodzinnych, które wymagają załatwienia
w godzinach pracy.
4. Czas zwolnienia pracownika od pracy, niezbędny do załatwienia sprawy osobistej wymaga
zgody bezpośredniego przełożonego (Załącznik nr 5 do Regulaminu) oraz podlega
odpracowaniu w tym samym dniu lub w przyjętym okresie rozliczeniowym. W przypadku
nieodpracowania czasu wyjścia w sprawach osobistych w przyjętym okresie
rozliczeniowym pracownik nie zachowuje za ten czas prawa do wynagrodzenia.
Odpracowanie czasu wyjść w sprawach osobistych, po ustalonych godzinach pracy, nie
stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.
5. Ewidencję wyjść w sprawach osobistych, ich odpracowania oraz rozliczenia czasu pracy
określonego w § 10 pkt 7 i w § 11 pkt 4 niniejszego Regulaminu, prowadzi pracownik
ds. kadr (Załącznik Nr 6 do Regulaminu), a w przypadku nie zachowania prawa do
wynagrodzenia, określonego w § 11 pkt 4 przekazuje pisemną informację do Działu
Finansowo- Księgowego.
5
6. Przebywanie pracownika w miejscu pracy, poza ustalonymi godzinami pracy jest
dopuszczalne na pisemny wniosek przełożonego zaakceptowany przez Dyrektora Urzędu
(Załącznik Nr 3 do Regulaminu).
7. Ewidencję pracowników upoważnionych do pozostania w miejscu pracy poza godzinami
pracy Urzędu prowadzi pracownik ds. kadr.
§ 12
1. Pracownikowi wyjeżdżającemu w podróż służbową poza miejsce zamieszkania
pracodawca wystawia delegację służbową określającą miejsce pobytu, cel delegacji, jej
termin oraz środek lokomocji. Rejestr delegacji prowadzi pracownik ds. kadr.
2. Odbywanie podróży służbowej poza obowiązującymi godzinami pracy pracownika nie
rodzi obowiązku wypłacenia pracownikowi dodatkowego wynagrodzenia za pracę w tych
godzinach. Oznacza to, że czas przejazdu przypadający poza godzinami pracy
wynikającymi z rozkładu czasu pracy w Urzędzie, poza przysługującą dietą, nie jest
pracownikowi w żaden sposób rekompensowany.
USPRAWIEDLIWIANIE NIEOBECNOŚCI
§ 13
1. Przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecność pracownika w pracy są zdarzenia
i okoliczności określone przepisami prawa pracy, które uniemożliwiają stawienie się
pracownika do pracy i jej świadczenie, a także inne przypadki uniemożliwiające
wykonywanie pracy wskazane przez pracownika i uznane przez pracodawcę za
usprawiedliwioną nieobecność w pracy.
2. Pracownik powinien uprzedzić pracodawcę – bezpośredniego przełożonego albo
pracownika ds. kadr – o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli
przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia.
3. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest
obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę – bezpośredniego przełożonego albo
pracownika ds. kadr – o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej
trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy.
4. Zawiadomienia o przyczynie nieobecności w pracy pracownik dokonuje osobiście lub
przez inną osobę, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności albo drogą
pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego.
§ 14
Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:
1) zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie
z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,
2) decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami
o zwalczaniu chorób zakaźnych – w razie odosobnienia pracownika z przyczyn
przewidzianych tymi przepisami,
3) oświadczenie pracownika – w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność
sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8
z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko
uczęszcza,
4) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się wystosowane przez organ
właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub
samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie
6
w sprawach o wykroczenia – w charakterze strony lub świadka w postępowaniu
prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się
pracownika na to wezwanie,
5) oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach
nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin,
w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.
§ 15
Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy, jeżeli obowiązek taki wynika
z Kodeksu pracy, z przepisów wykonawczych do Kodeksu pracy albo z innych przepisów
prawa.
§ 16
Rozpoczęcie pracy w czasie późniejszym niż to przewidziano w Regulaminie traktowane jest
jako spóźnienie. Pracownik obowiązany jest niezwłocznie po przybyciu do pracy zawiadomić
bezpośredniego przełożonego o przyczynie spóźnienia i to spóźnienie odpracować w tym
samym dniu lub przyjętym okresie rozliczeniowym.
§ 17
Zwolnienia od pracy związane z kształceniem się w szkołach wyższych, odbywaniem
szkolenia lub doskonalenia w formach pozaszkolnych, udzielane są na zasadach określonych
w obowiązujących w tym względzie przepisach.
URLOP WYPOCZYNKOWY
§ 18
1. Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego urlopu
wypoczynkowego.
2. Urlopu wypoczynkowego udziela się biorąc pod uwagę wnioski pracowników i potrzeby
wynikające z konieczności zapewnienia normalnego toku pracy Urzędu.
3. Pracownik może rozpocząć urlop wyłącznie po uzyskaniu pisemnej zgody Dyrektora
Urzędu (osoby upoważnionej) na wniosku urlopowym, parafowanym przez
bezpośredniego przełożonego i ze wskazaniem przez niego zastępstwa na ten okres.
4. Część urlopu niewykorzystaną z powodu: czasowej niezdolności do pracy wskutek
choroby, odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, odbywania ćwiczeń wojskowych
albo przeszkolenia wojskowego przez okres do 3 miesięcy, urlopu macierzyńskiego –
pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym.
5. Urlop nie wykorzystany za dany rok kalendarzowy pracownik powinien wykorzystać
najpóźniej do końca I kwartału następnego roku.
6. Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby
pracował.
§ 19
Pracownikowi, na jego żądanie, pracodawca udziela urlopu na żądanie, na zasadach
określonych w przepisach prawa pracy.
URLOP BEZPŁATNY
7
§ 20
Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może udzielić mu:
1) urlopu bezpłatnego,
2) urlopu wychowawczego w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem,
3) urlopu bezpłatnego dla umożliwienia wykonywania mandatu posła lub senatora,
4) urlopu bezpłatnego pracownikowi podejmującemu naukę w szkole lub w formach
pozaszkolnych, bez skierowania pracodawcy.
Rozdział VI
ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA PRACOWNIKA
§ 21
1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy,
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także
przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania
nieobecności w pracy, pracodawca może stosować:
1) karę upomnienia,
2) karę nagany.
2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub
przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do
pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy – pracodawca może
również stosować karę pieniężną.
3. Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej
nieobecności, nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika,
a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia
przypadającego pracownikowi do wypłaty, po dokonaniu potrąceń, o których mowa
w art. 87 § 1 pkt 1-4 Kodeksu pracy.
4. Przy stosowaniu kary bierze się pod uwagę w szczególności rodzaj naruszenia
obowiązków pracowniczych, stopień winy pracownika i jego dotychczasowy stosunek do
pracy.
§ 22
1. Kara porządkowa nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia
wiadomości o naruszeniu obowiązków pracowniczych i po upływie 3 miesięcy od
dopuszczenia się tego naruszenia.
2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika (umożliwienia
pracownikowi złożenia wyjaśnień).
3. Jeżeli z powodu nieobecności w zakładzie pracy pracownik nie może być wysłuchany,
bieg dwutygodniowego terminu przewidzianego w ust. 1 nie rozpoczyna się, a rozpoczęty
ulega zawieszeniu do dnia stawienia się pracownika do pracy.
§ 23
O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazując rodzaj
naruszenia obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez pracownika tego
naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia.
Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika.
8
§ 24
1. Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt osobowych
pracownika po roku nienagannej pracy. Pracodawca może, z własnej inicjatywy lub na
wniosek pracownika, uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu.
2. Przepis ust. 1 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w razie uwzględnienia sprzeciwu
przez pracodawcę albo wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniu kary.
Rozdział VII
WYNAGRADZANIE PRACOWNIKÓW
§ 25
Szczegółowe zasady wynagradzania pracowników, przyznawania dodatków i nagród
określają przepisy:
1) ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych,
2) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania
pracowników samorządowych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 1050 z późn. zm.),
3) Regulaminu wynagradzania pracowników Powiatowego Urzędu Pracy w Stalowej Woli.
Rozdział IX
WYRÓŻNIENIA
§ 26
Za przejawianie inicjatywy w pracy, uzyskanie szczególnych osiągnięć i efektów, mogą być
przyznawane następujące wyróżnienia:
1) gratyfikacja pieniężna,
2) awansowanie na wyższe stanowisko.
Rozdział X
UPRAWNIENIA PRACOWNIKÓW ZWIĄZANE Z RODZICIELSTWEM - PRACE
WZBRONIONE KOBIETOM
§ 27
1. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej.
2. Kobiety w ciąży nie wolno, bez jej zgody, delegować poza stałe miejsce pracy.
3. Kobiety opiekującej się dzieckiem w wieku do 4 lat nie wolno, bez jej zgody, zatrudniać
w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej, jak również delegować poza stałe miejsce
pracy.
§ 28
1. Do innej odpowiedniej pracy przenosi się kobietę w ciąży:
1) zatrudnioną przy pracy zagrażającej jej zdrowiu,
2) w razie przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu na stan
ciąży nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej.
2. Stan ciąży powinien być potwierdzony zaświadczeniem lekarskim.
9
§ 29
1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy
wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do
dwóch przerw w pracy po 45 minut każda.
2. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie
nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy jest dłuższy niż 4 godziny, a nie przekracza
6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie w wysokości określonej
w ust.1
§ 30
1. Urlop macierzyński przysługuje na zasadach oraz w wymiarze określonym w art. 180-184
Kodeksu pracy.
2. Zasady udzielania urlopu wychowawczego oraz jego wymiar określają art. 186-1867
Kodeksu pracy.
3. Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do lat 14 przysługuje
w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy na 2 dni (zgodnie z art. 188 Kodeksu
pracy) z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Pracownik jest zobowiązany złożyć na
stanowisku ds. kadr oświadczenie o zamiarze korzystania z tego zwolnienia.
§ 31
Wykaz prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet określa
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac
szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz.U. z 1996 r. Nr 114,
poz. 545 z późn.zm.).
Rozdział XI
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
§ 32
1. Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie
pracy.
2. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie
bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu
osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany:
1) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
2) zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa
i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz
kontrolować wykonanie tych poleceń,
3) zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez
organy nadzoru nad warunkami pracy,
4) zapewniać wykonanie zaleceń inspektora pracy.
3. Pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami są obowiązani znać, w zakresie
niezbędnym do wykonywania ciążących na nich obowiązków, przepisy o ochronie pracy,
w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.
10
§ 33
1. Przed podjęciem pracy pracodawca kieruje kandydata do pracy na wstępne badania
lekarskie. Pracodawca obowiązany jest kierować pracownika na okresowe i kontrolne
badania lekarskie, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
2. Obowiązkiem pracownika jest poddawanie się okresowym, kontrolnym i innym zaleconym
badaniom lekarskim i stosowanie się do wskazań lekarskich.
3. Badania profilaktyczne są wykonywane na koszt pracodawcy i w miarę możliwości
powinny być wykonywane w godzinach pracy.
§ 34
Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa
i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzenie okresowych szkoleń
w tym zakresie.
§ 35
1. Pracodawca jest obowiązany wydawać szczegółowe instrukcje i wskazówki dotyczące
bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach pracy.
2. Pracownik po odbyciu instruktażu ogólnego, a przed dopuszczeniem go do samodzielnej
pracy, musi odbyć instruktaż stanowiskowy pod nadzorem wyznaczonej osoby,
zakończony sprawdzianem wiadomości i umiejętności wykonywania pracy zgodnie
z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy.
3. Pracownik jest obowiązany potwierdzić na piśmie zapoznanie się z przepisami oraz
zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy.
§ 36
1. Pracodawca organizuje szkolenia okresowe w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy
oraz ochrony przeciwpożarowej.
2. Pracownik ma obowiązek brać udział w tych szkoleniach oraz poddawać się egzaminom
z zakresu szkoleń.
3. Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej
odbywają się w czasie pracy i na koszt pracodawcy.
§ 37
1. Pracodawca ustala zagrożenia występujące na stanowisku pracy zapisując je w karcie
ryzyka zawodowego na stanowisku pracy.
2. Przełożony obowiązany jest zapoznać pracownika z kartą oceny ryzyka zawodowego na
stanowisku pracy, co wymaga potwierdzenia przez pracownika własnoręcznym podpisem
na karcie ryzyka zawodowego.
§ 38
Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym
obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany:
1) znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy,
2) wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny
pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek
przełożonych,
11
3) dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład
w miejscu pracy,
4) stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony
indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem,
5) niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo
zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne
osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie,
6) współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących
bezpieczeństwa i higieny pracy.
§ 39
W sprawach nieuregulowanych postanowieniami niniejszego rozdziału mają odpowiednio
zastosowanie przepisy ustawy o pracownikach samorządowych i Kodeksu pracy.
Rozdział XII
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
§ 40
1. W razie nieobecności kierownika komórki organizacyjnej zastępuje go pracownik przez
niego wyznaczony lub pracownik wyznaczony przez Dyrektora Urzędu.
2. Kierownik komórki organizacyjnej, w czasie nieobecności podległego pracownika, do
realizacji powierzonych mu zadań wyznacza na ten okres innego pracownika, lub rozdziela
czynności pracownika nieobecnego pomiędzy innych pracowników komórki.
§ 41
Dyrektor Urzędu lub jego Zastępca przyjmuje pracowników w sprawach skarg, wniosków,
petycji i zażaleń codziennie w godzinach pracy.
§ 42
1. Regulamin wchodzi w życie w dwa tygodnie od daty podpisania Zarządzenia Dyrektora
Urzędu w sprawie wprowadzenia w Powiatowym Urzędzie Pracy Regulaminu pracy
i podania do wiadomości pracowników.
2. Regulamin podaje się do wiadomości pracowników poprzez przekazanie jego treści
pracownikom za pośrednictwem kierowników komórek organizacyjnych oraz za
pośrednictwem wewnętrznej sieci komputerowej.
12