temat 6 - Magda Pluta

Orientacja wzajemna zdjęć (stereogramu)
1. Fotografowanie – każdy punkt terenowy jest rzutowany przez środki rzutów
stereogramu na płaszczyzny zdjęć
obraz punktu terenowego
2. Przy znanych elementach orientacji zewnętrznej obu zdjęć, oraz elementach
orientacji wewnętrznej
położenie wiązki promieni w układzie odniesienia
3. Proces odtworzenia wzajemnego położenia obu wiązek nazywa się orientacją
wzajemną zdjęć, po którym następuje zbudowanie modelu:
• nieznana skala
• nieznana orientacja w zewnętrznym układzie
odniesienia
• rozsunięcie wiązek homologicznych wzdłuż
bazy , nie zmienia orientacji kątowej, zmienia
się długość bazy, czyli zmieni się skala zdjęć.
Przy większej długości bazy, wiązki przecinają
się niżej, zatem model będzie większy
Orientacja wewnętrzna zdjęć
Xo, Yo, Ck
Orientacja wzajemna (zewnętrzna) stereogramu
X01, Y01, Z01, φl, ωl, χl
X02, Y02, Z02, φp, ωp, χp
X01, Y01, Z01, φl, ωl, χl, Bx
Δφ, Δω, Δχ, By, Bz
Orientacja bezwzględna modelu
Współczynnik skali, 3 parametry translacji,
trzy obroty kątowe
•
•
•
Z punktem terenowym P wiążą się dwa wektory: terenowy P’ i odpowiadający mu wektor
obrazowy p’ dla zdjęcia lewego i zdjęcia prawego
Znana jest baza B pomiędzy środkami rzutów zdjęć
Wektory: P’, p’ dla zdjęcia lewego i prawego, oraz baza B leżą w jednej płaszczyźnie
rdzennej przechodzącej przez punkt terenowy P oraz środki rzutów S’, S’’.
Wektory te są komplanarne (współpłaszczyznowe)
Dwie wiązki promieni (dwa zdjęcia) będą zorientowane względem siebie, jeśli
zostanie dla nich narzucony warunek komplanarności odpowiadających sobie
(homologicznych) par promieni
det
Bx
X’
X’’
By
Y’
Y’’
Bz
Z’
Z’’
= det
Xo’’-Xo’
Xp-Xo’
Xp-Xo’’
Yo’’-Yo’ Zo’’-Zo’
Yp-Yo’ Zp-Zo’
Yp-Yo’’ Zp-Zo’’
=0
gdzie:
Bx, By, Bz – współrzędne wektora bazy
X’, Y’, Z’ – współrzędne wektora punktu terenowego dla lewego zdjęcia
X’’, Y’’, Z’’ – współrzędne wektora punktu terenowego dla prawego zdjęcia
Xp, Yp, Zp – współrzędne terenowe punktu
Xo’, Yo’, Zo’ – współrzędne środka rzutów lewego zdjęcia
Xo’’, Yo’’, Zo’’ – współrzędne środka rzutów prawego zdjęcia
Elementy orientacji zewnętrznej
Układ zdefiniowany przez bazę
Układ zdefiniowany przez zdjęcie lewe
Założenia:
Baza jest pozioma: B=Bx; By=Bz=0
Zdjęcie lewe: ϕ, ω=0, χ
Zdjęcie prawe: ϕ, ω, χ
Założenia:
Baza jest pozioma: Bx≠0, By ≠0, Bz ≠0
Zdjęcie lewe jest poziome: ϕ = ω = χ = 0
Zdjęcie prawe: ϕ, ω, χ
Niewiadome:
ϕ𝑳 , χ 𝑳 , ϕ𝑳 , ω𝑳 , χ 𝑳
Niewiadome:
∆ϕ, ∆ ω, ∆ χ
Punkty w rejonach Grubera
Kryterium zorientowania wzajemnego
xL  y L
xP  y P
y P2
q
L 
 P  x L  L  x P  P  ( f  )  0
f
f
f
gdzie q = YL - YP
Elementy orientacji wzajemnej można wyznaczyć dokonując pomiaru
paralaksy q na punktach standardowych
Współrzędne punktów standardowych
xL  y L
xP  y P
y P2
q
L 
 P  x L  L  x P  P  ( f  )  0
f
f
f
Odejmując lub dodając równania do siebie otrzymamy zależności na
elementy orientacji wzajemnej zdjęć:
Orientacja bezwzględna
Do wykonania orientacji
bezwzględnej potrzebne są tzw.
fotopunkty, czyli odfotografowane
na zdjęciach punkty o znanych
współrzędnych w układzie
terenowym
Transformacja z układu modelu do układu
terenowego