Grudzień

Wieści z Błękitu
Betlejemskie Światło
Pokoju
Konkurs Szopek
Bożonarodzeniowych
Fotorelacja z Festiwalu
“Na Błękicie”
oraz VII Harcerskiego Jarmarku
Świątecznego
grudzień 2013
Wyniki wyborów 38.
Zjazdu ZHP
Pomysły na majsterkę
świąteczną
Telegram Komendantki
Druhny i Druhowie !
Nieuchronnie dobiega koniec roku 2013r.! Dla nas, rydułtowskich harcerzy, grudzień to zawsze czas wytężonych działań!
Po długich przygotowaniach do Festiwalu Piosenki szybko szykujemy się do Jarmarku Świątecznego – kolorowe ozdoby, ciasteczka
i jeszcze coś dla duszy – warsztaty teatralno- muzyczne, by dobrze
wypaść na scenie. Cały tydzień, wraz z młodzieżą niezrzeszoną
z rydułtowskich szkół, w ramach Akcji Charytatywnej „Święta dla
wszystkich”, zbieraliśmy żywność dla najuboższych mieszkańców naszego miasta. I na koniec
wyprawa po Betlejemskie Światełko Pokoju! W tym roku przywieziemy go z Piekar Śląskich
, gdzie włączymy się w przygotowanie modlitewnego czuwania wraz z naszym zespołem
8 Dzień Tygodnia .
Tegoroczne hasło światełka :„Wyjdź z cienia . Pokaż dobro!” – zachęca nas do podjęcia działań,
a czasem tylko pokazania ich światu, przełamania bariery, by pochwalić się tak mało popularnymi w dzisiejszych czasach pozytywnymi działaniami! Zachęcam Was do „zarażania” dobrem
innych, do nieustannej pracy nad sobą tak, by z każdym dniem stawać się coraz lepszym.
Nie lepszym od innych, a lepszym niż poprzedniego dnia! Roznieście to światełko miłości,
braterstwa i pokoju wraz z serdecznymi życzeniami świątecznymi. Spróbujcie odnaleźć osoby
samotne , chore, dla których będzie ono miało szczególne znaczenie przy wigilijnym stole!
Czas wyłączyć komórki , zamieszać w garnku, wykroić ciasteczka i usiąść z bliskimi
przy świątecznym stole.
hm. Barbara Komarek
Od redakcji:
Spis treści:
Kącik zucha ........................................s.3-4 Mimo że za oknem brak śniegu, to domyślamy się,
że każdy z Was myśli już tylko o świętach Bożego NaroKącik zastępowego.................................s.5 dzenia. Świąteczne porządki, strojenie choinki, wybieranie
Kącik drużynowego................................s.6 prezentów - wszystko to sprawia, że możemy się do siebie
Kącik wędrownika..................................s.7 zbliżyć i spędzić więcej czasu ze swoją rodziną. PamięKącik instruktora....................................s.8 tajmy jednak, że nie wszyscy mają te szczęście i mogą
Gawęda...................................................s.9 święta spędzać z bliskimi. Możemy im jednak pomóc.
Betlejemskie Światło Pokoju................s.10 Pełniąc służbę związaną z Betlejemskim Światłem Pokoju
możemy takim ludziom przynieść wiele radości. PamiętajKonkurs Szopek................................... s.11 cie, że w idei Betlejemskiego Światła Pokoju chodzi przeHistoria BŚP..........................................s.12 cież o to, żeby Światło dotarło przede wszystkim do osób
Fotorelacja.......................................s.13-15 potrzebujących naszego wsparcia. Przed nami końcówka
Błękitna piosenka..................................s.16 roku harcerskiego. Wiele w tym roku się działo w naszym
Konkurs.................................................s.17 hufcu, począwszy od premiery filmu “U stóp Szarloty”,
Skład redakcji:
Sławomir Duda, Aneta Wawrzyńczyk,
Kamila Szczutkowska, Sabina Błaszczok
poprzez obchody 90-lecia istnienia harcerstwa w Rydułtowach, aż do premiery teledysku, która miała miejsca
niedawno. Podsumujcie swoje dotychczasowe działania
na wigilijkach drużyn. My ze swej strony życzymy Wam
zdrowych i spokojnych Świąt Bożęgo Narodzenia i aby kolejny rok harcerski był jeszcze lepszy od poprzedniego.
phm. Sławomir Duda - red. naczelny
pwd. Aneta Wawrzyńczyk- zastępca
2
Kącik Zucha
3
Kącik Zucha
Kącik Zastępowego
Święta to czas, podczas którego wiele drużyn organizuje Wigilijki. Dobrym pomysłem na urozmaicenie tego wydarzenia jest mały spektakl, który możecie przygotować w zastępie. Pomyślcie o tym, że drużynowy może Was dzięki temu docenić za dodatkową pracę. Poniżej
prezentujemy przykładową scenkę do odegrania na Wigilijce drużyny.
Osoby występujące: Anioł, Kolędnik, Diabeł
Wszyscy troje wpadają do sali ze śpiewem na ustach i uśmiechami na twarzach (tylko Diabeł trochę się krzywi),
a instruktorzy oczywiście niezmiernie się dziwią.
Kolędnik – Czuwaj! Niesiemy wam radosną nowinę!
Diabeł (macha ręką) – E tam, oni już na pewno wiedzą.
K – W małej wiosce Betlejem, na wschodzie, tam, gdzie błyszczy pierwsza gwiazda, narodziło się dziecko!
D – A co w tym takiego niezwykłego?
Anioł (grozi Diabłu palcem)– Już ty dobrze wiesz, co!
D – No właśnie, co niby? Ma trzy ręce? Albo pięć nóg?
A – Nie, Diabełku. To dziecko ma zbawić świat! Uwolni ludzi od ich grzechów!
D – (prycha)
K – Szliśmy długo, żeby wam o tym opowiedzieć, aż spod samej szopki.
A - Bo musicie wiedzieć, że Ten, który przyszedł na świat z samego nieba, leży teraz w szopie! I straszliwie
marznie.
D – Sam chciał, to niech teraz wie, co znaczy być człowiekiem.
A – Diabeł, ty nic nie rozumiesz. Dzieciątko przyszło na świat po to, żeby kiedyś stać się dorosłym Nauczycielem, którego słuchać będą całe tłumy…
D (przerywa)– I którego wydadzą na śmierć całe tłumy.
A - … i po to, żeby potem zmartwychwstać i pociągnąć za sobą do wiecznego szczęścia mnóstwo dobrych
ludzi, takich, co zawsze podźwigają czyjeś smutki, i takich, co opiekują się mniejszymi, i jeszcze takich, co
czekają z gorącym sercem, aż ktoś wróci do domu i tych, co się na nic nie skarżą.
K – Dobra nowina przyszła do nas niespodziewanie. Mieliśmy w sobie tyle radości, że musieliśmy się nią z
wami podzielić. A na was spoczywa teraz ten szczęśliwy obowiązek obdzielenia nią swoich bliskich. Teraz
wy musicie rozgłaszać ją dalej!
A – Tylko nic nie mówcie Herodowi. On chce zabić Króla większego od siebie.
D – Dzieciątko wcale nie jest większe. Ma, zdaje się, kilkadziesiąt centymetrów, waży trochę ponad dwa kilko
i nie potrafi powiedzieć ani słowa. Król radości, co cały czas płacze!
A – Diabeł, a od kiedy to wielkość serca mierzy się jego powierzchnią?
D – (wytyka język i robi głupie miny)
K – Czy możemy na was liczyć?
Instruktorzy – Taaaaaaak.
K – Czy na pewno będziecie opowiadać innym ludziom, a szczególnie harcerzom, o wielkim szczęściu, które
nas spotkało?
Instruktorzy: - Taaaaak.
A – (na stronie) Tylko nic nie mówcie Herodowi!
K – W takim razie musimy już iść, aby przekazywać tę dobrą nowinę dalej. I wy zanieście ją do domu, obdzielcie nią wszystkich, jak chlebem! Cieszcie się, śpiewajcie, bo już nie będzie dla nas śmierci! Czuwajcie!
D (z groźną miną) - Cieszcie się, dopóki was jeszcze smutki nie dopadły.
Śpiewają, wychodzą. Po sekundzie zawraca rozgorączkowany Anioł i szepcze jeszcze:
A – Ale nie mówcie Herodowi!
Po czym znika.
Opracowała: HO Katarzyna Rożek
6
Kącik Drużynowego
Druhno Drużynowa/Druhu Drużynowy!
Betlejemskie Światło Pokoju umożliwia harcerzom zdobycie okolicznościowej sprawności, związaną z
tą służbą. Może to być forma dobrej nagrody za zaangażowanie i poświęcony czas członków Waszej drużyny.
Strażnik Betlejemskiego Światła Pokoju *
1. Poznał przesłanie Betlejemskiego Światła Pokoju. Wie, jakimi drogami dociera ono do Polski.
2. Zna i przedstawi tradycje bożonarodzeniowe oraz weźmie udział w wigilii harcerskiej.
3. Pomoże w zorganizowaniu w swoim domu Świąt Bożego Narodzenia.
4. Uczestniczył w swoim środowisku w uroczystości przekazania Betlejemskiego Światła Pokoju (np. w hufcu,
w szkole, w parafii).
Opiekun Betlejemskiego Światła Pokoju**
1. Zapoznał drużynę z przesłaniem Betlejemskiego Światła Pokoju.
2. Samodzielnie lub z zastępem odwiedzi samotnego człowieka mieszkającego w sąsiedztwie, przekazując
płomień Betlejemskiego Światła Pokoju.
3. Przyniesie Betlejemskie Światło Pokoju do swego domu i zapozna rodzinę z jego
ideą. Wyśle kartki z życzeniami Bożonarodzeniowymi najbliższym.
4. Zorganizuje wspólnie z zastępem wigilię dla zaprzyjaźnionego środowiska harcerskiego, przekazując płomień Betlejemskiego Światła Pokoju.
Zwiastun Betlejemskiego Światła Pokoju***
1. Zorganizował udział drużyny w przekazaniu Betlejemskiego Światła Pokoju okolicznym kościołom,
urzędom miejskim i chętnym ludziom.
2. Zapoznał zaprzyjaźnioną drużynę lub mieszkańców swojej miejscowości z przesłaniem
i tradycją Betlejemskiego Światła Pokoju.
3. Wspólnie z drużyną zorganizował wigilię dla osób samotnych, przekazując Betlejemskie Światło Pokoju
(można wykorzystać parafialne spotkania wigilijne tego typu).
4. W okresie Świat Bożego Narodzenia odwiedził samotną osobę z sąsiedztwa, przekazując
jej Betlejemskie Światło Pokoju (jeżeli jest to możliwe, w porozumieniu z rodziną, można
zaprosić tę osobę na wigilię).
opracowała dh. Sabina Błaszczok
21 GZ Wesołe Gaduły
5
Kącik Wędrownika
W dniach 5-6 października 2013 w Ośrodku Wypoczynkowym PERKOZ obradowały władze naczelne
ZHP. Rada Naczelna ZHP podjęła podczas posiedzenia m.in. uchwałę, która obniża górną granicę wieku
wędrowniczego do 21 roku życia.
Temat przesunięcia tej cezury z 25 na 21 był tematem omawianym w środowisku wędrowniczym od wielu lat,
a przynajmniej od Wędrowniczej Watry 2009 w Imiołkach, kiedy to sami drużynowi pracujący w drużynach
wędrowniczych zgłosili trudność opracowania i prowadzenia programu drużyny, atrakcyjnego zarówno dla
16-latka, jak i dla dwudziestokilkulatka. Od tego czasu instruktorzy Wydziału Wędrowniczego GK ZHP, chorągwianych referatów wędrowniczych i inni instruktorzy związani z ruchem wędrowniczym przygotowywali
narzędzia i poradnictwo przygotowujące wprowadzenie tej zmiany. W wydanych podręcznikach drużynowego
wędrowniczego „Wędrowniczym Szlakiem” i „Nie mała sztuka”, które w ciągu ostatnich 3 lat dystrybuowane
były wśród drużynowych pojawiły się rozdziały mówiące o „wyjściu wędrownika z organizacji”. Wydane artykuły w Internetowym Magazynie Wędrowniczym „Na Tropie” jak i organizacowane konferencje wędrownicze, również poruszały to zagadnienie. Dodatkowo, powołany przez Druhnę Naczelnik, Podzespół
Wędrowniczy Zespołu Metodycznego opracował propozycje zmian w narzędziach dostosowujące m.in. wymagania na stopień Harcerza Orlego i Harcerza Rzeczypospolitej w kierunku obniżenia wieku.
Badania metodyczne, przeprowadzone przez Komisję Programową Rady Naczelnej ZHP 2 lata temu, udowodniły, że członkowie drużyn wędrowniczych to przede wszystkim licealiści. Nie mniej nie znaczy to,
że w ich szeregach nie ma osób w wieku studenckim. Intencją wnioskodawcy, absolutnie nie było postawienie
przysłowiowego krzyżyka na tych drugich. Wędrownicy jako pion „kadrotwórczy”, stanowi potencjał dorosłych, którzy mogą podjąć świadomą decyzję o służbie na rzecz organizacji. Dotychczas zapisy uchwały określały, że powinni ją podjąć najpóźniej do 25 roku życia. Dziś, wielu wędrowników podejmuje tę decyzję
znacznie wcześniej.
Wędrownicy 21+ mają możliwość rozwijać się w szeregach klubów specjalnościowych, kręgach akademickich,
bądź rozwijać się jako kadra - zarówno specjalistyczna, chociażby we wspomnianych klubach jako instruktorzy
specjalnościowi, kadra PRowa, gospodarcza itp., jak i jako kadra wychowawcza, wstępując na ścieżkę instruktorską. Jak możemy wyczytać w uzasadnieniu wnioskodawcy „to produktywni, świadomi swoich zalet i wad
członkowie, którzy powinni swoje działania skierować na wsparcie organizacji”.
Wnioskodawca zaproponował vacatio legis - pełne wprowadzenie górnej granicy wiekowej pionu wędrowniczego nastąpi z dniem 1 września 2015 r., gdyż wnioskodawca nie chce dezorganizować bieżących planów
drużyn, jak i również planów osób „21+” zrzeszonych w drużynach i innych zespołach wędrowniczych. Zapisy
uchwały mówią, iż „w okresie do dnia 31 sierpnia 2015 r. wędrowniczkami i wędrownikami są członkowie
w wieku 16-25 lat pracujący metodyką wędrowniczą, a starszyzną członkowie, którzy ukończyli 25 rok życia
i nie złożyli Zobowiązania Instruktorskiego”. Uchwała wkrótce będzie dostępna na stronie dokumenty.zhp.pl.
Za; wedrownictwo.zhp.pl
A Wy co o tym myślicie? Uważacie, że przesunięcie granicy wiekowej jest dobrym posunięciem Władz Naczelnych ZHP?
Piszcie na [email protected]!
7
Kącik Instruktora
Od 5 do 8 grudnia w Warszawie odbywał się 38. Zjazd Związku Harcerstwa Polskiego.
Delegaci stanęli przed trudnym zadaniem wyboru nowych władz Związku. Na Zjeździe
zostąły również podjęte bardzo ważne uchwały dla Związku. Poniżej przedstawiamy
wyniki wyboru władz oraz listę podjętych uchwał.
Władze:
Przewodniczący ZHP:
hm. Dariusz Supeł
Naczelnik ZHP:
hm. Małgorzata Sinica
Członkowie Głównej Kwatery ZHP:
hm. Krzysztof Budziński – zastępca Naczelnika ZHP
hm. Lucjan Brudzyński – zastępca Naczelnika ZHP
hm. Paweł Chmielewski – skarbnik ZHP
hm. Karol Gzyl
hm. Emilia Kulczyk-Prus
phm. Justyna Sikorska
hm. Jacek Smura
hm. Grzegorz Woźniak
Lista podjętych uchwał i stanowisk (pełna treść do wglądu na stronie
www.zjazd.zhp.pl):
Uchwała ws. przyjaznej struktury
Uchwała ws. Prawa Harcerskiego
Uchwała ws. pozyskiwania kadry 35+
Uchwała ws. oddzielenia działalności gospodarczej od wychowawczej
Uchwała ws. programu
Uchwała ws. Jamboree2023
Uchwała ws. stabilizacji finansowej
Uchwała ws. funduszy UE
Uchwała ws. trybu prac nad Statutem ZHP
Uchwała ws. kształtowania wizerunku
Uchwała ws. regulaminu mundurowego ZHP
Uchwała ws. specjalności w ZHP
Stanowisko ws. Ukrainy
Stanowisko ws. systemu małych grup
Stanowisko ws. działalności instruktorów w czasach PRL
Stanowisko ws. wyborów samorządowych
8
Gawęda
ŚWIĄTECZNA OPOWIEŚĆ
Maciek obudził się bardzo zadowolony. – Nareszcie! – pomyślał i pobiegł do sypialni rodziców. – Wstawajcie! Trzeba
ubierać choinkę! To, co zaczęło się w domu, przypominało jazdę na karuzeli. Wszyscy krzątali się w pośpiechu. Tata
przede wszystkim zajął się choinką. Mama z babcią, która specjalnie do nich dzisiaj przyjechała, pracowały w kuchni.
Mała Anula plątała się pod nogami, a Maciek próbował wszystkim pomagać. – Kiedy będą prezenty? – zanudzał w między czasie. – Wyglądaj przez okno. Gdy zobaczysz pierwszą gwiazdkę, rozpoczniemy wigilię – mama próbowała znaleźć
chłopcu jakieś zajęcie. Dom powoli napełniał się świątecznymi zapachami. W pokoju królował zapach świerku. Choinka
była przepiękna. Wisiały na niej łańcuchy i zabawki, które Maciek zrobił razem z mamą. A na samym czubku drzewka
tata zawiesił złotą gwiazdę. Zauroczony chłopiec przypatrywał się jej w skupieniu.
- Ojej, muszę zobaczyć, czy nie ma gwiazdki na niebie – przypomniał sobie. Wyjrzał przez okno i zobaczył to,
na co tak długo czekał.
Za oknem wyraźnie błyszczała malutka gwiazdka.
- Jest!!! – krzyknął Maciek. Wszyscy odświętnie ubrani usiedli przy stole, … a w zasadzie prawie wszyscy. Maciek siedział przy choince. – Mamo, tam są jakieś paczki – chłopiec nie mógł oderwać wzroku od kolorowych pakunków. Nawet
nie zauważył,kiedy znalazły się pod choinką. – Widzimy – wesoło powiedział tata. – Ale teraz chodź do stołu. Mam coś
ważnego do przeczytania o Bożym Narodzeniu. Maciek niechętnie usiadł na krześle. Tata wziął do ręki Pismo św. i przeczytał z niego fragment. Jaki? Maciek nie miał pojęcia. Cały czas myślał o prezentach. Potem wszyscy dzielili się opłatkiem i składali sobie życzenia. A potem jeszcze musiał zjeść barszcz i pierogi. W końcu tata pozwolił mu rozpakować
kolorowe paczuszki.
- Zobaczcie, co dostałem – szalał Maciek. – Samochód na pilota! Super!
Oprócz samochodu chłopiec dostał książkę, klocki i małego aniołka. Ale inne prezenty zupełnie go nie interesowały.
- W nocy mama i ja pójdziemy do kościoła. Babcia z wami zostanie- powiedział tata pod koniec kolacji, ale Maciek go
nie słuchał. Jak mógł słuchać? Interesował go jedynie nowy samochód. Przez resztę wieczoru bawił się tylko nim. Wziął
go nawet do łóżka. W środku nocy Maciek obudził się niespodziewanie. Coś mu sięprzyśniło, ale nie wiedział co. Wziął
samochód pod pachę i poszedł do sypialni rodziców. Wskoczył do łóżka, żeby przytulić się
do mamy, ale … mamy w łóżku nie było. Ani taty. Przestraszony pobiegł do dużego pokoju, ale tam też nikogo nie było.
Ani w kuchni! W pokoju Anuli spała co prawda babcia, ale Maciek zapomniał o tym. Zapomniał też, co mówił tata podczas kolacji; … że w nocy pójdą do kościoła. Maciek usiadł pod choinką. Było mu smutno i już, już miał się rozpłakać,
gdy …
- Nie płacz – powiedział mały aniołek.
- A, a… ty skąd się tutaj wziąłeś? – spytał zaskoczony chłopiec.
- Jak to skąd? Dostałeś mnie w prezencie – aniołek był niezadowolony. Trudno mu się dziwić. Nikt nie lubi być niezauważony.
- Gdzie są moi rodzice? – Maciek próbował zmienić temat. Głupio mu było, że nie rozpoznał aniołka.
- Ubieraj się szybko, to zaprowadzę cię do nich. Chłopiec w pośpiechu założył ubranie, a potem otworzył drzwi i wybiegł
na klatkę. Chciał znaleźć przycisk windy, ale nie było ściany. Poza tym było bardzo zimno. No i (to było chyba najgorsze)
poczuł, że jego nogi grzęzną w śniegu.
- Co jest? – zawołał zdenerwowany Maciek. – Gdzie jest ten anioł?
Ale aniołka nie było.
Chłopiec zobaczył w dali malutkie światełko. Odważnie pobiegł przed siebie. Nie było łatwo. Nogi zapadały mu się
w śniegu. Biegł, biegł, a światełko było coraz wyraźniejsze. Gdy Maciek był już blisko niego, rozpoznał, że to świeci
gwiazda. Gwiazda świeciła jasno, a jej ogon wyraźnie wskazywał na drewnianą szopę. Drzwi szopy były otwarte. Maciek
przecisnął się przez stadko owiec. W środku było trochę ludzi i zwierząt. Wszyscy patrzeli na małe dziecko, które
spokojnie spało w żłóbku.
- Podejdź tutaj – cichutko powiedział pan, siedzący najbliżej dziecka.
- To jest Jezus. Urodził się dzisiaj.
Maciek uważnie przyjrzał się chłopczykowi. – Strasznie mały – pomyślał.
Św. Józef uśmiechnął się. – Na razie jest mały. Ale urośnie. Jeszcze poznasz, że to On jest twoim najlepszym przyjacielem.
– Tata coś mówił, że jest Boże Narodzenie – cicho zastanawiał się Maciek. – Narodzenie – porodzenie – mamrotał zmęczony. Młoda pani, która siedziała z drugiej strony żłóbka czule spojrzała na Maćka. To była Maryja, mama Jezusa.
Wesoło mrugnęła do mamy chłopca, która właśnie podchodziła do syna.
- Mamo – wyszeptał Maciek. – Już wiem, co jest najważniejsze w te święta.
9
Betlejemskie Światło
Pokoju
22 grudnia o 10:30, podczas uroczystej Mszy Świętej
w kościele pw. św. Jerzego w Rydułtowach,
przekażemy Betlejemskie Światło Pokoju
mieszkańcom naszego miasta. Wcześniej specjalne
patrole przyniosą Światło do szkół, urzędów i instytucji w Rydułtowach. Jak co roku rozświetlimy nasze
miasto płomieniem, który jest symbolem nadziei
i radości. Każdy będzie mógł odpalić światło
w kościołach i później zanieść je do swojego domu,
aby pojawiło się na wigilijnym stole.
10
Konkurs Szopek
Bożonarodzeniowych
Podczas VII Harcerskiego Jarmarku Świątecznego, podsumowaliśmy konkurs na najpiękniejszą Szopkę Bożonarodzeniową. Poniżej prezentujemy listę laureatów w każdej z kategorii.
Jednocześnie informujemy, że osoby, które nie odebrały nagrody, mogą to zrobić w siedzibie
hufca, w godzinach jego otwarcia.
Kategoria I ( dzieci do lat 8):
1. miejsce: Natalia Zychmy
2. miejsce: Przedszkole w Lubomi
3. miejsce Karolina Szarata
Wyróżnienie: Mateusz Kuba oraz Karolina Staszek
Kategoria II ( dzieci w wieku 9-12 lat):
1. miejsce: Paulina Witkowska
2. miejsce: Maciek i Julia Filipowscy
3. miejsce Patrycja Noga
Kategoria III ( młodzież w wieku 13-15
lat):
1. miejsce: zastęp z 29 WDH Promyki Szczęścia
2. miejsce: 11 WDH
Kategoria V ( młodzież w wieku 13-15 lat):
1. miejsce: Grupa "Ale Szopki"
11
Historia BŚP
Betlejemskie Światło Pokoju zorganizowano po raz pierwszy w 1986 roku w Linz, w Austrii,
jako część wielkich bożonarodzeniowych działań charytatywnych na rzecz dzieci niepełnosprawnych oraz osób potrzebujących. Akcja nosiła nazwę „Światło w ciemności” i była propagowana przez Austriackie Radio i Telewizję (ORF).
Rok później patronat nad akcją objęli skauci austriaccy. Roznosili oni ogień z Betlejem do
różnych instytucji – szpitali, sierocińców, urzędów, aby w czasie Bożego Narodzenia stał się
on żywym symbolem pokoju, braterstwa, nadziei i miłości.
Każdego roku dziewczynka lub chłopiec, wybrani przez ORF wśród grona dzieci działających
charytatywnie, odbierają Światło z Groty Narodzenia Pańskiego w Betlejem. Sam moment
odpalania Światła jest wyjątkowy. Miasto Betlejem leży na terytorium Autonomii Palestyńskiej
uwikłanej w konflikty polityczne z Izraelem, jednakże na czas odpalenia Betlejemskiego
Światła Pokoju zawieszane są działania militarne. W zmieniających się warunkach politycznych, nigdy nie zdarzyło się by Światło nie wyruszyło z Betlejem
w swoją drogę. Jeśli ze względu na skomplikowaną sytuację w relacjach
izraelsko-palestyńskich zdarzało się, że nikt z Austrii nie mógł odebrać
Światła wtedy dzieci izraelskie i palestyńskie przewoziły Ogień do Tel
Awiwu, a nawet do samego Wiednia. Ten fenomen czyni ze Światła znak
pokoju, poświadczenie wzajemnego zrozumienia i symbol pojednania
między narodami.
Do Wiednia Światło przybywa za pośrednictwem austriackich linii
lotniczych Austrian Airlines. Na około tydzień przed świętami Bożego
Narodzenia w Wiedniu ma miejsce ekumeniczna uroczystość, podczas której Płomień jest przekazywany mieszkańcom miasta i przedstawicielom organizacji skautowych z wielu krajów
europejskich.
Związek Harcerstwa Polskiego uczestniczy w betlejemskiej sztafecie od 1991 r. Tradycyjnie
przekazanie Światła odbywa się naprzemiennie raz na Słowacji raz w Polsce. Tego samego
dnia trafia ono do Krakowa i Częstochowy, skąd rozprzestrzenia się po całej Polsce,
aby za pomocą rąk harcerek i harcerzy dotrzeć do wszystkich, którym bliskie jest przesłanie
Betlejemskiego Światła Pokoju.
Polska jest jednym z ogniw betlejemskiej sztafety. Harcerki i harcerze przekazują Światło dalej
na wschód: do Rosji, Litwy, Ukrainy i Białorusi, na zachód do Niemiec, a także na północ
do Danii.
12
Fotorelacja
Biwak
funkcyjnych
13
Fotorelacja
Festiwal piosenki “Na Błękicie”
14
Fotorelacja
VII Harcerski Jarmark
Świąteczny
15
Błękitna piosenka
Światło z Betlejem
Światło z Betlejem nową światu da nadzieję! DAhG
Pokoju płomyk niech ogrzewa nas!
DAhA
Jak miła ta nowina,
hGA
Maryja porodziła Syna! hGA
W stajence tak ubogiej... hGA
Syna, co jest naszym Bogiem! hGA
Na Łysej Polanie
Dzisiaj cud się stanie Przeczysta Dziecina
Dzieło swe zaczyna:
Słowo ciałem się stało!
I z nami zamieszkało.
Dziwiliśmy się sami,
Że w namiocie z harcerzami...
Bratnie słowo sobie dajem,
Że pomagać będziem wzajem
Druh druhowi, druhnie druh
Hasło znaj: Czuj duch!
Chwała na wysokości Bogu
A na ziemi pokój ludziom dobrej woli!
h
Gh
16
Konkurs
Zwycięzcą konkursu z numeru październikowego została ...
druhna Daria Ukleja
Gratulujemy!
W tym numerze pytanie konkursowe brzmi:
W którym roku Betlejemskie Światło Pokoju
po raz pierwszy trafiło do Polski?
Odpowiedź
możecie
przysyłać
na
adres
[email protected]. W temacie napiszcie „Konkurs-grudzień”. Pamiętajcie, żeby podpisać się również
imieniem i nazwiskiem. Zwycięzcę losowania opublikujemy w kolejnym numerze.
17
WESOŁYCH
Ś W I Ą T!