Projekt wykonawczy- branża konstrukcyjna

Transkrypt

- zagrożony odcinek drogi
Orientacja
DP nr 1920 Wiśniowa - Różanka km 3+900 - 4 +300
Skala 1:10000
0+070
0+06
LEGENDA
0
zakres osuwiska
05
0+
0
12
.0
0
R6
.0
0
nawierzchnia jezdni - beton asfaltowy
34
.4
0
0+
04
0
0+
03
0
kosze siatkowo-kamienne
%
00
2.
0+
02
0
0+010
odbudowa przepustu
R1.50
korytka skarpowe
korytka muldowe
0
4.6
0
00
0+
konstrukcja oporowa - pale wiercone
mikropale iniekcyjne
dreny wiercone
mikropale pionowe
skala 1:100
pp. 260.00 m n.p.m.
80cm
skala 1:100
50
80cm
pp. 270.00 m n.p.m.
SKALA 1:50
600
80cm
skala 1:100
80cm
SKALA 1:50
600
80cm
skala 1:100
180cm
~6,50m
SKALA 1:50
600
PROJEKT WYKONAWCZY – BRANŻA KONSTRUKCYJNA
Opracowanie dokumentacji projektowo-budowlanej dla zadania pn.:
"Likwidacja i zabezpieczenie osuwiska - droga powiatowa nr 1920R Różanka-Wiśniowa
w km 3+900-4+300"
SPIS ZAWARTOŚCI:
OPIS TECHNICZNY
1. Przedmiot opracowania
2. Materiały wyjściowe
3. Zakres i cel opracowania
4. Warunki geologiczno inżynierskie
5. Opis osuwiska
6. Projektowane rozwiązania konstrukcyjne i odwodnienie
6.1 Dreny wiercone
6.2 Konstrukcja oporowa
6.3 Gwoździe gruntowe
6.4 Zabezpieczenie powierzchniowe gwoździowanej skarpy – elastyczne
pokrycie skarpy siatką stalową
6.5 Koncepcja zabezpieczenia zabytkowego kościoła
7. Analiza warunków stateczności
8. Zakres opracowań roboczych
9. Zalecenia konstrukcyjne
ATEiRI „mkm PERFEKT” sp. z o.o.
1
w km 3+900-4+300"
Orientacja skala 1:50 000
OPIS TECHNICZNY
1. PRZEDMIOT OPRACOWANIA
Przedmiotem niniejszej opracowania jest likwidacja i zabezpieczenie osuwiska - droga powiatowa nr 1920R
Różanka-Wiśniowa w km 3+900-4+300. Inwestycja zlokalizowana jest w ciągu drogi powiatowej nr 1920R
Wiśniowa- Różanka, w miejscowości Niewodna, obrębie gminy Wiśniowa, powiat strzyżowski,
woj. podkarpackie.
Stabilizacja osuwiska w zakresie branży konstrukcyjnej obejmuje:
- odwodnienie wgłębne obszaru drogi i skarpy nad kościołem w postaci drenów wierconych
- zabezpieczenie korpusu drogowego konstrukcją oporową z pali
- zabezpieczenie korpusu drogowego gwoździami gruntowymi z zabezpieczeniem powierzchniowym
- zabezpieczenie skarpy nad kościołem konstrukcją oporową z pali.
Niniejsze opracowanie odnosi się do zabezpieczeń konstrukcyjnych, nie uwzględnia zabezpieczenia całego
osuwiska.
Ograniczenia w zasięgu stabilizacji wynikają ze względów ekonomicznych, a projektowany zakres
zabezpieczeń
ma
na
celu
utrzymanie
przejezdności
drogi
oraz
zminimalizowanie
ruchów
przemieszczeniowych w obrębie istniejącego zabytkowego kościoła.
2
w km 3+900-4+300"
2. MATERIAŁY WYJŚCIOWE
Do sporządzenia niniejszej dokumentacji wykorzystano następujące materiały:

Dokumentacja geologiczno-inżynierska dla określenia warunków geologiczno-inżynierskich
i zabezpieczenia osuwiska na drodze powiatowej 1920R opracowana przez firmę ProGeo Piotr
Prokopczuk ul. Głowackiego 34a, 33-300 Nowy Sącz, lipiec 2013;

Projekty związane branży drogowej i wodnej;

Mapa sytuacyjno-wysokościowa w skali 1:500;

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24.09.1998 - Dz. U. Nr 126,
póz. 839 w sprawie ustalenia geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych;

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 09.11.2004 - Dz. U. Nr 257,
poz. 2573 w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na
środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do
sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko;

Normy i wytyczne projektowania;

Dokumentacja fotograficzna;

Odkrywki fundamentów kościoła;

Dokumentacja archiwalna kościoła;

Wizje lokalne w terenie.
3. ZAKRES I CEL OPRACOWANIA
Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt stabilizacji osuwiska drogowego wraz z odbudową drogi
powiatowej 1920R w km 3+900 - 4+300 w m. Niewodna, jak również zabezpieczenie konstrukcyjne
zabytkowego kościoła.
W dokumentacji uwzględniono:
-
charakterystykę warunków geologicznych przedmiotowego obszaru;
-
analizę bezpośrednich przyczyn pogorszenia się parametrów geotechnicznych gruntu i ich wpływu
na stateczność zbocza;
-
określenie sposobu stabilizacji skarp ze sprawdzeniem stateczności ogólnej.
Przy prowadzeniu robót, niezależnie od niniejszego projektu, należy stosować następujące opracowania
dotyczące robót:
– Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych,
– Przedmiar Robót.
3
w km 3+900-4+300"
4. WARUNKI GEOLOGICZNO INŻYNIERSKIE

Kategoria geotechniczna i warunki gruntowe
Na podstawie Rozporządzenia Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
z dnia 25 kwietnia 2012 r. (Dz. U. Nr 81/2912, poz. 463) w sprawie ustalania geotechnicznych warunków
posadawiania obiektów budowlanych sklasyfikowano warunki gruntowe jako skomplikowane (z uwagi na
występowanie niekorzystnych zjawisk osuwiskowych) ustalając trzecią kategorię geotechniczną.

Budowa geologiczna
Przedmiotowy teren położony jest w obrębie jednej z mniejszych jednostek tektonicznych Karpat
Zewnętrznych – jednostki skolskiej. Zbudowana jest ona ze skał osadowych wieku kredowego
i paleogeńskiego składających się z naprzemianległych piaskowców i łupków - typowych utworów
fliszowych. Na omawianym terenie w podłożu występują piaskowce grubo- i średnioławicowe oraz łupki
warstw krośnieńskich górnych, wieku oligoceńskiego.
W wykonanych otworach i wykopie badawczym stwierdzono występowanie podłoża skalnego,
wykształconego w postaci łupka ilastego i łupka piaszczystego z przewarstwieniami zwietrzałego piaskowca,
dochodzącymi lokalnie do 1,2 m. Wystąpiło ono na głębokości 4,5 ÷ 10,9 m ppt.
Na podstawie pomiarów w wykopie nadawczym oraz na podstawie pomiarów kątów w rdzeniu wiertniczym
można stwierdzić, że generalnie warstwy podłoża skalnego zapadają pod kątem 5-8° w kierunku południowo
– zachodnim tj. konsekwentnie do zbocza.
Utwory paleogeńskie głębszego podłoża przykryte są w rejonie zbocza czwartorzędowymi osadami
wykształconymi w postaci zwietrzelin „in situ” (po za terenem osuwiska) oraz rumoszy gliniastych i glin
koluwialnych. Utwory koluwialne to głównie rumosze gliniaste łupkowe, oraz całe pakiety łupkowe
i piaskowcowe. Jak wynika z wykonanych wierceń miąższość tych utworów jest znaczna i wynosi od 4,5 m
w dolnej części osuwiska do ok. 10,9 m w środkowej części osuwiska. W obrębie utworów
koluwialnych zaobserwowano szereg wyraźnych płaszczyzn poślizgu oraz drobne zlustrowania wśród
okruchów łupka.
Ruch mas ziemnych po zboczu występuje zarówno na głębokości stropu podłoża skalnego jak i w obrębie
pakietów łupkowych. Powierzchnią poślizgu jest tutaj przeważnie powierzchnia stropu przewarstwień skały
łupkowej, na których gromadzi się warstwa wody gruntowej. Woda ta powoduje nadmierne nawilgocenie
gliniasto – rumoszowych utworów pokrywy zwietrzelinowej, utratę ich spójności i ruch w dół zbocza.
Na omawianym terenie ruchami osuwiskowymi zostały objęte zarówno utwory paleogeńskie jak
i przykrywające je utwory czwartorzędowe. Jest to osuwisko skalno – zwietrzelinowe konsekwentne.
W rejonie niszczonego kościoła miąższość koluwiów wynosi ok. 7,0 - 10,0m.

Charakterystyka wydzielonych zespołów gruntów
Na podstawie przeprowadzonych badań pobranych próbek gruntu, w oparciu o normy: PN-86/B-02480, PN74/B-04452, PN-81/B-03020, występujące w podłożu grunty zakwalifikowano do odrębnych warstw
4
w km 3+900-4+300"
geotechnicznych w oparciu o ich właściwości, genezę i stratygrafię. Parametry fizyczno-mechaniczne
gruntów przedstawiono w dokumentacji geologicznej.
5
w km 3+900-4+300"

Warunki hydrogeologiczne
Wody powierzchniowe w rejonie osuwiska reprezentowane są przez potok Niewodna płynący wzdłuż drogi
i zachodniej granicy osuwiska. Potok intensywnie eroduje brzegi w trakcie wezbrań powodziowych, głównie
w miejscu zakrętów potoku.
Warunki hydrogeologiczne są ściśle związane z budową geologiczną. Występują tutaj dwa horyzonty wód
gruntowych: głęboki paleogeński i płytki czwartorzędowy.
Wody horyzontu paleogeńskiego zawarte są w szczelinach spękań piaskowców i łupków fliszowych podłoża
skalnego. Ilość jej uzależniona jest od ilości i wielkości szczelin piaskowca kontaktujących się ze sobą i jego
porowatości. Warstwy łupkowe są praktycznie bezwodne. Zwierciadło wód paleogeńskich nie tworzy
ciągłego poziomu wodonośnego. Wody horyzontu paleogeńskiego wypływają na powierzchnię w miejscach
wychodni warstw tworząc źródła i podmokłości. W żadnym z wykonanych otworów badawczych nie
stwierdzono występowania wód gruntowych tego horyzontu.
6
w km 3+900-4+300"
Na terenie zboczy woda gruntowa horyzontu czwartorzędowego nie posiada swobodnego zwierciadła.
Występuje w postaci sączeń w obrębie rumoszowo – gliniastych utworów pokrywy zwietrzelinowej.
Sączenia te zasilane są głównie wodami infiltracyjnymi opadowymi oraz wodami horyzontu paleogeńskiego
wypływającymi z podłoża skalnego.
Ilość i wydajność tych sączeń jest w bardzo dużym stopniu uzależniona od pór roku.
W mokrych jego okresach zarówno ilość jak i wydajność sączeń wielokrotnie się zwiększają i wtedy
występują praktycznie w całym profilu gruntowym czwartorzędowej pokrywy zwietrzelinowej. Większość
sączeń grupuje się w przyspągowej partii zwietrzeliny, na styku tej warstwy z podłożem skalnym lub na
styku rumoszu i zwietrzeliny. Powodują one bardzo często nadmierne nawilgocenie gliniasto - rumoszowego
gruntu i tym samym utratę jego spójności, i co za tym idzie – zsuwanie się mas ziemnych po zboczach
i powstanie osuwisk i spływów powierzchniowych warstw gruntu.
W wykonanych otworach badawczych stwierdzono występowanie licznych sączeń uwidaczniających się
w postaci znacznego nawilgocenia fragmentów rdzenia wiertniczego.
5. OPIS OSUWISKA
Przedmiotowy teren położony jest w środkowej części miejscowości Niewodna, przynależnej
administracyjnie do gminy Wiśniowa, powiat strzyżowski, województwo podkarpackie.
Badane osuwisko położone jest w rejonie przysiółka „Dół” i obejmuje swoim zasięgiem fragment drogi
powiatowej nr 1920R Wiśniowa – Różanka w km 3+900 – 4+300 oraz fragment zbocza przylegającego
bezpośrednio do tej drogi wraz z znajdującymi się tam zabudowaniami nr 20 i 21 oraz kościołem
i cmentarzem.
Osuwisko rozwinęło się powyżej cmentarza i kościoła na zboczu doliny potoku Niewodna. Posiada długość
ok. 264 m i szerokość ok. 210 m. Jest to stare – holoceńskie osuwisko o wyraźnych zarysach ze skarpą
położoną ok. 60 m nad dnem doliny i wyraźnym jęzorem schodzącym do jego dna.
Teren osuwiska pod względem morfologicznym obejmuje dolną i środkową część zbocza nachylonego
w kierunku południowo - zachodnim aż do doliny potoku Niewodna.
Osuwisko posiada wyraźną skarpę główną wysokości ok. 8,0 m oraz mało wyraźne skarpy boczne.
Osuwisko kończy się w zachodnim fragmencie czołem w korycie potoku. W strefie przebiegu drogi
występują liczne szczeliny i pęknięcia. Średni spadek terenu w obrębie osuwiska wynosi ok. 14,4°. Rzędne
terenu w rejonie osuwiska wynoszą ok. 262,0 m n.p.m. w pobliżu koryta potoku do ok. 323,0 m n.p.m.
powyżej skarpy głównej, w części wschodniej osuwiska. Rozpiętość pionowa osuwiska wynosi ok. 61 m.
Jest to osuwisko zwietrzelinowe o maksymalnej miąższości koluwiów ok. 10,9 m. Osuwisko uaktywniało się
kilkakrotnie w latach 1958, 1980, 2010 i 2011. Spowodowało ono spękanie i zdeformowanie jezdni drogi
powiatowej oraz spękania kościoła i zabudowań Parafii. Jezdnia została naprawiona. Kolejne uaktywnienie
się osuwiska może spowodować całkowite zniszczenie drogi powiatowej i zabytkowego kościoła.
7
w km 3+900-4+300"
6. PROJEKTOWANE ROZWIĄZANIA KONSTRUKCYJNE
W celu stabilizacji powstałego procesu obsunięć gruntu oraz uszkodzeń drogi powiatowej konieczne są
szybkie i skuteczne zabezpieczenia.
Zabezpieczenia konstrukcyjne i odwodnienie wgłębne:

Konstrukcja oporowa:
- nr 1 km 0-268,5 do km 0-159,5 w nasypie drogowym strona prawa (równolegle do osi drogi,
w odległości ~3,30m) składającej się z pali pionowych (szt.55) i mikropali skośnych (szt. 54)
zwieńczonych oczepem żelbetowym;
- nr 2 km 0-68,0 do km 0-051,0 strona lewa składającej się z pali pionowych (szt.127)
zwieńczonych oczepem żelbetowym;
- nr 3 zabezpieczenie skarpy nad kościołem składającej się z pali pionowych (szt.34) i mikropali
skośnych (szt. 32) zwieńczonych oczepem żelbetowym;

Skarpa poniżej kościoła: gwoździowanie skarpy gwoździami o średnicy 150mm w rozstawie
1,50x1,50m z przesunięciem o 0,75m, długość gwoździ 24,0m; 21,0m; 18,0m z umocnieniem
powierzchniowym siatką stalową.

Wykonanie drenów wierconych na skarpie lewej drogi i powyżej kościoła (dreny Φ100
z wylotami prefabrykowanymi i odprowadzeniem wody korytkami skarpowymi i ściekowymi
do rowu przydrożnego wg branży wodnej).
W celu zapewnienia skutecznego odwodnienia obszaru osuwiska administrator rowu przydrożnego musi
zapewnić jego prawidłową eksploatację i konserwację zarówno w obrębie osuwiska jak i na dalszym
obszarze.
6.1 Dreny wiercone
Zaprojektowano wykonanie drenów wierconych Ø100, o długości ~25m co ~6,0m szt.22, o długości 14,0m
szt.1, 15,0m szt.1, 16,0m szt.1, 17,0m szt.1. Dreny te zapewnią odprowadzenie wody z głębszych partii
gruntów, bez wykonywania głębokich wykopów. Odprowadzenie wody z drenów: wyloty prefabrykowane
żelbetowe. Lokalizację drenów dostosować do warunków terenowych, minimalne zagłębienie rury ppt
wynosi 1,0m.
6.2 Konstrukcje oporowe
Konstrukcja oporowa nr 1
W celu zabezpieczenia korpusu drogowego, po stronie prawej drogi powiatowej zaprojektowano wykonanie
układu oporowego: pale pionowe i mikropale skośne zwieńczone oczepem żelbetowym.
Pale pionowe należy wykonać o średnicy 600mm i długości 12,0m, zbrojone
dwuteownikami HEB
h=240mm na całej długości w rozstawie osiowym co 2,0m. Mikropale ukośne należy wykonać
jako
8
w km 3+900-4+300"
iniekcyjne, zbrojone prętem lub żerdzią o minimalnym polu przekroju 15cm2 ze stali S460, o długości 15,0m
w rozstawie co 2,0m (pomiędzy palami pionowymi). W celu zwieńczenia głowic pali górne odcinki należy
zakotwić w belce oczepowej na długości min. 60cm. Zbrojenie belki oczepowej o przekroju 80x80cm – 10
prętów 20 (stal BSt500), strzemiona 8 co 30cm, pręty przeciwskurczowe 4 8, beton C30/37.
Długość pali wynika z położenia płaszczyzn poślizgu, które zalegają w rejonie drogi do głębokości około
7,0m
ppt
oraz
z
potrzebnego
zagłębienia
w
warstwie
nienaruszonego
podłoża
skalnego.
Pale należy wykonać o długości gwarantującej zagłębienia w warstwę trzeciorzędowych łupków
i piaskowców na głębokość min. 5.0m. W przypadku nie osiągnięcia dla projektowanej długości pala
minimalnego zagłębienia w tej warstwie, trzon pala należy wydłużyć tak aby spełnić powyższy warunek.
W celu zabezpieczenia korpusu drogowego i skarpy po stronie lewej drogi powiatowej zaprojektowano
wykonanie układu oporowego: pale pionowe w dwóch rzędach o rozstawie 1,0m, (pale w poszczególnych
rzędach w rozstawie osiowym co 2,0m z przesunięciem o 1,0m).
Pale należy wykonać o średnicy 600mm i długości 12,0m, zbrojone dwuteownikami walcowane HEB
h=220mm na całej długości.
Zbrojenie pali wynika z warunku sił ścinających oraz momentów zginających. W celu zwieńczenia głowic
pali ich górne odcinki należy zakotwić w belce oczepowej na długości min. 80cm. Zbrojenie belki
oczepowej o przekroju 100x180cm – 20 prętów
20 (stal BSt500), strzemiona 10 co 40cm, pręty
przeciwskurczowe 4 10, beton C30/37. Dylatacje w betonie co 10,0m.
6,0m
ppt
oraz
z
potrzebnego
zagłębienia
w
warstwie
nienaruszonego
podłoża
skalnego.
W celu zabezpieczenia skarpy nad kościołem, zaprojektowano wykonanie układu oporowego: pale pionowe
i mikropale skośne zwieńczone oczepem żelbetowym.
Pale pionowe należy wykonać o średnicy 600mm i długości 15,0m, zbrojone
dwuteownikami HEB
h=240mm na całej długości w rozstawie osiowym co 2,0m. Mikropale ukośne należy wykonać
jako
iniekcyjne, zbrojone prętem lub żerdzią o minimalnym polu przekroju 15cm2 ze stali S460, o długości 18,0m
w rozstawie co 2,0m (pomiędzy palami pionowymi).W celu zwieńczenia głowic pali górne odcinki należy
zakotwić w belce oczepowej na długości min. 60cm. Zbrojenie belki oczepowej o przekroju 80x80cm – 10
prętów 20 (stal BSt500), strzemiona 8 co 30cm, pręty przeciwskurczowe 4 8, beton C30/37.
7,0m
ppt
oraz
z
potrzebnego
zagłębienia
w
warstwie
nienaruszonego
podłoża
skalnego.
9
w km 3+900-4+300"
Rozpoczęcie dalszych robót budowlanych może się rozpocząć dopiero po osiągnięciu przez beton pali
i oczepu odpowiedniej wytrzymałości.
Przed rozpoczęciem robót należy zlokalizować wszystkie urządzenia obce mogące kolidować
z projektowanymi palami. W przypadku takim należy dokonać korekty położenia pala. Należy zachować
wymagane przepisami odległości pali od urządzeń obcych. W trakcie wykonywania robót należy zachować
wymagania BHP i ochrony środowiska.
Przed przystąpieniem do robót palowych konieczna będzie rozbiórka ogrodzenia wokół kościoła i
zabudowań plebanii oraz kostki wokół kościoła (do odtworzenia po zakończeniu robót palowych).
W przypadku wystąpienia w trakcie wykonywania pali innych warunków geotechnicznych niż to jest
określone w dokumentacji należy skontaktować się z projektantem w celu podjęcia odpowiednich kroków.
Zbocze poniżej i powyżej drogi należy odtworzyć do stanu pierwotnego poprzez ukształtowanie
odpowiednich spadków eliminujących tworzenie się zastoisk wodnych.
Sposób prowadzenia robót nie powoduje naruszenia stanu środowiska naturalnego. Nie występuje również
ingerencja w krajobraz. Projektowany rozstaw pali nie zakłóci przepływu wody w niższych warstwach
podłoża. Użyte do wykonania robót materiały są obojętne dla środowiska naturalnego.
6.3 Gwoździe gruntowe
W celu zabezpieczenia skarpy po stronie lewej, poniżej
kościoła zaprojektowano jej stabilizację przy
zastosowaniu samo wiercących gwoździ gruntowych do zastosowań trwałych o długości 24,0m, 21,0m
i 18,0m w rozstawie podłużnym co 1,50m, poprzecznym co 1,50m z przesunięciem o 0,75 m.
Samowiercące gwoździe gruntowe wykonywane są przy użyciu kompletnego zestawu, w skład którego
wchodzi: końcówka wiertnicza, żerdzie o odpowiedniej wytrzymałości, łączniki do żerdzi (mufy), elementy
dystansowe oraz elementy tworzące głowicę kotwy: płyta oporowa, ew. podkładka, nakrętka.
Żerdzie wraz z łącznikami, elementami dystansowymi i końcówką wiertniczą tworzą tracony zestaw
wykorzystywany jednocześnie do wiercenia otworu (przewód wiertniczy) i iniekcji (przewód iniekcyjny).
Podczas wykonywania gwoździ w gruntach skalistych można stosować płuczkę powietrzną. W przypadku
trudności z utrzymaniem stateczności otworu, należy stosować płuczkę cementową - zaczynem cementowym
o stosunku wodno-cementowym W/C = 0,7. Zaczyn jest wytłaczany do otworu wiertniczego poprzez otwory
w końcówce wiertniczej. Wiercenie odbywa się bez rur osłonowych. Po dowierceniu zadanej długości
10
w km 3+900-4+300"
otworu rozpoczyna się iniekcję końcową. Poprzez obracający się przewód wiertniczy tłoczony jest zaczyn
cementowy o stosunku W/C = 0,4. Otwór jest cementowany od dna do wierzchu. Cały zestaw pozostaje w
otworze i pełni funkcję zbrojenia gwoździa. Po upływie ok. 30 min. od iniekcji końcowej możliwe jest
przeprowadzenie iniekcji wtórnej poprzez dotłoczenie wnętrzem żerdzi dodatkowej ilości iniektu. Iniekcję
wtórną stosuje się w przypadku dużych ucieczek iniektu tzn. gdy ilość wtłaczanego iniektu końcowego
przekracza 4 x objętość iniektu niezbędną do wypełnienia otworu.
Gwoździe należy zagłębiać pozostawiając ponad powierzchnią skarpy 30 cm odcinek żerdzi, niezbędny do
zamocowania głowicy i systemu przeciwerozyjnego.
Przed przystąpieniem do robót konieczna jest profilacja skarpy do nachylenia maksymalnie 1:1,5.
6.4 Zabezpieczenie powierzchniowe gwoździowanych skarp – elastyczne pokrycie skarpy siatką
stalową
Pokrycie elastyczne skarpy wymaga zastosowania następujących materiałów:
-
siatki romboidalnej stalowej, zabezpieczonej przed korozją przy pomocy warstwy cynk/aluminium,
której żywotność jest szacowana na okres ok. 100 lat. Wytrzymałość siatki na rozciąganie wzdłuż dłuższej
przekątnej oczka min. 90 kN/mb. Siatka powinana posiadać odpowiednio zakończenia na krawędziach
płacht, o nośności identycznej z calizną siatki.
-
płytek kotwiących siatkę do gwoździ gruntowych, zoptymalizowanych do siatki romboidalnej,
ocynkowanych, umożliwiających wstępne napięcie siatki siłą osiową do 30 kN na każdym gwoździu (siła
mierzona po osi gwoździa). Płytki powinny chronić siatkę przed zrywaniem równoległym do powierzchni
skarpy poprzez mocowanie w trzech punktach (włączając gwóźdź). Wytrzymałość systemu na zrywanie
równoległe do pow. skarpy powinna być nie mniejsza niż 30 kN na każdą płytkę.
-
łączników zaciskowych ocynkowanych, pozwalających łączyć poszczególne płachty siatki w sposób
gwarantujący odpowiednią nośność w każdym punkcie pokrycia siatką stalową,
Pokrycie siatką realizowane jest po uzbrojeniu gruntu przy pomocy gwoździ.
6.5 Zabezpieczenie zabytkowego kościoła
Zabytkowy kościół posadowiony jest na utworach koluwialnych o miąższości 7,0m ÷10,0m w czynnej
strefie osuwiska. W celu zminimalizowania ruchów masowych w obszarze kościoła zaprojektowano
zabezpieczenie skarpy powyżej kościoła poprzez wykonanie konstrukcji oporowej nr 3 i odwodnienie
wgłębne. Na podstawie wykonanych odkrywek fundamentów stwierdzono, że kościół jest posadowiony na
fundamentach schodkowych na poziomie od ~1,30m ppt do ~2,30m ppt. Fundamenty kościoła (betonowe
i ceglane) nie były zaprojektowane na przenoszenie sił rozciągających wynikających z ruchów masowych
zbocza. Dla zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji monumentalnej konieczne jest wzmocnienie
fundamentów kościoła i jego posadowienia. Zaleca się wykonanie podbicia fundamentów przy
wykorzystaniu technologii mikropali iniekcyjnych o średnicy ~200mm z osadzeniem ich w warstwach
nienaruszonego podłoża skalnego (długość 12,0m) ze zbrojeniem w postaci rury grubościennej 108/6,3.
11
w km 3+900-4+300"
Mikropale należy wykonać od strony zewnętrznej (pionowe i skośne) każdego fundamentu z wykonaniem
odcinkowym belki żelbetowej stanowiącej podstawę istniejących fundamentów, rozstaw mikropali co ~1,0m.
Maksymalne długości odcinków odsłonięcia fundamentów wynoszą 2,0m. Należy zapewnić podparcie
tymczasowe ścian szczytowych i części odsłanianych fundamentów w celu wykonania belki podwalinowej.
Beka podwalinowa o wysokości 50cm i szerokości w dostosowaniu do rzeczywistej grubości ścian
fundamentowych, zbrojona prętami 1220 i strzemionami 8 co 30cm.
7. ANALIZA WARUNKÓW STATECZNOŚCI
Przeprowadzono analizę stateczności części zbocza z nasypem drogowym oraz skarpą nad kościołem.
Przyjmując wartości parametrów geotechnicznych gruntów na podstawie Dokumentacji geologicznoinżynierskiej oraz parametry gruntów nowo wbudowanych i modelując projektowane zabezpieczenie
konstrukcyjne, otrzymano współczynnik bezpieczeństwa F>1,50.
Obliczenia stateczności metodą Bishopa (GEO5) zostały zakończone prawidłowo.
Współczynnik bezpieczeństwa FS = 1,62
Kołowa powierzchnia poślizgu
Parametry powierzchni poślizgu
Środek :
Promień :
x=
25,0
[m]
z=
6,5,00
[m]
R=
20,0
[m]
Kąty :
1=
-70,95
[°]
2=
40,16
[°]
Powierzchnia poślizgu po optymalizacji.
Analiza stateczności zbocza (Bishop)
12
w km 3+900-4+300"
Suma sił aktywnych : Fa = 700,47
Suma sił biernych :
Fp = 1134,95
Moment obracający : Ma
:
kN/m
17064,77 kNm/
m
=
Moment utrzymujący Mp
kN/m
27658,73 kNm/
=
m
Współczynnik bezpieczeństwa = 1,62 > 1,50
Stateczność zbocza SPEŁNIA WYMAGANIA
W niniejszym opracowaniu przyjęto następujące założenia:
1.
Wzmocnienie powinno gwarantować zachowanie równowagi statycznej korpusu drogi przy zachowaniu
następujących warunków:
a.
Zostaną wykonane wszystkie prace określone w niniejszym projekcie.
b.
Nie wystąpią nadzwyczajne zdarzenia i obciążenia np. powódź, trzęsienie ziemi,
eksplozje oraz inne oddziaływania górnicze wywołane przez człowieka.
2. Wystąpią płaszczyzny poślizgu określone w dokumentacji geologiczno-inżynierskiej.
8. ZAKRES OPRACOWAŃ ROBOCZYCH
Wykaz opracowań roboczych
Wykonawca zobowiązany jest do opracowania we własnym zakresie następujących opracowań roboczych:
– projekt organizacji placu budowy z uwzględnieniem dróg dojazdowych do poszczególnych elementów
zabezpieczeń,
– projekt organizacji robót uwzględniający wszystkie uwarunkowania terenowe,
– projekty technologiczne pali, mikropali i gwoździ gruntowych.
Ogólne wytyczne sporządzenia opracowań roboczych
– Opracowania robocze winny być dostosowane do Programu Zapewnienia Jakości, którego obowiązek
sporządzenia spoczywa na Wykonawcy, oraz do warunków podanych w poszczególnych Specyfikacjach.
– Wszystkie wymienione opracowania robocze winny być przedłożone Projektantowi i Inspektorowi
Nadzoru do akceptacji.
Projekt organizacji robót winien być opracowany w taki sposób, aby zapewnić bezpieczeństwo pracownikom
podczas robót. Szczególną uwagę należy zwrócić na koordynację wykonywania robót wszystkich elementów
zabezpieczenia.
W celu wykonania projektowanego zakresu robót stabilizacyjnych niezbędne jest wejście na teren działek
prywatnych. Uzyskanie odpowiednich uzgodnień leży po stronie Wykonawcy.
13
w km 3+900-4+300"
9. ZALECENIA KONSTRUKCYJNE
– Przed przystąpieniem do robót należy wytyczyć punkty charakterystyczne oraz dokonać sprawdzenia
przez pomiar bezpośredni podstawowych wymiarów.
– Przed
przystąpieniem
do
robót
należy
sprawdzić
wszystkie
urządzenia
obce
ujęte
w planie zagospodarowania terenu.
– Przed przystąpieniem do robót należy opracować plan BIOZ oraz uzyskać pozwolenie na wejście
w teren.
Opracowała – mgr inż. Bożena TRZPIS
14
OSUWISKO W NIEWODNEJ
1. Obliczenia stateczności skarpy gwoździowanej z uwzględnieniem osłabienia parametrów
wytrzymałościowych gruntu na skutek długotrwałych oddziaływań atmosferycznych
(przekrój konstrukcyjny 1-1).
Geometria
Nr
Lokalizacja warstwy
x
0,00
34,90
40,00
Współrzędne punktów warstwy [m]
z
x
z
x
0,00
23,50
-1,10
34,50
-8,90
35,30
-8,90
35,75
-8,30
z
-8,30
-8,30
1
0,00
-2,20
36,00
-9,30
40,00
-9,60
0,00
-9,05
38,70
-15,00
40,00
-15,09
2
3
Parametry gruntów - naprężenia efektywne
Nr
Nazwa
Szrafura
ϕef
cef
[°]
[kPa]
γ
[kN/m3]
1
warstwa I/O, konsystencja - plastyczny
15,00
5,00
20,00
2
warstwa II/O, konsystencja - plastyczny
18,00
6,00
21,50
3
warstwa VII/O, konsystencja - zwarty Sr > 0,8
19,00
15,00
21,00
Przyporządkowanie i powierzchnie
Nr
1
Lokalizacja powierzchni
Współrzędne punktów powierzchni [m]
Przyporządkowany
x
z
x
z
grunt
36,00
-9,30
40,00
-9,60
warstwa I/O
40,00
-8,30
35,75
-8,30
35,30
-8,90
34,90
-8,90
34,50
-8,30
23,50
-1,10
0,00
0,00
0,00
-2,20
Nr
Współrzędne punktów powierzchni [m]
x
z
x
z
Lokalizacja powierzchni
Przyporządkowany
grunt
38,70
40,00
0,00
-15,00
-9,60
-2,20
40,00
36,00
0,00
-15,09
warstwa II/O
-9,30
-9,05
38,70
0,00
40,00
-15,00
-20,09
-15,09
0,00
40,00
-9,05
warstwa VII/O
-20,09
2
3
Obciążenie
Nr
Rodzaj
Oddziaływanie
Lokalizac
Szerokoś Nachylen
Początek Długość
ja
ć
ie
z [m]
1
pasmowe
stałe
na
powierzch
ni
x [m]
l [m]
x = 1,00
l = 15,00
b [m]
α [°]
0,00
Wartość
q, q1, f, F
q2
15,00
jednostk
a
kN/m2
Woda
Rodzaj wody : ZWG
Nr
Lokalizacja ZWG
x
0,00
1
Ustawienia obliczeń fazy
Metodyka obliczeń :
metoda klasyczna
Ustawienia obliczeń :
Polska
Rodzaj obliczeń :
Współczynnik bezpieczeństwa
1,50
Współczynnik bezpieczeństwa :
Gwoździe
Długość i nachylenie Rozs
/ współrzędne
taw
l [m] / x
z [m]
α [°] / z [m] b [m]
[m]
-1,65 l = 24,00 α = 156,00 1,50
Początek
Nr
x [m]
1
24,34
2
25,92
-2,68 l = 24,00
3
27,52
4
29,11
5
6
Siła
F [kN]
350,00
α = 156,00
1,50
350,00
-3,73 l = 24,00
α = 156,00
1,50
350,00
-4,77 l = 21,00
α = 156,00
1,50
350,00
30,71
-5,82 l = 21,00
α = 156,00
1,50
350,00
32,30
-6,86 l = 18,00
α = 156,00
1,50
300,00
Współrzędne punktów ZWG [m]
z
x
z
x
-3,65
34,76
-10,51
40,00
z
-11,60
Obliczenie 1
Środek :
Promień :
31,65 [m]
Kąty :
z=
-0,97 [m]
x=
α1 =
-89,82 [°]
α2 =
44,53 [°]
α1 =
-67,24 [°]
α2 =
38,97 [°]
R=
10,30 [m]
Suma sił aktywnych : Fa = 492,06 kN/m
Fp = 807,95 kN/m
Moment obracający : Ma = 5061,31 kNm/m
Moment utrzymujący : Mp = 8310,58 kNm/m
Obliczenie 2
Środek :
Promień :
27,23 [m]
Kąty :
z=
7,42 [m]
x=
R=
20,23 [m]
Fp = 1911,20 kN/m
Obliczenie 3
Środek :
Promień :
x=
25,81 [m]
Kąty :
z=
7,00 [m]
R=
19,70 [m]
Analiza bez optymalizacji powierzchni poślizgu.
Fp = 1959,93 kN/m
α1 =
-68,09 [°]
α2 =
39,05 [°]
2. Obliczenia stateczności skarpy zabezpieczonej konstrukcją oporową (powyżej kościoła) z
uwzględnieniem osłabienia parametrów wytrzymałościowych gruntu na skutek
długotrwałych oddziaływań atmosferycznych (przekrój konstrukcyjny 2-2).
Obliczenie 1
Środek :
Promień :
x=
28,03 [m]
Kąty :
z=
29,24 [m]
α1 =
-43,73 [°]
α2 =
8,98 [°]
α1 =
-60,33 [°]
α2 =
25,72 [°]
R=
40,49 [m]
Suma sił aktywnych : Fa =
638,65 kN/m
Fp = 1015,92 kN/m
Obliczenie 2
Środek :
Promień :
x=
25,81 [m]
Kąty :
z=
7,00 [m]
R=
19,70 [m]
562,97 kN/m
Fp =
980,42 kN/m
3. Obliczenia stateczności skarpy zabezpieczonej konstrukcją oporową (przy wysokiej skarpie
potoku) z uwzględnieniem osłabienia parametrów wytrzymałościowych gruntu na skutek
długotrwałych oddziaływań atmosferycznych (przekrój konstrukcyjny 3-3).
Obliczenie 1
Środek :
Promień :
x=
36,00 [m]
Kąty :
z=
9,20 [m]
R=
22,00 [m]
857,62 kN/m
Fp = 1390,00 kN/m
α1 =
-63,06 [°]
α2 =
24,74 [°]
Obliczenie 2
Środek :
Promień :
x=
25,81 [m]
z=
7,00 [m]
Kąty :
R=
19,70 [m]
908,53 kN/m
Fp = 1672,54 kN/m
α1 =
-68,09 [°]
α2 =
39,05 [°]

Projekt wykonawczy- branża konstrukcyjna

Transkrypt

Podobne dokumenty

Awarie skarp - Piotr Jermołowicz

Działanie wody gruntowej.

Pod względem geologicznym obszar Miasta i Gminy Wieliczka

opis metody

Boguszowice - osuwisko nr 31