NSA: ustalając wartość transakcji sumuje się nie tylko
Transkrypt
NSA: ustalając wartość transakcji sumuje się nie tylko
Newsletter / 06 luty 2015 r. Str.2. NSA: ustalając wartość transakcji sumuje się nie tylko usługi tego samego rodzaju Str.3. Pomoc w formie zwolnień w podatkach lokalnych – dalsze zmiany Str.6. Ubezpieczenie w podróży nie zawsze z PIT Str.7. Przedłużenie okresu obowiązywania unieszkodliwianie i odzysk odpadów zezwoleń na zbieranie, NSA: ustalając wartość transakcji sumuje się nie tylko usługi tego samego rodzaju Pod koniec 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał kontrowersyjny wyrok dotyczący określania wartości transakcji dla potrzeb ustalenia obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych (sygn. akt II FSK 2849/12). Zgodnie z zaprezentowanym przez NSA rozumieniem art. 9a ustawy o CIT, wskazany w tym przepisie limit 30.000 EUR dotyczy sumy usług zrealizowanych w danym roku pomiędzy dwoma podmiotami powiązanymi. Sprawę zainicjowało zapytanie złożone do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o interpretację art. 9a ustawy o CIT, dotyczące sposobu liczenia limitów wartości transakcji dla celów sporządzenia dokumentacji podatkowej (czy należy sumować wartość różnych typów transakcji obejmujących różne świadczenia). Zgodnie z dotychczasową praktyką, opartą zarówno na wyjaśnieniach przedstawicieli Ministerstwa Finansów z okresu wejścia w życie przepisów o cenach transferowych, jak i na orzeczeniach sądów administracyjnych (np. wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2013 r.), sumowanie wartości dotyczy świadczeń podobnych rodzajowo lub świadczeń funkcjonalnie powiązanych. Przykładowo, jeśli podatnik zawiera kilka umów najmu nieruchomości, wartość każdej z tych umów podlega zsumowaniu, nie dolicza się do nich natomiast, co do zasady, wynagrodzenia za zakup licencji czy też odsetek wypłaconych z tytułu pożyczki. Takie podejście jest też spójne z wytycznymi OECD, zalecającymi administracjom podatkowym zachowanie balansu pomiędzy nakładanymi na podatników obowiązkami dokumentacyjnymi, a okolicznościami transakcji. Wbrew tej ugruntowanej praktyce, WSA w Warszawie, a następnie NSA, uznały, że sumowanie jedynie usług rodzajowo podobnych nie zapewnia całościowego oglądu stosunków gospodarczych łączących podmioty powiązane, a w konsekwencji nie spełnia celu regulacji dotyczących dokumentacji cen transferowych, jakim jest zapewnienie podatkowej transparentności stosunków między podmiotami powiązanymi. Zgodnie z przedstawionym w wyroku tokiem rozumowania, należałoby zatem uznać, że jeżeli wartość zrealizowanych pomiędzy dwoma podmiotami powiązanymi usług przekroczy 30.000 EUR, to każda z tych usług podlegać będzie udokumentowaniu, nawet jeżeli w praktyce będzie to kilkadziesiąt odmiennych świadczeń o znikomej wartości. W takiej sytuacji koszt przygotowania dokumentacji cen transferowych dla danej transakcji mógłby przekroczyć jej wartość, co stałoby w sprzeczności z wytycznymi OECD. Trudno na chwilę obecną ocenić, czy wyrok ten zapoczątkuje nową, niekorzystną dla podatników linię orzeczniczą i w jakim kierunku pójdzie praktyka organów podatkowych. Zachowawczo można rozważyć agregowanie drobnych transakcji do zbiorczych dokumentacji, by uniknąć zarzutu ich nieudokumentowania. Więcej informacji: Katarzyna Czekajło-Zajkowska, tel. 71 75 00 720 2 Pomoc w formie zwolnień w podatkach lokalnych – dalsze zmiany W dniu 2 lutego 2015 r. zostało opublikowane rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 stycznia 2015 roku w sprawie warunków udzielania zwolnień z podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych, stanowiących regionalną pomoc inwestycyjną, pomoc na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego, pomoc na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną oraz pomoc na infrastrukturę lokalną. Nowe rozporządzenie zastępuje poprzednie z 2008 r. regulujące tę tematykę . Nowe rozporządzenie to kolejny etap dopasowywania prawa krajowego do zmienionych na przełomie ubiegłego roku przepisów dot. pomocy publicznej (tj. do nowego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych czyli rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. – „Rozporządzenie unijne” oraz Wytycznych w sprawie regionalnej pomocy państwa na lata 20142020 – „Wytyczne”). Zmiany w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych i tzw. rozporządzeniach strefowych weszły już w życie. Tym razem przyszła kolej na podatki lokalne. Nowe rozwiązanie – jak czytamy w uzasadnieniu projektu – ma na celu stworzenie ogólnopolskiego programu pomocy w formie zwolnień z podatków lokalnych. Nowe rozporządzenie stwarza możliwość udzielania nowych, nieznanych dotychczas rodzajów pomocy tj. nie odnosi się tylko do zwolnienia w podatku od nieruchomości czy podatku od środków transportu jako regionalnej pomocy inwestycyjnej, a dywersyfikuje te źródła. Pomoc może być zatem udzielona w różnych formach, także jako: - pomoc na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego, - pomoc na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną, - pomoc na infrastrukturę lokalną, co oznacza dla gmin nowe wyzwania, ale też nowe możliwości. Ww. rodzaje pomocy należy interpretować zgodnie z Rozporządzeniem unijnym. W zależności od ww. rodzajów pomocy ustawodawca przewidział różne katalogi kosztów kwalifikowanych. Rozporządzenie precyzuje niektóre pojęcia, tak aby były one koherentne z Rozporządzeniem unijnym. I tak, w porównaniu z poprzednią regulacją znajdziemy w nim nową już definicję rzeczowych aktywów trwałych, wartości niematerialnych i prawnych czy inwestycji początkowej. Co ważne, w Rozporządzeniu znalazła się również definicja momentu rozpoczęcia prac. Jest to o tyle istotne, że przedsiębiorca nie może rozpocząć prac przed złożeniem wniosku o udzielenie pomocy. 3 Pomoc w formie zwolnień w podatkach lokalnych – dalsze zmiany I tak, zgodnie z rozporządzeniem (a tym samym zgodnie z Wytycznymi), za rozpoczęcie prac uważa się: „Rozpoczęcie robót budowlanych związanych z inwestycją lub pierwsze prawnie wiążące zobowiązanie do zamówienia urządzeń lub inne zobowiązanie, które sprawia, że inwestycja staje się nieodwracalna, w zależności od tego, co wystąpi najpierw; za rozpoczęcie robót budowlanych nie uznaje się zakupu gruntów oraz prac przygotowawczych, takich jak uzyskanie zezwoleń i przeprowadzenie studiów wykonalności.” Nowością jest także wprowadzenie wprost wymogu dot. nieprzekraczania określonych progów pomocy, uwzględniających już nową mapę pomocy tj. 1) w odniesieniu do regionalnej pomocy inwestycyjnej, w zależności od tego, jaka jest maksymalna intensywność pomocy na danym obszarze, np. 7,5 mln euro dla obszarów objętych pomocą, dla których maksymalna intensywność pomocy wynosi 10%, 11,25 mln euro dla obszarów objętych pomocą, dla których maksymalna intensywność pomocy wynosi 15%, 15 mln euro dla obszarów objętych pomocą, dla których maksymalna intensywność pomocy wynosi 20% itp. 2) w odniesieniu do pomocy inwestycyjnej na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego: 100 mln euro na projekt; 3) w odniesieniu do pomocy operacyjnej na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego: 50 mln euro dla jednego przedsiębiorstwa rocznie; 4) w odniesieniu do pomocy inwestycyjnej na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną: 15 mln euro na projekt lub jeżeli łączne koszty przekraczają 50 mln euro na projekt; 5) w odniesieniu do pomocy operacyjnej na infrastrukturę sportową: 2 mln euro na infrastrukturę rocznie; 6) w odniesieniu do pomocy inwestycyjnej na infrastrukturę lokalną: 10 mln euro na tę samą infrastrukturę lub łącznych kosztów powyżej 20 mln euro na tę samą infrastrukturę. W przypadku przekroczenia progów, o których mowa powyżej, pomoc podlega notyfikacji Komisji Europejskiej i wymaga uzyskania opinii prezesa UOKiK. Zgodnie z § 12 rozporządzenia warunkiem dopuszczalności udzielenia regionalnej pomocy inwestycyjnej jest: 1) dokonanie właściwemu organowi podatkowemu, przed rozpoczęciem prac związanych z inwestycją, pisemnego zgłoszenia zamiaru korzystania z pomocy; 4 Pomoc w formie zwolnień w podatkach lokalnych – dalsze zmiany 2) wniesienie przez beneficjenta pomocy wkładu finansowego w wysokości co najmniej 25% kosztów kwalifikowanych, pochodzących ze środków własnych lub zewnętrznych źródeł finansowania, z wyłączeniem publicznych środków finansowych; 3) utrzymanie inwestycji w danym regionie przez okres co najmniej 5 lat, a w przypadku MŚP co najmniej 3 lat, od daty zakończenia jej realizacji; 4) doprowadzenie wskutek realizacji projektu inwestycyjnego do wzrostu netto liczby pracowników w danych zakładzie, w porównaniu ze średnią z poprzednich 12 miesięcy, obsadzenie każdego stanowiska w ciągu 3 lat od zakończenia prac oraz utrzymanie na danym obszarze każdego miejsca pracy utworzonego dzięki inwestycji przez okres co najmniej 5 lat od dnia pierwszego obsadzenia stanowiska lub 3 lat dla MŚP – ale co do zasady gdy pomoc obliczana jest w odniesieniu do kosztów płacy. Przedsiębiorca nabywa prawo do otrzymania pomocy z dniem dokonania zgłoszenia zamiaru korzystania z pomocy. Pomoc inwestycyjna przysługuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczęto prace nad inwestycją. Nowe rozporządzenie stanowi zasadniczą zmianę w porównaniu do poprzedniego programu pomocy w formie wymienionych zwolnień podatkowych, który dotyczył jedynie regionalnej pomocy inwestycyjnej. Rozporządzenie obowiązywać będzie od dnia 17.02.2015 r. Więcej informacji: Marta Hausmann, tel. 71 75 00 722 5 Ubezpieczenie w podróży nie zawsze z PIT Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 stycznia 2015 r. (sygn. akt. II FSK 3295/12) orzekł, że pakiety ubezpieczeniowe dla pracowników nie są opodatkowane PIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że pracodawca i tak byłby zobowiązany zwrócić pracownikom koszty leczenia. Sprawa dotyczyła spółki, która wykupiła ubezpieczenie dla pracowników odbywających podróże służbowe za granicę. Ubezpieczenie obejmowało ochronę w zakresie kosztów leczenia i nieszczęśliwych wypadków na czas takiej podróży. We wniosku o wydanie interpretacji podatkowej spółka przedstawiła stanowisko, że przychód po stronie pracowników nie powstaje, gdyż spółka nabywa ubezpieczenie we własnym interesie, a nie w interesie pracowników. Skoro bowiem z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych wynika dla pracodawcy obowiązek zwrotu pracownikowi udokumentowanych kosztów leczenia za granicą, to nie ma znaczenia, czy pracownik otrzyma taki zwrot od pracodawcy, czy od ubezpieczyciela. Z argumentacją spółki nie zgodził się ani organ podatkowy, ani WSA w Gliwicach. Uznały one, że zakup polisy ubezpieczeniowej przez pracodawcę przysparza pracownikowi dodatkową korzyść i tym samym spółka powinna pobrać zaliczkę na PIT. Naczelny Sąd Administracyjny przyjął jednak odmienny pogląd, wskazując, że w tej konkretnej sprawie wykupienie przez pracodawcę pakietu ubezpieczeniowego nie powoduje powstania przychodu po stronie pracowników. Jak wynika z doniesień prasowych, w ustnym uzasadnieniu NSA wskazał, że skoro przepisy o podróżach służbowych nakazują pracodawcy zwrócić pracownikowi koszty leczenia to nie można uznać, że pracownik otrzymuje dodatkową korzyść w wyniku wykupienia przez pracodawcę polisy ubezpieczeniowej. Powyższy wyrok odpowiada linii orzeczniczej kształtującej się po wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13) w sprawie nieodpłatnych świadczeń dla pracowników, w którym Trybunał podkreślił, że przychód podlegający opodatkowaniu po stronie pracownika powstanie tylko wtedy, gdy świadczenie otrzymane przez pracownika przyniesie mu wymierną korzyść. Więcej informacji: Michał Staniek, tel. 71 75 00 772 6 Przedłużenie okresu obowiązywania zezwoleń zbieranie, unieszkodliwianie i odzysk odpadów na W ramach nowelizacji ustawy o odpadach weszła w życie ze skutkiem na 23 stycznia 2015 r. zmiana dot. przedłużenia na kolejny rok (do 23.01.2016 r.) okresu obowiązywania zezwoleń na zbieranie oraz zezwoleń na odzysk lub unieszkodliwianie odpadów wydanych na podstawie przepisów poprzedniej ustawy (aktualne zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie odpadów). Zgodnie z powyższą zmianą zezwolenia na zbieranie odpadów oraz zezwolenia na odzysk lub unieszkodliwianie odpadów, wydane na podstawie przepisów poprzedniej ustawy, zachowają ważność na czas, na jaki zostały wydane, nie dłużej jednak niż przez trzy lata od dnia wejścia w życie ustawy o odpadach (tj. do 23.01.2016 r.). Powyższe rozwiązanie wychodzi naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców związanych z wejściem w życie obowiązku uzyskania pozwoleń zintegrowanych dla nowego rodzaju instalacji – związanych m.in. z unieszkodliwianiem i odzyskiem odpadów innych niż niebezpieczne. Ww. instalacje (wyszczególnione w rozporządzeniu w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości) powinny zostać objęte pozwoleniami zintegrowanymi od 1 lipca 2015 r. Do dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy przedłużającej obowiązywanie zezwoleń (w związku z utratą mocy „starych” zezwoleń sektorowych) przedsiębiorcy zobowiązani byli do wcześniejszego uzyskania pozwoleń zintegrowanych lub uzyskania zezwoleń sektorowych na okres od 23 stycznia do 1 lipca. Przedmiotowa nowelizacja rozwiązuje ten problem. Niezależnie należy pamiętać, że przedsiębiorcom, którzy jeszcze nie złożyli wniosków o wydanie pozwoleń zintegrowanych pozostało mało czasu bowiem procedura ich wydawania po raz pierwszy może trwać do sześciu miesięcy. Więcej informacji: Olga Kotarska, tel. 71 75 00 754 7 Jeśli są Państwo zainteresowani uzyskaniem szerszych informacji, prosimy o kontakt z doradcami Kancelarii, z których porad zazwyczaj Państwo korzystają lub kontakt z wyżej wskazanymi autorami tekstów. Niniejszy Newsletter nie stanowi porady prawnej ani podatkowej. Kancelaria nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie informacji w nim zawartych bez wcześniejszego zasięgnięcia opinii Kancelarii. Olesiński & Wspólnicy KANCELARIA ADWOKACKA, Adwokat Rafał Olesiński ul. Powstańców Śląskich 2-4, 53-333 Wrocław www.olesinski.com Tel. +48 (71) 75 00 700 Fax: +48 (71) 75 00 789 [email protected] 8