PL - consilium

RADA
UNII EUROPEJSKIEJ
Bruksela, 20 stycznia 2014 r. (27.01)
(OR. en)
5224/14
Międzyinstytucjonalny numer
referencyjny:
2012/0260 (COD)
CODEC 64
DENLEG 4
AGRI 12
ENV 22
SAN 12
PE 13
NOTA INFORMACYJNA
Od:
Sekretariat Generalny
Do:
Komitet Stałych Przedstawicieli / Rada
Dotyczy:
Wniosek w sprawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej
dyrektywę Rady 2001/110/WE odnoszącą się do miodu
– Wynik pierwszego czytania w Parlamencie Europejskim
(Strasburg, 13–16 stycznia 2014 r.)
I.
WPROWADZENIE
Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
zaproponowała 16 poprawek do wniosku w sprawie przedmiotowej decyzji (poprawki 1–16).
Dodatkowo:
•
grupy polityczne: ECR, ALDE i PPE przedstawiły cztery poprawki (poprawki 17–20), a
•
grupa polityczna Verts/ALE zgłosiła również cztery poprawki (poprawki 21–24).
5224/14
mw/HOD/lw
DPG
1
PL
II.
DEBATA
W dniu 14 stycznia 2014 r. debatę rozpoczęła sprawozdawczyni Julie GIRLING (ECR – UK),
która:
•
przypomniała wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z września 2009 roku
związany z wykryciem w miodzie pyłku ze zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy; w myśl
tego wyroku pyłek należy uznać za składnik miodu. Nie zgodziła się z tym wyrokiem,
stwierdzając, że oczywiste jest, że pyłek nie jest składnikiem. Jego obecność w miodzie wynika
z działalności pszczół – nie jest on specjalnie dodawany przez pszczelarzy, którym nie wolno do
miodu nic dodawać. Uznanie pyłku za składnik naruszyłoby dobrą opinię miodu, bo
sugerowałoby, że jego wytwarzanie nie jest procesem w pełni naturalnym;
•
oświadczyła, że produkty zawierające składniki muszą być opatrzone etykietą podającą te
składniki. Gdyby pyłek miał być uznawany za jeden ze składników, na miodzie musiałaby
znajdować się etykieta z wykazem składników, jednak etykieta o treści: „Skład: miód, pyłek”
nie dałaby konsumentom żadnych dodatkowych informacji, za to powstałby niepotrzebny
wymóg dotyczący etykietowania;
•
przypomniała, że Komisja uznała, że powinna przedłożyć wniosek uściślający pojęcie pyłku
jako komponentu. Od początku popierała ten wniosek, tak jak większość rządów państw
członkowskich, jednak najpierw sama sprawdziła i upewniła się, że pyłek faktycznie nie jest
składnikiem miodu;
•
zauważyła, że gdyby pyłek miał być nadal uznawany za komponent, informacji o obecności
zmodyfikowanego genetycznie pyłku w miodzie nie trzeba by podawać na etykiecie. Na mocy
rozporządzenia
o
modyfikacji
genetycznej
etykieta
musi
zawierać
informację
o zmodyfikowanych genetycznie substancjach jedynie wówczas, gdy ich zawartość w produkcie
przekracza 0,9% – pyłek stanowi jednak zaledwie ok. 0,5% miodu. Gdyby jednak pyłek
uznawać za składnik, wówczas próg 0,9% odnosiłby się do całości pyłku zawartego
w produkcie, a nie do całości miodu. Należałoby wówczas dokonać kontroli pod kątem
obecności zmodyfikowanego genetycznie pyłku, a gdyby jego zawartość przekroczyła 0,9%,
odpowiednia informacja musiałaby się pojawić na etykiecie;
•
oświadczyła, że niektórzy posłowie chcą uznania pyłku za składnik, by odnieść pomniejsze
zwycięstwo w toczonej przez siebie kampanii przeciwko GMO – zwycięstwo to jednak
uderzyłoby rykoszetem w producentów miodu;
5224/14
mw/HOD/lw
DPG
2
PL
•
•
•
odrzuciła argument, że konsumenci skorzystają na przejrzystości w zakresie zmodyfikowanych
genetycznie składników żywności. Twierdzenie, że pyłek jest składnikiem, byłoby kłamstwem.
Jeśli na etykiecie znajdzie się informacja o zmodyfikowanym genetycznie pyłku, konsumenci
będą otrzymywać informacje o zawartości substancji zmodyfikowanych genetycznie niespójne
z informacjami o innych produktach żywnościowych. Wymóg dotyczący podawania informacji
na etykiecie po przekroczeniu progu 0,9% powinien obowiązywać w stosunku do całej
żywności lub wcale. Uczynienie wyjątku dla miodu poprzez wprowadzenie wymogu podawania
informacji o zawartości substancji zmodyfikowanych genetycznie nieprzekraczającej tego progu
spowodowałyby po prostu dezorientację wśród konsumentów;
ostrzegła, że jeśli wniosek Komisji nie zostanie przyjęty, będzie to oznaczać, że producenci
miodu będą musieli kontrolować swój miód pod kątem zawartości substancji zmodyfikowanych
genetycznie i że niektórzy z nich będą musieli etykietować swoje wyroby, jeśli zostanie w nich
wykryty zmodyfikowany genetycznie pyłek. Nowe wymogi dotyczące kontroli najdotkliwiej
odczuliby mali producenci. Jeden z działów Parlamentu zajmujący się tą tematyką ustalił, że
koszt każdej kontroli wyniesie 94 euro od każdej partii – będzie to miażdżący cios dla wielu
produkujących na niewielką skalę; i
zaapelowała o rozwiązanie, które uwzględni fakty i nie spowoduje bankructwa wielu małych
producentów, położy kres długoletniej niepewności prawa i pozwoli europejskim pszczelarzom
skupić się na produkcji miodu o wysokiej jakości.
Komisarz Tonio BORG:
• stwierdził, że pyłek jest naturalnym komponentem miodu, a nie dodatkiem do niego czy jego
składnikiem. Sam miód jest naturalnym produktem pierwotnym, a nie produktem wytwarzanym
przez człowieka. Obecność pyłku w miodzie nie zależy od działań pszczelarzy, którzy nie mają
żadnej kontroli nad obecnością pyłku w końcowym produkcie;
• przypomniał, że w myśl międzynarodowych standardów Kodeksu Żywnościowego zakazane
jest dodawanie do miodu jakichkolwiek składników;
• poparł apel sprawozdawczyni do Parlamentu, by nie traktować prac nad wnioskiem Komisji
jako okazji do wyrażenia poglądów za modyfikacją genetyczną lub przeciw niej;
• oświadczył, że wniosek Komisji nie zmienia wniosku Trybunału stwierdzającego, że przepisy
o zmodyfikowanych genetycznie organizmach nadal będą mieć zastosowanie, jeśli w miodzie
wykryty zostanie zmodyfikowany genetycznie pyłek. Na mocy rozporządzenia
o zmodyfikowanej genetycznie żywności i paszy na zawartość takiego pyłku w miodzie trzeba
uzyskać zezwolenie, zanim dany produkt zostanie wprowadzony do obrotu;
• stwierdził, że konsumenci będą informowani o obecności zmodyfikowanych genetycznie
substancji w miodzie dokładnie tak samo, jak ma to miejsce w przypadku każdego innego
produktu żywnościowego. Wymagane będzie przestrzeganie tych samych zasad etykietowania
(tj. zaznaczanie na etykiecie jako składnika zmodyfikowanej genetycznie substancji
przypadkowo obecnej w produkcie, jeśli jej zawartość przekracza 0,9%) co w przypadku
wszelkich innych środków spożywczych (w tym żywności ekologicznej);
5224/14
mw/HOD/lw
DPG
3
PL
•
przypomniał, że Komisja zaproponowała akty delegowane po to, by zmienić jedynie te części
załączników, które nie zawierają istotnych elementów. Następnie zaapelował, by Parlament nie
pozbawiał Komisji przekazania uprawnień przyznanego jej na mocy dyrektywy 2001/110; i
•
zaapelował o osiągnięcie porozumienia w pierwszym czytaniu, które rozwiązałoby problem ku
zadowoleniu zarówno producentów miodu, jak i konsumentów.
Zabierając głos w imieniu grupy politycznej PPE, Alojz PETERLE (PPE – SI):
•
podkreślił znaczenie odpowiedniego informowania konsumentów. Będzie to miało wpływ na
metody produkcji; i
•
poparł propozycję, by stworzyć rejestr obszarów, na których występują zmodyfikowane
genetycznie organizmy, by oszczędzić małym producentom niepotrzebnych kosztów. Miód
wytwarzany poza tymi obszarami nie podlegałby kontroli.
Przemawiając w imieniu grupy politycznej S&D, Csaba TABAJDI (S&D – HU):
•
stwierdził, że ani wyrok Trybunału, ani wniosek Komisji nie są rozwiązaniem dla europejskich
pszczelarzy. Rozwiązaniem byłaby poprawka przyjęta przez komisję, w myśl której miód jest
produktem naturalnym i jako taki powinien być wyłączony z zakresu niektórych uregulowań
mających zastosowanie do innych produktów; i
•
oświadczył, że konsumenci naprawdę chcą wiedzieć, czy dany miód zawiera zmodyfikowany
genetycznie pyłek i czy został wyprodukowany w UE. Etykieta miodu powinna zawierać
odpowiednią informację, jeśli zawiera on zmodyfikowany genetycznie pyłek. Komisja nie
przedstawiła definitywnego rozwiązania tej kwestii, ponieważ zaproponowała, by na etykiecie
nie podawać żadnych informacji dla konsumentów. Nie wolno po prostu zamieść tego problemu
pod dywan. Przepisy powinny przewidywać sprawiedliwe i jednakowe wymogi dotyczące
etykietowania dla wszystkich producentów, bez względu na to, czy znajdują się oni w UE,
Chinach, Kanadzie czy jeszcze gdzie indziej.
Przemawiając w imieniu grupy politycznej ALDE, Britta REIMERS (ALDE – DE):
•
poparła stanowisko sprawozdawczyni w sprawie zmodyfikowanego genetycznie pyłku. Pyłek
jest komponentem, nie składnikiem; i
•
podkreśliła, że należy unikać tworzenia niepewności. Gdyby podjęta została decyzja
o wprowadzeniu wymogu etykietowania miodu, który może zawierać zmodyfikowany
genetycznie pyłek, wówczas inne środki spożywcze także mogące zawierać genetycznie
zmodyfikowane substancje powinny również podlegać takiemu wymogowi (np. jogurt).
5224/14
mw/HOD/lw
DPG
4
PL
Zabierając głos w imieniu grupy politycznej Verts/ALE, Bart STAES (Verts/ALE – BE):
•
nie zgodził się ze stanowiskiem sprawozdawczyni ani Komisji. Bardziej przemawia do niego
stanowisko posła Peterle;
•
zgodził się z wyrokiem Trybunału, w myśl którego pyłek jest składnikiem;
•
stwierdził, że etykieta powinna zawierać informacje o obecności substancji zmodyfikowanych
genetycznie, choć niekoniecznie trzeba na niej podawać same składniki; i
•
oświadczył, że nie chodzi o to, że cały miód będzie musiał być kontrolowany pod kątem
obecności substancji zmodyfikowanych genetycznie czy że pociągnie to za sobą dodatkowe
koszty. Wyrok już obowiązuje. Przywołał również przepisy obowiązujące obecnie
w Niemczech.
Przemawiając w imieniu grupy politycznej ECR, Janusz WOJCIECHOWSKI (ECR – PL) poparł
stanowisko sprawozdawczyni w tym, co się tyczy zmodyfikowanych genetycznie składników.
Renate SOMMER (PPE – DE):
•
poparła sprawozdawczynię;
•
stwierdziła, że pyłek nie jest składnikiem, ponieważ nie jest dodawany przez człowieka;
•
oświadczyła, że bzdurą jest twierdzenie, że miód zawierający zmodyfikowany genetycznie
pyłek nie jest bezpieczny do spożycia; i
•
ostrzegła przed ryzykiem, że nadmierne obwarowanie przepisami spowoduje wzrost kosztów,
uczyni z miodu dobro luksusowe i zwiększy jego przywóz spoza UE.
Kriton ARSENIS (S&D – GR) zaapelował o etykietowanie miodu zawierającego zmodyfikowany
genetycznie pyłek.
Chris DAVIES (ALDE – UK):
•
oświadczył, że debata dotyczy tak naprawdę poglądów poszczególnych posłów na organizmy
zmodyfikowane genetycznie i próby wykorzystania proponowanych przepisów do uzyskania
przewagi finansowej nad konkurentami;
•
przyznał, że zdaniem niektórych ludzi stawką są istotne zasady, jednak oświadczył, że zasady
stają się śmieszne, jeśli patrzy się na nie od tej strony;
5224/14
mw/HOD/lw
DPG
5
PL
•
zażartował, że skoro pyłek jest składnikiem miodu, to musi z pewnością być dodawany
sztucznie – a winą należy obarczyć pszczoły. Zieloni sugerują zdaje się, że „to złe pszczoły,
pszczoły-przestępcy rozmyślnie zanieczyszczają miód niebezpiecznym składnikiem”. Zdaniem
EFSA pyłek jest całkowicie nieszkodliwy, bez względu na to, czy pochodzi od roślin
zmodyfikowanych genetycznie czy nie. A zatem „pszczoły wykonują dobrą robotę, a Zieloni
powinni się od nich odczepić”.
James NICHOLSON (ECR – UK):
•
wyraził zawód, że komisja nie poparła „wysoce rozsądnego i zdecydowanie godnego pochwały”
sprawozdania przygotowanego przez sprawozdawczynię;
•
przypomniał, że branża pszczelarska boryka się z wieloma problemami. Aby ją ocalić, należy
poprzeć wniosek Komisji i poprawki uznające pyłek za komponent miodu;
•
zauważył, że komisja przedstawiła poprawki wprowadzające wymóg, by na etykiecie podać
składniki; taka etykieta informowałaby konsumentów o tym, że do miodu zostały dodane jakieś
substancje. Jest to niepotrzebne i zdezorientowałoby konsumentów; i
•
przekonywał, że europejscy producenci miodu powinni móc jak najpełniej korzystać
z możliwości rynku UE i nie powinna im tego utrudniać potyczka na słowa między unijnymi
instytucjami.
Sophie AUCONIE (PPE – FR), Jolanta HIBNER (PPE – PL), Christa KLAß (PPE – DE), Horst
SCHNELLHARDT (PPE – DE), Françoise GROSSETÊTE (PPE – FR), Astrid LULLING (PPE LU) i Izaskun BILBAO BARANDICA (ALDE – ES) stwierdzili, że pyłek nie jest składnikiem.
Posłanka HIBNER zaapelowała również, by w badaniach skupiono się na rzeczywistych
wyzwaniach stojących przed pszczelarzami, a nie na kontrolowaniu w produktach zawartości
zmodyfikowanego genetycznie pyłku.
Tonino PICULA (S&D – CR) stwierdził, że miód powinien być wytwarzany naturalnymi metodami
i nie w otoczeniu, w którym występują rośliny zmodyfikowane genetycznie.
Erik BÁNKI (PPE – HU) oświadczył, że obywatele mają prawo dowiedzieć się z etykiety, czy dany
miód zawiera zmodyfikowany genetycznie pyłek.
5224/14
mw/HOD/lw
DPG
6
PL
Komisarz Tonio BORG ponownie zabrał głos i:
•
stwierdził, że nie ma mowy, by do łańcucha żywnościowego dopuszczono organizmy
zmodyfikowane genetycznie nieobjęte zezwoleniem. Już istnieją przepisy, by zapobiegać takim
sytuacjom, i nie przestaną one obowiązywać;
•
zauważył, że próg 0,9% ma zastosowanie do przypadkowej obecności zmodyfikowanych
genetycznie substancji. Jeśli substancje takie wprowadzono rozmyślnie, próg ten ma wartość
zero;
•
oświadczył, że zdaniem Komisji i większości uczestników tej debaty pyłek jest naturalnym
komponentem miodu. To samo twierdzą pszczelarze. Błędem jest podejmowanie najpierw
decyzji, jakiego rodzaju etykietowanie jest konieczne, a następnie prowadzenie prac tak, by
dowieść, że pyłek jest składnikiem;
•
przypomniał, że Trybunał zwrócił uwagę, że nie ma w prawie przepisu stwierdzającego, czy
pyłek jest składnikiem czy komponentem. Trybunał zadecydował zatem – z braku takiego
przepisu – że jego zdaniem (nawet jeśli jest ono sprzeczne z Kodeksem Żywnościowym) pyłek
jest składnikiem, a nie komponentem. Nie uniemożliwia to jednak Parlamentowi zajęcia
stanowiska, że zgodnie z prawami natury pyłek jest komponentem, a nie składnikiem.
Wyjaśnienie prawa i wypełnienie luki nie podważa wyroku Trybunału. Stanowienie prawa jest
zadaniem ustawodawcy, a nie Trybunału;
•
oświadczył, że zmodyfikowany genetycznie pyłek już wymaga zezwolenia – i ten wymóg
pozostanie. Nic się w tym względzie nie zmienia. Nadal obowiązywać będą zwykłe zasady
etykietowania, tak samo jak obecnie. Wciąż niedozwolona będzie modyfikacja genetyczna bez
zezwolenia; i
•
ponownie zaapelował o porozumienie w pierwszym czytaniu – jeszcze za prezydencji greckiej.
Sprawozdawczyni ponownie zabrała głos i:
•
stwierdziła, że z debaty wynika, iż w dyskusjach chodzi o organizmy zmodyfikowane
genetycznie i o etykietowanie. Jednak samo sprawozdanie nie dotyczy tych kwestii;
•
podkreśliła stanowisko komisarza, że do wszystkich środków spożywczych, w tym do miodu,
zastosowanie ma próg przypadkowej obecności zmodyfikowanych genetycznie substancji
wynoszący 0,9%. Ci spośród posłów, którzy chcą potraktować miód wyjątkowo, powinni
bardzo wyraźnie zdawać sobie sprawę ze swoich motywów i ewentualnego wpływu na branżę
pszczelarską;
5224/14
mw/HOD/lw
DPG
7
PL
•
zauważyła, że wprowadzona przez komisję poprawka dotycząca odległości 10 km sugeruje, że
Komisja powinna przeanalizować tę wartość, ale podkreśliła fakt, że poprawka nie gwarantuje
tej wartości i że w ogóle nie istnieje instrument, który mógłby ją zagwarantować;
•
wstrząsnęło nią, jak bardzo niektórzy spośród jej kolegów są skłonni stosować się do wyroku
Trybunału tylko dlatego, że to właśnie Trybunał tak orzekł. Co prawda Trybunał pełni bardzo
ważną funkcję, ale Parlament i Rada jako współustawodawcy także pełnią bardzo ważną
funkcję polegającą na rozważeniu, jaki kształt nadać przepisom na podstawie uwag Trybunału; i
•
podkreśliła fakt, że przedmiotem proponowanej dyrektywy jest żywność, a nie zmodyfikowane
genetycznie organizmy.
III.
GŁOSOWANIE
Podczas głosowania 15 stycznia 2014 r. Parlament przyjął 14 poprawek (poprawki 2, 6-8, 12–20
i 23). Tekst wniosku Komisji, do którego wprowadzono poprawki, znajduje się w załączniku do
niniejszej noty.
Głosowanie nad rezolucją ustawodawczą przełożono na późniejszą sesję, tym samym nie
zamykając pierwszego czytania. Zamiast tego wniosek został odesłany do Komisji Ochrony
Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności zgodnie z art. 57 ust. 2
regulaminu Parlamentu Europejskiego.
____________________
5224/14
mw/HOD/lw
DPG
8
PL
ZAŁĄCZNIK
(15.01.2014)
P7_TA-PROV(2014)0028
Miód ***I
Poprawki przyjete przez Parlament Europejski w dniu 15 stycznia 2014 r. w sprawie wniosku
dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady
2001/110/WE odnoszącą się do miodu (COM(2012)0530 – C7-0304/2012 – 2012/0260(COD)) 1
a)
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
I.
Poprawka 17
1.
Wniosek dotyczący dyrektywy
2.
Motyw 1
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
(2)
(1) Dyrektywa 2001/110/WE1
definiuje miód jako naturalnie słodką
substancję produkowaną przez pszczoły.
Miód składa się zasadniczo z różnych
cukrów, przeważnie fruktozy i glukozy, jak
również innych substancji takich jak
kwasy organiczne, enzymy oraz stałe
cząstki pochodzące ze zbioru miodu.
Dyrektywa 2001/110/WE zachowuje
naturalną charakterystykę miodu poprzez
ograniczenie ludzkich interwencji
mogących zmienić skład miodu.
Dyrektywa ta zabrania w szczególności
dodawania do miodu jakichkolwiek
składników żywności, w tym dodatków do
żywności, oraz dodatków innych niż sam
miód. Dyrektywa ta zabrania też usuwania
jakichkolwiek komponentów szczególnych
dla miodu, w tym pyłku, chyba że jest to
nieuniknione podczas usuwania obcych
substancji. Wymogi te są zgodne z normą
dotyczącą miodu w Kodeksie
żywnościowym.
(1)
(1) W następstwie wyroku
Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6
września 2011 r. w sprawie C-442/098
pyłek w miodzie należy uznać za składnik
w rozumieniu dyrektywy 2000/13/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia
ustawodawstw państw członkowskich w
zakresie etykietowania, prezentacji i
reklamy środków spożywczych9. Wyrok
Trybunału opierał się na rozważaniach
opartych na przedstawionych mu faktach,
zgodnie z którymi obecność pyłku w
miodzie wynika głównie z odwirowywania
dokonanego przez pszczelarza celem
zebrania miodu. Tymczasem pyłek dostaje
się do ula wyłącznie w wyniku
działalności pszczół i występuje w miodzie
w sposób naturalny niezależnie od
odwirowywania dokonywanego przez
pszczelarza celem zebrania miodu. Z tego
powodu konieczne jest, by – bez
uszczerbku dla stosowania rozporządzenia
(WE) nr 1829/2003 Parlamentu
1
Poprawka
Sprawa została odesłana do właściwej komisji w celu ponownego rozpatrzenia zgodnie z art. 57
ust. 2 akapit drugi regulaminu(A7-0440/2013).
5224/14
mw/HOD/lw
DPG
9
PL
Europejskiego i Rady z dnia 22 września
2003 r. w sprawie genetycznie
zmodyfikowanej żywności i paszy10 do
zmodyfikowanego genetycznie pyłku w
miodzie – uściślić, że w miodzie, który jest
substancją naturalną nie zawierającą
składników, pyłek jest komponentem, a
nie składnikiem w rozumieniu dyrektywy
2000/13/WE. Należy zatem odpowiednio
zmienić dyrektywę Rady 2001/110/WE z
dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącą się do
miodu11.
(3)
__________________
(4)
__________________
(5)
11
(6)
1
Dz.U. L 10 z 12.1.2002, s. 47.
Dz.U. L 10 z 12.1.2002, s. 47.
Poprawka 2
Wniosek dotyczący dyrektywy
3.
Motyw 1 a (nowy)
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
Poprawka
(7)
(8)
(1a) Aby uwzględnić rosnące
uwrażliwienie konsumentów na obecność
genetycznie zmodyfikowanych
organizmów w żywności, ich prawo do
uzyskiwania informacji na ten temat
i zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr
1169/2011, należy odpowiednio zmienić
dyrektywę Rady 2001/110/WE*.
(9)
(10) * Dyrektywa Rady 2001/110/WE z
dnia 20 grudnia 2001 r. odnosząca się do
miodu (Dz.U. L 10 z 12.1.2002, s. 47).
Poprawka 18
4.
Wniosek dotyczący dyrektywy
5.
Motyw 1 b (nowy)
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
Poprawka
(12) (1b) Pyłek jest częścią kryteriów
składu miodu, określonych w dyrektywie
2001/110/WE. Dostępne dowody – w tym
dane empiryczne i naukowe –
potwierdzają, że pszczoły miodne są
powodem obecności pyłku w miodzie.
Grudki pyłku wpadają do nektaru, który
jest zbierany przez pszczoły miodne.
(11)
5224/14
mw/HOD/lw
DPG
10
PL
Zebrany nektar zawierający grudki pyłku
jest przetwarzany przez pszczoły w ulu
w miód. Zgodnie z dostępnymi danymi
pyłek w miodzie może pochodzić z pyłku
na pszczelich włoskach, pyłku unoszącego
się w powietrzu wewnątrz ula oraz z pyłku
umieszczonego przez pszczoły
w komórkach, które mogą przypadkowo
otworzyć się podczas pozyskiwania miodu
przez podmioty gospodarcze. W związku
z tym pyłek dostaje się do ula wyłącznie
w wyniku działalności pszczół i występuje
w miodzie w sposób naturalny, niezależnie
od zbierania miodu przez podmioty
gospodarcze. Oznacza to, że podmioty
gospodarcze nie dodają celowo pyłku do
miodu, a tego rodzaju dodatki są
zabronione na mocy dyrektywy nr
2001/110/WE.
Poprawka 19
6.
Wniosek dotyczący dyrektywy
7.
Motyw 1 c (nowy)
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
Poprawka
(13)
(14) (1c) Rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/20111
definiuje „składnik” jako każdą
substancję użytą przy wytworzeniu lub
przygotowywaniu środka spożywczego i
nadal obecną w produkcie gotowym,
nawet w zmienionej formie. Definicja ta
implikuje celowe wykorzystanie danej
substancji przy wytworzeniu lub
przygotowaniu środka spożywczego.
Uwzględniając naturalny charakter
miodu, a zwłaszcza naturalne przyczyny
obecności komponentów szczególnych dla
miodu, w tym także pyłku, konieczne jest
wyjaśnienie, że ani pyłek, ani żaden inny
komponent szczególny dla miodu nie
powinny być uznawane za „składniki”
miodu w rozumieniu przepisów
rozporządzenia (UE) nr 1169/2011.
(15)
(16)
(17)
(18) 1Rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011
z dnia 25 października 2011 r. w sprawie
przekazywania konsumentom informacji
5224/14
__________________
mw/HOD/lw
DPG
11
PL
na temat żywności (Dz.U. L 304 z
22.11.2011, s. 18).
Poprawka 6
Wniosek dotyczący dyrektywy
8.
Motyw 1 d (nowy)
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
Poprawka
(20) (1d) Ponieważ miód jest
produktem naturalnym, nie powinien
podlegać wymogowi etykietowania
w postaci wykazu składników.
(19)
Poprawka 23
9.
Wniosek dotyczący dyrektywy
10.
Motyw 1 e (nowy)
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
Poprawka
(22) (1e) Środki w zakresie
współistnienia upraw na szczeblu państw
członkowskich ustanowione zgodnie z art.
26a dyrektywy 2001/18/WE powinny
gwarantować brak konieczności
przeprowadzania standardowych analiz
miodu, między innymi poprzez
wprowadzenie wymogów dotyczących
minimalnej odległości.
(21)
Poprawka 7
Wniosek dotyczący dyrektywy
11.
Motyw 4
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
(23) (4) Załączniki do dyrektywy
2001/110/WE zawierają elementy
techniczne, które będą być może musiały
zostać dostosowane lub zaktualizowane
dla uwzględnienia zmian w odpowiednich
normach międzynarodowych. W
dyrektywie tej nie powierza się Komisji
odpowiednich uprawnień koniecznych do
(24)
5224/14
Poprawka
skreślony
mw/HOD/lw
DPG
12
PL
szybkiego dostosowania lub aktualizacji
wspomnianych załączników, tak by
uwzględniały one zmiany w normach
międzynarodowych. Dlatego też, celem
spójnego wykonania dyrektywy
2001/110/WE, Komisji należy ponadto
powierzyć uprawnienie do dostosowania i
aktualizacji załączników do tej dyrektywy
celem uwzględnienia nie tylko postępu
technicznego, ale także zmian w normach
międzynarodowych.
Poprawka 8
Wniosek dotyczący dyrektywy
12.
Motyw 6
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
(25) (6) Dlatego, aby uwzględnić postęp
techniczny i w stosownych przypadkach
zmiany w normach międzynarodowych,
Komisji należy przekazać uprawnienia do
przyjmowania aktów zgodnie z art. 290
Traktatu celem dostosowania lub
aktualizacji charakterystyki technicznej
odnoszącej się do opisów i definicji
produktów w załącznikach do dyrektywy
2001/110/WE.
(26)
Poprawka
skreślony
Poprawka 20
13.
Wniosek dotyczący dyrektywy
14.
Artykuł 1 – punkt 1
Dyrektywa 2001/110/WE
Artykuł 2 – punkt 5
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
(27) 5. Pyłku, który jest naturalnym
komponentem szczególnym dla miodu, nie
uznaje się za składnik, w rozumieniu art. 6
ust. 4 dyrektywy 2000/13/WE, produktów
określonych w załączniku 1 do niniejszej
dyrektywy.”;
Poprawka
(28) 5. Pyłku, który jest naturalnym
komponentem szczególnym dla miodu, w
rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. f)
rozporządzenia (UE) nr 1169/2011, nie
uznaje się za składnik produktów
określonych w załączniku 1 do niniejszej
dyrektywy.
5224/14
mw/HOD/lw
DPG
13
PL
Poprawka 12
Wniosek dotyczący dyrektywy
15.
Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 3
Dyrektywa 2001/110/WE
Artykuł 6
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
−
Artykuł 6
−
(29) Komisja jest uprawniona do
przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z
art. 6a w celu zmiany charakterystyki
technicznej w odniesieniu do nazw,
opisów i definicji produktów w załączniku
I oraz do kryteriów składu miodu w
załączniku II, by uwzględnić postęp
techniczny oraz, w stosownych
przypadkach, zmiany w odpowiednich
normach międzynarodowych.
Poprawka
skreślony
(30)
Poprawka 13
Wniosek dotyczący dyrektywy
16.
Artykuł 1 – punkt 3
Dyrektywa 2001/110/WE
Artykuł 6a – ustęp 2
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
Poprawka
(31) 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów
delegowanych, o których mowa w art. 4 i
6, powierza się Komisji na czas
nieokreślony od dnia (...) r. (Urząd
Publikacji wprowadza datę wejścia w życie
niniejszego aktu zmieniającego).
(32) 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów
delegowanych, o których mowa w art. 4,
powierza się Komisji na okres pięciu lat od
dnia …*. Komisja sporządza
sprawozdanie dotyczące przekazania
uprawnień nie później niż dziewięć
miesięcy przed końcem okresu pięciu lat.
Przekazanie uprawnień zostaje
automatycznie przedłużone na takie same
okresy, chyba że Parlament Europejski
lub Rada sprzeciwią się takiemu
przedłużeniu nie później niż trzy miesiące
przed końcem każdego okresu.
(33)
(34)
5224/14
__________________________
mw/HOD/lw
DPG
14
PL
(36) * Dz.U. – proszę wstawić datę: data
wejścia w życie niniejszej dyrektywy
zmieniającej.
(35)
Poprawka 14
Wniosek dotyczący dyrektywy
17.
Artykuł 1 – punkt 3
Dyrektywa 2001/110/WE
Artykuł 6 a – ustęp 3
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
(37) 3. Przekazanie uprawnień, o którym
mowa w art. 4 i 6, może zostać w
dowolnym momencie odwołane przez
Parlament Europejski lub przez Radę.
Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie
określonych w niej uprawnień. Decyzja
o odwołaniu staje się skuteczna od
następnego dnia po jej opublikowaniu
w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej lub w określonym w tej
decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa
ona na ważność już obowiązujących aktów
delegowanych.
Poprawka
(38) 3. Przekazanie uprawnień, o którym
mowa w art. 4, może zostać w dowolnym
momencie odwołane przez Parlament
Europejski lub przez Radę. Decyzja
o odwołaniu kończy przekazanie
określonych w niej uprawnień. Decyzja
o odwołaniu staje się skuteczna od
następnego dnia po jej opublikowaniu
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
lub w określonym w tej decyzji
późniejszym terminie. Nie wpływa ona na
ważność jakichkolwiek już
obowiązujących aktów delegowanych.
Poprawka 15
Wniosek dotyczący dyrektywy
18.
Artykuł 1 – punkt 3
Dyrektywa 2001/110/WE
Artykuł 6 a – ustęp 5
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
(39) Akt delegowany przyjęty na
podstawie art. 4 i 6 wchodzi w życie, tylko
jeśli Parlament Europejski albo Rada nie
wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch
miesięcy od przekazania tego aktu
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie
Parlament Europejski, lub jeśli, przed
upływem tego terminu, zarówno Parlament
Europejski, jak i Rada poinformowały
Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin
ten przedłuża się o dwa miesiące z
Poprawka
(40) Akt delegowany przyjęty na
podstawie art. 4 wchodzi w życie tylko
wtedy, kiedy Parlament Europejski albo
Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie
dwóch miesięcy od przekazania tego aktu
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub
kiedy przed upływem tego terminu
zarówno Parlament Europejski, jak i Rada
poinformowały Komisję, że nie wniosą
sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa
miesiące z inicjatywy Parlamentu
5224/14
mw/HOD/lw
DPG
15
PL
inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub
Rady.
Europejskiego lub Rady.
Poprawka 16
Wniosek dotyczący dyrektywy
19.
Artykuł 2 – ustęp 1 – akapit pierwszy
−
Tekst proponowany przez Komisję
−
Poprawka
(41)
Państwa członkowskie
wprowadzają w życie przepisy ustawowe,
wykonawcze i administracyjne niezbędne
do wykonania art. 1 pkt 1 najpóźniej do
dnia […] r. Niezwłocznie przekazują
Komisji tekst tych przepisów.
(42) Państwa członkowskie
wprowadzają w życie przepisy ustawowe,
wykonawcze i administracyjne niezbędne
do wykonania art. 1 pkt 1 najpóźniej do
dnia … *. Niezwłocznie przekazują
Komisji tekst tych przepisów.
(43)
(44)
(45)
(46) * Dz.U. – proszę wstawić datę: 12
miesięcy po wejściu w życie niniejszej
dyrektywy zmieniającej.
5224/14
___________________
mw/HOD/lw
DPG
16
PL