ProSpecT Astrovirus Microplate Assay [PL]

ekonomiczną, wiarygodną i szybką metodę przesiewową7.
ProSpecT Astrovirus
PL
Test mikropłytkowy
R240196
96
1. PRZEZNACZENIE
Test ProSpecTTM Astrovirus jest jakościowym amplifikowanym
testem immunoenzymatycznym do wykrywania astrowirusa w
próbkach ludzkiego stolca.
2. OMÓWIENIE
Astrowirusy (rodzina Astroviridae) są małymi (28 nm), okrągłymi
wirusami z jednoniciowym RNA o dodatniej polarności, które
charakteryzują się wyraźnym kształtem gwiazdki1,2. Wyróżniono
przynajmniej osiem ludzkich serotypów3.
Astrowirusy uważa się obecnie za powszechną przyczynę
wirusowych zapaleń żołądka i jelit u małych dzieci na całym
świecie3,4. Okres inkubacji wynosi 3-4 dni, a objawy utrzymują się
zwykle 2-3 dni, jednak mogą utrzymywać się do 12 dni u osób
immunokompetentnych i znacznie dłużej u osób o obniżonej
odporności. Najnowsze doniesienia wskazują, że częstość
zakażeń astrowirusem mogła być znacznie zaniżona w związku
z ograniczeniami dostępnych metod diagnostycznych. Badania
te sugerują, że po rotawirusie, astrowirus może być drugą co do
częstości przyczyną wirusowych zapaleń żołądka i jelit u niemowląt
i trzecim co do częstości drobnoustrojem chorobotwórczym po
Salmonella sp i rotawirusie w zakresie biegunek w warunkach
pozaszpitalnych5,6,7. Astrowirusy są związane z masowym
pojawianiem się zapaleń żołądka i jelit w szpitalach, w rodzinach,
w warunkach pozaszpitalnych i w instytucjach. Ponadto wybuchy
masowe pojawianie się zakażeń przenoszonych przez żywność
obserwowano w Japonii8,9.
Dotąd tradycyjnie zakażenia astrowirusów rozpoznawano
za pomocą mikroskopów elektronowych (EM). Metoda
mikroskopowa opiera się na dobrym zachowaniu struktur
morfologicznych próbki i umiejętnościach analityka. Jednak,
ponieważ tylko 10% cząstek astrowirusa ma charakterystyczną
budowę przypominającą gwiazdę, wykrywanie często może być
utrudnione prowadząc do nieprawidłowego rozpoznania10,11.
Ponadto w związku z małym rozmiarem astrowirusów
zaobserwowanie ich jest trudniejsze niż w przypadku rotawirusów
i mogą być mylone z kształtami innych małych wirusów o
okrągłym kształcie. W związku z tym posługiwanie się tylko
metodą rozpoznania budowy pod mikroskopem elektronowym
powoduje zaniżenie częstości występowania tych wirusów.
Chociaż poczyniono postępy w technikach posiewów12,13 rzadko
jest to metoda z wyboru w związku z brakiem czułości. Najnowsze
postępy w zakresie procedur diagnostycznych obejmują
hybrydyzację dot blot, PCR i EIA11,14,15. Dostępność swoistych
anty-surowic przygotowanych przeciwko epitopom swoistym
dla grupy, genu lub typu spowodowała opracowanie testów
immunologicznych dla bezpośredniego wykrywania antygenu15.
Wykazano, że takie testy zwiększyły czułość w porównaniu
do badania mikroskopem elektronowym i oferują bardziej
Niedawno amplifikowane testy immunologiczne nowej
generacji obejmujące metodę znakowania i amplifikacji sygnału
wykazały lepszą czułość w porównaniu do metod amplifikacji
cząsteczkowej16,17.
Kod serii
Graniczne temperatury przechowywania
Test ProSpecT Astrovirus jest jakościowym amplifikowanym
testem immunoenzymatycznym do szybkiego wykrywania
astrowirusa w próbkach ludzkiego stolca. Test wykorzystuje
połączenie swoistych dla genu przeciwciał monoklonalnych i
poliklonalnych w połączeniu z amplifikacją znakowania w celu
wykrywania wszystkich znanych szczepów ludzkich astrowirusów
w mikropłytkowym teście immunologicznym
96 - Każdy zestaw zawiera materiały do wykonania 96
oznaczeń.
- Okres przechowywania zestawu został podany na
zewnętrznej etykiecie opakowania.
3. Wszystkie komponenty przechowywać w temperaturze 2-8 °C.
ZASADA DZIAŁANIA TESTU
Test mikropłytkowy ProSpecT Astrovirus wykorzystuje przeciwciało
poliklonalne i koniugat polimeru dekstranu przy dużym udziale
cząsteczek enzymu i przeciwciał w teście immunologicznym
fazy stałej do wykrywania antygenu astrowirusa. Odrywalne
mikrostudzienki są opłaszczone przeciwciałem poliklonalnym
swoistym dla genu astrowirusa. Zawiesina stolca jest dodawana
do mikrostudzienek. W przypadku obecności w próbce antygenu
astrowirusa wiąże się on z fazą stałą. Przeciwciało monoklonalne
swoiste dla genu skoniugowane z dekstranem wiąże się z
antygenem astrowirusa przechwyconym na fazie stałej, wiążąc
w ten sposób skoniugowany kompleks polimeru obejmujący
kilka cząstek enzymu (znakowana amplifikacja). Do wykrywania
związanego enzymu stosowany jest chromogen, który powoduje
zmianę zabarwienia po dodaniu kwasu. Intensywność zabarwienia
znacznie powyżej poziomów tła oznacza obecność antygenu
astrowirusa w próbce.
Schemat zasady testu ProSpecT Astrovirus
Substrat
Zabarwienie
Faza stała
Substrat
Zabarwienie
Przeciwciało
opłaszczające płytkę
Wirus
Na podstawie amplifikacji znakowania
Substrat
Zabarwienie
Cząsteczka
polimeru
HRP
Skoniugowane
przeciwciało
4. DEFINICJE SYMBOLI
Poniższe symbole zostały użyte w informacji o produkcie.
Kod wyrobu i numer katalogowy
Zapoznać się z instrukcją użycia
N
Zawartość wystarcza na „N” testów
Producent
Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro
szkieletem polimeru dekstranu związanym
z kilkoma cząsteczkami peroksydazy
chrzanowej (HRP) w buforowym roztworze
białkowym,
zawierającym
środek
przeciwbakteryjny i niebieski barwnik.
Data ważności
5. 120ml - Koncentrat buforu płuczącego
(x10): buforowy roztwór fosforanowy
zawierający środek przeciwbakteryjny i
detergent
ZAWARTOŚĆ ZESTAWU
10-krotny koncentrat buforu płuczącego
należy rozcieńczać dodając 1 część
koncentratu do 9 części wody destylowanej
lub dejonizowanej. Rozcieńczony bufor
płuczący zachowuje stabilność przez 30
dni, pod warunkiem przechowywania w
temperaturze 2-8 °C
Przed użyciem umożliwić wszystkim odczynnikom osiągnięcie
temperatury pokojowej (20-25 °C) i delikatnie wymieszać.
Wszystkie niezużyte odczynniki przechowywać po użyciu w
temperaturze 2-8 °C.
12ml - Substrat:
3,3’-5,5’-tetrametylobenzydyna w
buforze o lekko kwaśnym odczynie
Wszystkie odczynniki, za wyjątkiem buforu płuczącego, są
dostarczane gotowe do użycia. W przypadku odmierzania
odczynników do użycia przy pomocy pipet wielokanałowych, nie
wlewać nadmiaru odczynnika z powrotem do butelki.
Instrukcja użycia
Pipety transferowe
Pokrywa mikropłytki
Certyfikat zawartości
Karta procedury
Jedna płytka z 96 studzienkami
do
mikromiareczkowania
złożona
z 8 odłamywanych pasków po 8
mikrostudzienek, pokrytych specyficznym
poliklonalnym przeciwciałem króliczego
przeciwko
astrowirusowi.
Zestaw
zawiera szczelnie zamykaną torebkę
foliową
z
pochłaniaczem
wilgoci,
do
przechowywania
nie
zużytych
mikrostudzienek. Mikrostudzienki można
używać w okresie do 16 tygodni od
pierwszego otwarcia, pod warunkiem
prawidłowego przechowywania w torebce.
Jedna butelka każdego z poniższych preparatów:
120ml - Rozcieńczalnik do próbek: sól
fizjologiczna buforowana roztworem TRIS,
zawierająca środek przeciwbakteryjny i
czerwony barwnik
4ml - Kontrola dodatnia: Inaktywowany
astrowirus typ 1 (niezakaźne białko
rekombinowane) w buforze zawierającym
środek przeciwbakteryjny
4ml - Kontrola ujemna: sól fizjologiczna
buforowana roztworem TRIS, zawierająca
środek przeciwbakteryjny i czerwony
barwnik
12ml – Koniugat polimeru: Specyficzne
monoklonalne przeciwciało przeciwko
genowi astrowirusa skoniugowane ze
12ml - Roztwór zatrzymujący reakcję:
kwas siarkowy 0,46 mol/l
6. ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
- Do badań diagnostycznych in vitro. Wszystkie osoby
wykonujące testy przy użyciu omawianego produktu muszą być
przeszkolone z zakresu jego użycia i muszą posiadać doświadczenie
w procedurach laboratoryjnych.
Informacje na temat ewentualnych szkodliwych składników
znajdują się w Karcie Charakterystyki Bezpieczeństwa Materiału
(MSDS) i na etykietach produktu.
INFORMACJE DOTYCZĄCE ZDROWIA I BEZPIECZEŃSTWA
6.1. K
ontrola dodatnia zawiera białko rekombinowane
astrowirusa typ 1, z którym należy się obchodzić i usuwać
jak z materiałem potencjalnie zakaźnym.
6.2. R
oztwór zatrzymujący reakcję zawiera kwas siarkowy (0,46
mol/l).
6.3. B
ufor płuczący zawiera substancje działające potencjalnie
uczulająco na skórę ( <1% v/v). Unikać kontaktu ze skórą.
Nosić jednorazowe rękawiczki winylowe lub nitrylowe.
6.4. N
ie spożywać żywności ani napojów, nie palić tytoniu, nie
przechowywać ani nie przygotowywać żywności oraz nie
nakładać kosmetyków w wyznaczonym obszarze pracy.
6.5. Nie pipetować materiałów ustami.
6.6. P
odczas obchodzenia się z próbkami klinicznymi i
odczynnikami należy nosić rękawice jednorazowe. Zawsze
myć ręce po zakończeniu pracy z materiałami zakaźnymi.
6.7. W
szelkie próbki kliniczne należy usuwać zgodnie z lokalnymi
przepisami prawa.
6.8. O
dczynniki ProSpecT Astrovirus zawierają zastrzeżony
środek przeciwbakteryjny, który nie stanowi zagrożenia
dla użytkownika w przypadku zachowania normalnych
laboratoryjnych środków ostrożności i bezpieczeństwa.
ANALITYCZNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
6.9. Zabrania się używania składników po upływie terminu
ważności wydrukowanego na etykietach. Nie mieszać ani
nie zamieniać następujących odczynników ponieważ może
to negatywnie wpływać na wydajność:- płytka, koniugat
oraz kontrole.
6.10.Następujące wspólne odczynniki można używać wraz z
różnymi produktami ProSpecT:- bufor płuczący, substrat
TMB i roztwór zatrzymujący reakcję.
6.11.Nie dopuszczać do zanieczyszczenia odczynników.
6.12.W przypadku stosowania butelek z zakraplaczem, należy
upewnić się, że wszystkie kontrole i odczynniki są dodawane
w ten sam sposób. (Użycie równocześnie pipet i zakraplaczy
może negatywnie wpływać na działanie zestawu).
6.13.Do każdej próbki, kontroli i odczynnika należy używać
oddzielnych pipet jednorazowych (w przypadku nie
korzystania z butelek z zakraplaczem), aby uniknąć
zanieczyszczeń krzyżowych próbek, kontroli lub
odczynników, które mogą prowadzić do błędnych wyników.
6.14.Wodę dejonizowaną lub destylowaną do rozcieńczania
stężonych odczynników należy przechowywać w czystych
pojemnikach, aby nie dopuścić do zanieczyszczenia
mikrobiologicznego.
Przed wykonaniem testu próbki można przechowywać w temp.
2-8 °C przez 8 dni. Długoterminowe przechowywanie próbek
stolca wymaga zastosowania temperatury -20 °C.
8. PROCEDURA
WYMAGANE MATERIAŁY DOSTARCZONE
Patrz zawartość zestawu, rozdział 5
MATERIAŁY NIEZBĘDNE, LECZ NIE DOSTARCZONE
Pojemniki do pobierania próbek stolca
Czyste pojemniki jednorazowe z zakrętkami (minimalna
pojemność 3 ml) do przygotowywania próbek stolca
Czysty papier chłonny (na którym można osuszyć mikrostudzienki)
Mikropipety precyzyjne i końcówki jednorazowe pozwalające
odmierzać 50 µl, 100 µl i 1000 µl
Pojemnik na odpady wraz ze świeżym środkiem dezynfekującym
Czasomierz
Butelka na bufor płuczący
Woda destylowana lub dejonizowana
OPCJONALNE MATERIAŁY NIE DOSTARCZONE
Czytnik mikrostudzienek do odczytów przy długości fali 450 nm
(opcjonalnie z odniesieniem 620-650nm)
6.15.Nie dopuszczać do zanieczyszczenia jonami metali i środkami
utleniającymi.
Mieszadło wirowe z adapterem do płytek lub wstrząsaczinkubator płytek
6.16.Nie używać substratu, który przybrał barwę niebieską przed
dodaniem do mikrostudzienek.
Automatyczna płuczka płytek lub sprzęt odpowiedni do płukania
pasków z 8 mikrostudzienkami
6.17.Chronić koniugat i substrat przed światłem.
PROCEDURA
8.1. Otworzyć torebkę foliową, wyjąć wymaganą liczbę pasków
mikropłytek i umieścić je w uchwycie pasków mikropłytek.
Należy wykorzystać jedną studzienkę na kontrolę ujemną
i jedną studzienkę na kontrolę dodatnią. W przypadku
użycia mniej niż 8 studzienek, należy odłamać wymaganą
liczbę studzienek od paska i umieścić niewykorzystane
studzienki z powrotem w torebce foliowej z pochłaniaczem
wilgoci. SZCZELNIE ZAMKNĄĆ TOREBKĘ, ABY ZABEZPIECZYĆ
PRZED WILGOCIĄ I UMIEŚCIĆ Z POWROTEM W MIEJSCU
PRZECHOWYWANIA W TEMPERATURZE 2-8°C.
6.18.Nie można ponownie wykorzystywać mikrostudzienek.
6.19.Niezużyty bufor płuczący o stężeniu roboczym można
przechowywać do następnego użycia przez maksymalnie 30
dni w temperaturze 2-8°C. Gdy zbiorniki buforu płuczącego
nie są używane, należy je przepłukać wodą dejonizowaną
lub destylowaną i pozostawić do wyschnięcia.
6.20.Sprzęt używany do mycia ręcznego lub automatycznego
musi być wolny od zanieczyszczeń mikrobiologicznych,
prawidłowo skalibrowany i konserwowany zgodnie z
instrukcjami producenta.
6.21.W przypadku stosowania butelek odczynników z
zakraplaczem, butelki należy trzymać pionowo, ustawiając
wylotem około 5 mm nad mikrostudzienką. Delikatnie
ścisnąć butelkę i upewnić się, czy krople spadają swobodnie
do mikrostudzienek, nie dotykając ich ścianek. Nie
dopuszczać do zanieczyszczenia wylotów zakraplaczy.
7. POBIERANIE PRÓBEK STOLCA
Próbki stolca należy pobierać jak najszybciej po wystąpieniu
objawów.
Próbki stolca do bezpośrednich testów należy pobierać do
pojemników, które nie zawierają pożywek, konserwantów,
surowic zwierzęcych, jonów metali, środków utleniających ani
detergentów, ponieważ wszystkie te dodatki mogą zakłócać
działanie testu ProSpecT Astrovirus.
W przypadku pobrania wymazów odbytniczych, muszą one
zawierać ilość materiału stolca wystarczającą do uzyskania 10%
zawiesiny stolca (patrz rozdział 8).
ROZCIEŃCZANIE PRÓBEK STOLCA
Dodać 1 ml rozcieńczalnika do próbek do odpowiednio
oznaczonego pojemnika i użyć do przygotowania 10% zawiesiny
lub roztworu próbki stolca dodając około 0,1 g stałego stolca
(porcja wielkości niewielkiego ziarnka grochu) lub około 100 µl
płynnego stolca przy użyciu pipet do przenoszenia. Dokładnie
wymieszać i pozostawić pipetę do przenoszenia w pojemniku do
późniejszego użycia.
Obracać wymazy odbytnicze w 1 ml rozcieńczalnika do próbek
wyciskając wacik o ściankę pojemnika, aby uwolnić materiał
stolca. Dokładnie wymieszać.
Zawiesiny stolca uprzednio zakonserwowane w formalinie
należy jeszcze rozcieńczyć w rozcieńczalniku do próbek ProSpecT
Astrovirus, aby przygotować 10% zawiesinę stolca przed
wykonaniem testu.
Próbki stanowiące zawiesinę lub rozcieńczone w rozcieńczalniku
do próbek ProSpecT Astrovirus można przechowywać w temp.
2-8 °C przez 8 dni przed wykonaniem testu.
UWAGA: Próbki stolca przygotowane w rozcieńczalniku do
próbek testu ProSpecT Adenovirus, ProSpecT Rotavirus i
ProSpecT Norovirus mogą być również badane w teście ProSpecT
Astrovirus. Użycie alternatywnych rozcieńczalników do próbek
nie zostało zaaprobowane.
8.2. D
odać 2 krople (lub 100 µl) każdej rozcieńczonej próbki,
kontroli ujemnej lub kontroli dodatniej do oddzielnych
mikrostudzienek. W każdej partii testów należy umieścić co
najmniej jedną kontrolę ujemną i jedną kontrolę dodatnią.
8.3. P
o dodaniu wszystkich próbek i kontroli, za pomocą
mikropipety dodać 100 µl koniugatu do każdej
mikrostudzienki i delikatnie mieszać przez 20-30 sekund.
8.4. P
rzykryć płytkę i inkubować w temperaturze 20-30 °C przez
60 +/- 5 minut.
8.5. W
ytrząsnąć lub odessać zawartość studzienek. Przepłukać
wypełniając każdą studzienkę rozcieńczonym buforem
płuczącym (~350-400 µl na każdą studzienkę). Wytrząsnąć
lub odessać cały płyn ze studzienek po każdym płukaniu.
Przepłukać łącznie 5 razy. Po ostatnim płukaniu usunąć
zawartość i wystukać płytkę na czystych ręcznikach
papierowych lub odessać. W przypadku korzystania z
automatycznej płuczki, należy je zaprogramować do
wykonania 5 cykli płukania. Płuczka powinna być prawidłowo
skalibrowana, aby zapewnić całkowite napełnienie i
opróżnienie mikrostudzienek pomiędzy każdym płukaniem.
Po ostatnim płukaniu płytkę należy odwrócić i wystukać na
papierze chłonnym, aby usunąć ostatnie resztki buforu.
8.6. D
odać 2 krople (lub 100 µl) substratu do każdej
mikrostudzienki.
8.7. P
rzykryć płytkę i inkubować w temperaturze 20-30 °C przez
10 minut
8.8. M
ikropłytki można odczytać wzrokowo natychmiast po
drugiej inkubacji (patrz rozdziały 9 i 10).
8.9. M
ożna również zatrzymać reakcję substratu dodając 2
krople (lub 100 µl) roztworu zatrzymującego reakcję do
każdej mikrostudzienki. Sprawdzić dokładność wymieszania
mikrostudzienek przed odczytaniem wyników. Zabarwiony
produkt zachowuje stabilność przez maksymalnie 30 minut
po dodaniu roztworu zatrzymującego reakcję.
8.10.Dokonać odczytu spektrofotometrycznego przy długości fali
450 nm (patrz rozdziały 9 i 10).
9. KONTROLA JAKOŚCI
Przy każdym wykonaniu testu należy uwzględnić co najmniej
jedną kontrolę dodatnią i jedną kontrolę ujemną.
OCENA WZROKOWA
Wszystkie mikrostudzienki z kontrolą ujemną powinny być
bezbarwne. Jeżeli tak nie jest, nie należy wykonywać wzrokowej
oceny wyników.
Mikrostudzienki zawierające kontrolę dodatnią powinny posiadać
wyraźne zabarwienie niebieskie, pozwalające na jednoznaczne
odróżnienie ich od kontroli ujemnej.
OCENA SPEKTROFOTOMETRYCZNA
Wartość dla kontroli ujemnej lub średnia wartości dla kontroli
ujemnej powinna być niższa od 0,150 jednostek absorbancji.
Wartość dla kontroli dodatniej musi być wyższa od 0,500
jednostek absorbancji.
10. WYNIKI
OCENA WZROKOWA
Wszystkie próbki dające kolor niebieski o większej intensywności
od kontroli ujemnej dają wynik dodatni. Wszystkie próbki dające
kolor niebieski o intensywności jednakowej lub mniejszej od
kontroli ujemnej dają wynik ujemny. Mikrostudzienki, w których
intensywność zabarwienia jest trudna do zinterpretowania
poprzez porównanie z kontrolą ujemną należy odczytać
fotometrycznie po dodaniu roztworu zatrzymującego reakcję,
bądź wykonać test ponownie.
OCENA SPEKTROFOTOMETRYCZNA
10.1.Mikrostudzienki należy odczytać fotometrycznie przed
upływem 30 minut od dodania roztworu zatrzymującego
reakcję.
10.2.Wymieszać zawartość mikrostudzienek i odczytać
absorbancję każdej mikrostudzienki przy użyciu
spektrofotometru ustawionego na 450 nm. Przed
odczytem należy upewnić się, czy dna mikrostudzienek są
czyste. Czytnik powinien być ustawiony na pustej próbie
powietrznej przed skanowaniem płytki.
10.3.Jeżeli spektrofotometr pozwala na użycie referencyjnej
długości fali (620 do 650 nm), należy wykonać odczyt przy
dwóch długościach fali.
10.4.Obliczyć wartość graniczną poprzez dodanie 0,100 jednostek
absorbancji do wartości dla kontroli ujemnej lub do wartości
średniej, gdy użyto kilka kontroli ujemnych.
10.5.Zinterpretować wyniki testu:
odatni: wartość absorbancji próbki klinicznej > wartość
D
graniczna
jemny: wartość absorbancji próbki klinicznej < wartość
U
graniczna
iejednoznaczny: N
wartość absorbancji próbki klinicznej nie
różni się więcej niż o 0,010 jednostek
absorbancji od
wartości granicznej. Te próbki należy poddać ponownemu testowi
lub należy ponownie pobrać próbki od pacjenta.
11. OGRANICZENIA WYNIKAJĄCE Z PROCEDURY
TESTU
11.1.Poprawność wyników testu mikropłytkowego ProSpecT
Astrovirus zależy od wykonania reakcji kontrolnych zgodnie
z oczekiwaniami. Patrz rozdział nr 9 „Kontrola jakości”.
11.2.Ujemny wynik nie wyklucza ewentualności zakażenia
astrowirusem u pacjenta. Niewykrycie astrowirusa może
być wynikiem takich czynników jak pobranie próbki w
nieodpowiednim czasie rozwoju choroby, gdy występuje
zbyt mała liczba wirionów, nieprawidłowe pobieranie
próbek, obchodzenie się z próbkami.
11.3.Test ProSpecT Astrovirus wykrywa białka wirusa swoiste
dla genu obecne w ludzkich serotypach astrowirusa. Testu
nie można stosować do rozróżniania pomiędzy serotymi
astrowirusa lub do wykrywania innych niż ludzkie serotypów
astrowirusa.
11.4.Odczynniki są dostarczane w ustalonych stężeniach
roboczych. Wydajność testu ulega pogorszeniu w przypadku
modyfikacji odczynników lub przechowywania w warunkach
różniących się od wyszczególnionych w rozdziale 5.
11.5.Nie zaleca się stosowania testu mikropłytkowego ProSpecT
Astrovirus do bezpośredniego badania próbek innych od
próbek stolca, ponieważ obecność niewystarczającej ilości
antygenów lub nieodpowiednie pobieranie próbek może
powodować błędne wyniki ujemne. Dodatni wynik dla
próbek stolca w połączeniu z biegunką wskazuje na wysokie
prawdopodobieństwo astrowirusowego zapalenia żołądka i
jelit.
SKUTECZNOŚĆ KLINICZNA
Test ProSpecT Astrovirus wykazał czułość 100% i swoistość 98,3%.
R EAKTYWNOŚĆ KRZYŻOWA
Tabela 13.1 Czułość i swoistość testu ProSpecT
Astrovirus w porównaniu do IDEIA Astrovirus
11.7.Nie zatwierdzono stosowania testu mikropłytkowego
ProSpecT Astrovirus do badania próbek smółkowych.
11.8.Wyniki testu należy interpretować łącznie z informacjami
dostępnymi z badań epidemiologicznych, oceną kliniczną
stanu pacjenta i innymi procedurami diagnostycznymi.
12. WARTOŚCI OCZEKIWANE
Częstość występowania wyniku dodatniego może być różna,
zależnie od prewalencji astrowirusa w różnych populacjach,
lokalizacji geograficznej, sposobu pobierania, traktowania,
przechowywania i transportowania próbek, używanego systemu
kultur komórkowych i ogólnego środowiska zdrowotnego
badanych populacji pacjentów.
Astrowirus występuje na całym świecie a nasilenie zakażeń ma
miejsce zimą/wiosną w strefach umiarkowanych18,19. Niemowlęta
w wieku poniżej jednego roku często ulegają zakażeniu, a dzieci do
5 lat w zakresie ponad 80% wykazują serologiczne potwierdzenie
wcześniej przebytego zakażenia20.
Spośród ośmiu ludzkich serotypów, typ 1 występuje zdecydowanie
najczęściej (>60%) w Wielkiej Brytanii i dowody potwierdzają,
że jego częstość wzrasta co drugi rok21. Często występują
podwójne zakażenia innymi drobnoustrojami chorobotwórczymi,
szczególnie rotawirusami22.
13. CHARAKTERYSTYKA TESTU
BADANIA KLINICZNE
Test ProSpecT Astrovirus został niezależnie oceniony w badaniu
klinicznym wykonanym brytyjskim centrum referencyjnym.
Badanie przeprowadzono na próbkach stolca pobranych od
94 pacjentów z objawami zapalenia żołądka i jelit (51 kobiet,
42 mężczyzn, 1 osoba o nieznanej płci, w wieku od 0,1–88,4
lat). Celem badania było porównanie wyników testu ProSpecT
Astrovirus z wcześniej zwalidowanym testem IDEIA™ Astrovirus.
Do potwierdzenia statusu próbek dodatnich stosowano
mikroskop elektronowy.
Wyniki badania przedstawiono w tabeli 13.1.
ProSpecT
Astrovirus
Role of Astrovirus in childhood diarrhea.
+
-
+
35
1a
Poniższe drobnoustroje zostały przebadane testem ProSpecT
Astrovirus i wykazały wynik ujemny. Badania reaktywności
krzyżowej zostały wykonane na próbkach klinicznych, których
stan mikrobiologiczny został określony, albo na kulturach
laboratoryjnych znanych organizmów, zawierających około 107108 żywych organizmów w jednym ml. Źródło drobnoustrojów
wymieniono w objaśnieniach poniżej:
-
0
58
Wirusy
11.6.Dodatni wynik nie wyklucza obecności innych jelitowych
czynników chorobotwórczych. Pomimo, że związek
pomiędzy astrowirusem i zapaleniem żołądka i jelit jest
ustalony3,4, możliwe jest także równoczesne zakażenie
wywołane innymi drobnoustrojami chorobotwórczymi.
3. Walter, J.E. and Mitchell, DK (2000)
IDEIA Astrovirus
Czułość
100% (35/35)
Adenovirusa
Swoistość
98,3% (58/59)
Rotavirusa
Próbka potwierdzona wynikiem dodatnim w badaniu
mikroskopem elektronowym
Precyzja w obrębie jednego testu została oszacowana przy
użyciu trzech próbek stolca o niskim , średnim i wysokim wyniku
dodatnim. Każdy preparat kontrolny badano 24 razy w ośmiu
testach wykonywanych przez dwóch analityków. Oznaczono
średnią absorbancję i średni współczynnik zmienności dla precyzji
podczas testu.
Tabela 13.2Średnia precyzja w obrębie jednego testu ProSpecT
Astrovirus
6. Oliver, A.R. and Phillips, A.D. (1988)
Bakterie
Acinetobacter sp
Listeria monocytogenes
n electron microscopical investigation of faecal small round
A
viruses.
Aeromonas hydrophila
Neisseria gonorrhoea
J. Med. Virol., 24: 211-218
Bacteroides fragilis
Peptococcus sp
7.Putzker, M., Sauer, H., Kirchner, G. and Malic, A. (2000)
Campylobacter coli
Peptostreptococcus sp
Citrobacter freundii
Proteus sp
Community acquired diarrhea – the incidence of astrovirus
infections in Germany.
Clostridium difficilea
Pseudomonas aeruginosa
Clin. Lab., 46: 269-273
Clostridium perfringens
Salmonella typhimurium
Enterobacter cloacae
Serratia marcescens
8.Utagawa, E.T., Nishizawa, S., Sekine, S., Hayashi, Y., Ishihara, Y.,
Oishi, I., Iwasaki, A., Yamashita, I., Miyamura, K., Yamazaki, S.,
Inouye, S., Glass, R.I.(1994)
Shigella sonnei
Astrovirus as a Cause of Gastroenteritis in Japan.
Średnia AU
Średni %CV
Niska
0,454
5,3
0,973
4,4
Escherichia coli
Gardnerella vaginalis
Staphylococcus aureus
Staphylococcus epidermidis
1,568
4,2
Haemophilus influenzae
B-haemolytic streptoccocus
group A
Pomiędzy testami
Klebsiella sp
Veillonella sp
Precyzję pomiędzy testami oceniono na podstawie trzech
próbek stolca. Każda próbka została przebadana w ośmiu testach
wykonywanych przez dwóch analityków, a następnie obliczono
średnie wartości absorbancji i współczynnik zmienności.
Lactobacillus sp
Tabela 13.3Precyzja pomiędzy testami ProSpecT Astrovirus
Objaśnienia:
Średnia
Próbka
Średnia AU
Średni %CV
Niska
0,454
5,7
Średnia
0,973
5,1
Wysoka
1,568
3,7
Ped. Infect. Dis. J., 9: 709-714
N. Engl. J. Med., 324: 1757-1760
Próbka
Wysoka
S ix year retrospective surveillance of gastroenteritis viruses
identified at ten electron microscopy centres in the United States
and Canada.
Astroviruses as a cause of gastroenteritis in children.
Enterococcus faecalis
4.Lew, J.F., Glass, R.I., Petric, M. et al (1990)
5. Herrmann, J.E., Taylor, D.N., Echeverria P. et al (1991)
Calicivirusa
a
PRECYZJA
Podczas testu
Current Opinion in Pediatrics, 12: 275-279
J ournal of Clinical Microbiology, 1841-1845
9. Oishi, I., Yamazaki, K., Kimoto, T., Minekawa, Y., Utagawa, E.,
Yamazaki, S., Inouye, S., Grohmann, G.S., Monroe, S.S., Stine,
S.E., Carcamo, C., Ando, T.,Glass, R.I. (1994)
Inne drobnoustroje
Candida albicans
a
Drobnoustroje obecne i badane w stolcu
Wszystkie drobnoustroje hodowano i badano w odżywczej
pożywce bulionowej.
14. PIŚMIENNICTWO
large Outbreak of Acute Gastroenteritis Associated with
A
Astrovirus among Students and Teachers in Osaka, Japan.
Journal of Infectious Diseases, 170: 439-443
10.Willcocks, M.M., Carter, M.J. and Madeley, C.R. (1992)
Astroviruses
Reviews. Med. Virol., 2: 97-106
11. Willcocks, M.M., Carter, M.J., Silcock, J.G., and Madeley, C.R.
(1991)
dot-blot hybridisation procedure for the detection of astrovirus
A
in stool samples.
Epidemiol. Infect., 107: 405-410
12.Lee, T.W. and Kurtz, J.B. (1981)
1.Madeley, C.R. (1990)
Viruses associated with Acute Diarrhoeal Disease.
S erial Propagation of astrovirus in Tissue Culture with the Aid of
Trypsin.
In Principles and Practices of Clinical Virology.
J. Gen. Virol., 57: 421-424
(eds A.J. Zuckerman et al). John Wiley and Sons Ltd., 188-189.
13.Willcocks, M.M., Carter, M.J., Laidler, F.R., and Madeley, C.R.
(1990)
2.Carter, M.J. (1994)
enomic organisation and expression of astroviruses and
G
caliciviruses.
Arch. Virol., (Suppl.) 9: 429-439
rowth and characterisation of human faecal astrovirus in a
G
continuous cell line.
Arch. Virol., 113: 73-81
14.Jonassen, T.O., Kjeldsberg, E. and Grinde, B. (1993)
etection of human astrovirus serotype 1 by the polymerase
D
chain reaction.
J. Virol. Methods., 44: 83-88
15.Herrman, J.E., Nowak, N.A., Perron-Henry, D.M., Hudson,
R.W., Cubitt, W.D., and Blacklow, N.R. (1990)
iagnosis of Astrovirus Gastroenteritis by Antigen Detection with
D
Monoclonal Antibodies.
J. Infect. Dis., 161: 226-229
16.Tanaka, M., Nakayama, H., Sagiyama, K., Haraoka, M.,
Yoshida, H., Hagiwara, T., Akazawa, K., Naito, S. (2000)
E valuation of a new amplified enzyme immunoassay (EIA) for
the detection of Chlamydia trachomatis in male urine, female
endocervical swab and patient obtained vaginal swab specimens
J. Clin. Path., 5: 350-354
17.Chernesky, M., Jand, D., Copes, D., Patel, J., Petrich, A., Biers,
K., Sproston, A., Kapala, J. (2001)
omparison of a polymer conjugate-enhanced enzyme
C
immunoassay to ligase chain reaction for diagnosis of Chlamydia
trachomatis in endocervical swabs
J. Clin. Micro., 2306-2307
18.Kurtz. J.B., and Lee, T.W. (1987)
Novel diarrhoea viruses: Astroviruses: human and animal.
Willey, Chichester (Ciba Foundation Symposium 128), 92-107
19.Moe, C.L., Allen, J.R., Monroe, S.S. et al (1991)
Detection of Astrovirus in Paediatric Stool samples by
Immunoassay and RNA probe.
J. Clin. Micro., 29: 2390-2395
20.Kurtz, J.B. and Lee, T.W. (1978)
Astrovirus gastroenteritis. Age distribution of antibody.
Med Microbiol. Immunol., 166: 227-230
21.Lee, T. W. and Kurtz, J. B. (1994)
revalence of human astrovirus serotypes in the Oxford region
P
1976 – 92, with evidence for two new serotypes.
Epidemiol. Infect., 112: 187-193
22.Nazer, H., Rice, S., Walker-Smith, J.A. (1982)
Clinical associations of stool Astrovirus in childhood.
J. Pediatr Gastroenterol. Nutr., 1: 555-5
ProSpecTTMis zarejestrowanego znaku towarowego
Oxoid Ltd, Wade Road, Basingstoke, Hants RG24 8PW UK
Pomocy technicznej należy skontaktować się z lokalnym
dystrybutorem
IFU X7599B zrewidowana maja 2012