POL63-0707M Oskarżenie VGR

1
OSKARÈENIE
Oskarõenie
` Dziâkujâ ci, bracie Neville. Pozostaämy teraz na chwilâ
staá do modlitwy. Pochylmy nasze gãowy. Jeèeli chcecie
powiedzieá jakiekolwiek proæby, czy wyrazilibyæcie je przez
podniesienie râki _ po prostu ku Bogu i powiedzieli: ÉJa _
ja^”? Rozwaèajcie teraz o tym, o co _ co Go chcecie poprosiá
i wierzcie caãym waszym sercem, gdy ja zanoszâ mojà
modlitwâ za was råwnieè.
2 Niebiaäski Ojcze, jesteæmy^ uwaèam to za tak wielki
przywilej _ przyjæá do domu Paäskiego w tym pochmurnym
dniu i _ i zastaá æwiecàcà Boèà Æwiatãoæá Syna, i sãuchaá
Ducha Æwiâtego, æpiewajàcego przez ludzi, i måwiàcego przez
tych ludzi _ po prostu maãy snop Æwiatãoæci Syna wewnàtrz.
My Ci za dziâkujemy tà Niebiaäskà Æwiatãoæá Syna, otaczajàcà
nasze serca. Jak bardzo dziâkujemy Ci za to! Oni sà teraz^
3 Twoi ludzie podnieæli wãaænie swe râce w tym
naboèeästwie _ oni majà proæby i pragnâliby, èebyæ Ty na nie
odpowiedziaã dzisiaj do poãudnia. I ja siâ modlâ, Ojcze, èebyæ
Ty wysãuchaã kaèdà z ich pråæb. Jest ich tutaj tak wiele
uãoèonych na stole, a tak wiele pråæb jest wszâdzie _ od
chorych ludzi, cierpiàcych; rozmowy telefoniczne z dalekich
stron, okoão piâádziesiàt dziennie. O Boèe, co mamy czyniá?
Proszâ, prowadç nas, Panie. My _ my nie wiemy, w ktårym
kierunku siâ udaá i co robiá, lecz Ty moèesz pokierowaá tymi
sprawami i modlimy siâ, èebyæ nam Ty tego udzieliã. Poniewaè
to jest _ to jest naszym zamiarem, Panie _ to èycie, ktåre
mamy na ziemi, jest nam dane przez Ciebie, a my je chcemy
uèyá, èeby Ciâ przez nie uczciá. Zatem, Ty prowadç nas w tych
sprawach. Ojcze.
4 Bãogosãaw nas dzisiaj, kiedy zgromadziliæmy siâ razem, by
sãuchaá Sãowa Pana, by æpiewaá pieæni, by zanosiá modlitwy.
Wysãuchaj nasze modlitwy. Raduj siâ razem z nami w naszych
pieæniach i måw do nas poprzez Sãowo, bowiem prosimy o to w
Imieniu Jezusa. Amen.
Moèecie usiàæá.
5 Nie znam po prostu èadnego miejsca, na ktårym stanàá
uwaèaãbym za wiâkszy przywilej, niè stanàá za _ za kazalnicà,
by rozãamaá Chleb Èycia czekajàcemu, gãodnemu, pragnàcemu
ludowi. I to jest wielkim przywilejem.
6 Najpierw chciaãbym siâ zapytaá, czy _ czy jest tutaj ktoæ z
rodziny Wright _ Hattie lub Orville, czy ktokolwiek? Hattie.
Czy Orville jest razem z tobà, Hattie? Otåè, poproæ go, czy by
wpadã do mnie niezwãocznie _ wiesz, odnoænie tego, co mu
powiedziaãem. Niech siâ zatrzyma u mnie, jeèeli moèe.
2
MÅWIONE SÃOWO
Zapomniaãem to przynieæá dzisiaj do poãudnia _ coæ dla ich
maãego pieska, ktårego tam majà. Wiâc ja _ ja po prostu^
Jeèeli chcesz, jedç po prostu koão mego domu, kiedy bâdziesz
odjeèdèaá stàd do twego _ twego^ po naboèeästwie.
7 A zatem, Edyta, siostra Hattie, ktårà znamy od maãego
dziecka, ktåra byãa kalekà juè od czasu, kiedy byãa
niemowlâciem. A ona jest teraz kobietà i jest w bardzo zãym
stanie. Otåè ja _ okoão rok temu udaãem siâ tam, kiedy ona
miaãa swåj pierwszy paroksyzm i zaraz stwierdziãem, co jej
dolega, z pomocà i z ãaski Boèej. Otåè, w rzeczywistoæci kãopot
tego dziecka polega na^
8 Ona siedzi, jej koäczyny zwierajà siâ razem i ona ich nie
moèe nawet odsunàá od siebie _ jest to spowodowane ogromnà
presjà na system nerwowy. Lecz co to jest _ u tego dziecka nie
ma niczego fizycznie niedobrego, opråcz schorzeä na skutek
paralièu dzieciâcego, kiedy miaãa okoão szeæá miesiâcy. Ona
krzyczaãa i pãakaãa niemal przez caãy czas, aè^ Modliliæmy
siâ za nià przed wielu laty i ona byãa od tego czasu szczâæliwa,
aè do okoão rok temu.
9 A obecnie jest to w rzeczywistoæci przekwitanie. Innymi
sãowy przemiana jej èycia, a jej nerwy sà w takim okropnym
stanie. I ta prosta kobieta myæli sobie, èe umiera, èe ona _ ona
nie bâdzie po prostu èyá, tylko z godziny na godzinâ. I wy wiecie,
i zdrowe, silne kobiety przeèywajà okropne chwile, czasami
muszà braá zastrzyki hormonalne i _ i udajà siâ do instytucji,
gdzie im stosujà szoki i wszystko moèliwe, w tym czasie.
Ludzka istota ma dwie przemiany èycia.
10 Oni siâ zmieniajà z chãopca w mâèczyznâ; z kobiety^ z
dziewczyny w kobietâ. W wieku okoão szesnastu, siedemnastu
lat nie zasãugujà na zaufanie dojrzewajàc psychicznie. I _ i
jeæli ich tylko potraficie znieæá w tym okresie. Mam wãaænie
teraz cårkâ w tym wieku, Rebekâ. Modlâ siâ za nià. A Billy, o,
kaèdy z nas przechodzimy przez ten wiek drobnych szaleästw.
A wiâc, musimy ich znosiá, zdajàc sobie sprawâ z tego, èe to
jest coæ, przez co _ poprzez co oni muszà przechodziá.
11 A zatem, Edyta _ z tà wãaænie przemianà co siedem lat.
Kaèdych siedem lat twoje èycie doznaje zmiany. Wiâc siedem
razy siedem, rozumiecie, i _ i to poniekàd utrudnia tà sprawâ,
i jest to kompletna zmiana. I to _ to trapi kobiety. Mâèczyçni
zaczynajà siâ zazwyczaj dziwnie zachowywaá w tym czasie i
czasami opuszczajà swoje èony. Lecz kobiety sà _ one sà
potem niepãodne. I my wszyscy przechodzimy poprzez to, a
musimy pamiâtaá, èe to sà sprawy, ktåre musimy znosiá jedni u
drugich i mieá zrozumienie odnoænie tych spraw.
12 A biedna Edyta dostaãa siâ do takiego stanu i ona straciãa
wiele na wadze, i wyglàda niedobrze. I _ i _ i måwiâ wam, moèe
ktåregoæ wieczora, nie wszyscy na raz, lecz zråbcie sobie po
OSKARÈENIE
3
prostu maãà przechadzkâ^ Oni tam siedzà razem z nià we dnie
i w nocy. I jest to kråtka przechadzka z tej kaplicy tutaj tam i z
innych kaplic, z tych siostrzanych kaplic tutaj, niektårzy z was
udajcie siâ tam i odwiedçcie rodzinâ Wright. Jestem pewien, èe
oni to bâdà doceniaá. Po prostu udajcie siâ tam, usiàdçcie razem
z nimi na chwilâ i rozmawiajcie z nimi, uæciænijcie im râkâ i jeæli
nic wiâcej, to im zãåècie kråtkà, przyjacielskà wizytâ.
13 My _ tak ãatwo zapominamy o tym, wiecie. A jeèeli chodzi
o nasz wãasny dom, my sobie to cenimy. A musimy pamiâtaá, èe
inni doceniajà to råwnieè. A rodzina Wright _ jestem pewien,
èeby sobie to cenili. Wiem, èebyæcie to uczynili, gdybyæcie
wiedzieli, èe zaistniaã taki stan. Lecz wy tego nie wiedzieliæcie,
dlatego powiedziaãem wam o tym dziæ do poãudnia _ z powodu
tego.
14 Idçcie i odwiedçcie rodzinâ Wright, i starajcie siâ dodaá
otuchy Edycie. Nuèe, nie måwcie jej, èe wyglàda niedobrze.
Powiedzcie jej, èe Éwyglàda dobrze”, èe Éjej bâdzie fajnie”.
Przy czym _ ona bâdzie w porzàdku, jeèeli jà bâdziemy po
prostu ciàgle podtrzymywaá. Dlatego wãaænie jesteæmy tutaj.
Ona jest naszà siostrà i my jesteæmy tutaj, abyæmy to dziecko
podtrzymywali w takich chwilach. Tak samo jak ja pragnâ,
èeby miâ ktoæ podtrzymywaã i modliã siâ, kiedy przechodziãem
przez moje utrapienia, a wy tego pragniecie dla siebie.
15 A _ a rodzina Wright byãa dãugo^ jedni z najstarszych
zborownikåw, ktårzy przychodzà do tego zboru. Oni, jak sàdzâ,
oraz brat Roy Slaughter i siostra Slaughter. Widziaãem ich
tylko kilka minut temu, pomachaãem im, kiedy wchodzili do
ærodka. Sam rozmyælaãem, kiedy jechaãem koão tego naroèa:
ÉIle lat widziaãem brata i siostrâ Slaughter zajmujàcych swoje
miejsce w tym zborze, pomimo wszystkich wzlotåw i upadkåw,
a ciàgle posuwajàcych siâ z wysiãkiem naprzåd?” A rodzina
Wright i im podobne, czãowiek docenia tych ludzi, rozumiecie.
I okaèmy im, jak bardzo ich sobie cenimy.
16 Nuèe, dzisiaj mam dãugie Poselstwo. Ono jest na temat
oskarèenia.
17 A zatem, sãyszaãem, èe dzisiaj wieczorem jest ãamanie
chleba i umywanie någ, i tak dalej. Wiâc pastor bâdzie
przemawiaã, a my bâdziemy mieá^ my tutaj przyjdziemy. A
jeæli _ jeèeli jesteæcie z poblièa, przyjdçcie i radujcie siâ z
poselstwa pastora, od Pana, a potem råwnieè z umywania någ
oraz z ãamania chleba dziæ wieczorem. Bâdzie to rzeczywiæcie
mocno zajâty wieczår, wiâc ucieszylibyæmy siâ, gdybyæcie byli
wæråd nas, jeèeli nie macie innego miejsca, gdzie påjæá.
18 I my chcemy doceniaá Dona Ruddell i _ i naszego brata, i
brata Jacksona. Ci bracia sà naszymi braámi _ siostrzanymi
zborami, ktåre sà poãàczone z nami. Brat Jack Palmer tutaj,
ktåry siâ opiekuje grupà tam w Georgii. I my _ my _ my sobie
4
MÅWIONE SÃOWO
cenimy tych ludzi z caãych naszych serc. Bowiem wiele razy,
kiedy mamy naboèeästwa, kiedy ja przychodzâ tutaj, oni
przychodzà do nas w odwiedziny i my sobie to cenimy.
19 Widzâ dzisiaj do poãudnia mojego dobrego przyjaciela,
doktora Lee Vayle i jego èonâ. Najpierw rozpoznaãem siostrâ
Vayle tam i ciàgle siâ rozglàdaãem, by zobaczyá, gdzie jest brat
Vayle. I ja mam, jak måwi to stare wyraèenie z Poãudnia,
Émam z nim na pieäku”, rozumiecie, ilekroá siâ z nim spotkam.
Ja siâ go spodziewaãem kaèdego dnia na tej konferencji, èeby
tam przyszedã i pomågã mi. I ja powiedziaãem: ÉOtåè, jeèeli Lee
przyjdzie, poproszâ go, by przemawiaã, a ja siâ po prostu bâdâ
modliã za chorych”. I myæmy go wywoãywali przy pomocy
goäca i tym podobnie, a nie mogliæmy go wcale znaleçá. Wiâc
ja jestem _ ja Émam z nim na pieäku”, jeæli mi siâ uda z nim
porozmawiaá. I cieszymy siâ, èe tutaj mamy brata i siostrâ
Vayle dzisiaj do poãudnia.
20 I byá moèe jest wielu tutaj, ktårych nie zrozumiewamy.
Widzâ tutaj siostrâ, myælâ èe z Chicago. Nie mogâ^ Znam tâ
grupâ tutaj, lecz po prostu nie potrafiâ dokãadnie wymieniá ich
nazwisk. Wiâc cenimy ich sobie _ skàdkolwiek jesteæcie.
21 Widzâ tutaj tych braci, dwu mãodych mâèczyzn, ktårzy
majà byá ordynowani (mãodzi, przynajmniej w usãudze) dzisiaj
do poãudnia. Dwaj nasi bracia ciemnego koloru skåry z New
Yorku, ktårzy wãaænie otrzymali swoje listy uwierzytelniajàce z
filadelfijskiego koæcioãa i podali go jako koæciåã, z ktårego oni
przychodzà. I wãoèymy na nich râce, èeby Båg pobãogosãawiã
ich usãugâ w New Yorku. My tam mamy dwa lub trzy maãe
zbory. Myælâ, èe brat Milano ma jednà z tych maãych grup tam
i my jesteæmy^ my sobie ich cenimy. A oto dwaj kolejni
wychodzà, by urzàdzaá _ mieá naboèeästwa dla tych ludzi
tam. I my _ my sobie cenimy te sprawy.
22 Niech was Pan obficie bãogosãawi, tak wielu! Rozglàdam
siâ i widzâ innych, i czãowiek po prostu nie potrafi wymieniá
ich nazwisk, lecz ja wiem, èe On to rozumie.
23 Zatem, ja myælâ, czy by nasza siostra, pianistka, albo ktoæ z
nich przyszedã tutaj i graã dla nas.
ÉKiedy wâglik Ognia dotknàã proroka,
Czyniàc go tak czystym jak tylko moèe byá,
A kiedy sãowo^ kiedy gãos Boèy powiedziaã:
ÉKto påjdzie za nas?”
To on odpowiedziaã: éOtom ja, poælij mnie’.”
24 Gdy ordynujemy tych kaznodziejåw przez wãoèenie na nich
ràk, otåè, uæwiadamiamy sobie, èe zgodnym z Pismem Æwiâtym
sposobem ordynowania kaznodziejåw jest wkãadanie ràk.
Myælâ, èe do tego wãaænie nasi bracia Påçnego Deszczu albo
ludzie Battleford, i tak dalej, wprowadzili zamieszanie; kiedy
to zobaczyli, wkãadajà râce, by udzielaá duchowe dary. Nuèe,
OSKARÈENIE
5
my nie wierzymy, èe dary przychodzà przez wkãadanie ràk. My
wierzymy, èe wkãadanie ràk jest zatwierdzeniem tego, co juè
widzieliæmy. Rozumiecie? To jest Éamen”. Rozumiecie?
25 Otåè, kiedy oni wãoèyli râce na Tymoteusza i na tych braci,
oni zauwaèyli, èe w tych mâèach byã pewien dar. ÉRozniecaj
ten dar, ktåry byã w tobie, pochodzàcy od twej babci Loidy”. A
oni to widzieli u Tymoteusza i dlatego starsi wãoèyli na niego
râce, i ordynowali go. Nie wkãadajcie ràk na czãowieka, u
ktårego siâ nigdy nic nie okazaão, rozumiecie. A oni po prostu
proszà o bãogosãawieästwa. I my temu wszyscy wierzymy. Wiâc
my nie udzielamy duchowych daråw; rozpoznajemy je tylko i
wkãadamy na nich râce, by je zatwierdziá _ èe wierzymy, iè
Båg uczyniã takie rzeczy dla ludzi.
26 Zauwaèyãem dzisiaj do poãudnia tam daleko w tyle brata
McKinney z^ Ja myælâ, èe to jest Kinney albo McKinney,
kaznodzieja metodystyczny, siedzàcy tam w tyle, ktåry wãaænie
niedawno byã råwnieè ordynowany tutaj, myælâ, èe to byão
wprost z podium _ èeby to zaproponowaá tam w Ohio u brata
Dauch i siostry Dauch, i tej grupy tam z Ohio.
27 O, kiedy siâ wszyscy zbierzemy razem, z tych maãych
miejscowoæci zejdziemy siâ razem, to jest cudowne. To èadna
denominacja, èadne inne wiâzy, lecz tylko do Jezusa Chrystusa,
to jest wszystko, rozumiecie, po prostu Ésiedzieá razem na
Niebiaäskich miejscach”.
28 W porzàdku, siostro, jeèeli nam podasz^ Zaæpiewajmy
tylko ten jeden werset z tego: ÉKiedy wâglik Ognia dotknàã
proroka”. Zaæpiewajmy to teraz wspålnie.
ÉKiedy wâglik Ognia dotknàã proroka,
Czyniàc go tak czystym jak tylko moèe byá,
Gdy gãos Boèy rzekã: éKto påjdzie za nas?’
To on odpowiedziaã: éOtom ja, poælij mnie’.
Måw, Panie måj, måw, Panie måj”,
Teraz wyjdà bracia do przodu, o ile chcecie.
É^a prâdko dam odpo-^”
29 Niechaj wyjdà do przodu inni bracia kaznodzieje, o ile
zechcà, ktårzy majà zamiar wãoèyá na nich râce. É^måj
Panie^” Wspåãpracownicy tej kaplicy tutaj, brat Ruddel,
brat Lamb i inni. Bezpoærednio tutaj, jeæli chcecie.
É^ a odpowiem: éPanie, poælij mnie’.”
Obniè tonacjâ, proszâ.
ÉO, miliony umierajà teraz w grzechu i
haäbie;
Sãuchajcie ich smutnego i gorzkiego pãaczu;
Æpieszcie, bracia, æpieszcie na ich ratunek;
Powiedzcie szybko: éPanie, poælij mnie’.
6
MÅWIONE SÃOWO
Måw, Panie måj, måw, Panie måj,
Måw a prâdko dam odpowiedç Ci.
Måw, Panie måj, måw, Panie måj,
Måw a powiem: éPanie poælij mnie’.”
30 Jak siâ nazywasz, bracie? [Brat måwi: ÉOrlando Hunt” _
wyd.] Brat Orlando Hunt z New York City. Czy siâ to zgadza?
A brat^ [Drugi brat måwi nastâpnie: ÉJoseph Coleman”.]
Joseph Coleman.
Nuèe, gdybyæcie siâ obråcili do sãuchaczy, moi bracia.
31 Brat Hunt i brat Coleman _ powoãanie od Boga na ich
sercach. I jak wãaænie æpiewaliæmy tà pieæä: ÉIstniejà miliony
obecnie w grzechu i haäbie, ktårzy umierajà”. Oni usãyszeli ten
smutny i gorzki pãacz. I my ich prosimy: Æpieszcie, bracia,
æpieszcie im na ratunek! Rozumiecie, odpowiedzcie prâdko:
ÉMistrzu, otom ja”. W ten wãaænie sposåb oni odpowiadajà dziæ
do poãudnia.
32 A my, jako bracia tego zboru i tej grupy, zatwierdzamy to
przez wãoèenie naszych ràk na nich i podanie im prawej râki
na znak spoãecznoæci, jako æwiadkowie Jezusa Chrystusa,
razem z naszym wspieraniem tutaj, èe ich bâdziemy
wspomagaá we wszystkim, co jest zaszczytne i wãaæciwe _ w
Ewangelii. Nasze modlitwy bâdà ustawicznie zanoszone za
tych mâèåw, èeby ich Båg uèyã ku Swojej czci. I niechaj ich
usãugi w New Yorku sà obfite i wspaniaãe. Niechaj ich èycie
jest peãne sãuèby dla Niego, niechaj przyniosà kosztowne snopy
do Krålestwa. Niech èyjà dãugim, szczâæliwym èyciem. Niechaj
Pan Båg podpasze ich Swojà wiecznie trwajàcà Obecnoæcià i
da im zdrowie i siãâ, i zachowuje ich w Jego sãuèbie, aè Jezus
Chrystus zawoãa ich do ich Wiecznego Domu odpocznienia w
Niebiesiech.
33 Niechaj to zgromadzenie obecnie, kiedy pochylamy nasze
gãowy, a my kaznodzieje wychodzimy do przodu, by poãoèyá na
nich râce^
34 Nasz Niebiaäski Ojcze, wkãadamy nasze râce na brata
Hunta w Imieniu Pana Jezusa Chrystusa, poniewaè to, co siâ o
nim dowiedzieliæmy, Panie, byão sprawiedliwe. I my Tobie
dziâkujemy za to powoãanie do usãugi w jego èyciu. Panie, måw
przez tego brata, pozyskuj dusze, przynoæ wyzwolenie, Panie,
dla tych, ktårzy sà pojmani, zaråwno przez chorobâ i
umysãowo, i cieleænie, i duchowo. Panie, daj mu prawdziwà
usãugâ, èeby mågã na koäcu swojej drogi spojrzeá wstecz na ten
dãugi ælad i zobaczyá, èe potrafiã z ãaski Boèej wziàá do niewoli
kaèdego wroga. Prosimy o to przez Jezusa Chrystusa, naszego
Pana. Amen.
35 Wkãadamy nasze râce råwnieè na brata Colemana jako
æwiadkowie, Panie, aby zatwierdziá jego powoãanie, èe my, ten
zbår, ta grupa ludzi, wierzymy, èe on jest sãugà Chrystusa. I my
OSKARÈENIE
7
prosimy, èebyæ go Ty pobãogosãawiã i daã mu wielkà i potâènà
usãugâ, by pozyskiwaã dusze dla Ciebie, Panie, i wypuszczaã na
wolnoæá pojmanych, i rozerwaã moce szatana, otaczajàce èycia
ludzi, z ktårymi on obcuje. Daruj mu, Panie, owocne èycie,
dobre zdrowie i siãy. A råwnieè, kiedy on przyjdzie na koniec
swojej drogi, Boèe, pozwål, èeby mågã spojrzeá wstecz na dãugi
ælad i ujrzeá, gdzie z ãaski Jezusa Chrystusa potrafiã rozãamaá
wszelkie kajdany nieprzyjaciela ku czci Boga.
36 Niebiaäski Ojcze, niech ci mâèowie èyjà teraz tak i pracujà
na èniwie Boèym. Niechaj Twoje bãogosãawieästwa odpocznà
na nich i bàdç z nimi aè do tego czasu, kiedy siâ wszyscy
zgromadzimy u ståp naszego wielkiego Mistrza. Prosimy o to w
Imieniu Jezusa Chrystusa. Amen.
37 Niech ci Båg bãogosãawi, bracie Hunt, niech ci da owocnà
usãugâ. Niech ci Båg bãogosãawi, bracie, i da ci owocnà usãugâ
råwnieè, bracie Coleman. Niech was Båg bãogosãawi. Jeszcze
raz:
ÉKiedy wâglik Ognia dotknàã proroka,
Czyniàc go tak czystym jak tylko moèe byá,
Gdy gãos Boèy rzekã: éKto påjdzie za nas?’
To on odpowiedziaã: éOtom ja, poælij mnie’.
O, måw måj^ (Niechby On måwiã do wielu
mãodych serc.)
^ måw, Panie måj (powoãanych od Boga!)
^ a prâdko dam odpowiedç Ci.
Måw, Panie måj, måw, Panie måj,
Måw a powiem: éPanie, poælij mnie’.”
38 Jak bardzo dziâkujemy Panu dzisiaj do poãudnia za ten
wielki zaszczyt, èe zbår skãada æwiadectwo o wysãaniu
kaznodziejåw na pole misyjne w tym ostatecznym czasie.
Ãaska Boèa niech bâdzie z wami, moi bracia! Mam nadziejâ, èe
On posyãa was na obce pole misyjne i po caãym æwiecie, by
gãosiá te niezgãâbione bogactwa Jezusa Chrystusa tam, gdzie to
jest tak potrzebne. Æwiat jest dzisiaj w tak wielkiej potrzebie.
39 Otåè, jest tak wiele tych dobrych rzeczy, èe musimy wziàá
po prostu trochâ tutaj i trochâ tutaj, aby to wszystko zrozumieá
w tym naboèeästwie dzisiaj do poãudnia. Otåè, dzisiaj jesteæmy
_ ja bâdâ måwiã na temat, ktåry^ Ja czasami nie lubiâ
podchodziá do tych faktycznie okropnych czasåw.
40 Nuèe, jeèeli ktoæ z was nie byã tutaj ubiegãej niedzieli i nie
otrzymaã Poselstwa ÉTrzecie wyjæcie” _ jeèeli chcielibyæcie te
taæmy, ja wierzâ, èe siâ ucieszycie z tej: ÉTrzecie wyjæcie”.
41 Kogo tutaj mamy, chorego chãopca, czy coæ takiego? O,
maãego, uãomnego chãopca. Tak. Niech go Båg bãogosãawi. O to
chodzi. Dobrze. Zaraz po skoäczeniu naboèeästwa bâdziemy
siâ i tak modliá za chorych, rozumiecie. Wiâc my, teraz, my
jesteæmy^
8
MÅWIONE SÃOWO
42 Prosimy was, jeæli moèecie, èebyæcie sobie nabyli Poselstwo
ÉTrzecie wyjæcie” _ po raz trzeci, kiedy ta Æwiatãoæá, Anioã
Paäski, ktåry nawoãywaã ludzi do wyjæcia, pokazaã widzialnie
Samego Siebie na ziemi _ w wyjæciu. Rozumiecie? Ja uwaèam,
èe to jest dla mnie naprawdâ doniosãe: Trzecie wyjæcie!
43 Czy zwaèalibyæcie na to, gdybym zdjàã mojà marynarkâ?
[Zgromadzenie måwi: ÉNie” _ wyd.] Jest okropnie goràco w tej
kaplicy dzisiaj do poãudnia, a jedynà klimatyzacjà, ktårà
mamy jest _ jest to, èe moèecie wachlowaá. Musicie to
wytworzyá swojà wãasnà siãà. Zatem, do przyszãoæci
planujemy, èe pewnego dnia zainstalujemy tutaj klimatyzacjâ,
skoro siâ tylko uporamy z tymi sprawami.
44 Otåè, my byæmy doceniali, gdybyæcie _ gdybyæcie zechcieli
wysãuchaá tego Poselstwa: ÉTrzecie wyjæcie”. Nuèe, mieliæmy
juè wiele wyjæá, lecz moglibyæmy wyraçnie pokazaá naszà râkà
na miejscie _ czas trzech wyjæá, kiedy Båg zstàpiã w postaci
Sãupa Ognia, by wywoãaá i oddzieliá lud. Otåè, obecnie znowu
oddziela lud.
45 I stwierdzamy, èe kiedy On obwoãaã Jego pierwsze wyjæcie,
On szedã przed nimi w Sãupie Ognia i prowadziã ich do^
prowadziã ich do kraju, gdzie siâ påçniej Sam pojawiã przed
nimi w postaci Mâèa, zwanego Jezusem Chrystusem. On
przyszedã od Boga i odszedã do Boga. I wtedy zostaã On
odrzucony. On przyszedã wåwczas, by wywoãaá ludzi z tego
formalnego stanu, do ktårego siâ oni dostali, do podobnego, w
jakim byli tam w Egipcie i oddawali siâ grzechowi i sposobom
Egipcjan. A Båg ich wywoãaã.
46 I stwierdzamy teraz _ po raz drugi, èe oni siâ oddali do
niewoli Rzymskiego Imperium. I skojarzyli siâ z wyznaniami, i
odeszli od prawdziwie szczerego uwielbiania Boga, a Båg
znowu posãaã kolejne wyjæcie. I On zjawiã siâ w postaci Mâèa,
ktåry prowadziã ludzi.
47 W pierwszym wyjæciu On byã Sãupem Ognia _ wtedy, kiedy
On przyszedã na ziemiâ, w tym kraju, do ktårego On ich wiådã.
Jaki to bâdzie piâkny przedobraz w Tysiàcletnim Krålestwie,
do ktårego On prowadzi obecnie Koæciåã. ÉUjrzymy Go takim,
jakim On jest, i bâdziemy mieá ciaão podobne do Jego wãasnego
chwalebnego ciaãa”.
48 A dzisiaj dziâki Æwiatãoæci Ewangelii, odzwierciedlajàcej
siâ od Æwiatãoæci, Sãup Ognia jest widzialnie wæråd nas! Nauka
Go zobaczyãa. Jest to w magazynach po caãym æwiecie. I On
jest zaråwno naukowo jak i duchowo rozpoznany jako ten sam
Sãup Ognia, dziâki tym samym znakom i tym samym rzeczom,
jakich On zawsze dokonywaã. A teraz, w tych dniach, kiedy
istnieje tak duèo fanatyzmu i innych rzeczy, jednak Båg
zawsze identyfikuje Samego Siebie. My to obecnie
stwierdzamy.
OSKARÈENIE
9
49 I jaka to chwalebna rzecz, kiedy wiemy, èe ÉTen ziemski
przybytek pewnego dnia” _ to stare, wàtãe ciaão, w ktårym
jesteæmy chorzy i cierpiàcy, Ézostanie przemienione i
uczynione podobnym do Jego wãasnego chwalebnego ciaãa;
potem Go zobaczymy takiego, jakim On jest” i bâdziemy razem
z Nim w tym Kraju, do ktårego obecnie zdàèamy. O, ja bym^
Sprawia to niemal, èebyæmy chcieli powstaá i æpiewaá: ÉJa
podàèam do Obiecanego Kraju”. Oni to bâdà prawdopodobnie
mimo wszystko æpiewaá podczas usãugi chrztu, bowiem to jest
nasza pieæä do chrztu.
50 Obecnie do braci, zaråwno tutaj i do krajåw, dokàd idà te
taæmy, to znaczy dookoãa caãego æwiata. Te Poselstwa nie sà
skierowane do jakiejæ okreælonej jednostki. I my byæmy nie
chcieli, èeby sobie ludzie myæleli, èe jesteæmy pewnego rodzaju
klanem albo bandà fanatykåw, ktårzy siâ zgromadziliæmy
razem, Éby siâ odseparowaá, pozornie, nie majàc Wiary”, albo
odseparowaá siâ od wszystkich, wzglâdnie przeciw Bogu, albo
przeciw Koæcioãowi. My jesteæmy za Koæcioãem. Lecz my tylko
pråbujemy pokazaá przez Ducha Æwiâtego i Jego pomoc powåd
tej segregacji, jakà mamy dzisiaj. My, my nie jesteæmy
zwolennikami tego.
51 My wierzymy, èe wszystkie koæcioãy powinne uwielbiaá
Boga wspålnie, nie odseparowane od siebie; metodyæci w swojej
grupie, baptyæci w swojej, unitarianie i trynitarianie, i ktårych
jeszcze mamy, wszyscy odseparowani od siebie. My wierzymy,
èe to powinno byá wspålnie jako jedna wielka zjednoczona
grupa Ciaãa Jezusa Chrystusa, oczekujàca na to chwalebne
Przyjæcie. Oni nie powinni byá odseparowani, wcale nie.
52 I musi byá jakiæ zasadniczy powåd, ktåry nas rozdziela tak,
èe nie jesteæmy razem. Kiedy to studiujâ, uæwiadamiam sobie
podczas studiowania tego, èe tu nie chodzi o kolory naszej
skåry; bowiem èåãci, czarni, bràzowi i biali _ wszyscy separujà
siâ do råènych organizacji. Nie chodzi o rodzaj pokarmu, ktåry
spoèywamy; wszyscy spoèywamy ten sam pokarm. Nosimy
odzienie tego samego rodzaju i tak dalej. Lecz ja widzâ, gdzie
jest zasadniczy powåd tego _ jest to czãowiek, ktåry zszedã z
utartej drogi nauczania Ewangelii, kaèdy czãowiek.
53 I musi istnieá pewien sposåb, èeby stanowczo pokazaá, co
jest wãaæciwe, a co niewãaæciwe. A jedynym sposobem, jak to
kiedykolwiek uczynicie, nie jest podawanie jakiegoæ wykãadu
do Sãowa _ tylko Je czytajcie w ten sposåb, jak Ono jest i
wierzcie Mu w ten sposåb.
54 Kaèdy czãowiek, podajàcy tylko swåj jedyny wãasny
wykãad sprawia, èe Ono måwi coæ innego i sprowadza to z
powrotem do pierwotnej organizacji katolickiego koæcioãa.
Przy czym koæciåã katolicki wierzy, èe Båg jest w Swoim
koæciele, ÉA Sãowo nie ma z tym nic do czynienia; Båg jest w
Swoim koæciele”.
10
MÅWIONE SÃOWO
55 A my protestanci, jak stwierdzamy i jak måwi Objawienie
17, èe oni siâ wszyscy zgromadzili razem, i èe katolicki koæciåã
byã Ématkà” wszystkich organizacji. A widzimy, èe organizacja
protestancka, mimo wszystko ælepa i ælepa, ma takà samà
naturâ, jak katolicki koæciåã. Biblia nazywa katolicki koæciåã
Éwszetecznicà”, a protestancki koæciåã Énierzàdnicami”, måwi,
èe wszetecznica byãa Ématkà nierzàdnic”. I to sà ludzie, to jest
kobieta zãej sãawy, ktåra nie èyje wiernie wobec jej
maãèeäskich ælubåw.
56 Wszyscy twierdzimy, èe jesteæmy Oblubienicà Chrystusa, a
pomimo tego tak niewierni. Co spowodowaão tâ niewiernoæá?
Èycie w sprzecznoæci do tej karnoæci, ktårà Båg przedãoèyã
Swojej Oblubienicy, by w niej èyãa. To jest moja wãasna opinia
_ Biblia, a Ona jest nieomylnym Sãowem Boèym, jak wierzâ.
57 I dlatego stwierdzamy, èe protestancki koæciåã, aby mieá
organizacjâ, odseparowuje samego siebie nawet od Pisma
Æwiâtego, by uczyniá swà organizacjâ. Ordynowani
kaznodzieje bâdà siâ trzymaá rzeczy, ktåre oni^
58 Otåè, oni przychodzà setkami do mego gabinetu i do pokoi,
i måwià mi: ÉBracie Branham, ty robisz ludziom te wyzwania.
Nikt nie ostoi siâ przeciwko Temu. Oni wiedzà, èe to jest
Prawda”.
Patrzcie, ja måwiâ: ÉDlaczego tego zatem nie czynicie?”
59 ÉOtåè, rozumiesz, jeèeli to bâdâ czyniã, bâdâ musiaã èebraá
o måj chleb. Nikt, èaden^ Ja mam usãugâ. Muszâ dotrzeá do
Pana i muszâ dotrzeá do ludzi. I ja nie bâdâ miaã èadnego
wsparcia”.
60 Czy sobie tylko zdajecie sprawâ z tego, èe Chrystus jest
naszà ostojà! Biblia jest naszà ostojà. Rozumiecie?
61 Lecz to, widzicie, potem to rzuca protestancki koæciåã
dokãadnie do tej samej rzeczy, w ktårej jest katolicki koæciåã.
62 Katolicki koæciåã siâ nie troszczy^ Otåè, ja nie måwiâ^
Nie przedstawiam tego tak szorstko, èebym måwiã, iè oni siâ
nie troszczà o to, co måwi Biblia. Oni _ oni wierzà Biblii, lecz,
rozumiecie, oni majà^ Katolicki koæciåã jest ugruntowany na
apostolskiej sukcesji. Jest to nastâpstwo papieèy, a Piotra
nazywajà pierwszym papieèem, i tak dalej. Otåè, oni _ oni w
to wierzà. Oni, oni temu zdecydowanie wierzà.
63 A protestanci, rozumiecie, oni _ oni siâ zgromadzajà razem
i majà organizacjâ dokãadnie tak samo, jak oni uczynili w
Nicei, w Rzymie, gdzie oni zorganizowali katolicki koæciåã
dziâki^ na Soborze Nicejskim. I my stwierdzamy, èe i ci i
tamci sà tacy sami. Oba ruchy sà takie same. Oni opuszczajà
Sãowo Boèe, èeby uczyniá organizacjâ. Rozumiecie? A jeæli
potem chodzi o wiele wielkich Prawd, ktåre siâ wydajà byá
dziwne dzisiaj, One sà dla nich obce, bowiem oni byli nauczani
tylko przy pomocy obrzàdkåw.
OSKARÈENIE
11
64 My nie mamy obrzàdkåw, lecz Bibliâ. Nie mamy niczego
innego, pråcz Boèego Æwiâtego Sãowa, i na Nim stoimy.
65 A zatem, dzisiaj, pragnâ czytaá pewne miejsce Pisma
Æwiâtego, chwileczkâ tylko, ze æwiâtego, poæwiâconego Sãowa
Boèego, ktåre siâ znajduje w Ksiâdze ew. Ãukasza. 23. rozdziaã
ew. Ãukasza, by uzasadniá, zdobyá podstawâ do tego, co
pragnâ powiedzieá _ podstawowà myæl do tego, o czym pragnâ
przemawiaá. I wy teraz otwieracie ew. Ãukasza, 23. rozdziaã, a
ja pragnâ przeczytaá jeden werset. Wãaænie to jest mi potrzebne
do tej podstawy dzisiaj do poãudnia, by to na niej umieæciá.
Czytamy teraz 20^ 23. rozdziaã, 33. werset z 23. rozdziaãu.
ÉA gdy przyszli na miejsce, zwane Trupià Czaszkà,
ukrzyèowali go tam, takèe i zãoczyäcåw, jednego po
prawicy a drugiego po lewicy”.
66 Pragnâ teraz zaczerpnàá z tego cztery sãowa _ z tego
czytanego tekstu, èeby mieá podstawâ do tego, co pragnâ
powiedzieá: ÉTam Go oni ukrzyèowali” _ cztery sãowa. A teraz
_ måj temat brzmi^ Ja wnoszâ oskarèenie przeciw koæcioãom
denominacyjnym dzisiejszego czasu, a råwnieè przeciw wielu
niezaleènym, z powodu ukrzyèowania Jezusa Chrystusa na
nowo w dzisiejszym czasie. Oskarèam ich! Dzisiaj rano jest to
nazwane: ÉOskarèenie”.
67 A pragnâ siâ tym posãuèyá bardziej tak, jakby to byãa sala
sàdowa, gdzie byãy^ Tak czy owak, kazalnica i zbår jest salà
sàdowà. Biblia måwi: ÉTo jest stolica sàdowa, a sàd musi siâ
rozpoczàá od domu Paäskiego”. I jest to tak, jak stolica,
przysiâgli, i æwiadkowie, i tak dalej. A ja mam dzisiaj jako
moje æwiadectwo Sãowo Boèe.
68 A moje oskarèenie jest przeciw koæcioãom dzisiejszego
czasu. Otåè, nie wprowadzam to tego grzesznikåw. Måwiâ to
tylko do koæcioãa. A to _ bâdzie to teraz na taæmach i postaram
siâ to przebraá tak szybko, jak tylko potrafiâ. Oskarèam tà
generacjâ za powtårne ukrzyèowanie Jezusa Chrystusa.
69 A zatem, aby to czyniá w tym wieku, w ktårym èyjemy,
jeæli to czyniâ, muszâ przedãoèyá dowåd. Jeèeli muszâ wnieæá
oskarèenie, to muszâ przedãoèyá jakiæ dowåd kryminalnego
przestâpstwa, ktåre zostaão popeãnione. Ja _ ja mam, by ich
oskarèyá, ja _ ja muszâ przedãoèyá dowåd, by to udowodniá, èe
tak jest, èe to, co måwiâ, ostoi siâ przed najwyèszym Sàdem.
Przy czym ja sam zajmujâ stanowisko prokuratora do^ w
tym oskarèeniu. To Sãowo Boèe jest moim æwiadkiem i ja
oskarèam tà generacjâ z powodu ukrzyèowania.
70 Ja muszâ pokazaá i pokaèâ, èe ten sam duch, ktåry
spowodowaã pierwsze ukrzyèowanie, jest w ludziach dzisiaj i
czynià to samo. Ja _ ja to muszâ pokazaá, czy to bâdzie znowu
ukrzyèowanie _ èe oni ukrzyèowali. Muszâ pokazaá ludziom,
èe to samo nastawienie w ludziach dzisiaj czyni to samo
12
MÅWIONE SÃOWO
duchowo, co oni uczynili wåwczas fizycznie. Oni ukrzyèowali
fizycznie Jezusa Chrystusa, Syna Boèego. A obecnie, dzisiaj,
przez to samo Sãowo i przez tego samego Ducha Æwiâtego i to
samo Sãowo chciaãbym pokazaá koæcioãom tam _ tam gdzie
one stojà, èe one czynià tà samà rzecz dzisiaj, a Biblia måwi, èe
one to bâdà czyniá, i udowadnia, èe to jest ten czas, w ktårym
my èyjemy.
71 Nie mogão to byá uczynione przed kilku laty. Måwiâ, èe
przed piâádziesiâciu laty nie mogão to byá uczynione, lecz
dzisiaj jest to bardzo aktualne. A nie mogão to byá uczynione
moèe przed dziesiâciu laty, lecz moèe to byá czynione dzisiaj,
poniewaè ten czas upãynàã. Jesteæmy _ jesteæmy na koäcu
czasu. A ja wierzâ, jako Jego sãuga, èe my jesteæmy _ èe lada
chwila przejdziemy z tego kraju do innego Kraju.
72 Dlatego czas do pokuty dla narodu przeminàã. Ja myælâ, èe
ten naråd nie moèe pokutowaá. Uwaèam, èe on przekroczyã
granicâ miâdzy miãosierdziem i sàdem. Uwaèam, èe jego
råwnowaga jest zachwiana.
73 ÉBracie Branham, zanim rozpoczniesz swojà sprawâ, jak to
udowodnisz?”
74 Po prostu tym, èe jesteæmy winni tych samych grzechåw, z
powodu ktårych Båg zniszczyã æwiat _ przedpotopowy æwiat.
Jesteæmy winni tych samych grzechåw, z powodu ktårych On
zniszczyã æwiat w Sodomie i Gomorze. A zatem, my mamy ten
sam duchowy dowåd, leèàcy tutaj przed nami, dokãadnie ten
sam duchowy dowåd, znany na caãym æwiecie, ktåry
sprowadziã miãosierdzie Boèe na te generacje. A odrzuciá je,
sprowadza råwnieè sàd. Zatem, jeèeli dzisiejsza generacja
odrzuciãa to samo miãosierdzie, ktåre zostaão odrzucone z
pogardà w owych dniach, Båg byãby niesprawiedliwy, gdyby
im to przepuæciã bez sàdu.
75 Jak Jack Moore, måj przyjaciel, powiedziaã kiedyæ: ÉGdyby
tej generacji uszão to na sucho, bez kary od Boga, to Båg byãby
zobowiàzany wzbudziá Sodomâ i Gomorâ, i przeprosiá je za to,
èe je spaliã”.
76 Otåè, wiemy, èe duchowo oni czynià tà samà rzecz dzisiaj,
bowiem oni czynià to råwnieè w tym samym celu i w ten sam
sposåb, jak to uczynili w ukrzyèowaniu Pana fizycznie. Czynià
to z powodu zazdroæci, z powodu duchowej ælepoty. Dlatego, èe
oni nie chcà widzieá. Oni Tego nie bâdà sãuchaá.
77 Jezus w czasie Swojej pielgrzymki na tej ziemi _ On rzekã:
ÉOtåè, dobrze Izajasz måwiã o was: éMacie oczy, a nie widzicie,
macie uszy, a nie sãyszycie.’” Rozumiecie?
78 Ten sam powåd, to samo. Ten sam powåd i to samo
rozumowanie _ oni dokonujà znowu ukrzyèowania Chrystusa,
ponownie, (jak do tego wejdziemy za chwilâ), z tych samych
powodåw, z jakich uczynili to wåwczas.
OSKARÈENIE
13
79 Oni nie mogà znaleçá niczego przeciwko Temu. Oni siâ nie
odwaèajà zrobiá Temu wyzwanie. Oni wiedzà, èe dowåd
istnieje. I oni wiedzà, èe Biblia tak måwi. I jedynà rzeczà, ktårà
mogà uczyniá, jest bluçniá przeciwko Temu. Dokãadnie tak
jest. Tak i wszystko to _ te same powody.
80 A zatem, na tej podstawie ja wyzywam tâ generacjâ za
ukrzyèowanie Jezusa Chrystusa; za ukrzyèowanie i winâ;
brudnymi, niegodziwymi, samolubnymi, denominacyjnymi
râkami ukrzyèowali Ksiâcia Èycia, ktåry chciaã przedstawiá
Samego Siebie ludziom.
Wy måwicie: ÉTà samà Osobâ?”
81 ÉNa poczàtku byão Sãowo, a Sãowo byão u Boga. A to Sãowo
ciaãem siâ staão i zamanifestowaão Samo Siebie”. To Sãowo
zostaão zamanifestowane w ciele, a oni potâpili to ciaão i zabili
Je, poniewaè Sãowo zostaão zamanifestowane. Èydåw 13, 8.
måwi: ÉJezus Chrystus ten sam wczoraj, dzisiaj i na wieki”.
Jest to to samo Sãowo. Rozumiecie? A z tego samego powodu
oni pråbujà ukrzyèowaá Sãowo.
82 Teraz do mojego tekstu, by przejæá z powrotem do tego
tematu, ktåry pragnâ z tego zaczerpnàá _ te cztery sãowa:
Wyjaænijmy Étam”. ÉTam” _ to najæwiâtsze miasto na æwiecie,
Jeruzalem. ÉTam” _ to najbardziej religijne miasto na æwiecie.
Tam Éoni” _ najbardziej religijni ludzie na æwiecie w czasie
religijnego æwiâta, æwiâta Paschy. ÉTam”, najbardziej religijna
miejscowoæá, najbardziej religijne miasto, ta najwiâksza ze
wszystkich organizacji, ktåra stoi na czele ich wszystkich. Tam
Éoni” _ najbardziej religijni ludzie na æwiecie zgromadzili siâ
ze wszystkich stron æwiata. Oni Éukrzyèowali” _ uæmiercili
najbardziej haniebnà æmiercià, jaka istnieje, jakà czãowiek
moèe zostaá uæmiercony; byã nagi, zwleczono z Niego odzienie.
ÉOn _ On wzgardziã sromotà”. Oni^ Krucyfiks ma szmatâ,
otoczonà wokåã Niego, lecz oni zwlekli Jego odzienie z Niego.
To najbardziej haniebne!
83 ÉTam” _ w najwiâkszym religijnym mieæcie, Éoni” _ ci
najbardziej religijni ludzie, Éukrzyèowali” _ najbardziej
haniebnà æmiercià, ÉGo” _ tà najdroèszà Osobâ. Czy to nie jest
wystarczajàce, by potâpiá tâ generacjâ!
84 ÉTam” _ ta najbardziej religijna organizacja, najwiâkszy z
wszystkich koæcioãåw zgromadziã siâ razem na jednym miejscu.
ÉOni” _ ci najbardziej religijni ludzie ze wszystkich ras,
ludzie, ktårzy wãaænie mieli byá wielbicielami Boga. Oni siâ
zebrali na najwiâksze æwiâto, jakie oni majà, to oczyszczenie
z^ Pascha _ gdy oni zostali wyprowadzeni z niewoli na
wolnoæá. I Étam” w tym czasie, Éoni” w tym czasie _ ci
najbardziej religijni ludzie na najbardziej religijnym æwiâcie,
na tym najbardziej religijnym miejscu uczynili Ksiâciu Èycia
tà najhaniebniejszà rzecz, jaka mogãa zostaá uczyniona _
14
MÅWIONE SÃOWO
zwlec Mâèczyznâ i powiesiá Go na drzewie. Bowiem ÉPrzeklâty
kaèdy” _ måwi zakon, w oparciu o ktåry oni oddawali Bogu
czeæá _ Éprzeklâty kaèdy, kto wisi na drzewie”. ÉA On staã siâ
przekleästwem za nas”. Zwlekli z niego odzienie, bili Go,
uràgali Mu, samemu Bogu Niebios; zwlekli z Niego Jego
odzienie i przygwoçdzili Go do krzyèa. Jego! ÉTam Go oni
ukrzyèowali” _ rzymskà karà æmierci.
85 Najbardziej haniebnà æmiercià dziæ nie byãoby zastrzelenie.
Najbardziej haniebnà æmiercià dzisiaj nie byãoby przejechanie
samochodem i uæmiercenie, utopienie w wodzie, spalenie na
ogniu. Lecz najbardziej haniebnà æmiercià dziæ jest publiczna
kara æmierci, gdzie caãy æwiat potâpia czãowieka i nazywa go
winnym.
86 I caãy æwiat rzuciã siâ swoimi râkami na tego Czãowieka i
nazwaã Go winnym, chociaè On byã niewinny. I On umarã
stosownie do nieprzyjacielskiego, (nie Jego przyjaciåã, nie Jego
praw), lecz na skutek ukrzyèowania przez nieprzyjaciåã. Ksiàèâ
Èycia, najdroèsza Osoba, jaka kiedykolwiek èyãa, albo bâdzie
èyá kiedykolwiek _ Jezus Chrystus. ÉOn” _ najdroèsza Osoba!
Zachowajcie to teraz w waszych myælach, kiedy budujemy tà
podstawâ dookoãa dzisiaj.
87 Czy moglibyæcie sobie wyobraziá _ w takiej miejscowoæci
jak Jeruzalem, gdzie przez dwadzieæcia piâá stuleci albo
wiâcej, èe ci ludzie^ albo setki lat. Moèe to trochâ
przeholowaãem. Moèe to byão okoão osiemset albo dziewiâáset
lat, czy coæ takiego. Ja po prostu nie wiem, jak dãugo _ ile
stuleci upãynâão od czasu, gdy Salomon budowaã æwiàtyniâ.
Wyobraèam sobie, èe okoão osiemset lat, czy coæ w tym sensie.
88 A oni wyglàdali przyjæcia Mesjasza. Oni siâ tam
zgromadzili na uroczystoæá æwiâta Paschy. Pomyælcie tylko o
tym teraz! Przywådcy wszystkich faryzeuszy i saduceuszy, i
kogo tam macie, w jednym wielkim zgromadzeniu, by
uwielbiaá Boga. Najæwiâtsze miejsce, Jeruzalem, æwiàtynia
Paäska i lud Paäski _ wziâli Samego Pana i ukrzyèowali Go _
karà æmierci. Co za rzecz!
89 Otåè, te cztery sãowa _ oni _ ÉTam Go oni ukrzyèowali”.
Otåè, wy ciàgle pokazujecie na Bibliâ, rozumiecie. Sà to tylko
cztery sãowa, lecz Biblia streszcza Swoje Prawdy.
90 Otåè, ja, ja muszâ okrâènà drogà wyjaæniá to, o czym
måwiâ, lecz Biblia nie musi wyjaæniaá niczego. Ona po prostu
jest caãa Prawdà, wiâc Biblia nie musi niczego wyjaæniaá. Ona
_ Ona tego nie musi wyjaæniaá, bowiem Ona jest caãa Prawdà.
91 Tutaj sà cztery sãowa Jej wielkiego ãaäcucha Prawdy. Ja to
språbujâ wyjaæniá. A språbowaá Jà wyjaæniá jasno _ z tego by
powstaãa biblioteka. Ja nie jestem w stanie wyjaæniá tych
czterech sãåw. Lecz pozwålcie, èe teraz z Jego pomocà, Tego,
OSKARÈENIE
15
ktåry sprawiã, èe Ona zostaãa napisana, språbujâ wyjaæniá te
cztery sãowa, by to przynieæá w taki sposåb, èe ludzie to
zrozumiejà.
92 Co mamy teraz przed nami _ mamy pierwsze
ukrzyèowanie, leèàce przed nami; na najæwiâtszym miejscu,
najpoboèniejszy lud, najbardziej haniebna æmierá dla
najdroèszej Osoby. O, jest to takie przeciwstawne. Moi drodzy,
o, moi drodzy, to jest haniebne!
93 Weçmy teraz to pierwsze sãowo _ Étam”. Rozmawiajmy o
nim przez kilka minut, zanim wniesiemy oskarèenie.
Rozpatrzymy to i pokaèemy wam, co oni czynili, potem
stwierdzimy, czy moje oskarèenie jest na miejscu, czy nie.
ÉTam” _ Jeruzalem, absolutnie najæwiâtsze miejsce, poniewaè
tam byãa æwiàtynia; najæwiâtsze miejsce, poniewaè ona _
æwiàtynia znajdowaãa siâ tam. A Èydzi z caãego æwiata
zgromadzili siâ na tym miejscu, na miejscu zgromadzania siâ,
by uwielbiaá Boga. Najwiâksze miejsce oddawania czci Bogu,
jakie wåwczas istniaão, byão w Jeruzalem. Byãa tam æwiàtynia.
To jest: ÉJest napisane: éWszyscy ludzie powinni oddawaá Bogu
czeæá w Jeruzalem,’” w porzàdku, bowiem ono jest oærodkiem
oddawania czci.
94 A dzisiaj sãyszycie ich _ jeden z nich chce powiedzieá, oni:
ÉO, my chodzimy na te wielkie konferencje”, ktåre urzàdzajà
te denominacje. A _ a potem mamy otwarcie^ w mieæcie
Watykan i te ordynacje papieèy, i tak dalej. Oni _ kaèdy måwi:
ÉPowinniæmy wszyscy iæá na metodystyczne naboèeästwa pod
szczerym niebem, albo na konferencje biblijnych baptyståw”.
Wzglâdnie: ÉPowinniæmy iæá wszyscy do Rzymu _ tam, gdzie
jest to wielkie centrum chrzeæcijaästwa”, jak oni to nazywajà.
95 W czasie ostatniej wojny, kiedy Rzym upadã, ci niemieccy
èoãnierze^ Wielu z was chãopcåw wie o tym. Niemieccy
èoãnierze otrzymali poparcie w mieæcie Watykan i strzelali
stamtàd na Amerykanåw, kiedy oni nacierali. Brat Funk, brat
Roberson, i wielu innych, brat Beeler i wielu z tych braci,
ktårzy byli w tej wojnie, wiedzà o tym. I czy wiecie co?
Wydaliæmy rozkazy, èe im nie wolno strzelaá na to miasto.
Amerykanie, wy tam staliæcie, byliæcie dla nich tarczà. Lecz na
West^ Westminster Abbey w Anglii mogliæcie strzelaá bez
zastrzeèeä; tam zgromadzili siâ protestanci. Wiâc to byão w
porzàdku _ strzelaá na to, lecz nie wolno byão strzelaá na
Watykan. Bowiem, kiedy prezydent Roosevelt^ Ja sãyszaãem
jego przemåwienie, kiedy je nadawano owej nocy, nazwane
ÉPogawâdkà przy kominku”. On powiedziaã: ÉKiedy Rzym
padã” _ powiedziaã on _ Étaka haäba, bo Rzym jest na czele
caãego chrzeæcijaästwa”. Czy moglibyæcie sobie wyobraziá, èe
protestant powiedziaã coæ takiego?
96 Wiâc to wielkie centrum chrzeæcijaäskiej religii _ otåè, my
to zastosujemy _ zastosujemy to dla Jeruzalem, jeèeli sobie
16
MÅWIONE SÃOWO
èyczycie. Jeæli chcielibyæcie to uczyniá, zastosujemy to dla
Jeruzalem. Na czele wszystkich innych _ Sanhedrynu,
faryzeuszy i saduceuszy; oni wszyscy udali siâ do Jeruzalem.
To byãa rzeczywiæcie gãåwna kwatera.
97 A jeèeli chodzi o èycie organizacyjne, musicie przyznaá, èe
rzymskokatolicki koæciåã jest matkà ich wszystkich. On nià jest
na pewno. A zaczâão siâ to od Piâádziesiàtnicy. Oto, gdzie oni
siâ dostali, kiedy siâ zorganizowali. Otåè, my protestanci
jesteæmy po prostu mãodymi siostrami tego koæcioãa. A zatem,
powiedzmy, èe byãoby to tam w Watykanie dzisiaj.
98 Wzglâdnie tam w Jeruzalem, jak to byão w owym czasie:
ÉGdy wszyscy ludzie powinni byli przychodziá do Jeruzalem,
by oddawaá Bogu czeæá”. Dlaczego oni to czynili w dniach
Jezusa? Dlaczego måwiono, èe wszyscy ludzie powinni
oddawaá Bogu czeæá w Jeruzalem? Bowiem istnieje tylko jedno
miejsce, gdzie Båg bâdzie miaã spoãecznoæá z czãowiekiem _
mianowicie pod krwià ofiary. To byão powodem, dlaczego oni
musieli przyjæá do Jeruzalem.
99 Båg siâ nie spotka z czãowiekiem nigdzie indziej niè pod
Krwià. Jeèeli odrzucisz Krew, to jesteæ pozbawiony twojego
miejsca spotykania siâ z Bogiem. Båg podjàã Swojà pierwszà
decyzjâ w ogrodzie Eden, èe czãowiek bâdzie Mu oddawaã czeæá
tylko pod przelanà krwià ofiary. I to byão jedyne miejsce, na
ktårym Båg spotykaã siâ z czãowiekiem wåwczas, a jest to
jedyne miejsce, na ktårym Båg spotykaã siâ z czãowiekiem
kiedykolwiek.
100 I jest to jedyne miejsce, na ktårym On spotyka siâ dzisiaj z
czãowiekiem _ pod przelanà Krwià Ofiary. Widzicie? Nie dbam
o to, czy jesteæ metodystà, baptystà, prezbiterianinem; jeæli
potrafisz zapomnieá o swoich råènicach; rzymskim katolikiem,
kimkolwiek moèesz byá, a przyjdziesz pod przelanà Krew, Båg
spotka siâ tam z nami obydwoma. Tam wãaænie moèemy siâ
wszyscy spotkaá i mieá spoãecznoæá na tym samym gruncie.
Lecz, inaczej On nie spotka siâ z tobà dlatego, èe jesteæ
metodystà; On siâ nie spotka z wami dlatego, èe jesteæcie
zielonoæwiàtkowcami. On siâ spotka z wami pod jednym
warunkiem, mianowicie pod przelanà Krwià, kiedy twoje
grzechy zostaãy wyznane i wypâdzone w Jego Obecnoæci, potem
dziâki Krwi. A Krew znajduje siâ zawsze przed Nim i dlatego
On moèe ciebie widzieá tylko przez tà przelanà Krew. I ty
jesteæ biaãy jak ænieg, rozumiesz, kiedy wyznaãeæ swoje
grzechy. W przeciwnym wypadku tam nie jesteæ, nie moèesz
mieá spoãecznoæci.
101 To jest powodem, dlaczego nie rozumiecie rzeczy, ktåre siâ
dziejà w koæcioãach. Oni wyznajà, èe wierzà w Krew, lecz oni
odrzucajà wãaænie ten plan, jak dojæá do Krwi _ Sãowo.
Rozumiecie? Jest tylko jedna droga, na ktårej Båg bâdzie
OSKARÈENIE
17
honorowaã to Sãowo. Ty nigdy nie uczcisz tego Sãowa, jeèeli
przyjdziesz i powiesz: ÉJa jestem rzymskim katolikiem. Ja siâ
domagam, aby to zostaão uczynione”. Wy tego nie moèecie
czyniá. Metodyæci, baptyæci, czy zielonoæwiàtkowcy, wy tego
nie moèecie czyniá.
102 Jedynym sposobem, jak to moèecie uczyniá, jest dziâki
miãosierdziu Boèemu i z Jego ãaski _ przyjæá przez przelanà
Krew Jezusa Chrystusa i powiedzieá: ÉPanie, ja èàdam tej
obietnicy”. Rozumiecie? A potem, jeèeli jesteæcie rzeczywiæcie
pod tà Krwià, Båg jest zobowiàzany wobec tego Sãowa. Lecz
najpierw musicie byá pod tà Krwià. Czy rozumiecie to teraz?
[Zgromadzenie måwi: ÉAmen” _ wyd.]
103 Nic dziwnego, èe oni nie mogà uwierzyá w cuda. Nic
dziwnego, èe nie moèecie uwierzyá w to nadprzyrodzone. Nic
dziwnego, èe to potâpiajà. Ten sam powåd, dlaczego to
potâpiali wåwczas jest tym powodem, dlaczego to potâpiajà
dzisiaj. Oni sà tak winni, jak tylko mogà byá. Bowiem tylko
pod przelanà Krwià!
104 A ci, ktårzy by siâ odwaèyli _ jakiæ prosty brat, ktåry siâ
odwaèy w pokorze wziàá Boga za Jego Sãowo, i wyjæá tam, i
wyznaá swoje grzechy, i zapomnieá wszystkie te dogmaty i
inne rzeczy, i staá tam pod Krwià i wierzyá w To, potem oni go
chcà nazywaá Éfanatykiem”. Oni go chcà uwaèaá za^ jak
byæmy to powiedzieli; nie jest to dobre sãowo, by je uèyá za
kazalnicà, lecz abyæcie to zrozumieli _ on jest Écudakiem”.
105 Tak czy owak, czy wszyscy nie jesteæmy cudakami?
Widzicie, wierzàcy jest cudakiem dla niewierzàcego, a
niewierzàcy jest cudakiem dla wierzàcego, kto zatem jest
cudakiem? Rozumiecie? Farmer jest cudakiem dla biznesmena;
biznesmen jest cudakiem dla farmera, rozumiecie, wiâc kim on
w ogåle jest?
106 Ja wam powiem, zbawienie jest indywidualnà sprawà
miâdzy czãowiekiem i Bogiem, wyãàcznie, jedna jednostka _
Ésprawujmy nasze wãasne zbawienie z bojaçnià i ze drèeniem”.
A ja nie znam èadnej innej podstawy, jako nauczyciel tego
poranka albo jako kaznodzieja Chrystusa, niè zaãoèyá to na
Sãowie. Nie mogâ tego umieæciá na niczym innym.
107 Otåè, stwierdzamy tam, èe wåwczas Båg spotykaã siâ z
czcicielem tylko pod przelanà krwià, wiâc oni spotykali siâ w
Jeruzalem.
108 A Chrystus jest Boèym Barankiem, przewidzianym na
Ofiarâ. I dzisiaj jest tylko jedno miejsce, gdzie Båg spotka siâ z
czãowiekiem, a mianowicie pod Krwià Jezusa Chrystusa.
Gdziekolwiek indziej jest to potâpione; Båg tego nigdy nie
wysãucha. Moèecie mieá wszelkiego rodzaju emocje oraz
wszelkiego rodzaju -izmy, i trzàæá siâ, i skakaá, i mieá krew i
ogieä i dym, i wszystko inne; lecz jak dãugo to èycie nie
18
MÅWIONE SÃOWO
wytrzymuje poråwnania ze Sãowem, a Båg nie utoèsamia siâ
caãkowicie z tym èyciem, to szkoda tego pråbowaá, poniewaè
jesteæ na zewnàtrz. A Båg siâ z nim nigdy nie spotka, dopåki
ono nie przyjdzie pod opiekâ tej Krwi. To siâ zgadza.
109 Widzicie zatem, w Piæmie Æwiâtym mamy Jeruzalem _
Koæciåã ma; ono jest w Niebiesiech, Niebiaäskie Jeruzalem,
gdzie Båg jest Bogiem. A dzisiaj to nie jest pod jakimæ
wyznaniem wiary czy czymæ takim, ktåre my pråbujemy
uczyniá tym Jeruzalem. My byæmy chcieli, metodyæci by
chcieli, obecnie, chcieliby uczyniá metodystycznà gãåwnà
kwaterâ w Jeruzalem. Katolicy chcieliby nià uczyniá Rzym. I _
i råène inne miejscowoæci, gdzie mamy nasze gãåwne kwatery,
my byæmy je chcieli uczyniá naszym Jeruzalem. Lecz Biblia
måwi, èe ÉNasze Jeruzalem jest z Gåry, ktåre jest matkà
wszystkich wierzàcych”.
110 Otåè, a Chrystus jest przewidzianym Boèym Barankiem.
Zauwaècie, jak stosowne to byão teraz, wskazujàc na to, èe rola
Jeruzalem zanikãa. Kiedy? Ono byão czynne aè do tej godziny.
Krew baranka byãa w porzàdku aè do tego dnia, lecz obecnie _
przy ukrzyèowaniu doszão do zmiany. Stary system przeminàã.
Zaistniaã nowy system, a Baranek byã przy tej Ofierze.
Baranek, ofiarny Baranek byã na ziemi. Oni potâpiali i czynili
tam wãaænie to, co oni musieli uczyniá. To siâ zgadza.
111 Niech bâdzie Båg bãogosãawiony za to, èe widzimy tà
cudownà Niebiaäskà Æwiatãoæá w tym ostatecznym czasie!
Poniewaè koæcioãy czynià to samo dzisiaj. Aè do tej godziny ta
organizowana religia jest potâpiona i udowodniãem, èe siâ
wyrzekãa Sãowa Chrystusa; od tego czasu przychodzi Sãowo i
jedynie Sãowo. Od tego czasu rola starego paschalnego baranka
przeminâãa, a Chrystus staã siâ naszym Barankiem w dniu
ukrzyèowania. A w tym dniu, kiedy denominacja ukrzyèowaãa
Sãowo Boèe i przyjâãa wyznanie wiary na miejsce Sãowa, w tym
dniu Sãowo staão siâ w peãni skuteczne. Byão to wãaænie
niedawno.
112 Zauwaècie, po drugie. Po pierwsze Étam” _ Jeruzalem. Po
drugie Éoni” _ oni. Kto? Èydzi, czciciele. Pomyælcie o tym!
Sami czciciele zabili wãaænie Tego, ktåremu, jak twierdzili,
oddawali czeæá. Czy moglibyæcie sobie wyobraziá takà rzecz,
kiedy inteligentni mâèowie, ktårzy byli kapãanami, ktårzy byli
wyszkoleni, ktårzy mieli promocje doktora, prawdopodobnie
byliby^ Oni, oni siâ musieli wywodziá z pewnej generacji,
nim oni^ wzglâdnie z pokolenia, zanim siâ w ogåle mogli
staá kapãanem. Musieli byá Lewitami. Ich ojcowie byli
kapãanami. Ich dziadkowie kapãanami. Ich pra-pra-pra-prapradziadkowie byli kapãanami. I oni musieli èyá takim
poæwiâconym èyciem, èe gdyby siâ znalazãa jakaæ drobnostka
przeciw nim, zostaliby ukamienowani. Nie udzielano ãaski.
Æwiâci? Oczywiæcie, lecz æwiâtoæá na skutek wãasnego
OSKARÈENIE
19
usiãowania. Musieli postâpowaá w ten sposåb, èeby mogli
wystàpiá przed swoim koæcioãem. ÉWewnàtrz” _ powiedziaã
Jezus _ Éjesteæcie peãni martwych ludzkich koæci”.
113 Jakèe, mågãbym wnieæá oskarèenie wãaænie tutaj! A
mâèowie, ktårzy wiedzà, èe To jest Prawdà, èe to Sãowo jest
Prawdà, a bâdà odnoænie Niego zawieraá kompromisy, by måc
wystàpiá przed jakàæ organizacjà, uhm, ja mam prawo
oskarèyá ich wprost na podstawie Sãowa Boèego.
114 Zauwaècie, Éoni” _ czciciele, ci ludzie, ktårzy wyglàdali
obietnicy, ci ludzie, ktårzy jej wyglàdali przez lata i wieki, a
nie mieli nic do czynienia, pråcz ustawicznego przebywania w
seminarium. Lecz oni rozbierali to Sãowo wedãug nauczania w
seminarium, i oni nie dostrzegli sedna Jego Prawdy. ÉOni” _
kapãani, kaznodzieje owego czasu! ÉTam” _ w ich gãåwnej
kwaterze, Éoni” _ kaznodzieje owego czasu, uæmiercili samego
Boga, samego Baranka. Zabili wãaænie Tego, ktåremu, jak
twierdzili oddawali czeæá.
115 A dziæ, ja oskarèam tâ zgrajâ ordynowanych kaznodziejåw;
w ich wyznaniach wiary i denominacjach oni krzyèujà dla
ludzi tego samego Boga, ktårego, jak twierdzà, miãujà i
ktåremu sãuèà. Ja oskarèam tych kaznodziejåw w Imieniu Pana
Jezusa na podstawie ich doktryny, ktåra twierdzi, èe Édni
cudåw przeminâãy” i èe Échrzest wodny w Imiâ Jezusa
Chrystusa jest niewystarczajàcy i niewãaæciwy”. Na podstawie
kaèdego z tych Sãåw, ktåre oni zastàpili namiastkami wyznaä,
oskarèam ich jako winnych, a Krew Jezusa Chrystusa jest na
ich râkach, bowiem krzyèujà Pana Jezusa na nowo po raz
drugi. Oni krzyèujà Chrystusa dla publicznoæci, odbierajàc im
tà rzecz, ktårà im powinni dawaá. A oni Go zastàpili czymæ
innym _ wyznaniem wiary, dla popularnoæci.
116 Tam oni, Éoni”, ci ktårzy to byli powinni wiedzieá lepiej.
Jeèeli to ktoæ powinien byã wiedzieá lepiej, mieli to byá owi
kaznodzieje. Jeæli to ktoæ powinien byã wiedzieá lepiej,
powinno to byá duchowieästwo owego czasu. Jeèeli to ktoæ
powinien byã wiedzieá _ biskupi i arcybiskupi, i kaznodzieje i
doktorzy teologii powinni byli wiedzieá coæ innego. Lecz
dlaczego oni nie mogà? Ach! Co za przeciwstawnoæá! Co innego
mamy tutaj przed nami, niè przeciwstawnoæá! Oni twierdzà, èe
uwielbiajà Boga, a oni uæmiercajà Ksiâcia Èycia. Oni _ Étam
Go oni ukrzyèowali”, a tutaj oni czynià znowu to samo,
bowiem On jest Sãowem.
117 Oto, czym On jest _ tylko odzwierciedleniem Sãowa. A tym
wãaænie jest On dziæ _ odzwierciedleniem Sãowa, pråbujàcym
znaleçá kogoæ, przez kogo by siâ mågã odzwierciedlaá.
118 A ci ludzie trzymajà zgromadzenie z dala od Boga. A jeæli
siâ tam coæ dzieje i jest o tym måwione w zgromadzeniu, oni to
potâpiajà z podium, spoza kazalnicy, i måwià: ÉTo jest
20
MÅWIONE SÃOWO
fanatyzm. Trzymajcie siâ z dala od tego!” Czyniàc tak oni
krzyèujà Jezusa Chrystusa w 1963r. i sà tak samo winni, jak
tamci ludzie w owym czasie. To jest straszliwe orzeczenie, lecz
to jest prawdà. Na^ Dokãadnie to wãaænie czynià oni dzisiaj.
119 I z tych powodåw, z powodu ukrzyèowania Chrystusa, z
powodu tego, èe biorà Sãowo i zabierajà Je ludziom; to jest
dokãadnie to, co oni czynili wåwczas. To wãaænie Sãowo, ktåre
Båg odzwierciedlaã przez Swego wãasnego Syna, by
udowodniá, èe to byã On, a mianowicie Ten, ktårego miãowali,
jak twierdzili _ Jahwe, ktåry zamanifestowaã Samego Siebie
przez Pismo Æwiâte, uczyniã dokãadnie to, co On powiedziaã, èe
bâdzie czyniã, dokãadnie to, co Båg powiedziaã, èe bâdzie
czyniã, i On To odzwierciedlaã przed nimi. Z powodu miãoæci
ich grup koæcielnych, i tym podobnie, oni potâpili Ksiâcia
Èycia.
120 A ja potâpiam tà samà grupâ dzisiaj i oskarèam ich jako
winnych przed Bogiem przez Sãowo Boèe, èe oni czynià to
samo. Ta generacja jest oskarèona. Pamiâtajcie Èydåw 13, 8:
ÉOn jest tym samym wczoraj, dzisiaj i na wieki”.
121 Jak Go oni oskarèyli? Dlatego, èe ich wyznania wiary by
Go nie przyjâãy, ale gãâboko w ich sercach oni wiedzieli coæ
innego. Czy Nikodem w 3. rozdziale ew. Jana nie wyraziã tego
dobrze? ÉRabbi, my, faryzeusze” _ kaznodzieje, nauczyciele _
Éwiemy, èe Ty jesteæ nauczycielem, posãanym od Boga,
albowiem èaden czãowiek nie potrafiãby czyniá tych rzeczy,
ktåre Ty czynisz, jeæliby z nim nie byã Båg”. Rozumiecie? Oni
publicznie skãadali o tym æwiadectwo przez jednego z ich
sãynnych mâèåw, i denerwowali siâ^ Z powodu ich wyznaä
wiary ukrzyèowali Chrystusa.
122 A dzisiaj nie ma èadnego czytelnika, ktåry by nie potrafiã
czytaá Dz. Ap. 2, 38. tak samo, jak ja Je potrafiâ czytaá, i resztâ
Tego, tak samo jak ja Je czytam. Lecz z powodu ich wyznaä
wiary i z powodu ich denominacyjnych biletåw, ktåre oni majà
w swojej kieszeni, tych piâtn bestii, ktåre oni ciàgle noszà jako
karty czãonkowskie; a, a noszàc te rzeczy oni krzyèujà dla
siebie Jezusa Chrystusa na nowo i krzyèujà Go przed
publicznoæcià, i bluçnià przeciw temu Bogu wãaænie, ktåry To
obiecaã uczyniá, przynoszàc potâpienie na rodzaj ludzki.
123 Otåè, tam, Éoni” _ nie grzesznik. ÉOni” to znaczy koæciåã
owego czasu. Oni znaleçli winâ u tego Mâèa, ktåry byã Sãowem.
Czy siâ to zgadza? Oni znaleçli winâ u tego Czãowieka, ktåry
byã Sãowem. Obecnie znajdujà winâ u Sãowa, dziaãajàcego
przez czãowieka. Widzicie, oni to tylko odwråcili na odwråt.
Przy czym On jest w czãowieku _ Duch Æwiâty dziaãa przez
niego, to jest Boèe potwierdzenie.
124 Jak oni poznali, èe On byã Chrystusem? Poniewaè Jego
dzieãa udowadniaãy, èe On nim byã. On rzekã: ÉKto z was moèe
OSKARÈENIE
21
mnie potâpiá z grzechu? Czy Ja nie czyniãem dokãadnie tego, co
Pismo Æwiâte måwi, èe Ja bâdâ czyniã! I kto^ Niech Mi ktoæ
powie, gdzie Ja zawiodãem _ czy nie pokazaãem kaèdego
znaku, èe Ja jestem Mesjaszem, èe Ja jestem wãaænie Tym,
ktåry wam byã obiecany”.
Odrzekli, oni rzekli: ÉOtåè, my mamy Mojèesza. Wierzymy
Mojèeszowi”.
125 On rzekã: ÉGdybyæcie wierzyli Mojèeszowi, wierzylibyæcie
Mi. Gdybyæcie^ Mojèesz widziaã Måj dzieä i pragnàã èyá w
tym czasie. Mojèesz oglàdaã to dawno temu, i prorocy. A wy
jesteæcie tutaj, èyjecie wprost koão Niego, a potâpiacie”. Rzekã:
ÉWy obãudnicy” _ powiedziaã _ Épostawâ nieba potraficie
rozeznaá, lecz znaku tego czasu nie potraficie rozeznaá”.
126 Oto on jest _ znak tego czasu. Jak Go klasyfikowano?
ÉFanatyk, zwariowany czãowiek”. Tak, oni znaleçli winâ u
Czãowieka, Ktåry byã Sãowem.
127 On byã Sãowem. Ew. Jana 1. rozdziaã udowadnia to. ÉNa
poczàtku byão Sãowo, a to Sãowo byão u Boga. A to Sãowo
ciaãem siâ staão i mieszkaão miâdzy nami”. On byã èyjàcym
Sãowem Boèym, poniewaè On wyraèaã przez Siebie Boga. On
byã tak caãkowicie poddany Sãowu Boèemu, èe On i Sãowo byli
tym samym. A dokãadnie takim powinien byá Koæciåã dzisiaj,
bowiem Sãowo Boèe jest to samo.
128 Jak moèecie byá czâæcià tego Sãowa, jeæli siâ Go wypieracie
praktycznie caãego? A powodem, dlaczego tak jest _ nie jest to
z powodu ludzi; ja myælâ, èe to jest powåd, dlaczego Båg måwiã
do mnie o nazywaniu Jego ludu chãystkami _ ÉRickys” i
ÉRickettas”. Jest to z powodu tych samolubnych denominacji,
ktåre majà tych ludzi, èyjàcych tam na zewnàtrz w ten sposåb,
jak oni èyjà. Oni ukrzyèowali Prawdâ. A ludzie nazywajà Jà
bluçnierstwem, wzglâdnie czynià Jà bluçnierstwem. Nazywajà
Jà fanatyzmem, i tak dalej, a nie wiedzà, èe bluçnià przeciw
temu samemu Bogu, ktåremu chodzà sãuèyá do koæcioãa.
129 Dlatego ja oskarèam tâ bandâ duchowieästwa dzisiaj. Ja
oskarèam tâ generacjâ w Imieniu Jezusa Chrystusa, w oparciu
o autorytet Boèego Sãowa. Wy Go krzyèujecie na nowo.
130 Zauwaècie: ÉOn jest tym samym wczoraj, dzisiaj i na
wieki” _ Boèe Sãowo potwierdzone w czãowieku.
131 Poråwnajcie dwie Golgoty i ich oskarèenia. Przypomnijcie
sobie: ÉDlatego, èe On czyniã Samego Siebie Bogiem, my nie
pozwolimy, èeby ten Czãowiek panowaã nad nami”. Jakie byão
oskarèenie, ktåre oni mogli stwierdziá na naradzie owego
poranka, kiedy ukrzyèowali Jezusa? Takie: ÉOn czyniã Samego
Siebie Bogiem”. On byã Bogiem. ÉI On naruszyã sabat”. A On
byã Panem sabatu. Oni Go potâpili za to, èe On czyniã Samego
Siebie Bogiem. ÉTy tego nie masz prawa czyniá. Ty nie masz
22
MÅWIONE SÃOWO
prawa. Nasi najwyèsi kapãani _ jeèeli coæ przychodzi,
przychodzi to przez naszych kapãanåw”. Nuèe, poråwnajcie to
z Golgotà dzisiejszego czasu.
132 Kiedy Båg _ tak siâ upodobaão Ojcu, Duchowi Boga,
wzbudziá Swego wãasnego Syna; zacieniã Mariâ Duchem
Æwiâtym i zrodziã ciaão, ktåre Mu mogão sãuèyá i posãuèyá Mu
ku Jego celowi. ÉBåg byã w Chrystusie, peãnia Båstwa cieleænie
w Nim”, odzwierciedlajàc dla ludzi to, czym jest Båg, dajàc _
dajàc poznaá caãemu æwiatu, kim Båg chciaã mieá kaèdego
poszczegålnego: synem i cårkà. On wziàã jednego Czãowieka i
uczyniã to. A dlatego, èe On siâ nie przyãàczyã do ich szeregåw
organizacyjnych, oni Go potâpili i ukrzyèowali Go.
133 Poråwnajcie teraz tâ Golgotâ z dzisiejszà. [Pewien brat
måwi: ÉAmen” _ wyd.] Z powodu denominacyjnych
uprzedzeä, z powodu obojâtnoæci miâdzy uczonymi, ktårzy
powinni byli znaá Boèe Sãowo i plan; z powodu tego Båg moèe
wziàá maãà grupâ ludzi, ktårzy upokorzà samych siebie przed
Sãowem, przez ktårych On moèe gdzieæ dziaãaá i
odzwierciedlaá Samego Siebie. A oni nie mogà powiedzieá, èe
tak nie jest.
134 Oni by nie mogli powiedzieá, èe On tego nie uczyniã, bo ich
zgromadzenie byão æwiadkiem tego. Byão to przed nimi. Oni
temu nie mogli zaprzeczyá. Oni nie mogli zaprzeczyá Jego
twierdzeniom, bowiem wãaænie to Sãowo, ktåremu wierzyli, jak
måwili, byão Tym, Ktåry udowodniã, èe to jest On. Poniewaè
Båg wziàã Sãowo, ktåre powinno byá Mesjaszem, i pokazaã Je
poprzez Czãowieka, a oni siâ Go musieli pozbyá. I to byã jedyny
sposåb, jak oni mogli kontynuowaá swojà dziaãalnoæá _ pozbyá
siâ Mesjasza. I oni to uczynili na skutek zaælepienia i ciemnoty,
bez wzglâdu na ich wyksztaãcenie. Byli bystrzy, inteligentni _
måwiàc po æwiecku.
135 Jak to poråwnywaliæmy onegdaj wieczorem, gdy Æwiatãoæá
oæwieciãa tego mãodego wãadcâ, patrzcie, co on uczyniã. On to
odrzuciã _ bystry czãowiek. Paweã, inny bystry czãowiek _ ta
Æwiatãoæá go oæwieciãa. Co on uczyniã? On Jà przyjàã. On
zapomniaã wszystko to, co wiedziaã kiedykolwiek, aby mågã
poznaá Chrystusa. To uczynião jego èycie godnym Ewangelii.
(Poselstwo ubiegãej niedzieli wieczorem.)
136 Tam to jest dzisiaj. Ona oæwieci moèe jakiegoæ prostego
czãowieka, ktåry odszedã, odczuwaã, èe ma powoãanie od Boga,
udaã siâ do jakiegoæ seminarium i nauczyã siâ jakiegoæ
wyznania wiary. On musi èyá tym wyznaniem wiary albo
zrezygnowaá ze swojej karty czãonkowskiej. Jeæli tak uczyni,
jest na nim czarne piâtno, nikt inny go juè nie bâdzie chciaã,
poniewaè kiedyæ on naleèaã do czegoæ innego, a obecnie juè do
tego nie naleèy. Oni sobie myælà, èe z tym czãowiekiem jest coæ
OSKARÈENIE
23
nie tak i nie chcà go mieá w swoim zgromadzeniu. Bowiem
zgromadzenie wyglàda tylko jednego znaku, mianowicie czy on
wierzy temu, w co oni wierzà.
137 Jeèeli on ma kartâ, jeèeli on jest metodystà, jeèeli on ma
kartâ^ on naleèy do innej spoãecznoæci, do unitarian, albo do
trynitarian, czy kimkolwiek on moèe byá, w koæciele Boèym,
albo w szeregach zielonoæwiàtkowcåw i w wszystkich tych
szeregach. Jeèeli on nosi kartâ, oni odczuwajà, èe gãåwna
kwatera przeegzaminowaãa go, przebadaãa jego umysã, oraz
poddaãa go testowaniu u psychiatry, i widzà, czy jego
wspåãczynnik inteligencji jest wystarczajàco wysoki, èeby on
mågã do nich przemawiaá. Jeèeli tak nie jest, oni go odrzucà.
To siâ zgadza.
138 Lecz widzicie, zgromadzenie powinno zwaèaá na râkâ
Pana, patrzyá na to, czy Båg daã mu jego ordynacjâ, czy nie. Na
to wãaænie powinniæmy patrzyá. Lecz dzisiaj oni krzyèujà na
nowo Syna Boèego. Kiedy _ czãowiek jest zdolny z ãaski Boèej,
by byá powoãanym od Boga, by pozwoliá Bogu odzwierciedlaá
Samego Siebie przez niego. ÉSprawy, ktåre Ja czyniâ i wy
czyniá bâdziecie”, powiedziaã On. Zauwaècie, jaki to czas, w
ktårym my èyjemy!
139 Oni, oni biorà, oni _ oni biorà tà samà Golgotâ, ktårà my
moèemy wziàá dzisiaj do poãudnia i ten sam powåd. Otåè, oni
wiedzieli, èe to byãa Prawda; lecz z powodu zazdroæci,
uprzedzeä. Co im powiedziaã Jezus? ÉJeèeli Ja palcem Boèym
wypâdzam diabãy, to przez kogo wy je wypâdzacie? Niechaj oni
sà waszym sâdzià, widzicie, jeæli Ja palcem Boèym wypâdzam
diabãy”.
140 Otåè, dokãadnie tak, jak ich sãyszycie måwiá: ÉCzy moèesz
udowodniá, èe to jest palec Boèy?” Ja bym chciaã zobaczyá, ja
bym chciaã usãyszeá to pytanie, zadane Jemu. Oni byli na to
zbyt chytrzy.
141 Zauwaècie: ÉDlatego, èe On czyniã Samego Siebie Bogiem”,
a On byã Bogiem. ÉI my nie pozwolimy, èeby On panowaã nad
nami”.
142 Lecz teraz ta sprawa _ ten sam stary znany krzyk
przychodzi znowu: ÉTa Biblia byãa napisana przez czãowieka”,
måwià oni. ÉMy nie musimy èyá wedãug Niej”. To jest Boèe^
To jest Boèe Sãowo. To jest Sam Båg.
Rozmawiaãem wczoraj z pewnym czãowiekiem, on rzekã:
ÉOtåè, jakiæ czãowiek moèe napisaã tâ Bibliâ”.
Ja odrzekãem: ÉTak, byã taki. Jego Imiâ _ my Go znamy
jako Boga”.
143 Ona byãa pisana na przestrzeni czterech tysiâcy lat niemal
_ te Pisma, od czasåw Joba aè do Nowego Testamentu, i byãa
pisana przez setki przez^ na przestrzeni setek lat; i byãa
24
MÅWIONE SÃOWO
pisana przez råènych mâèåw, a oni siâ nie znali wzajemnie, w
råènych czâæciach kraju, a ani jedno Sãowo z Niej nie krytykuje
innego. Ja wyzywam wszystkich, by przyszli pod Krew Jezusa
Chrystusa i èàdali kaèdej obietnicy, znajdujàcej siâ w Niej!
Båg jest zobowiàzany zatroszczyá siâ o To.
144 Lecz oni tego nie uczynià. Oni przyjdà i powiedzà: ÉO,
Panie, ja pragnâ coæ uczyniá. Daj mi wielki dar. Alleluja,
Panie! Chwaãa Bogu, ja wierzâ, èe to mam. Alleluja!” To nie
bâdzie nigdy funkcjonowaá. Moèecie przedãoèyá duèo
psychologii, lecz to nie bâdzie funkcjonowaá.
145 Båg musi uznaá tâ pokutâ. Båg to musi uczyniá.
Moglibyæmy wiele powiedzieá odnoænie tego, ale mam nadziejâ,
èe to zrozumiewacie.
146 Patrzcie, lecz obecnie oni nie chcà, èeby Sãowo panowaão
nad nimi. Ja måwiâ: ÉWråácie siâ wszyscy z powrotem.
Jesteæcie niewãaæciwie ochrzczeni. Zostaliæcie ochrzczeni w
katolickim koæciele”.
147 ÉKim ty jesteæ, èe nam to måwisz?” To nie jestem ja; jest to
Sãowo. ÉLecz ja ci måwiâ, my _ my wierzymy^” Nie dbam o
to, w co wy wierzycie; chodzi o to, co måwi Biblia. ÉLecz my
nie musimy èyá wedãug Tego”.
148 Musicie tak èyá, inaczej wisi nad wami sàd tej Biblii.
Albowiem: ÉKtobykolwiek ujàã jedno Sãowo z Niej albo dodaã
jedno do Niej, temu bâdzie ujâta czâæá z Ksiâgi Èywota”, niech
to jest kaznodzieja, dostojnik koæcioãa, czy kimkolwiek on jest.
Wy musicie przyjæá pod wãadzâ tego Sãowa, bowiem Ono jest
Bogiem. Biblia måwi, èe Ono jest Bogiem.
149 ÉMy nie pozwolimy, èeby Ono panowaão nad nami”. Oni
biorà swoje wyznania wiary i denominacje, i ich _ ich maãe,
bãahe rzeczy, w ktåre oni wierzà, a zostaãy przyjâte przez rady
mâèczyzn, i przyjmujà je zamiast Boèego Sãowa.
150 Co oni uczynili? Oni wziâli Barabasza, mordercâ, zamiast
Syna Boèego w dniu pierwszego ukrzyèowania.
151 A dzisiaj oni przyjmujà sãowo jakiegoæ czãowieka, ktåre
jest kãamstwem i drogà æmierci, a wzbraniajà siâ obraá drogâ
Èycia, Boèe Sãowo. Ja potâpiam tà generacjâ, oskarèam jà, w
Sãowie Pana, èe oni sà w bãâdzie. Oni sà winni ukrzyèowania,
albo pråby ukrzyèowania Ducha.
152 Oni woãajà o rozbudzenie, wszâdzie. Jak bâdziecie mieá
rozbudzenie, kiedy Samo Sãowo nie moèe dziaãaá poprzez
ludzi? Chciaãbym, èeby mi ktoæ daã na to odpowiedç. Jak to
moèe funkcjonowaá, kiedy wy zaprzeczacie wãaænie Samemu
Rozbudzeniu? Dobrze prorok rzekã o nich: Éformy poboènoæci”.
Ich wãasne formy tam wåwczas _ zaprzeczali Sãowu Èycia. Ich
wãasne formy dzisiaj zaprzeczajà tej rzeczy, ktåra im moèe
przynieæá rozbudzenie; ich wyznania wiary i formy. O, tak.
OSKARÈENIE
25
153 Oni przyjmujà denominacje i swoje wyznania wiary
zamiast Sãowa i to krzyèuje Jego Sãowo i czyni Jego Sãowo dla
ludzi bezskutecznym. Gdy oni widzà Sãowo Boèe tak jasno i
jak zajmuje Swoje miejsce, odnoænie czego Båg daã obietnicâ,
èe On to uczyni, i tutaj On to czyni, a oni naæmiewajà siâ z
Niego i odwracajà siâ od Niego, to jest bluçnierstwo. I oni
pråbujà ukrzyèowaá Samo Sãowo.
154 Dlaczego Je krzyèujà? Oni nie mogà ukrzyèowaá Sãowa, tak
samo jak nie mogà ukrzyèowaá Boga. Oni potrafili ukrzyèowaá
ciaão, w ktårym byã Båg _ Syna Boèego. Oni je potrafili
ukrzyèowaá, lecz nie mogà ukrzyèowaá Boga. On musiaã zostaá
w owym czasie policzony za Ofiarâ, aby wprowadziá do ærodka
wielu synåw, ktårzy byli predestynowani do Èywota
Wiecznego. Oni to musieli uczyniá wåwczas, lecz oni tego nie
mogà uczyniá obecnie. Oni tego nie mogà uczyniá, poniewaè
Sãowo Samo bâdzie èyá ciàgle. Lecz oni^
155 ÉCo oni czynià? Jak siâ oni ksztaãtujà? Co zatem måwisz,
kaznodziejo? Jak zatem budujesz swojà podstawâ tutaj, èe oni
Go krzyèujà?”
156 Oni krzyèujà rezultaty Ewangelii na ludziach przez swoje
wyznania wiary. To jest to krzyèowanie. To, gdzie publicznoæá
siedzi w tych wielkich kostnicach, nazywanych koæcioãami i
denominacjami, i wytyczajà liniâ wyznania wiary, i to
miaão^ Sãowo Boèe nie moèe byá skuteczne dla nich,
poniewaè oni _ oni potâpiajà wãaænie te rzeczy, ktåre siâ bâdà
dziaá, jak powiedziaã Chrystus. One po prostu nie przychodzà
wedãug ich wyznania wiary.
157 Ani Jezus nie przyszedã wedãug ich zrozumienia odnoænie
Jego przyjæcia. On przyszedã w ten sposåb, jak Go Båg posãaã, a
On przyszedã dokãadnie wedãug Sãowa. Nic dziwnego, èe On
powiedziaã, èe On Éukryã To przed oczyma màdrych i
roztropnych, a objawiã To niemowlàtkom, takim, ktåre siâ
bâdà uczyá”. Czy to rozumiecie? [Zgromadzenie måwi: ÉAmen”
_ wyd.]
158 O, oni ukrzyèowali rezultaty Sãowa. Ja tutaj mam sporo
miejsc Pisma Æwiâtego. Moèe zacytujâ dwa lub trzy z nich. Oni
Je krzyèujà.
Wy måwicie: ÉJak oni krzyèujà Sãowo?”
159 Kiedy Jezus powiedziaã, èe On jest tym samym wczoraj,
dzisiaj i na wieki, Èydåw 13. 8, oni måwià: ÉPod pewnym
wzglâdem On jest”. Rozumiecie? W porzàdku.
160 Jezus powiedziaã _ Jego ostatnie przykazanie do Koæcioãa:
ÉIdçcie na caãy æwiat” _ Marek 16 _ Éidçcie na caãy æwiat i
gãoæcie Ewangeliâ. Te znaki bâdà towarzyszyá tym, ktårzy
uwierzà. Na caãy æwiat; do wszelkiego stworzenia!” A jeszcze
nie zostaãa osiàgniâta ani poãowa. A sà miliony ludzi, ktårzy
26
MÅWIONE SÃOWO
umierajà corocznie, ktårzy nie sãyszà, nigdy nie sãyszeli Imienia
Jezus. Wiâc to jest ciàgle generalne rozporzàdzenie. Jest to
ciàgle przykazanie Boga. ÉNa caãy æwiat i gãoæcie Ewangeliâ
wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzci siâ, bâdzie
zbawiony; kto nie uwierzy, bâdzie potâpiony. A te znaki bâdà
towarzyszyá tym, ktårzy uwierzà: W Moim Imieniu bâdà
wyganiaá diabãy; nowymi jâzykami måwiá bâdà; jeèeli wezmà
do râki wâèe albo wypijà coæ æmiertelnego, nie zaszkodzi im to;
jeèeli wãoèà swoje râce na chorych, oni wyzdrowiejà”.
161 A oni måwià: ÉTo byão dla tamtej generacji” i oni czynià
wedãug Tego przykazania Boèe bezskuteczne, i oni krzyèujà
rezultaty Sãowa dla ludzi. Amen.
162 Piotr powiedziaã w Dniu Piâádziesiàtym, majàc klucze do
Krålestwa, ktåre mu wãaænie daã Jezus: ÉCokolwiek powiecie
tutaj, Ja powiem Tam w gårze”.
163 A w Dniu Piâádziesiàtym oni siâ pytali, co mogà uczyniá,
aby przyjàá Ducha Æwiâtego, bowiem oni siâ tak cieszyli z
Niego, obserwujàc innych, postâpujàcych zdaniem innych
gãupio; taczali siâ i skakali, i upadali, i zachowywali siâ, jakby
byli pijani.
A oni powiedzieli: ÉCi mâèowie upili siâ nowym winem”.
164 Lecz byã tam pewien mâèczyzna, ktåry powstaã, imieniem
Piotr, ktåry miaã klucze Krålestwa, i on rzekã: ÉCi nie sà
pijani” _ Dz. Ap. 2 _ Éjak przypuszczacie, skoro jest trzecia
godzina dnia. Lecz to jest to, o czym byão powiedziane”.
Rozumiecie, wprost z powrotem do Sãowa znowu, pokazujàc,
èe Duch jest ciàgle Sãowem, a Sãowo jest ciàgle Duchem _
Sãowo Boèe. ÉI stanie siâ, jak byão powiedziane przez proroka
Joela, Joel 2, 38: éI stanie siâ w dniach ostatecznych, måwi Båg,
èe wylejâ Mego Ducha na wszelkie ciaão.’”
165 Sãuchajcie tego proroka, stojàcego tam. Spåjrzcie na niego,
stojàcego tam bez bojaçni przeciw tej zgrai i potâpiajàcego ich,
oskarèajàcego ich. Rzekã: ÉTo jest to miejsce Pisma Æwiâtego!
To jest to, co byão powiedziane przez proroka! éJa wylejâ Mego
Ducha na wszelkie ciaão. Wasi synowie i cårki bâdà
prorokowaá. Na moje sãugi i sãuèebnice wylejâ Mego Ducha; i
pokaèâ cuda na niebie i na ziemi; ogieä, sãupy dymu i pary.’”
Udowodniã Go przy pomocy Sãowa _ èe On byã Sãowem.
166 A oni siâ naæmiewali i kpili z Niego, i poszli na sàd. A to
miasto zostaão spalone i oni sobie wzajemnie jedli dzieci. A
dzisiaj oni sà rozproszonym ludem po caãej ziemi, co wskazuje
na to, èe Duch Æwiâty ciàgle pozostaje Sãowem Boèym, èeby
doprowadziá to Sãowo do tego, by Ono èyão.
167 Jezus Chrystus byã Osobà, Czãowiekiem, Bogiem. Alleluja.
On byã manifestacjà Boga. On byã Bogiem w postaci ciaãa, by
odzwierciedlaá Sãowo Boèe dla tego wieku, by sprawiá, èeby
ten wiek ujrzaã obietnicâ Boèà dla tego wieku.
OSKARÈENIE
27
168 A Duch Æwiâty jest tym samym dzisiaj. On jest Duchem
Boga na napisanym Sãowie, pråbujàcym znaleçá kogoæ, èeby
mågã odzwierciedliá Samego Siebie dla tego wieku, by
udowodniá, èe On jest tym samym wczoraj, dzisiaj i na wieki.
Ew. Jana 14, 12: ÉSprawy, ktåre Ja czyniâ, i wy czyniá
bâdziecie”. ÉJezus Chrystus jest tym samym wczoraj, dzisiaj i
na wieki”. Widzicie, ustawicznie pråbuje znaleçá Swåj sposåb,
by odzwierciedliá Samego Siebie.
169 A oni tego nie potrafià uczyniá. Ludzie myæleli sobie tak
wiele o swoich denominacjach _ ich maãych gniazdach, ktåre
mieli, i tak dalej, nazwanych ich Ékoæcioãami”, wiâc oni nie
bâdà tego sãuchaá. Tak, oni to na pewno czynià dzisiaj, tà samà
rzecz _ krzyèujà na nowo.
170 Piotr w Dniu Piâádziesiàtym, on rzekã: ÉWy mâèowie,
ktårzy mieszkacie w Jeruzalem, w Judei, sãuchajcie moich
sãåw. Ci nie sà pijani. Jeèeli staniecie cicho, ja wam pokaèâ, co
to jest”. I on måwi dalej i wyjaænia im to.
171 Ich serca nie zaznaãy spokoju, kiedy To oni usãyszeli, rzekli:
ÉCo mamy czyniá, aby byá zbawieni? Co mamy czyniá, aby To
przyjàá? Jesteæmy przekonani, èe twoje sãowo jest wãaæciwe”.
172 On rzekã: ÉPokutujcie, kaèdy z was, i dajcie siâ ochrzciá w
Imiâ Jezusa Chrystusa na odpuszczenie waszych grzechåw, a
otrzymacie dar Ducha Æwiâtego. Albowiem to jest dla was i dla
waszych dzieci, i dla tych, ktårzy sà jeszcze daleko, ilu ich Pan,
nasz Båg powoãa. To jest wãaænie to, co oni muszà czyniá.
Pokutowaá i daá siâ ochrzciá w Imiâ Jezusa Chrystusa”.
173 A dzisiaj rzymskokatolicki koæciåã przyjàã ÉOjca, Syna i
Ducha Æwiâtego” na miejsce Tego. Zamiast Tego _ komunia.
ÉWysuä swåj jâzyk i weç do ust hostiâ, a ksiàdz wypije wino i
wy jesteæcie razem jedno”. ÉKomunia” na miejsce Ducha
Æwiâtego, nazwana Éæwiâtà eucharystià”. I ÉOjciec, Syn, Duch
Æwiâty” _ trynitariaäski chrzest, o ktårym nie ma nawet
wzmianki w Biblii. Imiâ Ojca, Syna, Ducha Æwiâtego brzmi
Pan Jezus Chrystus. Gdy to pokaèecie tej przewrotnej
generacji^
174 Jak powiedziaã Piotr: ÉRatujcie siâ spoæråd tego pokolenia
przewrotnego”.
175 Kiedy im To pokaèesz, co oni czynià? Naæmiewajà siâ z
Tego i måwià: ÉNasz koæciåã nie uczy tego w ten sposåb”.
Potem jesteæcie winni, jesteæcie winni ukrzyèowania Jezusa
Chrystusa przez odebranie ludziom Mocy Boèej. Krzyèujecie
im samo Sãowo i potâpiacie samych siebie wraz z waszym
zborem _ prowadzicie ich do sideã æmierci.
176 Jak powiedziaãem o tym kaznodziei ubiegãej niedzieli _ byã
to Martin Luther King tam z tymi drogimi ludçmi, prowadzàcy
ich wprost do sideã æmierci. O, gdyby tylko ktoæ mågã
28
MÅWIONE SÃOWO
porozmawiaá z tym czãowiekiem! Gdybym ja mågã. Tylko z
powodu maãego powstania na skutek projektu w szkolnictwie,
rozumiecie, czy czegoæ^ Co za råènica? Moja dobroá! Jeèeli
ludzie nie majà na tyle serca, by wspåãpracowaá z czãowiekiem
z powodu koloru jego skåry, oni sà i tak potâpieni i martwi.
Paästwo daje im prawo. Nie walczcie przeciwko temu. Nie
walczcie. Co, gdyby ktoæ powiedziaã, èe wszyscy Irlandczycy,
czy ktoæ inny, wszyscy Niemcy albo ktoæ inny, muszà siâ
odãàczyá? To by nigdy nie zmartwião chrzeæcijan. Oni by szli
ciàgle naprzåd. A ten czãowiek jest chrzeæcijaninem. A jako _
jako kaznodzieja nie powinien prowadziá tych ludzi do
powstania przeciwko temu. Oni spowodujà, èe miliony umrà.
To da poczàtek kolejnej rewolucji. To jest haäba czyniá coæ
takiego.
177 Ta sama rzecz dzieje siâ wãaænie tutaj. [Brat Branham
stuknàã w kazalnicâ _ wyd.] Znowu dokãadnie to samo. To siâ
zgadza. Rozumiecie? Ci ludzie _ co gdyby oni tylko spojrzeli
na tâ Prawdâ i zrozumieli, czym jest Prawda. ÉNasz koæciåã nie
wierzy w to. My mamy jakàæ innà drogâ”. Otåè, to nie jest
wãaæciwa droga. Nie o to tu chodzi.
178 On rzekã: ÉPokutujcie i dajcie siâ ochrzciá w Imiâ Jezusa
Chrystusa na odpuszczenie grzechåw”. Nuèe, oni tego nie
uczynià. O, co oni wtedy uczynili? Otåè, to jest tylko jedna
sprawa z setek innych. Przejdziemy do tego moèe tak szybko,
jak potrafimy.
179 Teraz odnoænie drugiego ukrzyèowania. Jeèeli czãowiek
przyjmuje ÉOjca, Syna i Ducha Æwiâtego” _ wyznanie wiary
na miejsce Sãowa, tytuãy zamiast Imienia, co on czyni dla
ludzi? On krzyèuje rezultaty Sãowa dla ludzi _ gdy måwi, èe:
ÉMarek 16. byã po prostu dla tamtej generacji”.
180 A Båg Sam powiedziaã wãaænie tam _ Jezus rozmawiaã z
nimi i powiedziaã: ÉIdçcie na caãy æwiat i gãoæcie Ewangeliâ
wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i da siâ ochrzciá, bâdzie
zbawiony; kto nie wierzy, bâdzie potâpiony. A te znaki bâdà
towarzyszyá tym^” Jak daleko? Kaèdemu paästwu, kaèdemu
wyznaniu, kaèdemu jâzykowi, kaèdej rasie, kaèdemu ludowi _
ta sama Ewangelia. ÉA te znaki bâdà towarzyszyá tym, ktårzy
wierzà”. A kiedy to czãowiek pråbuje usunàá z Biblii, krzyèuje
rezultaty Ewangelii dla tego zgromadzenia. Wiâc ja was
oskarèam w Imieniu Jezusa Chrystusa! Wy jesteæcie winni
zamordowania Pana!
181 Koæciåã Go znienawidziã. Dlaczego? On wãaænie byã ich
Bogiem. Oni Go znienawidzili i zaprzeczyli temu, èe On jest ich
Mesjaszem. O nie, oni nie chcieli takiego Mesjasza.
182 A dzisiaj koæciåã czyni to samo. On zaprzecza Sãowu. Oni
Go nie chcà. Ono jest przeciwstawne do tego, czemu oni byli
nauczani wierzyá przez ich wyznania wiary.
OSKARÈENIE
29
183 A to Sãowo jest Mesjaszem. Czy temu wierzycie? [Zbår
måwi: ÉAmen” _ wyd.] Otåè, czym zatem jest odzwierciedlenie
Sãowa? Odzwierciedleniem Mesjasza, ktårym jest Duch Æwiâty
wæråd nas. On odzwierciedla Samego Siebie, pråbuje, gdzie On
moèe znaleçá latarniâ, przez ktårà On moèe patrzeá, ktåra nie
jest zakopcona wyznaniami wiary i innymi rzeczami _ On
moèe wydawaá Æwiatãoæá przez nià.
184 Przypomnijcie sobie, Éone powstaãy i ochâdoèyãy swoje
lampy” i wyczyæciãy kominy, lecz byão za påçno. Wiâc kiedy
czãowiek widzi tych luteran, prezbiterian, metodyståw, ktårzy
pråbujà wejæá w tych ostatecznych dniach, by przyjàá Ducha
Æwiâtego, patrzcie, wy wiecie, èe oni Go nie otrzymajà. Otåè,
oni moèe måwià jâzykami i skaczà do gåry i w dåã, obserwujcie
jednak, co siâ dzieje. Oni absolutnie^ Jest to znak czasu, èe
ona to przegapiãa. Jesteæmy na koäcu.
185 Niemal kaèdym razem Koæciåã mågã sãyszeá wezwanie:
ÉWstàpcie Wyèej!” Amen.
186 Umieszczeni zupeãnie dokãadnie w naleèytym porzàdku.
Duch Æwiâty tutaj czyni Jezusa Chrystusa rzeczywistoæcià
poprzez tych, przez ktårych On moèe dziaãaá, udowadniajàc
Samego Siebie; zstâpuje w dåã, zrobiono Jego zdjâcie, pokazuje
je, zmusza naukowcåw zajmowaá siâ tym, rozmawiaá o tym, i
wszystko inne, udowadniajàc zupeãnie dokãadnie to, co On
powiedziaã, èe bâdzie czyniã. Czyni dokãadnie te sprawy, ktåre
bâdzie czyniã zgodnie z Pismem Æwiâtym, jak On powiedziaã.
Nuèe, nie jakieæ wyznanie wiary, albo jakaæ idea ludzkiego
pochodzenia, wiele krwi, ognia i dymu, i innych bredni; lecz
zgodne z Pismem Æwiâtym potwierdzenie Mesjasza. Mamy
wiele imitacji i podrabiaczy, i tak dalej; ale to tylko sprawia,
èe prawdziwe Sãowo æwieci Swoim najlepszym æwiatãem. To siâ
zgadza. Pozwala to ludziom, ktårzy sà duchowi, èe mogà
rozsàdzaá miâdzy tym co dobre, a co zãe. Rozumiecie?
187 Wypierajà siâ Go! Wyparli siâ ich Mesjasza: ÉMy Go nie
chcemy”. A dzisiaj czynià to samo. ÉOtåè, gdybym tam miaã
chodziá i zachowywaá siâ tak jak ta grupa _ ja Go w ogåle nie
chcâ”. W porzàdku, potem Go nie masz w ogåle. To wszystko.
Rozumiecie? Tak samo obecnie.
188 Chociaè On zostaã naleèycie zidentyfikowany, oni Go nie
chcieli. Oni Go nienawidzili. Dlaczego tak byão? Nazwaliæmy
ich pastoråw bandà Éwâèy”. On rzekã: ÉWy æciany pobielane.
Nie jesteæcie niczym innym, niè grobami. Na zewnàtrz jesteæcie
wypolerowani w odzieniach i z odwråconymi koãnierzami, a
wewnàtrz jesteæcie trupimi koæciami”. Rozumiecie? On siâ nie
powstrzymywaã. Jeden maãy Galilejczyk, syn stolarza, lecz On
måwiã bez ogrådek. On im to powiedziaã.
189 ÉNie myælcie”, powiedziaã Jan, Jego zwiastun, on rzekã^
On byã kolejnym, ktåry måwiã bez ogrådek. On rzekã: ÉNie
30
MÅWIONE SÃOWO
przychodçcie tutaj, måwiàc, èe Abraham jest waszym ojcem.
Båg jest mocen z tych kamieni wzbudziá dzieci Abrahamowi”.
O, tak. ÉSiekiera jest przyãoèona do korzeni drzewa, a kaède
drzewo, ktåre nie przynosi owocåw, zostanie wyciâte i w ogieä
wrzucone”. O, tak. Båg postâpuje æciæle, surowo i skrupulatnie
zgodnie ze Swoim Sãowem. O, tak.
190 Zauwaècie, Jezus, udowodniony przez Pismo Æwiâte! Czy
mnie sãyszycie? [Zgromadzenie: ÉAmen” _ wyd.] Jezus zostaã
zidentyfikowany przez Boga, przez Pismo Æwiâte, èe On byã
Mesjaszem. Czy siâ to zgadza? [ÉAmen”.] Za kilka minut
dojdziemy do oskarèenia Piotra i stwierdzicie, czy tak byão, czy
nie. On byã zupeãnie zidentyfikowany, èe On jest Bogiem,
zamanifestowanym w Czãowieku, nazwanym Synem Boèym. To
siâ zgadza. Aczkolwiek, On byã naleèycie zidentyfikowany i
potwierdziã obiecane Sãowo, èe On jest Mesjaszem. Mojèesz
powiedziaã: ÉTen Mesjasz, kiedy On przyjdzie, On bâdzie
prorokiem” i wszystkie te rzeczy bâdà siâ dziaá.
191 Ta mãoda kobieta z^ stojàca przy studni i caãy ten podãy
stan, w jakim ona byãa _ co to symbolizowaão? To, èe Båg w
tych ostatecznych dniach wyciàgnie wyrzutkåw spoãeczeästwa.
192 Przypominam sobie ubiegãego wieczora, podczas wesela^
Wzglâdnie innym razem, kiedy tutaj gãosiãem. Na uczcie
weselnej oni powiedzieli, jak oni powiedzieli. ÉJa urzàdziãem
wielkà uroczystoæá, i tak dalej. A wszyscy ci mâèowie, ja ich
zaprosiãem, a kaèdy z nich miaã jakàæ wymåwkâ. éJa tego nie
mogâ zrobiá, poniewaè to by zrujnowaão nasze wyznania
wiary. Ja nie mogâ przyjæá, poniewaè mam mojà^ Poælubiãem
èonâ; ona mi nie pozwoli przyjæá. Moi drodzy, ja _ ja siâ
skojarzyãem z tym koæcioãem tutaj. Moja matka byãa
metodystkà, wzglâdnie baptystkà, czy katoliczkà, lub prote^ Ja siâ po prostu nie mogâ na To zgodziá.’”
193 On rzekã: ÉA wy nie przyjdziecie i nie skosztujecie Mojej
uczty! Lecz wyjdçcie tam i zmuæcie prostytutki i nierzàdnice, i
pijakåw, i ktokolwiek tam bâdzie. Wprowadçcie ich do ærodka,
a Ja ich naprawiâ. Ja urzàdziãem Mojà ucztâ, a Moi _ Moi
goæcie^ Måj ståã jest zastawiony i ktoæ tam bâdzie”. Oni nie
przyszli. On potâpiaã tych Èydåw.
194 A co dzisiaj? ÉJa _ ja _ ja naleèâ do prezbiterian. Ja _ ja
nie mogâ. Ja jestem metodystà, luteraninem. Ja jestem
unitarianinem. Ja jestem u wierzàcych w dwåjcâ. Ja jestem
tym. Ja nie mogâ. Ja nie mogâ”. Tutaj to macie. Wy tam zatem
nie bâdziecie! Dokãadnie tak On powiedziaã. W porzàdku.
195 Naleèycie potwierdzony Mesjasz. Naleèycie potwierdzone
Sãowo _ obiecane Sãowo. Ten Båg, ktåry obiecaã to Sãowo,
mianowicie to, czym bâdzie Mesjasz, oto On przyszedã i stanàã
dokãadnie. On im powiedziaã: ÉNuèe, gdzie Ja nie dopisaãem?
Jeèeli Mi nie moèecie wierzyá jako Czãowiekowi, wierzcie
OSKARÈENIE
31
uczynkom, ktåre Ja czyniâ, bowiem one wãaænie æwiadczà o
tym, Kim Ja jestem. One wãaænie måwià, èe Ja jestem
Mesjaszem. Wy Mi nie chcecie wierzyá, poniewaè myælicie, èe
_ èe Jåzef tam^ A ja siâ urodziãem tam w tej maãej chatce, a
måj opiekun tutaj jest tam stolarzem. A _ a wy^”
196 Kiedy On przyszedã tam do Galilei, oni, i chciaã uczyniá^
On rzekã: ÉHej, Kim jest ten Czãowiek? Kim jest Ten? Otåè, ten
Czãowiek, czy to nie jest^ Czy Jozes i wszyscy Jego bracia nie
sà tutaj? Czy Jego siostry nie sà u nas? Czy Jego matka nie
nazywa siâ Maria, a Jego Ojciec nie nazywa siâ Jåzef? Skàd,
skàd wziâliæcie takiego Czãowieka, jak ten? Z jakiej szkoãy On
przychodzi? On nie ma karty czãonkowskiej. On, On nie ma
èadnych liståw uwierzytelniajàcych. Gdzie taki Czãowiek, jak
ten^ Gdzie ty to w ogåle otrzymaãeæ?”
197 A Biblia måwi, èe On byã _ On siâ czuã dotkniâty. On
rzekã^ Wielu potâènych czynåw nie mågã On uczyniá; i po
prostu odwråciã siâ swymi plecami i odszedã od nich. On rzekã:
ÉProrok nie jest bez czci, jedynie èe jest wæråd swoich
wãasnych ludzi, rozumiecie, w swoim wãasnym okrâgu”,
zwaèajcie, Éwzglâdnie w swoim wãasnym kraju”.
198 Tam On jest _ naleèycie potwierdzony, Mesjasz. Nie
przypisywaã sobie èadnych zasãug. On rzekã: ÉJa nie czyniâ
niczego, pråcz tego, co widzâ czyniá Ojca”. I On wyzywaã ich,
aby siâ zapytali, czy to jest Mesjasz.
199 A spåjrzcie na tà niepoprawnà kobietâ zãej sãawy; ona to
rozpoznaãa. Ona, ona nie miaãa èadnej legitymacji. Ta lampa
nie byãa^ Ona byãa moralnie zepsuta, oczywiæcie. Nikt by
tego nie zaaprobowaã. Prawa Boèe to potâpiaãy. Ona byãa
moralnie zepsuta. Lecz ona^
200 Widzicie, Båg nie sàdzi czãowieka na podstawie^ czym
on jest. On ocenia^ On nie ocenia wedãug tego, jak wielkim
jesteæ albo jak maãym jesteæ. On ocenia twoje serce, czym ty
pragniesz byá.
201 A ona nie chciaãa èadnej z tych bredni. A gdy To zaæwiecião
przed nià, Tego wãaænie ona pragnâãa. Bez wzglâdu na to, czym
ona byãa wåwczas, ona byãa gotowa przyjæá. Rozumiecie? Båg
ocenia serce. Czãowiek ocenia zewnâtrzny wyglàd. Båg patrzy
na serce. Bez wzglâdu na to, czym ona byãa; ta Æwiatãoæá
æwieciãa i to zaãatwião sprawâ. Ona zrozumiaãa sedno Èywota
Wiecznego.
202 O, moi drodzy, jak to jest dla mnie bogate, rozumiecie, gdy
widzâ i wiem, èe to Prawda. Ja _ ja siâ bâdâ Tego trzymaã. Ja
pozwolâ^ Båg Niebios powstanie, a måj gãos bâdzie na
taæmie magnetofonowej tego wielkiego Boèego czasu tam po
drugiej stronie i on potâpi tâ generacjâ w ostatecznym czasie.
Bowiem to jest _ jest to na taæmie magnetofonowej, wiâc
potem bâdzie to na taæmie Wiecznoæci. To siâ zgadza. Potâpi tâ
32
MÅWIONE SÃOWO
generacjâ kaznodziejåw, ktårzy majà formâ poboènoæci, a
zapierajà siâ Mocy Sãowa i Jego manifestacji, kiedy Ono
zostaão naleèycie zidentyfikowane _ èe On jest ciàgle Jezusem
Chrystusem, tym samym wczoraj, dziæ i na wieki. Ja ich
oskarèam na podstawie Sãowa Boèego.
203 Bâdâ musiaã szybko przejæá do kolejnej obietnicy, bowiem
mamy juè tylko okoão piâtnastu minut.
204 ÉTam oni _ tam oni^” Co takiego? O, moi drodzy!
Golgota! A oni Go Éukrzyèowali” _ po trzecie. Oni Go
ukrzyèowali przez to, èe nie poznali, iè obiecane Boèe Sãowo
zostaão zamanifestowane. A dlaczego oni ukrzyèowali tego
Czãowieka? Czy moglibyæcie to sobie tylko wyobraziá? Wråámy
wstecz na chwilâ. Dlaczego ci ludzie ukrzyèowali takiego
Czãowieka, jak on? Kiedy Maria^
205 Jak czytaãem pewnego razu ksiàèkâ pod tytuãem: ÉKsiàèâ z
domu Dawida”. Napisaã jà Ingraham, doktor Ingraham.
Wspaniaãa ksiàèka! Jest to dramat, oparty podobno czâæciowo
na prawdzie _ z jakiegoæ starego râkopisu zostaãa zaczerpniâta
kobieta imieniem Adina, ktåra swoje^ Ona udaãa siâ do
Palestyny z Egiptu, z Kairu _ myælâ, èe w tym celu, èeby
ukoäczyá swoje wyksztaãcenie. I ona tam byãa w czasach
Chrystusa i ona podobno odpowiadaãa listownie swemu ojcu.
Byãoby dobrze, gdybyæcie jà wziâli do râki i przeczytali jà
sobie. Ona jest naprawdâ dobra _ ÉKsiàèâ z domu Dawida”.
Ten sam czãowiek, ktåry napisaã ÉSãup Ognia” _ a z tego Cecil
DeMilles zaczerpnàã ÉDziesiâá Przykazaä”.
206 Stwierdzamy zatem w tej ksiàèce, èe ta Adina odpowiadaãa
listownie. I ona tam måwi, èe w dniu ukrzyèowania Maria
Magdalena, z ktårej On wygnaã siedmiu diabãåw, wybiegãa
przed ten tãum i måwiãa: ÉCo On uczyniã? Co On uczyniã? Tylko
uzdrawiaã chorych i staraã siâ wyzwoliá tych, ktårzy byli
zniewoleni! Co innego On czyniã niè dobro? Niech ktoæ powie!”
207 A pewien mâèczyzna powaliã jà niemal uderzeniem dãoni
na podwårku i rzekã: ÉCzy byæcie uwierzyli tej gãupiej kobiecie
raczej, niè waszym kapãanom?”
208 Tutaj to macie. Rozumiecie? Co On uczyniã? On nie uczyniã
niczego. Dlaczego Go zatem ukrzyèowali? Dlaczego? Dlaczego?
Dlatego, èe nie poznali, Kim On byã.
209 Dziæ jest tak samo. Kaznodzieje i ludzie dzisiejszego czasu,
i nasi nowoczeæni kaznodzieje tak mocno zadokumentowali
ludziom, by uwierzyli, iè To sà Éczary albo diabeã, lub
mentalna telepatia, wzglâdnie jakieæ oszustwo, wzglâdnie jakaæ
sztuczka”, tak iè ludzie nie rozpoznajà, èe to jest potwierdzenie
Boèego Sãowa na dzisiejszy czas. Sà to znaki ostatecznych dni.
210 Koæcioãy _ jeèeli nie naleèycie do ich organizacji, oni bâdà
måwiá: ÉAch, otåè, to jest coæ sztucznego. To jest _ to jest
oszustwo. Otåè, spåjrzcie tutaj na Takiego-i-Takiego oraz na
OSKARÈENIE
33
Takiego-i-takiego”. Lecz niech oni chociaè raz udowodnià, èe
ta prawdziwa Rzecz jest oszustwem. Uhm. Niechaj raz
udowodnià, èe to jest bãâdne. Oni tego nie mogà uczyniá. Nigdy
nie byão To znane jako zãe ani nigdy nie bâdzie, poniewaè To
jest Båg. Rozumiecie? Lecz oni lubià na to pokazywaá.
211 Oni myælà: ÉO, otåè, gdyby to byã jakiæ czãowiek o sãynnym
imieniu!” Dlatego, èe to jest maãa grupa, maãa iloæá ludzi,
ktårzy sà jakby wyrzutkami _ ÉOtåè, myæmy wykluczyli tego
czãowieka z naszego zboru”. Rozumiecie? ÉOni, oni zazwyczaj
przychodzili do naszej grupy, rozumiecie, lecz oni udali siâ za
tym, udali siâ za tamtym, a obecnie, widzicie, oni koäczà^
Otåè, patrzcie, co to jest, kto to jest”.
212 Nie dbam o to. Oni mogli powiedzieá to samo o Piotrze,
Jakubie i Janie. Albo: ÉCiemny, niewyksztaãcony czãowiek”,
jak oni måwili. Lecz oni musieli wziàá pod uwagâ, èe coæ siâ
staão od tego czasu. Oni byli z Jezusem. Na tym wãaænie
polegaãa råènica. Rozumiecie?
213 Oni to uczynili, poniewaè nie poznali, Kim On byã. Oni nie
poznali, èe potwierdzenie Boèego Sãowa stanâão tam owego
dnia. Otåè, byão to pewnego dnia i byão to wãaæciwe; byão to
pewnego dnia, a oni po prostu przestrzegali praw i innych
rzeczy. Lecz byãy to te same prawa, ktårych oni przestrzegali _
wskazywaãy im na czas, w ktårym On przyjdzie i bâdzie tym
Czãowiekiem, jakim On powinien byá. Oni mieli tâ czâæá, lecz
nie wziâli tej innej czâæci.
214 A jest to ta sama rzecz, ktårà oni czynià obecnie. Oni majà
koæciåã i oni Éwierzà w Jezusa Chrystusa”, i måwià, èe wierzà,
i tak dalej, lecz zaprzeczajà tej godzinie, w ktårej èyjemy!
Ciàgle na nowo potwierdza siâ stare przysãowie: Czãowiek
zawsze chwali Boga za to, co On uczyniã, spodziewa siâ tego, co
On czyniã, wzglâdnie co bâdzie czyniã, a ignoruje to, co On
czyni, i na skutek tego jest potâpiony. Rozumiecie? Oni myælà:
ÉBåg jest cudowny. Jak wielkim On jest! Co On bâdzie czyniã:
On przyjdzie i nastàpi Zachwycenie pewnego dnia, i
odejdziemy do Domu”, a zaprzeczajà wãaænie tym znakom i
cudom wprost tutaj w tym czasie, o ktårych Pismo Æwiâte
måwi, èe On je bâdzie czyniã. Zaprzepaszczajà caãà tà Sprawâ!
215 ÉJeèeli ælepy prowadzi ælepego” _ powiedziaã Jezus _ Éoni
obydwaj wpadnà w dåã”. Mådlcie siâ tylko do Boga, èeby
otworzyã nasze oczy w tych ostatecznych dniach. W porzàdku.
216 Dzisiaj jest tak samo _ oni czynià to samo dzisiaj. Oni siâ
wypierajà i krzyèujà tego samego Boga dzisiaj przez to, èe Go
nie poznali. Tak samo _ przez wypieranie siâ Go. A wypierajà
siâ Go przez te rzeczy, ktåre dzisiaj czynià _ oni nie krzyèujà
Chrystusa na nowo dosãownie, lecz oni zbluçnili przeciwko
Duchowi Æwiâtemu. A czyniàc to, oni sà^ Jak oni bluçnià
przeciw Duchowi Æwiâtemu? Jak?
34
MÅWIONE SÃOWO
217 Jak bluçnili przeciw Niemu wåwczas, w owych czasach?
Patrzcie, oni nie mogli przeciw Niemu wåwczas bluçniá; On
jeszcze nie przyszedã. Oni nazwali Jezusa ÉBelzebubem”,
nazwali Go ÉBelzebubem”, poniewaè On potrafiã rozpoznaá
tajemnice ich serc i inne rzeczy. Oni rzekli: ÉTo jest diabeã”.
Innymi sãowy: ÉOn jest wråèbità. Oto, jak On to czyni _ przez
wråèenie. On nie jest nikim innym niè diabãem”. Rozumiecie,
oni nie mieli proroka w ciàgu czterystu lat i oni juè z tego
wyroæli. Rozumiecie? Oni mieli po prostu swoje prawa. Oni
rzekli: ÉTo jest Belzebub”.
218 A Jezus powiedziaã: ÉJa wam to przebaczâ, lecz kiedy
przyjdzie Duch Æwiâty” _ rozumiecie teraz _ Éa wy powiecie
sãowo przeciw Niemu, nie bâdzie wam to nigdy przebaczone”.
219 Pamiâtajcie, tak bâdzie, a nie moèe byá w èaden sposåb _
èadna ãaska, kiedy bluçnicie i nazywacie Ducha Boèego, Sãowo
Boèe, ktåre zostaão potwierdzone przez Ducha^ Rozumiecie,
Sãowo måwi tak, Duch Je potwierdza, a jeæli to nazwiecie
Énieczystà rzeczà”, przekroczyliæcie liniâ miâdzy ãaskà i sàdem,
i nie moèe wam to byá nigdy przebaczone.
220 To jest powodem, czemu oskarèam tà generacjâ i zarzucam
jej winâ, èe krzyèujà i bluçnià przeciw zamanifestowanemu
Synowi Boèemu, jak byão obiecane przez wszystkich prorokåw
i przez Samego Chrystusa, èe tak bâdzie w ostatecznych
dniach; podobnie jak byão w dniach Noego, w dniach Sodomy.
Bluçnierstwo! Przy czym oni krzyèujà dla ludzi Syna Boèego
na nowo _ Jego potwierdzone Sãowo. Jedno sãowo przeciwko
Temu nie moèe nigdy zostaá przebaczone.
221 Wiâc co teraz uczynicie? Czemu zostaniecie wierni? Oni sà
potâpieni, czekajà tylko na godzinâ, kiedy zostanie wylany
Boèy gniew. Oni bâdà potem skruszeni.
222 Oni miãujà doktryny denominacji i dogmaty ludzkiego
pochodzenia wiâcej, niè potwierdzone Sãowo Boèe _ ta
generacja ludzi. Och! Èyczâ sobie tylko, èebym miaã na to dãugi
czas. Rozumiecie? Ta generacja ludzi, ta generacja wzgardziãa
objawieniem Boèym. [Brat Branham poklepuje kilkakrotnie po
swojej Biblii _ wyd.] Lecz my idziemy tam, gdzie kroczyli
apostoãowie. To siâ zgadza.
ÉTy måwisz: éBåg’? Otåè, inni måwià tak råwnieè”. Båg To
potwierdza.
223 Jezus powiedziaã: ÉJeèeli te sprawy nie måwià o Mnie, to
idçcie dalej i måwcie, èe Ja Sam to måwiâ. Lecz jeæli te sprawy
måwià, to raczej wierzcie tym sprawom, rozumiecie, bowiem to
jest ta godzina”. Powiedziaã: ÉWiecie, jutro bâdzie æwieciá
sãoäce, albo bâdzie mizerna pogoda; poniewaè niebo jest
czerwone i pochmurne, jutro bâdzie piâknie”. Powiedziaã:
ÉPostawâ nieba umiecie rozeznaá; lecz znaki czasu _ wy o nich
nic nie wiecie. Gdybyæcie znali Boga, poznalibyæcie Måj Dzieä”.
OSKARÈENIE
35
224 A oni rzekli: ÉTy tak duèo przypisujesz Samemu Sobie, Ty
siâ czynisz Bogiem”. I oni Go przybili do krzyèa.
225 A Duch Æwiâty dzisiaj nie jest èadnà trzecià Osobà. Jest to
Sam Båg, zamanifestowany w ludzkim ciele przez Krew Jezusa
Chrystusa, by poæwiâciá èycie, przez ktåre On moèe
odzwierciedlaá Samego Siebie. A oni krzyèujà to samo Sãowo,
ktåre zostaão zamanifestowane. Czy rozumiecie? [Zbår måwi:
ÉAmen” _ wyd.] Ukrzyèowania Chrystusa dokonujà dzisiaj
ludzie, wypierajàcy siâ potwierdzonego i zamanifestowanego
Syna Boèego miâdzy ludçmi przez Jego _ Jego sprawy, ktåre,
jak On powiedziaã, bâdà siâ dziaá w tym czasie na podstawie
Jego Sãowa. Rozumiecie?
226 Otåè, to samo potwierdzenie _ bâdzie musieá byá to samo,
jeèeli On jest tym samym Synem Boèym, poniewaè On
powiedziaã w ew. Jana 14. 12, èe ÉSprawy, ktåre Ja czyniâ, i wy
czyniá bâdziecie”. Èydåw 13, 8: ÉOn jest tym samym wczoraj,
dzisiaj i na wieki”. ÉJeæli pozostaniecie we Mnie” _ Jan 15 _
Éjeæli pozostaniecie we Mnie, a Moje sãowa pozostanà w was,
tylko proæcie, cokolwiek chcecie, a bâdzie wam dane”. O, tak!
227 Pamiâtajcie, ci, ktårzy to czynili, byli bardzo religijnymi
ludçmi. Oni nie byli ludçmi nie znajàcymi siâ na rzeczy. Oni
byli religijnymi ludçmi owego czasu. A ci wãaænie czynià to
dzisiaj _ sà to religijni ludzie; to samo ukrzyèowanie, ta sama
rzecz dzisiaj. Szybko^
228 ÉTam Go oni ukrzyèowali”. Wtedy, wtedy? Oczywiæcie.
Wtedy oni odrzucili Boèe Sãowo, ktåre siâ zamanifestowaão,
przyjmujàc swoje wyznania wiary zamiast Sãowa.
229 Czy to jest to, co oni czynià dzisiaj? Dokãadnie tak jest,
czynià dzisiaj to samo. On byã Sãowem; a oni odrzucili Sãowo.
To jest jeden punkt, ktåry pragnâ, èebyæcie nie przegapili,
rozumiecie, pragnâ, abyæcie go nie przegapili. On byã Sãowem,
a kiedy Go oni odrzucili, odrzucili Sãowo. A kiedy Go
odrzucili, oni Go w koäcu ukrzyèowali. I to wãaænie oni
uczynili dzisiaj _ odrzucili Sãowo Boèe i przyjâli swoje
wyznania wiary; i ukrzyèowali publicznie przed swym
zgromadzeniem dziaãanie Ducha Æwiâtego. I oni sà winni, a ja
ich oskarèam w Imieniu Jezusa Chrystusa.
230 Juè piâtnaæcie lat widzâ Go dziaãajàcego po caãym kraju, a
oni siâ ciàgle trzymajà swoich wyznaä wiary. Oni sà winni!
Oni wziâli Sãowo, ktåre by zebraão koæciåã _ wszystkie
koæcioãy razem i zrobião wielkà, potâènà wspålnotâ braterstwa
miâdzy zielonoæwiàtkowcami i wszystkimi pozostaãymi.
Zamiast tak uczyniá oni Je odrzucili i odwråcili siâ od Niego,
kpili sobie z Niego, i nazywajà Go teraz wszystkim moèliwym.
231 A teraz poprzez federacjâ koæcioãa wedãug planu diabãa oni
pråbujà wejæá do ærodka i måwià: ÉMy teraz przyjdziemy,
kupimy trochâ Oleju”. Oni sà odrzuceni. I oni majà^ Oni sà
36
MÅWIONE SÃOWO
winni ukrzyèowania Jezusa Chrystusa. Przyjmijcie to na
Boèych warunkach, na waszych warunkach nie bâdzie to
funkcjonowaá. Rozumiecie?
232 Oni odrzucili Boèe Sãowo, ktåre zostaão zamanifestowane, z
powodu ich wyznaä wiary i oni czynià to samo dzisiaj. ÉOn byã
Sãowem” _ Jan, ew. Jana 1. Èydåw 13, 8. måwi: ÉOn jest tym
samym wczoraj, dzisiaj i na wieki”. Obecnie oni krzyèujà Go
na nowo.
233 Czy wiedzieliæcie, iè Biblia måwi, èe moglibyæmy to zrobiá?
Ilu z was chciaãoby przeczytaá o tym troszeczkâ? Czy mi dacie
jeszcze dalszych piâtnaæcie minut? [Zgromadzenie: ÉAmen” _
wyd.] W porzàdku. Otwårzmy teraz, chwileczkâ tylko _
Éponownie ukrzyèowali”. Przejdçmy do Èydåw, 6. rozdziaã, i
czytajmy po prostu trochâ. Èydåw 6, a zobaczymy, czy Éna
nowo krzyèujemy Syna Boèego”, rozumiecie, czy to moèe byá
uczynione.
Wy måwicie: ÉNie moèesz Go ukrzyèowaá po raz drugi”.
234 Stwierdzimy, czy moèemy, czy nie. Boèe Sãowo jest
prawdà. Czy siâ to zgadza? [Zgromadzenie: ÉAmen” _ wyd.]
Jest to Èydåw 6, 1.
ÉPrzetoè zaniechawszy poczàtkowych nauk o
Chrystusie, miejmy siâ ku doskonaãoæci, nie znowu
zakãadajàc grunty pokuty od uczynkåw martwych i
wiary w Boga,
Nauki o chrzcie i o wkãadaniu ràk i o powstaniu
umarãych i o sàdzie wiecznym.
^ to uczynimy, jeæli tylko Båg dopuæci”.
235 Widzicie, Paweã chce, èebyæmy wiedzieli, èe te rzeczy tutaj
sà absolutnie konieczne _ chrzest wodny, wkãadanie ràk,
zmartwychwstanie, drugie Przyjæcie. Wszystkie te rzeczy sà
wieczne. One sà absolutnà Prawdà.
236 Zwråácie teraz uwagâ: ÉAlbowiem jest niemoèliwe”.
Czytajcie to razem ze mnà, ten jeden werset. Pragnâ, èebyæcie
go czytali razem ze mnà teraz _ 4. werset. [Brat Branham i
zgromadzenie czytajà nastâpujàce trzy wersety jednogãoænie _
wyd.]
ÉAlbowiem jest niemoèliwe, aby ci, ktårzy zostali raz
oæwieceni i skosztowali daru niebieskiego, i stali siâ
uczestnikami Ducha Æwiâtego,
Skosztowali teè dobrego sãowa Boèego i mocy
przyszãego wieku,
Gdyby odpadli, aby siâ zaæ odnowili ku pokucie, jako
ci, ktårzy sobie znowu krzyèujà Syna Boèego i jawnie
go sromocà”.
OSKARÈENIE
37
237 Czy to jest moje sãowo albo Jego? ÉCzãowiek, ktåry
dochodzi do poznania”. Pamiâtajcie, oni Go nie otrzymali w
ogåle. Oni byli wierzàcymi do pewnej granicy. ÉPotem, kiedy
otrzymaliæmy poznanie Sãowa Boèego”, otrzymujecie je dziâki
poznaniu, przez czytanie i oglàdanie Go, Éa jeæli Go potem
odrzucacie, jest dla was rzeczà niemoèliwà zostaá w ogåle
zbawieni”.
Czy
czytaliæcie
to
teraz?
Rozumiecie:
ÉOtrzymaliæcie poznanie Prawdy” _ wy to po prostu
rozumiecie. Nie otrzymaliæcie Go wcale.
238 Jest to tak, jak ci wierzàcy, ktårzy wyszli. To wãaænie jest
przedobrazem pielgrzymki. To, to trzecie, to trzecie wyjæcie,
jest to po prostu przedobraz pozostaãych. Spåjrzcie, spåjrzcie
tam wstecz. Pozwålcie, èe wam teraz coæ pokaèâ, chwileczkâ
tylko. Przepraszam za to wyraèenie. Spåjrzcie.
239 Izrael wybraã dwunàstu mâèåw _ z kaèdego pokolenia
jednego _ przeãoèonych denominacji i zabraã ich na samà
granicâ obiecanego kraju, i pokazaã im te dobre rzeczy, ktåre
im miaãy przypaæá w udziale, ktåre oni mieli. A oni powråcili i
skarèyli siâ: ÉMy go nie moèemy zajàá”.
240 Lecz byão tam dwåch z dwunastu _ Jozue i Kaleb, ktårzy
powiedzieli, èe patrzà na Sãowo. ÉBåg powiedziaã, èe on jest
nasz i my jesteæmy wiâcej niè zdolni zajàá go”. Czy to prawda?
[Zgromadzenie: ÉAmen” _ wyd.]
241 Co to byão? Wierzàcy do pewnej granicy. Rozumiecie, oni
siâ w rzeczywistoæci urodzili w koæciele. Oni byli przeãoèonymi
dla ludzi. Oni byli biskupami, jak siâ måwi, ktårzy szli wprost
tam, gdzie Sãowo Boèe okazaão siâ Prawdà. ÉTam jest ten
kraj!” Oni tam nigdy nie byli. Oni nie wiedzieli, èe on tam jest.
Lecz oni tam przyszli, by zobaczyá, èe on tam jest. ÉTam on
byã!” A Kaleb i Jozue udali siâ tam i przynieæli z powrotem
kiæá winogron, i pozwolili im zjeæá z nich kilka. I oni
zakosztowali z tego dobrego kraju, a potem powråcili i rzekli:
ÉMy go nie moèemy zajàá. Rozumiecie? Nie uda nam siâ po
prostu”.
242 Tu jest ta sama grupa w czasie Jezusa Chrystusa. ÉRabbi,
wiemy, èe Ty jesteæ nauczycielem, przychodzàcym od Boga”.
Widzicie? Graniczna linia! ÉWiemy, èe Ty jesteæ nauczycielem,
przychodzàcym od Boga. Nikt nie moèe czyniá tych rzeczy,
ktåre Ty czynisz. My uznajemy, èe tam musi byá Båg”.
Dlaczego tego nie przyjâli? Dlaczego tego nie przyjâli? Linia
graniczna! Linia graniczna!
243 Tutaj oni sà w tym trzecim wyjæciu; ten sam znak, ta sama
manifestacja, ten sam Chrystus, ten sam Duch Æwiâty, te same
dzieãa, ten sam Båg, to samo Poselstwo, a oni Go nie mogà
przyjàá. Oni by siâ musieli wyrzec swej czãonkowskiej karty.
Co to jest? ÉOni mieli poznanie Prawdy”. Oni spojrzeli i
zobaczyli, èe to jest absolutna Prawda. Oni Jej nie mogli
38
MÅWIONE SÃOWO
zaprzeczyá. Czasopisma muszà æwiadczyá, èe Go oglàdali.
Zdjâcia, gazety, potwierdzenie o wskrzeszeniu z martwych,
orzeczenia lekarzy o chorych _ oni muszà powiedzieá, èe to
jest On. A te przepowiedzi _ ani jedna z nich nigdy nie
zawiodãa poprzez te lata, kaèda z nich dokãadna co do joty. Oni
nie mogà powiedzieá nic innego, niè èe to jest Båg. Lecz oni Go
nie mogà przyjàá.
244 Ta grupa kaznodziejåw w Chicago, byão ich ponad trzystu,
ktårzy mieli zamiar przyjæá i daá siâ ochrzciá w Imiâ Jezusa
Chrystusa. Gdzie oni sà? Ta cena jest zbyt wysoka. Oni tego nie
mogà uczyniá. Co to jest? Biblia måwi, kiedy oni to czynià, co
oni czynià? Oni odseparowujà samych siebie do ãaski do sàdu.
ÉJest bowiem niemoèliwe, èeby ci, ktårzy zostali raz
oæwieceni” _ doprowadzeni do tego, èeby patrzyli na To _ Éi
otrzymali poznanie Prawdy, i zakosztowali z dobrego Sãowa
Boèego, a gdyby siâ od Niego odwråcili, z ktårego mieli siâ
odnowiá _ måwià: éOtåè, nuèe, ja chcâ, tak^’”
245 Wy prezbiterianie, wy metodyæci i baptyæci, i luteranie, i ci
wszyscy Biznesmeni Peãnej Ewangelii måwiàcy, èe Éwchodzà”,
a odrzucili Poselstwo. Wasz koæciåã bâdzie^ Tam wewnàtrz
bâdà jednostki, oczywiæcie. Lecz nie koæciåã; wy musicie wyjæá
z koæcioãa, aby To zrozumieá. Rozumiecie? To siâ zgadza.
Indywidualni ludzie _ to jest w porzàdku.
246 Ale jeæli myælicie, èe prezbiteriaäski koæciåã otrzyma Ducha
Æwiâtego, a oni wszyscy zarejestrujà swoje dokumenty, i _
nigdy tak nie myælcie. Wy metodyæci myælicie, èe to
osiàgniecie? Nigdy wam siâ nie uda. Czy wy trynitarianie
myælicie, èe przyjmiecie kiedykolwiek Imiâ Jezus Chrystus i
dacie siâ ochrzciá kaèdy z was w^? Wy tego nigdy nie
uczynicie. Nigdy tego nie uczynicie. Lecz jednostki wyjdà i
uczynià to, to siâ zgadza, i to jest znak Jego Przyjæcia. Lecz te
koæcioãy, ktåre ujrzaãy Prawdâ, a odrzuciãy Jà na swoich
naradach _ Éto jest niemoèliwe”.
247 Zatem, oni sà winni ukrzyèowania Jezusa Chrystusa. I ja
ich oskarèam na podstawie Sãowa Boèego, èe Båg ma^ ÉJak
ich ty oskarèasz, bracie Branham?” Ja ich oskarèam, bowiem
Båg jasno zidentyfikowaã Samego Siebie w Swoim Sãowie w
ostatecznych dniach i daã Sam poznaá, èe On jest ciàgle tym
samym wczoraj, dzisiaj i na wieki, a oni siâ chãodno odwråcili
od Niego. I wy jesteæcie winni ukrzyèowania Jezusa Chrystusa
na skutek bluçnienia przeciw Duchowi Æwiâtemu. To siâ
zgadza.
248 Zabieramy was znowu do Èydåw 10, gdzie nam jest znåw
powiedziane w Piæmie Æwiâtym, èe to jest nie tylko
Éniemoèliwe”, lecz èe nigdy nie moèecie. To was oddziela od
Boga na Wiecznoæá. Nigdy nie moèecie powråciá na nowo do
Obecnoæci Boèej, kiedy odrzucacie Ducha Æwiâtego i kpicie
sobie z Niego.
OSKARÈENIE
39
249 Widzicie teraz _ Ézakosztowali ze Sãowa”. Rozumiecie,
wierzàcy do pewnej granicy!
ÉO, ty måwisz, èe ci ludzie nie byli wierzàcy?”
250 Oni byli wierzàcy, wzglâdnie wyznawali, èe sà wierzàcymi,
lecz jeæli chodzi o Sãowo^ Oni byli Izraelem. Oni wyszli pod
krwià. Oni wyszli pod znakami Mojèesza. Oni widzieli, jak te
znaki funkcjonujà.
Båg powiedziaã: ÉJa was tam zabiorâ”.
251 A kiedy poszão o sedno obiecanego Sãowa, ktåre miaão
przyjæá, co oni powiedzieli? ÉO, my tego nie moèemy uczyniá”.
Rozumiecie?
252 A oto oni powracajà z winogronami i wszystkim innym, by
udowodniá, èe ten kraj jest dobry. Boèe Sãowo ma racjâ. Båg
powiedziaã: ÉJa wam go dajâ”.
253 Lecz te okolicznoæci _ ÉMoi drodzy”, måwili, Éwyglàdamy
jak koniki polne obok nich. Nie moèemy go zajàá, bez wzglâdu
na to, co^”
254 Przed kilku laty, kiedy staãa tam ta stara sala jako kaplica,
ktoæ wszedã do ærodka, wyszedã tam, rozmawiaã ze mnà i rzekã:
ÉBilly, ty bâdziesz gãosiã do czterech sãupåw pewnego dnia z
takimi poselstwami jak te”.
255 Ja odrzekãem: ÉJa bâdâ gãosiã do czterech sãupåw, bowiem
Båg jest mocen z tych sãupåw wzbudziá dzieci Abrahamowi”.
O, tak. To jest Prawdà. Ja rzekãem: ÉJeèeli masz coæ, czym To
moèesz obaliá, przedãåè nam to”. Po prostu lubià krakaá, lecz
kiedy przyjdzie do tego, by to pokazaá, to jest coæ innego. Tak,
na tym wãaænie polega råènica. W porzàdku.
256 Tak, oni Go krzyèujà na nowo swoimi wyznaniami wiary.
Teraz Èydåw 6. rozdziaã, i my idziemy dalej. I moglibyæmy po
prostu czytaá ciàgle dalej i dalej do koäca tutaj. Mamy dosyá
czasu. Zaznaczyãem sobie tutaj miejsce Pisma Æwiâtego, gdzie
to bâdzie _ Èydåw 6. rozdziaã. Uwaèam wiâc, weçmy to
wszystko. ÉJest niemoèliwe, èeby ci, ktårzy zostali raz
oæwieceni i stali siâ uczestnikami Ducha Æwiâtego^” Nie
mamy czasu, by påjæá zbyt daleko, poniewaè ja mam inne
miejsce Pisma Æwiâtego, i pragnâ, èebyæcie je przeczytali za
chwilkâ. Zwråácie na to uwagâ: ÉOni krzyèujà dla siebie Syna
Boèego na nowo”. Co oni uczynili? Co? Zakosztowali i wiedzà,
èe Ono jest Prawdà, a potem siâ odwracajà i wypierajà siâ Go.
Co to uczynião? ÉJest niemoèliwe^”
257 To wãaænie uczyniã ten naråd. To wãaænie uczynili ci ludzie.
To wãaænie uczyniãy te koæcioãy. Oni To odrzucili i ukrzyèowali
Poselstwo. Oni ukrzyèowali tà Prawdâ dla ludzi. Jak uczynili
to Jezusowi? Oni Go wydali na haäbâ, zwlekli Jego odzienie z
Niego, powiesili Go na krzyèu i przybili Go tam gwoçdziami _
Ksiâcia Èycia. To samo uczynili dzisiaj swoimi wyznaniami
40
MÅWIONE SÃOWO
wiary! Oni uczynili to samo. Oni zwlekli te rzeczy, zwlekli
dobroá i odzienie Ewangelii, pråbujàc Jà umieæciá gdzieæ
indziej, i powiesili Go na krzyèu. O, moi drodzy! Dlaczego?
258 ÉTam oni _ tam oni ukrzyèowali” _ teraz ostatnia czâæá
cytatu _ ÉGo”, Go, tà najdroèszà Osobâ. Dlaczego to uczynili?
Oni Go nie poznali. Dlaczego czynià to dzisiaj? Oni nie wiedzà,
èe to Prawda. Oni sà _ oni sà gãusi i ælepi wobec Niego. Oni Go
nie znajà. To jest powodem. Ich wyznania wiary i tradycje
usunâãy ich precz od Sãowa Boèego.
259 Teraz do was tutaj, kiedy teraz koäczâ, zwråácie na to
bacznà uwagâ. Rozumiecie? Ja wiem, èe jest goràco. Mnie jest
råwnieè goràco.
260 Lecz, o, bracie, to Sãowo jest Èyciem, jeæli siâ Go bâdziesz
trzymaã. Patrzcie, to nie jest coæ, o czym måwimy, co siâ moèe
dzieje tu i tam; To jest coæ, co juè jest tutaj wæråd nas i dzieje
siâ obecnie. Nie coæ, co bâdzie; coæ, co juè jest. My nie
æwiadczymy: ÉMy wiemy, co On uczyniã; my wiemy, co On
bâdzie czyniã”, lecz my måwimy to, co On czyni obecnie.
Rozumiecie, to jest nasza godzina.
261 Moèe nie bâdziemy èyá, by oglàdaá Zachwycenie. Moèe
dzisiaj umrâ, ty moèesz dzisiaj umrzeá. Ja nie wiem. Lecz
Zachwycenie przychodzi. To znaczy _ mianowicie kiedy ono
przyjdzie, my tam bâdziemy, nie martwcie siâ, uhm, tak samo
bâdà tam wszyscy pozostali z minionych wiekåw, ktårzy
wierzyli i wyglàdali go. Oni chodzili w Æwiatãoæci na ich czas.
262 A tutaj jest ta Æwiatãoæá _ Jezus Chrystus, ten sam
wczoraj, dzisiaj i na wieki. Zaniechajcie waszych wyznaä
wiary i wierzcie temu Sãowu. To jest Prawda. [Brat Branham
poklepuje swojà Bibliâ _ wyd.] Sãowo jest Prawdà. Jezus
powiedziaã: ÉMoje Sãowo jest Prawdà, Moje Sãowo jest
Èyciem”. Jak chcecie otrzymaá Èycie, kiedy Èycie odrzucacie?
Jak chcecie przyjmowaá dogmat, ktåry jest æmiercià, oraz
Sãowo Èycia? Odrzucacie Sãowo Èycia, by przyjàá æmierá _ jak
chcecie przyjàá te dwa w tym samym czasie? Nie moèecie tego
uczyniá. ÉNiech kaède ludzkie sãowo jest kãamstwem, kaèdy
dogmat kãamstwem”. Boèe Sãowo jest Prawdà.
263 Ja wyzywam kaèdego czãowieka, èeby mi pokazaã
kogokolwiek^ Ja wiem, èe ta taæma påjdzie do caãego æwiata.
Kaèdy czãowiek, kaèdy biskup, ktåry przyjdzie do mego
gabinetu wzglâdnie przed to zgromadzenie i pokaèe swoim
palcem na jedno miejsce, gdzie ktokolwiek zostaã kiedykolwiek
ochrzczony w Imiâ ÉOjca, Syna i Ducha Æwiâtego” w Nowym
Testamencie. Ja wam pokaèâ, gdzie kaèdy czãowiek, ktåry
zostaã kiedykolwiek ochrzczony^ A ci, ktårzy zostali
ochrzczeni inaczej, musieli przyjæá i zostaá ochrzczeni
ponownie, by otrzymaá Ducha Æwiâtego.
OSKARÈENIE
41
264 Co wy uczynicie w tej sprawie? Czy pozostaniecie tam na
zewnàtrz w waszych wyznaniach wiary? Czy pozostaniecie tam
na zewnàtrz w waszych dogmatach i umrzecie? Jesteæcie winni!
Nikczemnymi râkami wziâliæcie Ksiâcia Èycia _ Sãowo Èycia i
ukrzyèowaliæcie Je dla ludzi.
265 Nuèe, co oni uczynili? Oni tego nie wiedzieli. Dzisiaj ludzie
chodzà nie powiadomieni. Oni nie wiedzà, èe to jest Prawda.
Oni sobie myælà, èe to jest pewnego rodzaju -izm. Oni siâ nie
zagãâbiajà wystarczajàco gãâboko, èeby wejæá w Ducha
objawienia. Oni siâ nie modlà wystarczajàco. Oni nie wzywajà
wystarczajàco Boga.
266 Oni To po prostu biorà na lekkà wagâ _ ÉO, hm, ja wierzâ,
èe Båg istnieje. Oczywiæcie!” Diabeã wierzy w to samo. Diabeã
wierzy w to wiâcej, niè inni ludzie, ktårzy twierdzà, èe wierzà.
Diabeã temu wierzy i drèy. Ludzie wierzà temu po prostu i idà
sobie dalej. Lecz diabeã drèy, wiedzàc, èe jego Sàd przychodzi,
a ludzie wierzà temu i nie zwracajà èadnej uwagi na to, èe Sàd
nadchodzi.
267 Winni ukrzyèowania Jego! Oczywiæcie! Ja oskarèam tâ
generacjâ, stwierdzam, èe sà winni na podstawie tego samego
Sãowa, ktåre stwierdzião, èe sà winni tam na poczàtku. To siâ
zgadza. Jezus powiedziaã: ÉKto moèe Mnie potâpiá?” On byã
Sãowem, ktåre siâ staão ciaãem. A dzisiaj to samo Sãowo staão
siâ ciaãem.
268 Piotr rzekã w swoim oskarèeniu w Dziejach Apostolskich _
przeczytajmy to po prostu. Piotr, kiedy on widziaã, èe dzieje siâ
to, co oni uczynili, Duch^ Patrzcie, Piotr wystâpowaã w
obronie Chrystusa _ co oni uczynili. Ja stojâ w obronie tego,
czym sà Ewangelie. Ja^ Piotr oskarèaã ich z powodu zabicia
Czãowieka, Chrystusa, Ktåry byã Sãowem. Ja oskarèam tà
generacjâ za pråbowanie zabicia Sãowa, ktåre zostaão
zamanifestowane w ludziach. Zwaèajcie na to, co powiedziaã
Piotr. Jego sprawiedliwe oburzenie musiaão siâ podnieæá doæá
wysoko. Sãuchajcie go tutaj w Dziejach Apostolskich 2.
rozdziaã i zaczniemy od 22. wersetu.
ÉMâèowie izraelscy! Posãuchajcie tych sãåw: Jezusa
Nazareäskiego, wypråbowanego, mâèa, ktårego Båg
wæråd was uwierzytelniã przez czyny niezwykãe, cuda i
znaki, jakie Båg przez niego miâdzy wami uczyniã, jak
to sami wiecie”.
269 Coæ takiego! Wyobraçcie sobie, jak siâ oni czuli! Sãuchajcie
tego.
ÉMâèowie izraelscy, ksiàèâ, wy dostojnicy koæcioãa,
wy æwiâci mâèowie, wy kapãani, wy mâèowie, ktårzy
powinniæcie byá mâèami Boèymi, posãuchajcie tych
sãåw: Jezusa Nazareäskiego, uwierzytelnionego przez
Boga miâdzy wami^”
42
MÅWIONE SÃOWO
270 Ja teraz måwiâ do was, klerycy, i do was, ludzie. Jezus z
Nazaretu, Duch Æwiâty, On jest tutaj w Osobie Ducha Æwiâtego,
ktåry jest Èyciem, ktåre byão w Nim. On jest tutaj dziaãajàc
przez ludzi i ujawniajàc Samego Siebie przez znaki i cuda, ktåre
On dokonuje. A oni wieszajà tutaj na æcianach naukowà
identyfikacjâ. I siedzà tutaj ludzie, ktårzy byli umarli, a dzisiaj
èyjà; byli poèarci przez raka, a dziæ sà zdrowi; ælepi, a dzisiaj
widzà; kalecy, a dzisiaj chodzà. On jest Jezusem z Nazaretu.
ÉTego za uãoèonà radà i przejrzeniem Boèym
wydanego, predestynowanego do Jego dzieãa wziàwszy
a przez râce niezboènikåw ukrzyèowawszy, zabiliæcie”.
271 Czy to _ czy to jest oskarèenie? [Zgromadzenie: ÉAmen” _
wyd.] Co on oskarèa? Tà Radâ Sanhedrynu.
272 A ja oskarèam dzisiaj do poãudnia federacjâ koæcioãåw. Ja
oskarèam zielonoæwiàtkowcåw. Ja oskarèam prezbiterian,
baptyståw i kaèdà denominacjâ na æwiecie. Dziâki
niegodziwej, samolubnej chciwoæci wziâliæcie Sãowo Èycia i
ukrzyèowaliæcie Je przed ludçmi, i bluçniliæcie przeciwko
Niemu, i nazwaliæcie Je Éfanatyzmem”, ktåre Båg wzbudziã
miâdzy nami, aby udowodniá, èe On jest tym samym wczoraj,
dzisiaj i na wieki. Ja oskarèam tà generacjâ!
273 Båg Sam udowodniã, èe èyje. Båg udowodniã, èe to jest Jego
Sãowo. Co wy macie opråcz wiàzki dogmatåw i wyznaä wiary!
Gdzie moèecie pokazaá èyjàcego Boga? Bowiem odrzuciliæcie
Sãowo Èycia, ktåre by wam daão te rzeczy. O, tak! O, co to za
godzina, w ktårej obecnie èyjemy. Coæ takiego! To samo! O, ja
wzywam^ Piotr powiedziaã:
É^ wziàwszy, a przez râce niezboènikåw
ukrzyèowawszy, zabiliæcie.
Ktårego Båg wzbudziã, rozwiàzawszy boleæci
æmierci, jakoè byão to niepodobne, aby od niej miaã byá
zatrzymany”.
274 I waszymi wyznaniami wiary, i waszymi organizacjami, i
waszymi denominacjami, waszà formà poboènoæci, måwi
jeszcze. Waszymi formami poboènoæci wyparliæcie siâ mocy
Jego zmartwychwstania.
275 Lecz nastaãa godzina, ostateczne dni sà tutaj, kiedy Båg
obiecaã wedãug Malachiasza 4, èe On powstanie w dniach
ostatecznych Éi zwråci serca ludzi z powrotem do pierwotnych
bãogosãawieästw i do Wiary Piâádziesiàtnicy ojcåw”. A wy nie
moèecie temu zaprzeczyá i nie moèecie siâ temu przeciwstawiá.
276 A obecnie ja potâpiam was jako winnych i wyzywam was, i
oskarèam was przed Bogiem, èe niegodziwymi, samolubnymi,
denominacyjnymi râkami ukrzyèowaliæcie Sãowo Boèe przed
ludçmi. I ja nazywam was winnych i gotowych na Sàd. Amen.
O, tak!
OSKARÈENIE
43
277 Ja wzywam do tego samego, co Piotr. On wzywaã do pokuty
tamtà generacjâ. Ja wzywam do pokuty dzisiejszà generacjâ, do
pokuty ku Bogu i do powrotu do oryginalnej Prawdy Sãowa.
Wråácie do Wiary naszych ojcåw. Wråácie do Ducha Æwiâtego,
poniewaè Båg nie moèe Tego zmieniá.
278 Kiedy Båg powiedziaã: ÉTe znaki bâdà towarzyszyá tym,
ktårzy wierzà”, On musi staá za tym poprzez caãà Wiecznoæá.
To jest Jego Sãowo.
279 Kiedy måwicie: ÉPotrzàsanie râkami albo przyjmowanie
komunii”, czy coæ takiego albo coæ z tego wyznania wiary, lub
coæ w tym sensie; èeby kaèdy czãowiek, kaèdy pijak, kaèdy
niewierzàcy mågã to czyniá. Kaèdy podrabiacz, kaèda
prostytutka _ prostytutka moèe to czyniá. Przyjmujecie
komuniâ, macie formy i inne podobne rzeczy, wy to moèecie
czyniá.
280 Lecz Jezus powiedziaã, èe to bâdzie znak rozpoznawczy:
ÉTe znaki bâdà” _ nie moèe bâdà _ Éone bâdà we wszystkich
generacjach dla tych, ktårzy wierzà! W Moim Imieniu diabãy
wyganiaá bâdà, innymi jâzykami måwiá bâdà, nowymi
jâzykami måwiá bâdà; wâèe braá bâdà; bâdà piá coæ
æmiertelnego, a nie zaszkodzi im to; na chorych râce kãaæá
bâdà,
a
oni
wyzdrowiejà”.
ÉUzdrawiajcie
chorych,
wskrzeszajcie umarãych, wypâdzajcie diabãy; darmo wziâliæcie,
darmo dawajcie”.
281 Wszystkie te wielkie projekty przynoszàce pieniàdze i inne
rzeczy, i sà zaangaèowani do tak wielu rzeczy dzisiaj; nic
dziwnego, èe sà tak peãni sàdu. O, tak! O, moi drodzy!
282 Zobaczmy teraz. O, tak. Wzywam do pokuty i obwoãujâ
moje oskarèenie teraz.
283 Tà nowà Golgotà jest koæciåã, tak zwany _ najæwiâtsze
miejsca, wielkie kazalnice, oãtarze katolicyzmu, oãtarze
katolickie, nazwane ich ambonami. Metodyæci, baptyæci,
prezbiterianie, luteranie, zielonoæwiàtkowcy _ te najæwiâtsze
miejsca [Brat Branham stuka szeæciokrotnie w kazalnicâ _
wyd.] tam On otrzymuje Swoje najbrutalniejsze przekãucia.
Nowa Golgota! Gdzie siâ to znajduje? Na æwiâtych miejscach _
w koæciele.
284 Gdzie On jest ukrzyèowany? Przez pastoråw. Wy
obãudnicy, wy wiecie, èe wam to nie wolno! Ja nie jestem
rozgniewany, lecz coæ wewnàtrz pobudza mnie. Båg zostaã
caãkowicie zidentyfikowany wæråd was.
285 Gdzie On otrzymaã Swoje wãåcznie, do Swego boku? Gdzie
zostaã On przekãuty? Na Golgocie. Gdzie On je otrzymuje
dzisiaj? Spoza kazalnicy. Skàd one pochodziãy? Z Jeruzalem.
Skàd one pochodzà? Z denominacji. Uczynili to wãaænie ci,
ktårzy twierdzili, èe Go miãujà. Ci wãaænie czynià to dzisiaj.
Jego druga Golgota, gdzie On znowu otrzymuje swoje ukãucia
44
MÅWIONE SÃOWO
przeciw Sãowu, to wãaænie Go przekãuwa. Kim On jest? On jest
Sãowem. On jest Sãowem. Skàd On otrzymuje najgorsze
przekãucia? Spoza kazalnicy na æwiâtych miejscach, dokãadnie
tak, jak byão to wåwczas.
286 Ja mam prawo oskarèyá tà generacjâ. [Brat Branham puka
piâciokrotnie w kazalnicâ _ wyd.] Ja to mam prawo uczyniá
jako kaznodzieja Ewangelii Jezusa Chrystusa wraz z Jego
znakami, udowadniajàcymi, èe On jest Bogiem. Ja mam prawo
wnieæá oskarèenie przeciw tej generacji. Bowiem najgorsze
ciosy wãåcznià byãy wãaænie spoza kazalnicy, skàd krytykowali
i måwili: ÉNie chodçcie sãuchaá tych bredni. To jest z diabãa”.
Wprost z tego miejsca, gdzie oni Go powinni miãowaá!
287 A te same znaki, o ktårych måwiã Jezus, bâdà siâ dziaá.
ÉSãowo Boèe jest ostrzejsze niè obosieczny miecz; Sãowo,
rozeznawajàce myæli i zamiary serca”. A Ono jest nazywane
diabãem _ skàd? Spoza kazalnic _ æwiâtych miejsc.
288 O, Boèe _ jak On moèe patrzeá w dåã? Tylko _ tylko ãaska,
to wszystko jest ãaska. My nie moèemy czyniá nic innego, niè
to, èe zdàèamy na sàd. My tam juè jesteæmy. Uhm.
289 Pomyælcie o tym. Najgorsze przekãucia dla Niego wychodzà
spoza kazalnicy. Tam wãaænie jest Jego nowa Golgota. Oni Go
krzyèujà, to Sãowo, za kazalnicà. To siâ zgadza. Jak, jak oni
mogli to uczyniá? Poprzez ich formy poboènoæci. To siâ
dokãadnie zgadza!
290 Ukoronowany spoæråd sãuchaczy, przez naæmiewcåw! On
ma nowà koronâ z cierni od naæmiewcåw! Przekãuty spoza
kazalnicy; ukoronowany przez naæmiewcåw. Czy On jest
krzyèowany na nowo, ponownie? Zwleczony przez wyznania
wiary ludzkiego pochodzenia, denominacyjnych nauczycieli,
måwiàcych przeciw Jego Sãowu. Oni Je zwlekajà do haäby,
potâpiajà Je.
291 Jezus powiedziaã: ÉNa pråèno Mi czeæá oddajà”. Na pråèno,
Éna nic siâ to nie zda”. Komu oni oddajà czeæá? Oni oddajà
czeæá temu samemu Bogu. Oni oddawali czeæá temu samemu
Bogu w czasie Jego pierwszego ukrzyèowania i byão to
oddawanie czci na pråèno. Tak samo jest dzisiaj. Na pråèno
budujà oni te denominacje. Na pråèno budujà te seminaria. Na
pråèno majà te wyznania wiary, nauczajàc jako doktryny
przykazaä ludzkich i zaprzeczajàc Sãowu Boèemu. Oni sà
winni ukrzyèowania Ksiâcia Èycia, nauczajàc ludzkich
doktryn zamiast Jego Sãowa. ÉNa pråèno oddawajà Mi czeæá”
_ zwleczony, przekãuty, ukoronowany.
292 Kiedy to widzicie, idàc po ulicy _ a niektåre z was kobiet z
dãugimi wãosami _ måwià: ÉOna jest staromodna,
nieprawdaè?” Pamiâtajcie, to sà naæmiewcy, to jest korona,
ktårà wy nosicie. Båg powiedziaã, èe to jest wasza chluba;
noæcie jà dumnie. Alleluja! [Brat Branham klasnàã trzykrotnie
OSKARÈENIE
45
w swoje dãonie _ wyd.] Noæcie je dumnie, jak byæcie nosiãy
koronâ z cierni za naszego Pana. Noæcie je dumnie. Nie
wstydçcie siâ. On tak powiedziaã, bez wzglâdu na to, co måwià
te Jezabele dzisiaj. Bez wzglâdu na tych szalbierzy, ktårzy
stojà za kazalnicà, ci ktårzy krzyèujà Chrystusa, bez wzglâdu
na to, co oni måwià, noæcie je dumnie. Båg tak powiedziaã.
Przestrzegajcie tego.
293 Ukoronowany znowu przez naæmiewcåw _ cierniami.
Przekãuty spoza kazalnicy wyznaniami wiary.
294 On ma nowà Golgotâ, gdzie Go oni zabrali: te piâknie
odziane chåry, kobiety noszàce szorty, z przyciâtymi wãosami,
wymalowanymi twarzami, æpiewajà w chårze jak anioãowie,
majà talenty. To jest Jego nowa Golgota, po prostu nowoczesne
striptizerki, chronione przez prawo, jak w Sodomie i Gomorze.
295 Widzicie, jak mãoda suka idzie po ulicy. Czasami nie ma
ani jednego psa, ktåry by pobiegã za nià tam, gdzie ona jest.
Niech siâ tylko stanie pewna rzecz, a kaèdy pies pobiegnie za
nià. Coæ siâ jej przytrafião. Wy wiecie dlaczego. Niech^
296 Dlaczego te kobiety zdejmujà swoje odzienie i wychodzà na
ulicâ? Nie måwcie mi, èe to nie jest to samo. To jest znak
rozpoznawczy. Nie potâpiajcie mâèczyznâ. Lecz one sà
chronione prawem Sodomy. To prawo powinno måwiá, èe to
jest nielegalne, kiedy one tak wychodzà na zewnàtrz.
297 A kaznodzieje za kazalnicà powinni mieá spådnicâ zamiast
togi; stojà tam i pozwalajà na to, i wstydzà siâ måwiá przeciw
temu, poniewaè ich denominacja by ich wyãàczyãa. Krzyèujecie
dla zgromadzenia Sãowo Boèe, ktåre måwi: ÉDla kobiety jest
obrzydliwoæcià nosiá mâskie odzienie”.
298 Ja _ ja potâpiam tà rzecz. Ja _ ja _ ja _ ja _ ja _ ja ich
oskarèam z powodu ukrzyèowania Sãowa Boèego przed ludçmi.
Kobiety z przyciâtymi wãosami noszàce szorty, a korona ^
stojàce tam w chårze!
299 Ktoæ mi powiedziaã onegdaj, pewna kobieta zapytaãa mnie,
rzekãa: ÉOtåè, co myælisz, gdzie je znajdziesz?”
300 Ja rzekãem: ÉGdyby mnie Pan poprosiã, èebym ich
nazbieraã tuzin po caãym æwiecie, ja bym _ byãbym
przestraszony na æmierá”.
301 Kiedy tam staãem i dziâki rozpoznawaniu przez Ducha
obserwowaãem ich, i staãem tam w ten sposåb, i widziaãem te
sprawy nad nimi; te niemoralne, sproæne, podãe, palaczki
papierosåw, zachowujàce siâ tam na zewnàtrz w taki sposåb, a
stojà w piâknie odzianym chårze i æpiewajà w takim stanie, i
pozwalajà sãuchaczom, èeby siâ na nie patrzyli. One powiedzà:
ÉOtåè, jeæli ona to moèe czyniá, to ja mogâ råwnieè”. Èycie
chrzeæcijanina jest èyciem w æwiàtobliwoæci i czystoæci, i w
niewinnoæci!
46
MÅWIONE SÃOWO
302 Ja ich oskarèam w Imieniu Jezusa Chrystusa z powodu ich
sproænoæci i nieczystoæci moralnej. Oni sprowadzili haäbâ na
Ewangeliâ. A ci, ktårzy siâ Jej pråbujà trzymaá, sà nazywani
Éfanatykami”, nazywajà ich: ÉTo jest staromodny nonsens”. Ja
ich oskarèam w Imieniu Jezusa Chrystusa.
303 Po prostu nowoczesne striptizerki na ulicy, æpiewajà w
chårach, palà papierosy, opowiadajà sproæne èarty, miaãy
trzech albo czterech maãèonkåw, nastâpnie szåstego, a potem
æpiewajà w chårze, bo majà gãos. Wy biedne, intelektualne,
duchowo martwe, odrzucone na podstawie swoich wãasnych
powodåw. Wy czytacie tà samà Bibliâ, ktårà moèe czytaá
kaèdy inny czãowiek, lecz wy odrzuciliæcie Ducha Boèego tak,
iè Biblia måwi, èe Ébâdziecie oddani ostremu obãâdowi, abyæcie
uwierzyli kãamstwu i zostaniecie przez to potâpieni”. Wy
naprawdâ wierzycie, èe macie racjâ, a Biblia måwi, èe temu
bâdziecie wierzyá i zostaniecie potâpieni przez to samo
kãamstwo, ktåre wedãug waszego wierzenia jest prawdà.
304 Dlatego ja oskarèam was na podstawie Sãowa Boèego. Wy
nauczacie ludzi bãâdnie i krzyèujecie podstawowe zasady
Chrystusa _ æwiàtobliwoæá i Èycie z gårnych stron, èeby
czãowiek mågã wyjæá na ulicâ i byá innego rodzaju czãowiekiem.
305 Kaznodzieje stojà na boiskach piãki noènej, palà papierosy;
sà kamieniem obraèenia; robià wszystkie inne gãupstwa,
ktårymi draènià. Kobiety w ich chårze _ noszà szorty, majà
ostrzyèone wãosy i zachowujà siâ w ten sposåb _ wymalowane
twarze, a potem nazywajà je: ÉSiostro to oraz tamto”, a Biblia
potâpia te brednie. To siâ zgadza. Chodzà na przyjâcia
towarzyskie i zachowujà siâ haniebnie, pomimo tego sà
czãonkami koæcioãa, bronià swego æwiadectwa, a èyjà w jaki
tylko chcà sposåb.
306 Nie myælcie sobie, èe ja måwiâ tylko o prezbiterianach. Ja
måwiâ o was, zielonoæwiàtkowcy. To siâ zgadza. Wy kiedyæ
poznaliæcie Prawdâ, lecz myæleliæcie sobie, èe Jej nie moèecie
przyjàá. Nie moglibyæcie wspieraá waszego pastora. Wasz _
wasz pastor nie mågãby mieá tej wspaniaãej posady z tylu i tylu
setkami dolaråw na tydzieä i wielkiego, piâknego koæcioãa, w
ktårym by gãosiã, i jeçdziã, i zachowywaã siâ w ten sposåb, jak
oni to czynià. Gdyby to krytykowaã, organizacja by go
wyrzuciãa; musi tego przestrzegaá, musi to powiedzieá. Dlatego
sprzedaã swoje pierworodztwo za miskâ soczewicy z tego
æwiata, za pomyje Ezawa. I co on za to otrzyma? Obydwaj
wpadnà do rowu potâpienia i zostanà potâpieni. Ja ich
oskarèam jako nierzàdnice Ewangelii.
307 Niedawno byãem na chårze w jednym z najsãynniejszych,
wielkich koæcioãåw najwyèszej rangi zielonoæwiàtkowcåw, jacy
istniejà. I przypadkowo siedziaãem w gabinecie tego brata, gdy
cztery lub piâá chåråw zeszão siâ razem. A byão to w jednej z
OSKARÈENIE
47
tych^ kilka najlepszych organizacji zielonoæwiàtkowcåw. A
oni nie wiedzieli, èe ja jestem w gabinecie tego kaznodziei, w
Oklahomie. Ja tam siedziaãem ponièej, gdzie ten kaznodzieja
studiuje, zanim on wystàpi na podium. A kiedy tam byãem^
308 Byli tam ci chãystcy ÉRickies” i dziewczyny ÉRickettas”,
wymalowane, ani jedna z nich nie miaãa dãugich wãosåw,
kaèda miaãa ostrzyèone wãosy, kaèda z makijaèem na twarzy,
kaèda w ceremonialnej szacie. A jeden mãody chãystek
postawaã tam w poblièu, chodziã tam i z powrotem, ot tak, inny
mâèczyzna zbieraã ofiarâ misyjnà, on postâpowaã z miskà, jak
gdyby byã ælepym czãowiekiem, i chodziã wokoão, i måwiã
wszelkiego rodzaju bluçniercze sprawy odnoænie zbierania
ofiary i tym podobnych rzeczy. Lecz wyszedã tam i pråbowaã
æpiewaá ÉMesjasza” _ o, moi drodzy, i mågãby tym naprawdâ
czegoæ dokonaá, lecz nie miaão to tego oddçwiâku. Nie, byão to
martwe, rozumiecie. O, moi drodzy! Tutaj to macie. To jest
nowa Golgota dla Niego.
309 Co sobie myælicie o jakiejæ mãodej dziewczynie albo jakiejæ
mãodej kobiecie, znajdujàcej siâ tam? Patrzcie, gdyby tam ona
przyszãa ubrana tak, jak powinna byá, z dãugimi wãosami w
ogåle nie namalowana, i tym podobnie, oni by siâ z niej
naæmiewali _ gdyby tam ona powstaãa, kiedy oni robili tam
ten haãas, ta grupa mãodych ludzi _ byão ich okoão trzydziestu
lub czterdziestu. Ta wybrana czâæá zielonoæwiàtkowcåw, a
czynià takie rzeczy! A gdyby ta mãoda dama powiedziaãa coæ w
tej sprawie, oni by jà wyãàczyli z chåru.
310 Niechaj kaznodzieja Ewangelii stanie za kazalnicà i powie
coæ odnoænie tego, oni go wyãàczà z organizacji. Wy krzyèujecie
na nowo Syna Boèego i wystawiacie Go na publicznà haäbâ.
Jego Ewangelia, ktårà gãosicie, jak twierdzicie _ wy Go
krzyèujecie. Ja oskarèam tà odrzucajàcà Chrystusa generacjâ
na podstawie Sãowa Boèego i w oparciu o Jego moc, ktåra
potwierdza w ostatecznych dniach, èe On ciàgle èyje. Tak. Oni
sà przeciwko jasno sprecyzowanemu, potwierdzonemu Sãowu
Boèemu. Ich organizacje nie potrafià stanàá za Tym.
311 Wielkie koæcioãy i denominacje sà Jego nowà Golgotà. Ja to
måwiâ znowu. To _ ich chåry to nowoczesne striptizerki.
312 Najwyèszy kapãan kaèdej ich denominacji krzyczy tak, jak
najwyèszy kapãan owego czasu: ÉChodç tu teraz i pokaè nam
jakiæ cud”. Uhm. To byão pierwsze ukrzyèowanie.
313 Tak samo jest dzisiaj. Måwiono mi: ÉOtåè, nuèe, ty
wskrzeszasz umarãych, prawda? Dlaczego nie idziesz tam na
wzgårze? Masz èonâ pogrzebanà na cmentarzu. Masz tam
niemowlâ”.
314 Oni Mu rzekli: ÉSãyszeliæmy, èe Ty wskrzeszasz umarãych.
Mamy ich tutaj peãny cmentarz. Chodç i wskrzeæ ich”. O,
ciemnota bâdzie pãodziá ciemnotâ. Rozumiecie? Uhm.
48
MÅWIONE SÃOWO
315 Wielkie koæcioãy, wielkie chåry, arcykapãani dzisiejszego
czasu: ÉPrzyjdç i pokaè nam cud, ktårego nasza denominacja
nie moèe uczyniá”.
316 Miaãem pewnego czãowieka niedawno, ktåry zrobiã uwagâ
odnoænie^ po kråtkiej audycji radiowej, ktårà miaãem w
Jonesboro, Arkansas, opowiadajàc o pewnej kobiecie, ktåra
zostaãa uzdrowiona. Ten czãowiek naleèaã do pewnego
denominacyjnego koæcioãa i on powstaã tam w tyle i
powiedziaã: ÉJa wyzywam kaèdego czãowieka, èeby mi
przedãoèyã i pokazaã jakiæ cud”.
318 Poszedãem i sprowadziãem lekarza. Zostaã uzdrowiony
pewien mâèczyzna, chorujàcy na raka. Szedãem i przywiodãem
kobietâ, ktåra bywaãa w wåzku inwalidzkim okoão dwadzieæcia
lat; zostaãa uzdrowiona z artretyzmu, bywaãa w inwalidzkim
wåzku. Przyprowadziãem jà i powiedziaãem: ÉTeraz chcâ te
pieniàdze, tysiàc dolaråw”.
318 On rzekã: ÉOtåè, hm, hm, hm, hm, nie mam ich tutaj. One
sà tam w Waco, w Teksasie, gdzie mamy naszà gãåwnà
kwaterâ”.
319 Ja rzekãem: ÉW porzàdku, pojedziemy tam zaraz i dostanâ
je”. Powiedziaãem, ja powiedziaãem: ÉUczyä przygotowania i
jutro pojedziemy”. Widzicie? Rzekãem: ÉWyælemy pocztà^”
Powiedziaãem: ÉTutaj jest lekarz, ktåry moèe powiedzieá, èe ci
ludzie byli rzeczywiæcie chorzy na raka. Tutaj to jest w tym
spisie, zdjâcia z rentgenu. Tutaj jest ta kobieta, o ktårej wie
caãa dzielnica, èe siedziaãa w wåzku inwalidzkim dwadzieæcia
lat, a teraz ona chodzi. A lekarze _ byã u niej lekarz za
lekarzem, za lekarzem, za lekarzem, i wszystko moèliwe, a oto
ona èyje dzisiaj. Nuèe, powiedziaãeæ, èe édasz tysiàc dolaråw.’
Ja je chcâ wãoèyá na fundusz misyjny. Ja je chcâ”. Rozumiecie?
Rozumiecie?
On odrzekã: ÉOtåè, one sà w Waco, w Teksasie”.
Ja powiedziaãem: ÉJutro pojedziemy”.
320 On rzekã: ÉChwileczkâ. Pozwål, èe ci coæ powiem. Ja wezmâ
z sobà maãà dziewczynkâ. I pozwål, èe wezmâ brzytwâ i odetnâ
jej ramiâ, a potem ty jà uzdrowisz przed naszymi braámi. A oni
ci dajà te pieniàdze”.
Ja rzekãem: ÉTy diable!”
321 ÉJeèeli jesteæ Synem Boèym, zstàp z tego krzyèa”.
ÉPowiedz nam, kto Ciâ uderzyã” _ gdy miaã szmatâ wokåã
Swej gãowy. Uderzali Go po gãowie i måwili: ÉOtåè, jeèeli Ty
jesteæ prorokiem, powiedz nam, kto pro-^” ÉJeèeli Ty jesteæ
Synem Boèym, zstàp z krzyèa”.
322 Ælepi wodzowie ælepych! Oni potrzebujà uzdrowienia
umysãu _ czãowiek, ktåry czyni coæ takiego, wzglâdnie robi
takà uwagâ. Oczywiæcie.
OSKARÈENIE
49
323 Jednak ten stary znany krzyk: ÉPozwål nam zobaczyá, jak
Ty czynisz cud. Mistrzu, my byæmy pragnâli cudu od Ciebie”.
Chociaè kaèdego dnia, kaèdej godziny _ dziaão siâ to ciàgle,
dokãadnie tak, jak Båg pokierowaã, èeby siâ to dziaão. Lecz oni
tam nie byli obecni. Gdyby tam byli, oni by to nazwali
ÉBelzebubem, diabãem”. Rozumiecie? ÉMistrzu, my byæmy
pragnâli, byæ to uczyniã w ten sposåb, w jaki my chcemy, èebyæ
to Ty uczyniã”. O to chodzi. ÉIdç tam, gdzie my chcemy, èebyæ
Ty poszedã, czyä to, co my chcemy”. O, tak. Uhm. Oni Go nie
mieli w swojej mocy. O nie. To byão powodem, èe siâ Go
musieli pozbyá spoæråd siebie. O, tak. Oni pråbujà czyniá to
samo dzisiaj. A dziâki federacji koæcioãåw oni to w koäcu
osiàgnà, rozumiecie, oni siâ wszyscy schodzà razem. Ten stary
znany krzyk.
324 Tutaj widzimy znowu to najbardziej religijne miejsce,
najlepszych, wyksztaãconych teologåw, woãajàcych znowu
przeciw Niemu, woãajàcych. Najlepsi teolodzy, ktårzy powinni
byá lepiej poinformowani; najwytworniejsze koæcioãy i
najlepiej wyszkoleni teolodzy wypâdzili Go spoæråd siebie. Oni
Go nie chcieli.
Wy måwicie: ÉTo jest bãâdne, bracie Branham”.
325 Zatem wy nie byliæcie tutaj, by zrozumieá
ÉWieki
Koæcioãa” albo sãuchaá, jak byãy wygãoszone. Nie byliæcie tutaj,
kiedy ten Laodycejski Wiek Koæcioãa byã jedynym wiekiem, w
ktårym Go wyrzucili z koæcioãa. A On byã na zewnàtrz,
pukajàc, pråbujàc wejæá z powrotem do ærodka. Oni Go
wyrzucajà, bo nie majà z Niego èadnego uèytku. Oni Go
krzyèujà na nowo. Amen! Jak dãugo moglibyæmy iæá?
326 Pamiâtajcie, prorok Boèego Sãowa przepowiedziaã nam w 2.
Tymoteusza 3, jeèeli sobie to notujecie. Nie mamy czasu, by to
przeczytaá. Lecz on powiedziaã, èe: ÉW ostatecznych dniach
przyjdà naæmiewcy. Oni bâdà zuchwali, nadâci, miãujàcy
wiâcej
rozkosze,
niè
Boga;
faãszywi
oskarèyciele,
niepowæciàgliwi, okrutni, gardzàcy tym, co dobre; zdrajcy,
zuchwali, nadâci, wyksztaãceni; majàcy formâ poboènoæci, lecz
zapierajàcy siâ jej Mocy: tych siâ wystrzegaj! Poniewaè to sà ci,
ktårzy biorà gãupie kobiety z ostrzyèonymi wãosami”, ktåre
noszà szorty, majà wymalowane twarze, Éprowadzà je z
miejsca na miejsce i usidlajà je”. Dokãadnie tak jest.
327 On rzekã: ÉOd takich siâ odwråácie w tych ostatecznych
dniach”. Bàdçmy posãuszni prorokowi. Odwråámy siâ od tych
rzeczy w ostatecznych dniach. One sà tutaj. Ja teraz nawoãujâ
do Koæcioãa. O, tak. Odwråácie siâ od tego!
328 Oni majà, oni, ci kaznodzieje dzisiejszego czasu powinni
wiedzieá te sprawy. Oni powinni byli poznaá Jezusa w Jego
czasach. Oni to powinni byli wiedzieá. A dzisiaj oni to powinni
wiedzieá, lecz oni tego nie wiedzà. Tak samo, jak èydowscy
50
MÅWIONE SÃOWO
nauczyciele w Jego czasach powinni Go byli poznaá za Jego
dni, tak samo jest dzisiaj z Boèego jasnego i potwierdzonego
Sãowa. On byã Sãowem i On udowodniã, èe On byã Sãowem. On
udowodniã, èe byã Sãowem na åw czas. A Båg udowodniã
dzisiaj, èe On jest Sãowem na dzisiejszy czas _ Æwiatãoæcià na
tâ godzinâ. Oni to powinni byli poznaá wåwczas i oni powinni
to poznaá obecnie.
329 Oni Go ukrzyèowali wåwczas i oni Go krzyèujà obecnie. Ja
ich oskarèam z powodu tego! Tak jest. Ciàgle mi to przechodzi
przez myæli: ÉOskarè ich, poniewaè Båg sprawi, èe bâdà musieá
za to zapãaciá!”
330 Èydzi owego czasu. Båg ponownie w ostatecznych dniach
na ziemi _ Jezus powiedziaã: ÉJeruzalem, Jeruzalem, jak czâsto
chciaãem was zgromadziá w jednà wielkà grupâ, lecz wy nie
chcieliæcie”.
331 Jak Båg pråbowaã w tych ostatecznych dniach zjednoczyá
Swåj lud razem, lecz wy nie chcieliæcie. Wy chcieliæcie swoich
wyznaä wiary, wiâc obecnie zostaliæcie oddani na zatracenie.
To wãaænie spotkaão Jeruzalem; ono zostaão zburzone i spalone,
nie byão go wiâcej. I dokãadnie tak bâdzie pewnego z tych dni z
tymi wszystkimi wielkimi rzeczami tutaj. Wasze wielkie
wyznania wiary i denominacje odumrzà i zniknà, lecz Sãowo
Boèe bâdzie wieczne i bâdzie èyá na zawsze. Rozumiecie?
332 Jego najgãâbsze rany pochodziãy z domu tak zwanych
przyjaciåã. Pomyælcie, pomyælcie o tym. Pomyælcie o tym! Stop!
Ja czekam minutâ. Kaznodzieje, pomyælcie o tym! Skàd byãy
Jego rany? Z domu Jego tak zwanych przyjaciåã. Tak jak byão,
tak jest. Pomyælcie o tym! Na Golgocie On nie byã osaczony
przez dzikich barbarzyäcåw, lecz przez kaznodziejåw, ktårzy
twierdzili, èe Go miãujà. A dzisiaj, kiedy Ewangelia jest
caãkiem zidentyfikowana, gdy te wielkie znaki Jego
zmartwychwstania sà udowodnione miâdzy nami, to nie sà
tamci z ulicy, ktårzy siâ rzucajà na was, sà to tak zwani
kaznodzieje.
333 Ci, ktårzy Go powinni miãowaá _ przez tych wãaænie On
jest osaczony dzisiaj. ÉMy nie bâdziemy mieá tej Rzeczy miâdzy
nami. Nie pozwolimy, èeby ten Czãowiek panowaã nad nami.
Nie bâdziemy tego wspieraá. Nie bâdziemy wspåãpracowaá z
Tym w tym mieæcie, jeèeli ta Rzecz potoczy siâ w tym kierunku.
To nie jest nic innego niè spirytyzm. To jest diabeã”. Nie znajà
Sãowa Boèego, ælepi prowadzà ælepych. Jak byão wåwczas,
pomyælcie, tak jest obecnie. Dokãadnie tak, jak byão wåwczas,
tak jest obecnie. Pomyælcie!
334 Jego Moc do uzdrowienia i do uwolnienia mâèczyzny lub
kobiety od miãoæci do tego obecnego æwiata, od ostrzyèonych
wãosåw, od Jezabel z wymalowanà twarzà, ktåre nazywajà
same siebie chrzeæcijankami; a èyjà takiego rodzaju èyciem _
OSKARÈENIE
51
palà papierosy, opowiadajà sproæne èarty. Usiàdà sobie i majà
stowarzyszenie misyjne, i wyszywajà, i szyjà, i opowiadajà, i
robià skandal, i wychodzà na ulicâ, i noszà szorty, i wszystko
temu podobne; a potem nazywajà samych siebie przed innymi
kobietami chrzeæcijankami. Pamiâtacie moje opowiadanie o
niewolniku, ktåry wiedziaã, èe jest synem kråla _ jego
charakter. Czym powinniæmy byá? Mâèczyznami i kobietami, a
zaprzeczamy^
335 Ci dostojnicy koæcielni, te kazalnice, skàd On dostaje
Swoje przekãucia _ oni przedãoèyli i zaakceptowali takiego
rodzaju èycie miâdzy ludçmi, przy czym oni Go przekãuwajà.
Oni siâ wypierajà Mocy, ktåra by ich wyzwoliãa z tego, i
zgadzajà siâ, èeby tak byão, chociaè to jest w sprzecznoæci do
Sãowa Boèego, kiedy kobieta strzyèe swoje wãosy albo maluje
swojà twarz, albo nosi szorty. To jest w sprzecznoæci do Sãowa
Boèego, lecz oni to akceptujà, robiàc kolejnà Golgotâ. Skàd? Z
ulicy? Ze szynku? Spoza kazalnicy, zza kazalnicy.
336 I co oni jeszcze krzyczeli? ÉOn czyni Samego Siebie
Bogiem”. Oni zaprzeczajà Jego Båstwu. Oni go pråbujà
rozdzieliá i zrobiá z Niego trzech albo czterech Bogåw. Podczas
gdy On jest Bogiem; On byã Bogiem; On bâdzie zawsze Bogiem,
tym samym wczoraj, dzisiaj i na wieki. Kiedy im måwicie o
jednym Bogu, naæmiewajà siâ z was. ÉMy wierzymy w æwiâtà
tråjcâ”.
337 Ja wierzâ w jednego æwiâtego Boga, o tak, w Jego Moc do
uzdrowienia, do wyzwolenia, do uwolnienia tych ludzi z
miãoæci do tego æwiata, do wyzwolenia ich tak, jak On wyzwoliã
Mariâ Magdalenâ. Pamiâtajcie, ona byãa niepoprawnà,
wymalowanà Jezabelà takèe. Ona miaãa w sobie siedmiu
diabãåw. Ona byãa striptizerkà.
338 Dokãadnie tak, jak nowoczesna kobieta na ulicy dzisiaj;
idçcie, gdziekolwiek tylko chcecie i popatrzcie. Jeèeli nie
wierzycie, èe ludzie kãaniajà siâ przy kapliczce nagich kobiet,
wyjrzyjcie dzisiaj na ulicâ. Jak byão w dniach Sodomy, tak
bâdzie. Wyjrzyjcie, jeèeli temu nie wierzycie, zajdçcie tylko
gdziekolwiek. Otwårzcie tylko gazetâ, otwårzcie czasopismo,
spåjrzcie na tablicâ ogãoszeä, co tam znajdziecie? Pamiâtajcie,
co jest powiedziane: ÉKiedy synowie Boèy widzieli, èe cårki
ludzkie sà piâkne, brali je sobie za èony”. Spåjrzcie na ten
skandal w Anglii, spåjrzcie na ten skandal tutaj, spåjrzcie na
caãà tà sprawâ, staão siâ to domem nierzàdu.
339 Dlaczego tak jest? Dlaczego Rosja staãa siâ komunistycznà?
Z powodu wulgarnoæci i sproænoæci, i braku Mocy w katolickim
koæciele. I wãaænie dlatego nasz naråd zostaã zajâty przez
komunizm i federacjâ koæcioãåw, i przyãàczanie siâ do
katolickiego koæcioãa. Przy czym komunizm i katolicyzm
52
MÅWIONE SÃOWO
zjednoczà siâ razem, wiecie, i oni to tutaj czynià. Dlaczego?
Poniewaè oni odrzucili Ewangeliâ, ktåra ich rozdziela i czyni
ich innymi ludçmi! Wiecie, to jest dokãadnie ta przyczyna.
340 A kaznodzieje za kazalnicà zgadzajà siâ z tym, aby mieli
çrådão utrzymania, z powodu stanowiska spoãecznego w jakimæ
wyznaniu wiary. Måwià: ÉJa naleèâ do Tego-i-tego”,
zamieniajà wyksztaãcenie za Moc Boèà; wyzwålcie siâ od tego
obãàkanego rodzaju, jak Maria Magdalena.
341 Tà wãaænie Moc, ktåra potrafiãa wziàá tà niepoprawnà
striptizerkâ na ulicy i sprawiá, èe siâ ubiera w odzienie i
postâpuje jak dama, i robi z niej chrzeæcijankâ _ oni potâpili tà
Moc i ukrzyèowali na Golgocie tego Czãowieka, ktåry Jà miaã.
342 A dzisiaj ta wãaænie Ewangelia i Duch Æwiâty, ktåry bierze
tà niepoprawnà striptizerkâ i sprawia, èe ona siâ ubiera jak
dama i postâpuje jak chrzeæcijanka, a oni Go nazywajà
Éfanatyzmem”. Oni nie chcà, èeby siâ On mieszaã do ich
zgromadzenia, by On zrobiã wæråd nich poruszenie, sprawiã, èe
inne kobiety bâdà tak postâpowaá. Wiâc co oni uczynià? Oni
Go wyrugujà, tak samo jak uczynili wåwczas. A obecnie oni
krzyèujà wãaænie to Sãowo i måwià, èe Ono byão dla innego
wieku. Ja oskarèam ich znowu, o tak, dokãadnie tak samo, jak
oni byli oskarèeni wåwczas.
343 Ten znak, ktåry zmusiã starego Legiona, by siâ przyodziaã.
Pamiâtajcie, czãowiek, ktåry zdejmuje z siebie odzienie, jest
zwariowany. Widzicie? A co kobieta? Legion byã zwariowany;
on zwlekã z siebie swoje odzienie. Båg wziàã Swojà Moc i
sprawiã, èe on siâ oblekã w swoje odzienie. On byã ubrany, przy
zdrowych zmysãach, i siedziaã tam u ståp Jezusa.
344 Spåjrzcie na tà Moc, ktåra sprawiãa, èe stary ælepy
Bartymeusz widziaã _ bezpoærednio miâdzy ich wyznaniami
wiary. On byã na ziemi, kiedy byão tak wiele niedowiarstwa,
jak dzisiaj, lecz to Go wcale nie powstrzymaão. On dziaãaã
dalej. On måwiã do nich bez ogrådek. On im powiedziaã: ÉWy
jesteæcie z waszego ojca diabãa”. On potâpiã caãà tà rzecz.
345 Ta Moc, ktåra potrafiãa wzbudziá Ãazarza z grobu i daãa
niewieæcie z Nain z powrotem jej syna! O, Boèe! Ta Moc, ktåra
potrafiãa czyniá te rzeczy, ktåra potrafiãa przepowiedzieá te
rzeczy, ktåre siâ wydarzyãy. ÉTam sà dwie^ Oælâ _ tam na
rogu dwåch ulic jest uwiàzane oælâ” i wszystkie te inne sprawy,
ktåre On przepowiedziaã. Wãaænie ten Czãowiek, ktåry posiadaã
tà Moc _ ÉPrecz z Nim. My Go nie bâdziemy mieá miâdzy
naszymi ludçmi. On zanieczyszcza naszà naukâ” i oni Go
ukrzyèowali.
346 Wãaænie to samo jest dzisiaj. ÉPrecz z Duchem Æwiâtym” _
oni nie chcà mieá nic z Nim do czynienia. ÉOn potâpia i czyni
OSKARÈENIE
53
te sprawy, i måwi naszym ludziom te sprawy, my nie chcemy,
aby siâ mieszaã do naszych organizacji. On jest przeciw naszym
wyznaniom wiary”. Oni Go krzyèujà na nowo. O, moi drodzy!
Zwaèajcie teraz, kiedy koäczymy. Muszâ zakoäczyá.
I oni Go znowu nazywajà Éfanatyzmem”.
347 A oni nazywali Jego Éfanatykiem”. Oni måwili: ÉOn jest
zwariowany”. Kaèdy wie, èe Biblia måwi, èe ÉJezus jest” _ jak
måwili faryzeusze _ Éten Czãowiek jest Samarytaninem i On
jest obãàkany”. Nuèe, co znaczy sãowo obãàkany? ÉWariat”.
ÉTen Czãowiek jest wariatem. Ci, ktårzy Go naæladujà, sà
bandà zwariowanych ludzi. On jest Belzebubem”.
348 A oni måwià znowu to samo: ÉTo jest pewnego rodzaju
czarowanie. To jest wråèenie”, kãadàc Go znowu na krzyèu
haäby. Jaki krzyè? Jakiej haäby? On jest potwierdzonym
Sãowem; naæmiewajà siâ z Niego, måwià ludziom, èe On jest
diabãem. Czyni coæ a nazywajà^
349 On rzekã: ÉOni nazywajà æwiâte dzieãa Boga ‘nieczystym
duchem, czyniàcym je’ _ nie ma èadnego przebaczenia za to”.
350 Wystawiajà Jego Sãowo na haäbâ, pråbujà Je wystawiá na
pokaz i nazywajà Je faãszerstwem albo fanatyzmem. ÉNie
chodçcie do niego. Nie uczâszczajcie na te zgromadzenia”.
Uhm.
351 Co oni poprzez to czynià? Oni biorà gwoçdzie ich wyznania
denominacji. To siâ zgadza. Nauczyciele, goniàcy za uciechami,
æwieccy, bezboèni, denominacyjnie obãàkani, biorà gwoçdzie
denominacyjne i krzyèujà nimi Syna Boèego na nowo spoza ich
kazalnic.
352 Dlaczego to czynià? ÉOni miãujà chwaãâ ludzkà” _ te
promocje naukowe, ktåre im moèe daá koæciåã _ Éwiâcej, niè
miãujà Sãowo Boèe”. Ja ich potâpiam. Oni siâ nie mogà
dostosowaá do æwiata, bo sà^ Nie mogà siâ dostosowaá do
Sãowa, poniewaè sà juè dostosowani do æwiata. Oni to juè
uczynili. Ten obãudny czas, w ktårym èyjemy! Nie jest to^
353 Czy jedna Golgota nie jest wystarczajàca dla mego Pana?
Dlaczego to chciecie czyniá? Wy, ktårzy Go powinniæcie byli
miãowaá, wy, ktårzy wiecie, èe To jest Jego Sãowo, wy, ktårzy
moèecie czytaá Objawienie 22. rozdziaã, måwiàcy: ÉKtokolwiek
by ujàã jedno Sãowo albo dodaã jedno Sãowo” _ dlaczego to
czynicie? Czy jedna Golgota nie jest dosyá dla Niego?
354 Ja stojâ w Jego obronie. Ja jestem Jego adwokatem, ja was
oskarèam na podstawie Sãowa Boèego. Zmieäcie swoje drogi,
inaczej påjdziecie do piekãa. Wasze denominacje siâ rozpadnà.
Ja was oskarèam w Obecnoæci Sâdzi, wãaænie was, razem z
waszymi formami poboènoæci i obãudà. I dlaczego nazywacie
To^ Czy jedna Golgota nie wystarczy?
54
MÅWIONE SÃOWO
355 Jak powiedziaã Piotr: ÉWasi denominacyjni ojcowie” _
Piotr oskarèyã was na podstawie^ Powiedziaã: ÉKtårzy z
waszych ojcåw nie uczynili tego?” Szczepan powiedziaã to
samo: ÉRâkami nikczemnikåw ukrzyèowaliæcie Ksiâcia Èycia”.
Czy Jezus sam nie powiedziaã: ÉKtårzy z waszych ojcåw nie
dali prorokåw do grobåw? A wy je nastâpnie przyozdabiacie?”
Tak powodzião siâ tym sprawiedliwym ludziom poprzez wieki!
356 Wiâc ja oskarèam tà posiadajàcà wysokà ogãadâ, chodzàcà
do koæcioãa zgrajâ ludzi, odrzucajàcych Chrystusa dzisiejszego
czasu. Wy z waszymi formami poboènoæci krzyèujecie mojego
Chrystusa po raz drugi przez to, èe måwicie ludziom, èe te
Sãowa sà dla jakiegoæ innego czasu, a nie sà dla tego czasu. Ja
was oskarèam. Wy jesteæcie winni tego samego przestâpstwa,
jakiego oni byli winni w dniu ukrzyèowania. Pokutujcie i
nawråácie siâ do Boga, inaczej zginiecie.
357 I znowu måwiâ: ÉTutaj” _ te koæcioãy, Éoni” _ nauczyciele,
Éukrzyèowali” _ przez bluçnierstwo, ÉGo” _ Sãowo. Boèe,
bàdç miãoæciw! Pozwålcie, èe to powiem jeszcze raz. Moèe
zostaão to poplecione na taæmie. ÉTutaj” _ koæcioãy, Éoni” _
dostojnicy koæcioãa, Éukrzyèowali” _ przez bluçnierstwo, ÉGo”
_ Sãowo. Nic dziwnego, èe to jest znowu:
ÉWæråd rozerwanych skaã i ciemnych niebios
Måj Zbawiciel skãoniã Swojà gãowâ i zmarã,
Lecz otwarcie zasãony objawião drogâ
Do Niebiaäskiej radoæci i dnia bez koäca”.
358 Ja to måwiâ na tej taæmie i do tych sãuchaczy. Måwiâ to
pod inspiracjà Ducha Æwiâtego. Kto jest po stronie Pana, niech
przyjdzie pod to Sãowo! Båg z pewnoæcià przyprowadzi tà
niegodziwà, wypierajàcà siâ Chrystusa, odrzucajàcà Chrystusa
generacjâ na sàd za bluçnierstwo, za ukrzyèowanie Jego
zidentyfikowanego Sãowa. Oni przyjdà na Sàd. Oskarèam jà!
ÉKto jest po stronie Pana” _ powiedziaã Mojèesz _ Éniechaj
przyjdzie do mnie” _ kiedy Sãup Ognia wisiaã tam jako
potwierdzenie. Kto jest po stronie Pana, niech weçmie Sãowo,
wyprze siâ swego wyznania i naæladuje codziennie Jezusa
Chrystusa. A ja siâ spotkam z wami w owym poranku.
Skãoämy teraz nasze gãowy w sãowach modlitwy.
359 O, Panie Boèe, Dawco Èywota Wiecznego i Autorze tego
Sãowa, Ktåry wskrzesiãeæ na nowo z martwych Pana Jezusa,
Ktåry to naleèycie uwierzytelniã przed tà generacjà ludzi
niewierzàcych. Trwaão to dãugo dzisiaj do poãudnia. Wielu
siedziaão tutaj. Kaplica jest przepeãniona. Ludzie stojà
dookoãa. A te taæmy zostaãy nagrane, aby szãy do caãego æwiata,
na råène miejsca. Kaznodzieje bâdà tego sãuchaá w swoim
gabinecie. Modlâ siâ za nich, Panie. Niechaj te sãowa wpadnà
gãâboko do serc, niech tnà gãâboko, niechaj wytnà wszystek
æwiat z nich. Èeby oni mogli powiedzieá jak^
OSKARÈENIE
55
360 Ten mãody metodystyczny kaznodzieja tam w Kentucky
przyszedã do mnie pewnego dnia i powiedziaã: ÉGdy sãuchaãem
tych ÉSiedmiu Wiekåw Koæcioãa”, sãyszaãem krzyk: éWynijdçcie
z tych muråw Babilonu’” _ powiedziaã _ Éja zrezygnowaãem z
nich i odszedãem. Nie wiem, ktårà drogà mam iæá albo co mam
czyniá, lecz ja odszedãem”. Niech bâdzie bãogosãawiona odwaga
tego mãodego czãowieka i jego èony, i dwojga lub trojga dzieci.
361 Boèe, niech wielu znajdzie swojà drogâ do Sãowa Boèego,
tà jedynà drogâ Èycia, bowiem On jest Sãowem. Modlâ siâ za
kaèdego z nich, Ojcze. Czasami måwiâ te sprawy _ nie jest to
w okrucieästwie; jest to w miãoæci, bo miãoæá jest korygujàca. I
ja siâ modlâ, Boèe, èeby to ludzie zrozumieli w ten sposåb, èe to
jest mniemane tak, aby to korygowaão. Ty, Ktåry musiaãeæ
korygowaá i modliãeæ siâ za nich na krzyèu, måwiàc: ÉOjcze,
przebacz im. Oni, oni sà ælepi, oni, oni po prostu nie rozumiejà,
co czynià”.
362 Modlâ siâ za tych kaznodziejåw dzisiaj, ktårzy znowu
krzyèujà Sãowo, na skutek tego, èe przyjmujà swoje wyznania
wiary i denominacje, i dogmaty, przyjmujàc je jako namiastkâ
za Sãowo Èycia. A potem, przed ludçmi, oni _ oni krytykujà tà
rzeczywistà Prawdâ, ktårà Båg potwierdza jako Swojà Prawdâ.
Modlimy siâ za nich Ojcze, abyæ ich Ty znowu zawoãaã na
Ucztâ Weselnà. I niech oni przyjdà tym razem i nie znajdà
wymåwek, bo zdajâ sobie sprawâ z tego, èe ostatnie wezwanie
moèe juè przebrzmiaão. Moèe jest juè teraz za påçno. Ja ufam,
èe nie jest.
363 Bãogosãaw to maãe zgromadzenie, obecne tutaj, tych kilka
setek ludzi, ktårzy siâ zgromadzili tutaj dzisiaj do poãudnia w
tym goràcym dniu, siedzieli tutaj dãugo _ moèe dwie godziny,
lub wiâcej na naboèeästwie i sãuchali. Oni nie odeszli. Siedzieli
cicho i sãuchali. Wielu z nich czeka na swåj obiad, a niewiasty
stojà ze swymi niemowlâtami, oni oczekujà. Oni siâ trzymajà
kaèdego Sãowa.
364 Panie, zdajâ sobie sprawâ z tego, co siâ stanie ze mnà w
Dniu Sàdu, jeèeli zwiodãem z wãaæciwej drogi tych ludzi.
Jestem tego æwiadomy, Panie, tak æwiadomy, èe to mogâ
odczuwaá. Mianowicie, ja pråbujâ ich wziàá do Sãowa, èeby
èyli tym Sãowem, måwiàc im, èe Ty jesteæ Étym samym
wczoraj, dzisiaj i na wieki”, èe wielki Duch Æwiâty jest
Jezusem Chrystusem _ tylko w postaci Ducha Æwiâtego, ten
sam Czãowiek. Ty tak powiedziaãeæ: ÉJeszcze maãà chwilâ, a
æwiat Mnie juè wiâcej nie zobaczy, lecz wy Mnie zobaczycie, bo
Ja bâdâ z wami, mianowicie w was”. A ja wiem, èe to jesteæ Ty,
Panie. A my Ci wierzymy, widzimy bowiem, èe Ty czynisz to
samo miâdzy nami.
365 Oddajemy siâ dzisiaj w trzeçwoæci _ czynimy to tutaj w
tym zgromadzeniu i na taæmach. Panie, wãaænie w tej minucie,
niech kaèdy mâèczyzna i kobieta, chãopiec czy dziewczyna, kto
56
MÅWIONE SÃOWO
jest _ ktårzy sà tutaj obecni albo stojà na zewnàtrz, albo
sãuchajà tego na taæmie, zråbmy w tej chwili gãâbokie
poæwiâcenie i oddajmy caãe nasze ja zupeãnie do usãugi Bogu.
366 Poruszaj siâ wæråd tych sãuchaczy, Panie, w Mocy i uzdråw
chorych. Oni måwili, èe mieli maãego kalekâ, siedzàcego tutaj.
Niech ten wielki Duch Æwiâty^ My wiemy, tylko usiàæá w
Jego Obecnoæci, takiej ja ta, Ona tego dokona. Jeèeli Ty moèesz
iæá poprzez radio i telewizjâ poprzez te kraje i uzdrawiaá
chorych _ ÉTy posãaãeæ Swoje Sãowo, a Ono je uzdrowião”, Ty
moèesz czyniá to samo w tej chwili. Modlâ siâ, Boèe, èebyæ Ty
uzdrowiã kaèdego chorego czãowieka, kaèdego kalekâ, kaèdego
cierpiàcego tutaj oraz tych, ktårzy sãuchajà tych sãåw. Boèe,
udziel nam tego. Zanoszâ mojà modlitwâ za nimi.
367 Z miãoæcià Chrystusa w moim sercu i wspåãczuciem dla
potrzebujàcych przedstawiam ich Tobie, Panie, na tym oãtarzu
ofiarnym, gdzie leèy to krwawiàce Ciaão tego Baranka, jako
przebãaganie za nasze grzechy i choroby _ leèy tam. Bãagam o
miãosierdzie dla tych ludzi. Pragnâ im æpieszyá z pomocà, tak
jak uczyniã Mojèesz, Panie, i powiedzieá: ÉBoèe, bàdç im
miãoæciw trochâ dãuèej i daj im jeszcze jednà okazjâ”. Nie _ nie
czyä tego zaraz teraz, Panie. Niech _ niech Ewangelia idzie
jeszcze trochâ dalej.
368 Oni sà _ oni sà potâpieni, Panie. Modlâ siâ, èeby Twoje
wielkie miãosierdzie i ãaska rozciàgnâãa siâ aè do ostatniego
czãowieka, ktårego imiâ jest w tej Ksiâdze. A ja wiem, èe oni
chcà. Nie jest trudno modliá siâ przeciw twemu Boskiemu
Sãowu, wzglâdnie przeciw _ wzglâdnie przeciw^ chciaãem
powiedzieá razem z Boèym Sãowem, Panie; Sãowo, ktåre byão
obiecane, Sãowo, ktåre zostaão potwierdzone, Sãowo, ktåre
predestynowaão tych ludzi tam wåwczas przed zaãoèeniem
æwiata. To nie jest _ nie jest trudno modliá siâ, èebyæ Ty zbawiã
tych, ktårych imiona sà w Ksiâdze, bowiem ja wiem, èe Ty to
uczynisz. Jezus tak powiedziaã: ÉWszyscy, ktårych Mi daã
Ojciec, przyjdà”. A èaden czãowiek nie przyjdzie, jeèeli mu to
nie byão dane.
369 Modlâ siâ teraz, Boèe, aby wszâdzie, gdzie te Sãowa padnà,
zaråwno na sãuchajàcych taæmy, jak i na obecnych tutaj, èeby
Duch Æwiâty wywoãaã kaèdego predestynowanego czãowieka
wãaænie teraz, skoro ich imiâ zostaão zapisane w Barankowej
Ksiâdze Èycia od zaãoèenia æwiata. Niechby oni usãyszeli Gãos
Boèy, måwiàcy dzisiaj tym delikatnym, cichym, sãabym Gãosem
tam w ich sercu, måwiàcym: ÉTo jest ta droga, chodçcie Nià”.
Udziel tego, Ojcze. Ja o to proszâ w Imieniu Jezusa.
370 A kiedy mamy obecnie skãonione nasze gãowy w tym
audytorium, jeèeli wierzycie, èe to jest Prawdà, i wy _ wy^
Ja umieæciãem, poãoèyãem mojà râkâ na te chusteczki, leèàce
tutaj, i na paczki dla chorych i cierpiàcych. Pragnâ wam teraz
szczerze zadaá pytanie.
OSKARÈENIE
57
371 Nie przyszedãem tutaj tylko dlatego, by byá sãuchany. Ja _
ja _ ja jestem zmâczony. Jestem wyczerpany. Nie jestem juè
taki mãody jak dawniej i ja _ i ja wiem, èe nasze dni sà
zliczone. I ja wiem, èe muszâ wãoèyá do tego wszystko, co mogâ
_ dla Krålestwa Boèego. Ja muszâ gãosiá kaèdym razem, kiedy
mogâ dostaá okazjâ. Ja muszâ, ja muszâ iæá, czy siâ mi chce, czy
nie.
372 Ja przychodzâ tutaj, poniewaè odczuwam, èe tu mam
przyjæá. Ja _ ja to pragnâ czyniá. Ja was miãujâ. Ja nie måwiâ
rzeczy szorstkich i twardych, råwnieè _ råwnieè, poniewaè ja
chcâ. Wewnàtrz mnie jest pulsowanie. Ta wãaænie rzecz, ktåra
zostaãa potwierdzona jest tà rzeczà, ktåra wywiera na mnie
nacisk, abym czyniã te rzeczy. Ja to måwiâ dobrotliwie, z
miãoæcià. Nie chcâ gderaá przeciw naszym kobietom, czy
naszym mâèczyznom. Ja tego nie chcâ czyniá, bracie, siostro. Ja
was tylko chcâ przyprowadziá na to przykre miejsce, tam gdzie
moèecie zobaczyá karcenie i bicz Pana, do ktårego musicie
obecnie wejæá. Nie odkãadajcie tego; moèecie czekaá za dãugo.
373 A wy, ktårzy pragniecie przejæá na stronâ Pana z
caãkowitym oddaniem w waszych sercach, do obecnoæci w tym
audytorium teraz, albo w kraju, gdzie bâdà te taæmy; czybyæcie
chcieli, majàc skãonione swoje gãowy^ Nie podnoæcie swoich
ràk, jeèeli tego nie myælicie powaènie. Jeèeli to rzeczywiæcie
myælicie powaènie, èe chcecie przyjæá do Pana z bardziej
poæwiâconym èyciem, czy nie podniesiecie waszych ràk wãaænie
teraz? Ty, niech ci Pan bãogosãawi. Wy poæwiâcacie samych
siebie na nowo Chrystusowi, èe språbujecie nosiá pohaäbienie.
Wy måwicie: ÉJa jestem ochotny dzisiaj wziàá to pohaäbienie”.
374 Ja mam råwnieè podniesione obydwie moje râce. Ja _ ja
pragnâ wziàá na siebie pohaäbienie Jezusa Chrystusa. Ja bâdâ
châtnie nosiã to znamiâ nazywane Éæwiâtoszek” jakkolwiek to
moèe chcecie nazywaá. Ja je noszâ dumnie, poniewaè to jest dla
Pana. Ja je noszâ dumnie.
375 Czy wy wszyscy nie chcecie czyniá tak samo? Podnieæcie
wasze râce i powiedzcie: ÉZ ãaski Boèej ja _ ja _ ja chcâ^ Ja
jestem^” Uczniowie powråcili, uwaèajàc, èe to jest wielkim
honorem nosiá pohaäbienie z powodu Jego Imienia. Czy chcesz
nosiá pohaäbienie z powodu jakiejæ gwiazdy Hollywoodu, albo
czegoæ z telewizji, albo czãonka jakiegoæ koæcioãa, czy czegoæ
takiego? Albo chcesz pohaäbienie z powodu Sãowa Jezusa
Chrystusa? ÉDaj mi pohaäbienie z powodu Sãowa, Panie. Ja
wiem, èe On niåsã pohaäbienie z powodu Boèego Sãowa.
Pozwål mi je nieæá råwnieè, Panie”.
ÉI ten poæwiâcony krzyè ja noszâ
Aè mnie æmierá wyzwoli,
Potem påjdâ do domu nosiá koronâ”.
58
MÅWIONE SÃOWO
376 Tam bâdzie dla nas pewnego dnia korona. Ona jest robiona
teraz. Kiedy siâ zakoäczy to ziemskie èycie, potem bâdziemy
wiedzieá, èe to jest wãaæciwe.
377 Nie mamy tu teraz miejsca, by przyprowadziá ludzi wokåã
oãtarza. Niechaj twoje krzesão, tam gdzie jesteæ, jest twoim
oãtarzem. ÉIlu ich uwierzyão^” Kiedy siâ modlimy.
378 Niebiaäski Ojcze, wyglàdaão mi na to, èe niemal kaèda
râka mãodego czy starego byãa podniesiona w tym audytorium.
I ja siâ modlâ, èeby kaèdym razem, kiedy ta taæma bâdzie
grana, aby ludzie podnieæli swoje râce i uklâkli w
pomieszczeniu; ojcze i matko, chodçcie i chwyácie siâ
wzajemnie za râce, i powiedzcie: ÉKochanie, doæá dãugo
byliæmy czãonkami koæcioãa. Påjdçmy do Chrystusa”. Daruj
tego, Panie.
379 Bãogosãaw tych ludzi tutaj. Modlâ siâ, Panie, èebyæ im Ty
daã poæwiâcone èycie. Wielu z nich, Panie, sà dobrymi ludçmi.
Oni sà _ oni sà Twoim ludem; oni po prostu nie poznali
Prawdy. I ja siâ modlâ, èebyæ im Ty pokazaã Twojà Prawdâ,
Panie. ÉTwoje Sãowo jest Prawdà”.
380 Jak Ty powiedziaãeæ w ew. Jana, myælâ w 17. rozdziale, Ty
powiedziaãeæ: ÉPoæwiâá ich, Ojcze, w Prawdzie. Twoje Sãowo
jest Prawdà”.
381 I Ono jeszcze _ Twoje Sãowo jest jeszcze Prawdà. Ono jest
zawsze Prawdà, poniewaè Ono jest Bogiem. I ja siâ modlâ,
Boèe, abyæ ich Ty poæwiâciã w Prawdzie. To znaczy, poæwiâá,
oczyæá ich od wszystkich wyznaä wiary i denominacji. Oczyæá
ich od wszystkich æwieckich rzeczy do poæwiâconego èycia
Sãowa. Udziel tego, Panie. Oni sà Twoi teraz. Ty obiecaãeæ, èe
to bâdziesz czyniã. A jako Twåj sãuga zanoszâ za nich mojà
modlitwâ. W Imieniu Jezusa Chrystusa.
382 Obecnie ze skãonionymi naszymi gãowami zaæpiewajmy ten
refren, podczas gdy kontynuujemy modlitwâ.
ÉJezus zapãaciã to wszystko,
Wszystko dla Niego^ (pomyælcie o tym!)
Grzech^”
383 Wczoraj byãem na jednym miejscu, a mâèczyzna mierzyã
mnie z powodu garnituru, ktåry mi kupiã pewien brat tutaj w
zborze. On rzekã: ÉTwåj garnitur wyglàdaã za ciepãy i ja ci
kupiãem lekki garnitur”.
384 I ja tam poszedãem, aby go przykroiá, a on powiedziaã:
ÉPowiedz, twoje prawe ramiâ opada w dåã. Pewnego dnia
musiaãeæ nieæá ciâèki ãadunek”.
385 I ja pomyælaãem: ÉTak, ãadunek grzechu. Lecz Jezus
zapãaciã za to wszystko”. Sãuchajcie, gdy to æpiewamy.
ÉJezus zapãaciã^ wszystko,
Potem caãe, caãe moje èycie Jemu ja^”
Co uczyniã grzech?
OSKARÈENIE
59
ÉGrzech pozostawiã purpurowà plamâ,
On jà obmyã, jest biaãa jak ænieg”.
386 Boèe, bàdç nam miãoæciw. Niechaj w tym czasie gãâbokiego
rozwaèania Sãowo wsiàknie gãâboko do serca, Panie. Niech ci
ludzie, chociaè siâ spåçnià na swåj obiad^ Lecz, Panie, to
jest wiâcej niè pokarm. To jest Èycie. ÉMoje Sãowo jest
pokarmem” _ powiedziaãeæ Ty. A na tym wãaænie ucztujà nasze
gãodne dusze.
387 Weç nas teraz, Panie, przeksztaãtuj nas. Panie, weç mnie
razem z nimi. Ja pragnâ iæá z nimi. Ja idâ teraz tam na Golgotâ,
Panie, przez wiarâ. Ja idâ razem z tym zgromadzeniem. Proszâ,
przeksztaãtuj mnie, Panie. Ja postâpowaãem niewãaæciwie.
Wiele razy, kiedy ja^
388 Niedawno tutaj miaãem zamiar po prostu przestaá gãosiá.
Ludzie mnie nie chcieli sãuchaá. Oni po prostu ciàgle czynili to
samo, i ja _ ja siâ zniechâciãem. Powstaã we mnie kompleks! O,
Boèe! Przed kilku niedzielami, kiedy mi Ty daãeæ ten znak tam,
a ja czytaãem Bibliâ i widziaãem, èe Ty powiedziaãeæ
Mojèeszowi, wãaænie tak, jak byão w tym ænie, èe tam råwnieè
byãa gåra, a to bâdzie dla niego znakiem. A potem caãkiem na
koäcu tego wiedzieá, èe zostawiãem wielu chorych ludzi; usãuga
nie tylko w proroczym zakresie, lecz w nauczaniu Sãowa, i _ i
èeby siâ modliá za chorych. Ty pozwoliãeæ, èeby czãowiek padã
martwy wprost tutaj na podãogâ, potem wskrzesiãeæ go z
powrotem do èycia, na potwierdzenie, èe to jest prawdà. Ty
zawsze potwierdzasz Swoje Sãowo.
389 Nuèe, Panie, potwierdç Je wãaænie teraz, kiedy jestem
przed Twoim Tronem. Weç kaèdego z tych ludzi, Panie, wyjmij
z nas æwiat. Weç mnie, Panie, gdy jesteæmy w Twej Obecnoæci.
Proszâ, wyjmij æwiat, wyèymaj nasze serca, Boèe, wãaænie
teraz. Wyciàgnij z nas æwiat i zgryzoty tego æwiata z nas.
Pozwål nam byá poæwiâconymi chrzeæcijanami, o Boèe, abyæmy
byli miãujàcymi, ãaskawymi i ãagodnymi, przynoszàcymi owoce
Ducha. Czy tego nie uczynisz, Panie? My jesteæmy przed Twoim
Tronem. Grzech zostawiã purpurowà plamâ na kaèdym z nas,
lecz Twoja Krew moèe go odpuæciá, Panie, i uczyniá biaãym jak
ænieg. Daruj tego, kiedy czekamy na Ciebie. Weç nas; my
jesteæmy Twoi; poæwiâciliæmy nasze èycia Tobie. W Imieniu
Jezusa Chrystusa, daruj tego kaèdemu z nas.
390 Wyèymaj moje serce, Panie. Ja widzâ wszystkie moje bãâdy.
Ja widzâ moje pomyãki. Boèe, od tego czasu bâdâ pråbowaã èyá
jak najlepiej potrafiâ, by Ci pomåc. Ja pragnâ iæá, ja pragnâ
poæwiâciá moje èycie na nowo Tobie tutaj tego dopoãudnia.
391 Potem, gdy wniosãem to oskarèenie przeciw moim _ moim
przyjacioãom dostojnikom koæcioãåw tam na zewnàtrz, a muszâ
powiedzieá te twarde rzeczy, lecz, Panie, uczyniãem to dziâki
Twojej inspiracji. Odczuwam, èe Ty mi powiedziaãeæ, abym to
60
MÅWIONE SÃOWO
uczyniã. Teraz to spadão z moich barkåw, Panie. Cieszâ siâ, èe to
spadão. Niech z tym zrobià, co chcà, Ojcze. Ja siâ modlâ, èeby to
przyjâli. Modlâ siâ, èebyæ Ty zbawiã kaèdego z nich, Panie.
392 Niech nastanie rozbudzenie sprawiedliwych i wielka Moc
niech zstàpi do Koæcioãa tuè, zanim On odejdzie. Nietrudno
modliá siâ o to, poniewaè Ty to obiecaãeæ. I my wyglàdamy,
Panie, tego trzeciego pociàgniâcia, o ktårym wiemy, èe uczyni
dla nas wielkie rzeczy _ wæråd nas.
393 Ja jestem Twoim, Panie. Kãadâ samego siebie na oãtarzu,
tak poæwiâcony, jak tylko potrafiâ byá. Wyjmij ze mnie æwiat,
Panie. Wyjmij ze mnie te rzeczy, ktåre sà zniszczalne, daj mi te
niezniszczalne rzeczy _ Sãowo Boèe. Obym mågã èyá tak blisko
tego Sãowa, aè to Sãowo bâdzie we mnie, a ja w Sãowie. Daruj
tego, Panie. Obym siâ nigdy od Niego nie odwråciã. Obym
trzymaã ten Miecz Kråla tak zdecydowanie i chwyciã Go tak
mocno. Daruj tego, Panie.
394 Bãogosãaw nas wspålnie. My jesteæmy Twoimi sãugami,
kiedy poæwiâcamy siâ Tobie dzisiaj do poãudnia na nowo w
naszych sercach. Jesteæmy Twoimi, w Imieniu Jezusa
Chrystusa _ do sãuèby.
ÉJezus^”
Niech was Båg bãogosãawi! Bracie Neville.
`
Oskarèenie, Seria 10 Nr. 1
(The Indictment, Vol. 3 No. 19R)
Poselstwo wygãoszone przez brata Williama Marriona Branhama w niedzielâ
rano, dnia 7. lipca 1963, w Kaplicy Branhama w Jeffersonville, Indiana, USA.
Zostaão ono przepisane z nagrania na taæmie magnetofonowej i wydrukowane
w peãnym brzmieniu, i jest rozpowszechniane bezpãatnie przez Voice Of God
Recordings. Niniejszy polski przekãad zostaã opublikowany w 1997.
VOICE OF GOD RECORDINGS
P.O. Box 950, Jeffersonville, Indiana 47131 U.S.A.
Informacja o prawach autorskich
Wszelkie prawa zastrzeżone. Książka ta może być wydrukowana
na domowej drukarce, do użytku osobistego. Może być również
bezpłatnie rozdawana jako narzędzie do szerzenia Ewangelii
Jezusa Chrystusa. Książka nie może być sprzedawana, powielana
na dużą skalę, zamieszczana na stronach internetowych,
umieszczana w systemach wyszukiwania, tłumaczona na
inne języki, ani wykorzystywana do pozyskiwania środków
finansowych bez pisemnej zgody Voice Of God Recordings®.
W celu uzyskania dalszych informacji lub otrzymania innych
dostępnych materiałów, prosimy o kontakt:
VOICE OF GOD R ECORDI NGS, EUROPEAN OFFICE
P.O. BOX 78, 9520 AB NIEUW-B UINEN, N ETHERLANDS
VOICE OF GOD R ECORDI NGS
P.O. BOX 950, JEFFERSONVILLE, I NDIANA 47131 U.S.A.
www.branham.org