Rozwiązywanie układów równań wielomianowych
Transkrypt
Rozwiązywanie układów równań wielomianowych
Z1-PU7 WYDANIE N1 Strona 1 z 3 KARTA PRZEDMIOTU (pieczęć wydziału) 1. Nazwa przedmiotu: ROZWIĄZYWANIE UKŁADÓW RÓWNAŃ 2. Kod przedmiotu: Ob3 WIELOMIANOWYCH 3. Karta przedmiotu ważna od roku akademickiego: 2015/16 4. Forma kształcenia: studia pierwszego stopnia 5. Forma studiów: studia stacjonarne 6. Kierunek studiów: MATEMATYKA (SYMBOL WYDZIAŁU) RMS 7. Profil studiów: ogólnoakademicki 8. Specjalność: WSZYSTKIE SPECJALNOŚCI 9. Semestr: VI 10. Jednostka prowadząca przedmiot: Instytut Matematyki 11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Beata Bajorska-Harapińska 12. Przynależność do grupy przedmiotów: przedmioty swobodnego wyboru 13. Status przedmiotu: obieralny 14. Język prowadzenia zajęć: polski 15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: znajomość podstaw algebry 16. Cel przedmiotu: opanowanie wybranych metod rozwiązywania równań i układów równań wielomianowych jednej i wielu zmiennych nad wybranymi pierścieniami. 17. Efekty kształcenia Student który zaliczy przedmiot: Nr 1 2 3 4 5 Opis efektu kształcenia Zna ogólne metody i potrafi je wykorzystać do rozwiązywania wybranych typów równań wielomianowych jednej zmiennej nad R i C Zna definicję rugownika i potrafi go wykorzystać do rozwiązywania układów równań wielomianowych wielu zmiennych nad R i C Potrafi wykorzystać wielomiany symetryczne do rozwiązywania pewnych układów kongruencji symetrycznych modulo n Potrafi rozwiązywać linowe oraz wybrane nieliniowe układy równań diofantycznych Potrafi obliczać symbol Legendre’a; potrafi rozwiązywać wybrane kongruencje wielomianowe modulo n Metoda sprawdzenia efektu kształcenia kolokwium Forma prowadzenia zajęć wykład ćwiczenia Odniesienie do efektów dla kierunku studiów K1A_W05 K1A_U01 K1A_U36 K1A_K01 K1A_K06 str. 1 18. Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin) Wykład Ćwiczenia 30 30 Laboratorium Projekt Seminarium 19. Treści kształcenia: Wykład: Pierścienie wielomianów – podstawowe definicje i własności. Rugowniki i wyróżniki. Wielomiany symetryczne. Symbol Legendre’a. Wybrane metody rozwiązywania równań i układów równań wielomianowych jednej i wielu zmiennych nad R, C, Z i Zn. Ćwiczenia: praktyczna realizacja treści przedstawionych na wykładzie. 20. Egzamin: nie 21. Literatura podstawowa: (dowolne wydanie każdej pozycji) 1. J. Rutkowski, Algebra abstrakcyjna w zadaniach, PWN 2. A. Mostowski, M. Stark, Elementy algebry wyższej, PWN 3. W. Sierpiński, Teoria liczb (dostępna przez pldml.icm.edu.pl) 22. Literatura uzupełniająca: (dowolne wydanie każdej pozycji) 1. W. Narkiewicz, Teoria liczb, PWN 2. W. Sierpiński, Teoria liczb, część II, PWN 3. Z. Opial, Algebra wyższa, PWN 4. K. H. Rosen, Elementary number theory and its applications, Addison-Wesley (do dyspozycji prowadzącego) 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia Lp. Forma zajęć Liczba godzin kontaktowych / pracy studenta 30/20 1 Wykład 2 Ćwiczenia 3 Laboratorium / 4 Projekt / 5 Seminarium / 6 Inne: / Suma godzin 30/40 60/60 24. Suma wszystkich godzin 120 25. Liczba punktów ECTS 4 26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego 4 str. 2 27. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze 0 praktycznym (laboratoria, projekty) 28. Uwagi: Zasady oceniania: Kolokwium – 90 pkt Ogólna ocena z zajęć – 10 pkt Możliwe są również do zdobycia dodatkowe punkty za aktywność na wykładzie. Do uzyskania zaliczenia niezbędne jest zdobycie minimum 41 pkt, w tym co najmniej 30% punktów z każdej grupy zadań sprawdzających założone efekty kształcenia. Zatwierdzono: ……………………………. ………………………………………………… (data i podpis prowadzącego) (data i podpis dyrektora instytutu/kierownika katedry/ Dyrektora Kolegium Języków Obcych/kierownika lub dyrektora jednostki międzywydziałowej) str. 3