docProjekt wsparcia Pigmejów – PAAPYBA
download 
Reklamacja Transkrypt
Projekt wsparcia Pigmejów – PAAPYBA
Projekt wsparcia Pigmejów Bayaka w procesie ich rozwoju i adaptacji społecznej w Republice Środkowoafrykańskiej SPIS TREŚCI: I Konteksty projektu A. Kontekst geograiczny B. Kontekst demograiczny C. Kontekst ekonomiczny D. Kontekst społeczno-polityczny II Historia projektu III Dziedziny działalności Promocja tożsamości kulturowej Opieka zdrowotna Edukacja Prawa cywilne i integracja społeczna Pigmejów Bayaka Rolnictwo Dane kontaktowe, numer konta 2 2 3 4 5 6 7 7 8 9 10 11 12 B. KONTEKST DEMOGRAFICZNY KO NT EK S T Y P R O J E K T U Region Sangha Mbaere zamieszkiwany jest przez trzy dominujące grupy etniczne: A. KONTEKST GEOGRAFICZNY Projekt dotyczący wsparcia w procesie rozwoju i adaptacji społecznej Pigmejów Bayaka jest usytuowany geograicznie w regionie Sangha Mbaéré, w południowo-zachodniej części Republiki Środkowoafrykańskiej. Region ten jest strefą przygraniczną i znajduje się na terytorium Republiki Środkowoafrykańskiej na granicy z Kamerunem (na zachodzie) i z Kongo Brasaville (na wschodzie). Jest to obszar pokryty w większości lasem tropikalnym, ale można tam też spotkać kilka stref sawanny. Projekt, mimo iż stanowi jednolitą całość, jest podzielony na komplementarne części i realizowany przez trzy misje: Bélemboké, Monasao i Mabondo w miejscowościach o takiej samej nazwie i miejscowościach sąsiadujących. wioską zamieszkałą wyłącznie przez Bayaka. Dziś jest to już wioska „mieszana”. Misja ta obejmuje swoim działaniem wiele innych wiosek i osad, w których zamieszkują Pigmeje. MABONDO jest położone na drodze prowadzącej z miejscowości Nola do Berbérati, ok. 60 km na północ od Bélemboké i 17 km na południe od wioski Yamando. Dopiero od 8 lat misja ta włącza się w realizację założeń Projektu wsparcia Bayaka. W związku z tym, oczekiwane rezultaty nie mogą być porównywalne z tymi, które zostały już częściowo osiągnięte w Bélemboké i Monasao, gdzie Projekt jest realizowany od kilkunastu lat. BÉLEMBOKÉ jest wioską położoną przy drodze krajowej Nola – Beya – Salo, w odległości ok. 160 km od Berbérati (stolicy regionu). Misja BÉLEMBOKÉ obejmuje wiele wiosek, wśród których dwie: Bélemboké i Soja, są zamieszkałe wyłącznie przez Pigmejów Bayaka. Pozostałe wioski są „mieszane”, tzn. zamieszkiwane przez Pigmejów, Bantu i Mbororo. Bélemboké jest też miejscem, w którym w latach dziewięćdziesiątych XX wieku rozpoczęto proces wsparcia Pigmejów i działania projektowe. MONASAO jest wioską położoną 2 ok. 25 km na południe od Bélemboké i ok. 50 km na północ od miejscowości Bayanga. W początkach swojego istnienia Monasao było Berbérati Mabondo Loppo Yamando Bambio Nola Beya Salo KAMERUN Bélemboké BANTU (Gbaya, Mbimou, Sangha-Sangha, Bobongo) Bantu są osiadłymi rolnikami, którzy mają swoje wioski wzdłuż głównych arterii komunikacyjnych. Dzisiaj wielu z nich trudni się poszukiwaniem diamentów i złota, co sprawia, że wiele osób migruje do tego regionu nawet z odległych zakątków kraju. Ten fakt powoduje powstawanie coraz to nowych wiosek, często ulokowanych głęboko w lesie, w miejscach, gdzie ludzie poszukują diamentów. Zazwyczaj te nowe skupiska ludności - ze względu na brak dróg - są dostępne tylko „na piechotę”. FULANI (PEULHS) (Mbororo) Jest to grupa etniczna nomadów, hodowców bydła (krowy, owce, kozy), wśród których dominująca większość wyznaje islam. Przybyli oni do regionu Sangha-Mbaere w latach siedemdziesiątych i osiedlili się w streie sawannowej, która graniczy z lasem tropikalnym. Mbororo razem z ludnością Bantu zamieszkują zazwyczaj większe wioski. Liczebność populacji Mbororo ciągle wzrasta (wiele rodzin opuszcza północ kraju ze względu na niestabilną sytuację). Coraz częściej osiedlają się na stałe, porzucając koczowniczy styl życia na rzecz rolnictwa i handlu. Monasao Bayanga REPUBLIKA KONGA PIGMEJE BAYAKA (Aka – Mbenzele) Tradycyjnie jest to grupa półkoczownicza, żyjąca w lesie lub na jego obrzeżach. Bayaka osiedlają się w pobliżu wiosek Bantu. Ta sytuacja sprawia, że Pigmeje utrzymują z ludnością Bantu niekorzystne dla nich relacje zależności społecznej i ekonomicznej (praca, wymiana handlowa). Owe wielopokoleniowe relacje są bardzo często dyskryminujące, niesprawiedliwe i niekorzystne dla Pigmejów, gdyż stawiają ich w pozycji niższych i gorszych. Możemy stwierdzić, że trzy wioski Bélemboké, Monasao i Mabondo, w których realizowany jest Projekt na rzecz Bayaka, są tu wyjątkiem. W wioskach tych, dzięki procesualnym działaniom, ludność Bantu nie ma dominującego wpływu na życie Pigmejów. Ci ostatni mają więcej możliwości i swobody w kreowaniu ich własnej rzeczywistości oraz podejmowaniu decyzji dotyczących życia w wiosce. Dziś większość zamieszkujących tam Bayaka uprawia ziemię, co daje im niezależność w zdobywaniu produktów rolnych i chroni przed niedożywieniem. Okresowo wykorzystują oni także bogactwo lasu równikowego. Osiedlają się tam na dwa-trzy miesiące w roku, aby praktykować tradycyjne zajęcia: polowanie, zbieractwo owoców lasu i łowienie ryb. W regionie dominują Bantu. Mbororo i Pigmeje Bayaka są w zdecydowanej mniejszości. Projekt wsparcia Pigmejów Bayaka w procesie ich rozwoju i adaptacji społecznej I 3 W płaszczyźnie ekonomicznej region, oprócz rolnictwa, wyróżnia się na tle innych w RŚA migracją w poszukiwaniu diamentów i obecnością parku narodowego, w którym chronione są dzikie zwierzęta. Te czynniki mają silny wpływ na życie autochtonicznych mieszkańców, a w szczególności najstarszych mieszkańców lasu równikowego – Pigmejów. Zasoby lasu są coraz intensywnej eksploatowane przez jego nowych mieszkańców, jakimi są poszukiwacze diamentów. Oprócz tego obecność parku narodowego znacząco ogranicza tradycyjny styl życia Pigmejów, którzy są zmuszeni do poszukiwania dodatkowych źródeł utrzymania, umożliwiających im przetrwanie we współczesnym świecie. Z drugiej strony, poszukiwanie diamentów i park narodowy, w których zatrudniani są Bayaka, to dodatkowe miejsca pracy lokalnej populacji (mimo iż nie wszyscy mogą z tego korzystać w jednakowy sposób). Zdecydowana większość mieszkańców, oprócz handlarzy, urzędników państwowych i pracowników NGOs, opiera swoje dochody (budżety domowe) na rolnictwie. Dla wielu jedynym źródłem utrzymania jest poszukiwanie diamentów. Mbororo, którzy tradycyjnie zajmują się ho- 4 D. KONTEKST SPOŁECZNO-POLITYCZNY dowlą bydła, coraz częściej w tym regionie uprawiają ziemię. Również Bayaka znajdują dodatkowe źródła dochodu, sprzedając produkty zebrane w lesie, najmując się do prac dorywczych oraz sezonowych. Dziś możemy zaobserwować zjawisko, które wcześniej nie występowało: zarówno Mbororo, jak i Bayaka zajmują się poszukiwaniem diamentów dla osób trzecich. Niestety, Bayaka nie mają zbyt dużego doświadczenia w transakcjach handlowych, nie zawsze umieją liczyć, nie orientują się w wartości diamentów, które znajdują, stąd bardzo często stają się oiarami oszustw. Na każdym etapie przyspieszonej cywilizacyjnie ewolucji ekonomicznej Pigmeje byli konfrontowani z coraz to nowymi wyzwaniami: handel wymienny został zastąpiony pieniędzmi, rozwój rolnictwa przyczyniał się do powstawania i eskalacji konliktów z hodowcami, poszukiwanie diamentów (sezonowe, dorywcze) sprawia, że rolnictwo jest zaniedbywane i nie ma w nim niezbędnej ciągłości. Dodatkowo masowe wycinanie lasów, a tym samym niszczenie ekosystemu życia Bakaka, zmieniło ich tradycyjną ekonomię opartą na ścisłym współżyciu z naturą. Republika Środkowoafrykańska od momentu uzyskania niepodległości (1960) jest krajem wielu przewrotów politycznych, zamachów stanu i konliktów na tle społecznym, etnicznym i ekonomicznym. Po okresie następujących po sobie – w ostatnich latach kryzysów społecznych i politycznych kraj odzyskuje powoli pewną stabilność. Jednak czas tych zawirowań poważnie dotknął i głęboko zachwiał sektorem ekonomicznym. Spowodował również drastyczne pogorszenie sytuacji w wielu sektorach życia społecznego ludności, szczególnie w dziedzinie zdrowia i edukacji. Aktualnie koszty leczenia są bardzo wysokie, a dostęp do podstawowych lekarstw jest często utrudniony. Choroby endemiczne, takie jak gruźlica i AIDS, stanowią realne zagrożenie dla większości społeczeństwa, w tym dzieci i młodzieży. Stopniowo daje się zauważyć poczynione przez państwo wysiłki mające na celu polepszenie sytuacji ludności RŚA. Różne projekty prowadzone we współpracy z UE, MFW i organizacjami pozarządowymi są próbą odpowiedzi na najbardziej naglące potrzeby ludności. Jednak droga do polepszenia sytuacji jest jeszcze długa i wymaga działań procesualnych i komplementarnych w wielu podstawowych sektorach funkcjonowania mieszkańców centrum jak i regionów (poszczególnych dystryktów). Innym problemem, z jakim zmaga się RŚA, są zaległości pensji urzędników państwowych. Wielokrotnie zdarzały się tak zwane „lata białe”, w których nie otrzymywali oni wynagrodzenia za swoją pracę, co powodowało różnorodne anomalie, przyczyniało się do rozwoju lokalnej korupcji oraz zamykania urzędów, szkół i innych placówek budżetowych. Korupcja ulega nasileniu, wzmaga się bandytyzm i rośnie się na niespotykaną dotychczas w tej części Afryki skalę – fenomen dzieci ulicy (szczególnie w stolicy – Bangi). W północnej części kraju sytuacja jest jeszcze niestabilna politycznie i pozostaje poważnym problemem dla mieszkańców. W ciągu ostatnich sześciu lat można zauważyć postęp w rozwoju kraju: naprawiono wiele dróg krajowych, na znacznym obszarze RŚA dostępna jest sieć telefonii komórkowej, przybywa nowych samochodów itd. Mimo tych pozytywnych zmian wiele jeszcze pozostaje do zrobienia, zwłaszcza poza dużymi skupiskami miejskimi, w regionach oddalonych od centrów. Duże obszary wiejskie nadal są pozbawione wszelkiej infrastruktury i możliwości modernizacji. Projekt wsparcia Pigmejów Bayaka w procesie ich rozwoju i adaptacji społecznej C. KONTEKST EKONOMICZNY 5 6 H IS T O R I A P R O J E K T U Projekt wsparcia rozwoju i adaptacji społecznej oraz autopromocji Pigmejów Bayaka w regionie Sangha Mbaéré rozpoczął się w 1973 roku. Wtedy ks. Michel Lambert (Francuz) wraz z kilkoma rodzinami pigmejskimi założył Bélemboké, pierwszą wioskę nakierowaną wyłącznie na osadników Pigmejów. Główną przyczyną podjęcia takich kroków była wyrażona ustnie prośba i chęć Pigmejów, którzy szukali możliwości wyzwolenia się z tradycyjnych relacji zależności (poddaństwa) od populacji Bantu. Aby te relacje uległy stopniowej degradacji, Pigmejom potrzebna była przestrzeń życiowa, w której mogliby czuć się wolni i w strukturach której mogliby zachowywać i kultywować swoje tradycje, kulturę i zwyczaje. Monasao, założone w 1975 r., było drugą wioską spełniającą ten sam cel – autonomicznego rozwoju i adaptacji społecznej w oderwaniu od poddańczych relacji z Bantu. Stopniowo, z upływem lat inni Pigmeje z regionu, zainteresowani adaptacją do nowych wyzwań cywilizacyjnych oraz nowym doświadczeniem (wioski i jej struktur), dołączyli do projektu. Z biegiem lat działania mające na celu emancypację ludu Bayaka rozciągnęły się na inne wioski i osady w regionie Sangha Mbaere, zamieszkałe przez Pigmejów. Od 14 lat Mabondo (wioska zamieszkała wyłącznie przez Pigmejów i założona w tym samym celu co Bélemboké i Monasao) jest aktywnym podmiotem Projektu. Na dziś działaniami Projektu objętych jest w sposób bezpośredni ok. 8000 Pigmejów Bayaka (na ok. 20 000 Pigmejów zamieszkujących ten region), nie licząc wielu wiosek niepigmejskich, które rozlokowane są wokół. Poszukując lepszych i godnych warunków życia, mając na względzie rozwój swych dzieci, Pigmeje Bayaka wskazali inne potrzeby w dziedzinie ekonomii, opieki zdrowotnej, edukacji i uznania ich praw obywatelskich, bez których trudno im funkcjonować w Afryce Środkowej. Osoby im towarzyszące (wspierające) starały się znaleźć odpowiednie rozwiązania z jednej strony odpowiadające na nowe wyzwania, a z drugiej dające Pigmejom przestrzeń do kultywowania tradycji. Stąd w projekcie znalazły się działania obejmujące: rolnictwo i rozwój społeczny, szkoły, przychodnie zdrowia, alfabetyzację dorosłych, różnego rodzaju warsztaty. Te aktywności znalazły swoje miejsce w ramach działalności projektu i z biegiem czasu ewoluują w zależności od aktualnych potrzeb. Ważne miejsce zajmuje tu także działalność mająca na celu pełne uznanie praw obywatelskich Pigmejów i uzyskanie przez nich oicjalnych dokumentów cywilnych (akt urodzenia, dowód osobisty), których posiadanie, nam w Polsce, wydaje się oczywiste i bezproblemowe. Z biegiem lat osoby towarzyszące Pigmejom w ramach Projektu dostosowywały i ulepszały różnego rodzaju działania mające na celu wdrożenie założeń i realizację zadań. Ważnym elementem, już od samego początku trwania projektu, jest także przygotowanie kadry: osób ze środowisk lokalnych, zdolnych do aktywnego uczestniczenia i prowadzenia działań w różnych dziedzinach wsparcia. Naszym głównym zadaniem jest wsparcie Pigmejów Bayaka w procesie ich rozwoju i adaptacji społecznej w Republice Środkowoafrykańskiej mające na celu uzyskanie przez nich wewnętrznej i społecznej autonomii przy jednoczesnym zachowaniu ich tożsamości kulturowej. III DZIEDZINY DZIAŁALNOŚCI Aktualnie wspieramy Pigmejów Bayaka w następujących dziedzinach: PROMOCJA TOŻSAMOŚCI KULTUROWEJ BAYAKA Rozwój ekonomiczno-społeczny kraju wpływa bezpośrednio na sposób i styl życia Pigmejów. Ludność Bayaka jest dziś – w procesie globalnych przemian – konfrontowana z nowymi sytuacjami i wyzwaniami, którym sama nie może stawić czoła i od których nie może uciec. Nowe wyzwania życia codziennego wymagają kompetencji i nowych umiejętności, których tradycyjnie Pigmeje nie posiadają. Niektóre czynniki cywilizacyjne w szczególny sposób zmieniają życie Pigmejów. Redukcja powierzchni lasu poprzez wycinkę i obecność parku narodowego zmuszają ich do zmiany trybu życia: uprawy ziemi. Jest to jedna z głównych możliwości wyżywienia rodziny. Handel odbywa się dziś przy użyciu pieniędzy (a nie jak kiedyś przez wymianę towarów), to wymaga przynajmniej minimalnej umiejętności liczenia i znajomości systemu dziesiętnego. Chęć uczestniczenia i korzystania z dóbr nowoczesności odbywa się często kosztem ich własnej kultury i utraty tożsamości. Młode pokolenia zatracają tradycyjny savoir-faire i savoir-vivre ich przodków. Międzypokoleniowy przekaz tradycyjnej wiedzy napotyka wiele trudności. Z jednej strony jest to spowodowane problemami, które były sygnalizowane powyżej, a także brakiem zainteresowania tradycją ze strony młodych Bayaka. Wielu z nich chce być dziś jak Bantu. Cel aplikacyjny projektu nr 1 Pomóc Bayaka odnaleźć się w nowej rzeczywistości społeczno-ekonomicznej i kulturowej, przy zachowaniu charakterystycznych cech ich stylu życia i kultury. Projekt wsparcia Pigmejów Bayaka w procesie ich rozwoju i adaptacji społecznej II 7 EDUKACJA Trzy przychodnie zdrowia gwarantują dostęp do podstawowej opieki zdrowotnej osobom najbardziej marginalizowanym, do których w regionie Sangha Mbaéré należą Pigmeje. W 2011 roku przyjęły one 14 000 pacjentów, co znacząco przyczyniło się do poprawy warunków sanitarnych i zdrowotnych miejscowej ludności. Nasze działania w obszarze wsparcia, poprawy i ochrony zdrowia odbywają się na trzech poziomach: • • Leczenie podstawowe: wykwaliikowany personel medyczny i niskie ceny lekarstw gwarantują Pigmejom Bayaka dostęp do leczenia. Długoterminowe leczenie osób chorych na gruźlicę i trąd oraz leczenie dzieci dotkniętych niedożywieniem są zapewniane regularnie. Zapobieganie: regularne akcje szczepień pomagają w uniknięciu poważnych • Edukacja: potrzeba konstrukcji latryn, ochrony punktów poboru wody pitnej, przestrzegania higieny osobistej i rodzinnej, edukacja rodziców w zakresie ochrony życia i zdrowia noworodków. Wszystkie te akcje pomagają w poprawie warunków życia i rozwoju izjologicznego Pigmejów. Cel aplikacyjny projektu nr 2 Ułatwić dostęp do lekarstw i opieki medycznej; wspierać w sposób systematyczny osoby zarażone HIV, chore na AIDS. Liczba pacjentów na rok 14 000 12 000 10 000 8000 6000 4000 2000 8 0 2007 2008 Spośród najzdolniejszych dzieci Bayaka co roku staramy się wysyłać ok. 30 do prywatnych szkół. Grupa ta stanowi trzon, wokół którego – na prośbę rodziców – chcemy formować przyszłych lokalnych liderów Bayaka. W naszych działaniach kładziemy także duży nacisk na alfabetyzację dorosłych, aby mogli oni łatwiej odnaleźć się w sytuacjach prowadzenia transakcji handlowych z innymi grupami etnicznymi. Duży wkład pracy w dziedzinie edukacji pozwala nam także na wybór i angażowanie spośród Bayaka aktywnych uczestników i kreatorów ich własnych obszarów rozwoju. problemów sanitarnych i zmniejszają śmiertelność wśród najmłodszych. Uwrażliwianie na problemy związane z HIV/ AIDS, choroby weneryczne oraz różnego rodzaju zagrożenia sanitarne pomagają w znaczącym stopniu poprawić jakość życia codziennego i zdrowia ludności Bayaka. 2009 2010 2011 Głównym celem naszej akcji w tej dziedzinie jest pomoc w podnoszeniu poziomu wykształcenia Pigmejów w regionie Sangha Mbaéré. Działania wsparcia edukacyjngo realizowane są w szkołach na zajęciach prowadzonych metodą ORA (Observer-Réléchir-Agir / PatrzećMyśleć-Działać), które dla dzieci pigmejskich są pierwszym kontaktem ze światem szkolnym. Obecnie mamy 21 takich szkół, w których pracuje 23 nauczycieli (2/3 kadry dydaktycznej stanowią Pigmeje). Rokrocznie ok. 400 dzieci kończy kursy edukacyjne ORA. Z tej liczby 2/3 kontynuuje naukę w państwowych podstawówkach. 1/3 uczniów z różnych przyczyn (brak zainteresowania ze strony rodziców, brak środków inansowych na zakup przyborów, mundurka lub opłacenie ubezpieczenia, itd.) wypada z systemu szkolnego. Z ogólnej liczby dzieci, która kontynuuje naukę w szkole podstawowej, kończy ją ok. 30% . Personel miejscowy zatrudniony przez Projekt Nauczyciele ORA: 23 Animatorzy alfabetyzacji: 5 Personel medyczny: 11 Animatorzy rolnictwa: 6 Projekt wsparcia Pigmejów Bayaka w procesie ich rozwoju i adaptacji społecznej OPIEKA ZDROWOTNA Cel aplikacyjny projektu nr 3 Osiągnąć możliwie największą liczbę dzieci uczęszczających do szkoły; propagować edukację jako środek emancypacji społecznej i rozwoju obywatelskiego. 9 Pigmeje są mniejszością etniczną w Republice Środkowoafrykańskiej. Przez wiele lat nie mieli żadnych, oicjalnie uznanych praw. Dopiero w latach osiemdziesiątych zostali uznani za pełnoprawnych obywateli RŚA. Jednak ich historia i aktualna sytuacja sprawiają, że ciągle pozostają i funkcjonują z kompleksem niższości w stosunku do pozostałych grup. Nasze działania polegają na tym, aby pomóc Bayaka w uznaniu ich praw obywatelskich, zarówno przez struktury państwowe, jak i przez inne grupy etniczne, z którymi żyją i współpracują na co dzień. Tylko w ten sposób będą oni mogli w pełni waloryzować swoje prawa i obowiązki społeczne oraz uczestniczyć w życiu i rozwoju kraju. ROLNICTWO Nasza akcja polega na: • wzmocnieniu pozycji przedstawicieli Bayaka (szefów tradycyjnych) w wioskach i społecznościach lokalnych; • organizowaniu spotkań pomiędzy szefami Bayaka w celu wymiany doświadczeń w wykonywaniu ich pracy i poszukiwaniu wspólnych rozwiązań zaistniałych problemów; • tworzeniu modułów edukacyjnych obejmujących wychowanie obywatelskie i wdrażanie ich w programie szkół prowadzonych metodą ORA oraz podczas zajęć z alfabetyzacji; • identyikacji i dowartościowaniu pozytywnych cech tradycji i kultury każdej grupy etnicznej w celu ułatwienia wzajemnej współpracy, kooperacji i codziennego życia w zróżnicowanym etnicznie i kulturowo regionie Sangha Mbaéré. Cel aplikacyjny projektu nr 4 10 Wzmacniać promocję praw i obowiązków obywatelskich Pigmejów oraz wspierać działania mające na celu ich realne uznanie przez władze lokalne i inne grupy etniczne. Kwestia wyżywienia jest ściśle związana z problemami zdrowia i jakością życia społecznego ludności Bayaka. Z tego właśnie powodu pomagamy Pigmejom w dostosowaniu praktyk rolniczych do ich potrzeb żywnościowych i ekonomicznych. Mimo iż tradycyjnie są oni myśliwymi-zbieraczami to wskutek zmian cywilizacyjnych coraz częściej inwestują w uprawianie ziemi. Powodem tego są trudności w zdobywaniu pożywienia w tradycyjny dla nich sposób (zmniejszanie się zasobów leśnych, ochrona przyrody), obecność parku narodowego i brak pracy zarobkowej. Potrzeba zapewnienia sobie i rodzinie regularnego źródła wyżywienia weszła już na stałe do zbiorowej świadomości Pigmejów. Projekt wsparcia Pigmejów Bayaka w procesie ich rozwoju i adaptacji społecznej PRAWA CYWILNE I INTEGRACJA SPOŁECZNA PIGMEJÓW BAYAKA Cel aplikacyjny projektu nr 5 Pomóc Pigmejom w lepszym dysponowaniu plonami rolnymi, wprowadzić różnorodność upraw, aby mogli osiągnąć samowystarczalność żywnościową. 11 Dziś pilnie poszukujemy kolejnego Partnera, który będzie gotów wesprzeć lud Bayaka w jego dążeniu do coraz większej autonomii. W zglobalizowanym świecie konieczne jest współdziałanie, wymiana doświadczeń i wsparcie w kontynuowaniu rozpoczętych (systemowych) a tym samym coraz bardziej skutecznych działań integracyjnych na rzecz grup marginalizowanych, jakimi są Pigmeje. Zapraszamy Państwa do wsparcia naszej wspólnej inicjatywy na rzecz Pigmejów Bayaka oraz do kontaktu z nami! Będziemy wdzięczni za każde wsparcie, które przyczyni się do rozwoju i adaptacji społecznej Pigmejów Bayaka w Republice Środkowoafrykańskiej. Adres do korespondencji: PAAPYBA Mission Catholique Monasao s/c SERVICE de DEVELOPPEMENT et de PROMOTION HUMAINE Diocèse de BERBERATI BP 957 Bangui Republika Środkowoafrykańska (RCA) Numer konta bankowego: PEKAO S.A. XIII oddział w Warszawie 44 1240 2034 1111 0010 02947759 Z dopiskiem: PROJEKT PAAPYBA Monasao 12 e-mail: [email protected] telefon kontaktowy: +48 22 752 08 88 strona internetowa: www.sma.pl Projekt wsparcia Pigmejów Bayaka w procesie ich rozwoju i adaptacji społecznej Wszystkie nasze dotychczasowe krótko- i długoterminowe działania realizowane we współpracy, wśród i dla populacji Pigmejów Bayaka były możliwe dzięki wsparciu inansowemu różnych organizacji; na początku przez MISEREOR z Niemiec, a następnie przez CORDAID z Holandii. Pomoc ta zakończy się w grudniu 2012 roku. Redakcja merytoryczna Projekt graiczny, skład Korekta merytoryczna Korekta językowa ks. Krzysztof Pachut SMA Paweł Dobrzyński – www.pracowniaimago.pl dr Urszula Markowska-Manista Ewa Nowacka Broszura wydana przy wsparciu prywatnych darczyńców. NOTATKI: Misjonarze SMA w Polsce Borzęcin Duży k. Warszawy, ul. Warszawska 826, 05-083 Zaborów tel.: 22 75 20 888, fax: 22 75 20 926 e-mail: [email protected]
