Warunki bezpieczeństwa zimowych zabaw

Transkrypt

Warunki bezpieczeństwa zimowych zabaw
Warunki bezpieczeństwa zimowych zabaw
Sprawdź pogodę; wysłuchaj prognozy pogody, czy nie zapowiadana jest np. zamieć
śnieżna.
Przekaż dzieciom zasady bezpieczeństwa obowiązujące podczas zabawy.
Sprawdź, czy dzieci są odpowiednio ubrane.
Posmaruj dzieciom twarz tłustym kremem ochronnym.
Miej w pogotowiu apteczkę i termos z ciepłym napojem (bezalkoholowym).
Nigdy nie zostawiaj dzieci bez opieki.
Wyprawa na lodowisko
Korzystaj tylko z zorganizowanych i nadzorowanych lodowisk. Zabawy na zamarzniętym
jeziorze, stawie lub rzece są bardzo niebezpieczne i mogą skończyć się tragedią.
Jeżeli jednak zamierzasz bawić się na zamarzniętych naturalnych zbiornikach pamiętaj:
− przed wejściem na lód upewnij się, że jest on wystarczająco mocny i nie załamie się pod
ciężarem,
− ślizgaj się blisko brzegu,
− w sytuacji, gdy usłyszysz trzeszczenie lodu natychmiast wróć do brzegu,
− nie wbiegaj na lód, który już się pod kimś załamał,
− jeśli lód zaczyna pękać, połóż się na nim – to rozłoży twój ciężar,
− żeby pomóc osobie pod którą załamał się lód połóż się na drabinie lub desce, a
poszkodowanemu podaj długi przedmiot, np. szalik, linę czy deskę.
Pilnuj, aby dzieci cały czas miały nałożone rękawiczki.
Pomyśl o zaopatrzeniu dzieci w ochraniacze na kolana.
Wyprawa na sanki
Pozwalaj na zabawę tylko w miejscu widocznym, z dala od ulicy, wolnym od jakichkolwiek
wystających ze śniegu przedmiotów, drzew i krzaków.
Nie organizuj ślizgawek na chodniku, to zagrożenie dla wszystkich.
Wybieraj górki z małym nachyleniem.
Wybieraj górki pokryte śniegiem a nie lodem, na oblodzonej górce łatwo można stracić
kontrolę nad sankami.
Upewnij się, że ubranie dziecka nie ma wiszących sznurków czy innych elementów, które
mogłyby się zaplątać podczas jazdy na sankach. Przed zjazdem również upewnij się, że
żaden kawałek ubrania nie wplątał się w sanki.
Nie chodź po tej części górki, po której zjeżdża się na sankach. Podchodź na górkę z boku,
aby nie przeszkadzać i nie powodować kolizji.
Pilnuj, żeby dzieci nie stały zbyt blisko zjeżdżających saneczkarzy.
Zachowaj bezpieczną odległość między sankami.
Nie pozwól zjeżdżać na butach.
Nie pozwól zjeżdżać na brzuchu.
Pomyśl o zaopatrzeniu dzieci w kaski (zjeżdżanie na sankach jest jednymi z częstych
przyczyn urazu głowy u dzieci).
Kulig
Nie organizuj kuligów na terenie dróg publicznych.
Nie zaczepiaj sanek do pojazdów mechanicznych (samochód, motocykl).
Podczas kuligu nie wolno stawać lub wychylać się z sań.
Bez zgody woźnicy nie wolno podchodzić do koni i ich dotykać.
Bez zgody woźnicy nie wolno wchodzić do sań lub ich opuszczać.
Wyprawa na narty
Przed sezonem narciarskim pomyśl o tzw. suchej zaprawie, czyli treningu dla zwiększenia
wydolności.
Zrób przegląd sprzętu.
Jeśli kupujesz/wypożyczasz nowy sprzęt, dobieraj go wyłącznie z fachowcem, który
pomoże wybrać sprzęt odpowiedni do twoich umiejętności i parametrów (waga, wzrost).
Pamiętaj o kasku. Daj dobry przykład swoim podopiecznym.
Przed pierwszym zjazdem przeprowadź lekką rozgrzewkę.
Stosuj kremy zawierające skuteczne filtry UVB i UVA na odsłonięte miejsca twarzy.
Dobierz trasę zjazdu do poziomu umiejętności swoich podopiecznych. Trasy narciarskie
oznakowane są w zależności od stopnia ich trudności kolorami, od najłatwiejszych do
najtrudniejszych: zielonym, niebieskim, czerwonym i czarnym.
Na trasach umieszczone są znaki informujące o utrudnieniach lub niebezpieczeństwach,
np. o lawinach, czy zamknięciu trasy. Bezwzględnie obserwuj znaki i stosuj się do nich.
Zjeżdżaj tylko na odpowiednio do tego przygotowanych stokach.
Szybkość jazdy dopasuj do warunków śniegowych i pogodowych.
Najlepiej zjeżdżać tuż za dziećmi. Rozdaj podopiecznym kartki z adresem waszego miejsca
pobytu i numerem telefonu.
Przestrzegaj Kodeksu Narciarza (Kodeks opracowany przez Międzynarodową Federację
Narciarstwa FIS):
− gdy jesteś na stoku, zachowuj się w taki sposób, by nie stwarzać niebezpieczeństwa ani
szkód dla pozostałych,
− wybierz taki tor, by nie zagrażać narciarzowi jadącemu przed tobą – dysponujesz większą
możliwością wyboru trasy niż on,
− wyprzedzaj w takiej odległości, by nie ograniczać swobody wyprzedzanemu,
− gdy pokonujesz wszelkie możliwe rozwidlenia, zawsze sprawdzaj trasę, patrząc w górę i
w dół tak, aby twój zjazd nie stanowił niebezpieczeństwa dla ciebie i dla innych,
− unikaj zatrzymywania się na trasie, po upadku możliwie jak najszybciej opuść trasę
zjazdu,
− podchodź pod górę tylko poboczem trasy, gdy schodzisz w dół zachowaj się tak samo,
− śpiesz z pomocą każdemu, kto uległ wypadkowi,
− jeżeli jesteś sprawcą wypadku bądź świadkiem, zawsze udostępnij swoje dane osobowe.
Przy korzystaniu z wyciągów pamiętaj o podporządkowaniu się instrukcjom i poleceniom
obsługi.
Bitwa na śnieżki
Pilnuj by dzieci bawiły się z dala od ulicy.
Śnieżki nie mogą być za twarde, zawierać grudek lodu czy kamieni.
Nie wolno celować w głowę.
Nie wolno celować w samochody i w kierunku okien.
Zadbaj o urozmaicenie zabawy, np. poprzez konkurs na rzucanie do celu, robienie igloo lub
lepienie bałwana.
Wyprawa w góry
Zanim wyjdziesz w góry zostaw wiadomość u zaufanych osób: gdzie wyruszasz, jaką
idziesz trasą oraz kiedy zamierzasz wrócić.
Ubiór powinien być swobodny, niekrępujący ruchów. Buty powinny mieć odpowiednie
podeszwy zapobiegające poślizgnięciu. Wycieczki w wyższe partie gór wymagają ubioru
chroniącego przed wiatrem i chłodem.
Nie bierz żadnego bagażu, który trzeba nieść w rękach, najlepszym rozwiązaniem jest
plecak.
Warto zabrać mapę, scyzoryk, latarkę, manierkę, kompas, a także okrycie od deszczu.
Wybieraj wyłącznie oznakowane trasy.
Na szlak wychodź jak najwcześniej. Będzie więcej czasu na podziwianie widoków bez
obawy, że nie zdążysz zejść przed zmrokiem na dół.
Tempo marszu dostosuj do najsłabszego uczestnika wycieczki.
Na postoje wybieraj miejsca, które są naturalną osłoną od wiatru.
Pamiętaj, że niedopuszczalne jest realizowanie wycieczek szkolnych w trakcie burzy,
śnieżycy czy gołoledzi.
W razie burzy staraj się opuścić najbardziej zagrożone miejsca (szczyty, otwarte
przestrzenie i pojedyncze wysokie drzewa). Unikaj także metalowych przedmiotów, np.
łańcuchów, drabinek. Jeżeli nie jesteś w stanie uciec lub bezpiecznie się schronić, burzę
należy przeczekać w pozycji siedzącej z podciągniętymi pod siebie stopami, siedząc na
plecaku lub płaskim kamieniu. Nie opieraj się o ścianę. Odległość od niej powinna wynosić
co najmniej metr.
Pamiętaj, że wycieczki piesze lub narciarskie na terenach górskich, leżących na obszarach
parków narodowych i rezerwatów przyrody oraz powyżej 1000 m npm, mogą prowadzić
tylko górscy przewodnicy turystyczni.
Na wędrówki po górskich szlakach zabierz naładowany telefon komórkowy, w którym zapisz
telefony alarmowe: Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe – 601 100 300,
międzynarodowy numer ratunkowy –112.