Lustro - luty 2014

GAZETKA SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 1 W OLSZYNIE
2/2013-2014
Šťastný Nový
Rok
Happy New
Year
Felix sit
annus novus
Счастливого
Нового Года
Καλή Χρονιά
Feliz año
nuevo
Glückliches
Neues Jahr
Felice Anno
Nuovo
W numerze znajdziemy odpowiedzi na pytania:
- co krąży w zimowym powietrzu?
- co się dzieje z nakrętkami?
- skąd się wziął Dzień Babci i Dzień Dziadka?
- dlaczego w diecie ważna jest marchewka?
- jak dbać o higienę włosów, by były piękne i zdrowe?
- czy Internet jest bezpieczny?
ZAPRASZAMY DO LEKTURY!
 28 listopada- warsztaty profilaktyczne dla uczniów klas I- III i IV- VI, poświęcone
problematyce agresji i przemocy
 29 listopada- zabawa andrzejkowa
 6 grudnia usypaliśmy szkolną górę grosza; zebraliśmy 26 666 monet ważących 47 kg
o wartości 570 zł 16gr
 6 grudnia obył się koncert muzyków z Filharmonii Dolnośląskiej pt. „Muzyka z piernika”
 w nocy z 6 na 7 grudnia spaliśmy w szkole, czekając na Mikołaja;
 11 grudnia byliśmy w Jeleniej Górze, w teatrze, na spektaklu pt. „Opowieść wigilijna”
 14 grudnia pojechaliśmy na jarmark świąteczny do Bautzen
 20 grudnia udaliśmy się w podróż ze „Świątecznym rozkładem jazdy”
 17 stycznia- zajęcia umuzykalniające prowadzone przez muzyków Filharmonii
Dolnośląskiej w Jeleniej Górze- „Roztańczony Wiedeń”
 21 stycznia w szkole gościliśmy nasze babcie i naszych dziadków
 31 stycznia- zakończenie pierwszego semestru.
SEGREGUJMY, ALE NIE PALMY ŚMIECI!!!
W ostatnich latach bardzo modna stała się walka o środowisko. Chcemy, żeby było
piękne i czyste, ale czy naprawdę dbamy o nie, jak należy? Jesienią
i zimą, kiedy na dworze jest plucha i zimno, chętnie przytulamy się
do pieca. Niestety, okres jesienno- zimowy, to czas, kiedy wielu z nas
ma pokusę pozbycia się śmieci i spalenia ich właśnie w piecu. Metoda
ta, wbrew pozorom, nie pozwala zaoszczędzić na węglu, bowiem
wydajność energetyczna śmieci wcale nie jest taka duża. Palenie śmieci
może przysporzyć nam wiele problemów:
- po pierwsze, podczas spalania śmieci uwalnia się wiele trujących substancji, które mają
negatywny, czy wręcz zabójczy wpływ na nasze zdrowie; do atmosfery trafiają: tlenek węgla,
nieorganiczne związki chloru, nieorganiczne związki fluoru, tlenki azotu, dwutlenek siarki,
metale ciężkie zaliczane do klasy I- kadm, rtęć, tytan; II -arsen, kobalt, nikiel, selen; III -ołów,
chrom;
- po drugie- możemy, w myśl polskiego prawa, dostać karę w postaci grzywny, w wysokości
do 5 tysięcy złotych.
JAK DZIAŁAJĄ NA NASZ ORGANIZM TRUCIZNY EMITOWANE DO POWIETRZA
PODCZAS SPALANIA ŚMIECI?
Dwutlenek siarki (SO2)- powoduje: u ludzi trudności w oddychaniu, a u roślin zanik chlorofilu
(obumieranie liści). Jest przyczyną powstawania siarczanów i kwasu siarkowego, co prowadzi
do suchych i mokrych opadów kwaśnych deszczy. Odkładając się w glebie powoduje jej
zakwaszenie i zasolenie.
Tlenki azotu (NOx)- mogą być przyczyną zapalenia płuc i bronchitu. U roślin powodują
uszkodzenia liści. W powietrzu tworzą kwas azotowy, który odkładając się w glebie podwyższa
ich zawartość w produktach roślinnych.
Tlenek węgla (CO) jest trujący dla ludzi i zwierząt. Wiąże czerwone ciałka krwi, utrudniając
transport tlenu. Oddziałuje także na centralny układ nerwowy. Pył odkładając się w glebie
powoduje szkodliwe dla zdrowia człowieka zanieczyszczenie roślin metalami ciężkimi.
Przyspiesza powstawanie trójtlenku siarki (SO3), który w powietrzu atmosferycznym tworzy
z parą wodną aerozol kwasu siarkowego.
Dioksyny i furany- należą one do grupy związków kancerogennych, czyli rakotwórczych,
a powstają jako produkty uboczne spalania różnych odpadów. Dioksyny to najbardziej
szkodliwe substancje, jakie zidentyfikowano w środowisku. Są one 10 tysięcy razy bardziej
trujące od cyjanku potasu!
CZEGO NIE WOLNO, A CO WOLNO PALIĆ W PIECU
Prawo polskie jasno określa czego nie wolno spalać w piecach i domowych kotłowniach:
 plastikowych pojemników i butelek po napojach,
 zużytych opon
 innych odpadów z gumy,
 przedmiotów z tworzyw sztucznych,
 elementów drewnianych pokrytych lakierem,
 sztucznej skóry,
 opakowań po rozpuszczalnikach czy środkach ochrony roślin,
 opakowań po farbach i lakierach,
 pozostałości farb i lakierów,
 plastikowych toreb z polietylenu,
 papieru bielonego związkami chloru z nadrukiem farb kolorowych.
W gospodarstwach domowych można spalać tylko - poza opałem:
 papier, tekturę i drewno
 opakowania z papieru, tektury i drewna
 odpady z gospodarki leśnej, ale nie chemikalia i opakowania z tworzyw sztucznych
 odpady kory i korka
 trociny, wióry i ścinki
 mechanicznie wydzielone odrzuty z przeróbki makulatury.
Jeśli nie chcemy, by maska przeciwgazowa stała się obowiązkową częścią naszego codziennego
ubrania, NIE PALMY ŚMIECI!
Źródło: http://www.kominiarstwo.slupsk.pl/szkodliwosc.php; http://www.niepalsmieci.pl/
DLACZEGO ZBIERAMY NAKRĘTKI?
O tym, że w szkole zbieramy nakrętki, wiedzą chyba
wszyscy. Ale jak to działa i po co?
Pomysł akcji zbierania nakrętek rozpowszechnili studenci
Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie;
koordynatorem całego przedsięwzięcia stał się Michał
Żukrowski.
Wszystko zaczęło się od kameralnej zbiórki charytatywnej dla znajomego. Potem idea
zbierania nakrętek opanowała cały kraj. Każdy kilogram nakrętek zostaje spieniężony przez
poszczególne fundacje; za pieniądze uzyskane ze sprzedaży kupowany jest sprzęt
rehabilitacyjny, wózki inwalidzkie i inne niezbędne rzeczy, służące osobom niepełnosprawnym
lub chorym. Przed sprzedażą nakrętek, wolontariusze segregują je, ważą, dopiero potem
sprzedają firmom recyklingowym.
Akcje zbierania nakrętek przynoszą korzyści nie tylko ludziom, ale również środowisku.
Nakrętki są przetwarzane w granulat i powtórnie wykorzystywane do produkcji plastikowych
opakowań żywności, kosmetyków, wykończeń kartonowych opakowań, rur PCV, obudowy
komputerów i innych urządzeń.
Podobnie dzieje się z plastikowymi butelkami. Są one ponownie wykorzystywane
do produkcji różnych przedmiotów: z 35 butelek można wykonać jedną bluzę polarową, 6
butelek wystarczy do wyprodukowania kuwety malarskiej; z plastikowych butelek można
wykonać samodzielnie przedmioty codziennego użytku- pojemnik na przybory do pisania,
pojemnik na wodę, stołówkę dla ptaków, itp.
WARTO ZATEM SEGREGOWAĆ ODPADY, ZBIERAĆ NAKRĘTKI.
DZIĘKI TEMU DBAMY O NASZE ŚRODOWISKO.
Źródła: Spiralislanders.com, Ekobudowanie.pl, recykling.pl i inne.
OSTATNI TAKI SPRAWDZIAN
Pierwszego kwietnia uczniowie klasy szóstej po raz ostatni
napiszą sprawdzian na dotychczasowych zasadach.
Sprawdzian w pigułce:
- Przystąpienie do sprawdzianu jest warunkiem ukończenia szkoły, gdyż
jest on powszechny i obowiązkowy.
- Jest opracowywany w oparciu o Podstawę programową kształcenia
ogólnego i Standardy wymagań egzaminacyjnych. Szczegółowy opis
wymagań, kryteriów oceniania, formy przeprowadzania sprawdzianu oraz
przykłady zadań znaleźć można w informatorze o sprawdzianie.
Sprawdzian ma charakter ponadprzedmiotowy. Sprawdza umiejętności w zakresie: czytania,
pisania, rozumowania, korzystania z informacji i wykorzystywania wiedzy w praktyce.
- Prace uczniów ocenia zespół egzaminatorów wpisanych do ewidencji egzaminatorów. Wynik
jest opisany w skali punktowej (od 0 do 40).
- Podstawą prawną sprawdzianu jest Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 30 kwietnia 2007 roku w sprawie zasad oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów
i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w szkołach publicznych
(z późniejszymi zmianami).
Magdalena Zielińska
nauczyciel języka polskiego
egzaminator OKE we Wrocławiu
DO SZÓSTOKLASISTY KILKA SŁÓW POLONISTY
Drodzy Szóstoklasiści!!
Jak wiecie, na sprawdzianie wykazujecie się wiedzą w zakresie pięciu standardów.
Jednym z nich jest PISANIE. Standard ten sprawdzi, czy potraficie pisać na temat i zgodnie
z celem, posługując się różnymi formami wypowiedzi. Macie jeszcze dwa miesiące, by nadrobić
zaległości i uzupełnić braki. Co zrobić, aby napisać dobry tekst? Oto kilka rad dla każdego
ucznia.
Kiedy masz pisemnie wypowiedzieć się na zadany temat, zawsze bardzo dokładnie czytaj
polecenie i pisz o tym, czego dotyczy. Inaczej układasz wypowiedź, jeśli na przykład
sporządzasz notatkę, inaczej, jeśli piszesz opowiadanie lub list. W zależności od polecenia
(tematu) nadaj swojej wypowiedzi odpowiednią formę.
Przypomnij sobie, czy potrafisz napisać: opowiadanie; opis przedmiotu, krajobrazu,
postaci rzeczywistej i literackiej, dzieła sztuki; sprawozdanie z uroczystości szkolnej,
wycieczki; notatkę w formie planu, tabeli, wykresu, streszczenia; kartkę pocztową, list
prywatny i oficjalny; telegram; zaproszenie; zawiadomienie; ogłoszenie; instrukcję;
przepis.
W zależności od tego, po co i do kogo mówisz, wypowiadasz się w różny sposób.
Świadomie dobieraj słowa, aby na przykład w odpowiedni sposób kogoś przeprosić, zachęcić
do czegoś, coś komuś obiecać, poprosić o coś, odmówić komuś, coś potwierdzić, przyrzec,
gdzieś kogoś zaprosić albo też wyrazić współczucie czy zwątpienie.
Sprawdź, czy potrafisz formułować wypowiedzi ze świadomością celu (intencji): pytać
i odpowiadać; potwierdzać i zaprzeczać; polecać i prosić; przyrzekać i obiecać; zachęcić
i zniechęcić; zaprosić; przeprosić; współczuć; żartować; wątpić, odmówić.
Treść pisemnej wypowiedzi (około 1 strony formatu A4) powinna być uporządkowana
i złożona z prawidłowo zbudowanych zdań. Musisz napisać tekst poprawny kompozycyjnie,
celowo stosując środki językowe i przestrzegając norm gramatycznych, ortograficznych
i interpunkcyjnych. Zadbaj o układ graficzny, czytelność i estetykę zapisu.
Powtórz sobie zasady pisowni: nie zapominaj o przecinkach, kropkach i innych znakach
interpunkcyjnych, staraj się nie popełniać błędów ortograficznych. Dostosuj zapis
do formy, wyróżniaj części tekstu zgodnie z jego strukturą i pisz czytelnie.
Z życzeniami najwyższych wyników
Wasza POLONISTKA
DEUTSCHSTUNDE IN BAUTZEN
W tym roku, po raz kolejny, w piękną grudniową sobotę,
pojechaliśmy na wycieczkę do Bautzen. Bautzen (w języku
górnołużyckim- Budyšin), to miasto powiatowe w Niemczech,
we wschodniej części kraju związkowego- Saksonii. Leży nad rzeką
Sprewą. Bautzen, czyli Budziszyn, jest historyczną stolicą Górnych Łużyc i centrum
kulturalnym Łużyczan. Liczy ponad 40 tysięcy
mieszkańców (2009r.) W Budziszynie możemy zobaczyć
szereg zabytków, m. in. zamek Ortenburg, ratusz ze
średniowiecznym zegarem słonecznym na wieży, Katedrę
św. Piotra z przełomu XIII wieku, bramę Mikołajską,
będącą fragmentem fortyfikacji miejskich i wiele innych.
Bautzen słynie ze swoich jarmarków bożonarodzeniowych.
Tradycja jarmarków sięga w Europie średniowiecza.
Zrodziła je praktyczna potrzeba. Dzięki nim mieszkańcy średniowiecznych grodów łatwiej mogli
zaopatrzyć się nie tylko na święta Bożego Narodzenia, ale także na trudny czas zimy
i przednówka. Najwcześniej bożonarodzeniowe jarmarki pojawiły się na ziemiach niemieckich
(Austria, Niemcy). Do najstarszych należą m.in. jarmarki w Wiedniu (przywilej ich
organizowania nadany w 1294 roku przez księcia Albrechta I Habsburga), Budziszynie (1384),
Frankfurcie nad Menem (1393), Dreźnie (1434), Lipsku (1458) i Augsburgu (1498).
Jarmark w Budziszynie (Bautzen) na Łużycach, choć raczej skromny, jest najstarszym
w Niemczech. Jego początki sięgają 1384 roku, kiedy król Wacław IV Luksemburski nadał
miastu przywilej organizowania w okresie przed Bożym Narodzeniem targów mięsnych.
Od 2009 roku nosi nazwę Jarmarku Wacława (WENZELSMARKT / WJACŁAWSKE WIKI).
Lekcja języka obcego, w naszym przypadku
niemieckiego, w naturalnych warunkach jest nieocenionym
doświadczeniem. Mając wokół siebie ludzi posługujących się
językiem niemieckim, trzeba wytężyć słuch, przypomnieć
sobie szybko różne wyrażenia i słowa, nabrać odwagi i…
pytać, odpowiadać, rozmawiać.
Urok jarmarku, piękno ozdób bożonarodzeniowych
każdego roku jest niepowtarzalne i na długo pozostaje
w pamięci. Język niemiecki wcale nie jest taki straszny.
Źródło: http://etnologia.amu.edu.pl/go.live.php/PL-H464/bozonarodzeniowe-jarmarki.html
WSZYSCY KOCHAMY
NASZE BABCIE I DZIADKÓW
Babcia i dziadek to osoby, które pozwalają na więcej niż
rodzice. Zawsze się cieszą, gdy widzą wnuki. To oni
potrafią pocieszyć i przymknąć oko na nasze wybryki.
Gdy babcia każe sprzątać, dziadek pomaga. Babcia
pozwoli pójść do koleżanki, a dziadek kupi największe
lody. Dziadek nie krzyczy, nawet wtedy, gdy się
zdenerwuje, a babcia piecze najlepsze ciasto. Z dziadkami nigdy nie można się nudzić!
Jola Gajdosz
CZY WIESZ, SKĄD SIĘ WZIĄŁ DZIEŃ BABCI I DZIEŃ DZIADKA?
W Hiszpanii dzień ten przypada 26 lipca, we Włoszech 2 października, we Francji jest to
święto ruchome obchodzone w pierwszą niedzielę marca, a w Wielkiej Brytanii w pierwszą
niedzielę października. W Polsce na pomysł obchodzenia 21. stycznia Dnia Babci wpadli
pierwsi poznaniacy. Pomysł na ustanowienie takiego dnia w kalendarzu narodził się dopiero
w 1964 r w redakcji tygodnika „Kobieta i Życie”, ale spopularyzował je rok później „Express
Poznański”.
Ciekawa jest sama historia, która sprawiła, że Dzień Babci zaczęto świętować właśnie
21 stycznia. Otóż tego dnia w 1965 r. w Poznaniu miała wystąpić znana aktorka Mieczysława
Ćwiklińska. Traf chciał, że tego dnia przypadały właśnie jej 85. urodziny, a w wystawianej
sztuce pt. „Drzewa umierają stojąc” Alejandro Casona odgrywała właśnie postać Babci. Ryszard
Danecki z redakcji „Expressu Poznańskiego” wręczając jej tort i kwiaty, wmawiał aktorce, że to
właśnie z okazji Dnia Babci, który jest obchodzony w Poznaniu. Później pomysł podchwycił
„Express Wieczorny” i tak to się zaczęło. W tym samym terminie co my Dzień Babci obchodzą
także Bułgarzy i Brazylijczycy.
Dziadkowie, swoje święto obchodzą 22 stycznia. Jest ono znacznie młodsze od Dnia
Babci, a jego obchody zaczęły się w latach 70. od konkursu Telewizji Polskiej na ustalenie daty
takiego dnia w kalendarzu. Początkowo Dzień Dziadka miał być obchodzony w dniu urodzin
Mieczysława Fogga, czyli 30 maja, ale taki termin w ogóle się nie przyjął i później zaczęto go
obchodzić bezpośrednio po Dniu Babci.
Źródło: http://www.mmpoznan.pl/400474/2014/1/21/dzien-babci--swieto-ktore-spopularyzowalpoznan?category=news
kgwwyszmontow.blox.pl
NA MARCHEWKI URODZINY, ZESZŁY SIĘ WSZYSTKIE JARZYNY...
Od października realizujemy w naszej szkole projekt edukacyjny
„Zdrowo jem i zdrowo rosnę”. Pamiętamy z pewnością dzień ziemniaka,
dzień marchewkowy i jabłkowy. Wszyscy wiemy, że warzywa są zdrowe
i powinniśmy wprowadzać je do naszego codziennego menuprzynajmniej pięć porcji. Czy jednak zastanawiamy się, dlaczego
warzywa są tak cennym składnikiem naszej diety? W ostatnim numerze
gazetki pisaliśmy o ziemniaku. Dziś przyjrzyjmy się marchewce.
Marchewka liczy już sobie ponad kilka tysięcy lat, a jej ojczyzną są najprawdopodobniej
Chiny. Jednak warzywo to kiedyś wyglądało całkowicie inaczej niż obecnie. W starożytności
rozpowszechniona była marchewka biała, którą mocno ceniono za jej odżywcze właściwości.
Dopiero w XVII w. w Holandii wyhodowano pomarańczową odmianę, najpopularniejszą
do dziś.
Marchewka w kuchni polskiej jest równie popularna jak ziemniaki. Najczęściej
dodawana jest do zup, surówek i sałatek. Można ją jeść na surowo, jak i na ciepło – duszona
ze śmietaną czy groszkiem konserwowym staje się dodatkiem wielu dań jarskich, ale także
i obiadów mięsnych. Sprawdza się również jako składnik zapiekanek i sosów. Pomimo,
że marchewka jest warzywem, rewelacyjnie sprawdza się jako główny składnik ciast.
Marchewkowy placek, który w smaku przypomina odrobinę piernik lub ciasto orzechowe, to
bardzo popularny deser w Stanach Zjednoczonych. W Szwajcarii natomiast regionalnym
wypiekiem jest tort marchewkowy. Wykorzystanie marchewki w produkcji deserów wzięło się
najprawdopodobniej stąd, że ma ona w sobie dużą ilość cukru, znacznie większą niż inne
warzywa.
Do pomarańczowego koloru marchewki jesteśmy tak mocno przyzwyczajeni, że trudno
nam uwierzyć, że wśród 100 odmian tego warzywa znajdują się także białe, żółte, czerwone,
a nawet ciemnofioletowe okazy. Co więcej, nie we wszystkich krajach marchewka to warzywo.
W Portugalii uważana jest ona za owoc. A to wszystko za sprawą narodowego produktu
kulinarnego – dżemu marchewkowego.
Marchewka należy do najbogatszych w witaminy warzyw. Zawiera ona bowiem w sobie
witaminę A, która odpowiada za wzrost u dzieci, a dodatkowo witaminy z grupy B, witaminy: C,
E, K i PP. Picie soku z marchewki zalecane jest każdemu, niezależnie od wieku. U nastolatków
wpływa korzystnie na cerę i urodę, a osobom starszym wygładza zmarszczki i dodatkowo
za sprawą beta-karotenu, pozytywnie działa na wzrok. Dlatego zalecana jest także osobom
pracującym przed monitorami komputerów lub kierowcom. Marchew wpływa również
na obniżanie poziomu tłuszczów we krwi. Zawarta w niej celuloza pomaga pozbyć się
szkodliwego cholesterolu, co czyni ją skuteczną ochroną przed miażdżycą i chorobami
wieńcowymi. Bogactwo wapnia, żelaza, magnezu, cynku, potasu, miedzi i fosforu
w marchewce działa wzmacniająco i chroni nasz organizm przed anemią, reguluje również pracę
żołądka, poprawia metabolizm i utrzymuje wątrobę w zdrowiu.
***
Wystarczy 10 dag marchewki, by zaspokoić dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę A.
***
Wchodzisz do ciemnej sali kinowej. Zanim Twój wzrok przyzwyczai się do ciemności, mija
kilka sekund. Ale jeśli potrwa to dłużej, kilkanaście, kilkadziesiąt sekund... Oj, jest źle. Po prostu
brakuje Ci witaminy A. Oczy jako pierwsze w Twoim organizmie reagują na jej brak. Jeśli więc
źle widzisz w ciemności albo oczy męczą się bardzo szybko, sięgnij po marchew. Podobnie gdy
jedziesz gdzieś daleko albo gdy czeka Cię długie ślęczenie nad książkami. Wtedy koniecznie
wzbogać dietę o marchewkę.
JAK DBAĆ O WŁOSY, BY BYŁY PIĘKNE I ZDROWE?
Jednym z kroków do zdrowia jest higiena osobista. Rozumiemy ją
jako podstawowe czynności pielęgnacyjne, dzięki którym człowiek
utrzymuje czystość. Czynności te to codzienne mycie, kąpiel. Do higieny
osobistej należy głównie higiena skóry, czyli systematyczna pielęgnacja
i utrzymywanie czystości, hartowanie i odpowiedni ubiór. Głównym
celem higieny osobistej jest usunięcie z powierzchni skóry różnego
rodzaju zanieczyszczeń. Mówiąc o skórze mamy na myśli również skórę
głowy, która pokryta jest włosami. Nikt nie zaprzeczy, że włosy są
ozdobą człowieka. Dbają o nie szczególnie kobiety, choć dziś coraz częściej zdarza się, że i mężczyźni
zaczynają rozumieć sens dbania i pielęgnowania włosów. Co robić, by były on piękne, lśniące i zdrowe?
Dziś mamy wiele różnych środków do pielęgnacji włosów- różnego rodzaju odżywki, szampony, ale
samo mycie nie wystarczy (włosy powinniśmy myć zgodnie z potrzebami, jednak nie rzadziej niż raz
w tygodniu). Włosy powinny być codziennie szczotkowane- „z włosem” i „pod włos”; każdy powinien
mieć swoją własną szczotkę czy grzebień; jeśli mamy kontakt z dużym zbiorowiskiem ludzi,
powinniśmy kontrolować czystość skóry głowy i włosów, żeby uniknąć pasożytów żerujących
na włosach, czy ewentualnych chorób skóry (w tym przypadku ryzyko zachorowania jest dużo mniejsze
niż w przypadku „złapania” pasożytów). Jeśli zdarzy się, że zauważymy na włosach obecność pasożytów,
powinniśmy zaopatrzyć się w specjalny szampon i zgodnie z zapisanymi na nim zaleceniami, porządnie
umyć głowę. Dbanie o włosy- to nie wstyd. Jeśli chcemy, by jak najdłużej były naszą ozdobą,
powinniśmy je pielęgnować.
CIEKAWOSTKI O WŁOSACH
 Dorosły człowiek ma na całym ciele około pięciu milionów mieszków włosowych.
 Na samej tylko skórze głowy, łącznie ze skórą twarzy, człowiek ma około miliona
mieszków włosowych.
 Właściwe owłosienie głowy składa się z 80 000 - 100 000, maksymalnie 150 000
mieszków włosowych, które mogą wytwarzać włosy. Blondyni mają na głowie około
140 000, bruneci około 110 000, szatyni około 100.000, a rudzi około 90 000 mieszków
włosów.
 Przeciętny przyrost włosa na głowie wynosi 0,35 milimetra dziennie, jeden centymetr
miesięcznie i dwanaście centymetrów rocznie.
 Przy ilości 80 000 włosów daje to dziennie przyrost 25 - 30 metrów, miesięczny około
800 metrów, a roczny prawie dziesięć kilometrów nowych włosów.
 Na jednym centymetrze kwadratowym skóry głowy rośnie od 180 do 350 włosów.
 Włosy osiągają długość od 25 do 70 centymetrów, jednak u niektórych ludzi mogą być
znacznie dłuższe.
 Człowiek każdego dnia traci przeciętnie od 60 do 80 włosów, maksymalnie 100.
 W zależności od indywidualnego tempa wzrostu, czas przeżycia włosów na głowie
wynosi od dwóch do siedmiu lat.
 Włosy mają grubość około 0,1 milimetra.
Źródło: http://www.hairlab.pl/baza/wlosy.html
Już niedługo upragnione ferie. Oficjalnie
zaczynają się 17 lutego, ale już 14 po południu
możemy zacząć się delektować wolnym czasem.
Ferie
to
czas
odpoczynku,
ładowania
biologicznych „akumulatorów”. Pamiętajmy, aby
spędzić je zdrowo- w ruchu, na świeżym
powietrzu. Nie dajmy się zamknąć w więzieniu
Internetu, gier komputerowych, czy telewizora.
Jest tyle innych ciekawych sposobów na spędzenie czasu wolnego. A oto propozycje zebrane
przez Wasze koleżanki- Kamilę Pietrykowską i Martynę Girtler:
- ferie z rodziną i przyjaciółmi- zwyczajny odpoczynek, leniuchowanie;
- zabawy na świeżym powietrzu,
- spacery z pupilami,
- jazda na nartach, łyżwach i sankach.
Niezdecydowanym proponujemy wyjazdy na basen, zakupy, do kina, a wieczorami ciekawą
książkę.
ODPOCZYWAJĄC, PAMIĘTAJMY O BEZPIECZEŃSTWIE.
Kodeks bezpiecznych ferii –
na podstawie rozmowy z inspektorem BHP Piotrem Jakubowskim
1. Pamiętaj, że bitwa na śnieżki jest zabawą tylko wtedy, gdy rzucamy śnieżkami, a nie
kamieniami lub lodem – szczególnie w twarz!
2. Zjeżdżanie z górek, przy których znajduje się ulica, jest bardzo niebezpieczne, ponieważ
można wpaść pod samochód!
3. Gdy zjeżdżasz na nartach, pamiętaj o kasku – bezpieczeństwo jest najważniejsze!
4. Zwisające z dachów sople lub grube warstwy śniegu są bardzo ciężkie i mogą spaść
na głowę.
5. Bądź widoczny na drodze. Noś elementy odblaskowe szczególnie nocą lub wtedy, gdy
pada śnieg.
6. Nie rzucaj śnieżkami w przechodniów i przejeżdżające samochody – ktoś może
na tym ucierpieć.
7. Nigdy nie chodź i nie ślizgaj się po zamarzniętych zbiornikach wodnych.
8. Pamiętaj, że zima to świetny czas na spacery. Pamiętaj, ubrać się tak, aby nie zmarznąć
i nie przegrzać.
9. Kulig za samochodem? Niemądre i niebezpieczne!
10. Pamiętaj, aby nie biegać po chodnikach i schodach. Grozi to guzem, a nawet złamaniem
ręki czy nogi.
11. Budując igloo pamiętaj, aby konstrukcja była stabilna, w przeciwnym razie budowla
może się na Ciebie zawalić.
Twoje bezpieczeństwo jest najważniejsze!
Sandra Jakubowska
Tajemnice lodowej krainy
Lodowce górskie i lądolody stanowią największy magazyn słodkiej wody na Ziemi. Gromadzą
niemal ¾ jej światowych zasobów! Przyciągają swym pięknem i tajemnicą. Są jak żywy
organizm. W ich cielsku – niczym krew w żyłach – płyną potężne strumienie wody, wydające
niesamowity pomruk. Ruchowi lodowca nieustannie towarzyszy też inny dźwięk. Jest nim łoskot
spadających skał. Badanie lodowców wymaga nie lada wiedzy i przygotowania. Na śmiałków
chcących poznać sekrety lodowego świata czyhają m.in. bardzo głębokie szczeliny. Przysypane
śniegiem mogą być niewidoczne dla oka i stanowić niebezpieczna pułapkę.
Czy wiesz, że…
* Lodowce zajmują obecnie 11 procent powierzchni wszystkich lądów na Ziemi. Jednak
w przeszłości, kiedy klimat naszej planety kilkakrotnie się ochładzał, nastawały tak zwane epoki
lodowcowe. Wówczas lodowce znacznie zwiększały swój zasięg. Podczas największego
zlodowacenia zajmowały Az 30 procent powierzchni lądów całej kuli ziemskiej.
* Lodowce powstają tam, gdzie więcej śniegu spada, niż topnieje. Śnieg gromadzi się
w zagłębieniach dolin lub na grzbietach gór. Pod wpływem własnego ciężaru dolne warstwy
śniegu stopniowo przekształcają się w lód.
* Największy lodowiec górski w Europie znajduje się w Alpach Grosser Aletsch. Ma 25 km
długości, a jego maksymalna grubość wynosi 900 m!
* Lodowy gigant, Lądolód Antarktydy zajmuje na półkuli południowej powierzchnię 14 mln
km2. To więcej niż powierzchnia całej Europy! Grubość lądolodu dochodzi w niektórych
miejscach do 4 km!
* Najdłuższym lodowcem na Ziemi jest lodowiec Beringa na Alasce. Ten rekordzista ma aż 200
km długości!
Szkolne koło przyrodnicze
PAŁAC W BIEDRZYCHOWICACH
Pałac
w
Biedrzychowicach
wybudowany został w 1702 roku
dla Moritza Christiana von
Schweinitza na miejscu starego
dworu. Niektóre źródła podają
jednak, że pałac był rezydencją
króla saskiego i polskiego
Augusta II Mocnego. Niestety
na potwierdzenie tej teorii nie
istnieją żadne dowody.
Na
przestrzeni
lat
pałac
wielokrotnie zmieniał właścicieli.
W 1825 roku należał do hrabiego
Breslera, następnie od 1840 roku
do podpułkownika von Rapskiego, a kolejno w 1846 roku do radcy Blumenthala. W roku 1863
pałac wraz z całym majątkiem objął baron Alexander von Minutoli, wybitny kolekcjoner
i znawca sztuki. W pałacu i wieży, którą wybudował w parku specjalnie w celach
wystawienniczych, znajdowała się bogata ekspozycja malarstwa, broni, szkła weneckiego,
ceramiki, kolekcja mumii egipskich oraz zbiory numizmatyczne.
W rękach rodziny Minutoli oraz von Pfeil-Minutoli pałac pozostawał aż do 1945 roku.
Po zakończeniu II wojny światowej majątek przekształcono w PGR, a od 1960 roku mieści się tu
zespół szkół zawodowych i średnich.
Pałac utrzymany w stylu barokowym o jedenastoosiowych fasadach głównych,
akcentowanych podziałem pilastrowym, nakryty mansardowym dachem z lukarnami. Fasadę
zachodnią podkreślają dodatkowo dwubiegowe, kamienne schody z tarasami ujętymi
balustradami ozdobionymi wazonami. We wnętrzach znajdują się dekoracyjne plafony
z malowidłami z XVIII wieku, ilustrującymi sceny mitologiczne.
Legendy głoszą iż pałac połączony jest podziemnym przejściem z wybudowaną przez
Minutoliego widokową wieżą. Według opinii miejscowej ludności z pałacu przeprowadzono
tunel do zamku Czocha, lub do zamku Rajsko. Podobno von Minutoli tymi tunelami miał
transportować gromadzone przez lata skarby.
Po wojnie większość wyposażenia pałacu została przejęta przez polską Komisję
Rewindykacyjną. Nie przeprowadzono jednak inwentaryzacji, dlatego nie można ustalić żadnych
szczegółów. Do dziś zagadką pozostaje co stało się z cenną kolekcją ostatnich właścicieli pałacu.
Źródło: http://www.dworypalace.travel.pl/?p=3263
Dziś kilka słów o policji. Mieszkańcy Olszyny mówią, że policja była w Olszynie, odkąd
ona istnieje, a na pewno- po wojnie, od roku 1945. Zwód policjanta nie należy do tych łatwych.
Funkcjonariusz policji często, w trosce o bezpieczeństwo i życie innych, naraża swoje własne.
Jak wygląda praca w policji opowie funkcjonariusz Posterunku Policji w Olszynie, p. Zbigniew
Sznajdrowicz.
Wywiad z policjantem – panem Zbigniewem Sznajdrowiczem
Redakcja Lustra: Ilu policjantów pracuje w naszym komisariacie?
Policjant: W naszej jednostce oprócz mnie pracuje czterech funkcjonariuszy, w tym: dwóch
dzielnicowych, jeden funkcjonariusz patrolowy i Pan kierownik.
Jak długo jest Pan policjantem i na czym polega Pana praca?
W policji pracuję już 19 lat. Przez okres 16 lat byłem dzielnicowym Posterunku Policji
w Olszynie. Od trzech lat jestem policjantem dochodzeniowo – śledczym i zajmuję się
wykrywaniem przestępców.
Dlaczego wybrał Pan taką pracę?
Zdecydowałem się zostać policjantem, gdyż jest to praca ciekawa, dynamiczna i pełna
niespodzianek.
Jakie trzeba ukończyć szkoły, aby zostać policjantem?
Aby rozpocząć służbę w policji, wymagane jest posiadanie przez kandydata minimum średniego
wykształcenia, nienagannej opinii w miejscu zamieszkania, dobrego stanu zdrowia i sprawności
fizycznej.
Z jakimi trudnościami spotyka się pan w codziennej pracy?
W codziennej pracy spotykam się z różnymi trudnościami. Są one związane
z nieprzestrzeganiem przez mieszkańców prawa. Już osoby nieletnie wstępują w konflikt
z prawem, niejednokrotnie przekreślając swoim zachowaniem swój start w dorosłe życie.
Jakie są plusy i minusy tej pracy?
Muszę przyznać, że to trudne pytanie. Na pewno plusem jest to, że służy się społeczeństwu, że
dba się o bezpieczeństwo innych. Minusami są różnego rodzaju kłopoty, jakie niesie
ze sobą służba w tej formacji. Bywają chwile, że podejmując się różnych czynności, narażamy
własne życie. Minusem bywają też przejawy nieżyczliwości i niezrozumienia. Niektórzy ludzie
nie biorą pod uwagę tego, że policjant wykonuje tylko to, co powinien.
Kto sprawia więcej trudności: młodzież czy dorośli?
Na to pytanie nie mogę odpowiedzieć jednoznacznie, ponieważ są kategorie zdarzeń, czyli
przestępstw, gdzie dominują ludzie młodzi, a niektóre z przestępstw są domeną ludzi starszych.
Statystycznie to ludzie dorośli sprawiają więcej trudności, ale dzisiejsza młodzież nie należy
do najgrzeczniejszych. Właściwe wzorce rodzinne, wsparcie wychowawcze szkoły, mogą
ograniczyć ilość przestępstw popełnianych przez nieletnich.
Dziękuję za rozmowę.
Dawid Sznajdrowicz
Martyna Girtler
Moim hobby jest taniec. Tańczę od siódmego roku życia. Kiedy pierwszy raz poszłam
do szkoły tańca, bałam się, że mnie wyrzucą albo, że zepsuję cały występ. Na szczęście, myliłam
się, bo szło mi świetnie. Uczyłam się hip hopu, baletu i tańca klasycznego. Niestety, kiedy się
przeprowadzałam, musiałam opuścić szkołę. Nie było tak źle, bo do nowej szkoły przyjeżdżały
panie, które uczyły tańca. Gdy pojechałam na wakacje do Włoch, babcia zapisała mnie tam
do szkoły tanecznej, w której miałam zajęcia od rana do popołudnia. Po powrocie z wakacji
chciałam, aby mama znowu mnie zapisała do szkoły tańca, ale już nie było sensu, ponieważ
przeprowadziłam się do Olszyny. Miałam nadzieję, że będzie tu szkoła, do której będę mogła
chodzić, żeby uczyć się dalej innych stylów tańca, ale niestety. Mimo wszystko nie poddałam się
z powodu braku szkoły tańca; dalej tańczę w domu.
***
Marcelina Ślusarczyk
Każdy z nas ma różna zainteresowania. Moim hobby jest fotografia i piłka nożna. Ten
sport zaczęłam uprawiać już w drugiej klasie. Jestem zawodniczką klubu OKS Olsza Olszyna.
W każdy czwartek mam trening na hali, ponieważ zimą nie ma możliwości korzystania
ze stadionu. Gram z chłopakami w grupie trampkarzy.
Fotografia jest dla mnie zupełnie czymś innym. Uwielbiam robić zdjęcia, a przekonałam
się o tym niedawno, gdy dostałam wymarzony aparat. To zajęcie pozwala mi wykorzystać różne
pomysły i uwiecznić otoczenie na zdjęciach.
Uważam, że wszyscy jesteśmy wyjątkowi i powinniśmy odnaleźć i kształtować swoje zdolności.
***
Krzysztof Bednarczyk
Nazywam się Krzysiek. Moje zainteresowania to piłka nożna. W piłkę gram od zawsze.
Gdy poszedłem do pierwszej klasy, starsi koledzy zaprosili mnie do wspólnej gry i od tamtej
pory to zajęcie zajmuje mi najwięcej czasu. Od drugiej klasy zacząłem uczęszczać na treningi
do OKS Olsza Olszyna. Chodzę tam systematycznie. Podczas wyjazdów na mecze zajmuję
miejsce bramkarza i piłkarza w polu. Moimi idolami są Messi, Ronaldo. Zapraszam wszystkie
dzieci na treningi.
Chociaż pierwszoklasiści dopiero uczą się czytać, ich ulubionym miejscem podczas
przerw jest szkolna biblioteka. Lubią, gdy pani Bibliotekarka lub koleżanka/kolega ze starszej
klasy, czytają im bajki. Często też oglądają albumy tematyczne lub inne ciekawe książki.
Ostatnio, podczas zajęć lekcyjnych w bibliotece, pierwszaki miały okazję podyskutować
na temat książek.
A oto efekty ich rozmowy:
 Czy lubicie czytać książki?
Dominika Polerecka: Tak, bardzo lubię.
Czytam codziennie przez godzinę. Mój
tato bardzo się ucieszył, gdy mu czytałam
o świętach.”
Gracjan Tylus: Ja jeszcze nie umiem
czytać, ale codziennie przed snem czyta mi
tato.”
Antek Animucki: „Wolę grać w gry komputerowe niż czytać książki”.
Andrzej Jaworski: „Czytanie zajmuje dużo czasu. Wolę się bawić z siostrą”.
Mirella Zaton: „Czytanie może pomóc w nauce. Poznaje się literki. Bardzo lubię czytać.”
Roksana Roszyk: „Nawet jak się nie umie czytać, to można pokazywać młodszej siostrze
obrazki.”
Wiktoria Niechwiadowicz: „Ja czytam książeczki mojej młodszej siostrzyczce.”
 W czym może pomóc czytanie książek?
Antek Ostrowski: „Czytanie uczy zasad ortograficznych.”
Milena Markowska: „Pomaga doskonalić technikę czytania.”
Mirella Zaton: „Rozwija wyobraźnię. Czytanie jest związane z uczeniem się.”
Seweryn Kaletyński: „Na przykład z książki o dinozaurach można się dowiedzieć, co jadły
dinozaury, jak wyglądają ich ślady”.
Roksana Roszyk: „Książka może być przyjacielem.”
Mirella Zaton: „Kiedy jest mi smutno, to czytam wesołą książkę i się rozweselam.”
 Jak należy obchodzić się z książkami?
Paweł Sznajdrowicz: „Książek nie można niszczyć”.
Bartek Zygmunt: „Nie można nimi rzucać.”
Gracjan Tylus: „Nie wolno ich rwać.”
Roksana Roszyk: „Nie wolno na niej stawiać jedzenia ani picia.”
 Jak jest Wasza ulubiona książka, którą wypożyczyliście ze szkolnej biblioteki?
Antek Ostrowski: „Bazyliszek”- to jest jedyna książką, którą wypożyczyłem.
Antek Animucki: „Niezwykła noc”
Mirella Zaton, Milena Markowska: „Plastusiowy pamiętnik”
Dominika Polerecka: „Na jagody”
Seweryn Kaletyński, Gracjan Tylus : „Przygody Koziołka Matołka”
Paweł Sznajdrowicz, Patryk Jesiołowski: „Walle”
Bartek Zygmunt: „Timon i Pumba”
Andrzej Jaworski, Kaziu Piskozub: „Indiana Jones”
Roksana Roszyk: „Wilk i zając”
Mikołaj Karaczun: „Toy story”
Wiktoria Niechwiadowicz: „Zajączki”
Maja Kukuła: „Dwa różowe baranki”
Hubert Kruhlik: „Nie mam ulubionej książki. Lubię wszystkie, które mi czytają rodzice”.
To miłe i budujące, że są jeszcze dzieci, które lubią książki.
Oby takich dzieci było jak najwięcej!
Rodzicom przypominamy, dlaczego głośne czytanie dzieciom jest takie ważne.
 Zalety głośnego czytania:
1. Buduje mocną więź między dorosłym a dzieckiem.
2. Tworzy skojarzenie czytania z przyjemnością i poczuciem bezpieczeństwa.
3. Niezwykle stymuluje rozwój mózgu.
4. Przynosi ogromną wiedzę ogólną; rozbudowuje słownictwo.
5. Uczy myślenia, pomaga w zrozumieniu ludzi, świata i siebie.
6. Daje kontakt z bogactwem doświadczeń niemożliwych do zdobycia samemu.
7. Rozbudza zainteresowania, rozwija wyobraźnię.
8. Stymuluje rozwój emocjonalny, rozwija wrażliwość i empatię.
9. Uczy wartości moralnych, wpływa na zmianę negatywnych postaw na pozytywne.
10. Buduje samouznanie – dziecko czuje się ważne, kochane i coraz bardziej kompetentne.
11. Ułatwia samodzielne czytanie, daje podwaliny pod sukces w mówieniu i czytaniu.
12. Chroni przed uzależnieniem od telewizji.
13. Uczy konstruktywnych, pozbawionych agresji, sposobów rozwiązywania problemów
i konfliktów.
14. Kształtuje nawyk czytania na całe życie.
15. Jest najlepszą inwestycją w pomyślną przyszłość dziecka.
E. Dubicka, W Kurczewska
CZY INTERNET JEST BEZPIECZNY?
W dzisiejszych czasach komputer i Internet stał się
nieodzownym elementem codziennego życia. Służy do nauki,
rozrywki, robienia zakupów, komunikowania się z innymi
i do wielu innych celów. Z komputera i Internetu korzystają nie
tylko dorośli i młodzież, ale coraz częściej dzieci i to te
najmłodsze. Często za przyzwoleniem i aprobatą rodziców. Nic
więc zatem dziwnego, że wśród dzieci zachowania i postawy
przyjęte ze świata wirtualnego stają się normą w życiu
realnym; nie dziwi też fakt, że coraz więcej konfliktów między dziećmi powstaje z powodu
działalności na różnych portalach społecznościowych, m. in. facebookach. Dzieci nie są
świadome, że pisząc do kolegi, czy koleżanki używając wulgaryzmów i innych obraźliwych
sformułowań, popełniają przestępstwo ( art. 216 § 1 Kodeksu karnego- „Kto znieważa inną
osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby
zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności”.)
Świadomości tej często nie mają też rodzice.
W Internecie czeka na dzieci wiele innych niebezpieczeństw- pornografia, pedofilia,
agresja, cyberprzemoc, zagrożenie związane z sektami, kradzież danych, uzależnienie. Jak zatem
postępować, by uchronić dziecko przed niebezpieczeństwami związanymi z korzystaniem
z komputera i Internetu? Oto kilka wskazówek:
„- Starannie wybierać programy multimedialne i gry komputerowe, zwracając uwagę, aby były
bez przemocy i dostosowane do wieku dziecka.
- Widząc dziecko oglądające przemoc lub grające w agresywną grę komputerową, powinniśmy
wyrazić głośno swoją dezaprobatę. Jest wówczas wysoce prawdopodobne, że dziecko wykaże
również stosunek krytyczny do takich treści.
- Rodzice mogą również pomóc, zachęcając dziecko do dokonania rozróżnienia pomiędzy
fantazją a zdarzeniami rzeczywistymi poprzez rozmowę o tym, w jaki sposób efekty specjalne
zostały użyte do symulowania przemocy.
- Rodzice mogą także pomóc poprzez narzucenie dziecku wyraźnych limitów i ograniczeń
dotyczących typów gier i programów.
- Czas spędzany przez dziecko przed komputerem powinien być przez rodziców kontrolowany
i nie przekraczać 1h- 1,5h dziennie.
- Odległość oczu dziecka od monitora to minimum 80 cm.
- Rodzice powinni kontrolować przeglądanie stron internetowych przez swoje dziecko, nauczyć
się surfowania z dzieckiem po interesujących i bezpiecznych stronach internetowych.
- Rodzice mogą również zainstalować w swoich komputerach domowych odpowiednie
oprogramowanie i filtry niebezpiecznych stron internetowych” (http://www.edukacja.edux.pl/p8149-zagrozenia-plynace-z-niekontrolowanego.php)
Źródło fotografii: www.komputerswiat.pl
Drogi Rodzicu, bezpieczeństwo dziecka w Internecie zależy tylko od Ciebie.
Pedagog- I. Obrębska
31 stycznia 2014 roku zakończyliśmy pierwszy semestr roku szkolnego 2013/ 2014.
Wszyscy ciężko pracowaliśmy, by rozwijać swoją wiedzę, umiejętności, kompetencje,
zainteresowania. Poniżej przedstawiamy efekty pracy.
UCZNIOWIE, KTÓRZY OSIAGNELI NAJWYŻSZE WYNIKI W NAUCE:
klasa I :
Antoni Animucki, Patryk Jesiołowski, Wiktoria
Niechwiadowicz, Dominika Polerecka, Milena
Markowska, Mirella Zaton, Paweł Sznajdrowicz,
Antoni Ostrowski, Roksana Roszyk, Bartosz
Zygmunt
klasa II
Konrad Bajda, Maja Gruszka, Patrycja Kiryk, Hubert
Kuchmistrz, Angelina Odziemkowska, Bartosz Pawłowski,
Mateusz Przybylski, Wiktoria Sawicka
klasa III:
Alicja Cymbałko, Jakub Mularczyk, Wiktor Ostrowski,
Kaja Popiel, Patrycja Stycharz, Julia Rogala, Martyna
Waryszewska
klasa IV:
Klaudyna Kijek, Laura Kiełdanowicz,
Szymon Waryszewski
klasa V:
Jolanta Gajdosz, Martyna Giltler, Estera Tylicka,
Kamila Petrykowska
klasa VI:
Sandra Jakubowska, Oliwia Szelest, Daria Torba, Sara
Odziemkowska, Patrycja Sakowicz, Aleksandra Krusche,
Oliwia Szelest, Dawid Sznajdrowicz,
Uczniami, którzy uzyskali 100% frekwencję byli – Hubert Maksymiak, Maja Gruszka, Wiktoria
Sawicka, Jakub Mularczyk, Patrycja Stycharz, Klaudyna Kijek, Laura Kiełdanowicz, Szymon
Waryszewski, Marceli Wołoszyn, Szymon Wałęsa, Julia Musiał, Patryk Zygmunt, Aleksandra
Krusche, Sara Odziemkowska, Justyna Piskozub, Dawid Sznajdrowicz.
AKCJE, KONKURSY, PRZEGLĄDY- LAUREACI, UCZESTNICY
 Uczniowie klasy III i IV wzięli udział w ogólnopolskiej akcji w ramach „Europejskiego
Dnia Przywracania Czynności Serca” – wspólnie ustalamy rekord w jednoczesnym
prowadzeniu resuscytacji krążeniowo - oddechowej przy jak największej liczbie osób.
 „Konkurs Interdyscyplinarny „zDolny Ślązaczek” – etap szkolny - laureatka Sara
Odziemkowska, zakwalifikowała się do etapu powiatowego; finalistka etapu
powiatowego;
 Międzynarodowy Konkurs Matematyczny „Pangea” – wzięło w nim udział 25 uczniów,
wyniki w marcu 2014r.
 XI Powiatowy Konkurs Ortograficzny klas IV – VI „Mistrz Ortografii 2013/2014” –
w etapie szkolnym wzięło udział 17 uczniów; I m-sce- Daria Torba – kwalifikacje
do etapu powiatowego, II miejsce- Dawid Sznajdrowicz, III miejsce- Sandra Jakubowska
i Sara Odziemkowska;
 Wojewódzki finał scenek dramowych „Zaczarowny świat wierszy Juliana Tuwima” –
udział Wiktorii Rutkowskiej z oddziału przedszkolnego, Mileny Markowskiej i Mikołaja
Karaczuna, uczniów klasy I – Wrocław 2013r.
 II Festiwal Talentów organizowany przez GOK w Olszynie:
- Amelia Trzpit z oddziału przedszkolnego – wyróżnienie w recytacji wierszy – „Multimedialna
tablica” i „Samochwała”,
- Wiktoria Rutkowska z oddziału przedszkolnego, Milena Markowska, Mikołaj Karaczun
z klasy I - wyróżnienie za zaprezentowanie scenki dramowej.
- Oliwia Juszkiewicz z oddziału przedszkolnego – w kategorii plastycznej przedstawiła prace nt.
„Multimedialne przedszkole”,
- Marcelina Ślusarczyk uczennica z klasy VI w kategorii indywidualnego śpiewu prezentując
piosenkę pt. „Dokąd idziesz Polsko”.
 VI Powiatowy Konkurs Plastyczny dla Przedszkolaków – „Tu jest moje miejsce” –
do etapu powiatowego zakwalifikowano prace dzieci – Krzysztofa Kuczykowskiego,
Bartosza Wyspiańskiego, Wiktorii Rutkowskiej, Oliwii Juszkiewicz oraz Oliwii Dubiel.
 XVIII Gminny Przegląd Dziecięcych Zespołów Artystycznych w Zarębie – udział
„Wesołych nutek” z klas I – IV i udział „Półnutek” z klasy V; grupa „Promyczki” z klasy
VI otrzymała wyróżnienie;
 Ogólnopolski Konkurs Plastyczny „Moja ulubiona postać bajkowa”- udział dzieci
z oddziału przedszkolnego Wiktoria Rutkowska, Oliwia Juszkiewicz oraz Oliwia Dubiel
 Międzygminny Konkurs Wiedzy o Bioregionie XII edycji „Doliną rzeki Kwisy – ochrona
przyrody” dla uczniów klas V – VI szkół podstawowych – udział uczennicy kl. VI, Darii
Torba i uczennicy kl. V Kamili Pietrykowskiej.
 Konkurs wiedzy o bioregionie pt. „W krainie łużyckich osobliwości” – III miejsce
w powiecie – Klaudyna Kijek kl. IV, Jolanta Gajdosz kl. V, Oliwia Szelest kl. VI.
 Fotograficzny Konkurs zespołowy dla klas i grup świetlicowych ze szkół podstawowych
Zachowaj Trzeźwy Umysł – „Nasza piękna okolica” – udział Szkolnego Koła
Fotograficznego.
 Konkurs „Zbieramy zużyte baterie 2013” w ramach publicznej kampanii edukacyjnej
Marszałka Województwa Dolnośląskiego – udział społeczności szkolnej.
 Konkurs Ochrony Środowiska pt. „Rady na odpady 2013” – wyróżnienie dla
społeczności szkolnej.
 Ogólnopolski Konkurs Klubu Gaja Drzewo Roku 2014 – zgłoszenie do konkursu.
 Ogólnopolski etap XV Konkursu plastycznego dla dzieci i młodzieży „Czujka czadu
w domu, tlenek węgla nic nie zrobi nikomu”- III miejsce- Karolina Szczyrbuła
 Ogólnopolski Konkurs Plastyczny „Na tropie piękna”- wyróżnienie - Laura Szczęsna
 Ogólnopolski Konkurs Plastyczny „Moja ulubiona postać bajkowa”-liczba uczestników-8
 Międzynarodowy Konkurs Plastyczno – Literacki - 60. Edycja - „Europa w szkole” (na
ok. 500 prac):- konkurs plastyczny:
I miejsce - Kaja Popiel, Patrycja Stycharz, Konrad Bajda,
II miejsce - Karolina Szczyrbuła, Klaudyna Kijek,
III miejsce - Katarzyna Krzyworączka
- konkurs plastyczno - literacki:
I miejsce - Patrycja Sakowicz
 Ogólnopolski Konkurs Plastyczny „W harmonii z przyrodą”- wyróżnienie - Wiktoria
Faltyn;
 Dolnośląski Konkurs Plastyczny „Mój kawałek Europy”- konkurs z ograniczoną ilością
prac - udział wzięło 4 uczniów - W. Ostrowski, P. Stycharz, K. Popiel, K. Szczyrbuła
 61. Edycja Międzynarodowego Konkursu Plastycznego „Europa w szkole”- udział wzięło
23 uczniów) - konkurs trwa; rozstrzygnięcie -VI- IX 2014
 Powiatowy Konkurs Plastyczny „Tu jest moje miejsce”- laureaci etapu szkolnegoK. Popiel, K. Szczyrbuła, M. Waryszewska, S. Waryszewski, S. Odziemkowska,
J. Piskozub; konkurs jeszcze nie rozstrzygnięty,
 Szkolny konkurs na kalendarz adwentowy w języku niemieckim – wyróżnienia – Sandra
Jakubowska kl. VI, Patrycja Sakowicz kl. VI, Jolanta Gajdosz kl. V
Zawody sportowe:
 Mistrzostwa powiatu w sztafetowych biegach przełajowych dziewcząt - 5 miejsce.
 Mistrzostwa powiatu w sztafetowych biegach przełajowych chłopców - 4 miejsce
 Mistrzostwa gminy w piłkę ręczną dziewcząt - 1 miejsce
 Mistrzostwa gminy w piłkę ręczną chłopców - 3 miejsce
 Mistrzostwa gminy w tenisa stołowego dziewcząt - 1 miejsce
 Mistrzostwa gminy w tenisa stołowego – chłopców - 3 miejsce
 Mistrzostwa powiatu w tenisa stołowego – 3 miejsce uczennic klasy VI Marceliny
Ślusarczyk, Patrycji Sakowicz, Oliwii Szelest
1. Redakcja gazetki dziękuje Uczennicom i Uczniom, którzy rozwiązali zagadkę
fotograficzną. Ich nazwiska podamy w następnym numerze, a nagrody wręczymy
na apelu wychowawczym.
2. Redakcja szkolnej gazetki LUSTRO zastrzega sobie prawo do skracania i korygowania
tekstów; ich autorzy, przekazując swoje prace do druku, automatycznie wyrażają zgodę
na wym./ w. działania.
Gazetkę redaguje i wydaje szkolne koło redakcyjne.
Opiekun koła: Elżbieta Dubicka
Redakcyjny głos doradczy: pedagog Iwona Obrębska
Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy pomogli w tworzeniu LUSTRA