Podstawowa literatura - Politechnika Krakowska

Transkrypt

Podstawowa literatura - Politechnika Krakowska
Podstawowa literatura
1. Żenczykowski W. : Budownictwo ogólne. Arkady – Warszawa 1990.
2. Moj E., Śliwiński M.: Podstawy budownictwa. Cz.I. Skrypt-Politechnika Krakowska. Ków 2000
3. Byrdy Cz., Kram D., Korepta K., Śliwiński M.: Podstawy budownictwa. Cz. II SkryptPolitechnika Krakowska. K-ów 1998
4. Byrdy Cz.: Podstawy projektowania energooszczędnych stropodachów szczelinowych
poddaszy mieszkalnych. Pomoc dydaktyczna. P.K. 1998
5. Byrdy Cz.: Zasady ocieplania budynków mieszkalnych. Pomoc dydaktyczna. P.K.1998.
6. Byrdy Cz.: Ciepłochronne konstrukcje ścian budynków mieszkalnych.. Podręcznik
akademicki P.K .K-ów 2006
7. Byrdy Cz.: Ciepłochronne stropodachy budynków mieszkalnych - analiza wad i usterek..
Podręcznik akademicki-Politechnika Krakowska. K-ów 2000
8. Byrdy Cz.: Dachy i stropodachy ocieplone i nieocieplone. Podręcznik akademicki P.K .
K-ów 2007
9. Dziennik Ustaw nr 75 poz. 690 z 12 kwietnia 2002. Rozporządzenie Ministra
Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i
ich usytuowanie.
10. Stefańczyk B., Klemm P.: Budownictwo ogólne : praca zbiorowa. T. 1,2 Arkady.
Warszawa 2005
11. Markiewicz P.: Budownictwo ogólne dla architektów. ARCHI-PLUS Kraków 2007
12. Warunki techniczne wykonania i odbioru robót
13. Schabowicz K., Gorzelańczyk T.: Materiały do ćwiczeń z budownictwa ogólnego.
Wydawnictwo Dolnośląskie. 2011.
Czasopisma: Murator, Materiały Budowlane, Izolacje, Przegląd Budowlany
Podstawowe normy:
1. PN-B 01025 :2004 Rysunek budowlany. Oznaczenia graficzne na rysunkach
architektoniczno – budowlanych
2. PN-B 01029 :2000 Rysunek budowlany. Zasady wymiarowania na rysunkach
architektoniczno – budowlanych
3.
PN EN 1990 Podstawy projektowania konstrukcji
4.
PN-EN 1991 Oddziaływania na konstrukcje.
5.
PN-EN 1992 Projektowanie konstrukcji z betonu
6.
PN-EN 1993. Projektowanie konstrukcji stalowych
7.
PN-EN 1994 Projektowanie konstrukcji zespolonych stalowo- betonowych
8.
PN-EN 1995 Projektowanie konstrukcji drewnianych
9.
PN EN 1996 Projektowanie konstrukcji murowych
INTERNET – nie zalecany !!!
Budownictwo jest działem techniki (dziedziną wiedzy inżynierskiej) traktującym o zasadach projektowania,
wykonywania i konserwacji budowli. Najogólniej dzieli się ono na budownictwo lądowe i wodne, zaś z
punktu widzenia położenia budowli w stosunku do poziomu gruntu na budownictwo nadziemne (np.
1
budynki), naziemne (np. drogi) i podziemne (np. tunele). Ze względu na przeznaczenie wznoszonych
obiektów rozróżnią się budownictwo: mieszkaniowe, użyteczności publicznej (urzędy,
banki, szpitale,
domy towarowe, garaże, teatry, kina, stadiony, szkoły, muzea), przemysłowe, komunikacyjne, sanitarne,
energetyczne, rolnicze, wojskowe itp. W zależności od użytych materiałów podstawowych budownictwo
dzieli się na drewniane, kamienne, ceglane, betonowe, metalowe i inne.
Pojęcia podstawowe związane z budownictwem
obiekt budowlany a) budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
b) budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
c) obiekt małej architektury,
budynek – jt. obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z
przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach
Ze względu na wzajemne usytuowanie budynków względem siebie określa się je jako
wolno stojące, bliźniacze, szeregowe itp. Wyróżnia się także budynki parterowe,
jednopiętrowe i wielokondygnacyjne.
Pod względem wysokości budynki dzieli się na niskie, średnio wysokie i wysokie.
Umownie przyjmuje się, że budynki niskie mogą mieć wysokość pięciu kondygnacji lub do
15 m; budynki średnio wysokie od 6 do 11 kondygnacji; do budynków wysokich zalicza się
te, których wysokość wynosi powyżej 11 kondygnacji lub powyżej 30 m. Przy określa niu
wysokości liczbą kondygnacji nie uwzględnia się piwnic, suteren i poddasza. Wysokość
budynku mierzy się od poziomu terenu do wierzchu stropu lub stropodachu nad najwyższą
kondygnacją.
budowla - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub
obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, estakady, tunele, sieci
techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem
urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne,
zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie
ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i
podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze,
pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych i
innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem
technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową,
obiekt małej architektury - niewielki obiekt np:
a) kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
b) posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
c) użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki,
drabinki, śmietniki,
tymczasowym obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany
przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej,
przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany nie
połączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i
wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe,
barakowozy, obiekty kontenerowe. Tymczasowość tych obiektów wynika z treści
pozwolenia na budowę, w którym musi być określona datę zakończenia ich użytkowania oraz
data zakończenia rozbiórki. W drugim przypadku do grupy tymczasowych obiektów
budowlanych zalicza się obiekty, które nie są trwale związane z gruntem.
2