Podstawowa literatura - Politechnika Krakowska
Transkrypt
Podstawowa literatura - Politechnika Krakowska
Podstawowa literatura 1. Żenczykowski W. : Budownictwo ogólne. Arkady – Warszawa 1990. 2. Moj E., Śliwiński M.: Podstawy budownictwa. Cz.I. Skrypt-Politechnika Krakowska. Ków 2000 3. Byrdy Cz., Kram D., Korepta K., Śliwiński M.: Podstawy budownictwa. Cz. II SkryptPolitechnika Krakowska. K-ów 1998 4. Byrdy Cz.: Podstawy projektowania energooszczędnych stropodachów szczelinowych poddaszy mieszkalnych. Pomoc dydaktyczna. P.K. 1998 5. Byrdy Cz.: Zasady ocieplania budynków mieszkalnych. Pomoc dydaktyczna. P.K.1998. 6. Byrdy Cz.: Ciepłochronne konstrukcje ścian budynków mieszkalnych.. Podręcznik akademicki P.K .K-ów 2006 7. Byrdy Cz.: Ciepłochronne stropodachy budynków mieszkalnych - analiza wad i usterek.. Podręcznik akademicki-Politechnika Krakowska. K-ów 2000 8. Byrdy Cz.: Dachy i stropodachy ocieplone i nieocieplone. Podręcznik akademicki P.K . K-ów 2007 9. Dziennik Ustaw nr 75 poz. 690 z 12 kwietnia 2002. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. 10. Stefańczyk B., Klemm P.: Budownictwo ogólne : praca zbiorowa. T. 1,2 Arkady. Warszawa 2005 11. Markiewicz P.: Budownictwo ogólne dla architektów. ARCHI-PLUS Kraków 2007 12. Warunki techniczne wykonania i odbioru robót 13. Schabowicz K., Gorzelańczyk T.: Materiały do ćwiczeń z budownictwa ogólnego. Wydawnictwo Dolnośląskie. 2011. Czasopisma: Murator, Materiały Budowlane, Izolacje, Przegląd Budowlany Podstawowe normy: 1. PN-B 01025 :2004 Rysunek budowlany. Oznaczenia graficzne na rysunkach architektoniczno – budowlanych 2. PN-B 01029 :2000 Rysunek budowlany. Zasady wymiarowania na rysunkach architektoniczno – budowlanych 3. PN EN 1990 Podstawy projektowania konstrukcji 4. PN-EN 1991 Oddziaływania na konstrukcje. 5. PN-EN 1992 Projektowanie konstrukcji z betonu 6. PN-EN 1993. Projektowanie konstrukcji stalowych 7. PN-EN 1994 Projektowanie konstrukcji zespolonych stalowo- betonowych 8. PN-EN 1995 Projektowanie konstrukcji drewnianych 9. PN EN 1996 Projektowanie konstrukcji murowych INTERNET – nie zalecany !!! Budownictwo jest działem techniki (dziedziną wiedzy inżynierskiej) traktującym o zasadach projektowania, wykonywania i konserwacji budowli. Najogólniej dzieli się ono na budownictwo lądowe i wodne, zaś z punktu widzenia położenia budowli w stosunku do poziomu gruntu na budownictwo nadziemne (np. 1 budynki), naziemne (np. drogi) i podziemne (np. tunele). Ze względu na przeznaczenie wznoszonych obiektów rozróżnią się budownictwo: mieszkaniowe, użyteczności publicznej (urzędy, banki, szpitale, domy towarowe, garaże, teatry, kina, stadiony, szkoły, muzea), przemysłowe, komunikacyjne, sanitarne, energetyczne, rolnicze, wojskowe itp. W zależności od użytych materiałów podstawowych budownictwo dzieli się na drewniane, kamienne, ceglane, betonowe, metalowe i inne. Pojęcia podstawowe związane z budownictwem obiekt budowlany a) budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, b) budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, c) obiekt małej architektury, budynek – jt. obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach Ze względu na wzajemne usytuowanie budynków względem siebie określa się je jako wolno stojące, bliźniacze, szeregowe itp. Wyróżnia się także budynki parterowe, jednopiętrowe i wielokondygnacyjne. Pod względem wysokości budynki dzieli się na niskie, średnio wysokie i wysokie. Umownie przyjmuje się, że budynki niskie mogą mieć wysokość pięciu kondygnacji lub do 15 m; budynki średnio wysokie od 6 do 11 kondygnacji; do budynków wysokich zalicza się te, których wysokość wynosi powyżej 11 kondygnacji lub powyżej 30 m. Przy określa niu wysokości liczbą kondygnacji nie uwzględnia się piwnic, suteren i poddasza. Wysokość budynku mierzy się od poziomu terenu do wierzchu stropu lub stropodachu nad najwyższą kondygnacją. budowla - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, estakady, tunele, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową, obiekt małej architektury - niewielki obiekt np: a) kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury, b) posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej, c) użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki, tymczasowym obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany nie połączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe. Tymczasowość tych obiektów wynika z treści pozwolenia na budowę, w którym musi być określona datę zakończenia ich użytkowania oraz data zakończenia rozbiórki. W drugim przypadku do grupy tymczasowych obiektów budowlanych zalicza się obiekty, które nie są trwale związane z gruntem. 2