Wstep do Informatyki

Transkrypt

Wstep
˛ do Informatyki
Bożena Woźna-Szcześniak
[email protected]
Jan Długosz University, Poland
Wykład 7
Bożena Woźna-Szcześniak (AJD)
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
1 / 47
Historia C++ w wielkim skrócie
Przed C++ istniał jezyk
˛
C.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
2 / 47
˛
C.
Jezyk
˛
C został zaprojektowany przez Dennisa Ritchie’ego w
laboratoriach Bella, w latach 70-tych XX wieku, a jego
poprzednikiem był interpretowany jezyk
˛
B, który Ritchie rozwinał˛
właśnie w jezyk
˛
C.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
2 / 47
˛
C.
Jezyk
˛
˛
właśnie w jezyk
˛
C.
Jezyk
˛
C przeznaczony był głównie do pisania platform
operacyjnych oraz aplikacji niższego rz˛edu.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
2 / 47
˛
C.
Jezyk
˛
˛
właśnie w jezyk
˛
C.
Jezyk
˛
Pierwszy okres rozwoju jezyka
˛
C to lata 1969-1973. W
szczególności w roku 1973 w jezyku
˛
C udało sie˛
zaimplementować jadro
˛
(ang. kernel) systemu operacyjnego Unix.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
2 / 47
˛
C.
Jezyk
˛
˛
właśnie w jezyk
˛
C.
Jezyk
˛
Pierwszy okres rozwoju jezyka
˛
C to lata 1969-1973. W
szczególności w roku 1973 w jezyku
˛
C udało sie˛
zaimplementować jadro
˛
(ang. kernel) systemu operacyjnego Unix.
W roku 1978 Brian Kernighan i Dennis Ritchie opublikowali
dokumentacje˛ jezyka:
˛
The C Programming Language (wydanie
polskie, Jezyk
˛
ANSI C). Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall. ISBN
0-13-110163-3.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
2 / 47
Wersja jezyka
˛
C opisana w The C Programming Language cz˛esto
nazywana jest K&R C (od nazwisk autorów), aby odróżnić ja˛ od
późniejszego standardu C89 wprowadzonego w roku 1989,
nazywanego dziś ANSI C lub też Standard C.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
3 / 47
Wersja jezyka
˛
W roku 1990 standard ANSI C został zmodyfikowany i nazwany
C90.
W roku 1999 standard C90 został zmodyfikowany i nazwany C99.
W roku 2007 ogłoszono prace˛ nad nowym standardem C1X.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
3 / 47
Wersja jezyka
˛
W roku 1990 standard ANSI C został zmodyfikowany i nazwany
C90.
W roku 1999 standard C90 został zmodyfikowany i nazwany C99.
W roku 2007 ogłoszono prace˛ nad nowym standardem C1X.
W latach 1983-1985, w laboratoriach Bella, jezyk
˛
C został
udoskonalony przez Bjarne Stroustrupa i nazwany jezykiem
˛
C++;
C++ wzbogacił C o możliwość programowania obiektowego.
C++ stał sie˛ jezykiem
˛
programowania powszechnego użytku, a
jego wielka˛ zaleta˛ jest zgodność jego kodu źródłowego z kodem
źródłowym jezyka
˛
C.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
3 / 47
W październiku 1985 roku po raz pierwszy wydano komercyjna˛
wersje˛ jezyka
˛
C++. W tym samym roku Bjarne Stroustrup
opublikował ksiażk˛
˛ e:“The C++ Programming Language”.
Mimo uniwersalności jezyka
˛
C++, dopiero w latach 90-tych XX
wieku został uznany jako jeden z najbardziej popularnych jezyków
˛
ogólnego użytku.
C++ poczatkowo
˛
był głównie przeznaczony dla systemów UNIX.
Wciaż
˛ jezyk
˛
ten jest udoskonalany - wprowadzane sa˛ poprawki
ułatwiajace
˛ prace informatyków, a obecnie obowiazujacy
˛
stndard
to: ISO/IEC 14882:2011.
Oficjalna strona T HE C++ S TANDARDS C OMMITTEE:
http://www.open-std.org/jtc1/sc22/wg21/.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
4 / 47
Literatura podstawowa:
Prata Stephen. “Szkoła programowania. Jezyk
˛
C++. Wydanie V”.
Helion, 2006.
Andrzej Stasiewicz. “C++. Ćwiczenia praktyczne. Wydanie III”.
Helion , 2011.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
5 / 47
Wprowadzenie
Program w C++ to zbiór funkcji, a każda funkcja to zbiór instrukcji.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
6 / 47
Wprowadzenie
Program w C++ to plik (zbiór) tekstowy, który zawiera instrukcje
jezyka
˛
C++ (czyli ciagi
˛ znaków), zgodne z obowiazuj
˛ acym
˛
standardem tego jezyka.
˛
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
6 / 47
1
2
3
4
Wprowadzenie
Program w C++ to plik (zbiór) tekstowy, który zawiera instrukcje
jezyka
˛
C++ (czyli ciagi
˛ znaków), zgodne z obowiazuj
˛ acym
˛
standardem tego jezyka.
˛
Plik zawierajacy
˛ program w jezyku C++ powinien mieć
rozszerzenie cpp (typowe dla kompilatorów firmy Microsoft,
Borland) lub CC (typowe dla kompilatorów firmy Sun) lub cc.
Najproszy program w C++
i n t main ( )
{
return 0;
}
//
//
//
//
naglowek f u n k c j i g l o w n e j
poczatek t r e s c i f u n k c j i
k o n i e c f u n k c j i main ( )
koniec t r e s c i f u n k c j i
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
6 / 47
Kompilacja programu w C++
Podstawowym (i najprostszym) poleceniem kompilacji pliku o
nazwie plik.cc (lub plik.cpp, plik.CC) jest
g++ plik.cc
g++ plik.CC
g++ plik.cpp
które w przypadku pomyślnym generuje plik wykonywalny o
nazwie a.out umieszczony w tym samym katalogu, zaś w
przypadku niepomyślnym wyświetla liste˛ komunikatów o błedach.
˛
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
7 / 47
Jeśli chcemy, żeby plik wynikowy miał dowolna˛ inna˛ ustalona˛
przez nas nazwe˛ (rozszerzenie out nie jest obowiazkowe),
˛
możemy użyć polecenia postaci:
g++ plik.cc -o plik_wynikowy
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
8 / 47
˛
Aby kompilator g++ traktował ostrzeżenia jako błedy
˛ należy użyć
nastepuj
˛ acego
˛
polecenia:
g++ -Wall plik.cc -o plik_wynikowy
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
8 / 47
˛
nastepuj
˛ acego
˛
polecenia:
Polecenie g++ umożliwia również jednoczesna˛ kompilacje˛ i
połaczenie
˛
w całość kilku plików źródłowych zawierajacych
˛
różne
fragmenty (ale nie dowolne) jednego programu.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
8 / 47
˛
nastepuj
˛ acego
˛
polecenia:
Polecenie g++ umożliwia również jednoczesna˛ kompilacje˛ i
połaczenie
˛
w całość kilku plików źródłowych zawierajacych
˛
różne
fragmenty (ale nie dowolne) jednego programu.
Do przeprowadzania bardziej skomplikowanych kompilacji i łacze
˛ ń
zalecany jest program make współpracujacy
˛ z zawierajacym
˛
polecenia dla niego plikiem Makefile – o tym na wykładach z
programowania proceduralnego.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
8 / 47
W przypadku pomyślnego przebiegu kompilacji kompilator g++ nie
wyświetla żadnego komunikatu, zwraca jedynie sterowanie do linii
poleceń.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
9 / 47
W przypadku pomyślnego przebiegu kompilacji kompilator g++ nie
wyświetla żadnego komunikatu, zwraca jedynie sterowanie do linii
poleceń.
W przypadku błedów
˛
kompilator g++ wyprowadza na
standardowe wyjście błedów
˛
(czyli zazwyczaj na ekran) od razu
cała˛ liste˛ wykrytych błedów
˛
wraz z podanymi numerami linii
programu, w których wystepuj
˛ a.
˛
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
9 / 47
Kompilacja programu w C++ odrobaczanie/debugowanie, ang. debugging
Aby kompilator g++ przekazał informacje o komilowanym
programie do programu debugujacego
˛
gdb należy użyć
nastepuj
˛ acego
˛
polecenia:
g++ -g -Wall plik.cc -o nazwa
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
10 / 47
Kompilacja programu w C++ odrobaczanie/debugowanie
bws@bozenka:~/programy$ g++ -g cout.cc -o 1
bws@bozenka:~/programy$ gdb 1
GNU gdb (Ubuntu/Linaro 7.3-0ubuntu2) 7.3-2011.08
Copyright (C) 2011 Free Software Foundation, Inc.
License GPLv3+: GNU GPL version 3 or
later <http://gnu.org/licenses/gpl.html>
This is free software: you are free to change and redistribute it.
There is NO WARRANTY, to the extent permitted by law. Type "show copying"
and "show warranty" for details.
This GDB was configured as "i686-linux-gnu".
For bug reporting instructions, please see:
<http://bugs.launchpad.net/gdb-linaro/>...
Reading symbols from /home/bws/programy/1...done.
(gdb) r
Starting program: /home/bws/programy/1
Zabaw sie jezykiem C++.
Nie pozalujesz!
[Inferior 1 (process 3174) exited normally]
(gdb) q
bws@bozenka:~/programy$
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
11 / 47
Kompilacja programu w C++ - używanie gdb
break linenumber - utwórz punkt zatrzymania programu w linii
“linenumber”
break file:linenumber - utwórz punkt zatrzymania
programu w linii “linenumber” pliku “file”.
run lub r - uruchom program
c - kontynuuj wykonywanie
next lub n - wykonaj nastepna
˛
linie˛
step - wykonaj nastepna
˛
linie˛ lub wejdź do funkcji
quit lub q - wyjście z programu gdb
print expression lub p expression - drukuj bieżaca
˛
wartość wyrażenia “expression”
help lub h- help programu
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
12 / 47
Kompilacja programu w C++ - używanie gdb
bws@bozenka:~/programy$ gdb 1
...
Reading symbols from /home/bws/programy/1...done.
(gdb) break 2
Breakpoint 1 at 0x804861d: file cout.cc, line 2.
(gdb) r
Starting program: /home/bws/programy/1
Breakpoint 1, main () at cout.cc:5
5
cout << "Zabaw sie jezykiem C++.";
(gdb) n
6
cout << endl;
(gdb) next
7
cout << "Nie pozalujesz!" << endl;
(gdb) c
Continuing.
Nie pozalujesz!
[Inferior 1 (process 3326) exited normally]
(gdb) q
Wstep
˛ do Informatyki
# i n c l u d e < iostream >
i n t main ( )
{
u s i n g namespace s t d ;
c o u t << " Zabaw s i e j e z y k i e m C+ + . " ;
c o u t << e n d l ;
c o u t << " Nie p o z a l u j e s z ! " << e n d l ;
return 0;
}
Wykład 7
13 / 47
Debugowanie pamieci
˛ - program valgrind
bws@bozenka:~/programy$ valgrind ./1
==3486== Memcheck, a memory error detector
==3486== Copyright (C) 2002-2010, and GNU GPL’d, by Julian Seward et al.
==3486== Using Valgrind-3.6.1-Debian and LibVEX; rerun with -h for copyright info
==3486== Command: ./1
==3486==
Nie pozalujesz!
==3486==
==3486== HEAP SUMMARY:
==3486==
in use at exit: 0 bytes in 0 blocks
==3486==
total heap usage: 0 allocs, 0 frees, 0 bytes allocated
==3486==
==3486== All heap blocks were freed -- no leaks are possible
==3486==
==3486== For counts of detected and suppressed errors, rerun with: -v
==3486== ERROR SUMMARY: 0 errors from 0 contexts (suppressed: 17 from 6)
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
14 / 47
Debugowanie pamieci
˛ - program valgrind
bws@bws:~/programy$ valgrind ls
==13217== Memcheck, a memory error detector
==13217== Copyright (C) 2002-2009, and GNU GPL’d, by Julian Seward et al.
==13217== Using Valgrind-3.6.0.SVN-Debian and LibVEX; rerun with -h for copyright info
==13217== Command: ls
==13217==
p0.c p1 p1.c p2.c
==13217==
==13217== HEAP SUMMARY:
==13217==
in use at exit: 19,194 bytes in 11 blocks
==13217==
total heap usage: 538 allocs, 527 frees, 83,869 bytes allocated
==13217==
==13217== LEAK SUMMARY:
==13217==
definitely lost: 120 bytes in 1 blocks
==13217==
indirectly lost: 0 bytes in 0 blocks
==13217==
possibly lost: 0 bytes in 0 blocks
==13217==
still reachable: 19,074 bytes in 10 blocks
==13217==
suppressed: 0 bytes in 0 blocks
==13217== Rerun with --leak-check=full to see details of leaked memory
==13217==
==13217== For counts of detected and suppressed errors, rerun with: -v
==13217== ERROR SUMMARY: 0 errors from 0 contexts (suppressed: 4 from 4)
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
15 / 47
Struktura pliku źródłowego .cc
/* Rozpocznij od komentarza zawierajacego
˛
opis zawartości pliku */
Dyrektywy #include – dołaczanie
˛
(standardowych) bibliotek
Inne definicje dla preprocessora
Prototypy funkcji, deklaracje zmiennych i klas
Definicja funkcji main()
{
Ciało funkcji main
}
Definicje pozostałych funkcji i klas
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
16 / 47
Komentarze
Jednoliniowy: // komentarz jednoliniowy
Wieloliniowy: /* To jest komentarz wieloliniowy
Druga linia
Trzecia linia
*/
Ignorowane przez kompilator
Moga˛ wystapić
˛ prawie wsz˛edzie.
Komentarze wileoliniowe nie moga˛ być zagnieżdżane.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
17 / 47
Najprostszy program w C++
i n t main ( )
{
return 0;
}
//
//
//
//
naglowek f u n k c j i g l o w n e j
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
18 / 47
Dyrektywa #include
Dyrektywa #include < standardowy zbiór nagłówkowy
> lub #include “ zbiór nagłówkowy w bieżacym
˛
katalogu programisty ” wczytuje/dołacza
˛
do programu
zawartość zbioru nagłówkowego, np.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
19 / 47
Dyrektywa #include
Dyrektywa #include < standardowy zbiór nagłówkowy
> lub #include “ zbiór nagłówkowy w bieżacym
˛
katalogu programisty ” wczytuje/dołacza
˛
do programu
zawartość zbioru nagłówkowego, np.
#include <iostream>
dołacza
˛
do programu zbiór iostream zawierajacy
˛ podstawowe
funkcje wejścia/wyjścia
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
19 / 47
Nazwy plików nagłówkowych
Kompilatory C++ zawsze sa˛ dostarczane wraz z szeregiem
plików nagłówkowych, z których każdy obsługuje pewna˛ grupe˛
narz˛edzi.
Zgodnie z tradycja˛ jezyka
˛
C plikom nagłówkowym nadawano
rozszerzenie .h. Na przykład plik nagłówkowy C math.h zawierał
deklaracje funkcji matematycznych.
Poczatkowo
˛
w C++ sytuacja wygladała
˛
tak samo, ale ostatnio
zmieniono to. Obecnie rozszerzenie .h zachowano dla starszych
plików nagłówkowych C (które moga˛ być cały czas używane),
natomiast pliki nagłówkowe samego C++ nie maja˛ rozszerzenia
w ogóle.
Istnieja˛ też pliki nagłówkowe C, które zostały zamienione na pliki
nagłówkowe C++. Plikom tym zmieniono nazwe,
˛ odrzucajac
˛
rozszerzenie .h oraz poprzedzajac
˛ ich nazwy litera˛ c (od jezyka
˛
C). Na przykład w C++ staremu plikowi nagłówkowemu math.h
odpowiada plik cmath.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
20 / 47
Wejście i wyjście w C++
W jezyku
˛
C++ do obsługi wejścia i wyjścia konieczne jest dodanie
dwóch nastepuj
˛ acych
˛
wierszy:
#include <iostream>
using namespace std;
i n t main ( )
{
c o u t << " Zabaw s i e j e z y k i e m C+ + . " ;
c o u t << e n d l ;
c o u t << " Nie p o z a l u j e s z ! " << e n d l ;
return 0;
}
//
//
//
//
//
//
//
//
//
Wstep
˛ do Informatyki
dyrektywa PREPROCESORA
naglowek f u n k c j i
uwidocznienie d e f i n i c j i
komunikat
zaczynamy nowy w i e r s z
k o l e j n y komunikat
Wykład 7
21 / 47
Wejście i wyjście w C++
W C++ można używać funkcji wyjścia/wejścia z jezyka
˛
Cprintf(),scanf() i im podobnych - wystarczy w tym celu dołaczyć
˛
standardowy nagłówek jezyka
˛
C - stdio.h.
#include <cstdio >
i n t main ( )
{
p r i n t f ( " Zabaw s i e j e z y k i e m C + + . " ) ;
printf ("\n");
p r i n t f ( " Nie p o z a l u j e s z ! \ n " ) ;
return 0;
}
//
//
//
//
//
//
//
//
dyrektywa PREPROCESORA
naglowek f u n k c j i
komunikat
zaczynamy nowy w i e r s z
k o l e j n y komunikat
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
22 / 47
Przestrzenie nazw
Przestrzeń nazw to nowa cecha jezyka
˛
C++, która ma pomagać
pisać programy składajace
˛ sie˛ z kodu pochodzacego
˛
od różnych
dostawców.
Trzeba sie˛ liczyć z tym, że w dwóch nabytych pakietach moga˛
istnieć tak samo nazywajace
˛ sie˛ funkcje, np. funkcja wanda().
Jeśli użyjemy funkcji wanda(), kompilator nie bedzie
˛
wiedział, o
która˛ nam chodzi. Przestrzeń nazw pozwala zgrupować ze soba˛
wszystkie moduły jednego dostawcy i rozwiazać
˛
problem z wanda˛
:).
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
23 / 47
Przestrzenie nazw
Załóżmy, że firma Kowalski umieszcza swoje definicje w
przestrzeni nazw Kowalski. Wtedy ich funkcja wanda() bedzie
˛
sie˛ nazywała Kowalski::wanda().
Analogicznie przestrzeń nazw Nowak może również zawierać
funkcje˛ wanda(), ale w tym przypadku funkcja ta bedzie
˛
nazywała sie˛ Nowak::wanda().
Mojac
˛ do dyspozycji dwie przestrzenie nazw Kowalski i Nowak,
program bedzie
˛
mógł używać obu funkcji:
Kowalski::wanda(”Wand to ta co nie chciała ...”; //
funkcja z przestrzeni nazw Kowalski
Nowak::wanda(”Nowak & Nowak”); // funkcja z przestrzeni
nazw Nowak
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
24 / 47
Standardowa przestrzeń nazw
Klasy, funkcje i zmienne bed
˛ ace
˛ standardowymi składnikami
kompilatora C++ trafiły do przestrzeni nazw std
Dzieje sie˛ tak w wersjach plików nagłówkowych nieposiadajacych
˛
rozszerzeń. Na przykład, zmienna cout używana do
przekazywania danych na zewnatrz,
˛
zdefiniowana w iostream, tak
naprawde˛ nazywa sie˛ std::cout, zmienna cin używana do
pobierania danych z zewnatrz
˛ to tak naprawde˛ std::cin, a
manipulator endl stosowany do wprowadzania nowego wiersza,
to tak naprawde˛ std::endl.
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
25 / 47
Standardowa przestrzeń nazw
#include <iostream>
int main()
{
std::cout << "Zabawe C++ czas zaczac !";
std::cout << std::endl;
std::cout << "Zobzczysz spodoba Ci si˛
e!" << std::endl;
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
26 / 47
Dyrektywa using
Aby używać nazw z przestrzeni std bez dopisywania przedrostka
std::, wystarczy napisać poniższa˛ instrukcje:
˛
Dyrektywa using powoduje bowiem, że wszystkie nazwy z
przestrzeni std staja˛ sie˛ dostepne.
˛
Obecnie przyjmuje sie,
˛ że jest to podejście zbyt wygodnickie; należy
raczej udostepnić
˛
te nazwy, których bedziemy
˛
później używać,
stosujac
˛ inna˛ forme˛ dyrektywy using:
using std::cout; // udostepnienie
˛
cout
using std::endl; // udostepnienie
˛
endl
using std::cin; // udostepnienie
˛
cin
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
27 / 47
#include <iostream>
int main()
{
cout << "Zabaw˛
e z C++ czas zaczać
˛ !";
cout << endl;
cout << "Nie pożałujesz!" << endl;
return 0;
}
albo
#include <iostream>
int main()
{
using std::cout;
using std::endl;
cout << "Zabaw˛
e z C++ czas zaczać
˛ !";
cout << endl;
cout << "Nie pożałujesz!" << endl;
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
28 / 47
Standardowe typy danych
Typ logiczny: bool.
Typ znakowy: char.
Typy całkowite: short, unsigned short, int, unsigned
int, long, unsigned long, long int, unsigned long
int, long long, unsigned long long.
Typy rzeczywiste: float, double, long double
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
29 / 47
Standardowe typy danych - wielkości wg. gcc
version 4.6.1 (Ubuntu/Linaro
4.6.1-9ubuntu3)
bool = 1B
char = 1B
short = 2B
unsigned short = 2B
int = 4B
unsigned int = 4B
long = 4B
unsigned long = 4B
long int= 4B
unsigned long int= 4B
long long = 8B
unsigned long long = 8B
float = 4B
double = 8B
long double= 12B
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
30 / 47
Standardowe typy danych
i n t main ( )
{
cout < <" b o o l = "<< s i z e o f ( b o o l ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" char = "<< s i z e o f ( char ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" s h o r t = "<< s i z e o f ( s h o r t ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" unsigned s h o r t = "<< s i z e o f ( unsigned s h o r t ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" i n t = " << s i z e o f ( i n t ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" unsigned i n t = "<< s i z e o f ( unsigned i n t ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" l o n g = " << s i z e o f ( l o n g ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" unsigned l o n g = "<< s i z e o f ( unsigned l o n g ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" l o n g i n t = "<< s i z e o f ( l o n g i n t ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" unsigned l o n g i n t = "<< s i z e o f ( unsigned l o n g i n t ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" l o n g l o n g = "<< s i z e o f ( l o n g l o n g ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" unsigned l o n g l o n g = "<< s i z e o f ( unsigned l o n g l o n g ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" f l o a t = "<< s i z e o f ( f l o a t ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" double = "<< s i z e o f ( double ) < <"B"<< e n d l ;
cout < <" l o n g double= "<< s i z e o f ( l o n g double ) < <"B"<< e n d l ;
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
31 / 47
Definicje zmiennych
Zanim zmienna zostanie użyta musi zostać zdefiniowana:
i n t main ( )
{
bool b ;
char c ;
s h o r t s1 , s2 , s3 ; / / l i s t a zmiennych
unsigned s h o r t u s i ;
i n t i1 , i 2 ;
/ / l i s t a zmiennych
unsigned i n t u i ;
long l ;
unsigned l o n g u l i ;
long long l l i ;
unsigned l o n g l o n g u l l ;
float f ;
double d1 ;
l o n g double l d , l d 2 ; / / l i s t a zmiennych
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
32 / 47
Definicje zmiennych dla standardowych typów
połaczone
˛
z inicjalizacja.
˛
i n t main ( )
{
b o o l b =1;
char c = ’ a ’ ;
s h o r t s1 = 1 , s2 = 2 , s3 = 3 ; / / l i s t a zmiennych
unsigned s h o r t u s i = 3 ;
i n t i 1 = 1 , i 2 = −2;
/ / l i s t a zmiennych
unsigned i n t u i = 2 ;
l o n g l = −20;
unsigned l o n g u l i = 2 0 ;
l o n g l o n g l l i = −33;
unsigned l o n g l o n g u l l = 3 3 ;
f l o a t f = 3.14;
double d1 = 3 . 1 4 ;
l o n g double l d = 3 . 1 4 ;
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
33 / 47
Wyprowadzanie danych różnych typów
#include <iostream>
int main(void) {
int i = 34;
cout << "i = ";
cout << i;
cout << "\n";
long long l = 100000;
cout << "l = " << l << "\n";
float f = 321.434;
cout << "f = " << f << "\n";
double d = 321.434;
cout << "d = " << d << "\n";
char c = ’a’;
cout << "c = " << c << "\n";
const char *wc = "napis";
cout << "wc = " << wc << "\n";
string s = "napis w C++";
cout << "s = " << s << "\n";
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
34 / 47
#include <iostream>
#include <iomanip>
int main(void) {
float f = 321.434;
cout << "f = " << f << endl;
cout << "f = " << setw(10) << f << endl;
double d = 321.434;
cout << "d = " << d << endl;
cout << "d = " << setw(10)<< d << endl;
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
35 / 47
Operatory arytmetyczne
i n t main ( ) {
i n t a = 100 , b = 2 , c =25 , d = 4 , r e s u l t ;
r e s u l t = a − b ; / / odejmowanie
c o u t << " a − b = " << r e s u l t << e n d l ;
r e s u l t = b ∗ c ; / / mnozenie
c o u t << " b ∗ c = " << r e s u l t << e n d l ;
result = a / c ; / / dzielenie
c o u t << " a / c = " << r e s u l t << e n d l ;
result = a + b ∗ c; // priorytety
c o u t << " a + b ∗ c = " << r e s u l t << e n d l ;
result = a ∗ b + c ∗ d; // priorytety
c o u t << " a ∗ b + c ∗ d = " << r e s u l t << e n d l ;
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
36 / 47
Wyniki
a
b
a
a
a
*
/
+
*
b
c
c
b
b
=
=
=
*
+
98
50
4
c = 150
c * d = 300
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
37 / 47
Operatory arytmetyczne i wprowadzanie danych
i n t main ( ) {
int a, b, c , d, result ;
c o u t << " Podaj 4 l i c z b y : " ;
c i n >> a >> b >> c >> d ;
r e s u l t = a − b ; / / odejmowanie
c o u t << a << " −" << b << "= " << r e s u l t << e n d l ;
r e s u l t = b ∗ c ; / / mnozenie
c o u t << b << " ∗ " << c << "= " << r e s u l t << e n d l ;
result = a / c ; / / dzielenie
c o u t << a << " / " << c << "= " << r e s u l t << e n d l ;
result = a + b ∗ c; // priorytety
c o u t << a << " + " << b << " ∗ " << c << " = " << r e s u l t << e n d l ;
result = a ∗ b + c ∗ d; // priorytety
c o u t << a << " ∗ " << b << " + " << c << " ∗ " << d << " = " << r e s u l t << e n d l ;
c o u t << " a ∗ b + c ∗ d = " << r e s u l t << e n d l ;
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
38 / 47
Wyniki
Podaj 4 liczby: 3 5 7 9
3-5= -2
5*7= 35
3/7= 0
3+5*7 = 38
3*5+7*9=78
a * b + c * d = 78
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
39 / 47
Operatory arytmetyczne i wprowadzanie danych
#include <iostream>
int main()
{
int carrots;
cout << "Ile masz marchewek?" << endl;
cin >> carrots;
cout << "Prosz˛
e, oto jeszcze dwie. ";
carrots = carrots + 2;
cout << "Teraz masz " << carrots << " marchewek." << endl;
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
40 / 47
Operatory przypisania
a=b=c=d=3;
Znaczy tyle samo, co
a=3;
b=3;
c=3;
d=3;
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
41 / 47
Operator
+=
−=
∗=
/=
%=
Znaczenie
a+ = b znaczy a = a + b
a− = b znaczy a = a − b
a∗ = b znaczy a = a ∗ b
a/ = b znaczy a = a/b
a% = b znaczy a = a%b
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
42 / 47
#include <iostream>
int main()
{
int carrots;
cout << "Ile masz marchewek?" << endl;
cin >> carrots;
cout << "Prosz˛
e, oto jeszcze dwie. ";
carrots += 2;
cout << "Teraz masz " << carrots << " marchewek." << endl;
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
43 / 47
Operator dekrementacji
i n t main ( ) {
i n t a = 3;
c o u t << a << " \ t " ;
/ / dekrementacja przedrostkowa n a j p i e r w zmniejsz ,
/ / potem u z y j
c o u t << −−a << " \ t " ;
c o u t << a << " \ t " ;
/ / dekrementacja p r z y r o s t k o w a n a j p i e r w u z y j ,
/ / potem z m i e j s z
c o u t << a−− << " \ t " ;
c o u t << a << " \ t " ;
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
44 / 47
i n t main ( ) {
i n t a = 3;
c o u t << a << " \ t " ;
/ / potem u z y j
c o u t << −−a << " \ t " ;
c o u t << a << " \ t " ;
c o u t << a−− << " \ t " ;
c o u t << a << " \ t " ;
return 0;
}
Wynik: 3 2 2 2 1
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
44 / 47
i n t main ( ) {
i n t a = 3;
c o u t << a << " \ t " ;
/ / potem u z y j
c o u t << ++a << " \ t " ;
c o u t << a << " \ t " ;
c o u t << a++ << " \ t " ;
c o u t << a << " \ t " ;
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
45 / 47
i n t main ( ) {
i n t a = 3;
c o u t << a << " \ t " ;
/ / potem u z y j
c o u t << ++a << " \ t " ;
c o u t << a << " \ t " ;
c o u t << a++ << " \ t " ;
c o u t << a << " \ t " ;
return 0;
}
Wynik: 3 4 4 4 5
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
45 / 47
#include <iostream>
int main() {
int marchewka = 25;
cout <<"Mam "<< marchewka <<" marchewek."<< endl;
marchewka = marchewka - 1;
cout <<"Chrum. Teraz mam "<< marchewka <<" marchewki."<< endl;
marchewka -= 1;
marchewka--;
--marchewka;
cout <<"Chrum. Teraz mam "<< marchewka-- <<" marchewki."<< endl;
cout <<"Chrum. Teraz mam "<< --marchewka <<" marchewki."<< endl;
return 0;
}
Wstep
˛ do Informatyki
Wykład 7
46 / 47

Wstep do Informatyki

Transkrypt

Podobne dokumenty

Tematy prac magisterskich 2010/ 2011

Tematy Prac Magisterskich

Marta Salwierak wspomina studia w AJD (ukończyła kierunek

KURS JĘZYKA NIEMIECKIEGO W BRANŻY MEDYCZNEJ

Algorytmy i Struktury Danych.

Międzynarodową Konferencję Naukową nt: Doradztwo zawodowe

EDUKACJA MUZYCZNA VII

Podstawy Informatyki dla Nauczyciela

Podstawy Informatyki